Trope (music)
http://dbpedia.org/resource/Trope_(music) an entity of type: Thing
Tropus (pl. tropy) v souvislosti s gregoriánským chorálem označuje dodatky a rozšíření k daným liturgickým gregoriánským zpěvům.
rdf:langString
Lige kun la gregoria ĉanto tropo estas melisma aŭ tekstigita kompletigo aŭ la tekstigo de melismo pri jam ekzistanta ĥoralo. La unuaj tropoj ekestis en la epoko de la karolidoj. Speciala speco de tropo estas la (klasika) sekvenco.
rdf:langString
Un trope (ou tropaire) désigne différents types d'interventions musicales dans les rites de diverses religions ou cultes.
rdf:langString
A trope or tropus may refer to a variety of different concepts in medieval, 20th-, and 21st-century music. The term trope derives from the Greek τρόπος (tropos), "a turn, a change", related to the root of the verb τρέπειν (trepein), "to turn, to direct, to alter, to change". The Latinised form of the word is tropus. In music, a trope is adding another section, or trope to a plainchant or section of plainchant, thus making it appropriate to a particular occasion or festival.
rdf:langString
トロープス (羅 tropus)とは、中世後期のカトリック教会においてグレゴリオ聖歌の整備と共に広まった、ミサ曲のキリエ等の歌詞に平行または挿入して付加された補足説明的な歌詞を持つ部分を言う。
rdf:langString
Het woord trope heeft in de muziek twee betekenissen:
* In de Middeleeuwen: een fragment waarin tekst wordt geplaatst op een melismatische passage.
* In de 20e eeuw: een atonale toonleer
rdf:langString
Троп (лат. tropus, от греч. τρόπος — здесь в значении «превращение», «обработка») — литературно-музыкальный жанр в средневековой Западной Европе, в основе которого лежит поэтическая или музыкально-поэтическая обработка прежде сочинённых григорианских распевов.
rdf:langString
Троп (лат. tropus, від грец. τρόπος — тут у значенні «перетворення», «обробка») — узагальнювальна назва літературно-музичних жанрів в середньовічній західній Європі, в основі яких лежить поетична або музично-поетична обробка створених раніше григоріанських розспівів.
rdf:langString
El trop és un recurs musical usat originalment en antics entorns populars profans. En la música grega, el trop era l'altura basada en l'octava mitjana de les veus i l'element principal de l'estructura musical.En l'època medieval, es va denominar trop a una forma musical que perllongava i embellia la litúrgia afegint text, música o ambdós; sovint la música incorporada eren antics melismes d'origen grec o romà. Al cant gregorià el trop consisteix a afegir paraules en els melismes. No es cantaven, es feia servir com a recurs mnemotècnic per facilitar la memorització dels melismes. Un troper és un llibre de cants litúrgics amb trops.
rdf:langString
Im Zusammenhang mit dem Gregorianischen Choral ist der Tropus ein Zusatz und eine Erweiterung zu den festgelegten liturgischen Texten und Melodien. Dieser bzw. die Tropierung ergänzt die Vorlage sowohl textlicher als auch melodischer Art, ohne sie aber in ihrer eigenen Beschaffenheit zu verändern. Tropen können auftreten als rein melodische Zusätze (melogene Tropierung, Melismen), als Textdichtungen auf bestehende Melismen (logogene Tropierung) oder als Zusatztexte mit eigenen Melodien in liedhafter Form, die dem zugrunde liegenden Gesang vorangestellt, eingeschoben oder angehängt werden (cantionale Tropierung).
