Tea Horse Road
http://dbpedia.org/resource/Tea_Horse_Road an entity of type: Thing
Die Tee-Pferde-Straße (chinesisch 茶馬道 / 茶马道, Pinyin Chámǎdào, auch 茶馬古道 / 茶马古道, Chámǎgǔdào – „Alte Tee-Pferde-Straße“) war ein Handelsweg zwischen den chinesischen Provinzen Yunnan (云南) und Sichuan (四川) im Osten und Tibet und Indien im Westen. Manchmal wird sie auch Südliche Seidenstraße genannt. Von den zahlreichen Teerouten, die von den Teeanbaugebieten in diesen beiden Provinzen in alle Himmelsrichtungen führten, hatte sie die größten landschaftlichen Hindernisse zu überwinden. Sie kreuzte mehrere Gebirgskämme von bis zu mehr als 4000 Meter Höhe und mehrere große Flüsse. Acht Monate pro Jahr war sie wegen verschneiter Pässe unterbrochen.
rdf:langString
( 한국방송공사의 TV 다큐멘터리에 대해서는 인사이트 아시아 - 차마고도 문서를 참고하십시오.) 차마고도(茶馬古道, Ancient Tea Route/Southern Silk Road)는 중국과 티베트, 인도를 잇는 전근대의 무역로이다. 중국의 윈난성, 쓰촨성에서 시작되어 티베트를 거쳐 인도의 벵골과 네팔 등으로 이어진다.
rdf:langString
De antieke Theeroute (Vereenvoudigd Chinees: 茶马古道, Traditioneel Chinees: 茶馬古道), ook wel Thee-Paardenroute, was een netwerk van handelsroutes voor karavanen muildieren en paarden die door de bergen van de provincies Yunnan en Sichuan in Tibet en het zuidwesten van het Chinees keizerrijk liepen. De theeroute wordt ook wel aangeduid als de zuidelijke zijderoute. De route stond van de klassieke oudheid tot de late middeleeuwen in verbinding met de eerste theeproducerende regio's: van India via Birma naar Tibet en centraal China. De route werd eveneens gebruikt door zoutnomaden.
rdf:langString
茶馬古道（ちゃばこどう）とは、雲南省で取れた茶（磚茶）をチベットへ人および馬で運んだことから名付けられた交易路である。7世紀の唐や吐蕃の時代にはすでに交易が始められ、20世紀中ごろが流通の絶頂期と言われていて、毛沢東が自動車道を雲南に作るまでこの茶馬古道は使われていた。関連する交易路も含め、西南シルクロード（Southwest Silk Road）、南のシルクロード（Southern Silk Road）とも呼ばれる。 雲南省南部の易武が起点。途中、景洪市やプーアル、那柯里などのメコン川沿いで寝泊まりしながら雲南省を北上し、虎街では町の真ん中を茶馬古道が通っている。その後、雲南の最初の王国・南詔国の都・巍山から大理を経由し、麗江市からは長江沿いを行き、ガダン・ソンザンリン寺院などを経由しながら雲南を出る。 チベット 、ミャンマー 、ネパール 、インド などへ抜ける幾つかのコースがある。四川省を起点とするコースも含める。 主な交易品は雲南地域より塩、茶、銀製品、食料品、布製品、日用品など。チベット地域より毛織物、薬草、毛皮など。チベットを経由してインド･ネパールで生産されたの物資も雲南に届いたと言う。茶馬古道の要衝といわれる有名な都市にラサ、徳欽、迪慶、昌都（Qamdo）、芒康（Mar-kham）、麗江、大理、思茅などがある。
rdf:langString
Древний чайный конный путь (кит. трад. 茶馬古道, упр. 茶马古道, пиньинь chámǎgǔdào, палл. чамагудао) — название комплекса торговых путей, на протяжении столетий связывавших Китай с Южной Азией.
