Upper Lusatia
http://dbpedia.org/resource/Upper_Lusatia an entity of type: Thing
وهي بالألمانية Schlesische Oberlausitz وهي امتداد لولاية سكسونيا في ألمانيا وتضم جزءً صغيراً في بولندا ويتكلم أهلها الألمانية باللهجة السلافية ويتكلمون البولندية.
rdf:langString
L'Alta Lusàcia (alemany Oberlausitz, alt sòrab Hornja Łužica, baix sòrab Górna Łužyca, polonès Łużyce Górne) és una regió històrica que ocupa la part meridional de la Lusàcia. gran part dels estats federats de Saxònia i Brandenburg (Alemanya), així com petites parts de la República de Polònia.
rdf:langString
La Alta Lusacia (en alemán Oberlausitz, en sorbio alto Hornja Łužica, en bajo sorbio: Górna Łužyca, en latín: Lusatia superior) es una región histórica que ocupa gran parte de los estados federados de Sajonia y Brandeburgo (Alemania), así como pequeñas partes de la República de Polonia. Fue parte de las Tierras de la Corona de Bohemia, hasta que mediante la paz de Praga, en 1635 pasaron a formar parte del Electorado de Sajonia.
rdf:langString
Oberlausitz, högsorbiska: Hornja Łužica, polska: Łużyce Górne, är ett historiskt landskap som idag till största delen ligger i den tyska delstaten Sachsen, men också till liten del i västra Polen och södra Brandenburg.
rdf:langString
Górne Łużyce (niem. Oberlausitz, g.-łuż. Hornja Łužica, d.-łuż. Górna Łužyca, cz. Horní Lužice, łac. Lusatia Superior) – kraina historyczno-geograficzna w Niemczech (kraj związkowy Saksonia, częściowo Brandenburgia), część tego obszaru leżąca na zachód od rzeki Kwisy znajduje się na terytorium Polski (województwo dolnośląskie, kilka miejscowości w województwie lubuskim). Głównym miastem jest Budziszyn. Do początku XV wieku tereny te znane były jako Milsko, od zamieszkującego je plemienia słowiańskiego Milczan. Na tych ziemiach wykształcił się język górnołużycki.
rdf:langString
上盧薩蒂亞（德語：Oberlausitz [ˈoːbɐˌlaʊzɪts] （）；上索布语：Hornja Łužica ['hɔʀnʲa 'u̯uʒit͡sa]；下索布語：Górna Łužyca；西里西亞語：Gōrnŏ Łużyca；波蘭語：Łużyce Górne）是德國和波蘭的一個歷史悠久的地區。連同北部的下盧薩蒂亞，它構成了盧薩蒂亞地區，这以斯拉夫人盧西奇（Lusici）部落命名。兩個盧薩蒂亞都是西斯拉夫少數族群索佈人的所在地。 上盧薩蒂亞的主要部分屬於德國薩克森州，大致包括包岑和格爾利茨地區。尼斯河以東的波蘭部分屬於下西里西亞省。文克尼察周圍北部的一小塊土地，連同下盧薩蒂亞的波蘭部分，併入了卢布林省。
rdf:langString
Ве́рхня Лу́жиця (нім. Oberlausitz, в.-луж. Hornja Łužica) — історико-географічна область, розташована на території сучасної німецької землі Саксонія і в південно-західній Польщі (Нижньосілезьке воєводство). Частина історичної землі Лужиці, на якій мешкали слов'янські племена. Центр — місто Бауцен (лужицькою — Будишин). У Верхній Лужиці поряд з німцями живе західнослов'янська народність — лужичани (20 тис. осіб). Розмовляють лужичани верхньолужицькою мовою, всі володіють німецькою.
