War of the Polish Succession

http://dbpedia.org/resource/War_of_the_Polish_Succession an entity of type: Thing

Der Polnische Thronfolgekrieg (1733–1738), unzutreffend auch Polnischer Erbfolgekrieg genannt, brach nach dem Tod des Königs August II. des Starken um die Thronfolge Polens aus. Bei der Wahl des Nachfolgers griff Frankreich aktiv in die Erhebung des Magnaten Stanisław Leszczyński ein und verursachte dadurch einen Krieg mit dem Heiligen Römischen Reich unter Kaiser Karl VI. Die militärischen Konflikte wurden in Polen, am Rhein und in Italien ausgetragen. Der Krieg wurde 1735 beendet und der Sachse August III. als König von Polen bestätigt. Leszczyński wurde für den Verlust der polnischen Krone mit dem Herzogtum Lothringen entschädigt. Der Friede konnte aufgrund der Nachfolgeregelungen erst am 18. November 1738 unterzeichnet werden. rdf:langString

ポーランド継承戦争（ポーランドけいしょうせんそう、ポーランド語: Wojna o sukcesję polską、ドイツ語: Polnischer Thronfolgekrieg、1733年 - 1735年）は、ポーランド王国の王位継承をめぐって勃発した18世紀ヨーロッパの戦争。 rdf:langString

Wojna o sukcesję polską zwana także wojną sukcesyjną polską – wojna toczona w Europie w latach 1733-1735 między koalicjami Francji, Hiszpanii i Bawarii a Austrii, Rosji, Prus i Danii. Przyczyną wojny była rywalizacja o koronę polską Stanisława Leszczyńskiego z Augustem III Sasem, a także dążenie Francji do zdobycia nowych terytoriów w Rzeszy (Lotaryngia) oraz we Włoszech. rdf:langString

波兰王位继承战争為歐洲諸國以助波蘭立王為名，而滿足自身利益之戰。其肇始於波兰国王奥古斯特二世駕崩後，王位空懸所致的王位爭奪戰。而最終演變為統治法国、西班牙及两西西里王国之波旁王朝與神聖羅馬帝國哈布斯堡王朝之間的大戰。 rdf:langString

كانت حرب الخلافة البولندية بين عامي 1733 و1735 صراعًا أوروبيًا ضخمًا أثارته حرب أهلية بولندية سببها الصراع على خلافة أغسطس الثاني ’القوي’ ملك بولندا، والذي ساهمت في إشعاله القوى الأوروبية الأخرى بحثًا عن مصالحها الوطنية الخاصة. حاولت دولتا عائلة بوربون (فرنسا وإسبانيا) اختبار قوة عائلة هابسبورغ في غرب أوروبا، كذلك حاولت مملكة بروسيا، في حين تحركت ساكسونيا وروسيا لدعم المنتصر البولندي في النهاية. أدى الصراع في بولندا إلى صعود أغسطس الثالث، والذي كان مدعومًا من قبل عائلة هابسبورغ بالإضافة إلى روسيا وساكسونيا. rdf:langString

La Guerra de Successió de Polònia, que va tenir lloc entre els anys 1733 i 1738, va ser una guerra amb un abast global europeu alhora que una guerra civil polonesa, amb considerable interferència d'altres països, que el seu objectiu inicial era el de determinar qui anava a succeir a August II com a rei de Polònia i Lituània, però que en realitat va suposar també un nou enfrontament dirigit pels Borbó amb la intenció de soscavar o eliminar el poder dels Habsburg a l'Europa occidental, com a continuació de la pròpia Guerra de Successió espanyola. rdf:langString

Válka o polské následnictví (polsky Wojna o sukcesję polską) byla válka, která se odehrála v Evropě v letech 1733–1735 mezi koalicemi Francie, Španělska, Sardinie-Savojska a Parmy na jedné, a Habsburské monarchie, Ruska, Pruska a Saska na druhé straně. Důvodem války bylo soupeření o polskou korunu mezi Stanislavem Leszczyńským a Augustem III. Saským a také snahy Francie o získání nových území na úkor Svaté říše římské (Lotrinsko) a území v Itálii. * Francouzští jezdečtí granátníci Ludvíka XV. * Ruský granátník z roku 1732 * Saská pěchota roku 1730 * Saský pěšák Augusta II. rdf:langString

Poloniako Ondorengotza Gerra (1733-1738) Augusto II.a Poloniako erregea hil ondoren hasi zen gerra izan zen. Stanisław Leszczyński Luis XV.a Frantziako erregearen aitaginarreba hautatu zuten errege, Frantziako koroak bultzatuta, baina Austriako eta Errusiako erregeak Augusto III.a Saxoniakoaren alde agertu ziren. Stanisław eraitsi ondoren, austriarrak eta errusiarrak Poloniaz jabetu ziren eta frantsesek Lorrena, Kehl eta Philippsburgeko lurraldeak beretu zituzten. Gerra Poloniako erregetzak piztu bazuen ere, gatazka latzenak Italian izan ziren (Milan, Napoli), frantsesen aliatu sardiniarrek eta espainiarrek Utrechteko itunaren arabera galdutako lurraldeez jabetu nahi baitzuten. Vienako itunak eman zion gerrari amaiera: Augusto III.a Poloniako errege izendatu zuten, Stanisław Lorrena eta Ba rdf:langString

La guerra de sucesión polaca, que tuvo lugar entre los años 1733 y 1738, fue una guerra con un alcance global europeo a la vez que una guerra civil polaca, con considerable interferencia de otros países, cuyo objetivo inicial era el de determinar quién iba a suceder a Augusto II como rey de Polonia y Lituania, pero que en realidad supuso también un nuevo enfrentamiento dirigido por los Borbones con la intención de socavar o eliminar el poder de los Habsburgo en la Europa occidental, como continuación de la propia guerra de sucesión española. rdf:langString