rdf:langString
Originalmente se conocía como tropo a un recurso musical utilizado en antiguos entornos populares profanos. En la música griega, el tropo era la altura basada en la octava media de las voces y el elemento principal de la estructura musical. En la época medieval, se denominó tropo a una forma musical que prolongaba y embellecía la liturgia añadiéndole texto, música o ambos; frecuentemente la música incorporada eran antiguos melismas de origen griego o romano. Lo confieso: todavía me consagro con agrado al sonido, que viste y anima Tu palabra cuando se canta con voz dúctil y armoniosa San Agustín
rdf:langString
Il tropo (tropus in latino, dal greco τρόπος, "cambio") è l'ampliamento di un brano liturgico dato, attraverso l'inserimento di un testo o di una melodia. Solitamente i brani oggetto di tropatura erano quelli della messa della Chiesa cattolica di rito romano, che servivano a dare una forma particolarmente solenne a determinati elementi della liturgia, per esempio all'ingresso del celebrante. Esse ebbero presto formazione e vita autonoma, testimoni di una esigenza di rinnovamento delle forme liturgiche; dal IX al XIV sec. ne furono scritti circa 5000.
rdf:langString
Trop – nazwa nadawana zbiorowo kilku gatunkom muzycznym, z których wszystkie opierają się na poszerzaniu fragmentów istniejącego już wcześniej odcinka chorału gregoriańskiego poprzez wstawki tekstowe, muzyczne lub tekstowo-muzyczne (tzw. interpolacje). Istnieją trzy rodzaje tropu:
* opierający się na dodaniu melizmatu – czyli wstawki muzycznej pozbawionej nowego tekstu;
* tzw. prosula, prosa, verba lub versus: trop opierający się na podłożeniu tekstu pod istniejący wcześniej melizmat;
* tzw. laudes lub versus: trop opierający się na nowym wersie lub wersach, zawierających i tekst, i muzykę.
rdf:langString
rdf:langString
Trop (música)
rdf:langString
Tropus (hudba)
rdf:langString
Tropus (Gregorianik)
rdf:langString
Tropo (muziko)
rdf:langString
Tropo (música)
rdf:langString
Trope (musique)
rdf:langString
Tropo (liturgia)
rdf:langString
トロープス
rdf:langString
Trop (pieśń)
rdf:langString
Troop (muziek)
rdf:langString
Trope (music)
rdf:langString
Троп (музыка)
rdf:langString
Троп (жанр)
xsd:integer
7392938
xsd:integer
1051402976
xsd:gMonthDay
--10-16
rdf:langString
Whittall, Arnold. 2008. The Cambridge Introduction to Serialism. Cambridge Introductions to Music. New York: Cambridge University Press. .
rdf:langString
Planchart, Alejandro Enrique. 2001. "Trope ". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
rdf:langString
Liddell, Henry George, and Robert Scott. 1889. "τρόπος]". In An Intermediate Greek-English Lexicon. Oxford. Clarendon Press. Online at Perseus. .
rdf:langString
Sedivy, Dominik. 2011. Serial Composition and Tonality. An Introduction to the Music of Hauer and Steinbauer. Vienna: edition mono/monochrom. .
rdf:langString
El trop és un recurs musical usat originalment en antics entorns populars profans. En la música grega, el trop era l'altura basada en l'octava mitjana de les veus i l'element principal de l'estructura musical.En l'època medieval, es va denominar trop a una forma musical que perllongava i embellia la litúrgia afegint text, música o ambdós; sovint la música incorporada eren antics melismes d'origen grec o romà. Al cant gregorià el trop consisteix a afegir paraules en els melismes. No es cantaven, es feia servir com a recurs mnemotècnic per facilitar la memorització dels melismes. Un troper és un llibre de cants litúrgics amb trops. Inicialment el text s'inseria, com recordatori de la melodia que no contenien gaire text, a més d'explicar i embellir la litúrgia. Amb el temps, els nous textos es van incorporar en tots els elements de la missa, encara que són més freqüents en l'Introït, Kyrie, l'Al·leluia i el Benedicamus domini. La seva gran proliferació i els canvis i substitucions del text original, ja no contribuïen a la comprensió de la litúrgia i van desvirtuar el seu esperit original. En constatar que els texts sovint es van allunyar cada vegada més de l'ortodoxia, l'església catòlica va voler restaurar-la i recuperar el territori perdut a les diferents dissidències protestants. En conseqüència, el Concili de Trento va prohibir la majoria dels trops el 1653. En la seva forma inicial no contenien text, en evolucionar van incorporar primer text literari sense rima i després també en vers. Abans d'evolucionar vers un gènere musical, tenien abans de tot un funció de recordatori i d'explicatiu del text o del ritu. Poden ser només textuals (verbeta), només musicals o mixt, el tipus més freqüent.
