Zanj

http://dbpedia.org/resource/Zanj an entity of type: Thing

Zanj (en àrab i persa زنج, zanj, ‘terra dels negres') era el nom utilitzat pels geògrafs àrabs per a referir-se alhora a una porció de l'Àfrica oriental i als seus habitants. El nom es creu que no és pas d'origen àrab. El nom designava al país i s'emprava també a vegades la forma Bilad az-Zanj (‘País dels Negres’). rdf:langString
Zanj (en árabe y persa زنج, "Tierra de los negros") era el término utilizado por los geógrafos árabes para referirse una parte de la costa del África Oriental y sus habitantes,​​​ y es el origen etimológico del nombre de las islas de Zanzíbar.La latinización Zingium sirve como un nombre arcaico para la zona costera en la moderna Kenia y Tanzania en el sur de África oriental. La arquitectura de estos asentamientos urbanos comerciales es ahora un tema de estudio para la planificación urbana.​​ Durante siglos, los asentamientos costeros fueron una fuente de marfil, oro y esclavos, desde secciones del interior conquistado hasta el mundo del océano Índico.​ rdf:langString
Zanj (bahasa Arab: زَنْج‎, artinya "Orang kulit hitam") adalah sebuah nama yang dipakai oleh para geografer Muslim pada abad pertengahan untuk menyebut bagian tertentu dari (terutama Pesisir Swahili), dan untuk para penduduk di kawasan tersebut. Kata tersebut juga merupakan asal muasal dari nama-nama tempat Zanzibar ("pantai orang kulit hitam") dan . rdf:langString
ザンジュ(Zanj)(アラビア語: زنج‎; "黒人の土地")は、かつてアラブ人地理学者によって東アフリカ沿岸の特定の場所、またはその住人である「ザンジュ」と呼ばれたバントゥー語話者の両方を指すために用いられた呼び名である 。海岸は、「ザンジバル」という地名の語源でもある。 rdf:langString
津芝(阿拉伯语:زنج‎;Zanj),是中世紀阿拉伯地理學家對斯瓦希里海岸黑人的稱呼。桑給巴爾之名因他們而來。 rdf:langString
Зіндж також Зандж ( араб . زَنْج , присл . زنجي , Zanjī ; перс . زنگی , романізовано : Zangi) — назва узбережжя Східної Африки між Могадішо й Софалою, згадана вперше в перському написі від 293 року. Від назви місцевості походить також назва рабів - «зінджів», яких арабські та іранські торговці привозили в Арабський халіфат з невільничих ринків Східної Африки. rdf:langString
الزنج وتعني السُود، وصفٌ أطلقه الجغرافيُّون المسلمون في العصور الوسطى على سكان جنوب شرق إفريقيا وخصوصاً سكان منطقة السواحلي Swahili coast وشعوب البانتو Bantu، وأصبح هذه المصطلح أصلاً لأسماء عديدة مثل زنجبار وبحر الزنج لاحقاً. rdf:langString
Die Zandsch (auch oft Zenj geschrieben, arabisch زنج Zanj, DMG Zanǧ), waren die schwarzen Sklaven, die im 9. Jahrhundert im Süden des heutigen Irak in den Salzsümpfen arbeiteten. Der Name ist abgeleitet von einer geographischen Bezeichnung: Als Zandsch – „Land der Schwarzen“ – bezeichneten arabische Seefahrer bis ins 19. Jahrhundert die Küstenregion Ostafrikas. Zandschi bedeutet im Arabischen aber auch schlicht „Neger“, mit ähnlichen Konnotationen wie das deutsche Wort. Möglicherweise steht der Begriff in einer Beziehung zum Wort „Azania“, der bereits bei Ptolemäus und in der Reisebeschreibung Periplus Maris Erythraei erwähnt wird. rdf:langString