La guerre de Succession de Pologne est un conflit européen qui eut lieu de 1733 à 1738, qui est déclenché à la suite du décès du roi de Pologne et électeur de Saxe Auguste II en 1733. Deux candidats s'opposent pour lui succéder, le trône de Pologne étant électif : son fils, Frédéric II Auguste, devenu électeur de Saxe par hérédité, et Stanislas Leszczynski, qui a déjà été roi de Pologne de 1704 à 1709 et est devenu le beau-père de Louis XV en 1725. Le premier est soutenu par la Russie et l'Autriche et le second par la France. Le conflit électoral polonais deviendra une guerre civile et internationale. rdf:langString

Perang Penerus Polandia (1733–35) adalah perang besar di Eropa yang dipicu oleh perang saudara di Polandia sehubungan dengan penerus Raja . Negara-negara Eropa lain turut serta demi kepentingan mereka sendiri. Prancis dan Spanyol yang dikuasai oleh mencoba melemahkan kekuatan Wangsa Habsburg Austria di Eropa Barat, sementara Austria, Prusia, Elektorat Sachsen dan Kekaisaran Rusia memberikan dukungan kepada Augustus III. rdf:langString

The War of the Polish Succession (Polish: Wojna o sukcesję polską; 1733–35) was a major European conflict sparked by a Polish civil war over the succession to Augustus II of Poland, which the other European powers widened in pursuit of their own national interests. France and Spain, the two Bourbon powers, attempted to test the power of the Austrian Habsburgs in Western Europe, as did the Kingdom of Prussia, whilst Saxony and Russia mobilized to support the eventual Polish victor. The fighting in Poland resulted in the accession of Augustus III, who in addition to Russia and Saxony, was politically supported by the Habsburgs. rdf:langString

( 이 문서는 18세기 전쟁에 관한 것입니다. 16세기 전쟁에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 폴란드 왕위 계승 전쟁(폴란드어: Wojna o sukcesję polską, 1733년 ~ 1735년)은 아우구스트 2세 사후 계승권을 둘러싼 폴란드 내전으로 서유럽에서 오스트리아 합스부르크의 힘을 저지하려고 시도한 2개의 의 힘인 프랑스와 스페인이 폴란드 왕에게까지 손을 뻗친 주요 유럽국가의 전쟁의 불꽃이었다. 폴란드에서 전투의 결말은 아우구스트 3세가 계승하는 것으로 끝났는데, 그는 합스부르크와 러시아의 지지를 받았다. 군사 행동은 부르봉의 힘에 대항해 합스부르크의 영토인 라인란트와 [[이탈리아]에서 벌어져 대부분 성공했다. 그레이트브리튼은 오스트리아를 지지하는 것을 싫어해 에서 주요 불협화음의 이유가 되어 많은 군사적 실패에 기여하게 되었다. rdf:langString

La guerra di successione polacca avvenne nella prima metà del XVIII secolo e fu combattuta fra le maggiori potenze europee. Dopo la morte di Augusto II di Polonia, scoppiò in Polonia una guerra civile per la successione al trono che ben presto si trasformò in un conflitto di scala continentale. Le altre potenze europee, infatti, approfittarono della crisi dinastica del paese per perseguire i propri interessi nazionali, riaccendendo ostilità precedenti. rdf:langString

De Poolse Successieoorlog was een oorlog van 1733 tot 1738 om de opvolging op de Poolse troon, waarbij behalve het Pools-Litouwse Gemenebest ook Rusland, Saksen, Oostenrijk, Frankrijk en Spanje betrokken waren. Na de dood van de Poolse koning August de Sterke in 1733 was de Poolse Sejm verdeeld over de vraag wie hem moest opvolgen. Buitenlandse mogendheden gingen zich in deze kwestie mengen.De Franse kandidaat was Stanislaus Leszczynski, de Russische en Oostenrijkse kandidaat was Frederik August II van Saksen, de zoon van de overleden koning. rdf:langString

A Guerra da Sucessão Polaca (1733-1738) foi um conflito que se estabeleceu entre a França, aliada da Espanha, e a Rússia. Com a morte de Augusto II, rei da Polônia, o imperador Carlos VI e a Rússia ameaçaram intervir pela força para garantir a eleição de Augusto III, enquanto Estanislau I era proclamado rei da Polónia pela . Augusto III, apoiado pela Rússia e pelo imperador, expulsou seu rival. rdf:langString

Polska tronföljdskriget kallas det allmänt europeiska krig som uppblossade med anledning av den polske kungen August II:s död 1733. Den döde kungens son, kurfursten Fredrik August II av Sachsen, försäkrade sig om Rysslands och Österrikes bistånd. Frankrike tog av dynastiska och politiska skäl parti för exkung Stanislaw I Leszczynski och vann för honom även Spanien och Sardinien. I Sverige tillhörde sympatierna Stanislaw sedan svenskarna medverkat till hans trontillträde under Stora nordiska kriget. 1734 års riksdag sammankallades med anledning därav. Det lyckades emellertid Arvid Horns försiktiga statskonst att rädda Sverige från att indragas i kriget; men därmed hade Horn också brutit med allmänna meningen, och krigsfrågan 1734 blev fröet till hattpartiets bildande och Horns fall (drygt 2 rdf:langString

