Treaty establishing a Constitution for Europe
http://dbpedia.org/resource/Treaty_establishing_a_Constitution_for_Europe an entity of type: Thing
معاهدة تأسيس دستور الاتحاد الأوروبي وهي معاهدة تم التوقيع عليها في يوم 29 أكتوبر 2004 ووقع عليها 25 ممثلاً لأعضاء دول الإتحاد الأوروبي في مدينة روما عاصمة إيطاليا، وقد قبل من 18 دولة من الاتحاد الأوروبي لكنه رُفض من قبل فرنسا وإسبانيا وهولندا ولوكسمبورغ وقد تضمنت هذه الإتفاقية .
rdf:langString
La Eŭropa Konstitucio (formale: Traktato pri Estigo de Konstitucio por Eŭropo) estas propono por traktato inter la membroŝtatoj de la Eŭropa Unio. Se la traktato estus ratifita de la membroŝtatoj, ĝi formus la novan leĝan bazon de la Unio. La membroŝtatoj de la Eŭropa Unio proponis la novan traktaton unuavice por anstataŭigi la grandan nombron da diversaj traktatoj sur kiuj la Unio ĝis nun estis bazita kaj duavice celante respondi al la ŝanĝiĝantaj atendoj de la enloĝantaro de la Unio kaj de la ŝanĝiĝanta mondo en kiu la Unio situas.
rdf:langString
유럽 헌법 제정 조약(독일어: Vertrag über eine Verfassung für Europa, 프랑스어: Traité établissant une Constitution pour l'Europe, 이탈리아어: Trattato che istituisce una Costituzione per l'Europa, 영어: Treaty establishing a Constitution for Europe)은 유럽 연합(EU) 및 유럽 공동체(EC), 유럽경제공동체(EEC), 유럽 석탄 철강 공동체(ECSC) 아래 체결, 비준된 50여 개 이상의 조약과 의정서, 부속 문서를 대신하여 이들 조약의 이념과 효력을 하나의 헌법의 형태로 집약해 유럽 연합 가맹국의 의사 결정을 통일화하려는 조약으로, 줄여서 유럽 헌법 조약이라고 부른다. 그러나 프랑스와 네덜란드에서 조약 비준이 부결되는 바람에 다른 나라들의 비준 연기와 취소가 촉발되었고 결국 기존의 유럽 헌법을 대체할 리스본 조약을 2007년 12월 13일에 체결했다.
rdf:langString
De Europese Grondwet (formeel: Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa) was een voorstel uit 2004 voor een verdrag tussen de lidstaten van de Europese Unie. De aanvankelijk beoogde grondwet zou, na de ratificatie door de lidstaten, op 1 november 2006 van kracht zijn geworden. Zo ver is het echter niet gekomen, waarna dit verdrag is verlaten. In 2007 is er een ander verdrag voor deze Europese Grondwet in de plaats gekomen, het Verdrag van Lissabon. Dit nieuwe verdrag werd op 13 december 2007 getekend door de Europese leiders.
rdf:langString
欧州のための憲法を制定する条約（英語:Treaty establishing a Constitution for Europe(TCE)、通称:欧州憲法または憲法条約）は、欧州連合の統合憲法を制定することを目的とした未批准の国際条約である。この条約は、既存の欧州連合条約を単一の文書に置き換え、基本権憲章に法的効力を与え、従来は加盟国間の全会一致で決定されていた政策分野にも特定多数決を拡大するものであった。 この条約は、2004年10月29日に当時の欧州連合加盟国25カ国の代表者によって署名された。その後、18カ国が批准し、スペインとルクセンブルクの国民投票でも承認された。しかし、2005年5月と6月にフランスとオランダの有権者がこの文書を否決したため、批准プロセスは終了した。 反省の期間を経て、憲法条約に代わるものとしてリスボン条約が制定された。この条約には、もともと憲法条約に盛り込まれていた変更点の多くが含まれていたが、既存の条約の修正案として策定された。2007年12月13日に調印され、リスボン条約は2009年12月1日に発効した。
rdf:langString
《歐盟憲法》，又稱《歐盟憲法條約》、《羅馬條約》，由起草，意在歐盟全體成員國統一採用的憲法。歐盟成員國於2004年簽署了建立《歐盟憲法》的協定，但在2005－2006年的各會員國公民投票過程中，被多國因爭議而擱置。2007年6月23日，欧盟各国領袖就替代《欧盟宪法条约》的新条约草案达成协议，即后来透過里斯本条约第6條賦予效力的《歐盟基本權利憲章》，并于2009年12月1日與里斯本條約一起生效。 《歐盟憲法》的起草由前法國總統瓦勒里·季斯卡·德斯坦主持，季斯卡因此被稱為「歐盟憲法之父」。
rdf:langString
Конституция ЕС (полное официальное название — Договор о введении Конституции для Европы) — международный договор, призванный играть роль конституции Европейского союза и заменить все прежние учредительные акты ЕС. Подписан в Риме 29 октября 2004. В силу не вступил. В настоящее время возможность вступления его в силу не рассматривается ввиду подписания Лиссабонского договора.
