Ultimatum
http://dbpedia.org/resource/Ultimatum an entity of type: Thing
البلاغ النهائي (باللاتينية: Ultimatum) هي مجموعة الشروط النهائية التي تقدمها دولة ما لأخرى وتحوي تهديداً يتم تنفيذه في حال عدم إتمام تلك الشروط.
rdf:langString
L'ultimàtum (del llatí, última cosa) és una comunicació (escrita o oral) que un estat sobirà dirigeix a un altre exigint-li una determinada conducta i amenaçant-li amb l'adopció de determinades mesures si la seva demanda no és atesa, generalment, abans d'un termini determinat.
rdf:langString
Bi aldeen arteko gatazka batean, ultimatuma alde batek besteari epe baten buruan zerbait egiteko ezartzen dion baldintza bat da, bete ezean ultimatuma egiten duen aldeak adierazitako mehatxua gauzatzea ekarriko duena. Ultimatuma bereziki bi aldeak denbora luzean negoziazioetan aritu ondoren, adostasunik gabe, gertatzen da.
rdf:langString
最後通牒（さいごつうちょう）あるいは最後通告（さいごつうこく）（英: Ultimatum）とは、外交文書の一つで、国際交渉において最終的な要求を文書で提示することで交渉の終わりを示唆し、それを相手国が受け入れなければ交渉を打ち切る意思を表明することである。 一般的に国家間の国際紛争の場合は、相手が受け入れない時は交渉の打ち切りは軍事的な実力行使の段階に移ることを意味するため、戦争を宣言する行為に準ずるものとなる。
rdf:langString
최후통첩(最後通牒, 영어: Ultimatum) 또는 조건부 개전 선언(條件附 開戰宣言)은 최후 요구를 제시한 이후에 일정 기간 내에 상대국이 요구를 수락하지 않을 경우 강력한 외교 조치 (전쟁개시, 단교 등)을 취할 뜻을 밝힌 선언을 말한다. 조건부 개전 선언을 포함한 최후 통첩은 개전에 관한 헤이그 협약 1조에 의하여 그 효력이 인정된다. 이에 의하면 상대국이 요구를 수락하지 않을 경우 기한이 경과되면 자동으로 전쟁 상태가 성립된다.
rdf:langString
Per ultimatum (termine latino, adattato raramente in ultimato), nel diritto internazionale, si intende l'intimazione attraverso la quale, in una situazione di crisi internazionale, uno Stato comunica a un altro le proprie ultime proposte e le proprie condizioni irrevocabili, respinte le quali si minaccia di rompere i negoziati, di ricorrere alla forza o di dichiarare guerra. Al di fuori del diritto internazionale, questo termine indica una proposta o un invito oltremodo perentorio, che non ammette obiezioni, ripensamenti o rifiuti, se non a prezzo di gravi conseguenze. Deriva dal latino ultimus che significa "estremo", "ultimo" o "ultima".
rdf:langString
O ultimato ou ultimátum (do latim ultimatum, "ultimado", pelo francês ultimatum, "ultimato") é o conjunto das últimas exigências, propostas ou condições que um Estado ou nação apresenta a outro e cuja não aceitação implica declaração de guerra ou à exigência feita durante o estado de guerra, por um chefe militar, no sentido de conseguir a rendição imediata do inimigo, sob ameaça de alcançá-la por meios violentos. O termo é usado por extensão à qualquer declaração final e irrevogável para satisfação de certas exigências.
rdf:langString
Ett ultimatum (latin för den sista) är ett krav som lämnas med en viss tidsfrist utan intention att förhandla. Inom diplomatin är det vanligtvis det slutgiltiga kravet som lämnas av en stat eller annan aktör innan man fullföljer tidigare hot, ofta hot om krig, och brukar därför vara oeftergivligt. Det kan också förekomma inom exempelvis arbetstvister och föregår där nyttjande av parternas yttersta medel, dvs strejk respektive lockout.
