Syro-Hittite states
http://dbpedia.org/resource/Syro-Hittite_states an entity of type: AdministrativeDistrict108491826
Els estats neohitites, anomenats també recentment sirohitites, eren entitats polítiques de l'edat del ferro de parla lúvia, aramea i fenícia situades al nord de Síria i al sud d'Anatòlia. Van aparèixer després de la caiguda de l'Imperi Hitita al voltant del 1180 aC, i van existir fins aproximadament el 700 aC. El terme «neohitita» sovint es reserva als principats on es parlava el luvi, com Melid i Carquemix. Tanmateix, en un sentit més ampli, actualment s'aplica el terme «sirohitita» a totes les entitats que van aparèixer a l'Anatòlia central-meridional després del final dels hitites, com Tabal i Que, a més d'aquelles a la Síria septentrional i costanera.
rdf:langString
سور-حيثية مصطلح حديث في علم الآثار يطلق على مجموعة من الدول-المدن الصغيرة التي تواجدت في جنوبي آسيا الصغرى وشمالي سوريا التاريخية، بين الأعوام 1200 ق.م و700 ق.م. وذلك بين انهيار الدولة الحيثية وبداية الدولة الآشورية.تمييزت هذه الدول بالتعددبة اللغوية، إذ سادت فيها اللغات اللوفية والكنعانية-الفينيقية والآرامية، ما تظهره النقوش الكتابية متعددة اللغات والتي عادة ما كتبت بالخط الهيروغليفي اللوفي أو بالأبجدية المبكرة، ومن علاماتها الفارقة الكتابة على شكل خطوط الفلاحة (Boustrophedon )التي يقلب فيها اتجاه الكتابة من سطر إلى آخر.وارتبطت هذه الدول بعلاقات ثقافية مع الدولة الحيثية.
rdf:langString
Los reinos luvitas, reinos luvio-arameos o reinos sirio-hititas, (conocidos según la historiografía tradicional como neohititas) fueron un conjunto de estados, surgidos después de la caída del imperio hitita en el 1200 a. C., que adquirieron importancia desde el año 1000 a. C. en adelante. Su hegemonía duró un par de siglos, luego fueron conquistados por Asiria a fines del siglo VIII a. C., jugando un papel muy importante en el Cercano Oriente ya que ayudaron a otros reinos como Egipto, Israel, los reinos de la Transjordania como Moab y Amón, las ciudades de los fenicios etc., a conservar su autonomía de Asiria durante unos siglos.
rdf:langString
Negara-negara yang disebut Het Baru, atau lebih terkini disebut Suriah-Het, adalah entitas-entitas politik penutur bahasa Luwia, bahasa Aram, bahasa Fenisia pada Zaman Besi di Suriah utara dan Anatolia selatan yang muncul setelah runtuhnya Kekaisaran Het sekitar tahun 1180 SM dan bertahan sampai sekitar tahun 700 SM. Istilah Het Baru kadang digunakan untuk merujuk hanya kepada kepangeranan-kepangeranan penutur bahasa Luwia seperti dan Karkhemish, meskipun dalam arti kultural yang lebih luas istilah "Suriah-Het" kini diberikan kepada semua entitas yang muncul di Anatolia selatan-tengah setelah keruntuhan Het — misalnya Tabal dan — selain juga Suriah pesisir dan utara.
rdf:langString
Gli Stati siro-ittiti (in precedenza Stati neo-ittiti) furono entità politiche della prima età del ferro di lingua luvia e aramaica. Si svilupparono al confine tra la Siria settentrionale e l'Anatolia meridionale dopo il crollo dell'Impero ittita nel 1180 a.C. e durarono fino al 700 a.C. circa. Il termine "neo-ittita" a volte è riservato specificamente ai principati di lingua luvia, come Arslantepe e Karkemiš. In un senso più ampio, il termine "siro-ittita" è oggi applicato a tutte queste entità, dalle anatoliche Tabal e Quwê, a quelle della Siria settentrionale e costiera.
rdf:langString
Позднехеттские (неохеттские) или сиро-хеттские царства (государства) — политические образования раннего железного века на территории юго-запада Анатолии и севера современной Сирии, образовавшиеся в результате распада Хеттской империи около 1180 года до н. э. (см. Катастрофа бронзового века) и существовавшие примерно до 700 года до н. э. Население этих царств говорило в основном на лувийском, арамейском и финикийском языках.