rdf:langString
茶马古道是可与“丝绸之路”相媲美的中国古代商业路网，位处于中国西南部的横断山区与青藏高原之间，起自中国四川省的成都、雅安，云南省的昆明、普洱等地，终点为西藏的拉萨以及东南亚等地。路网遍布今四川省、云南省、贵州省和西藏自治区，横跨长江（金沙江）、澜沧江、怒江及雅鲁藏布江等四大流域，是内地汉族地区与其他民族经济往来的一种重要方式，为中国西南地区各民族间互通有无，进行经济、文化交流的纽带。
rdf:langString
Koňská a čajová stezka (čínsky v českém přepisu Čcha-ma-tao, pchin-jinem Chámǎdào, znaky zjednodušené 茶马道, tradiční 茶馬道), také Stará koňská a čajová stezka (čínsky v českém přepisu Čcha-ma-ku-tao, pchin-jinem Chámǎgǔdào, znaky zjednodušené 茶马古道, tradiční 茶馬古道) byla síť vedoucích z čínských provincií Jün-nan a S’-čchuan na západ do Tibetu a Indie. Někdy je označována názvem Jižní hedvábná stezka. Hlavními komoditami na ní byly čaj z Číny především do Tibetu, ale i do Indie, koně z Tibetu do Číny, sůl z Číny do Tibetu, hedvábí z Číny a opium do Číny.
rdf:langString
Ο Αρχαίος Δρόμος του Τσαγιού και των Αλόγων (κινέζικα: 茶马古道 - Chama gudao, : Gyalam) είναι ένα δίκτυο από μονοπάτια που ένωνε τις παραγωγές επαρχίες τσαγιού της Κίνας με το Θιβέτ. Αποτελεί, στην πλήρη του έκταση (με συνδέσεις σε αυτόν και διαδρομών προς άλλες περιοχές της νότιας Ασίας), μέρος του νοτιοδυτικού κομματιού του Δρόμου του μεταξιού. Το εμπόριο μεταξύ των δύο πλευρών αφορούσε την ανταλλαγή πλακών μαύρου τσαγιού, που η κατανάλωσή του ήταν μεγάλη στα μοναστήρια του Θιβέτ, με αλάτι αλλά και ντόπια άλογα του Θιβέτ, απαραίτητα στον στρατό της Κίνας, που είχε να αντιμετωπίσει τις επεκτατικές βλέψεις των Μογγόλων.
rdf:langString
La route du thé et des chevaux ou l'ancienne route du thé et des chevaux (en chinois : 茶马古道 ; pinyin : chá mǎ gǔdào), est un réseau de sentiers muletiers serpentant en zone montagneuse à partir du Sichuan et du Yunnan en Chine, pour gagner respectivement vers l'ouest et le nord-ouest le Tibet central et vers le sud-ouest la Birmanie. Des caravanes de chevaux, mulets, yaks et porteurs humains transportaient sur 2 400 à 2 600 km, des briques ou des galettes de thé, pour les troquer au Tibet contre des fourrures, vêtements de laine, musc et matières médicinales. La référence aux chevaux, vient du fait qu'entre le XIe siècle et le XVIIIe siècle, l'administration chinoise imposa aux populations périphériques du nord-ouest un système de troc étatique de thé contre des chevaux de guerre, nécessai
rdf:langString
The Tea Horse Road or chamadao (simplified Chinese: 茶马道; traditional Chinese: 茶馬道), now generally referred to as the Ancient Tea Horse Road or chamagudao (simplified Chinese: 茶马古道; traditional Chinese: 茶馬古道) was a network of caravan paths winding through the mountains of Sichuan, Yunnan and Tibet in Southwest China. This was also a tea trade route. It is also sometimes referred to as the Southern Silk Road or Southwest Silk Road.
rdf:langString
L'antica via del tè , o antica via del tè e dei cavalli (cinese: 茶马古道|), era una rete di percorsi per carovane di muli che aggirava le montagne della provincia dello Yunnan, nella Cina sud-occidentale. Viene chiamata anche via della seta meridionale. Circa mille anni fa, l'antica via del tè era una rotta commerciale che univa lo Yunnan, uno dei maggiori produttori di tè, all'India, passando per Birmania e il Tibet, e alla Cina centrale passando per la provincia del Sichuan. Oltre al tè, le carovane di muli trasportavano sale.
