Vittorio Emanuele Orlando
http://dbpedia.org/resource/Vittorio_Emanuele_Orlando an entity of type: Thing
Vittorio Emanuele Orlando (19. května 1860 Palermo ‒ 1. prosince 1952 Řím) byl italský diplomat a politik.
rdf:langString
فيتوريو إمانويلي أورلاندو (بالإيطالية: Vittorio Emanuele Orlando) هو سياسي إيطالي، معروف بتمثيله لإيطاليا في مؤتمر باريس للسلام عام 1919 إلى جانب وزير الخارجية سيدني سونينو. كان معروفًا أيضًا باسم «بريميير أوف فيكتوري» وذلك بعد تغلّبه على قوى المركز بوقوفه إلى جانب الحلفاء في الحرب العالمية الأولى. حصل على منصب عضو ورئيس للجمعية الدستورية التي بدّلت شكل الحكومة الإيطالية وجعلته جمهوريًا. بصرف النظر عن دوره السياسي البارز، يُعرف أورلاندو أيضًا بكتاباته حول القضايا القانونية والقضائية، والتي يتجاوز عددها مئة كتاب (إذ كان أورلاندو أستاذًا في القانون).
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (* 19. Mai 1860 in Palermo; † 1. Dezember 1952 in Rom) war ein italienischer Rechtswissenschaftler und Politiker. Er war von 1917 bis 1919 Präsident des Ministerrats des Königreichs Italien. Auf der Pariser Friedenskonferenz 1919 gehörte er dem Rat der Vier an.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, Sizilia, Italia, 1860ko maiatzaren 19a - Erroma, Italia, 1952ko abenduaren 1a) italiar politikaria izan zen.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 1860 - 1952) fue Primer ministro italiano desde 1917 hasta 1919.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (19 Mei 1860 – 1 Desember 1952) adalah seorang negarawan Italia, yang dikenal mewakili Italia dalam Konferensi Perdamaian Paris 1919 bersama dengan menteri luar negeri Sidney Sonnino. Ia juga dikenal dengan julukan "Perdana Menteri Kemenangan" karena telah mengalahkan Blok Tengah bersama dengan Blok Entente di Perang Dunia I. Ia juga merupakan anggota dan presiden Dewan Perwakilan Rakyat Italia yang telah mengubah bentuk pemerintahan Italia menjadi negara Republik. Selain peran pentingnya dalam berpolitik, ia juga dikenal atas karya tulisnya mengenai masalah hukum dan peradilan, yang berjumlah lebih dari seratus karya (Orlando adalah seorang profesor hukum).
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (19 May 1860 – 1 December 1952) was an Italian statesman, who served as the Prime Minister of Italy from October 1917 to June 1919. Orlando is best known for representing Italy in the 1919 Paris Peace Conference with his foreign minister Sidney Sonnino. He was also known as "Premier of Victory" for defeating the Central Powers along with the Entente in World War I. He was also member and president of the Constitutional Assembly that changed the Italian form of government into a Republic. Aside from his prominent political role, Orlando was a professor of law and is known for his writings on legal and judicial issues, which number over a hundred works.
rdf:langString
비토리오 에마누엘레 오를란도(이탈리아어: Vittorio Emanuele Orlando, 1860년 5월 19일 ~ 1952년 12월 1일)는 이탈리아의 정치인, 외교관이다. 1917년 10월 29일부터 1919년 6월 23일까지 총리, 1919년부터 1920년, 1944년부터 1946년까지 국회의장을 지냈다.
* La riforma elettorale, 1883
rdf:langString
ヴィットーリオ・エマヌエーレ・オルランド（伊: Vittorio Emanuele Orlando, 1860年5月19日 - 1952年12月1日）は、イタリアの外交官で政治家。第一次世界大戦当時のイタリア首相で、パリ講和会議の同国首席全権。
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, (Palermo , 19 mei 1860 - Rome, 1 december 1952), premier van Italië van 1917 tot 1919. Hij onderhandelde in 1919 namens Italië bij de vredesbesprekingen in Parijs na de Eerste Wereldoorlog.
rdf:langString
Витторио Эмануэле Орландо (итал. Vittorio Emanuele Orlando; 19 мая 1860, Палермо — 1 декабря 1952, Рим) — итальянский политик, Председатель Совета министров Италии в 1917—1919 годах.
rdf:langString
Вітторіо Емануеле Орландо (італ. Vittorio Emanuele Orlando; 19 травня 1860, Палермо — 1 грудня 1952, Рим) — італійський державний діяч, один з лідерів італійського лібералізму. Засновник італійської школи публічного права.