Война за польское наследство — война, происходившая в 1733—1739 годах между коалициями России, Австрии и Саксонии с одной стороны и Франции, Испании и Сардинского королевства с другой. Поводом послужили выборы короля на польский престол после смерти Августа II (1733). Франция поддерживала кандидатуру Станислава Лещинского, тестя Людовика XV, ранее уже занимавшего польский трон во время Северной войны, Россия и Австрия — саксонского курфюрста Фридриха Августа II, сына покойного короля. Победу одержала антифранцузская коалиция. rdf:langString

Війна́ за по́льську спа́дщину — у 1733—1735 роках європейська війна, однією з причин якого було визначення наступника короля Речі Посполитої Августа II. Австрія та Росія підтримали його сина саксонського курфюрста Августа III, у той час як більшість поляків, Франція та Іспанія підтримали Станіслава I Лєщинського, що був польським королем між 1704 та 1709, а також був тестем короля Франції Людовика XV. Станіслав був обраний королем в 1733 році, але російські війська змусили його покинути Річ Посполиту, і Август III був обраний на його місце. У той же час Франція, Сардинія та Іспанія оголосили війну Австрії (1733), прагнучи повернути території в Італії, що належали Австрії. Після малорезультативних кампаній було укладено попередню мирну угоду у Відні (1735), яка перерозподілила спірні терито rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString War of the Polish Succession

rdf:langString حرب الخلافة البولندية

rdf:langString Guerra de Successió de Polònia

rdf:langString Válka o polské následnictví

rdf:langString Polnischer Thronfolgekrieg

rdf:langString Πόλεμος της Πολωνικής Διαδοχής

rdf:langString Guerra de sucesión polaca

rdf:langString Poloniako Ondorengotza Gerra

rdf:langString Perang Penerus Polandia

rdf:langString Guerre de Succession de Pologne (1733-1738)

rdf:langString Guerra di successione polacca

rdf:langString ポーランド継承戦争

rdf:langString 폴란드 왕위 계승 전쟁

rdf:langString Poolse Successieoorlog

rdf:langString Wojna o sukcesję polską

rdf:langString Guerra de Sucessão da Polônia

rdf:langString Polska tronföljdskriget

rdf:langString Война за польское наследство

rdf:langString Війна за польську спадщину

rdf:langString 波兰王位继承战争

foaf:name

rdf:langString War of the Polish Succession

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 33514

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1114397075

dbpprop:align

rdf:langString right

dbpprop:alt

rdf:langString Augustus III

rdf:langString Stanislaus I

dbpprop:caption

rdf:langString Siege of Danzig by Russo-Saxon forces in 1734

rdf:langString Augustus III of Poland, painting by Pietro Antonio Rotari

rdf:langString Stanislaus I Leszczyński, painting by Jean-Marc Nattier

dbpprop:combatant

rdf:langString Spain

rdf:langString

rdf:langString Savoy-Sardinia

rdf:langString Poland loyal to Augustus III

rdf:langString Poland loyal to Stanislaus I

dbpprop:commander

rdf:langString Albornoz

rdf:langString Villars

rdf:langString Thomas Gordon

rdf:langString Peter Lacy

rdf:langString Berwick

rdf:langString Adam Tarło

rdf:langString Charles I

rdf:langString Eugene of Savoy

rdf:langString von Daun

rdf:langString Broglie

rdf:langString Charles Emmanuel III

rdf:langString Coigny

rdf:langString Frederick Louis

rdf:langString Prince of Anhalt-Dessau

rdf:langString Belle-Isle

rdf:langString Jan Tarło

rdf:langString James Fitz-James

rdf:langString Johann Adolf II

rdf:langString de Mercy

rdf:langString von Königsegg

rdf:langString von Münnich

rdf:langString von Seckendorff

dbpprop:conflict

rdf:langString War of the Polish Succession

dbpprop:date

xsd:gMonthDay --10-10

rdf:langString

dbpprop:image

rdf:langString King Augustus III of Poland.jpg

rdf:langString Stanisław I of Poland and Lorraine.jpg

dbpprop:imageSize

xsd:integer 280

dbpprop:result

rdf:langString Treaty of Vienna * Augustus III ascends the throne * Bourbon and Habsburg territorial gains

dbpprop:territory

rdf:langString *Austria loses the crowns of Naples and Sicily to Charles of Parma *Duchy of Lorraine to Stanislaus Leszczyński *Duchy of Parma to Austria *Grand Duchy of Tuscany to Francis Stephen *Poland loses direct control over the Duchy of Courland and Semigallia

