Zanni

http://dbpedia.org/resource/Zanni an entity of type: Thing

Los zanni [ˈdzanni] (criados, siervos o sirvientes), junto con los "amos" ("vecchi") y los "enamorados", forman los tres grupos o categorías esenciales en el conjunto de personajes tipo de la Commedia dell'arte. Componen el grupo más numeroso y son los conductores de la historia y sus intrigas; su actuación cómico-dramático se acompaña de mimos y acrobacias. Los más populares, con el paso de los siglos, han sido: Arlequín y su novia Colombina, el astuto Brighella, y el filosófico Polichinela.​ rdf:langString
Zanni (Italian: [ˈdzanni]), Zani or Zane is a character type of commedia dell'arte best known as an astute servant and a trickster. The Zanni comes from the countryside and is known to be a "dispossessed immigrant worker". Through time, the Zanni grew to be a popular figure who was first seen in commedia as early as the 14th century. The English word zany derives from this person. The longer the nose on the characters mask the more foolish the character. rdf:langString
Lo Zanni era un personaggio del teatro comico dell'antica Roma, in seguito divenuto maschera della commedia dell'arte. rdf:langString
Der Zanni [ˈdzanni] (venetische Dialektform von italienisch Gianni, Diminutiv von Giovanni; auch: Zani) ist die archetypische Figur des Dieners in der Commedia dell’arte oder als die Zanni (Singular: Zane) ein Überbegriff für verschiedene Dienerfiguren ebendieser Theaterform. Der Begriff leitet sich außer vom Vornamen, der in den Tälern der Provinz Bergamo sehr verbreitet war und durch die Landflucht der Bauern, die in die Großstädte Venedig, Genua und Neapel zogen und diesen damit verbreiteten, auch von den Sanniones, den römischen Grimassenschneidern ab. rdf:langString
Les zanni (prononcé : [ˈdzanni]) sont des personnages types de valets de comédie. Dans la commedia dell'arte, ils sont généralement porteurs d'un masque, dont les premiers sont originaires de Venise. Ils descendent des bouffons de la comédie antique (Sanniones). Un des ressorts comiques de la commedia dell'arte s'appuie sur « le duo du Zanni et du Magnifique, c'est-à-dire le valet et le maître ». Le Magnifique s'appelle typiquement Pantalone ou Pantalon. Cela incarne les rapports de classes, entre le dominant et le dominé. rdf:langString
Zanni [ˈdzanni] é um hipocorístico do prenome italiano Giovanni e pode referir-se quer ao comediante agente da Commedia dell'arte, quer a vários personagens estereotipados servos do mesmo gênero. A palavra é a origem para a palavra inglesa "zany" (bobo). Em períodos posteriores à personagem caiu em desuso e a palavra zanni passou a significar toda a categoria de personagens cômicas de servos. No entanto, o termo zanni não é mais utilizado desta forma na Itália. rdf:langString
Дза́нни (итал. Zanni) — большая группа персонажей-слуг (масок) итальянской комедии дель арте, среди которых самые важные: Бригелла (первый дзанни венецианского квартета масок), Арлекин (второй дзанни венецианского квартета масок), Ковьелло (первый дзанни неаполитанского квартета масок) и Пульчинелла (второй дзанни неаполитанского квартета масок). Сюда же относятся и девушки-служанки Коломбина, Фантеска, Смеральдина и др. Слово «дзанни» происходит от имени «Джанни» (итал. Gianni) в венецианском произношении. Дзан Ганасса — так звали одного из первых актёров, прославивших эту маску. rdf:langString
Дзанні (італ. Zanni) — велика група персонажів-слуг (масок) італійської комедії дель арте, серед яких найважливіші: (перший дзанні венеціанського квартету масок), Арлекін (другий дзанні венеціанського квартету масок), (перший дзанні неаполітанського квартету масок) і Пульчинелла (другий дзанні неаполітанського квартету масок). Сюди ж відносяться і дівчата, служниці Коломбіна, Фантеска, Смеральдіна та ін. Слово «дзанні» походить від імені «Джанні» (італ. Gianni) у венеціанській вимові. Дзан Ганасса — так звали одного з перших акторів, які прославили цю маску. rdf:langString
rdf:langString Zanni
rdf:langString Zanni (Theaterfigur)
rdf:langString Zanni
rdf:langString Zanni
rdf:langString Zanni
rdf:langString Zanni
rdf:langString Дзанни
rdf:langString Дзанні
xsd:integer 38343
xsd:integer 1103928934
