Thomas Byam Martin

http://dbpedia.org/resource/Thomas_Byam_Martin an entity of type: Thing

Sir Thomas Byam Martin (25. července 1773, Ashtead House, Surrey, Anglie – 25. října 1854, Portsmouth, Anglie) byl britský admirál. U královského námořnictva sloužil od dětství, vynikl během válek proti republikánské Francii a v napoleonských válkách. Později byl dlouholetým poslancem Dolní sněmovny a zastával funkce ve správě námořnictva. V závěru kariéry dosáhl nejvyšší možné hodnosti velkoadmirála (Admiral of the Fleet). Z jeho potomstva vynikl nejstarší syn Sir William Martin (1801–1895), který byl též admirálem. rdf:langString
Thomas Byam Martin, né le 25 juillet 1773 dans le Surrey et mort le 25 octobre 1854 à Portsmouth, est un amiral de la Royal Navy qui est Admiral of the Fleet entre 1849 et 1851. Il a participé aux guerres de la Révolution française et aux guerres napoléoniennes. Après sa retraite du service actif, il est député. L'île de Byam Martin est nommée en son honneur. rdf:langString
Admiral of the Fleet Sir Thomas Byam Martin, GCB (25 July 1773 – 25 October 1854) was a Royal Navy officer. As captain of fifth-rate HMS Fisgard he took part in a duel with the French ship Immortalité and captured her at the Battle of Tory Island during the French Revolutionary Wars. Then while in command of the third-rate HMS Implacable in the Baltic Sea and attached to the Swedish Navy he took part in the capture the Russian ship Sewolod (Vsevolod) during the Napoleonic Wars. rdf:langString
Томас Бим Мартин (англ. Sir Thomas Byam Martin, 25 июля 1773 — 25 октября 1854) — британский адмирал флота. Томас Мартин родился в Суррее и был третьим сыном Генри Мартина (англ. Henry Martin), ставшего позднее членом парламента от Саутгемптона и баронетом. В ранней юности он обучался в Саутгемптонской средней школе, а затем в Королевской средней школе в Гилдфорте. В 1797 году Мартин был переведен в Вест-Индию, где командуя двухдечным HMS Tamar захватил девять приватиров. rdf:langString
rdf:langString Thomas Byam Martin
rdf:langString Thomas Byam Martin
rdf:langString Мартин, Томас Бим
rdf:langString Thomas Byam Martin
rdf:langString Sir Thomas Byam Martin
rdf:langString Sir Thomas Byam Martin
xsd:integer 18302215
xsd:integer 1110710082
xsd:integer 1786
rdf:langString Post Disbanded
rdf:langString United Kingdom
rdf:langString Knight Grand Cross of the Order of the Sword
rdf:langString • Capture of Immortalité
rdf:langString • Capture of Sewolod
rdf:langString • Capture of Tamise
rdf:langString • Siege of Riga
xsd:date 1773-07-25
xsd:integer 22
rdf:langString Sir Thomas Byam Martin
xsd:date 1854-10-25
rdf:langString Member of Parliament for Plymouth
xsd:integer 1816 1818 1847
rdf:langString Sir Thomas Byam Martin (25. července 1773, Ashtead House, Surrey, Anglie – 25. října 1854, Portsmouth, Anglie) byl britský admirál. U královského námořnictva sloužil od dětství, vynikl během válek proti republikánské Francii a v napoleonských válkách. Později byl dlouholetým poslancem Dolní sněmovny a zastával funkce ve správě námořnictva. V závěru kariéry dosáhl nejvyšší možné hodnosti velkoadmirála (Admiral of the Fleet). Z jeho potomstva vynikl nejstarší syn Sir William Martin (1801–1895), který byl též admirálem.
rdf:langString Admiral of the Fleet Sir Thomas Byam Martin, GCB (25 July 1773 – 25 October 1854) was a Royal Navy officer. As captain of fifth-rate HMS Fisgard he took part in a duel with the French ship Immortalité and captured her at the Battle of Tory Island during the French Revolutionary Wars. Then while in command of the third-rate HMS Implacable in the Baltic Sea and attached to the Swedish Navy he took part in the capture the Russian ship Sewolod (Vsevolod) during the Napoleonic Wars. During his many years of service as Comptroller of the Navy, Martin was credited with reducing the fleet from the enormous size deployed against the French to a much more streamlined service geared toward protecting merchant trade and the British Empire. He also focused heavily on employing highly trained dockyard staff capable of responding rapidly to any international emergency. Martin also sat in Parliament for 14 years and was an outspoken critic of government attempts to reduce the Navy budget which ultimately saw him dismissed in 1831 by his old friend King William IV. Martin died in October 1854, at the early stages of the Crimean War, planning the Baltic Campaign and investigating the possibilities of using poison gas weapons.