rdf:langString
Horní Lužice (hornolužicky Hornja Łužica, německy Oberlausitz, dolnolužicky Górna Łužyca, polsky Łużyce Górne) je historické území, rozdělené od roku 1945 mezi Německo (většina území), Polsko (menší část) a Česko. Většina německé části je od roku 1990 součástí spolkové země Svobodný stát Sasko, malá část je součástí spolkové země Braniborsko. Téměř celá polská část (území na západ od řeky Kwisy) je součástí Dolnoslezského vojvodství, malá část náleží též k vojvodství Lubušskému. Česká část se rozkládá v okresech Jablonec nad Nisou, Liberec a Děčín (v rámci povodí Lužické Nisy, resp. Odry).
rdf:langString
Η Άνω Λουσατία (γερμανικά: Oberlausitz; άνω σορβικά: Hornja Łužica; κάτω σορβικά: Górna Łužyca; πολωνικά: Łużyce Górne ή Milsko, τσέχικα: Horní Lužice) είναι ιστορική περιοχή της Γερμανίας και της Πολωνίας. Μαζί με την Κάτω Λουσατία στο βορρά, δημιουργεί την περιοχή της Λουσατίας, που ονομάζεται έτσι από την σλαβική φυλή Lusici. Και οι δύο Λουσατίες έχουν πληθυσμούς από την μειονοτική ομάδα των . Το μεγαλύτερο κομμάτι της Άνω Λουσατίας ανήκει στο Γερμανικό κρατίδιο της Σαξονίας. Το πολωνικό κομμάτι, ανατολικά του ποταμού Νίσα, ανήκει στο Βοεβοδάτο Κάτω Σιλεσίας.
rdf:langString
Supra Luzacio - altgermane Oberlausitz, en la loka germana dialekto Äberlausitz, suprasorabe Hornja Łužica, malsuprasorabe Górna Łužyca, ĉeĥe Horní Lužice, pole Łużyce Górne - estas regiono en Mezeŭropo, kiu depost 1990 apartenas plejparte al la federacia lando Saksio de Germanio kaj je malgrandaj partoj al Pollando kaj la federacia lando Brandenburgio de Germanio). Iom simpligite temas pri la suda parto, ĉirkaŭ la urbo Bautzen/Budyšin, de la regiono Luzacio, en kiu loĝas slava minoritato, la soraboj, dum la nordan parton konsistigas Malsupra Luzacio ĉirkaŭ la urbo Cottbus/Chóśebuz.
rdf:langString
Die Oberlausitz, oberlausitzisch: Äberlausitz, obersorbisch (niedersorbisch Górna Łužyca, tschechisch Horní Lužice, polnisch Łużyce Górne, schlesisch Aeberlausitz), ist eine ursprünglich politisch eigenständige Region, die heute zu etwa 67 % zu Sachsen sowie 30 % zu Polen und 3 % zu Brandenburg gehört. In Sachsen umfasst die Oberlausitz in etwa die Landkreise Görlitz und Bautzen mit einer nördlichen Grenze zwischen Hoyerswerda und Lauta und in Brandenburg den südlichen Teil des Landkreises Oberspreewald-Lausitz um die Stadt Ruhland sowie einige Orte östlich und südlich davon. Der seit 1945 polnische Teil der Oberlausitz zwischen den Flüssen Queis im Osten und der Lausitzer Neiße im Westen gehört administrativ zur Woiwodschaft Niederschlesien (polnisch Dolnośląskie); nur ein kleiner Zipfel
rdf:langString
La Haute-Lusace (en allemand : Oberlausitz ; en polonais : Górne Łużyce, Lužice Hornja en haut sorabe et Gorna Łužyca en bas sorabe ; en latin : Lusatia superior) est une région historique, la partie méridionale de la Lusace. Elle se situe aux deux tiers dans le Land de Saxe, en Allemagne ; la partie orientale, à l'Est de la Neisse, se trouve dans la voïvodie de Basse-Silésie en Pologne. La région, un ancien margraviat du Saint-Empire romain, est née du pays de Budissin (Bautzen) qui au XIe siècle devint possession des souverains de Bohême. Au fil des siècles, elle a adopté le nom de la marche de Lusace (la Basse-Lusace ultérieure) au nord.