Zanj (in arabo: ﺯﻨﺞ‎, che significa "negro") è un vocabolo che s'incontra nella letteratura araba ma che probabilmente è di origine non araba, forse persiana, vista l'esistenza dell'identico vocabolo in persiano زنگی‎, "zangī", che significa "di pelle nera". Il vocabolo medio-persiano forse riprendeva un lessema di origine più antica, ma non verificabile in letteratura. Charles Pellat così scriveva: rdf:langString
Zanj (Arabic: زَنْج, adj. زنجي, Zanjī; Persian: زنگی, romanized: Zangi) was a name used by medieval Muslim geographers to refer to both a certain portion of Southeast Africa (primarily the Swahili Coast) and to its Bantu inhabitants. This word is also the origin of the place-names Zanzibar ("coast of the Zanji") and the Sea of Zanj. rdf:langString
De Zanj waren de zwarte slaven die in de 9e eeuw in het zuiden van het huidige Irak op de zoutpannen werkten. Ten tijde van het kalifaat van de Abbasiden kwamen de Zanj onder leiding van in 869 in opstand. Ali ibn Mohammed had zichzelf tot hun leider had uitgeroepen. In 871 namen zij Basra in en zo ontstond er een onafhankelijke Zanj-staat met als hoofdstad. In 879 namen zij Wasit in en bedreigden daarmee de hoofdstad van het rijk, Bagdad. rdf:langString
Зи́нджи (также: зенджи, занджи; ед. ч. араб. زنجي‎ зинджи́ или زنْج‎ зиндж, мн. ч. زُنُوج‎ зуну́дж — «негры») — общее название негроидных племён из экваториальной и южной Африки в трудах средневековых арабских географов. Зинджами также называли рабов, которых арабские и иранские торговцы в VII—IX веках привозили в Арабский халифат в основном с невольничьих рынков Восточной Африки (по ар. аз-Зиндж). Происхождение термина «зиндж» остаётся неизвестным. rdf:langString
rdf:langString زنج
rdf:langString Zanj
rdf:langString Zandsch
rdf:langString Zanj
rdf:langString Zanj
rdf:langString Zenj
rdf:langString Zanj
rdf:langString ザンジュ
rdf:langString Zanj
rdf:langString Зинджи
rdf:langString Zanj
rdf:langString Зіндж
rdf:langString 津芝
xsd:integer 1572414
xsd:integer 1122939792
rdf:langString Zanj (en àrab i persa زنج, zanj, ‘terra dels negres') era el nom utilitzat pels geògrafs àrabs per a referir-se alhora a una porció de l'Àfrica oriental i als seus habitants. El nom es creu que no és pas d'origen àrab. El nom designava al país i s'emprava també a vegades la forma Bilad az-Zanj (‘País dels Negres’).
rdf:langString الزنج وتعني السُود، وصفٌ أطلقه الجغرافيُّون المسلمون في العصور الوسطى على سكان جنوب شرق إفريقيا وخصوصاً سكان منطقة السواحلي Swahili coast وشعوب البانتو Bantu، وأصبح هذه المصطلح أصلاً لأسماء عديدة مثل زنجبار وبحر الزنج لاحقاً. مصطلح زنكي Zangī هو بالأصل مشتق من كلمة الصدأ، ولكنَّه يستخدم في اللغة الفارسية بشكل مشابه لكلمة زنجي وكذلك الأمر بالنسبة للمصطلح العربي المماثل «زنجي» zanjī والمصطلح التركي zencî.، أُطلق المصطلح اللاتيني Zingium قديماً على ساحل جنوب شرق إفريقيا المعروف اليوم باسم كينيا وتنزانيا، تميَّزت هذه المستوطنات بنوع خاص من الهندسة والعمارة وهي حالياً موضوع بحثٍ من قبل دراسات تاريخيَّة وحضاريَّة متعدِّدة، لقرونٍ طويلة كانت هذه المستعمرات الساحليَّة مصدراً هاماً للعاج والذهب والعبيد سواءٌ للمناطق الداخلية المجاورة لها أو حتى لدول المحيط الهندي البعيدة.