dbpprop:totalWidth

xsd:integer 325

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString كانت حرب الخلافة البولندية بين عامي 1733 و1735 صراعًا أوروبيًا ضخمًا أثارته حرب أهلية بولندية سببها الصراع على خلافة أغسطس الثاني ’القوي’ ملك بولندا، والذي ساهمت في إشعاله القوى الأوروبية الأخرى بحثًا عن مصالحها الوطنية الخاصة. حاولت دولتا عائلة بوربون (فرنسا وإسبانيا) اختبار قوة عائلة هابسبورغ في غرب أوروبا، كذلك حاولت مملكة بروسيا، في حين تحركت ساكسونيا وروسيا لدعم المنتصر البولندي في النهاية. أدى الصراع في بولندا إلى صعود أغسطس الثالث، والذي كان مدعومًا من قبل عائلة هابسبورغ بالإضافة إلى روسيا وساكسونيا. حدثت كبرى الحملات العسكرية والمعارك في هذه الحرب خارج حدود بولندا. تحرك البوربون -مدعومين من قبل كارلو إمانويلي الثالث ملك سردينيا- ضد أراضي هابسبورغ المعزولة. في منطقة الراينلاند، نجحت فرنسا في السيطرة على دوقية لورين، وفي إيطاليا نجحت إسبانيا في استعادة السيطرة على مملكتي نابولي وصقلية التي خسرتهما في حرب الخلافة الإسبانية، في حين كانت المكتسبات الجغرافية في الشمال الإيطالي محدودة على الرغم من الحملات العسكرية الدموية. عبّر رفض بريطانيا العظمى التدخل إلى جانب النمسا بقيادة عائلة هابسبورغ عن ضعف التحالف الإنجليزي النمساوي، وقد يكون من العوامل التي ساهمت في إخفاقات النمسا العسكرية. على الرغم من الوصول إلى سلام مبدئي في عام 1735، انتهت الحرب رسميًا بمعاهدة فيينا عام 1738، وفيها أُعلن عن الموافقة على أغسطس الثالث ملكًا لبولندا، ومنح خصمه ستانيسلاف الأول دوقية لورين من قبل فرنسا. أما دوق لورين فرانسيس ستيفن، فقد مُنح دوقية توسكانا الكبرى كتعويض عن خسارة لورين. ذهبت ملكية دوقية بارما إلى النمسا بينما حصل كارلوس الثالث ملك إسبانيا على نابولي وصقلية، مؤديًا إلى حصول عائلة بوربون على مكتسبات جغرافية إجمالية. سلمت بولندا أيضًا مطالبها بليفونيا والسيطرة المباشرة على دوقية كورلاند وسيميغاليا، والتي لم تدخل ضمن حدود بولندا الأصلية على الرغم من بقائها كإقطاعة بولندية، وخضعت للسيطرة الروسية القوية المتزايدة التي لم تنته إلا بسقوط الإمبراطورية الروسية عام 1917.

rdf:langString Válka o polské následnictví (polsky Wojna o sukcesję polską) byla válka, která se odehrála v Evropě v letech 1733–1735 mezi koalicemi Francie, Španělska, Sardinie-Savojska a Parmy na jedné, a Habsburské monarchie, Ruska, Pruska a Saska na druhé straně. Důvodem války bylo soupeření o polskou korunu mezi Stanislavem Leszczyńským a Augustem III. Saským a také snahy Francie o získání nových území na úkor Svaté říše římské (Lotrinsko) a území v Itálii. Po smrti polského krále Augusta II. Silného byl Stanisław Leszczyński zvolen 12. září 1733 z rozhodnutí většiny szlachty novým panovníkem. Rusko a Habsburská monarchie se však rozhodly násilím do čela Rzeczypospolite dosadit svého kandidáta v osobě saského kurfiřta Fridricha Augusta III. Ozbrojená sasko-ruská intervence a budoucí (ve světle práva nelegitimní) volba protikrále Augusta III. 5. října 1733 byly pro Francii důvodem k vyhlášení války, kterou 10. října 1733 vyhlásil Ludvík XV. Habsburské monarchii. * Francouzští jezdečtí granátníci Ludvíka XV. * Ruský granátník z roku 1732 * Saská pěchota roku 1730 * Saský pěšák Augusta II.

rdf:langString La Guerra de Successió de Polònia, que va tenir lloc entre els anys 1733 i 1738, va ser una guerra amb un abast global europeu alhora que una guerra civil polonesa, amb considerable interferència d'altres països, que el seu objectiu inicial era el de determinar qui anava a succeir a August II com a rei de Polònia i Lituània, però que en realitat va suposar també un nou enfrontament dirigit pels Borbó amb la intenció de soscavar o eliminar el poder dels Habsburg a l'Europa occidental, com a continuació de la pròpia Guerra de Successió espanyola. La guerra va enfrontar d'una banda als partidaris de Federic August II, elector de Saxònia, qui regnaria a Polònia amb el nom d'August III i per un altre als partidaris d'Estanislau Leszczynski, qui al seu torn ja havia regnat (i regnaria de nou) a Polònia amb el nom d'Estanislau I. August III va rebre durant aquestes lluites l'ajuda de l'Imperi Rus, de l'Imperi austríac i del Sacre Imperi Romanogermànic, amb Saxònia especialment (territori del que a més era sobirà), mentre que Estanislau I va ser recolzat per França, Baviera, ducat de Savoia, el regne de Sardenya i Espanya.

rdf:langString Der Polnische Thronfolgekrieg (1733–1738), unzutreffend auch Polnischer Erbfolgekrieg genannt, brach nach dem Tod des Königs August II. des Starken um die Thronfolge Polens aus. Bei der Wahl des Nachfolgers griff Frankreich aktiv in die Erhebung des Magnaten Stanisław Leszczyński ein und verursachte dadurch einen Krieg mit dem Heiligen Römischen Reich unter Kaiser Karl VI. Die militärischen Konflikte wurden in Polen, am Rhein und in Italien ausgetragen. Der Krieg wurde 1735 beendet und der Sachse August III. als König von Polen bestätigt. Leszczyński wurde für den Verlust der polnischen Krone mit dem Herzogtum Lothringen entschädigt. Der Friede konnte aufgrund der Nachfolgeregelungen erst am 18. November 1738 unterzeichnet werden.

rdf:langString La guerra de sucesión polaca, que tuvo lugar entre los años 1733 y 1738, fue una guerra con un alcance global europeo a la vez que una guerra civil polaca, con considerable interferencia de otros países, cuyo objetivo inicial era el de determinar quién iba a suceder a Augusto II como rey de Polonia y Lituania, pero que en realidad supuso también un nuevo enfrentamiento dirigido por los Borbones con la intención de socavar o eliminar el poder de los Habsburgo en la Europa occidental, como continuación de la propia guerra de sucesión española. La guerra enfrentó por un lado a los partidarios de Federico Augusto II, elector de Sajonia, quien reinaría en Polonia con el nombre de Augusto III y por otro a los partidarios de Estanislao Leszczynski, quien a su vez había ya reinado (y reinaría de nuevo) en Polonia con el nombre de Estanislao I. Augusto III recibió durante estas luchas la ayuda del Imperio ruso y del Sacro Imperio Romano Germánico, con el archiducado de Austria y Sajonia especialmente (territorio del que además era soberano), mientras que Estanislao I fue apoyado por Francia, Baviera, el Ducado de Saboya, el Reino de Cerdeña y España.