rdf:langString Der Zanni [ˈdzanni] (venetische Dialektform von italienisch Gianni, Diminutiv von Giovanni; auch: Zani) ist die archetypische Figur des Dieners in der Commedia dell’arte oder als die Zanni (Singular: Zane) ein Überbegriff für verschiedene Dienerfiguren ebendieser Theaterform. Der Begriff leitet sich außer vom Vornamen, der in den Tälern der Provinz Bergamo sehr verbreitet war und durch die Landflucht der Bauern, die in die Großstädte Venedig, Genua und Neapel zogen und diesen damit verbreiteten, auch von den Sanniones, den römischen Grimassenschneidern ab. Während in den Anfangszeiten der Commedia der Zanni noch eine selbständige Figur war, lösen sich später verschiedene Charaktere (z. B. Arlecchino, Brighella u. a.) von ihm ab, während Zanni selbst allmählich verschwindet. Das Wort Zanni wird zum Sammelbegriff für die männlichen Dienerfiguren, allerdings wird es in dieser Form in Italien nicht benutzt. Der frühe Zanni stellte eine Person der Unterschicht dar, die üblicherweise in einem Dienstverhältnis zu einem der höherstehenden Charaktere der Commedia dell’arte steht, meistens Pantalone. Er ist von geringer Bildung, dafür aber verschlagen und vor allem auf seinen eigenen Vorteil bedacht, was ihn automatisch in Gegensatz zu seinem Herrn stellt. Zudem war er „ein dummer, gefräßiger und im Liebesspiel unverschämter Tölpel, der sich nur gerissen anstellen konnte, wenn es ihm ans eigene Fell ging“. Er hatte sein Vorbild in den Bauern, die in die Hafenstädte gingen, um dort zunächst als Lastenträger und Hafenarbeiter, später auch als Diener ihr Glück zu suchen. Die späteren Zanni gelten als die eigentliche Seele der Commedia dell’arte. Meist traten in einem Stück zwei davon auf: Der erste Zane war geschickt, aktiv, mehr oder weniger intelligent und der Anführer und Kopf einer Intrige, während der zweite ungeschickt, passiv und ein Dummkopf war. Beide ergänzen sich jedoch in ihren Gesten, Blicken und in der Sprache. Waren sie anfangs noch in eher derber bäuerlicher Kleidung kostümiert, erhielten sie im Lauf der Entwicklung der Commedia ihre typischen Livreen. Die mitunter vorkommende weibliche Zagna, etwa als Arlecchina, Colombina, Fantesca, Franceschina oder Smeraldina, wurde oft von Männern gespielt und „trug nicht unbedingt positive und reizende Züge“. Auch sie hatte es als Bäuerin in die Stadt verschlagen, wo sie oft Opfer ihrer eigenen Naivität wurde. Dort musste sie sich als Herrscherin in der und über die Küche mit Witz und frechen Bemerkungen, aber auch mit unflätigsten Beschimpfungen bis hin zu Ohrfeigen der Zudringlichkeiten sowohl ihrer Herren als auch der Diener erwehren.
rdf:langString Los zanni [ˈdzanni] (criados, siervos o sirvientes), junto con los "amos" ("vecchi") y los "enamorados", forman los tres grupos o categorías esenciales en el conjunto de personajes tipo de la Commedia dell'arte. Componen el grupo más numeroso y son los conductores de la historia y sus intrigas; su actuación cómico-dramático se acompaña de mimos y acrobacias. Los más populares, con el paso de los siglos, han sido: Arlequín y su novia Colombina, el astuto Brighella, y el filosófico Polichinela.​
rdf:langString Les zanni (prononcé : [ˈdzanni]) sont des personnages types de valets de comédie. Dans la commedia dell'arte, ils sont généralement porteurs d'un masque, dont les premiers sont originaires de Venise. Ils descendent des bouffons de la comédie antique (Sanniones). Le terme générique de zanni couvre une grande diversité de masques régionaux : Flautino, Arlequin, Brighella, Mezzetin, Pedrolino, Scapin, Coviello, Polichinelle, Trivelin. Ceux-ci offrent une variété de caractères comiques, qui vont de la ruse à la niaiserie. C’est dans ces rôles que les acteurs de la comédie improvisée montraient toute leur souplesse d’esprit, avec la prestesse de leurs mouvements. Un des ressorts comiques de la commedia dell'arte s'appuie sur « le duo du Zanni et du Magnifique, c'est-à-dire le valet et le maître ». Le Magnifique s'appelle typiquement Pantalone ou Pantalon. Cela incarne les rapports de classes, entre le dominant et le dominé. Dans l’ancien théâtre français, le valet bouffon était aussi indispensable. Ses rôles divers s’appelèrent au XVIIe siècle « rôles de grande casaque », à cause de la casaque rayée sous laquelle il paraissait sur la scène. Parmi les valets de la comédie française, les uns, comme, Crispin, Scapin et Frontin, à l’exemple des zanni italiens, cherchent à se venger par la fourberie du désavantage et de l’humilité de leur condition. D’autres se montrent dévoués, bons conseillers pour leurs maîtres qu’ils s’efforcent de moraliser et ils se rapprochent du confident de la tragédie. Tels sont le Cliton du Menteur et le Sganarelle du Festin de pierre. Viennent ensuite, avec leurs caractères diversement nuancés, Mascarille, Jodelet, Gros-René, Figaro enfin, qui semble avoir donné au théâtre l’un des valets de comédie, en substituant au cynisme de leurs vices de convention les hardiesses de la libre pensée.