rdf:langString
Neo-hethitische oder syro-hethitische Staaten sind eine Gruppe von Kleinstaaten, die zwischen 1200 und 700 v. Chr. im südöstlichen Kleinasien und nordwestlichen Syrien existierten. Zeitlich sind sie durch das Ende des hethitischen Großreiches und das Assyrische Reich eingegrenzt. Sie zeichnen sich durch Mehrsprachigkeit aus (luwisch, phönizisch, aramäisch), die sich in mehrsprachigen (bilinguischen) Inschriften ausdrückt. Diese Inschriften sind entweder in luwischen Hieroglyphen (siehe Liste der hethitischen Felsreliefs und Felsinschriften in der Türkei) oder früher Alphabetschrift abgefasst. Typisch ist die Boustrophedon-Schreibweise, bei der die Schreibrichtung von Zeile zu Zeile wechselt. Als Substratsprache ist Hurritisch noch erkennbar, das aber nicht mehr gesprochen wird. Kulturell k
rdf:langString
Les États que l’on appelle néo-hittites, ou plutôt syro-hittites, étaient des entités politiques de langue louvite, araméenne et phénicienne qui se sont créés à l’âge du fer au nord de la Syrie et au sud de l’Anatolie et qui ont émergé après l'effondrement de l'Empire hittite vers 1180 av. J.‑C. et ont perduré jusqu'aux environs de 700 av. J.‑C. Le qualificatif de « néo-hittite » est parfois réservé spécifiquement aux principautés parlant louvite comme Arslantepe et Karkemish, bien que, dans un sens plus large, l'expression plus globale de culture « syro-hittite » soit maintenant appliquée à toutes les entités qui se sont développées au sud de la partie centrale de l'Anatolie après la chute de l’empire hittite — telles que Tabal et — ainsi que ceux du nord de la Syrie et de ses zones côti
rdf:langString
The states that are called Syro-Hittite, Neo-Hittite (in older literature), or Luwian-Aramean (in modern scholarly works), were Luwian and Aramean regional polities of the Iron Age, situated in southeastern parts of modern Turkey and northwestern parts of modern Syria, known in ancient times as lands of Hatti and Aram. They arose following the collapse of the Hittite New Kingdom in the 12th century BCE, and lasted until they were subdued by the Assyrian Empire in the 8th century BCE. They are grouped together by scholars, on the basis of several cultural criteria, that are recognized as similar and mutually shared between both societies, northern (Luwian) and southern (Aramean). Cultural exchange between those societies is seen as a specific regional phenomena, particularly in light of sig
rdf:langString
De neo-Hettitische vorstendommen waren een aantal kleine onafhankelijke staten die ontstonden na de val van het Hettitische Rijk rond 1180 v.Chr. Ze lagen in het zuiden van het huidige Turkije en het aansluitende deel van noordelijk Syrië. Ze kwamen voort uit het vorstendom Karkemiš, dat oorspronkelijk Hurritisch gebied was maar door de Hettieten veroverd werd, voor een ander deel uit de vorstendommen van Kizzuwatna dat een gemengd Luwisch-Hurritische bevolking had, en voor een klein deel uit het vorstendom Tarhuntašša dat voornamelijk Luwisch was.
rdf:langString
Estados neo-hititas ou sírio-hititas, também conhecidos como estados neo-luvitas ou neo-lúvios, é o nome que é atribuído a uma série de estados (reinos, principados e cidades-estado) que existiram no sudeste da Anatólia e norte da atual Síria entre a queda do Império Hitita, no início do século XII a.C., e a conquista dessas regiões por parte do Império Neoassírio, do século IX a.C. a finais do século VIII a.C. e na prfimeira metade do século VII a.C., quando os últimos estados neo-hititas foram extintos, conquistados por esse império.
rdf:langString
rdf:langString
Syro-Hittite states
rdf:langString
سور-حيثية
rdf:langString
Estats neohitites
rdf:langString
Neo-hethitische Staaten
rdf:langString
Reinos luvio-arameos
rdf:langString
Negara-negara Suriah-Het
rdf:langString
Stati siro-ittiti
rdf:langString
Royaumes néo-hittites
rdf:langString
Neo-Hettitische vorstendommen
rdf:langString
Estados neo-hititas
rdf:langString
Сиро-хеттские царства
xsd:integer
4364592
xsd:integer
1107767185
rdf:langString
Els estats neohitites, anomenats també recentment sirohitites, eren entitats polítiques de l'edat del ferro de parla lúvia, aramea i fenícia situades al nord de Síria i al sud d'Anatòlia. Van aparèixer després de la caiguda de l'Imperi Hitita al voltant del 1180 aC, i van existir fins aproximadament el 700 aC. El terme «neohitita» sovint es reserva als principats on es parlava el luvi, com Melid i Carquemix. Tanmateix, en un sentit més ampli, actualment s'aplica el terme «sirohitita» a totes les entitats que van aparèixer a l'Anatòlia central-meridional després del final dels hitites, com Tabal i Que, a més d'aquelles a la Síria septentrional i costanera.