rdf:langString
最後通牒（拉丁語：Ultimatum），是指一个团体向另一个团体提出的最后的条件，是一种最高威胁：表明或意隐含着如果条件不被接受就以严厉的惩罚相威胁的声明，尤指在外交谈判中这样的声明。中文早期亦有按音譯成「哀的美敦書」，其語源為拉丁语中「最後一個」。外交上的最後通牒通常是沒有談判餘地的最後要求。如果最後通牒不被接納，下一步就是严厉的制裁，甚至是宣战。有时候，有意宣戰的國家會以最後通牒為開戰手段。這些通牒一般含有較苛刻的條款，而開立者知道對方是不會全盤接受的。導致第一次世界大戰爆發、由奧匈帝國向塞爾維亞王國發出的七月最後通牒（通牒被無視）；以及1939年3月納粹德國对立陶宛發出交還梅梅爾的最後通牒（通牒被接受）即屬此類。 中国最严重的外交警告是“勿谓言之不预也”，被广泛视为其动用武力或者更广泛意义上准备开战的信号。
rdf:langString
Ультима́тум (лат. ultimatum — доведене до кінця) — вимога, пов'язана з обмеженням часу, який даний на її виконання, а також з погрозою серйозних наслідків у разі її невиконання. Ультиматум є демонстрацією небажання якого-небудь роду переговорів. Ультиматуми застосовуються насамперед в політиці і часом передують оголошенню війни. Іноді ультиматуми зустрічаються й в інших соціальних сферах, наприклад в особистому житті або у економіці. З етичної точки зору ультиматуми в наш час оцінюються скоріше негативно, особливо якщо вони пов'язані з шантажем. Проте, в певних політичних ситуаціях ультиматуми здатні запобігти більшому злу.
rdf:langString
Ultimátum je požadavek, jehož splnění je požadováno v určité době a jehož nesplnění je následováno sankcemi vůči tomu, kdo má ultimátum splnit. Straně, která má požadavek splnit, bylo tzv. „dáno ultimátum“. Ultimátum je obvykle konečným požadavkem po řadě žádostí. Okolností, kdy je dáváno protější straně ultimátum je několik:
* v diplomacii – když jsou jako sankce používána hrozba vyhlášení války, uložení sankcí, omezení obchodu nebo embargo
* v případě únosu – když únosci hrozí zabitím rukojmí, pokud jejich požadavky nebudou splněny
rdf:langString
Γενικά σημαίνει «τελικός όρος» και απαντάται σήμερα ως όρος στο Διεθνές Δίκαιο. Ειδικότερα το τελεσίγραφο αποτελεί διπλωματικό έγγραφο διά του οποίου ένα κράτος διαβιβάζει τις τελικές του αξιώσεις προς έτερο κράτος σε περίπτωση διαφορών, απαιτώντας άμεση απάντηση επ΄ αυτών. Στο τελεσίγραφο είναι δυνατόν να αναφέρεται και η αίρεση της κήρυξης πολέμου ή και να περιλαμβάνει προθεσμία αποδοχής του ή των όρων. Εκ του χαρακτήρα του αυτού το τελεσίγραφο θεωρείται ως μέσον απειλής και πίεσης.
rdf:langString
Ultimato - latine ultimatum - laŭ PIV estas "definitivaj kondiĉoj de interkonsento, kiujn regno prezentas al alia kun averto, ke alia malakcepto kaŭzus rompon de la traktado kaj komencon de batalo aŭ milito". Temas do pri postulo, ligita al difinita (plej ofte mallonga) tempo por plenumo de la postulo, kaj ligita al la minaco de seriozaj konsekvencoj en kazo de neplenumo de la postulo.
rdf:langString
Ein Ultimatum (lateinisch ultimus ‚der letzte‘, ‚der äußerste‘, ‚der entfernteste‘) ist eine auf diplomatischem Wege erfolgende – häufig befristete – Aufforderung, eine schwebende Angelegenheit befriedigend zu lösen unter Androhung harter Gegenmaßnahmen, falls der andere nicht Folge leistet.