rdf:langString
Upper Lusatia (German: Oberlausitz [ˈoːbɐˌlaʊzɪts]; Upper Sorbian: Hornja Łužica ['hɔʀnʲa 'u̯uʒit͡sa]; Lower Sorbian: Górna Łužyca; Silesian: Gōrnŏ Łużyca; Polish: Łużyce Górne or Milsko; Czech: Horní Lužice) is a historical region in Germany and Poland. Along with Lower Lusatia to the north, it makes up the region of Lusatia, named after the Slavic Lusici tribe. Both parts of Lusatia are home to the West Slavic minority group of the Sorbs.
rdf:langString
L'Oberlausitz o Alta Lusazia (dialetto dell'Oberlausitz: Äberlausitz; lingua soraba superiore, Hornja Łužica; lingua soraba inferiore: Górna Łužyca; lingua ceca: Horní Lužice; lingua polacca: Łużyce Górne), è una regione del Nordeuropa che appartiene per circa il 67% alla Sassonia, per 30 % alla Polonia e per il rimanente al Brandeburgo. In Sassonia l'Oberlausitz comprende all'incirca il circondario di Görlitz e quello di Bautzen, con un confine settentrionale tra Hoyerswerda e Lauta, e in Brandeburgo la parte meridionale del circondario di Oberspreewald-Lusazia.
rdf:langString
Het markgraafschap Opper-Lausitz was een markgraafschap binnen het Heilige Roomse Rijk. Het markgraafschap was niet bij een kreits ingedeeld. De oorspronkelijke naam van het gebied is Budissin of Bautzen. Binnen dit gebied woonden de Slavische . Na een lange strijd wist keizer Koenraad II het gebied te veroveren, waarna het bij de Saksische Oostmark (de huidige deelstaat Saksen) werd gevoegd. In 1081 werd de hertog van Bohemen door het Rijk met Bautzen beleend. Later werd het verenigd met de landen Görlitz en Zittau en sinds de vijftiende eeuw werd het gebied Opper-Lausitz genoemd.
rdf:langString
Ве́рхняя Лу́жица (в.-луж. Hornja Łužica), также Оберлаузиц (нем. Oberlausitz) — историко-географическая область, расположенная на территории современных германской земли Саксония и юго-западной Польши (Нижнесилезское воеводство), часть Лужицы. Историко-культурный центр — город Баутцен. В Верхней Лужице наряду с немцами живёт малая западнославянская народность — лужичане (20 тыс. человек). Говорят лужичане на верхнелужицком языке, все владеют немецким. С 1541 года в Верхней Лужице проходит конное пасхальное шествие Остеррайтен (Пасхальная кавалькада, Крижерьё).
rdf:langString
A Alta Lusácia (em alemão Oberlausitz, em alto sorábio Hornja Łužica) é uma região no leste da Alemanha. É a parte de sul da Lusácia. A maior parte da Alta Lusácia histórica pertence à Saxônia, algumas partes a este e norte são território da Polónia e do estado alemão de Brandemburgo.
rdf:langString
rdf:langString
Upper Lusatia
rdf:langString
لوساتيا العليا
rdf:langString
Alta Lusàcia
rdf:langString
Horní Lužice
rdf:langString
Oberlausitz
rdf:langString
Άνω Λουσατία
rdf:langString
Supra Luzacio
rdf:langString
Alta Lusacia
rdf:langString
Alta Lusazia
rdf:langString
Haute-Lusace
rdf:langString
Markgraafschap Opper-Lausitz
rdf:langString
Górne Łużyce
rdf:langString
Верхняя Лужица
rdf:langString
Alta Lusácia
rdf:langString
Oberlausitz
rdf:langString
Верхня Лужиця
rdf:langString
上盧薩蒂亞
xsd:float
51.16699981689453
xsd:float
14.33300018310547
xsd:integer
2349522
xsd:integer
1117974844
rdf:langString
June 2017
rdf:langString
vague
xsd:string
51.167 14.333
rdf:langString
وهي بالألمانية Schlesische Oberlausitz وهي امتداد لولاية سكسونيا في ألمانيا وتضم جزءً صغيراً في بولندا ويتكلم أهلها الألمانية باللهجة السلافية ويتكلمون البولندية.