rdf:langString Poloniako Ondorengotza Gerra (1733-1738) Augusto II.a Poloniako erregea hil ondoren hasi zen gerra izan zen. Stanisław Leszczyński Luis XV.a Frantziako erregearen aitaginarreba hautatu zuten errege, Frantziako koroak bultzatuta, baina Austriako eta Errusiako erregeak Augusto III.a Saxoniakoaren alde agertu ziren. Stanisław eraitsi ondoren, austriarrak eta errusiarrak Poloniaz jabetu ziren eta frantsesek Lorrena, Kehl eta Philippsburgeko lurraldeak beretu zituzten. Gerra Poloniako erregetzak piztu bazuen ere, gatazka latzenak Italian izan ziren (Milan, Napoli), frantsesen aliatu sardiniarrek eta espainiarrek Utrechteko itunaren arabera galdutako lurraldeez jabetu nahi baitzuten. Vienako itunak eman zion gerrari amaiera: Augusto III.a Poloniako errege izendatu zuten, Stanisław Lorrena eta Barko konderriko nagusi bihurtu zen (bera hildakoan, lurralde horiez jabetu zen Frantziako koroa) eta Karlos Filipe V.aren semea Napoli eta Siziliako errege egin zen.

rdf:langString La guerre de Succession de Pologne est un conflit européen qui eut lieu de 1733 à 1738, qui est déclenché à la suite du décès du roi de Pologne et électeur de Saxe Auguste II en 1733. Deux candidats s'opposent pour lui succéder, le trône de Pologne étant électif : son fils, Frédéric II Auguste, devenu électeur de Saxe par hérédité, et Stanislas Leszczynski, qui a déjà été roi de Pologne de 1704 à 1709 et est devenu le beau-père de Louis XV en 1725. Le premier est soutenu par la Russie et l'Autriche et le second par la France. Le conflit électoral polonais deviendra une guerre civile et internationale. Le principal épisode de la guerre en Pologne est le siège de Dantzig par l'armée russe en 1734. Vaincu, Stanislas Leszczynski se réfugie en Prusse, puis renonce formellement au trône de Pologne en 1736. Hors de Pologne, le conflit implique principalement la maison d'Autriche (Charles VI) et la France de Louis XV, en Rhénanie et en Italie. La France en sort victorieuse. Les préliminaires de paix de 1735, confirmés par un traité en 1738, garantissent à Stanislas un avenir comme duc de Lorraine. Le duc François de Lorraine, époux de Marie-Thérèse d'Autriche, accepte de céder son duché en échange du grand-duché de Toscane. Il est aussi prévu qu'à la mort de Stanislas, la Lorraine cessera de relever du Saint Empire et deviendra française, ce qui prendra effet en 1766.

rdf:langString La guerra di successione polacca avvenne nella prima metà del XVIII secolo e fu combattuta fra le maggiori potenze europee. Dopo la morte di Augusto II di Polonia, scoppiò in Polonia una guerra civile per la successione al trono che ben presto si trasformò in un conflitto di scala continentale. Le altre potenze europee, infatti, approfittarono della crisi dinastica del paese per perseguire i propri interessi nazionali, riaccendendo ostilità precedenti. Di fatto il conflitto fu in larga parte un nuovo scontro tra i Borbone e gli Asburgo, i quali si erano già combattuti nella precedente guerra di successione spagnola, il grande conflitto europeo scoppiato un trentennio prima. Francia e Spagna, le due maggiori potenze borboniche, agirono con l'intenzione di minacciare il potere degli Asburgo nell'Europa occidentale, così come il Regno di Prussia, mentre Sassonia e Russia si mobilitarono per sostenere il candidato al trono che risultò poi vincitore. I combattimenti in Polonia portarono all'incoronazione di Augusto III, sostenuto politicamente dagli Asburgo, oltre che dalla Russia e dalla Sassonia. Le principali campagne militari e battaglie della guerra si svolsero al di fuori della Polonia. I Borbone, sostenuti dal re di Sardegna Carlo Emanuele III, si mossero contro i territori isolati degli Asburgo in Italia. Il conflitto portò a grandi riassetti territoriali, principalmente in Italia meridionale e nei confini orientali francesi. In Renania, la Francia conquistò il Ducato di Lorena, in Italia la Spagna riacquistò il controllo dei regni di Napoli e Sicilia, persi nella Guerra di successione spagnola, mentre i guadagni territoriali nell'Italia settentrionale furono limitati, nonostante le sanguinose campagne avvenute in questo teatro. Nonostante avesse firmato un trattato difensivo con l'Austria nel 1731, la Gran Bretagna fu riluttante nel sostenere la potenza asburgica, dimostrando così la fragilità dell'alleanza anglo-austriaca. Sebbene nel 1735 fosse raggiunta una pace preliminare, la guerra si concluse formalmente con il Trattato di Vienna (1738), nel quale Augusto III fu confermato re di Polonia e il suo avversario Stanislao I fu insignito dalla Francia del Ducato di Lorena. Francesco Stefano, duca di Lorena, ricevette il Granducato di Toscana come risarcimento per la perdita dei propri possedimenti. Il Ducato di Parma andò all'Austria, mentre Carlo III di Spagna ottenne le corone di Napoli e della Sicilia, con conseguente guadagno territoriale per i Borbone. La Polonia cedette anche i diritti sulla Livonia e il controllo diretto sul Ducato di Curlandia e Semigallia, che, pur rimanendo un feudo polacco, non fu integrato nella Polonia vera e propria, subendo una forte influenza russa che si concluse solo con la caduta dell'Impero russo nel 1917.