rdf:langString
维托里奥·埃曼努尔·奥兰多（義大利語：Vittorio Emanuele Orlando，1860年5月19日－1952年12月1日）是一位意大利外交家、政治人物。
rdf:langString
Vittorio Emanuele ORLANDO (Palermo, la 18-an de majo 1860 - Romo, la 1-an de decembro 1952) estis itala politikisto, juristo kaj preleganto. Oni scias, ke li reprezentis Italion en la Pariza Konferenco pri Paco de 1919 kun sia Ministro pri Eksterlandaj Aferoj, Sidney Sonnino, sekvante la italan venkon kune kun la Triopa Entento kontraŭ la Centraj Imperioj dum la Unua Mondmilito, simbola rolo, kiu gajnis al li la titolon "Prezidanto de Venko". En 1946, post la fino de la Dua Mondmilito kaj de la faŝisma diktaturo, Orlando estis membro kaj prezidanto de la Konstituciiga Asembleo, kiu post la referendumo havis la taskon formaligi la formon de la itala ŝtato en la respubliko. Aldone al lia grava politika rolo, Orlando estas ankaŭ konata pro siaj verkoj, pli ol cent verkoj, pri juraj kaj juĝaj
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, né à Palerme le 19 mai 1860 et mort à Rome le 1er décembre 1952, est un homme d'État italien. Président italien de la victoire des forces de l'Entente, dont l'Italie fait partie dès 1915, face aux Empires centraux, il représente l'Italie à la Conférence de paix de Paris de 1919 avec son ministre des Affaires étrangères, Sidney Sonnino. Orlando est ensuite membre et président de l'Assemblée constituante italienne (1946-1948) qui change le régime politique italien en une république.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 19 maggio 1860 – Roma, 1º dicembre 1952) è stato un politico, giurista e docente italiano. È noto per aver rappresentato l'Italia nella Conferenza di pace di Parigi del 1919 con il suo ministro degli esteri Sidney Sonnino a seguito della vittoria italiana al fianco della Triplice intesa contro gli Imperi centrali nella prima guerra mondiale, ruolo simbolico che gli valse l'appellativo di "Presidente della Vittoria".
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (ur. 19 maja 1860 w Palermo, zm. 1 grudnia 1952 w Rzymie) – włoski polityk, premier, profesor prawa, reprezentował Włochy podczas konferencji pokojowej w Wersalu po I wojnie światowej. Razem z premierem Wielkiej Brytanii Davidem Lloydem George’em, premierem Francji Georges’em Clemenceau i prezydentem USA Woodrowem Wilsonem stworzyli traktat wersalski. Znany też ze swojej twórczości naukowej (kilkaset prac głównie o tematyce prawnej).
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, född 19 maj 1860 i Palermo, död 1 december 1952 i Rom, var en italiensk politiker och jurist; konseljpresident 1917-1919. Orlando blev professor 1885 i Modena, 1886 i Messina och 1888 i Palermo. År 1897 valdes han av vänstern till ledamot av deputeradekammaren och var i Giovanni Giolittis ministär kulturminister 1903–05 samt därefter professor i offentlig rätt vid Roms universitet. Han var justitieminister i Giolittis ministär 1907–09 och i Antonio Salandras 30 oktober 1914 – 20 juni 1916. I den därpå följande ministären Paolo Boselli ingick han som inrikesminister. Ehuru han skarpt klandrades för efterlåtenhet mot fredspropagandan, blev han likväl konseljpresident, när Boselli i oktober 1917 avgick efter det italienska nederlaget vid Caporetto.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 19 de maio de 1860 — Roma, 1 de dezembro de 1952) foi um diplomata italiano e figura política. Seu pai, um cavalheiro, se atrasou em registar o nascimento de seu filho por medo dos Mil patriotas de Giuseppe Garibaldi, que haviam acabado de invadir a Sicília na primeira etapa de sua marcha para unificar a Itália. Além de seu papel político proeminente, Orlando também é conhecido por seus escritos, mais de uma centena de obras, sobre questões legais e judiciais; Orlando era um professor de direito.
