Wonhyo
http://dbpedia.org/resource/Wonhyo an entity of type: Thing
Wonhyŏ Daisa (en hangul, 원효) fue uno de los más importantes filósofos budistas de su tiempo y un estudioso muy influyente cuyas obras han ejercido una gran influencia en una amplia gama de filósofos y escritores posteriores. Es considerado como el mayor pensador de su tiempo y un escritor prolífico, pues produjo casi 90 obras en vida, muchas de las cuales se conservan íntegras o parcialmente. Si bien es autor poco conocido en occidente, Wonhyo continúa siendo altamente estimado en Asia del Este y en Corea en particular. Su obra permanece tan influyente en los tiempos modernos como lo fue siglos atrás y durante su propia vida.
rdf:langString
Wonhyo (원효, 元曉, la première aube) est un des plus grands penseurs et commentateurs dans le bouddhisme coréen ; il a contribué à introduire cette religion en Corée. Auteur de nombreux ouvrages, ce moine chercha à unifier les différents courants du bouddhisme et présenta la philosophie de hwajaeng, l'harmonie des disputes. Il parcourut aussi le pays de Silla pour populariser ses idées chez les gens ordinaires et s'aida du chant et de la danse.
rdf:langString
( 원효대사는 여기로 연결됩니다. 드라마에 대해서는 원효대사 (드라마) 문서를 참고하십시오.) 원효(元曉, 617년 ~ 686년 4월 28일(음력 3월 30일), 경상북도 경산시)는 삼국시대와 신라의 고승이자 학자, 사상가, 작가, 시인, 정치가이다. 원효는 법명이고, 속성(俗姓)은 설(薛), 속명은 사(思), 서당(誓幢) 또는 신당(新幢)이며, 별명은 모(毛), 호는 화정(和諍)이다. 그는 서곡사미(西谷沙彌), 백부논주(百部論主), 해동법사(海東法師), 해동종주(海東宗主), 서당화상(誓幢和尙), 고선대사(高仙大師)라 불렸다. 원효는 고려시대에는 원효보살, 원효성사(元曉聖師)라 존칭되었다. 고려 숙종에 의해 대성화정국사(大聖和諍國師)라는 시호가 원효에게 내려졌다. 원효 스스로 지은 별명은 소성거사(小姓居士)이며, 한국에서는 보통 법명을 따라 원효대사(元曉大師)로 불린다.
rdf:langString
Wŏnhyo (원효; chiń. 元曉 Yuanxiao, ur. 617, zm. 686) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój. Jeden z największych uczonych buddyjskich i zarazem jeden z największych myślicieli koreańskich, który wywarł także wpływ na buddyzm chiński.
rdf:langString
元曉大師（617年 - 686年，朝鮮語：원효대사／元曉大師 Wonhyo Daesa），諡号和諍国師，俗名薛誓幢，又名薛新幢、薛毛，号小性居士、西谷沙彌、百部論主、海東法師、海東宗主、誓幢和尙、高仙大師、元曉聖師。新罗国华严宗僧人，朝鲜半岛歷史上的佛教大师，他畢生致力將王室貴族佛教轉為生活化、大眾化，普及於民間，并在新罗率先弘扬净土宗，開創了朝鮮半島佛教界與學術界的新紀元。他不但是一位宗教實踐家，更是會通經、律、論三藏，學術造詣深厚的思想家。計有百餘部，共二百四十餘卷的著作留傳於世。
rdf:langString
Wonhyo (617–686 M) merupakan seorang ketua pemikir, penulis dan komentator tradisi Korea Buddha. , sebuah kunci konsep di dalam dan khususnya Buddhisme di Korea, disaring di dalam filsafat sinkretik dan pandangan dunia Wonhyo.
rdf:langString
Won Hyo (617 – April 28, 686) was one of the leading thinkers, writers and commentators of the Korean Buddhist tradition. Essence-Function (Chinese: 體用), a key concept in East Asian Buddhism and particularly Korean Buddhism, was refined in the syncretic philosophy and world view of Wonhyo.