rdf:langString
Un ultimátum (en latín, llegando a su fin) es una resolución definitiva que establece un periodo específico para que se cumplan unas exigencias determinadas y que viene respaldada por una advertencia que será cumplida en caso de que las exigencias no se satisfagan. Un ultimátum es generalmente la demanda final de una serie de peticiones. Como tal, el tiempo asignado suele ser poco, y se sobreentiende que no se abrirá ninguna negociación posterior. En la vida diaria, los ultimátums son a veces hechos también en varios contextos, como por ejemplo en:
rdf:langString
Ultimatum adalah sebuah kata dari bahasa Latin, yang bermaksud pernyataan terakhir atau permintaan tak terbatalkan yang menjadi bagian dari cara diplomatik terhadap negara lain, dan biasa diikuti dengan perang, jika tak dipenuhi. Dalam kehidupan sehari-hari, ultimatum juga merupakan sesuatu yang dibuat dalam berbagai konteks, seperti dalam:
rdf:langString
Un ultimatum (en latin, dernière chose) est une exigence définitive formulée par une entité, un groupe ou une personne à l’encontre de la partie adverse, dont l’accomplissement est requis à l’intérieur d’un délai spécifique et qui s’accompagne d’une menace implicite ou explicite en cas de non-exécution. Un ultimatum est généralement une demande finale qui fait suite à une série de requêtes. En tant que tel, le délai fixé est habituellement court, et l’exigence est considérée comme n’étant pas négociable.
rdf:langString
An ultimatum (/ˌʌltɪˈmeɪtəm/; Latin for 'the last one') is a demand whose fulfillment is requested in a specified period of time and which is backed up by a threat to be followed through in case of noncompliance (open loop). An ultimatum is generally the final demand in a series of requests. As such, the time allotted is usually short, and the request is understood not to be open to further negotiation. The threat which backs up the ultimatum can vary depending on the demand in question and on the other circumstances.
rdf:langString
Ultimatum (śrdw. łac. ultimatum r.nij. od ultimatus 'ostateczny' z późn. łac. ultimare 'kończyć się; być ostatnim' od łac. ultimus 'najdalszy; ostatni; ostateczny') – w prawie międzynarodowym żądanie jednego państwa wobec drugiego spełnienia określonych warunków w określonym czasie pod groźbą wojny. Ultimatum stawia się zwykle w sytuacji, gdy zawodzą zwykłe metody nacisku dyplomatycznego. Strona, wobec której wysunięto ultimatum, często ustępuje pod jego naciskiem, są jednak wyjątki. W czasie wojny secesyjnej USA ustąpiły wobec brytyjskiego ultimatum, jakie nastąpiło po incydencie Trent.
rdf:langString
Een ultimatum is een laatste eis, voordat men tot actie overgaat. Ultimatums kunnen in allerlei kringen voorkomen. Dus zowel in de persoonlijke sfeer alswel tussen landen. Maar ook op politiek, economisch, arbeids- of maatschappelijke basis kunnen ultimatums gesteld worden. Vooral op de vooravond van de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden er veel ultimatums gesteld. Een voorbeeld van een ultimatum tussen landen:
* Een land zegt tegen een ander land dat als het zich niet terugtrekt, het kan rekenen op een oorlogsverklaring. Een voorbeeld van een ultimatum op het gebied van arbeid:
rdf:langString
Ультима́тум (лат. ultimus «самый последний») — требование, связанное с ограничением времени, данного на его исполнение, а также с угрозой серьёзных последствий в случае его неисполнения. Ультиматум является демонстрацией нежелания какого-либо рода переговоров.
rdf:langString
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
بلاغ نهائي
rdf:langString
Ultimàtum
rdf:langString
Ultimátum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Τελεσίγραφο
rdf:langString
Ultimato
rdf:langString
Ultimátum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
最後通牒
rdf:langString
최후통첩
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ultimato
rdf:langString
Ультиматум
rdf:langString
Ultimatum
rdf:langString
Ультиматум
rdf:langString
最後通牒
xsd:integer
198432
xsd:integer
1122670556
rdf:langString
البلاغ النهائي (باللاتينية: Ultimatum) هي مجموعة الشروط النهائية التي تقدمها دولة ما لأخرى وتحوي تهديداً يتم تنفيذه في حال عدم إتمام تلك الشروط.