rdf:langString
L'Alta Lusàcia (alemany Oberlausitz, alt sòrab Hornja Łužica, baix sòrab Górna Łužyca, polonès Łużyce Górne) és una regió històrica que ocupa la part meridional de la Lusàcia. gran part dels estats federats de Saxònia i Brandenburg (Alemanya), així com petites parts de la República de Polònia.
rdf:langString
Horní Lužice (hornolužicky Hornja Łužica, německy Oberlausitz, dolnolužicky Górna Łužyca, polsky Łużyce Górne) je historické území, rozdělené od roku 1945 mezi Německo (většina území), Polsko (menší část) a Česko. Většina německé části je od roku 1990 součástí spolkové země Svobodný stát Sasko, malá část je součástí spolkové země Braniborsko. Téměř celá polská část (území na západ od řeky Kwisy) je součástí Dolnoslezského vojvodství, malá část náleží též k vojvodství Lubušskému. Česká část se rozkládá v okresech Jablonec nad Nisou, Liberec a Děčín (v rámci povodí Lužické Nisy, resp. Odry). Centrem Horní Lužice je město Budyšín, největším městem je však Görlitz (Zhořelec), přičemž dnes polská část Zhořelce je samostatným městem pod názvem Zgorzelec. Do 15. století byla oblast známá jako Milsko, protože ji obýval slovanský kmen Milčanů. Dolní Lužice se nazývala Lužice, protože ji obýval kmen Lužičanů. Později bylo jméno Lužice přejato pro obě části a dochází k rozlišování na Horní a Dolní Lužici. Horní Lužice sousedí na západě s vlastním Saskem, na jihu s Čechami, na východě se Slezskem, na severu s Dolní Lužicí. V německé části Horní Lužice žije přibližně 640 000 obyvatel. Většinu tvoří Němci, asi 20 000 obyvatel jsou Lužičtí Srbové, kteří hovoří hornolužickou srbštinou. Polskou část Horní Lužice obývají od roku 1945 Poláci, kteří odsud vyhnali Němce i Lužické Srby.
rdf:langString
Η Άνω Λουσατία (γερμανικά: Oberlausitz; άνω σορβικά: Hornja Łužica; κάτω σορβικά: Górna Łužyca; πολωνικά: Łużyce Górne ή Milsko, τσέχικα: Horní Lužice) είναι ιστορική περιοχή της Γερμανίας και της Πολωνίας. Μαζί με την Κάτω Λουσατία στο βορρά, δημιουργεί την περιοχή της Λουσατίας, που ονομάζεται έτσι από την σλαβική φυλή Lusici. Και οι δύο Λουσατίες έχουν πληθυσμούς από την μειονοτική ομάδα των . Το μεγαλύτερο κομμάτι της Άνω Λουσατίας ανήκει στο Γερμανικό κρατίδιο της Σαξονίας. Το πολωνικό κομμάτι, ανατολικά του ποταμού Νίσα, ανήκει στο Βοεβοδάτο Κάτω Σιλεσίας. Η ιστορική πρωτεύουσα της Άνω Λουσατίας είναι το . Το όνομα Άνω Λουσατία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1474.