rdf:langString Thomas Byam Martin, né le 25 juillet 1773 dans le Surrey et mort le 25 octobre 1854 à Portsmouth, est un amiral de la Royal Navy qui est Admiral of the Fleet entre 1849 et 1851. Il a participé aux guerres de la Révolution française et aux guerres napoléoniennes. Après sa retraite du service actif, il est député. L'île de Byam Martin est nommée en son honneur.
rdf:langString Томас Бим Мартин (англ. Sir Thomas Byam Martin, 25 июля 1773 — 25 октября 1854) — британский адмирал флота. Томас Мартин родился в Суррее и был третьим сыном Генри Мартина (англ. Henry Martin), ставшего позднее членом парламента от Саутгемптона и баронетом. В ранней юности он обучался в Саутгемптонской средней школе, а затем в Королевской средней школе в Гилдфорте. В 1785 году Мартин поступил в Королевский Военно-морской колледж в Портсмуте. На следующий год он начал свою морскую карьеру в качестве капитанского слуги на фрегате HMS Pegasus, которым командовал принц Уильям Генри. В 1788 году он был переведен вместе с будущим королём на фрегат HMS Andromeda, а в 1790 году на корабль HMS Southampton. Затем Мартин был произведен в чин лейтенанта и назначен на корабль HMS Canada. После двух лет службы на фрегатах HMS Inconstant и HMS Juno Мартин был произведен в чин коммандера и назначен командиром брандера HMS Tisiphone в Средиземном море, где принял участие в военных действиях периода французских революционных войн. В ноябре 1793 года Мартин был повышен до полного капитана и получил в командование трофейный французский фрегат HMS Modeste. Спустя два года он был переведен во Флот Канала, где получил фрегат HMS Santa-Margarita, командуя которым, захватил французский фрегат Tamise, потеряв при этом убитыми два человека и три человека ранеными. В 1797 году Мартин был переведен в Вест-Индию, где командуя двухдечным HMS Tamar захватил девять приватиров. В 1798 году, командуя HMS Fisgard, Мартин участвовал в охране берегов Ирландии и срыве планов высадки французских войск для поддержки восстания. 20 октября догнал и после боя захватил французский Immortalité. В это время он вел блокадные действия у берегов Франции в составе эскадры коммодора сэра Джона Уоррена. Во время Амьенского мира Мартин командовал кораблем HMS Impetueux, на котором в 1804 году он участвовал в спасении экипажа потерпевшего крушение корабля HMS Venerable. В 1807 году командовал 98-пушечным кораблем HMS Prince of Wales в составе Флота Канала. В 1808 году, получив в командование 74-пушечный HMS Implacable, принял участие в русско-шведской войне. Вместе с HMS Centaur он захватил и сжег русский 74-пушечный корабль «Всеволод», за что получил от шведского короля Густава Адольфа орден Меча. В 1810 году Мартин временно замещал вице-адмирала лорда Катберта Коллингвуда в качестве командующего Средиземноморским флотом. В 1811 вернулся на Балтику, где в чине контр-адмирала участвовал в обороне Риги во время Отечественной войны 1812 года. В 1812—1814 годах Мартин был заместителем командующего в Плимуте. В 1813 находился при штабе герцога Веллингтона в Испании для координации действий Королевского флота и армии. 7 июня 1814 года Томас Мартин был произведен в чин контр-адмирала красной эскадры, а 4 января 1815 года, после окончания наполеоновских войн, был награждён орденом Бани командорского креста. В 1815 году сэр Томас был назначен на должность сначала помощника контроллера флота, а на следующий год контроллером. Занимая эту должность, он оказывал большое влияние на военно-морскую политику Великобритании и на сокращение Королевского флота в связи с миром. 22 июля 1830 года он был произведен в чин адмирала синей эскадры, 10 января 1837 года — в чин адмирала белой эскадры. Также в течение четырнадцати лет, с 1818 года по 1832 год, сэр Томас был членом Парламента от Плимута. Он поддерживал тори и выступал с решительной критикой кабинета графа Грея. Это привело к тому, что сэр Мартин был уволен в 1831 году своим старым другом королём Вильгельмом IV от должности контроллера флота. В 1849 году сэр Томас был произведен в чин адмирала флота и награждён Большим рыцарским крестом ордена Бани. Также он занимал почетные должности контр-адмирала Соединенного Королевства, а с 1847 года и до самой смерти — вице-адмирала Соединенного Королевства.
rdf:langString MP for Plymouth
xsd:string United Kingdom
xsd:gYear 1786
xsd:gYear 1786
xsd:nonNegativeInteger 17201
xsd:string HMS Modeste
xsd:string HMS Tisiphone
xsd:string HMS Impetueux
xsd:string Controller of the Navy
xsd:string HMS Artois
xsd:string HMS Prince of Wales
xsd:string HMS Fisgard
xsd:string HMS Implacable
xsd:string HMS Tamar
xsd:string HMS Dictator
xsd:string HMS Santa Margarita

data from the linked data cloud