rdf:langString Zanni (Italian: [ˈdzanni]), Zani or Zane is a character type of commedia dell'arte best known as an astute servant and a trickster. The Zanni comes from the countryside and is known to be a "dispossessed immigrant worker". Through time, the Zanni grew to be a popular figure who was first seen in commedia as early as the 14th century. The English word zany derives from this person. The longer the nose on the characters mask the more foolish the character.
rdf:langString Lo Zanni era un personaggio del teatro comico dell'antica Roma, in seguito divenuto maschera della commedia dell'arte.
rdf:langString Zanni [ˈdzanni] é um hipocorístico do prenome italiano Giovanni e pode referir-se quer ao comediante agente da Commedia dell'arte, quer a vários personagens estereotipados servos do mesmo gênero. A palavra é a origem para a palavra inglesa "zany" (bobo). Zanni da fantasia era vagamente montagem bata branca e calça. Ele usava uma máscara preta semelhante ao seu descendente mais popular, o Arlequim. Seu comportamento é uma imitação caricatural do povo de Bérgamo, pobres agricultores, que foram forçados a ir para Veneza, a fim de ganhar a vida. Como tais, nem sempre seus interesses coincidem com os de seu mestre. Seus principais objetivos são o seu próprio conforto e da satisfação imediata de desejos diferentes. Em períodos posteriores à personagem caiu em desuso e a palavra zanni passou a significar toda a categoria de personagens cômicas de servos. No entanto, o termo zanni não é mais utilizado desta forma na Itália.
rdf:langString Дза́нни (итал. Zanni) — большая группа персонажей-слуг (масок) итальянской комедии дель арте, среди которых самые важные: Бригелла (первый дзанни венецианского квартета масок), Арлекин (второй дзанни венецианского квартета масок), Ковьелло (первый дзанни неаполитанского квартета масок) и Пульчинелла (второй дзанни неаполитанского квартета масок). Сюда же относятся и девушки-служанки Коломбина, Фантеска, Смеральдина и др. Слово «дзанни» происходит от имени «Джанни» (итал. Gianni) в венецианском произношении. Дзан Ганасса — так звали одного из первых актёров, прославивших эту маску. Дзанни на подмостках площадного театра — одни из самых старых масок, продолжающие традицию придворных и карнавальных шутов. Они появляются в итальянских фарсах XV в., а ещё раньше — на страницах новелл Возрождения. Это слуги, бывшие крестьяне, покинувшие из-за бедности и безработицы родные места (Бергамо для северных масок, Кава и Ачерра для южных) в поисках лучшей жизни в процветающих портовых городах (Венеция на севере Италии и Неаполь на юге). Горожане с насмешкой смотрели на пришлых людей, охотно над ними смеялись. Они часто изображают их окончательно глупыми (Арлекин), или умными, но с непривычными для горожанина, провинциальными поступками (Бригелла), с характерным для «деревенщин» говором (Арлекин и Бригелла, например, говорят на довольно односложном бергамском диалекте ломбардского языка). Со временем, конечно, эта сатира смягчилась, тем более, что именно дзанни ведут активную интригу сценария, помогая влюблённым в их противостоянии старикам Панталоне и Доктору.
rdf:langString Дзанні (італ. Zanni) — велика група персонажів-слуг (масок) італійської комедії дель арте, серед яких найважливіші: (перший дзанні венеціанського квартету масок), Арлекін (другий дзанні венеціанського квартету масок), (перший дзанні неаполітанського квартету масок) і Пульчинелла (другий дзанні неаполітанського квартету масок). Сюди ж відносяться і дівчата, служниці Коломбіна, Фантеска, Смеральдіна та ін. Слово «дзанні» походить від імені «Джанні» (італ. Gianni) у венеціанській вимові. Дзан Ганасса — так звали одного з перших акторів, які прославили цю маску. Дзанні на підмостках майданного театру — одні з найстаріших масок, які продовжують традиції придворних і карнавальних блазнів. Вони з'являються в італійських фарсах XV ст., а ще раніше — на сторінках новел Відродження. Це слуги, колишні селяни, які покинули через бідність і безробіття рідні місця (Бергамо для північних масок, Кава і Ачерра для південних) в пошуках кращого життя в процвітаючих портових містах (Венеція на півночі Італії і Неаполь на півдні). Городяни глузливо дивилися на зайшлих людей, охоче над ними сміялися. Вони часто зображують їх остаточно дурними (Арлекін), або розумними, але з незвичними для городянина, провінційними вчинками (Брігелла), з характерною для «селюків» говіркою (Арлекін і Брігелла, наприклад, говорять досить односкладним ломбардської мови). З часом, звичайно, ця сатира пом'якшилася, тим більше, що саме дзанні ведуть активну інтригу сценарію, допомагаючи у їх протистоянні старим Панталоне і Доктору.
xsd:nonNegativeInteger 17423

data from the linked data cloud