rdf:langString
Die Oberlausitz, oberlausitzisch: Äberlausitz, obersorbisch (niedersorbisch Górna Łužyca, tschechisch Horní Lužice, polnisch Łużyce Górne, schlesisch Aeberlausitz), ist eine ursprünglich politisch eigenständige Region, die heute zu etwa 67 % zu Sachsen sowie 30 % zu Polen und 3 % zu Brandenburg gehört. In Sachsen umfasst die Oberlausitz in etwa die Landkreise Görlitz und Bautzen mit einer nördlichen Grenze zwischen Hoyerswerda und Lauta und in Brandenburg den südlichen Teil des Landkreises Oberspreewald-Lausitz um die Stadt Ruhland sowie einige Orte östlich und südlich davon. Der seit 1945 polnische Teil der Oberlausitz zwischen den Flüssen Queis im Osten und der Lausitzer Neiße im Westen gehört administrativ zur Woiwodschaft Niederschlesien (polnisch Dolnośląskie); nur ein kleiner Zipfel um Łęknica (Lugknitz) gehört zusammen mit dem polnischen Teil der Niederlausitz zur Woiwodschaft Lebus. Im Süden entspricht die Grenze der Oberlausitz der sächsisch-tschechischen Grenze von Steinigtwolmsdorf im Westen bis nach Zittau und östlich davon der polnisch-tschechischen Grenze bis zur Tafelfichte. Die alte Hauptstadt der Oberlausitz ist Bautzen. Größte Stadt der Region ist aber das zwischen Deutschland und Polen geteilte Görlitz-Zgorzelec. Ihren Namen hat die Oberlausitz Ende des 15. Jahrhunderts von ihrem nördlichen Nachbarland Niederlausitz bekommen. Ursprünglich wurde nur dieses Lausitz genannt, was sich vom dort lebenden slawischen Volksstamm der Lusici ableitete (vom alten sorbischen Wort ług für Sumpf). Das Gebiet der jetzigen Oberlausitz trug zunächst den slawischen Namen Milska, benannt nach den ebenfalls slawischen Milzenern. Später, um 1410, wurde der Name Lausitz auch für das Land Budissin übernommen. Von da an unterschied man zwischen Ober- und Niederlausitz. In beiden Lausitzen ist das westslawische Volk der Sorben beheimatet. Die gelbe oder goldene dreigezinnte Mauer auf blauem Grund im Wappen der Oberlausitz ist historisch dem Wappen der Stadt Bautzen entlehnt. Bautzen vertrat den Oberlausitzer Sechsstädtebund nach außen hin, wodurch Wappen und Siegel der Stadt mit der Zeit als Hoheitszeichen der Sechsstädte und später ihres gesamten Landes anerkannt wurden.
rdf:langString
Supra Luzacio - altgermane Oberlausitz, en la loka germana dialekto Äberlausitz, suprasorabe Hornja Łužica, malsuprasorabe Górna Łužyca, ĉeĥe Horní Lužice, pole Łużyce Górne - estas regiono en Mezeŭropo, kiu depost 1990 apartenas plejparte al la federacia lando Saksio de Germanio kaj je malgrandaj partoj al Pollando kaj la federacia lando Brandenburgio de Germanio). Iom simpligite temas pri la suda parto, ĉirkaŭ la urbo Bautzen/Budyšin, de la regiono Luzacio, en kiu loĝas slava minoritato, la soraboj, dum la nordan parton konsistigas Malsupra Luzacio ĉirkaŭ la urbo Cottbus/Chóśebuz. Pli ekzakte, en Saksio la historia teritorio de Supra Luzacio ampleksas pli-malpli la teritoriojn de la distiktoj Görlitz kaj Bautzen kun norda limo inter la urboj Hoyerswerda kaj Lauta. En Brandenburgio temas pri la suda parto de la distrikto Oberspreewald-Lausitz, precipe la urbo Ruhland kaj ties ĉirkaŭaĵo. La parto de la regiono oriente de la rivero Lausitzer Neiße ĝis rivereto nomata germane Queis kaj pole Kwisa en la oriento, ekde la jaro 1945 apartenas al Pollando: la plejparto de ĝi administre apartenas al la Malsuprasilezia Provinco (pole Dolnośląskie); nur eta parto ĉirkaŭ la urbo Łęknica respektive Lugknitz kun la pola parto de la historia regiono Malsupra Luzacio apartenas al la Lubuŝa Provinco. Sude la limo de Supra Luzacio korespondas al la nuna limo inter Saksio kaj Ĉeĥio de Steinigtwolmsdorf okcidente ĝis Zittau oriente, kaj oriente de tio al la nuna limo inter Pollando kaj Ĉeĥio ĝis monto nomata ĉeĥe Smrk, germane Tafelfichte kaj pole Smrek.