rdf:langString
El Tractat pel qual s'estableix una Constitució per a Europa és una proposta de tractat constitucional per a la Unió Europea. L'objectiu fonamental és substituir el conjunt de tractats existents que constitueixen Europa.
rdf:langString
Smlouva o Ústavě pro Evropu představuje návrh nového základního dokumentu Evropské unie, který má za cíl nahradit složitou strukturu smluv EU jediným právním předpisem. V návrhu byla také zapracována nová ustanovení a několik zásadních změn ve fungování Unie oproti předchozímu stavu. Tento dokument je nicméně mnohými považován za kontroverzní a je předmětem časté kritiky. Za Českou republiku ji jménem prezidenta Václava Klause podepsali tehdejší premiér Stanislav Gross a tehdejší ministr zahraničí Cyril Svoboda.
rdf:langString
Der Vertrag über eine Verfassung für Europa (VVE) war ein 2004 unterzeichneter, aber nicht in Kraft getretener völkerrechtlicher Vertrag, durch den das politische System der Europäischen Union reformiert werden sollte. Der Entwurf eines EU-Verfassungsvertrags wurde 2003 von einem Europäischen Konvent erarbeitet und am 29. Oktober 2004 in Rom feierlich von den Staats- und Regierungschefs der EU-Mitgliedstaaten unterzeichnet.
rdf:langString
El Tratado por el que se establece una Constitución para Europa (conocido como Constitución Europea o Tratado Constitucional), fue un tratado internacional no ratificado destinado a crear una constitución consolidada para la Unión Europea (UE). De haber sido aprobado, habría reemplazado los tratados existentes de la UE con un solo texto, otorgado fuerza legal a la Carta de los Derechos Fundamentales, y ampliado la votación a mayoría cualificada en áreas de política que previamente se habían decidido por unanimidad entre los Estados miembro de la Unión.
rdf:langString
Europarentzat Konstituzio bat eratzen duen Ituna, Europako Konstituzioa edo Europar Batasuneko Konstituzioa izenez ezaguna, Europan egin zen konstituzio saiakera bat izan zen. Herrialde batzuetan (besteak beste Espainian onen alde edo aurkako erreferendumak egin eta gero, herritar askoren ezetza zela eta, itun hau bertan behera geratu zen. Europarentzat ezartzen duen ituna 448 artikuluez dago osatua, eta harren barruan lau ataletan banatua. Hauexek dira lau atal horiek: Beste alde batetik, bidea irekitzen zion demokrazia zuzen forma bati.
rdf:langString
Le traité établissant une Constitution pour l'Europe, communément nommé Constitution européenne, traité constitutionnel, mais aussi traité de Rome II ou traité de Rome de 2004, parfois abrégé TECE ou TCE, signé à Rome par les chefs d'État et de gouvernement de l'Union européenne le 29 octobre 2004, est un traité qui aurait dû entrer en vigueur le 1er novembre 2006, à condition d'avoir été ratifié par chacun des vingt-cinq États signataires, ce qui n'a pas été le cas in fine.
rdf:langString
Perjanjian Pendirian Konstitusi untuk Eropa (bahasa Inggris: Treaty establishing a Constitution for Europe, disingkat TCE dan biasanya dijuluki Konstitusi Eropa) adalah perjanjian internasional yang tidak diratifikasi yang bertujuan untuk mendirikan konstitusi Uni Eropa. Perjanjian ini akan menggantikan perjanjian-perjanjian Komunitas Eropa sebelumnya, memberikan kekuatan hukum untuk Piagam Hak Asasi Uni Eropa, dan memperluas penggunaan untuk kebijakan-kebijakan yang sebelumnya harus disetujui secara bulat oleh negara-negara anggota.
rdf:langString
The Treaty establishing a Constitution for Europe (TCE; commonly referred to as the European Constitution or as the Constitutional Treaty) was an unratified international treaty intended to create a consolidated constitution for the European Union (EU). It would have replaced the existing European Union treaties with a single text, given legal force to the Charter of Fundamental Rights, and expanded qualified majority voting into policy areas which had previously been decided by unanimity among member states.
rdf:langString
Quello della Costituzione Europea, formalmente Trattato che adotta una Costituzione per l'Europa, è stato un progetto di revisione dei trattati fondativi dell'Unione europea, redatto nel 2003 dalla Convenzione europea e definitivamente abbandonato nel 2007, a seguito dello stop alle ratifiche imposto dalla vittoria del no ai referendum in Francia e nei Paesi Bassi. Diverse innovazioni della Costituzione sono state poi incluse nel successivo Trattato di Lisbona, entrato in vigore il 1º dicembre 2009.