rdf:langString Die Zandsch (auch oft Zenj geschrieben, arabisch زنج Zanj, DMG Zanǧ), waren die schwarzen Sklaven, die im 9. Jahrhundert im Süden des heutigen Irak in den Salzsümpfen arbeiteten. Der Name ist abgeleitet von einer geographischen Bezeichnung: Als Zandsch – „Land der Schwarzen“ – bezeichneten arabische Seefahrer bis ins 19. Jahrhundert die Küstenregion Ostafrikas. Zandschi bedeutet im Arabischen aber auch schlicht „Neger“, mit ähnlichen Konnotationen wie das deutsche Wort. Möglicherweise steht der Begriff in einer Beziehung zum Wort „Azania“, der bereits bei Ptolemäus und in der Reisebeschreibung Periplus Maris Erythraei erwähnt wird. Im 9. Jahrhundert wurden die Salzsümpfe im unteren Zweistromland planmäßig erschlossen und mit Sklaven aus Ostafrika eine Plantagenwirtschaft aufgebaut, die dem Anbau von Luxusfrüchten für den Fernhandel dienten und einen wichtigen Teil der Einnahmen der islamischen Metropolen ausmachten: Zuckerrohr, Gewürznelke, Baumwolle, Datteln. Der gewonnene Zucker war zum Beispiel wichtiges Handelsgut mit dem christlichen Europa, das über Jahrhunderte keinen anderen Zucker als den aus den islamischen Ländern kannte. Die Arbeit der Erschließung und die Plantagenbewirtschaftung war Angelegenheit der Zandsch, so dass festgestellt werden kann, dass die über den atlantischen Sklavenhandel bewerkstelligte Wirtschaft in den Überseekolonien der Europäer einen ähnlich strukturierten Vorläufer hatte. Unter der Leitung von , einem Araber, der sich als Verwandter Mohammeds ausgab, Dichter und Lehrer war und der sich selbst zum Mahdi („Messias“) ausgerufen hatte, kam es 869 zum Aufstand der Zandsch, dem zweihundert Jahre vorher schnell niedergeschlagene Revolten in den Jahren 689, 690 und 694 vorausgegangen waren. 871 wurde Basra von den aufständischen schwarzen Sklaven eingenommen, und es entstand ein unabhängiger Staat der Zandsch mit einer in der Nähe von Basra neu angelegten Hauptstadt al-Muchtara. Muhammad erklärte sich selbst zum Aliden, einem Nachkommen Alis, und suchte das Bündnis mit Hamdan Qarmat, dem Begründer der sektiererischen Qarmaten. Am 11. August 883 wurde Ali ibn Muhammad von einem Pfeil tödlich getroffen, und die Zandsch gaben den Kampf auf. Sie wurden, wenn nicht hingerichtet, wegen Tapferkeit in die gegnerische Armee aufgenommen, dabei jedoch wieder versklavt. Ein Ziel war auf jeden Fall erreicht: Die Trockenlegung und Entsalzung der Sümpfe wurden eingestellt und der Zuckerrohranbau eingeschränkt. Andere Zandsch machten jedoch schon zwei Jahre später 885 mit einem Aufstand in al-Wasit am Tigris von sich reden. Da sie ohne muslimische Führer sich selbst überlassen blieben, wurden sie schnell aufgerieben und entsprechend grausam bestraft. Alle Aufstände hatten auf den Sklavenhandel mit Afrika keine Auswirkungen, und die Schwarzen blieben, wenn auch nicht mehr als „Zandsch“, so unter anderen Bezeichnungen bis ins 20. Jahrhundert ein wichtiges Einfuhrgut in islamische Länder. Englische Schätzungen gehen zum Beispiel davon aus, dass zwischen 1830 und 1873 allein in Sansibar 600 000 Gefangene verkauft und verschifft wurden. Zwischen dem 7. und dem Beginn des 20. Jahrhunderts sollen nach dem amerikanischen Historiker Ralph A. Austen (1979) in etwa 17 Millionen Afrikaner auf den verschiedenen Wegen durch die Sahara, über das Rote Meer und entlang des Indischen Ozeans in islamische Länder deportiert worden sein.