rdf:langString
L'ultimàtum (del llatí, última cosa) és una comunicació (escrita o oral) que un estat sobirà dirigeix a un altre exigint-li una determinada conducta i amenaçant-li amb l'adopció de determinades mesures si la seva demanda no és atesa, generalment, abans d'un termini determinat.
rdf:langString
Ultimátum je požadavek, jehož splnění je požadováno v určité době a jehož nesplnění je následováno sankcemi vůči tomu, kdo má ultimátum splnit. Straně, která má požadavek splnit, bylo tzv. „dáno ultimátum“. Ultimátum je obvykle konečným požadavkem po řadě žádostí. Okolností, kdy je dáváno protější straně ultimátum je několik:
* v diplomacii – když jsou jako sankce používána hrozba vyhlášení války, uložení sankcí, omezení obchodu nebo embargo
* v případě únosu – když únosci hrozí zabitím rukojmí, pokud jejich požadavky nebudou splněny V běžném životě se lze také setkat v žádostmi, které mají formu ultimáta:
* v soudním řízení – například požadavek k tomu, aby došlo k splnění dohody, nebo bude vyzývaná strana čelit soudu
* v – například požadavek k tomu, aby došlo k přijetí určité ceny, nebo dojde k odstoupení dohody
* v – například požadavek ke zvýšení platu nebo zlepšení životních podmínek, nebo dojde ke stávce
* v manželských vztazích – například požadavek ke změně chování jednoho z manželů, nebo dojde k rozvodovému řízení
* v – například když rodiče vyhrožují svým potomkům, že pokud neudělají to, co chtějí oni, tak budou následovat různé sankce, tj. prodej rodinného majetku, vykázání z bytu (z domu) apod., a to bez ohledu na to, zda jsou rodiče těchto svých potomků v právu či nikoliv.
rdf:langString
Ein Ultimatum (lateinisch ultimus ‚der letzte‘, ‚der äußerste‘, ‚der entfernteste‘) ist eine auf diplomatischem Wege erfolgende – häufig befristete – Aufforderung, eine schwebende Angelegenheit befriedigend zu lösen unter Androhung harter Gegenmaßnahmen, falls der andere nicht Folge leistet. Ein Ultimatum ist vornehmlich ein Mittel der internationalen Politik und geht bisweilen einer Kriegserklärung voraus. Manchmal wird „Ultimatum“ aber auch in anderen Lebensbereichen – z. B. im Privaten und im Berufsleben – bildungssprachlich verwendet. So ist sie auch eine Bezeichnung für eine letzte Mahnung, die oft mit einer Fristsetzung verbunden ist, um auf einen Verhandlungsvorschlag zur Vermeidung streitiger Auseinandersetzungen einzugehen. In der Kriminalistik wird der Begriff auch für (befristete) Forderungen etwa bei Entführungen oder Geiselnahmen verwandt. Die Herkunft ist mittellateinisch ultimatum, substantiviertes zweites Partizip von kirchenlateinisch ultimare = ‚zu Ende gehen, zum Ende kommen, im letzten Stadium sein‘. Es handelt sich um eine neulateinische Ableitung, die in der ersten Hälfte des 18. Jahrhunderts in der Diplomatensprache Anwendung fand. Besonders in der Fügung „ultimative Forderung“ fand sie Verwendung in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts aufgrund ‚letzter Tag des Monats’ in der .