rdf:langString
rdf:langString
Koňská a čajová stezka
rdf:langString
Tee-Pferde-Straße
rdf:langString
Δρόμος του τσαγιού και των αλόγων
rdf:langString
Antica via del tè
rdf:langString
Ancienne route du thé
rdf:langString
차마고도
rdf:langString
茶馬古道
rdf:langString
Theeroute
rdf:langString
Tea Horse Road
rdf:langString
Древний чайный путь
rdf:langString
茶马古道
xsd:integer
1869747
xsd:integer
1123708587
rdf:langString
茶马古道
rdf:langString
茶马道
rdf:langString
茶馬古道
rdf:langString
茶馬道
rdf:langString
Koňská a čajová stezka (čínsky v českém přepisu Čcha-ma-tao, pchin-jinem Chámǎdào, znaky zjednodušené 茶马道, tradiční 茶馬道), také Stará koňská a čajová stezka (čínsky v českém přepisu Čcha-ma-ku-tao, pchin-jinem Chámǎgǔdào, znaky zjednodušené 茶马古道, tradiční 茶馬古道) byla síť vedoucích z čínských provincií Jün-nan a S’-čchuan na západ do Tibetu a Indie. Někdy je označována názvem Jižní hedvábná stezka. Hlavními komoditami na ní byly čaj z Číny především do Tibetu, ale i do Indie, koně z Tibetu do Číny, sůl z Číny do Tibetu, hedvábí z Číny a opium do Číny. Tibeťané začali čaj z Jün-nanu pít zhruba na přelomu 7. a 8. století a obchod s čajem mezi Tibetem a Jün-nanem tak začíná v období čínské říše Tchang, přičemž jako protihodnotu za čaj nabízeli kupující především koně. Dále se rozvíjel za říše Sung, kdy do Lhasy dorazilo zhruba 7500 tun čaje ročně a kontrolní stanoviště na trase napočítaly až 2000 obchodníků denně. Za dynastie Jüan obchod do značné míry ustal. Později za říše Ming se opět začal vzmáhat, ale byl více regulován. Za říše Čching jej významně narušil zákaz dovozu koní vyhlášený v roce 1735 a od poloviny 19. století začíná pěstování čaje v Indii, takže dále zůstal jediným cílem obchodu Tibet. Klasický provoz čajových karavan ovšem zcela skončil až v 60. letech 20. století po výstavbě silnic.
rdf:langString
Die Tee-Pferde-Straße (chinesisch 茶馬道 / 茶马道, Pinyin Chámǎdào, auch 茶馬古道 / 茶马古道, Chámǎgǔdào – „Alte Tee-Pferde-Straße“) war ein Handelsweg zwischen den chinesischen Provinzen Yunnan (云南) und Sichuan (四川) im Osten und Tibet und Indien im Westen. Manchmal wird sie auch Südliche Seidenstraße genannt. Von den zahlreichen Teerouten, die von den Teeanbaugebieten in diesen beiden Provinzen in alle Himmelsrichtungen führten, hatte sie die größten landschaftlichen Hindernisse zu überwinden. Sie kreuzte mehrere Gebirgskämme von bis zu mehr als 4000 Meter Höhe und mehrere große Flüsse. Acht Monate pro Jahr war sie wegen verschneiter Pässe unterbrochen.
rdf:langString
Ο Αρχαίος Δρόμος του Τσαγιού και των Αλόγων (κινέζικα: 茶马古道 - Chama gudao, : Gyalam) είναι ένα δίκτυο από μονοπάτια που ένωνε τις παραγωγές επαρχίες τσαγιού της Κίνας με το Θιβέτ. Αποτελεί, στην πλήρη του έκταση (με συνδέσεις σε αυτόν και διαδρομών προς άλλες περιοχές της νότιας Ασίας), μέρος του νοτιοδυτικού κομματιού του Δρόμου του μεταξιού. Το εμπόριο μεταξύ των δύο πλευρών αφορούσε την ανταλλαγή πλακών μαύρου τσαγιού, που η κατανάλωσή του ήταν μεγάλη στα μοναστήρια του Θιβέτ, με αλάτι αλλά και ντόπια άλογα του Θιβέτ, απαραίτητα στον στρατό της Κίνας, που είχε να αντιμετωπίσει τις επεκτατικές βλέψεις των Μογγόλων. Η δημιουργία του δρόμου θεωρείται πως έγινε την εποχή της δυναστείας Τανγκ (7ος αιώνας). Ξεκινούσε από δύο διαφορετικές περιοχές της Κίνας. Η βόρεια περιοχή βρισκόταν στην επαρχία Σετσουάν, δυτικά από τα όρη , μια περιοχή που διασχίζουν παραπόταμοι του Γιανγκτσέ. Η νοτιότερη βρισκόταν στην , στις φυτείες του ποταμού Μεκόνγκ, νότια των βουνών , τα οποία διέσχιζαν τα μονοπάτια από το Γιουνάν για να φτάσουν στην περιοχή του οροπεδίου Τσινγκχάι.