rdf:langString Zanj (en árabe y persa زنج, "Tierra de los negros") era el término utilizado por los geógrafos árabes para referirse una parte de la costa del África Oriental y sus habitantes,​​​ y es el origen etimológico del nombre de las islas de Zanzíbar.La latinización Zingium sirve como un nombre arcaico para la zona costera en la moderna Kenia y Tanzania en el sur de África oriental. La arquitectura de estos asentamientos urbanos comerciales es ahora un tema de estudio para la planificación urbana.​​ Durante siglos, los asentamientos costeros fueron una fuente de marfil, oro y esclavos, desde secciones del interior conquistado hasta el mundo del océano Índico.​
rdf:langString Zanj (bahasa Arab: زَنْج‎, artinya "Orang kulit hitam") adalah sebuah nama yang dipakai oleh para geografer Muslim pada abad pertengahan untuk menyebut bagian tertentu dari (terutama Pesisir Swahili), dan untuk para penduduk di kawasan tersebut. Kata tersebut juga merupakan asal muasal dari nama-nama tempat Zanzibar ("pantai orang kulit hitam") dan .
rdf:langString ザンジュ(Zanj)(アラビア語: زنج‎; "黒人の土地")は、かつてアラブ人地理学者によって東アフリカ沿岸の特定の場所、またはその住人である「ザンジュ」と呼ばれたバントゥー語話者の両方を指すために用いられた呼び名である 。海岸は、「ザンジバル」という地名の語源でもある。
rdf:langString Zanj (in arabo: ﺯﻨﺞ‎, che significa "negro") è un vocabolo che s'incontra nella letteratura araba ma che probabilmente è di origine non araba, forse persiana, vista l'esistenza dell'identico vocabolo in persiano زنگی‎, "zangī", che significa "di pelle nera". Il vocabolo medio-persiano forse riprendeva un lessema di origine più antica, ma non verificabile in letteratura. Bilād al-zanj ("Paese degli Zanj", o "Paese dei negri") era l'espressione cui facevano ricorso gli arabofoni, per identificare l'area geografica dell'Africa orientale a sud dell'Abissinia, e in particolare Zanzibar, in cui gli Arabi e i Persiani, forse fin dall'inizio del II secolo dell'Egira (VIII-IX secolo del calendario cristiano), imbarcavano le popolazioni indigene da essi catturate per destinarle alla schiavitù e trasferirle nel califfato, al fine di sfruttarne a infimo prezzo la forza-lavoro. Inevitabilmente il vocabolo conobbe una trasformazione semantica, finendo con l'identificare sommariamente gli "schiavi di pelle nera", mentre gli africani di colore, ampiamente presenti nella storia e nelle istituzioni islamiche venivano di norma identificati col termine sūdān ("neri"). Charles Pellat così scriveva:
rdf:langString Zanj (Arabic: زَنْج, adj. زنجي, Zanjī; Persian: زنگی, romanized: Zangi) was a name used by medieval Muslim geographers to refer to both a certain portion of Southeast Africa (primarily the Swahili Coast) and to its Bantu inhabitants. This word is also the origin of the place-names Zanzibar ("coast of the Zanji") and the Sea of Zanj. The latinization Zingium serves as an archaic name for the coastal area in modern Kenya and Tanzania in southern East Africa. The architecture of these commercial urban settlements are now a subject of study for urban planning. For centuries the coastal settlements were a source of ivory, gold, and slaves, from sections of the conquered hinterland, to the Indian Ocean world.