rdf:langString
Γενικά σημαίνει «τελικός όρος» και απαντάται σήμερα ως όρος στο Διεθνές Δίκαιο. Ειδικότερα το τελεσίγραφο αποτελεί διπλωματικό έγγραφο διά του οποίου ένα κράτος διαβιβάζει τις τελικές του αξιώσεις προς έτερο κράτος σε περίπτωση διαφορών, απαιτώντας άμεση απάντηση επ΄ αυτών. Στο τελεσίγραφο είναι δυνατόν να αναφέρεται και η αίρεση της κήρυξης πολέμου ή και να περιλαμβάνει προθεσμία αποδοχής του ή των όρων. Εκ του χαρακτήρα του αυτού το τελεσίγραφο θεωρείται ως μέσον απειλής και πίεσης. Η Σύμβαση της Χάγης ορίζει σαφώς ότι τρόπος κήρυξης πολέμου είναι η προαποστολή τελεσιγράφου που θα περιέχει τον όρο αυτόν (δηλαδή την κήρυξη πολέμου επί μη αποδοχής του). Τούτο όμως δεν τηρήθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη Γερμανία και την Ιαπωνία οι οποίες προέβησαν σε πολεμικές ενέργειες εναντίον άλλων χωρών χωρίς να προηγηθεί τελεσίγραφο και επίσημη κήρυξη πολέμου. Σε τέτοιες περιπτώσεις η πολεμική επιχείρηση χαρακτηρίζεται «αιφνίδιος πόλεμος». Σημειώνεται ότι στην επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος το 1940 προηγήθηκε τελεσίγραφο το οποίο όμως αν και περιελάμβανε απαιτήσεις δεν περιείχε τον όρο της κήρυξης πολέμου, ο δε χρόνος αποδοχής ή όχι αυτών ήταν ελάχιστος έως ανύπαρκτος. Στη δε επίθεση της Γερμανίας κατά της Ελλάδος (1941) δεν προηγήθηκε τελεσίγραφο. Σήμερα με τον όρο αυτόν ταυτίζονται και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. ως μέσον πίεσης και αποτροπής ενδεχομένων πολεμικών επιχειρήσεων.
rdf:langString
Ultimato - latine ultimatum - laŭ PIV estas "definitivaj kondiĉoj de interkonsento, kiujn regno prezentas al alia kun averto, ke alia malakcepto kaŭzus rompon de la traktado kaj komencon de batalo aŭ milito". Temas do pri postulo, ligita al difinita (plej ofte mallonga) tempo por plenumo de la postulo, kaj ligita al la minaco de seriozaj konsekvencoj en kazo de neplenumo de la postulo. Ultimato en tiu klasika difino estas rimedo de politiko kaj dum pasintaj epokoj ofte antaŭis deklaron pri ekmilito. Kelkfoje oni dum modernaj tempoj ankaŭ uzas la vorton en konteksto de privata aŭ profesia vivo, kun komparebla signifo, kvankam la minacata "milito" en privata aŭ profesia konteksto sendube aspektos malsimile ol interŝtata milito. El vidpunkto de etiko ultimato ĝenerale konsideriĝas negativa ago, ligita al forta premo kaj iusence ĉantaĝo. Tamen foje ultimatoj en politiko evitis pli grandajn damaĝojn, do batalojn aŭ militojn, kaj ne en ĉiu konteksto estas kondamnindaj el etika vidpunkto.
rdf:langString
Un ultimátum (en latín, llegando a su fin) es una resolución definitiva que establece un periodo específico para que se cumplan unas exigencias determinadas y que viene respaldada por una advertencia que será cumplida en caso de que las exigencias no se satisfagan. Un ultimátum es generalmente la demanda final de una serie de peticiones. Como tal, el tiempo asignado suele ser poco, y se sobreentiende que no se abrirá ninguna negociación posterior. La amenaza que respalde el ultimátum puede variar dependiendo de la demanda en cuestión y de otras circunstancias. Las siguientes se pueden encontrar comúnmente:
* en diplomacia, la amenaza es para declarar la guerra, para llevar a cabo otras acciones militares o para imponer sanciones tales como restricciones comerciales o embargos.