rdf:langString
سور-حيثية مصطلح حديث في علم الآثار يطلق على مجموعة من الدول-المدن الصغيرة التي تواجدت في جنوبي آسيا الصغرى وشمالي سوريا التاريخية، بين الأعوام 1200 ق.م و700 ق.م. وذلك بين انهيار الدولة الحيثية وبداية الدولة الآشورية.تمييزت هذه الدول بالتعددبة اللغوية، إذ سادت فيها اللغات اللوفية والكنعانية-الفينيقية والآرامية، ما تظهره النقوش الكتابية متعددة اللغات والتي عادة ما كتبت بالخط الهيروغليفي اللوفي أو بالأبجدية المبكرة، ومن علاماتها الفارقة الكتابة على شكل خطوط الفلاحة (Boustrophedon )التي يقلب فيها اتجاه الكتابة من سطر إلى آخر.وارتبطت هذه الدول بعلاقات ثقافية مع الدولة الحيثية.
rdf:langString
Neo-hethitische oder syro-hethitische Staaten sind eine Gruppe von Kleinstaaten, die zwischen 1200 und 700 v. Chr. im südöstlichen Kleinasien und nordwestlichen Syrien existierten. Zeitlich sind sie durch das Ende des hethitischen Großreiches und das Assyrische Reich eingegrenzt. Sie zeichnen sich durch Mehrsprachigkeit aus (luwisch, phönizisch, aramäisch), die sich in mehrsprachigen (bilinguischen) Inschriften ausdrückt. Diese Inschriften sind entweder in luwischen Hieroglyphen (siehe Liste der hethitischen Felsreliefs und Felsinschriften in der Türkei) oder früher Alphabetschrift abgefasst. Typisch ist die Boustrophedon-Schreibweise, bei der die Schreibrichtung von Zeile zu Zeile wechselt. Als Substratsprache ist Hurritisch noch erkennbar, das aber nicht mehr gesprochen wird. Kulturell knüpfen sie an das hethitische Großreich an.
rdf:langString
Los reinos luvitas, reinos luvio-arameos o reinos sirio-hititas, (conocidos según la historiografía tradicional como neohititas) fueron un conjunto de estados, surgidos después de la caída del imperio hitita en el 1200 a. C., que adquirieron importancia desde el año 1000 a. C. en adelante. Su hegemonía duró un par de siglos, luego fueron conquistados por Asiria a fines del siglo VIII a. C., jugando un papel muy importante en el Cercano Oriente ya que ayudaron a otros reinos como Egipto, Israel, los reinos de la Transjordania como Moab y Amón, las ciudades de los fenicios etc., a conservar su autonomía de Asiria durante unos siglos.
rdf:langString
Les États que l’on appelle néo-hittites, ou plutôt syro-hittites, étaient des entités politiques de langue louvite, araméenne et phénicienne qui se sont créés à l’âge du fer au nord de la Syrie et au sud de l’Anatolie et qui ont émergé après l'effondrement de l'Empire hittite vers 1180 av. J.‑C. et ont perduré jusqu'aux environs de 700 av. J.‑C. Le qualificatif de « néo-hittite » est parfois réservé spécifiquement aux principautés parlant louvite comme Arslantepe et Karkemish, bien que, dans un sens plus large, l'expression plus globale de culture « syro-hittite » soit maintenant appliquée à toutes les entités qui se sont développées au sud de la partie centrale de l'Anatolie après la chute de l’empire hittite — telles que Tabal et — ainsi que ceux du nord de la Syrie et de ses zones côtières.