rdf:langString
La Alta Lusacia (en alemán Oberlausitz, en sorbio alto Hornja Łužica, en bajo sorbio: Górna Łužyca, en latín: Lusatia superior) es una región histórica que ocupa gran parte de los estados federados de Sajonia y Brandeburgo (Alemania), así como pequeñas partes de la República de Polonia. Fue parte de las Tierras de la Corona de Bohemia, hasta que mediante la paz de Praga, en 1635 pasaron a formar parte del Electorado de Sajonia.
rdf:langString
La Haute-Lusace (en allemand : Oberlausitz ; en polonais : Górne Łużyce, Lužice Hornja en haut sorabe et Gorna Łužyca en bas sorabe ; en latin : Lusatia superior) est une région historique, la partie méridionale de la Lusace. Elle se situe aux deux tiers dans le Land de Saxe, en Allemagne ; la partie orientale, à l'Est de la Neisse, se trouve dans la voïvodie de Basse-Silésie en Pologne. La région, un ancien margraviat du Saint-Empire romain, est née du pays de Budissin (Bautzen) qui au XIe siècle devint possession des souverains de Bohême. Au fil des siècles, elle a adopté le nom de la marche de Lusace (la Basse-Lusace ultérieure) au nord. Les deux parties de la Lusace font partie de la zone d'établissement du peuple slave des Sorabes.
rdf:langString
Upper Lusatia (German: Oberlausitz [ˈoːbɐˌlaʊzɪts]; Upper Sorbian: Hornja Łužica ['hɔʀnʲa 'u̯uʒit͡sa]; Lower Sorbian: Górna Łužyca; Silesian: Gōrnŏ Łużyca; Polish: Łużyce Górne or Milsko; Czech: Horní Lužice) is a historical region in Germany and Poland. Along with Lower Lusatia to the north, it makes up the region of Lusatia, named after the Slavic Lusici tribe. Both parts of Lusatia are home to the West Slavic minority group of the Sorbs. The major part of Upper Lusatia is part of the German federal state of Saxony, roughly comprising Bautzen district and Görlitz district. The northwestern extremity, around Ruhland and Tettau, is incorporated into the Oberspreewald-Lausitz district of the state of Brandenburg. The eastern part of Upper Lusatia is in Poland, east of the Neisse (Nysa) river, in Lower Silesian Voivodeship. A small strip of land in the north around Łęknica is incorporated into Lubusz Voivodeship, along with the Polish part of Lower Lusatia. The historic capital of Upper Lusatia is Bautzen/Budyšin, while the largest city in the region is Görlitz/Zgorzelec, halved between Germany and Poland since 1945. The name Lusatia superior was first recorded in a 1474 deed, derived from the adjacent Lower Lusatian lands in the north, which originally were just called the March of Lusatia. The Upper Lusatian territory was previously referred to as Milsko in contemporary chronicles, named after the local West Slavic Milceni tribe, later also called Land Budissin.