* en un secuestro, la amenaza es de los secuestradores para asesinar a los rehenes, o por las autoridades para detener a los secuestradores por la fuerza. En la vida diaria, los ultimátums son a veces hechos también en varios contextos, como por ejemplo en:
* un procedimiento legal (v.g. la exigencia de aceptar una sentencia acordada de conformidad, entre la defensa y la acusación con respecto a los cargos, o hacer frente a un juicio)
* una relación de negocios (v.g. la exigencia de aceptar determinando, precio o renunciar a la transacción)
* una relación personal (v.g. la exigencia de que se abandone una aventura extramatrimonial o enfrentarse a un divorcio). Los ultimátums pueden ser o no legales y/o aceptables socialmente. Son también una parte frecuente del delito conocido como extorsión.
rdf:langString
Bi aldeen arteko gatazka batean, ultimatuma alde batek besteari epe baten buruan zerbait egiteko ezartzen dion baldintza bat da, bete ezean ultimatuma egiten duen aldeak adierazitako mehatxua gauzatzea ekarriko duena. Ultimatuma bereziki bi aldeak denbora luzean negoziazioetan aritu ondoren, adostasunik gabe, gertatzen da.
rdf:langString
Un ultimatum (en latin, dernière chose) est une exigence définitive formulée par une entité, un groupe ou une personne à l’encontre de la partie adverse, dont l’accomplissement est requis à l’intérieur d’un délai spécifique et qui s’accompagne d’une menace implicite ou explicite en cas de non-exécution. Un ultimatum est généralement une demande finale qui fait suite à une série de requêtes. En tant que tel, le délai fixé est habituellement court, et l’exigence est considérée comme n’étant pas négociable. La menace qui accompagne un ultimatum peut varier en fonction de la nature de la demande et des circonstances. Par exemple :
* en diplomatie, la menace d’une déclaration de guerre, de la prise d’autres actions militaires, de l’imposition de sanctions telles que des restrictions commerciales ou des embargos. Parmi les ultimatums célèbres, on peut citer celui de l'Autriche-Hongrie à la Serbie le 23 juillet 1914 qui conduit à la Première Guerre mondiale, également celui émis par les puissances alliées à l'intention de l'empire du Japon lors de la conférence de Potsdam en 1945.
* lors d’un enlèvement, la menace par les ravisseurs de tuer les otages, ou par les autorités, de récupérer ces derniers par la force.
rdf:langString
Ultimatum adalah sebuah kata dari bahasa Latin, yang bermaksud pernyataan terakhir atau permintaan tak terbatalkan yang menjadi bagian dari cara diplomatik terhadap negara lain, dan biasa diikuti dengan perang, jika tak dipenuhi. Dalam kehidupan sehari-hari, ultimatum juga merupakan sesuatu yang dibuat dalam berbagai konteks, seperti dalam:
* proses hukum (mis. permintaan untuk mengadakan tawar-menawar pembelaan atau menghadapi pengadilan)
* hubungan bisnis (mis. permintaan untuk menyetujui harga tertentu atau meneruskan )
* pertentangan buruh (mis. permintaan untuk memberikan kenaikan gaji atau perbaikan lain dalam hal kondisi pekerja, atau menghadapi pemogokan)
rdf:langString
最後通牒（さいごつうちょう）あるいは最後通告（さいごつうこく）（英: Ultimatum）とは、外交文書の一つで、国際交渉において最終的な要求を文書で提示することで交渉の終わりを示唆し、それを相手国が受け入れなければ交渉を打ち切る意思を表明することである。 一般的に国家間の国際紛争の場合は、相手が受け入れない時は交渉の打ち切りは軍事的な実力行使の段階に移ることを意味するため、戦争を宣言する行為に準ずるものとなる。
rdf:langString
An ultimatum (/ˌʌltɪˈmeɪtəm/; Latin for 'the last one') is a demand whose fulfillment is requested in a specified period of time and which is backed up by a threat to be followed through in case of noncompliance (open loop). An ultimatum is generally the final demand in a series of requests. As such, the time allotted is usually short, and the request is understood not to be open to further negotiation. The threat which backs up the ultimatum can vary depending on the demand in question and on the other circumstances. The word is used in diplomacy to signify the final terms submitted by one of the parties in negotiation for settlement of any subject of disagreement. It is accompanied by an intimation as to how refusal will be regarded. English diplomacy has devised the adroit reservation that refusal will be regarded as an "unfriendly act", a phrase which serves as a warning that the consequences of the rupture of negotiations will be considered from the point of view of forcing a settlement. This opens up a variety of possibilities, such as good offices, mediation, the appointment of a commission of inquiry, arbitration, reprisals, pacific blockade and war.