rdf:langString De Zanj waren de zwarte slaven die in de 9e eeuw in het zuiden van het huidige Irak op de zoutpannen werkten. Ten tijde van het kalifaat van de Abbasiden kwamen de Zanj onder leiding van in 869 in opstand. Ali ibn Mohammed had zichzelf tot hun leider had uitgeroepen. In 871 namen zij Basra in en zo ontstond er een onafhankelijke Zanj-staat met als hoofdstad. In 879 namen zij Wasit in en bedreigden daarmee de hoofdstad van het rijk, Bagdad. Generaal wist hen echter in een langdurige strijd uiteindelijk te verslaan en in 883 werd Ali ibn Mohammed onthoofd en veel van de Zanj gedood. De overigen werd opnieuw in slavernij afgevoerd, maar nadien werden de aantallen slaven opzettelijk lager gehouden om een herhaling van de slavenopstand te voorkomen.
rdf:langString Зи́нджи (также: зенджи, занджи; ед. ч. араб. زنجي‎ зинджи́ или زنْج‎ зиндж, мн. ч. زُنُوج‎ зуну́дж — «негры») — общее название негроидных племён из экваториальной и южной Африки в трудах средневековых арабских географов. Зинджами также называли рабов, которых арабские и иранские торговцы в VII—IX веках привозили в Арабский халифат в основном с невольничьих рынков Восточной Африки (по ар. аз-Зиндж). Происхождение термина «зиндж» остаётся неизвестным. Аль-Джахиз (775—868) сообщал, что зинджи делятся на канбала (قنبلة‎) и ланджавия (لنجويه‎). Шамсуддин ад-Димашки (1256—1327) называл их каблиет (قبلية‎ в значении «муравьи») и кенджевият (كنجوية‎ — «собаки»). Он описывал их как неверных со скверным характером, ходящих нагишом. Согласно словарю «Тадж аль-’арус» Муртады аз-Забиди (1732—1790), зинджи населяли земли от Магриба до Эфиопии, некоторые их города располагались на Ниле, а за ними была безлюдная территория. Регион, который населяли зинджи, арабские географы называли ард аз-зандж (أرض الزنج‎ — «земля зинджей») или билад аз-зандж (بلاد الزنج‎ — «страна зинджей»), по-персидски — Зангистан (زنگستان) или Зангибар (زنگبار, см. Занзибар). Иногда слово «зандж» использовалось и как этноним, и как топоним. Рабы-зинджи жили в тяжёлых условиях в отдельных лагерях (от 500 до 5000 человек в каждом). Зинджи расчищали солончаки, занимались их орошением, обрабатывали земли в районе Шатт-эль-Араба, добывали селитру на юге Ирака, выращивали сахарный тростник в Хузестане. Помимо этого, из зинджей состояли некоторые воинские формирования багдадских халифов. Жестокая эксплуатация зинджей приводила к восстаниям, наиболее значительное из которых началось в 869 году и длилось 14 лет. Восставшие сумели создать в южном Ираке и Хузестане своё государство со столицей в (город вблизи Басры). После продолжительной осады столица пала под натиском войск халифа и вскоре восстание было подавлено. Потомки зинджей (афро-иракцы) до сих пор имеют низкий социальный статус, а смешанные браки белых арабов с ними считаются нежелательными и даже запрещёнными.
rdf:langString 津芝(阿拉伯语:زنج‎;Zanj),是中世紀阿拉伯地理學家對斯瓦希里海岸黑人的稱呼。桑給巴爾之名因他們而來。
rdf:langString Зіндж також Зандж ( араб . زَنْج , присл . زنجي , Zanjī ; перс . زنگی , романізовано : Zangi) — назва узбережжя Східної Африки між Могадішо й Софалою, згадана вперше в перському написі від 293 року. Від назви місцевості походить також назва рабів - «зінджів», яких арабські та іранські торговці привозили в Арабський халіфат з невільничих ринків Східної Африки.
xsd:nonNegativeInteger 16566

data from the linked data cloud