rdf:langString
Tropus (pl. tropy) v souvislosti s gregoriánským chorálem označuje dodatky a rozšíření k daným liturgickým gregoriánským zpěvům.
rdf:langString
Im Zusammenhang mit dem Gregorianischen Choral ist der Tropus ein Zusatz und eine Erweiterung zu den festgelegten liturgischen Texten und Melodien. Dieser bzw. die Tropierung ergänzt die Vorlage sowohl textlicher als auch melodischer Art, ohne sie aber in ihrer eigenen Beschaffenheit zu verändern. Tropen können auftreten als rein melodische Zusätze (melogene Tropierung, Melismen), als Textdichtungen auf bestehende Melismen (logogene Tropierung) oder als Zusatztexte mit eigenen Melodien in liedhafter Form, die dem zugrunde liegenden Gesang vorangestellt, eingeschoben oder angehängt werden (cantionale Tropierung). Ein Spezialfall des Tropus ist die (klassische) Sequenz.
rdf:langString
Lige kun la gregoria ĉanto tropo estas melisma aŭ tekstigita kompletigo aŭ la tekstigo de melismo pri jam ekzistanta ĥoralo. La unuaj tropoj ekestis en la epoko de la karolidoj. Speciala speco de tropo estas la (klasika) sekvenco.
rdf:langString
Originalmente se conocía como tropo a un recurso musical utilizado en antiguos entornos populares profanos. En la música griega, el tropo era la altura basada en la octava media de las voces y el elemento principal de la estructura musical. En la época medieval, se denominó tropo a una forma musical que prolongaba y embellecía la liturgia añadiéndole texto, música o ambos; frecuentemente la música incorporada eran antiguos melismas de origen griego o romano. En el canto gregoriano el tropo consiste en añadir palabras en los melismas. No se cantaban, se utilizaban como recurso nemotécnico para facilitar la memorización de los melismas. Inicialmente el texto se insertaba para explicar la liturgia y posteriormente también para su embellecimiento. La Iglesia católica aceptó fácilmente incorporar el tropo a su liturgia ya que embellecía la existente sin crear nuevos elementos. Con el tiempo, los nuevos textos se incorporaron en todos los elementos de la misa, aunque son más frecuentes en el Introito y Kyrie, en especial en el Aleluya que ―junto con Benedicamus dómino― son los ejemplos más habituales de esta forma musical. Su gran proliferación y los continuos cambios y sustituciones del texto original, dificultaban la comprensión de la liturgia y desvirtuaron su espíritu original.Una prueba de ello se encuentra en las Confesiones de san Agustín. Lo confieso: todavía me consagro con agrado al sonido, que viste y anima Tu palabra cuando se canta con voz dúctil y armoniosa San Agustín Finalmente la Iglesia sancionó su eliminación en el Concilio de Trento (1563). Un «tropario» es una colección de cantos litúrgicos que incluyen tropos.
rdf:langString
Un trope (ou tropaire) désigne différents types d'interventions musicales dans les rites de diverses religions ou cultes.
rdf:langString
A trope or tropus may refer to a variety of different concepts in medieval, 20th-, and 21st-century music. The term trope derives from the Greek τρόπος (tropos), "a turn, a change", related to the root of the verb τρέπειν (trepein), "to turn, to direct, to alter, to change". The Latinised form of the word is tropus. In music, a trope is adding another section, or trope to a plainchant or section of plainchant, thus making it appropriate to a particular occasion or festival.
rdf:langString
Il tropo (tropus in latino, dal greco τρόπος, "cambio") è l'ampliamento di un brano liturgico dato, attraverso l'inserimento di un testo o di una melodia. Solitamente i brani oggetto di tropatura erano quelli della messa della Chiesa cattolica di rito romano, che servivano a dare una forma particolarmente solenne a determinati elementi della liturgia, per esempio all'ingresso del celebrante. Esse ebbero presto formazione e vita autonoma, testimoni di una esigenza di rinnovamento delle forme liturgiche; dal IX al XIV sec. ne furono scritti circa 5000. Questo processo, oltre che riscuotere una notevole popolarità, ebbe anche una rimarchevole rilevanza nella storia della musica occidentale e della liturgia, fiorito soprattutto nei primi decenni del IX secolo. Dal punto di vista letterario ha una scarsa importanza, però col passare dei secoli, queste composizioni hanno lasciato l'ambito liturgico e religioso per affrontare temi profani dando origine alla poesia dei trovatori.