rdf:langString
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
فيتوريو إمانويلي أورلاندو
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
비토리오 에마누엘레 오를란도
rdf:langString
ヴィットーリオ・エマヌエーレ・オルランド
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Орландо, Витторио Эмануэле
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
维托里奥·埃曼努尔·奥兰多
rdf:langString
Вітторіо Емануеле Орландо
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando
xsd:date
1952-12-01
xsd:date
1860-05-19
xsd:integer
7625929
xsd:integer
1124422995
xsd:date
1860-05-19
rdf:langString
National Constituency
xsd:date
1952-12-01
rdf:langString
Victor Emmanuel III
rdf:langString
Giuseppe Marcora
rdf:langString
Himself
xsd:date
1919-06-23
xsd:date
1920-06-25
xsd:date
1929-01-21
xsd:date
1946-06-25
xsd:date
1948-01-31
xsd:date
1952-12-01
rdf:langString
Ex officio
xsd:date
1897-04-05
xsd:date
1916-06-18
xsd:date
1917-10-30
xsd:date
1919-12-01
xsd:date
1944-07-15
xsd:date
1946-06-25
xsd:date
1948-05-08
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (19. května 1860 Palermo ‒ 1. prosince 1952 Řím) byl italský diplomat a politik.
rdf:langString
فيتوريو إمانويلي أورلاندو (بالإيطالية: Vittorio Emanuele Orlando) هو سياسي إيطالي، معروف بتمثيله لإيطاليا في مؤتمر باريس للسلام عام 1919 إلى جانب وزير الخارجية سيدني سونينو. كان معروفًا أيضًا باسم «بريميير أوف فيكتوري» وذلك بعد تغلّبه على قوى المركز بوقوفه إلى جانب الحلفاء في الحرب العالمية الأولى. حصل على منصب عضو ورئيس للجمعية الدستورية التي بدّلت شكل الحكومة الإيطالية وجعلته جمهوريًا. بصرف النظر عن دوره السياسي البارز، يُعرف أورلاندو أيضًا بكتاباته حول القضايا القانونية والقضائية، والتي يتجاوز عددها مئة كتاب (إذ كان أورلاندو أستاذًا في القانون).
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (* 19. Mai 1860 in Palermo; † 1. Dezember 1952 in Rom) war ein italienischer Rechtswissenschaftler und Politiker. Er war von 1917 bis 1919 Präsident des Ministerrats des Königreichs Italien. Auf der Pariser Friedenskonferenz 1919 gehörte er dem Rat der Vier an.
rdf:langString
Vittorio Emanuele ORLANDO (Palermo, la 18-an de majo 1860 - Romo, la 1-an de decembro 1952) estis itala politikisto, juristo kaj preleganto. Oni scias, ke li reprezentis Italion en la Pariza Konferenco pri Paco de 1919 kun sia Ministro pri Eksterlandaj Aferoj, Sidney Sonnino, sekvante la italan venkon kune kun la Triopa Entento kontraŭ la Centraj Imperioj dum la Unua Mondmilito, simbola rolo, kiu gajnis al li la titolon "Prezidanto de Venko". En 1946, post la fino de la Dua Mondmilito kaj de la faŝisma diktaturo, Orlando estis membro kaj prezidanto de la Konstituciiga Asembleo, kiu post la referendumo havis la taskon formaligi la formon de la itala ŝtato en la respubliko. Aldone al lia grava politika rolo, Orlando estas ankaŭ konata pro siaj verkoj, pli ol cent verkoj, pri juraj kaj juĝaj aferoj. Distingita itala juristo kaj politikisto, li estis profesoro pri konstitucia juro kaj administra juro en la universitatoj de Mesino, Modeno, Palermo kaj Romo. Li ankaŭ estis la fondinto de la itala publika jurstudo. Li multe kontribuis al juraj sciencoj; li redaktis la unuan kompletan traktaton pri administra leĝaro (1897-1925), en kiu estis inkluditaj la kontribuoj de la plej aŭtoritataj aŭtoroj de la temo. Precipe la tiel nomata "priskriba metodo" estas montrita en la verko, kiu indikas la principojn de organizo kaj administracia agado kaj ekzamenas la celojn de la administrado.
* La riforma elettorale, 1883
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, Sizilia, Italia, 1860ko maiatzaren 19a - Erroma, Italia, 1952ko abenduaren 1a) italiar politikaria izan zen.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 1860 - 1952) fue Primer ministro italiano desde 1917 hasta 1919.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, né à Palerme le 19 mai 1860 et mort à Rome le 1er décembre 1952, est un homme d'État italien. Président italien de la victoire des forces de l'Entente, dont l'Italie fait partie dès 1915, face aux Empires centraux, il représente l'Italie à la Conférence de paix de Paris de 1919 avec son ministre des Affaires étrangères, Sidney Sonnino. Orlando est ensuite membre et président de l'Assemblée constituante italienne (1946-1948) qui change le régime politique italien en une république. Outre son rôle proéminent pour la politique de l'Italie, il est connu pour ses écrits, dont plus de cent travaux sur le thème de la justice, et a travaillé comme professeur de droit.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (19 Mei 1860 – 1 Desember 1952) adalah seorang negarawan Italia, yang dikenal mewakili Italia dalam Konferensi Perdamaian Paris 1919 bersama dengan menteri luar negeri Sidney Sonnino. Ia juga dikenal dengan julukan "Perdana Menteri Kemenangan" karena telah mengalahkan Blok Tengah bersama dengan Blok Entente di Perang Dunia I. Ia juga merupakan anggota dan presiden Dewan Perwakilan Rakyat Italia yang telah mengubah bentuk pemerintahan Italia menjadi negara Republik. Selain peran pentingnya dalam berpolitik, ia juga dikenal atas karya tulisnya mengenai masalah hukum dan peradilan, yang berjumlah lebih dari seratus karya (Orlando adalah seorang profesor hukum).
