Thomas Shadwell

rdf:langString Thomas Shadwell

rdf:langString Thomas Shadwell (ur. ok. 1642, zm. 19 listopada 1692) – angielski pisarz i dramaturg. Według jego syna, urodził się w Santon Hall w Norfolk. Wykształcenie uzyskał w Bury St Edmunds School i w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie wstąpił w 1656. Opuścił uniwersytet przed uzyskaniem stopnia naukowego i rozpoczął pracę w londyńskim sądzie Middle Temple. W 1668 napisał komedię prozatorską, The Sullen Lovers, or the Impertinents, opartą na sztuce Moliera Les Fâcheux, w stylu naśladującym Bena Jonsona. Jego najlepsze sztuki to Epsom Wells (1672), z prologiem , i The Squire of Alsatia (1688). Przez czternaście lat od napisania pierwszej komedii aż do pamiętnej konfrontacji z Johnem Drydenem, Shadwell prawie co roku pisał nową sztukę. Ukazują one nienawiść do pozorów i w szorstki sposób prezentują naukę moralną. W sprośnym niekiedy tonie przedstawiają żywy obraz ówczesnych zwyczajów. Shadwell jest pamiętany głównie jako nieszczęśliwy Mac Flecknoe, bohater satyry Drydena i literacki spadkobierca . Dryden opatrzył przedmową sztukę Shadwella, True Widow - do tej chwili, z wyjątkiem drobnych nieporozumień, byli obaj w przyjaznych stosunkach. Gdy jednak Dryden dołączył do królewskiego dworu i napisał utwory Absalom i Achitophel oraz The Medal, Shadwell, jako stronnik protestantyzmu, przypuścił na niego ostry atak w utworze The Medal of John Bayes: a Satire against Folly and Knavery (1682). Dryden natychmiast odciął się mu w Mac Flecknoe, or a Satire on the True Blue Protestant Poet, T.S. (1682), w którym odparł z nawiązką personalne ataki Shadwella. Miesiąc później, we współpracy z Nahumem Tate, w kontynuacji utworu Absalom i Achitophel przedstawił satyryczne portrety Elkanaha Settle i Shadwella. W 1687 Shadwell spróbował odpowiedzieć na te ataki w wersji dziesiątej satyry Juvenal. Po triumfie wigów w 1688 zastąpił swego oponenta Drydena na stanowisku nadwornego poety (Poet Laureate) i królewskiego historiografa. Zmarł w Chelsea po przedawkowaniu opium. Jego syn, Charles Shadwell również był dramatopisarzem. Kompletne wydanie prac Shadwella było opublikowane przez jego drugiego syna, Johna Shadwella, w 1720 r. Jego inne dramaty to: * The Royal Shepherdess (1669), adaptacja Rewards of Virtue Johna Fountaina * The Humorist (1671) * The Miser (1672), adaptacja Skąpca Moliera * Psyche (1675) * The Libertine (1676) * The Virtuoso (1676) * The history of Timon of Athens the Man-hater (1678) * A True Widow (1679) * The Woman Captain (1680) * The Lancashire Witches i Teague O'Divelly, the Irish Priest (1682) * Bury Fair (1689) * The Amorous Bigot (1690) * The Scowerers (1691) * The Volunteers, or Stockjobbers, wydanie pośmiertne (1693).