rdf:langString
Negara-negara yang disebut Het Baru, atau lebih terkini disebut Suriah-Het, adalah entitas-entitas politik penutur bahasa Luwia, bahasa Aram, bahasa Fenisia pada Zaman Besi di Suriah utara dan Anatolia selatan yang muncul setelah runtuhnya Kekaisaran Het sekitar tahun 1180 SM dan bertahan sampai sekitar tahun 700 SM. Istilah Het Baru kadang digunakan untuk merujuk hanya kepada kepangeranan-kepangeranan penutur bahasa Luwia seperti dan Karkhemish, meskipun dalam arti kultural yang lebih luas istilah "Suriah-Het" kini diberikan kepada semua entitas yang muncul di Anatolia selatan-tengah setelah keruntuhan Het — misalnya Tabal dan — selain juga Suriah pesisir dan utara.
rdf:langString
The states that are called Syro-Hittite, Neo-Hittite (in older literature), or Luwian-Aramean (in modern scholarly works), were Luwian and Aramean regional polities of the Iron Age, situated in southeastern parts of modern Turkey and northwestern parts of modern Syria, known in ancient times as lands of Hatti and Aram. They arose following the collapse of the Hittite New Kingdom in the 12th century BCE, and lasted until they were subdued by the Assyrian Empire in the 8th century BCE. They are grouped together by scholars, on the basis of several cultural criteria, that are recognized as similar and mutually shared between both societies, northern (Luwian) and southern (Aramean). Cultural exchange between those societies is seen as a specific regional phenomena, particularly in light of significant linguistic distinctions between two main regional languages, with Luwian belonging to the Anatolian group of Indo-European languages, and Aramaic belonging to the Northwest Semitic group of Semitic languages. Several questions that are related to regional grouping of Luwian and Aramaean states are viewed differently among scholars, including some views that are critical towards such grouping in general.
rdf:langString
De neo-Hettitische vorstendommen waren een aantal kleine onafhankelijke staten die ontstonden na de val van het Hettitische Rijk rond 1180 v.Chr. Ze lagen in het zuiden van het huidige Turkije en het aansluitende deel van noordelijk Syrië. Ze kwamen voort uit het vorstendom Karkemiš, dat oorspronkelijk Hurritisch gebied was maar door de Hettieten veroverd werd, voor een ander deel uit de vorstendommen van Kizzuwatna dat een gemengd Luwisch-Hurritische bevolking had, en voor een klein deel uit het vorstendom Tarhuntašša dat voornamelijk Luwisch was. Het oorspronkelijke hartland van de Hettieten rond Hattuša ging geheel verloren door het ontstaan van het koninkrijk Frygië.
rdf:langString
Gli Stati siro-ittiti (in precedenza Stati neo-ittiti) furono entità politiche della prima età del ferro di lingua luvia e aramaica. Si svilupparono al confine tra la Siria settentrionale e l'Anatolia meridionale dopo il crollo dell'Impero ittita nel 1180 a.C. e durarono fino al 700 a.C. circa. Il termine "neo-ittita" a volte è riservato specificamente ai principati di lingua luvia, come Arslantepe e Karkemiš. In un senso più ampio, il termine "siro-ittita" è oggi applicato a tutte queste entità, dalle anatoliche Tabal e Quwê, a quelle della Siria settentrionale e costiera.
rdf:langString
Estados neo-hititas ou sírio-hititas, também conhecidos como estados neo-luvitas ou neo-lúvios, é o nome que é atribuído a uma série de estados (reinos, principados e cidades-estado) que existiram no sudeste da Anatólia e norte da atual Síria entre a queda do Império Hitita, no início do século XII a.C., e a conquista dessas regiões por parte do Império Neoassírio, do século IX a.C. a finais do século VIII a.C. e na prfimeira metade do século VII a.C., quando os últimos estados neo-hititas foram extintos, conquistados por esse império. A sua existência durou, portanto, entre o final do 2.º milénio a.C. e a primeira metade do 1.º milénio a.C., aproximadamente entre cerca de 1 200–1 180 a.C. e 700–650 a.C. Este período corresponde ao da Idade do Ferro, mais exatamente à transição da Idade do Bronze para a Idade do Ferro (Idade do Ferro inicial), e aos últimos séculos da Antiguidade pré-clássica ou Antiguidade Oriental.
rdf:langString
Позднехеттские (неохеттские) или сиро-хеттские царства (государства) — политические образования раннего железного века на территории юго-запада Анатолии и севера современной Сирии, образовавшиеся в результате распада Хеттской империи около 1180 года до н. э. (см. Катастрофа бронзового века) и существовавшие примерно до 700 года до н. э. Население этих царств говорило в основном на лувийском, арамейском и финикийском языках.
xsd:nonNegativeInteger
21638