rdf:langString
元暁（がんぎょう、或いはげんぎょう、ハングル表記 원효、本名:薛思、 諡号:和諍国師、617年 - 686年）は新羅の華厳宗の僧侶である。新羅浄土教の先駆者。俗姓は薛、名前は誓幢、新幢である。 新羅の押梁郡（現在の慶尚北道）に生まれ、29歳のときに皇龍寺で出家。の法蔵に華厳を学ぶ。教学と論争に優れた人物であった。650年, 義湘と共に唐に渡ろうとしようとしたが、高句麗軍に阻まれ失敗した。661年また義湘と唐に渡ろうとしようとしたが、党項城の古塚にとどまっているときに喉の渇きを覚え、偶然に枕元にあった水を飲んだ。よく見ればその水は骸骨に溜まったものだった。そこで元曉は「真理は遠くにあるものではない。枕元で甘く飲めた水が、起きた後に骸骨に溜まっていたことを知った時、気に障り吐きたくなった。だが、世の中への認識は心にこそある」と悟って帰って来た。その後は華厳学の研究に専念し、240巻もの著作を成した。 ある日、元曉が街で「誰許沒柯斧 我斫支天柱」という歌を歌った。誰も意味が分からなかったが, 武烈王だけは意味を理解し未亡人だった瑤石宮の公主を嫁がせ、彼女は薛聡を生んだ。その後、元曉は「小姓居士」と名を変えて、芸人が与えた瓠に「無碍」という名を付けて、歌を作って仏教を庶民に普及させた。
rdf:langString
Wonhyo (617- 686) was een Boeddhistisch monnik en geleerde in het koninkrijk Silla op het Koreaanse schiereiland. Wonhyo en zijn vriend (Sticher van de Koreaanse Hwaom school) besloten in 661 om naar China te reizen om zich daar te wijden aan een diepere studie van het Boeddhisme. Tijdens hun reis werden ze overvallen door een hevige regenbui en zagen zich genoodzaakt om te schuilen in wat zij dachten dat een heiligdom was. 's Nachts kreeg Wonhyo enorme dorst, hij greep in het donker om zich heen en vond een kom en dronk daaruit koel, verfrissend water. Toen de beide reisgenoten de volgende dag wakker werden, ontdekten ze dat ze de nacht hadden doorgebracht in een oude graftombe waar de grond bezaaid lag met schedels. Wonhyo realiseerde zich dat hij het water had gedronken uit een schedel
rdf:langString
Вонхё (кор. 원효, 元曉, Wonhyo, Wŏnhyo, 617—686 н. э.) — наставник, писатель и комментатор в корейской буддийской традиции. В своих трудах Вонхё опирался на такое ключевое положение буддизма Махаяны в Азии, как сущность-проявление (體用). Сущность означает истинную природу индивидуума, которая присутствует у всех живых существ в скрытой форме, а проявление — активный аспект этой сущности.
rdf:langString
rdf:langString
Wonhyo
rdf:langString
Wonhyo
rdf:langString
Wonhyo
rdf:langString
元暁
rdf:langString
원효
rdf:langString
Wonhyo
rdf:langString
Wŏnhyo
rdf:langString
Вонхё
rdf:langString
Wonhyo
rdf:langString
元曉
rdf:langString
Won Hyo
rdf:langString
Won Hyo
xsd:integer
293350
xsd:integer
1101094883
rdf:langString
Wonhyŏ Daisa (en hangul, 원효) fue uno de los más importantes filósofos budistas de su tiempo y un estudioso muy influyente cuyas obras han ejercido una gran influencia en una amplia gama de filósofos y escritores posteriores. Es considerado como el mayor pensador de su tiempo y un escritor prolífico, pues produjo casi 90 obras en vida, muchas de las cuales se conservan íntegras o parcialmente. Si bien es autor poco conocido en occidente, Wonhyo continúa siendo altamente estimado en Asia del Este y en Corea en particular. Su obra permanece tan influyente en los tiempos modernos como lo fue siglos atrás y durante su propia vida.