rdf:langString
Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy (Wspólnoty Europejskiej) (TKE, Konstytucja dla Europy) – umowa międzynarodowa podpisana przez państwa członkowskie Unii Europejskiej 29 października 2004 w Rzymie. W związku z brakiem ratyfikacji przez wszystkie strony umowa nie weszła w życie.
rdf:langString
A proposta final do tratado constitucional para a União Europeia, a Constituição Europeia (oficialmente, Tratado que Estabelece uma Constituição para a Europa) foi publicada pelo Praesidium, da Convenção para o Futuro da Europa, em 18 de Julho de 2003. Após longas negociações, foi acordado — com algumas alterações — pelo Conselho Europeu em 18 de Junho de 2004 em Bruxelas. Foi assinado a 29 de Outubro de 2004, em Roma.
rdf:langString
Europeiska konstitutionen, formellt fördraget om upprättande av en konstitution för Europa, var ett föreslaget fördrag inom Europeiska unionen som undertecknades den 29 oktober 2004 i Rom, Italien. Fördraget var tänkt att träda i kraft den 1 november 2006 efter att alla medlemsstater hade ratificerat det i enlighet med sina respektive konstitutionella bestämmelser. Fördraget avslogs dock i två folkomröstningar i Frankrike och Nederländerna i mitten av 2005, vilket ledde till att ratifikationsprocessen avbröts och att fördraget aldrig kunde träda i kraft.
rdf:langString
Європейська Конституція (англ. European Constitution) — проєкт Конституції Європейського Союзу, підготовлений спеціально для цього створеним Конвентом (див. також Лаекенська декларація), упродовж року широко обговорювався публічно і на міжурядовій конференції, зазнав певних змін, і зрештою був ухвалений 18 червня 2004 року головами держав та урядів 25 країн ЄС. Урочисте підписання Конституційного договору відбулося 29 жовтня 2004 року в Римі; він мав набути чинності після ратифікації в усіх країнах Європейського Союзу.
rdf:langString
rdf:langString
Treaty establishing a Constitution for Europe
rdf:langString
معاهدة تأسيس دستور الاتحاد الأوروبي
rdf:langString
Tractat pel qual s'establix una Constitució per a Europa
rdf:langString
Smlouva o Ústavě pro Evropu
rdf:langString
Vertrag über eine Verfassung für Europa
rdf:langString
Eŭropa Konstitucio
rdf:langString
Tratado por el que se establece una Constitución para Europa
rdf:langString
Europarentzat Konstituzio bat eratzen duen Ituna
rdf:langString
Perjanjian pendirian Konstitusi untuk Eropa
rdf:langString
Traité établissant une Constitution pour l'Europe
rdf:langString
Costituzione europea
rdf:langString
欧州のための憲法を制定する条約
rdf:langString
유럽 헌법
rdf:langString
Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa
rdf:langString
Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy
rdf:langString
Constituição Europeia
rdf:langString
Europeiska konstitutionen
rdf:langString
Конституция Европейского союза
rdf:langString
Європейська конституція
rdf:langString
欧盟宪法
rdf:langString
Constitution for Europe
rdf:langString
Treaty establishing a
xsd:integer
234500
xsd:integer
1119095935
xsd:gMonthDay
--06-17
xsd:date
2004-10-29
rdf:langString
Unratified treaty
rdf:langString
Treaty establishing a Constitution for Europe
rdf:langString
معاهدة تأسيس دستور الاتحاد الأوروبي وهي معاهدة تم التوقيع عليها في يوم 29 أكتوبر 2004 ووقع عليها 25 ممثلاً لأعضاء دول الإتحاد الأوروبي في مدينة روما عاصمة إيطاليا، وقد قبل من 18 دولة من الاتحاد الأوروبي لكنه رُفض من قبل فرنسا وإسبانيا وهولندا ولوكسمبورغ وقد تضمنت هذه الإتفاقية .
rdf:langString
El Tractat pel qual s'estableix una Constitució per a Europa és una proposta de tractat constitucional per a la Unió Europea. L'objectiu fonamental és substituir el conjunt de tractats existents que constitueixen Europa. El 18 de juliol de 2003 la Convenció per al futur d'Europa presidida per Valéry Giscard d'Estaing publicà l'esborrany de la constitució [1]. Després de llargues negociacions, el Consell Europeu acceptà, el 18 de juny del 2004, aquest esborrany, si bé amb algunes modificacions. El 29 d'octubre de 2004 fou signada en un acte a Roma (Itàlia) pels caps d'estat de la UE. El Tractat de reforma institucional de la Unió Europea acordat pel Consell de la Unió Europea a la ciutat de Lisboa el 19 d'octubre de 2007 substitueix la fallida Constitució Europea projectada el 2004.