rdf:langString
최후통첩(最後通牒, 영어: Ultimatum) 또는 조건부 개전 선언(條件附 開戰宣言)은 최후 요구를 제시한 이후에 일정 기간 내에 상대국이 요구를 수락하지 않을 경우 강력한 외교 조치 (전쟁개시, 단교 등)을 취할 뜻을 밝힌 선언을 말한다. 조건부 개전 선언을 포함한 최후 통첩은 개전에 관한 헤이그 협약 1조에 의하여 그 효력이 인정된다. 이에 의하면 상대국이 요구를 수락하지 않을 경우 기한이 경과되면 자동으로 전쟁 상태가 성립된다.
rdf:langString
Per ultimatum (termine latino, adattato raramente in ultimato), nel diritto internazionale, si intende l'intimazione attraverso la quale, in una situazione di crisi internazionale, uno Stato comunica a un altro le proprie ultime proposte e le proprie condizioni irrevocabili, respinte le quali si minaccia di rompere i negoziati, di ricorrere alla forza o di dichiarare guerra. Al di fuori del diritto internazionale, questo termine indica una proposta o un invito oltremodo perentorio, che non ammette obiezioni, ripensamenti o rifiuti, se non a prezzo di gravi conseguenze. Deriva dal latino ultimus che significa "estremo", "ultimo" o "ultima".
rdf:langString
Een ultimatum is een laatste eis, voordat men tot actie overgaat. Ultimatums kunnen in allerlei kringen voorkomen. Dus zowel in de persoonlijke sfeer alswel tussen landen. Maar ook op politiek, economisch, arbeids- of maatschappelijke basis kunnen ultimatums gesteld worden. Vooral op de vooravond van de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden er veel ultimatums gesteld. Een voorbeeld van een ultimatum tussen landen:
* Een land zegt tegen een ander land dat als het zich niet terugtrekt, het kan rekenen op een oorlogsverklaring. Een voorbeeld van een ultimatum op het gebied van arbeid:
* Werknemers willen van hun werkgever een betere CAO, zo niet, dan gaan ze over tot staking.
rdf:langString
Ultimatum (śrdw. łac. ultimatum r.nij. od ultimatus 'ostateczny' z późn. łac. ultimare 'kończyć się; być ostatnim' od łac. ultimus 'najdalszy; ostatni; ostateczny') – w prawie międzynarodowym żądanie jednego państwa wobec drugiego spełnienia określonych warunków w określonym czasie pod groźbą wojny. Ultimatum stawia się zwykle w sytuacji, gdy zawodzą zwykłe metody nacisku dyplomatycznego. Strona, wobec której wysunięto ultimatum, często ustępuje pod jego naciskiem, są jednak wyjątki. Przykładem ultimatum, którego niespełnienie doprowadziło do wybuchu wojny były żądania wysunięte 23 lipca 1914 roku przez Austro-Węgry wobec Serbii po zabójstwie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Mając za sobą oparcie Rosji Serbia spełniła jedynie część żądań austriackich co stało się pretekstem do wypowiedzenia jej wojny, która przerodziła się w I wojnę światową. Niespełnienie przez Irak ultimatum Rady Bezpieczeństwa ONZ z 29 listopada 1990 roku w sprawie wycofania wojsk z Kuwejtu stało się oficjalną przyczyną I wojny nad Zatoką Perską. Przykład pozytywnego działania ultimatum to wysunięte 17 marca 1938 roku przez Polskę wobec Litwy żądanie nawiązania normalnych stosunków dyplomatycznych - ultimatum przyjęto 19 marca (zobacz: Polskie ultimatum wobec Litwy). W czasie wojny secesyjnej USA ustąpiły wobec brytyjskiego ultimatum, jakie nastąpiło po incydencie Trent. Potocznie ultimatum oznacza wysunięcie żądań, których niespełnienie pociągnie za sobą dramatyczne następstwa.