rdf:langString
L'Oberlausitz o Alta Lusazia (dialetto dell'Oberlausitz: Äberlausitz; lingua soraba superiore, Hornja Łužica; lingua soraba inferiore: Górna Łužyca; lingua ceca: Horní Lužice; lingua polacca: Łużyce Górne), è una regione del Nordeuropa che appartiene per circa il 67% alla Sassonia, per 30 % alla Polonia e per il rimanente al Brandeburgo. In Sassonia l'Oberlausitz comprende all'incirca il circondario di Görlitz e quello di Bautzen, con un confine settentrionale tra Hoyerswerda e Lauta, e in Brandeburgo la parte meridionale del circondario di Oberspreewald-Lusazia. Dal 1945 la parte polacca dell'Oberlausitz tra i fiumi Queis, ad est, e il Neiße, ad ovest, appartiene amministrativamente al voivodato della Bassa Slesia (in lingua polacca: Dolnośląskie); solo una piccola punta intorno a Łęknica (Lugknitz) appartiene al Voivodato di Lubusz. In Brandeburgo le appartengono la città di Ruhland e alcune località a sud e a est. A sud il confine dell'Oberlausitz costituisce il confine tra la Sassonia e la Repubblica Ceca da Steinigtwolmsdorf ad ovest fino a Zittau e ad est il confine ceco-polacco fino a . L'antico capoluogo dell'Oberlausitz è Bautzen, ma la città più grande della regione si trova divisa fra Germania e Polonia: Görlitz-Zgorzelec rispettivamente. Oberlausitz deve il suo nome, fin dal XV secolo, alla vicina regione di . Originariamente questa era detta semplicemente Lausitz, dal nome degli abitanti di origine slava che ivi abitavano, chiamati (dall'antico termine sorabo che ług, cioè palude). Il territorio dell'attuale Oberlausitz portava inizialmente il nome Milska, da un'antica radice milcena. Verso il 1410 fu sostituito dal nome Lausitz e poi distinto in due aree, l'Alta Lusizia (Oberlausitz) e la Bassa Lusizia (Niederlausitz).
rdf:langString
Het markgraafschap Opper-Lausitz was een markgraafschap binnen het Heilige Roomse Rijk. Het markgraafschap was niet bij een kreits ingedeeld. De oorspronkelijke naam van het gebied is Budissin of Bautzen. Binnen dit gebied woonden de Slavische . Na een lange strijd wist keizer Koenraad II het gebied te veroveren, waarna het bij de Saksische Oostmark (de huidige deelstaat Saksen) werd gevoegd. In 1081 werd de hertog van Bohemen door het Rijk met Bautzen beleend. Later werd het verenigd met de landen Görlitz en Zittau en sinds de vijftiende eeuw werd het gebied Opper-Lausitz genoemd. In 1253 werd het grootste deel van het land Bautzen aan het markgraafschap Brandenburg verpand. Na het uitsterven van het in Brandenburg regerende huis van de Ascaniërs in 1319 kwam het land aan hertog en in 1320 aan Bohemen. In 1329 kwam ook het land Görlitz aan Bohemen, maar dit gebied was van 1377 tot 1394 weer zelfstandig onder een Boheemse . Opper-Lausitz behoorde tot de Boheemse kroonlanden. Met het koninkrijk Bohemen werd het markgraafschap in 1526 verenigd met het aartshertogdom Oostenrijk. Tijdens de Dertigjarige Oorlog beleende de keizer in zijn hoedanigheid van koning van Bohemen de keurvorsten van Saksen met het markgraafschap (1620, 1623, 1635 en 1648). Op het Congres van Wenen in 1815 werd de koning van Saksen gedwongen het oostelijk deel van Opper-Lausitz af te staan aan het koninkrijk Pruisen, waar het opgenomen werd in de provincie Silezië. Het deel dat bij Saksen bleef, behield zijn afzonderlijke status tot 1835. De gebieden ten oosten van de Neisse werden in 1945 in bezit genomen door Polen.
rdf:langString
Oberlausitz, högsorbiska: Hornja Łužica, polska: Łużyce Górne, är ett historiskt landskap som idag till största delen ligger i den tyska delstaten Sachsen, men också till liten del i västra Polen och södra Brandenburg.