rdf:langString
Wonhyo (원효, 元曉, la première aube) est un des plus grands penseurs et commentateurs dans le bouddhisme coréen ; il a contribué à introduire cette religion en Corée. Auteur de nombreux ouvrages, ce moine chercha à unifier les différents courants du bouddhisme et présenta la philosophie de hwajaeng, l'harmonie des disputes. Il parcourut aussi le pays de Silla pour populariser ses idées chez les gens ordinaires et s'aida du chant et de la danse.
rdf:langString
Wonhyo (617–686 M) merupakan seorang ketua pemikir, penulis dan komentator tradisi Korea Buddha. , sebuah kunci konsep di dalam dan khususnya Buddhisme di Korea, disaring di dalam filsafat sinkretik dan pandangan dunia Wonhyo. Sebagai salah satu sarjana-biksu yang paling menonjol di dalam sejarah Korea, dan seorang tokoh berpengaruh di dalam perkembangan Buddhisme di Asia Timur adalah seorang intelektual dan tradisi komentarial. Karya sastra besarnya sejumlah 80 karya di dalam 240 fasikula, dan beberapa komentarnya, seperti Nirvāṇa Sūtra dan the Awakening of Faith ( Mahāyāna-śraddhotpāda Śāstra), menjadi klasik yang dihormati diseluruh Cina dan Jepang juga Korea. Sebenarnya, komentarnya di the Awakening of Faith membantu menjadikan satu dari yang paling berpengaruh dan teks belajar intensif di dalam tradisi Asia Timur Mahāyāna. Master-master Cina yang dipengaruhi oleh Wonhyo termasuk , , dan . Biarawan Jepang Tanah Suci Buddhisme dan Zenshu dan Joto dari sekolah Faziang juga dipengaruhi olehnya. Dengan hidupnya yang mencakup akhir periode Tiga Kerajaan Korea dan permulaan dari Silla Bersatu, Wonhyo memainkan sebuah peranan vital di dalam penerimaan dan asimilasi jangkauan luas doktrinal arus Buddha yang mengalir ke Semenanjung Korea pada saat itu. Wonhyo sangat tertarik dengan, dan terpengaruh dengan pemikiran , Yogācāra dan . Meskipun di dalam karya ilmiah yang luas, terdiri sebagai komentar dan esai, ia memeluk seluruh spektrum agama Buddha yang telah diterima di Korea, termasuk sekolah-sekolah seperti sekolah Buddha Tanah Murni, Nirvana, dan Tiantai.
rdf:langString
Won Hyo (617 – April 28, 686) was one of the leading thinkers, writers and commentators of the Korean Buddhist tradition. Essence-Function (Chinese: 體用), a key concept in East Asian Buddhism and particularly Korean Buddhism, was refined in the syncretic philosophy and world view of Wonhyo. As one of the most eminent scholar-monks in Korean history, he was an influential figure in the development of the East Asian Buddhist intellectual and commentarial tradition. His extensive literary output runs to over 80 works in 240 fascicles, and some of his commentaries, such as those on the Mahāyāna Mahāparinirvāṇa Sūtra and the Awakening of Faith in the Mahayana, became classics revered throughout China and Japan as well as Korea. In fact, his commentary on the Awakening of Faith helped to make it one of the most influential and intensively studied texts in the East Asian Mahāyāna tradition. Chinese masters who were heavily influenced by Wonhyo include Fazang, , and Chengguan. The Japanese monks Gyōnen, Zenshu and Joto of the Kegon school were also influenced by him. With his life spanning the end of the Three Kingdoms of Korea and the beginning of Unified Silla, Wonhyo played a vital role in the reception and assimilation of the broad range of doctrinal Buddhist streams that flowed into the Korean peninsula at the time. Wonhyo was most interested in and affected by Buddha-nature, East Asian Yogācāra and Hwaeom thought. However, in his extensive scholarly works, composed as commentaries and essays, he embraced the whole spectrum of the Buddhist teachings which were received in Korea, including such schools as Pure Land Buddhism, East Asian Mādhyamaka and the Tiantai.