rdf:langString Perang Penerus Polandia (1733–35) adalah perang besar di Eropa yang dipicu oleh perang saudara di Polandia sehubungan dengan penerus Raja . Negara-negara Eropa lain turut serta demi kepentingan mereka sendiri. Prancis dan Spanyol yang dikuasai oleh mencoba melemahkan kekuatan Wangsa Habsburg Austria di Eropa Barat, sementara Austria, Prusia, Elektorat Sachsen dan Kekaisaran Rusia memberikan dukungan kepada Augustus III. Walaupun perang ini disebut "Perang Penerus Polandia", sebagian besar pertempuran terjadi di luar wilayah Polandia. Wangsa Bourbon yang didukung oleh Raja mencoba mengisolasi wilayah-wilayah Habsburg di Eropa Barat. Di Rheinland, Prancis berhasil menduduki Kadipaten Lorraine, sementara di Italia Spanyol merebut kembali Kerajaan Napoli dan Sisilia (yang lepas selama Perang Penerus Spanyol). Namun, mereka kurang berhasil di Italia utara walaupun pertempuran-pertempuran yang berdarah telah berlangsung di tempat tersebut. Sementara itu, keengganan Britania Raya untuk mendukung Austria Habsburg merusak Persekutuan Inggris-Austria dan mungkin menjadi salah satu faktor kegagalan militer Austria. Perdamaian diberlakukan pada tahun 1735, tetapi perang baru diakhiri secara resmi oleh Perjanjian Wina (1738). Berdasarkan perjanjian tersebut, Augustus III diakui sebagai Raja Polandia yang sah, sementara lawannya, Stanisław I, dijadikan Adipati Lorraine. Adipati Lorraine Franz Stefan, memperoleh wilayah Keharyapatihan Toscana sebagai ganti atas penyerahan Lorraine. Kadipaten Parma menjadi wilayah Habsburg, sementara menjadi Raja Napoli dan Sisilia. Polandia juga mencabut klaimnya atas wilayah Livonia dan tidak lagi mengendalikan Kadipaten Courland dan Semigallia secara langsung. Walaupun Courland dan Semigallia masih menjadi vasal Polandia, wilayah ini berada di bawah pengaruh Rusia.

rdf:langString ( 이 문서는 18세기 전쟁에 관한 것입니다. 16세기 전쟁에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 폴란드 왕위 계승 전쟁(폴란드어: Wojna o sukcesję polską, 1733년 ~ 1735년)은 아우구스트 2세 사후 계승권을 둘러싼 폴란드 내전으로 서유럽에서 오스트리아 합스부르크의 힘을 저지하려고 시도한 2개의 의 힘인 프랑스와 스페인이 폴란드 왕에게까지 손을 뻗친 주요 유럽국가의 전쟁의 불꽃이었다. 폴란드에서 전투의 결말은 아우구스트 3세가 계승하는 것으로 끝났는데, 그는 합스부르크와 러시아의 지지를 받았다. 군사 행동은 부르봉의 힘에 대항해 합스부르크의 영토인 라인란트와 [[이탈리아]에서 벌어져 대부분 성공했다. 그레이트브리튼은 오스트리아를 지지하는 것을 싫어해 에서 주요 불협화음의 이유가 되어 많은 군사적 실패에 기여하게 되었다. 비록 1735년부터 이미 사전 준비로 평화는 시작되었으나, 전쟁은 공식적으로 1738년 에 의해 끝났다. 아우구스트 3세는 폴란드 왕이 되는 것을 승인 받았고, 그의 적수 스타니스와프 레슈친스키는 로렌 공국을 받았다. 프란츠 스테판(Francis Stephen)은 로렌을 잃었지만, 대신 파르마와 토스카나 대공국을 얻었고, 파르마의 샤를은 나폴리와 시칠리아 왕국을 갖게 되어 부르봉은 영토를 획득하는 결과를 얻었다. 폴란드 또한 리보니아와 에 대해 직접적 지배에 대한 권리를 주었지만, 양쪽 모두 폴란드의 봉토(Fief)로 잔존하게 되었다. 하지만 폴란드에 통합되지 않고, 러시아의 강력한 영향력하에 들어가게 되었다.