rdf:langString
Smlouva o Ústavě pro Evropu představuje návrh nového základního dokumentu Evropské unie, který má za cíl nahradit složitou strukturu smluv EU jediným právním předpisem. V návrhu byla také zapracována nová ustanovení a několik zásadních změn ve fungování Unie oproti předchozímu stavu. Tento dokument je nicméně mnohými považován za kontroverzní a je předmětem časté kritiky. Návrh ústavní smlouvy (Návrh smlouvy o Ústavě pro Evropu) byl zveřejněn Konventem 18. července 2003. Po dlouhých jednáních byl návrh schválen i mezivládní konferencí, která probíhala od října 2003 do června 2004. Ústavní smlouva byla poté 29. října 2004 podepsána v Římě. Za Českou republiku ji jménem prezidenta Václava Klause podepsali tehdejší premiér Stanislav Gross a tehdejší ministr zahraničí Cyril Svoboda. Po vstupu v platnost měla nahradit Maastrichtskou smlouvu a Smlouvu o založení Evropského společenství. Návrh ústavní smlouvy má 4 části s celkem 448 články. Dále k němu patřilo 36 protokolů, 2 přílohy, 30 prohlášení k ustanovením smlouvy, 11 prohlášení k protokolům, 9 prohlášení členských zemí. V anglické verzi měla navrhovaná smlouva celkem 852 stran – 349 stran smlouvy, 382 stran protokolů a příloh, 121 stran prohlášení. Právní povaha tohoto dokumentu je předmětem odborných debat, kdy bývá považován zejména za mezinárodní smlouvu, jindy však i za ústavu, či za dokument nového druhu. V některých zemích o návrhu rozhodovaly národní parlamenty, v jiných byla k rozhodování vypsána referenda, jinde k rozhodování o této smlouvě ani nedošlo. Proces ratifikace skončil poté, co ústavní smlouvu v referendech odmítla Francie a posléze Nizozemsko. Po tomto odmítnutí následovalo rok a půl dlouhé vyčkávání, které přerušilo až německé předsednictví v roce 2007, které přišlo s návrhem Reformní smlouvy, která by převzala podstatnou část textu neratifikované ústavní smlouvy a zapracovala ji do stávajících základních smluv EU. Tím se podařilo obejít nutnost referend ve většině států EU. Jediným státem, ve kterém referendum proběhlo, bylo Irsko. V prvním referendu byla smlouva odmítnuta, v opakovaném se díky zesílené kampani, podařilo smlouvu prosadit.
rdf:langString
Der Vertrag über eine Verfassung für Europa (VVE) war ein 2004 unterzeichneter, aber nicht in Kraft getretener völkerrechtlicher Vertrag, durch den das politische System der Europäischen Union reformiert werden sollte. Insbesondere sollte er der Europäischen Union eine einheitliche Struktur und Rechtspersönlichkeit geben und die bis dahin gültigen Grundlagenverträge (vor allem EU-, EG- und Euratom-Vertrag) ablösen; die bisherige formale Unterteilung in EU und EG sollte entfallen. Gegenüber dem bisher gültigen Vertrag von Nizza sollte die EU zusätzliche Kompetenzen erhalten, außerdem sollte ihr institutionelles Gefüge geändert werden, um sie demokratischer und handlungsfähiger zu machen. Der Entwurf eines EU-Verfassungsvertrags wurde 2003 von einem Europäischen Konvent erarbeitet und am 29. Oktober 2004 in Rom feierlich von den Staats- und Regierungschefs der EU-Mitgliedstaaten unterzeichnet. Er sollte ursprünglich am 1. November 2006 in Kraft treten. Da jedoch nach gescheiterten Referenden in Frankreich und den Niederlanden nicht alle Mitgliedstaaten den Vertrag ratifizierten, erlangte er keine Rechtskraft. Stattdessen schlossen im Dezember 2007 die europäischen Staats- und Regierungschefs unter portugiesischer Ratspräsidentschaft den Vertrag von Lissabon ab, der am 1. Dezember 2009 in Kraft trat. Ein erneutes französisches oder niederländisches Referendum im Zuge dessen fand nicht statt.
rdf:langString
La Eŭropa Konstitucio (formale: Traktato pri Estigo de Konstitucio por Eŭropo) estas propono por traktato inter la membroŝtatoj de la Eŭropa Unio. Se la traktato estus ratifita de la membroŝtatoj, ĝi formus la novan leĝan bazon de la Unio. La membroŝtatoj de la Eŭropa Unio proponis la novan traktaton unuavice por anstataŭigi la grandan nombron da diversaj traktatoj sur kiuj la Unio ĝis nun estis bazita kaj duavice celante respondi al la ŝanĝiĝantaj atendoj de la enloĝantaro de la Unio kaj de la ŝanĝiĝanta mondo en kiu la Unio situas.