rdf:langString
トロープス (羅 tropus)とは、中世後期のカトリック教会においてグレゴリオ聖歌の整備と共に広まった、ミサ曲のキリエ等の歌詞に平行または挿入して付加された補足説明的な歌詞を持つ部分を言う。
rdf:langString
Het woord trope heeft in de muziek twee betekenissen:
* In de Middeleeuwen: een fragment waarin tekst wordt geplaatst op een melismatische passage.
* In de 20e eeuw: een atonale toonleer
rdf:langString
Trop – nazwa nadawana zbiorowo kilku gatunkom muzycznym, z których wszystkie opierają się na poszerzaniu fragmentów istniejącego już wcześniej odcinka chorału gregoriańskiego poprzez wstawki tekstowe, muzyczne lub tekstowo-muzyczne (tzw. interpolacje). Istnieją trzy rodzaje tropu:
* opierający się na dodaniu melizmatu – czyli wstawki muzycznej pozbawionej nowego tekstu;
* tzw. prosula, prosa, verba lub versus: trop opierający się na podłożeniu tekstu pod istniejący wcześniej melizmat;
* tzw. laudes lub versus: trop opierający się na nowym wersie lub wersach, zawierających i tekst, i muzykę. Tropy wywodzą się z VIII–IX wieku, a ich prawzorów doszukuje się w Grecji. Tropy upowszechniły się wkrótce w Rzymie, a potem w kulturze średniowiecznego Zachodu w kręgu klasztorów benedyktynów. Układane były po łacinie, a później także w językach narodowych. Początkowo tropy pisane były ozdobną prozą, następnie heksametrem lub wierszem sylabicznym. Około XI wieku wprowadzono do tropów rym. Tropowaniu podlegały najczęściej krótkie teksty lub sformułowania liturgiczne, takie jak Kyrie eleison, Sanctus, czy Alleluja. Współcześnie w mszale znajdują się również tzw. kyrie tropowane – jak np. „Panie, który zostałeś posłany, aby uzdrowić skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami”, w którym początkowe „Panie, zmiłuj się nad nami” zostało poszerzone wewnętrznym tekstowo-muzycznym tropem. Uznaje się, że tropy muzyczne (melizmaty) dodawane do słowa Alleluja, tzw. jubilacje, doprowadziły w rezultacie do powstania nowego gatunku: sekwencji. Niektórzy badacze upatrują także początków motetu w tropowaniu głosu duplum organum melizmatycznego pisanego . Bogurodzica jest konglomeratem tropów pochodzących z różnych czasów, z czego jej najstarsza część - tzw. postać pierwotna - powstała w początkach XIV wieku. Starym tropem jest pieśń wielkanocna Krystus z martwych wstał je. Jest to jednocześnie pierwszy polski zapis pieśni znaleziony w Graduale płockim z XIV wieku. Podczas Soboru Trydenckiego w latach 1545–1563 ograniczono liczbę sekwencji do czterech i zakazano tropowania stałych części mszy (szczególnie Credo).
rdf:langString
Троп (лат. tropus, от греч. τρόπος — здесь в значении «превращение», «обработка») — литературно-музыкальный жанр в средневековой Западной Европе, в основе которого лежит поэтическая или музыкально-поэтическая обработка прежде сочинённых григорианских распевов.
rdf:langString
Троп (лат. tropus, від грец. τρόπος — тут у значенні «перетворення», «обробка») — узагальнювальна назва літературно-музичних жанрів в середньовічній західній Європі, в основі яких лежить поетична або музично-поетична обробка створених раніше григоріанських розспівів.
xsd:nonNegativeInteger
12488