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (19 May 1860 – 1 December 1952) was an Italian statesman, who served as the Prime Minister of Italy from October 1917 to June 1919. Orlando is best known for representing Italy in the 1919 Paris Peace Conference with his foreign minister Sidney Sonnino. He was also known as "Premier of Victory" for defeating the Central Powers along with the Entente in World War I. He was also member and president of the Constitutional Assembly that changed the Italian form of government into a Republic. Aside from his prominent political role, Orlando was a professor of law and is known for his writings on legal and judicial issues, which number over a hundred works.
rdf:langString
비토리오 에마누엘레 오를란도(이탈리아어: Vittorio Emanuele Orlando, 1860년 5월 19일 ~ 1952년 12월 1일)는 이탈리아의 정치인, 외교관이다. 1917년 10월 29일부터 1919년 6월 23일까지 총리, 1919년부터 1920년, 1944년부터 1946년까지 국회의장을 지냈다.
* La riforma elettorale, 1883
rdf:langString
ヴィットーリオ・エマヌエーレ・オルランド（伊: Vittorio Emanuele Orlando, 1860年5月19日 - 1952年12月1日）は、イタリアの外交官で政治家。第一次世界大戦当時のイタリア首相で、パリ講和会議の同国首席全権。
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 19 maggio 1860 – Roma, 1º dicembre 1952) è stato un politico, giurista e docente italiano. È noto per aver rappresentato l'Italia nella Conferenza di pace di Parigi del 1919 con il suo ministro degli esteri Sidney Sonnino a seguito della vittoria italiana al fianco della Triplice intesa contro gli Imperi centrali nella prima guerra mondiale, ruolo simbolico che gli valse l'appellativo di "Presidente della Vittoria". Nel 1946, dopo la fine della seconda guerra mondiale e della dittatura fascista, Orlando fu membro e presidente dell'Assemblea Costituente che all'indomani del referendum aveva il compito di formalizzare il cambio di forma dello Stato italiano in Repubblica. Oltre al suo importante ruolo politico, Orlando è anche noto per i suoi scritti, oltre un centinaio di lavori, su questioni legali e giudiziarie. Insigne giurista e politico italiano, fu professore di diritto costituzionale e diritto amministrativo nelle università di Messina, di Modena, di Palermo, e di Roma. Fu inoltre il fondatore della scuola italiana di diritto pubblico. Dette contributi profondamente innovativi alla scienza giuridica; curò la stesura del Primo trattato completo di diritto amministrativo (1897-1925), in cui furono inclusi i contributi degli autori più autorevoli della materia. In particolare, nell’opera è esposto il cosiddetto «metodo descrittivo» che indica i principi dell’organizzazione e dell’attività amministrativa ed esamina le finalità dell’amministrazione.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (ur. 19 maja 1860 w Palermo, zm. 1 grudnia 1952 w Rzymie) – włoski polityk, premier, profesor prawa, reprezentował Włochy podczas konferencji pokojowej w Wersalu po I wojnie światowej. Razem z premierem Wielkiej Brytanii Davidem Lloydem George’em, premierem Francji Georges’em Clemenceau i prezydentem USA Woodrowem Wilsonem stworzyli traktat wersalski. Znany też ze swojej twórczości naukowej (kilkaset prac głównie o tematyce prawnej). Od 1903 pełnił funkcję ministra edukacji. W 1907 został ministrem sprawiedliwości, którą to funkcję pełnił do 1909. W 1916 przejął ministerstwo spraw wewnętrznych. W 1917 objął tekę premiera. W 1919 zrezygnował z tego urzędu w wyniku niespełnienia oczekiwań, jakie w nim pokładano podczas konferencji pokojowej w Paryżu (Włosi liczyli na duże nabytki terytorialne mimo swego stosunkowo małego wkładu w zwycięstwo nad państwami centralnymi). W grudniu 1919 został wybrany przewodniczącym Izby Deputowanych. Początkowo był zwolennikiem Mussoliniego, jednak wycofał swe poparcie po zabójstwie socjalisty Giacoma Matteottiego. Później stopniowo wycofywał się z działalności politycznej (zasiadał jeszcze w Parlamencie), poświęcając się głównie pracy naukowej i wykładom na uczelni. W 1924 został odznaczony Orderem Cywilnym Alfonsa XII. Po upadku Mussoliniego został liderem Unii Konserwatywno-Demokratycznej. W 1948 kandydował w wyborach prezydenckich, ale został pokonany przez Luigiego Eunadiego.