rdf:langString
Europarentzat Konstituzio bat eratzen duen Ituna, Europako Konstituzioa edo Europar Batasuneko Konstituzioa izenez ezaguna, Europan egin zen konstituzio saiakera bat izan zen. Herrialde batzuetan (besteak beste Espainian onen alde edo aurkako erreferendumak egin eta gero, herritar askoren ezetza zela eta, itun hau bertan behera geratu zen. 2004ko urriaren 29an sinatu zuten EBko estatu-partaideen gobernuek. Itunaren zeregina edo helburua, hogeita bost herrialdeek batera lan egitea eta demokrazian dena erabakitzea zen. Konstituzio honek eraginkorra, gardena eta demokratikoa izan behar zuen. Horrexegatik lehen zegoen itunak (Parisko Ituna eta Erromako itunetatik hasita eta Nizako Itunaraino) ordezkatzea erabaki zuten, eta horren ordez Europarentzat konstituzio bat ezartzen duen ituna jarri zuten. Europar konstituzioaren baloreak definitzen ditu, bere egitura instituzionala antolatzen du. Batasunaren gaitasuna zehazteko konstituzioaren ekintza automakikoki mugatzen du. Baina Batasuna bakarrik lan egiten du helburua nazionalki, eskualdeki edota gure herrialdetik lortzen bada.Konstituzioa idatzi zutenak; Europako hainbat nazio, parlamentarioen eta gobernuen ordezkarien konbentzioa eta Europako Batzordeak erabaki zuten itun hau sinatzea. 2004ko ekainean bildu ziren hogeita bost herrialdeak, eta azkenean urrian sinatu zuten ituna. Europarentzat ezartzen duen ituna 448 artikuluez dago osatua, eta harren barruan lau ataletan banatua. Hauexek dira lau atal horiek: 1.
* Oinarrizko xedapenak: Europar Batasunaren definizioa, gaitasunak eta erabakiak hartzeko prozedura. 2.
* Oinarrizko eskubideen gutuna. 3.
* Batasunaren funtzionamendu eta politika. 4.
* Berrikuspenaren eta adopzioaren prozedura. Konstituzioa, Europar Batasuna definitzen du batasun demokratiko bat bezala herritarrentzat irekia dagoena. Hori egin eta gero, EBko balioak aldarrikatzen ditu. Dokumentu honek esaten du, Batasuna inspiratzen dela "Europaren herentzia kultural, erlijioso eta humanistan" oinarritzen dela, eta beraz, balio unibertsalak defentsarien; askatasuna, demokrazia, giza eskubideak, berdintasuna eta zuzenbide-estatua. EB nahi duena printzipalki da irekia egotea errespetatzen duten herrialdeetan. Azkenean, konstituzioa argi eta garbi esaten du herritarren batasuna dela, estatuekin batera.Konstituzioa baieztatzen eta zehazten dute polita:
* Barne merkatuan mugarik ez.
* Zirkulatzeko eta egoitza askatasuna.
* Lehiaketa.
* Moneta.
* Eskualdeen arteko aldea garatzeko murriztu gabe.
* Bera ezartzen ditu helburuak, baina bere edukiak definitu gabe. Beste alde batetik, bidea irekitzen zion demokrazia zuzen forma bati.
rdf:langString
El Tratado por el que se establece una Constitución para Europa (conocido como Constitución Europea o Tratado Constitucional), fue un tratado internacional no ratificado destinado a crear una constitución consolidada para la Unión Europea (UE). De haber sido aprobado, habría reemplazado los tratados existentes de la UE con un solo texto, otorgado fuerza legal a la Carta de los Derechos Fundamentales, y ampliado la votación a mayoría cualificada en áreas de política que previamente se habían decidido por unanimidad entre los Estados miembro de la Unión. El proyecto del tratado había sido aprobado el 18 de junio de 2003, siendo firmado en Roma por los jefes de gobierno de los países que formaban la Unión Europea a 29 de octubre de 2004. El 12 de enero de 2005, el Parlamento Europeo aprobó una resolución por 500 votos a favor, 137 en contra y 40 abstenciones, en la que recomendó a los Estados miembros que ratificaran la Constitución. En España, por ejemplo, el tratado fue ratificado con una clara victoria del sí en un referéndum con una participación del 42 % del censo. En cambio, el resultado de un referéndum en Francia y otro referéndum en los Países Bajos fue de oposición al tratado, lo cual hizo que el documento no llegase a entrar en vigor y provocó una crisis institucional europea. Este documento reemplazaría los tratados constitutivos (Tratado de París, mientras existió la CECA, y Tratados de Roma) y los Tratados y Actas que los modifican (Bruselas, Acta Única Europea, Maastricht, Ámsterdam, Niza y los sucesivos Tratados de Adhesión) que fijan las normas de funcionamiento y actuación de la UE.
