William Sargant

rdf:langString William Sargant

rdf:langString William Walters Sargant (ur. 24 kwietnia 1907 w Londynie, zm. 27 sierpnia 1988) − kontrowersyjny brytyjski psychiatra, który zapisał się w historii jako propagator takich metod leczenia jak psychochirurgia, , czy terapie wykorzystujące elektrowstrząsy i wstrząsy insulinowe. Sargant studiował medycynę w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge i zdobywał kwalifikacje lekarskie w szpitalu w Londynie. Na przeszkodzie jego marzeniom o karierze lekarskiej stanęło tragiczne w skutkach badanie naukowe oraz załamanie nerwowe, po którym zainteresował się psychiatrią. Praktykę zawodową odbył pod okiem (ang.) w szpitalu (ang.), po czym w czasie II wojny światowej służył w Służbach Pogotowia Medycznego w Sutton. W 1948 r. objął stanowisko ordynatora oddziału medycyny psychologicznej w szpitalu St Thomas' Hospital w Londynie, gdzie pozostał do odejścia na emeryturę w 1972 r. (a także po odejściu na emeryturę). Leczył także pacjentów w innych szpitalach, otworzył dobrze prosperujący prywatny gabinet przy Harley Street, a także udzielał się jako psychiatra w mediach. Sargant był współautorem podręcznika poświęconego leczeniu metodami fizycznymi w psychiatrii, który doczekał się 5 wydań. Napisał wiele artykułów, które ukazały się w prasie medycznej i popularnej, a także autobiografię pt. Niespokojny umysł oraz książkę pt. Bitwa o umysł, w której omówił proces, w wyniku którego nasz umysł ulega wpływom innych. Mimo iż został zapamiętany jako jedno z najważniejszych nazwisk w brytyjskiej powojennej psychiatrii, jego zamiłowanie do kontrowersyjnych metod leczenia, takich jak szok insulinowy, czy terapia głębokim snem, a także niechęć do wszelkich form psychoterapii oraz opieranie się na dogmatach, a nie na dowodach klinicznych spowodowały, że do dziś pozostaje kontrowersyjną postacią, której prace są rzadko cytowane we współczesnych tekstach z dziedziny psychiatrii.