rdf:langString The War of the Polish Succession (Polish: Wojna o sukcesję polską; 1733–35) was a major European conflict sparked by a Polish civil war over the succession to Augustus II of Poland, which the other European powers widened in pursuit of their own national interests. France and Spain, the two Bourbon powers, attempted to test the power of the Austrian Habsburgs in Western Europe, as did the Kingdom of Prussia, whilst Saxony and Russia mobilized to support the eventual Polish victor. The fighting in Poland resulted in the accession of Augustus III, who in addition to Russia and Saxony, was politically supported by the Habsburgs. The war's major military campaigns and battles occurred outside of Poland. The Bourbons, supported by Charles Emmanuel III of Sardinia, moved against isolated Habsburg territories. In the Rhineland, France successfully took the Duchy of Lorraine, and in Italy, Spain regained control over the kingdoms of Naples and Sicily lost in the War of the Spanish Succession, while territorial gains in northern Italy were limited despite bloody campaigning. Great Britain's unwillingness to support Habsburg Austria demonstrated the infirmity of the Anglo-Austrian Alliance. Although a preliminary peace was reached in 1735, the war was formally ended with the Treaty of Vienna (1738), in which Augustus III was confirmed as king of Poland and his opponent Stanislaus I was awarded the Duchy of Lorraine and Duchy of Bar, then both fiefs of the Holy Roman Empire. Francis Stephen, the duke of Lorraine, was given the Grand Duchy of Tuscany in compensation for the loss of Lorraine. The Duchy of Parma went to Austria whereas Charles of Parma took the crowns of Naples and Sicily. Most of the territorial gains were in favor of the Bourbons, as the Duchies of Lorraine and Bar went from being fiefs of the Holy Roman Empire to that of France, while the Spanish Bourbons gained two new kingdoms in the form of Naples and Sicily. The Austrian Habsburgs, for their part, received two Italian duchies in return, though Parma would soon revert to Bourbon control. Tuscany would be held by the Habsburgs until the Napoleonic era. The war proved disastrous for Polish independence, and re-affirmed that the affairs of the Polish-Lithuanian Commonwealth, including the election of the King himself, would be controlled by the other great powers of Europe. After August III, there would only be one more king of Poland, Stanislas II August, himself a puppet of the Russians, and ultimately Poland would be divided up by its neighbors and cease to exist as a sovereign state by the end of the 18th century. Poland also surrendered claims to Livonia and direct control over the Duchy of Courland and Semigallia, which, although remaining a Polish fief, was not integrated into Poland proper and came under strong Russian influence which only ended with the fall of the Russian Empire in 1917.

rdf:langString ポーランド継承戦争（ポーランドけいしょうせんそう、ポーランド語: Wojna o sukcesję polską、ドイツ語: Polnischer Thronfolgekrieg、1733年 - 1735年）は、ポーランド王国の王位継承をめぐって勃発した18世紀ヨーロッパの戦争。

rdf:langString Wojna o sukcesję polską zwana także wojną sukcesyjną polską – wojna toczona w Europie w latach 1733-1735 między koalicjami Francji, Hiszpanii i Bawarii a Austrii, Rosji, Prus i Danii. Przyczyną wojny była rywalizacja o koronę polską Stanisława Leszczyńskiego z Augustem III Sasem, a także dążenie Francji do zdobycia nowych terytoriów w Rzeszy (Lotaryngia) oraz we Włoszech.

rdf:langString De Poolse Successieoorlog was een oorlog van 1733 tot 1738 om de opvolging op de Poolse troon, waarbij behalve het Pools-Litouwse Gemenebest ook Rusland, Saksen, Oostenrijk, Frankrijk en Spanje betrokken waren. Na de dood van de Poolse koning August de Sterke in 1733 was de Poolse Sejm verdeeld over de vraag wie hem moest opvolgen. Buitenlandse mogendheden gingen zich in deze kwestie mengen.De Franse kandidaat was Stanislaus Leszczynski, de Russische en Oostenrijkse kandidaat was Frederik August II van Saksen, de zoon van de overleden koning. Omdat Polen veel te ver van de Franse machtssfeer af lag, hadden de Fransen geen mogelijkheid om hun kandidaat, die de schoonvader was van koning Lodewijk XV van Frankrijk, daadwerkelijke steun te bieden. De Franse eerste minister kardinaal de Fleury besloot daarom zich te beperken tot een aantasting van de Oostenrijkse machtspositie in West-Europa. Om de Engelsen niet te provoceren om aan de oorlog deel te nemen, zag hij af van een aanval op de Oostenrijkse Nederlanden, maar beperkte hij zich ertoe om de Franse legers Lotharingen te laten veroveren op Frans van Lotharingen, de verloofde van de Oostenrijkse troonopvolgster Maria Theresia, en om de Oostenrijkse bezittingen in Zuid-Italië te veroveren. Russische en Oostenrijkse troepen liepen in de tussentijd heel Polen onder de voet en Stanislaus Leszczynski moest (in vrouwenkleren vermomd) per schip uit het belegerde Danzig ontsnappen. Bij de uiteindelijke Vrede van Wenen werd er een voor de verschillende partijen min of meer bevredigende "deal" getroffen. Lodewijk XV accepteerde dat zijn schoonvader de Poolse troon verloren had. Deze mocht echter voor de rest van zijn leven het hertogdom Lotharingen besturen (doordat hij zo erg oud werd zou het tot 1766 duren voordat Frankrijk dit begeerde gebied eindelijk kon annexeren). Frans van Lotharingen kreeg Toscane in ruil voor zijn voorvaderlijke hertogdom. Don Carlos (de latere Karel III), zoon van koning Filips V van Spanje, een familielid van de Franse koning, mocht voortaan op het op de Oostenrijkers veroverde koninkrijk Napels en Sicilië regeren, in ruil waarvoor hij alleen het kleine hertogdom Parma, dat hij van zijn moeder had geërfd, aan Oostenrijk moest afstaan.

rdf:langString A Guerra da Sucessão Polaca (1733-1738) foi um conflito que se estabeleceu entre a França, aliada da Espanha, e a Rússia. Com a morte de Augusto II, rei da Polônia, o imperador Carlos VI e a Rússia ameaçaram intervir pela força para garantir a eleição de Augusto III, enquanto Estanislau I era proclamado rei da Polónia pela . Augusto III, apoiado pela Rússia e pelo imperador, expulsou seu rival. O apoio da candidatura saxônica na Polónia (1733) levou Carlos VI a declarar guerra à França, a Saboia e à Espanha. Intervindo, a França obteve as vitórias de e . Carlos, abandonado pelo poder marítimo, pelos seus aliados e apoiado tardiamente pela Rússia, acabou por ser derrotado. Fleury, partidário da paz, consentiu, pelo Tratado de Viena (1738), em reconhecer Augusto III como rei da Polônia. Estanislau recebeu como compensação os ducados de Lorena e de Bar.