rdf:langString
Le traité établissant une Constitution pour l'Europe, communément nommé Constitution européenne, traité constitutionnel, mais aussi traité de Rome II ou traité de Rome de 2004, parfois abrégé TECE ou TCE, signé à Rome par les chefs d'État et de gouvernement de l'Union européenne le 29 octobre 2004, est un traité qui aurait dû entrer en vigueur le 1er novembre 2006, à condition d'avoir été ratifié par chacun des vingt-cinq États signataires, ce qui n'a pas été le cas in fine. En raison de cet échec, un nouveau traité, le traité de Lisbonne, est créé pour remplacer ce traité constitutionnel. Il reprend la majorité des changements qui se trouvaient dans le traité constitutionnel, mais sous forme d'amendements. Son principe est arrêté le 23 juin 2007 lors du Conseil européen de Bruxelles et son texte approuvé par le Conseil européen de Lisbonne le 19 octobre 2007. La Bulgarie, la Roumanie et la Turquie faisant également partie des signataires à Rome (à titre d'observateurs), l'entrée en vigueur de ce traité aurait dû également concerner les deux premiers, dès le 1er janvier 2007, après la ratification de leur traité d'adhésion signé à Luxembourg le 25 avril 2005.
rdf:langString
Perjanjian Pendirian Konstitusi untuk Eropa (bahasa Inggris: Treaty establishing a Constitution for Europe, disingkat TCE dan biasanya dijuluki Konstitusi Eropa) adalah perjanjian internasional yang tidak diratifikasi yang bertujuan untuk mendirikan konstitusi Uni Eropa. Perjanjian ini akan menggantikan perjanjian-perjanjian Komunitas Eropa sebelumnya, memberikan kekuatan hukum untuk Piagam Hak Asasi Uni Eropa, dan memperluas penggunaan untuk kebijakan-kebijakan yang sebelumnya harus disetujui secara bulat oleh negara-negara anggota. Perjanjian ini ditandatangani pada tanggal 29 Oktober 2004 oleh perwakilan 25 negara anggota Uni Eropa. Perjanjian ini kemudian diratifikasi oleh 18 negara anggota dan didukung oleh rakyat berdasarkan hasil referendum di Spanyol dan Luksemburg. Namun, perjanjian ini ditolak oleh pemilih di Prancis dan Belanda dalam referendum yang diadakan pada Mei dan Juni 2005, sehingga proses ratifikasi perjanjian ini berakhir. Setelah kegagalan Konstitusi Eropa, Perjanjian Lisboa dirumuskan untuk menggantikan perjanjian konstitusional. Perjanjian ini ditandatangani pada tanggal 13 Desember 2007 dan mulai berlaku pada tanggal 1 Desember 2009.
rdf:langString
The Treaty establishing a Constitution for Europe (TCE; commonly referred to as the European Constitution or as the Constitutional Treaty) was an unratified international treaty intended to create a consolidated constitution for the European Union (EU). It would have replaced the existing European Union treaties with a single text, given legal force to the Charter of Fundamental Rights, and expanded qualified majority voting into policy areas which had previously been decided by unanimity among member states. The Treaty was signed on 29 October 2004 by representatives of the then 25 member states of the European Union. It was later ratified by 18 member states, which included referendums endorsing it in Spain and Luxembourg. However, the rejection of the document by French and Dutch voters in May and June 2005 brought the ratification process to an end. Following a period of reflection, the Treaty of Lisbon was created to replace the Constitutional Treaty. This contained many of the changes that were originally placed in the Constitutional Treaty but, instead of repealing and replacing the existing treaties, simply amended them and abandoned the idea of a single codified constitution. Signed on 13 December 2007, the Lisbon Treaty entered into force on 1 December 2009.
rdf:langString
Quello della Costituzione Europea, formalmente Trattato che adotta una Costituzione per l'Europa, è stato un progetto di revisione dei trattati fondativi dell'Unione europea, redatto nel 2003 dalla Convenzione europea e definitivamente abbandonato nel 2007, a seguito dello stop alle ratifiche imposto dalla vittoria del no ai referendum in Francia e nei Paesi Bassi. Diverse innovazioni della Costituzione sono state poi incluse nel successivo Trattato di Lisbona, entrato in vigore il 1º dicembre 2009. Si trattava di un testo unico volto ad armonizzare e integrare tutti i vari trattati fondativi dell'Unione europea redatti negli anni in un unico documento.