Κεντρικές πόλεις του εμπορίου ήταν η στην επαρχία Σετσουάν, η , από την οποία ξεκινούσαν δύο κύριες διαδρομές προς το Θιβέτ, η βόρεια και η νότια, και η Λάσα στο Θιβέτ. Από την Γιαάν ως την Καντίν η διαδρομή γινόταν με αχθοφόρους, ενώ από την Καντίν και μετά χρησιμοποιούνταν υποζύγια. Σημαντικές πόλεις στην περιοχή του Γιουνάν ήταν η πόλεις και το , από την οποία περνούσαν και οι δρόμοι προς το Βιετνάμ και το Λάος. Εκτός από το τσάι, τα εμπορεύματα από την Κίνα περιελάμβαναν μεταξωτά, κεραμικά και μεταλλικά αντικείμενα. Το Θιβέτ εκτός από άλογα και αλάτι εμπορεύονταν επίσης κτηνοτροφικά προϊόντα. Η ανταλλαγή τσαγιού με άλογα, πάντως, ήταν η σημαντικότερη εμπορική συναλλαγή τα χρόνια της δυναστείας των Μινγκ μέχρι τα μέσα της δυναστείας των Κινγκ (18ο αιώνα). Μετά την άνοδο του Μάο στην εξουσία, κατασκευάστηκαν αυτοκινητόδρομοι, που έδωσαν τέλος στον παραδοσιακό τρόπο μεταφοράς των προϊόντων.
rdf:langString
La route du thé et des chevaux ou l'ancienne route du thé et des chevaux (en chinois : 茶马古道 ; pinyin : chá mǎ gǔdào), est un réseau de sentiers muletiers serpentant en zone montagneuse à partir du Sichuan et du Yunnan en Chine, pour gagner respectivement vers l'ouest et le nord-ouest le Tibet central et vers le sud-ouest la Birmanie. Des caravanes de chevaux, mulets, yaks et porteurs humains transportaient sur 2 400 à 2 600 km, des briques ou des galettes de thé, pour les troquer au Tibet contre des fourrures, vêtements de laine, musc et matières médicinales. La référence aux chevaux, vient du fait qu'entre le XIe siècle et le XVIIIe siècle, l'administration chinoise imposa aux populations périphériques du nord-ouest un système de troc étatique de thé contre des chevaux de guerre, nécessaires à la cavalerie impériale. Ce système commercial fonctionna tant bien que mal suivant les époques mais sans emprunter forcément les sentiers muletiers dits chama gudao. C'est d'ailleurs pourquoi ce réseau muletier est aussi appelé xinan sichou zhilu (西南丝绸之路, xīnán sīchóuzhīlù, « route de la soie du sud-ouest », car des soieries y étaient parfois échangées contre les chevaux. Les échanges commerciaux entre les grands centres dynamiques de la culture chinoise et les peuples tibétains, divisés mais à l'identité culturelle bien marquée, n'ont cessé de se développer et de se diversifier au cours du dernier millénaire grâce à ces pistes caravanières. Les petits sentiers muletiers du début sont devenus au fil du développement des pistes caravanières de plus en plus larges, pour devenir à la fin du XXe siècle de grandes routes nationales carrossables, reliant toujours deux entités jusqu'alors inégalement développées mais finalement politiquement intégrées à la Chine, après des siècles de vassalisation plus ou moins variable, principalement pas les Mongols et les Mandchous, depuis la dynastie Yuan (1234/1279 – 1368).
rdf:langString
The Tea Horse Road or chamadao (simplified Chinese: 茶马道; traditional Chinese: 茶馬道), now generally referred to as the Ancient Tea Horse Road or chamagudao (simplified Chinese: 茶马古道; traditional Chinese: 茶馬古道) was a network of caravan paths winding through the mountains of Sichuan, Yunnan and Tibet in Southwest China. This was also a tea trade route. It is also sometimes referred to as the Southern Silk Road or Southwest Silk Road. There are numerous surviving archaeological and monumental elements, including trails, bridges, way stations, market towns, palaces, staging posts, shrines and temples along the route. "Ancient Tea Horse Road" is a historical concept with a specific meaning. It refers to a major traffic road formed by the exchange of tea horses between Han and Tibet from the Tang and Song Dynasties to the Republic of China.