rdf:langString
( 원효대사는 여기로 연결됩니다. 드라마에 대해서는 원효대사 (드라마) 문서를 참고하십시오.) 원효(元曉, 617년 ~ 686년 4월 28일(음력 3월 30일), 경상북도 경산시)는 삼국시대와 신라의 고승이자 학자, 사상가, 작가, 시인, 정치가이다. 원효는 법명이고, 속성(俗姓)은 설(薛), 속명은 사(思), 서당(誓幢) 또는 신당(新幢)이며, 별명은 모(毛), 호는 화정(和諍)이다. 그는 서곡사미(西谷沙彌), 백부논주(百部論主), 해동법사(海東法師), 해동종주(海東宗主), 서당화상(誓幢和尙), 고선대사(高仙大師)라 불렸다. 원효는 고려시대에는 원효보살, 원효성사(元曉聖師)라 존칭되었다. 고려 숙종에 의해 대성화정국사(大聖和諍國師)라는 시호가 원효에게 내려졌다. 원효 스스로 지은 별명은 소성거사(小姓居士)이며, 한국에서는 보통 법명을 따라 원효대사(元曉大師)로 불린다.
rdf:langString
Wonhyo (617- 686) was een Boeddhistisch monnik en geleerde in het koninkrijk Silla op het Koreaanse schiereiland. Wonhyo en zijn vriend (Sticher van de Koreaanse Hwaom school) besloten in 661 om naar China te reizen om zich daar te wijden aan een diepere studie van het Boeddhisme. Tijdens hun reis werden ze overvallen door een hevige regenbui en zagen zich genoodzaakt om te schuilen in wat zij dachten dat een heiligdom was. 's Nachts kreeg Wonhyo enorme dorst, hij greep in het donker om zich heen en vond een kom en dronk daaruit koel, verfrissend water. Toen de beide reisgenoten de volgende dag wakker werden, ontdekten ze dat ze de nacht hadden doorgebracht in een oude graftombe waar de grond bezaaid lag met schedels. Wonhyo realiseerde zich dat hij het water had gedronken uit een schedel en dat het water in feite brak was. Wonhyo verbaasde zich over het feit hoe de menselijke psyche zaken die van zichzelf onveranderd zijn, anders interpreteert. Na deze verlichtende ervaring besloot Wonhyo om niet verder te reizen naar China. Hij verliet ook zijn orde en legde zich toe op de verspreiding van het Boeddhisme als leek. Vanwege die aspect van zijn karakter werd Wonhyo een populaire volksheld in Korea. Hij speelde een doorslaggevende rol in de bekering van het platteland van Silla tot het Zuiver Land-boeddhisme. Hij verzette zich tegen de wederzijdse confrontatie van de verscheidene boeddhistische leerscholen en predikte verdraagzaamheid en stelde ook voor gewone mensen als vissers en handwerkers een wedergeboorte in het paradijs in voor uitzicht. Door zijn toedoen werd zo'n tachtig procent van de bevolking aanhanger van de leer die hij predikte. Er wordt van hem gezegd dat hij ooit de dwaling beging bij een prinses van de Silla een zoon te verwekken. (Deze zoon (Seolchong) wordt de uitvinding van het idu schrift toegeschreven.) Later zag Wonhyo zijn dwaling en nam met nog grotere ijver zijn zendingswerk weer ter hand.
rdf:langString
Wŏnhyo (원효; chiń. 元曉 Yuanxiao, ur. 617, zm. 686) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój. Jeden z największych uczonych buddyjskich i zarazem jeden z największych myślicieli koreańskich, który wywarł także wpływ na buddyzm chiński.