rdf:langString Війна́ за по́льську спа́дщину — у 1733—1735 роках європейська війна, однією з причин якого було визначення наступника короля Речі Посполитої Августа II. Австрія та Росія підтримали його сина саксонського курфюрста Августа III, у той час як більшість поляків, Франція та Іспанія підтримали Станіслава I Лєщинського, що був польським королем між 1704 та 1709, а також був тестем короля Франції Людовика XV. Станіслав був обраний королем в 1733 році, але російські війська змусили його покинути Річ Посполиту, і Август III був обраний на його місце. У той же час Франція, Сардинія та Іспанія оголосили війну Австрії (1733), прагнучи повернути території в Італії, що належали Австрії. Після малорезультативних кампаній було укладено попередню мирну угоду у Відні (1735), яка перерозподілила спірні території в Італії і визнала Августа III королем Речі Посполитої. Остаточний мирний договір був підписаний у 1738 році.

rdf:langString Polska tronföljdskriget kallas det allmänt europeiska krig som uppblossade med anledning av den polske kungen August II:s död 1733. Den döde kungens son, kurfursten Fredrik August II av Sachsen, försäkrade sig om Rysslands och Österrikes bistånd. Frankrike tog av dynastiska och politiska skäl parti för exkung Stanislaw I Leszczynski och vann för honom även Spanien och Sardinien. I Sverige tillhörde sympatierna Stanislaw sedan svenskarna medverkat till hans trontillträde under Stora nordiska kriget. 1734 års riksdag sammankallades med anledning därav. Det lyckades emellertid Arvid Horns försiktiga statskonst att rädda Sverige från att indragas i kriget; men därmed hade Horn också brutit med allmänna meningen, och krigsfrågan 1734 blev fröet till hattpartiets bildande och Horns fall (drygt 200 svenska officerare bistod dock med den svenske kungen Fredrik I:s goda minne frivilligt den polske kungen Stanislaws sak och var mycket behjälpliga vid försvaret av det av ryssarna belägrade Danzig). Genom den ryska sidans mutor och hot till en fraktion av den polska adeln (ca 3 000 namn) skapade ryssarna mot slutet av 1733 sitt adelsparti inom Polen för sin kandidat Fredrik August II av Sachsen som på så sätt parallellt med Stanislaw (480 000 röster) valts till kung i Polen. Därmed drogs svärden till strid och ett inbördeskrig bröt ut mellan majoriteten och minoriteten inom den polska adeln. Med hjälp av denna köpta legitimitet och sitt överväldigande militära övertag drev ryssarna ut Stanislaw ur Polen, varpå Frankrikes härar ryckte ut. Den polska tvistefrågan trädde dock i bakgrunden och endast en liten fransk flotteskader med tre infanteribataljoner om 1 400 man sändes till det belägrade Gdansks hjälp. Huvudstriden stod nämligen mellan de gamla fienderna Frankrike och Österrike. Skådeplats var dels Rhenländerna, dels Italien. Fransmännen besatte Lothringen och trängde över Rhen; i Italien erövrade de hela Milano, medan spanjorerna tog Neapel och Sicilien. Österrike förödmjukades och antog redan den 3 oktober 1735 Frankrikes villkor, genom preliminärerna i Wien. Den definitiva freden avslöts på samma ställe den 18 november 1738. Om denna fred har den paradoxen uttalats, att alla parterna vann. Polens krona tillföll Fredrik August; Stanislaw fick ersättning på Österrikes bekostnad (Lothringen och Bar), likaså Spanien och Sardinien; Österrike fick pragmatiska sanktionen erkänd. Krigets huvudresultat var tvåfaldigt: Frankrikes seger över det österrikiska inflytandet i Italien och Rysslands begynnande herravälde över Polens politik. * Stanisław Leszczyński, målning av Jean-Marc Nattier. * August III av Polen, målning av Pietro Antonio Rotari.

rdf:langString Война за польское наследство — война, происходившая в 1733—1739 годах между коалициями России, Австрии и Саксонии с одной стороны и Франции, Испании и Сардинского королевства с другой. Поводом послужили выборы короля на польский престол после смерти Августа II (1733). Франция поддерживала кандидатуру Станислава Лещинского, тестя Людовика XV, ранее уже занимавшего польский трон во время Северной войны, Россия и Австрия — саксонского курфюрста Фридриха Августа II, сына покойного короля. Победу одержала антифранцузская коалиция. По Венскому миру 1738 года Фридрих Август был признан польским королём как Август III, а Лещинский получил герцогство Лотарингию; в обмен Франция признала Прагматическую санкцию, по которой преемницей императора Священной Римской империи Карла VI в наследственных владениях признавалась его дочь Мария Терезия, а императором должен был стать её муж Франц I Стефан, отказавшийся от родной Лотарингии в пользу Станислава.

rdf:langString 波兰王位继承战争為歐洲諸國以助波蘭立王為名，而滿足自身利益之戰。其肇始於波兰国王奥古斯特二世駕崩後，王位空懸所致的王位爭奪戰。而最終演變為統治法国、西班牙及两西西里王国之波旁王朝與神聖羅馬帝國哈布斯堡王朝之間的大戰。

dbpedia-owl:wikiPageLength

xsd:nonNegativeInteger 34348

dbpedia-owl:combatant

xsd:string Spain

xsd:string Savoy-Sardinia

xsd:string (from 1734)

xsd:string Poland loyal to Augustus III

xsd:string Poland loyal to Stanislaus I

dbpedia-owl:result

xsd:string Treaty of Vienna

xsd:string * Augustus III ascends the throne