rdf:langString
( 한국방송공사의 TV 다큐멘터리에 대해서는 인사이트 아시아 - 차마고도 문서를 참고하십시오.) 차마고도(茶馬古道, Ancient Tea Route/Southern Silk Road)는 중국과 티베트, 인도를 잇는 전근대의 무역로이다. 중국의 윈난성, 쓰촨성에서 시작되어 티베트를 거쳐 인도의 벵골과 네팔 등으로 이어진다.
rdf:langString
L'antica via del tè , o antica via del tè e dei cavalli (cinese: 茶马古道|), era una rete di percorsi per carovane di muli che aggirava le montagne della provincia dello Yunnan, nella Cina sud-occidentale. Viene chiamata anche via della seta meridionale. Circa mille anni fa, l'antica via del tè era una rotta commerciale che univa lo Yunnan, uno dei maggiori produttori di tè, all'India, passando per Birmania e il Tibet, e alla Cina centrale passando per la provincia del Sichuan. Oltre al tè, le carovane di muli trasportavano sale. Si crede che fosse grazie a questa rotta che il tè si diffuse in Cina ed Asia.
rdf:langString
De antieke Theeroute (Vereenvoudigd Chinees: 茶马古道, Traditioneel Chinees: 茶馬古道), ook wel Thee-Paardenroute, was een netwerk van handelsroutes voor karavanen muildieren en paarden die door de bergen van de provincies Yunnan en Sichuan in Tibet en het zuidwesten van het Chinees keizerrijk liepen. De theeroute wordt ook wel aangeduid als de zuidelijke zijderoute. De route stond van de klassieke oudheid tot de late middeleeuwen in verbinding met de eerste theeproducerende regio's: van India via Birma naar Tibet en centraal China. De route werd eveneens gebruikt door zoutnomaden.
rdf:langString
茶馬古道（ちゃばこどう）とは、雲南省で取れた茶（磚茶）をチベットへ人および馬で運んだことから名付けられた交易路である。7世紀の唐や吐蕃の時代にはすでに交易が始められ、20世紀中ごろが流通の絶頂期と言われていて、毛沢東が自動車道を雲南に作るまでこの茶馬古道は使われていた。関連する交易路も含め、西南シルクロード（Southwest Silk Road）、南のシルクロード（Southern Silk Road）とも呼ばれる。 雲南省南部の易武が起点。途中、景洪市やプーアル、那柯里などのメコン川沿いで寝泊まりしながら雲南省を北上し、虎街では町の真ん中を茶馬古道が通っている。その後、雲南の最初の王国・南詔国の都・巍山から大理を経由し、麗江市からは長江沿いを行き、ガダン・ソンザンリン寺院などを経由しながら雲南を出る。 チベット 、ミャンマー 、ネパール 、インド などへ抜ける幾つかのコースがある。四川省を起点とするコースも含める。 主な交易品は雲南地域より塩、茶、銀製品、食料品、布製品、日用品など。チベット地域より毛織物、薬草、毛皮など。チベットを経由してインド･ネパールで生産されたの物資も雲南に届いたと言う。茶馬古道の要衝といわれる有名な都市にラサ、徳欽、迪慶、昌都（Qamdo）、芒康（Mar-kham）、麗江、大理、思茅などがある。
rdf:langString
Древний чайный конный путь (кит. трад. 茶馬古道, упр. 茶马古道, пиньинь chámǎgǔdào, палл. чамагудао) — название комплекса торговых путей, на протяжении столетий связывавших Китай с Южной Азией.
rdf:langString
茶马古道是可与“丝绸之路”相媲美的中国古代商业路网，位处于中国西南部的横断山区与青藏高原之间，起自中国四川省的成都、雅安，云南省的昆明、普洱等地，终点为西藏的拉萨以及东南亚等地。路网遍布今四川省、云南省、贵州省和西藏自治区，横跨长江（金沙江）、澜沧江、怒江及雅鲁藏布江等四大流域，是内地汉族地区与其他民族经济往来的一种重要方式，为中国西南地区各民族间互通有无，进行经济、文化交流的纽带。
xsd:nonNegativeInteger
22839