rdf:langString
Górne Łużyce (niem. Oberlausitz, g.-łuż. Hornja Łužica, d.-łuż. Górna Łužyca, cz. Horní Lužice, łac. Lusatia Superior) – kraina historyczno-geograficzna w Niemczech (kraj związkowy Saksonia, częściowo Brandenburgia), część tego obszaru leżąca na zachód od rzeki Kwisy znajduje się na terytorium Polski (województwo dolnośląskie, kilka miejscowości w województwie lubuskim). Głównym miastem jest Budziszyn. Do początku XV wieku tereny te znane były jako Milsko, od zamieszkującego je plemienia słowiańskiego Milczan. Na tych ziemiach wykształcił się język górnołużycki.
rdf:langString
A Alta Lusácia (em alemão Oberlausitz, em alto sorábio Hornja Łužica) é uma região no leste da Alemanha. É a parte de sul da Lusácia. A maior parte da Alta Lusácia histórica pertence à Saxônia, algumas partes a este e norte são território da Polónia e do estado alemão de Brandemburgo. Atualmente a Alta Lusácia conta com 800 mil habitantes, aproximadamente 40 mil fazem parte do povo eslavo dos sórbios. Os maiores municípios da Alta Lusácia são Görlitz (juntamente com a parte polaca Zgorzelec com cerca de 90 mil habitantes), Bautzen (39 mil), Hoyerswerda (35 mil), Zittau (25 mil) e Lubań (22 mil).
rdf:langString
上盧薩蒂亞（德語：Oberlausitz [ˈoːbɐˌlaʊzɪts] （）；上索布语：Hornja Łužica ['hɔʀnʲa 'u̯uʒit͡sa]；下索布語：Górna Łužyca；西里西亞語：Gōrnŏ Łużyca；波蘭語：Łużyce Górne）是德國和波蘭的一個歷史悠久的地區。連同北部的下盧薩蒂亞，它構成了盧薩蒂亞地區，这以斯拉夫人盧西奇（Lusici）部落命名。兩個盧薩蒂亞都是西斯拉夫少數族群索佈人的所在地。 上盧薩蒂亞的主要部分屬於德國薩克森州，大致包括包岑和格爾利茨地區。尼斯河以東的波蘭部分屬於下西里西亞省。文克尼察周圍北部的一小塊土地，連同下盧薩蒂亞的波蘭部分，併入了卢布林省。
rdf:langString
Ве́рхняя Лу́жица (в.-луж. Hornja Łužica), также Оберлаузиц (нем. Oberlausitz) — историко-географическая область, расположенная на территории современных германской земли Саксония и юго-западной Польши (Нижнесилезское воеводство), часть Лужицы. Историко-культурный центр — город Баутцен. В Верхней Лужице наряду с немцами живёт малая западнославянская народность — лужичане (20 тыс. человек). Говорят лужичане на верхнелужицком языке, все владеют немецким. Территория Верхней Лужицы в первом тысячелетии была населена мильчанами. В X веке Лужица была завоёвана германскими феодалами. В XI—XIV веках Верхняя Лужица принадлежала маркграфам Мейсенским, Польше, Чехии и Бранденбургу. В 1367 году Верхняя Лужица вошла в состав Королевства Богемия (с 1526 года в составе Габсбургской монархии), а в 1635 году стала владением курфюршества Саксонии. В 1815 году часть Верхней Лужицы с городом Гёрлиц стала частью прусской провинции Силезия. С 1541 года в Верхней Лужице проходит конное пасхальное шествие Остеррайтен (Пасхальная кавалькада, Крижерьё).
rdf:langString
Ве́рхня Лу́жиця (нім. Oberlausitz, в.-луж. Hornja Łužica) — історико-географічна область, розташована на території сучасної німецької землі Саксонія і в південно-західній Польщі (Нижньосілезьке воєводство). Частина історичної землі Лужиці, на якій мешкали слов'янські племена. Центр — місто Бауцен (лужицькою — Будишин). У Верхній Лужиці поряд з німцями живе західнослов'янська народність — лужичани (20 тис. осіб). Розмовляють лужичани верхньолужицькою мовою, всі володіють німецькою.
xsd:nonNegativeInteger
31688
<Geometry>
POINT(14.333000183105 51.166999816895)