rdf:langString
유럽 헌법 제정 조약(독일어: Vertrag über eine Verfassung für Europa, 프랑스어: Traité établissant une Constitution pour l'Europe, 이탈리아어: Trattato che istituisce una Costituzione per l'Europa, 영어: Treaty establishing a Constitution for Europe)은 유럽 연합(EU) 및 유럽 공동체(EC), 유럽경제공동체(EEC), 유럽 석탄 철강 공동체(ECSC) 아래 체결, 비준된 50여 개 이상의 조약과 의정서, 부속 문서를 대신하여 이들 조약의 이념과 효력을 하나의 헌법의 형태로 집약해 유럽 연합 가맹국의 의사 결정을 통일화하려는 조약으로, 줄여서 유럽 헌법 조약이라고 부른다. 그러나 프랑스와 네덜란드에서 조약 비준이 부결되는 바람에 다른 나라들의 비준 연기와 취소가 촉발되었고 결국 기존의 유럽 헌법을 대체할 리스본 조약을 2007년 12월 13일에 체결했다.
rdf:langString
De Europese Grondwet (formeel: Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa) was een voorstel uit 2004 voor een verdrag tussen de lidstaten van de Europese Unie. De aanvankelijk beoogde grondwet zou, na de ratificatie door de lidstaten, op 1 november 2006 van kracht zijn geworden. Zo ver is het echter niet gekomen, waarna dit verdrag is verlaten. In 2007 is er een ander verdrag voor deze Europese Grondwet in de plaats gekomen, het Verdrag van Lissabon. Dit nieuwe verdrag werd op 13 december 2007 getekend door de Europese leiders.
rdf:langString
欧州のための憲法を制定する条約（英語:Treaty establishing a Constitution for Europe(TCE)、通称:欧州憲法または憲法条約）は、欧州連合の統合憲法を制定することを目的とした未批准の国際条約である。この条約は、既存の欧州連合条約を単一の文書に置き換え、基本権憲章に法的効力を与え、従来は加盟国間の全会一致で決定されていた政策分野にも特定多数決を拡大するものであった。 この条約は、2004年10月29日に当時の欧州連合加盟国25カ国の代表者によって署名された。その後、18カ国が批准し、スペインとルクセンブルクの国民投票でも承認された。しかし、2005年5月と6月にフランスとオランダの有権者がこの文書を否決したため、批准プロセスは終了した。 反省の期間を経て、憲法条約に代わるものとしてリスボン条約が制定された。この条約には、もともと憲法条約に盛り込まれていた変更点の多くが含まれていたが、既存の条約の修正案として策定された。2007年12月13日に調印され、リスボン条約は2009年12月1日に発効した。
rdf:langString
A proposta final do tratado constitucional para a União Europeia, a Constituição Europeia (oficialmente, Tratado que Estabelece uma Constituição para a Europa) foi publicada pelo Praesidium, da Convenção para o Futuro da Europa, em 18 de Julho de 2003. Após longas negociações, foi acordado — com algumas alterações — pelo Conselho Europeu em 18 de Junho de 2004 em Bruxelas. Foi assinado a 29 de Outubro de 2004, em Roma. Os objetivos do projeto de Constituição são, sobretudo, simplificar as séries de sobreposições de Tratados e protocolos que providenciam atualmente a constituição legal da Europa, e melhorar o funcionamento da União após a entrada de 10 novos países da Europa de Leste, que se juntaram aos 15 estados-membros da União antes de 1 de maio de 2004. Comparada com outras constituições existentes (por exemplo, a Constituição Americana tem 4.600 palavras), a Constituição Europeia é muito longa, com 265 páginas e mais de 60.000 palavras. Será no entanto consideravelmente mais curta do que os tratados hoje existentes, que a Constituição Europeia irá consolidar.
rdf:langString
Europeiska konstitutionen, formellt fördraget om upprättande av en konstitution för Europa, var ett föreslaget fördrag inom Europeiska unionen som undertecknades den 29 oktober 2004 i Rom, Italien. Fördraget var tänkt att träda i kraft den 1 november 2006 efter att alla medlemsstater hade ratificerat det i enlighet med sina respektive konstitutionella bestämmelser. Fördraget avslogs dock i två folkomröstningar i Frankrike och Nederländerna i mitten av 2005, vilket ledde till att ratifikationsprocessen avbröts och att fördraget aldrig kunde träda i kraft. Fördragets huvudsyfte var att skapa ett enhetligt konstitutionellt ramverk för Europeiska unionen, bland annat genom att avskaffa pelarstrukturen och göra unionen till en enda juridisk person. I stort sett alla tidigare fördrag skulle ha ersatts av konstitutionen. Samtidigt skulle Europaparlamentets lagstiftande makt stärkas och jämställas med Europeiska unionens råd genom inrättandet av ett ordinarie lagstiftningsförfarande. Unionen skulle även få en stärkt utrikespolitik, bland annat med en utrikesminister. Vidare skulle stadgan om de grundläggande rättigheterna bli en integrerad del av fördraget och därmed rättsligt bindande för medlemsstaterna och unionens institutioner. Även om det konstitutionella fördraget aldrig kunde träda i kraft genomfördes merparten av dess innehåll genom Lissabonfördraget, som undertecknades den 13 december 2007 och trädde i kraft den 1 december 2009.