rdf:langString
元暁（がんぎょう、或いはげんぎょう、ハングル表記 원효、本名:薛思、 諡号:和諍国師、617年 - 686年）は新羅の華厳宗の僧侶である。新羅浄土教の先駆者。俗姓は薛、名前は誓幢、新幢である。 新羅の押梁郡（現在の慶尚北道）に生まれ、29歳のときに皇龍寺で出家。の法蔵に華厳を学ぶ。教学と論争に優れた人物であった。650年, 義湘と共に唐に渡ろうとしようとしたが、高句麗軍に阻まれ失敗した。661年また義湘と唐に渡ろうとしようとしたが、党項城の古塚にとどまっているときに喉の渇きを覚え、偶然に枕元にあった水を飲んだ。よく見ればその水は骸骨に溜まったものだった。そこで元曉は「真理は遠くにあるものではない。枕元で甘く飲めた水が、起きた後に骸骨に溜まっていたことを知った時、気に障り吐きたくなった。だが、世の中への認識は心にこそある」と悟って帰って来た。その後は華厳学の研究に専念し、240巻もの著作を成した。 ある日、元曉が街で「誰許沒柯斧 我斫支天柱」という歌を歌った。誰も意味が分からなかったが, 武烈王だけは意味を理解し未亡人だった瑤石宮の公主を嫁がせ、彼女は薛聡を生んだ。その後、元曉は「小姓居士」と名を変えて、芸人が与えた瓠に「無碍」という名を付けて、歌を作って仏教を庶民に普及させた。 弟子の審祥が日本に華厳宗を伝えたため、東大寺を始めとする南都の諸寺院でもてはやされるようになり、高山寺にある『華厳縁起』には、元暁にまつわる様々な伝説が語られている。
rdf:langString
Вонхё (кор. 원효, 元曉, Wonhyo, Wŏnhyo, 617—686 н. э.) — наставник, писатель и комментатор в корейской буддийской традиции. В своих трудах Вонхё опирался на такое ключевое положение буддизма Махаяны в Азии, как сущность-проявление (體用). Сущность означает истинную природу индивидуума, которая присутствует у всех живых существ в скрытой форме, а проявление — активный аспект этой сущности. При его жизни на корейском полуострове закончился период троецарствия, когда вместо трёх разрозненных государств, Пэкче, Силла и Когурё, возникло единое государство Силла. Вонхё был ключевой фигурой в осмыслении и принятии различных направлений буддизма, которые были распространены в то время в Корее. Наиболее близкими Вонхё оказались идеи традиций Йогачары и Хуаянь, в которых центральной является идея татхагатагарбхи, или природы Будды, присущей каждому живому существу. Тем не менее, в его обширном наследии, в состав которого входят комментарии и сочинения, охватывается весь спектр буддийских учений, распространившихся в то время в Корее, в том числе такие, как школа чистой земли, учение о нирване, Саньлунь и Тяньтай (школа Лотосовой Сутры). В корейском буддизме Вонхё признаётся одним из величайших мастеров, который оказался способен объединить всё многообразие течений, основанных на буддийских сутрах и текстах, попадавших в Корею из Китая. Его комментарий на знаменитый текст Махаяны шастру «О пробуждении веры в Махаяну» почитается всеми направлениями корейского буддизма и по сей день.
rdf:langString
元曉大師（617年 - 686年，朝鮮語：원효대사／元曉大師 Wonhyo Daesa），諡号和諍国師，俗名薛誓幢，又名薛新幢、薛毛，号小性居士、西谷沙彌、百部論主、海東法師、海東宗主、誓幢和尙、高仙大師、元曉聖師。新罗国华严宗僧人，朝鲜半岛歷史上的佛教大师，他畢生致力將王室貴族佛教轉為生活化、大眾化，普及於民間，并在新罗率先弘扬净土宗，開創了朝鮮半島佛教界與學術界的新紀元。他不但是一位宗教實踐家，更是會通經、律、論三藏，學術造詣深厚的思想家。計有百餘部，共二百四十餘卷的著作留傳於世。
xsd:nonNegativeInteger
13876