rdf:langString
Ультима́тум (лат. ultimus «самый последний») — требование, связанное с ограничением времени, данного на его исполнение, а также с угрозой серьёзных последствий в случае его неисполнения. Ультиматум является демонстрацией нежелания какого-либо рода переговоров. Ультиматумы применяются прежде всего в политике и порой предшествуют объявлению войны. Иногда ультиматумы встречаются и в других жизненных областях, например, в личной жизни или в экономике. С этической точки зрения ультиматумы в наше время оцениваются скорее отрицательно, особенно если они связаны с шантажом. Тем не менее в определённых политических ситуациях ультиматумы способны предотвратить большее зло.
rdf:langString
O ultimato ou ultimátum (do latim ultimatum, "ultimado", pelo francês ultimatum, "ultimato") é o conjunto das últimas exigências, propostas ou condições que um Estado ou nação apresenta a outro e cuja não aceitação implica declaração de guerra ou à exigência feita durante o estado de guerra, por um chefe militar, no sentido de conseguir a rendição imediata do inimigo, sob ameaça de alcançá-la por meios violentos. O termo é usado por extensão à qualquer declaração final e irrevogável para satisfação de certas exigências.
rdf:langString
Ett ultimatum (latin för den sista) är ett krav som lämnas med en viss tidsfrist utan intention att förhandla. Inom diplomatin är det vanligtvis det slutgiltiga kravet som lämnas av en stat eller annan aktör innan man fullföljer tidigare hot, ofta hot om krig, och brukar därför vara oeftergivligt. Det kan också förekomma inom exempelvis arbetstvister och föregår där nyttjande av parternas yttersta medel, dvs strejk respektive lockout.
rdf:langString
最後通牒（拉丁語：Ultimatum），是指一个团体向另一个团体提出的最后的条件，是一种最高威胁：表明或意隐含着如果条件不被接受就以严厉的惩罚相威胁的声明，尤指在外交谈判中这样的声明。中文早期亦有按音譯成「哀的美敦書」，其語源為拉丁语中「最後一個」。外交上的最後通牒通常是沒有談判餘地的最後要求。如果最後通牒不被接納，下一步就是严厉的制裁，甚至是宣战。有时候，有意宣戰的國家會以最後通牒為開戰手段。這些通牒一般含有較苛刻的條款，而開立者知道對方是不會全盤接受的。導致第一次世界大戰爆發、由奧匈帝國向塞爾維亞王國發出的七月最後通牒（通牒被無視）；以及1939年3月納粹德國对立陶宛發出交還梅梅爾的最後通牒（通牒被接受）即屬此類。 中国最严重的外交警告是“勿谓言之不预也”，被广泛视为其动用武力或者更广泛意义上准备开战的信号。
rdf:langString
Ультима́тум (лат. ultimatum — доведене до кінця) — вимога, пов'язана з обмеженням часу, який даний на її виконання, а також з погрозою серйозних наслідків у разі її невиконання. Ультиматум є демонстрацією небажання якого-небудь роду переговорів. Ультиматуми застосовуються насамперед в політиці і часом передують оголошенню війни. Іноді ультиматуми зустрічаються й в інших соціальних сферах, наприклад в особистому житті або у економіці. З етичної точки зору ультиматуми в наш час оцінюються скоріше негативно, особливо якщо вони пов'язані з шантажем. Проте, в певних політичних ситуаціях ультиматуми здатні запобігти більшому злу.
xsd:nonNegativeInteger
13178