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, (Palermo , 19 mei 1860 - Rome, 1 december 1952), premier van Italië van 1917 tot 1919. Hij onderhandelde in 1919 namens Italië bij de vredesbesprekingen in Parijs na de Eerste Wereldoorlog.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando (Palermo, 19 de maio de 1860 — Roma, 1 de dezembro de 1952) foi um diplomata italiano e figura política. Seu pai, um cavalheiro, se atrasou em registar o nascimento de seu filho por medo dos Mil patriotas de Giuseppe Garibaldi, que haviam acabado de invadir a Sicília na primeira etapa de sua marcha para unificar a Itália. Em 1897, ele foi eleito na Câmara dos Deputados da Itália (em italiano: Camera dei deputati) para a comuna de Partinico pela qual foi reeleito em constante até 1925. Ele se aliou com Giovanni Giolitti, que foi primeiro-ministro da Itália, cinco vezes entre 1892 e 1921. Além de seu papel político proeminente, Orlando também é conhecido por seus escritos, mais de uma centena de obras, sobre questões legais e judiciais; Orlando era um professor de direito.
rdf:langString
Витторио Эмануэле Орландо (итал. Vittorio Emanuele Orlando; 19 мая 1860, Палермо — 1 декабря 1952, Рим) — итальянский политик, Председатель Совета министров Италии в 1917—1919 годах.
rdf:langString
Vittorio Emanuele Orlando, född 19 maj 1860 i Palermo, död 1 december 1952 i Rom, var en italiensk politiker och jurist; konseljpresident 1917-1919. Orlando blev professor 1885 i Modena, 1886 i Messina och 1888 i Palermo. År 1897 valdes han av vänstern till ledamot av deputeradekammaren och var i Giovanni Giolittis ministär kulturminister 1903–05 samt därefter professor i offentlig rätt vid Roms universitet. Han var justitieminister i Giolittis ministär 1907–09 och i Antonio Salandras 30 oktober 1914 – 20 juni 1916. I den därpå följande ministären Paolo Boselli ingick han som inrikesminister. Ehuru han skarpt klandrades för efterlåtenhet mot fredspropagandan, blev han likväl konseljpresident, när Boselli i oktober 1917 avgick efter det italienska nederlaget vid Caporetto. Jämte sin utrikesminister, Sidney Sonnino, var Orlando italiensk delegerad vid 1919 och tillhörde där, utan att dock utöva nämnvärt inflytande, "de fyras råd". I Fiumefrågan lyckades han ej åstadkomma någon för italiensk folkopinion acceptabel uppgörelse och nödgades därför avgå 29 juli 1919. Han var november 1919 till juni 1920 deputeradekammarens president. Efter fascistregimens införande 1922 intog Orlando, liksom de flesta liberaler, en tämligen undanskjuten plats inom det politiska livet. Efter Mussolinis fall blev han för en tid aktiv igen, men nu som konservativ. Orlando utgav åtskilliga kända arbeten i statsrätt, bland annat Principii di diritto costituzionale (tredje upplagan 1890), Di diritto amministrativo (andra upplagan 1892). År 1890 började han utge "Archivio di diritto pubblico". Han var ordförande i föreningen för tillvaratagande av utlandsitalienarnas intressen ("Lega italiana per la tutela degli interessi nazionali all'estero"). Wikimedia Commons har media relaterad till Vittorio Emanuele Orlando.
rdf:langString
Вітторіо Емануеле Орландо (італ. Vittorio Emanuele Orlando; 19 травня 1860, Палермо — 1 грудня 1952, Рим) — італійський державний діяч, один з лідерів італійського лібералізму. Засновник італійської школи публічного права.
rdf:langString
维托里奥·埃曼努尔·奥兰多（義大利語：Vittorio Emanuele Orlando，1860年5月19日－1952年12月1日）是一位意大利外交家、政治人物。
xsd:nonNegativeInteger
21892