rdf:langString
Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy (Wspólnoty Europejskiej) (TKE, Konstytucja dla Europy) – umowa międzynarodowa podpisana przez państwa członkowskie Unii Europejskiej 29 października 2004 w Rzymie. W związku z brakiem ratyfikacji przez wszystkie strony umowa nie weszła w życie. Projekt Konstytucji dla Europy (Wspólnoty Europejskiej) został opracowany przez powołany specjalnie w tym celu Konwent Unii Europejskiej pod przewodnictwem Valéry’ego Giscard d’Estaing. Efektem zakończonych 10 lipca 2003 r. prac Konwentu stał się liczący 278 stron dokument. Rada Europejska zatwierdziła projekt konstytucji z kilkoma zmianami dnia 18 czerwca roku 2004. Od tego momentu rozpoczął się proces jego ratyfikacji przez kraje członkowskie. 29 października 2004 roku przedstawiciele 25 krajów Unii Europejskiej podpisali Konstytucję w sali Horacjuszy i Kuriacjuszy w Rzymie. Przedstawiciele państw aspirujących do członkostwa z Bułgarii, Rumunii oraz Turcji podpisali jedynie akt końcowy.
rdf:langString
《歐盟憲法》，又稱《歐盟憲法條約》、《羅馬條約》，由起草，意在歐盟全體成員國統一採用的憲法。歐盟成員國於2004年簽署了建立《歐盟憲法》的協定，但在2005－2006年的各會員國公民投票過程中，被多國因爭議而擱置。2007年6月23日，欧盟各国領袖就替代《欧盟宪法条约》的新条约草案达成协议，即后来透過里斯本条约第6條賦予效力的《歐盟基本權利憲章》，并于2009年12月1日與里斯本條約一起生效。 《歐盟憲法》的起草由前法國總統瓦勒里·季斯卡·德斯坦主持，季斯卡因此被稱為「歐盟憲法之父」。
rdf:langString
Європейська Конституція (англ. European Constitution) — проєкт Конституції Європейського Союзу, підготовлений спеціально для цього створеним Конвентом (див. також Лаекенська декларація), упродовж року широко обговорювався публічно і на міжурядовій конференції, зазнав певних змін, і зрештою був ухвалений 18 червня 2004 року головами держав та урядів 25 країн ЄС. Урочисте підписання Конституційного договору відбулося 29 жовтня 2004 року в Римі; він мав набути чинності після ратифікації в усіх країнах Європейського Союзу. Конституційний договір покликаний спростити правовий доробок Европейського Союзу шляхом заміни всіх попередніх договорів єдиним, узагальнення законодавчої процедури, зменшення правових інструментів та уточнення повноважень Союзу. Серед головних нововведень Конституції — юридичний статус ЕС; запровадження посади президента Европейської Ради та міністра закордонних справ ЕС; включення до самого договору Хартії основних прав, яка, таким чином, стає обов’язковою до виконання; вдосконалення інституційної структури; подальше обмеження застосування права вето на ухвалювання рішень; залучення до ухвалювання рішень в ЕС національних парламентів тощо. Станом на кінець 2005 року Конституційний договір ратифікували: Австрія, Греція, Іспанія, Італія, Кіпр, Латвія, Литва, Люксембурґ, Мальта, Німеччина, Словаччина, Словенія, Угорщина. Але внаслідок того, що референдуми про ратифікацію у Франції (травень 2005) і Нідерландах (червень 2005 року) дали від'ємний результат, а Чехії, Польщі, , Данії, та заплановані референдуми скасували ідею Конституційного договору довелося відкласти. Лісабонська угода стала альтернативою Европейській конституції. Офіційне підписання Лісабонської Угоди відбулося 13 грудня 2007 року, після чого документ підлягав ратифікації національними парламентами 27 держав Євросоюзу. Станом на 13 листопада 2009 року Угоду затвердили всі 27 країн ЕС. Угода набрала чинності 1 грудня 2009 року.
rdf:langString
Конституция ЕС (полное официальное название — Договор о введении Конституции для Европы) — международный договор, призванный играть роль конституции Европейского союза и заменить все прежние учредительные акты ЕС. Подписан в Риме 29 октября 2004. В силу не вступил. В настоящее время возможность вступления его в силу не рассматривается ввиду подписания Лиссабонского договора.
rdf:langString
June 2004
xsd:date
2004-11-08
xsd:nonNegativeInteger
50499
