Svalbard Treaty
http://dbpedia.org/resource/Svalbard_Treaty an entity of type: Thing
Špicberská dohoda nebo Špicberská konvence i Špicberská smlouva (zastarale také Traktát o Špicberkách, Pařížský traktát nebo pařížská smlouva, norsky Svalbardtraktaten) je mezinárodní dohoda uzavřená 9. února 1920, která přiznává Norsku svrchovanost nad tímto územím, ale území podle ní musí zůstat demilitarizované. V platnost dohoda vstoupila 14. srpna 1925.
rdf:langString
Durch den am 9. Februar 1920 in Paris unterzeichneten Spitzbergenvertrag (norwegisch Svalbardtraktaten) erhielt Norwegen die Souveränität über den Archipel Spitzbergen inklusive aller Inseln und Felsen zwischen 74 und 81 Grad nördlicher Breite sowie zwischen 10 und 35 Grad östlicher Länge. Das umfasst Hopen etwa 100 km südöstlich der Insel Spitzbergen, die rund 240 km südlich von Spitzbergen liegende Bäreninsel (Bjørnøya) sowie die etwa 100 km nordöstlich von Nordostland (Nordaustlandet) in der Barentssee gelegene Insel Kvitøya. Der Vertrag trat am 14. August 1925 in Kraft.
rdf:langString
El Tratado de Svalbard, firmado en París el 9 de febrero de 1920, es un tratado multilateral que reconoce la soberanía de Noruega sobre el archipiélago de Svalbard y sus aguas territoriales, pero garantiza que las empresas nacionales de todos los Estados contratantes se benefician de igualdad de derechos en el acceso a los recursos naturales de la región (en especial a la minería del carbón). El Tratado permite a Noruega regular la explotación y tomar las medidas de protección ambiental necesarias, pero impide cualquier discriminación positiva a favor de sus empresas nacionales o de empresas noruegas. El tratado también obliga a la desmilitarización del territorio y prohíbe la construcción de cualquier tipo de fortificación.
rdf:langString
Le traité concernant le Spitzberg du 9 février 1920 a reconnu la souveraineté norvégienne sur l'archipel (article 1) et les îles ont été déclarées zone démilitarisée.
rdf:langString
スヴァールバル条約（スヴァールバルじょうやく）は、1920年のパリ会議で締結された、北極海にあるノルウェー領スヴァールバル諸島の取り扱いに関する多国間の条約である。
rdf:langString
Шпицбергенский трактат — подписан 9 февраля 1920 года в Париже и определил международно-правовой статус архипелага Шпицберген. В 1947 году норвежский парламент признал в резолюции от 15 февраля 1947 года, что СССР является государством, имеющим наряду с Норвегией права на архипелаг Шпицберген. В настоящее время поддерживают своё присутствие на архипелаге Норвегия и Россия (как правопреемник СССР).
rdf:langString
O Tratado de Svalbard (em norueguês: Svalbardtraktaten) ou da Esvalbarda, assinado em Paris a 9 de fevereiro de 1920, é um tratado multilateral que reconhece a soberania da Noruega sobre o arquipélago de Svalbard e suas águas territoriais, mas garante que os nacionais de todos os Estados contratantes se beneficiem de igualdade de direitos no acesso aos recursos naturais da região (em especial à mineração do carvão). O Tratado permite à Noruega regular a exploração e tomar as medidas de protecção ambiental necessárias, mas impede qualquer discriminação positiva a favor dos seus nacionais ou de empresas norueguesas. O tratado também obriga à desmilitarização do território e proíbe a construção de qualquer tipo de fortificação.
rdf:langString
《斯瓦尔巴条约》初為《关于斯匹次卑尔根群岛行政状态条约》，是1920年由国际联盟主导，由挪威等18国签订的关于该岛的使用与主权问题之条约，后增加中国、西班牙等33国，如今缔约国为46国。該條約賦予締約國的公民在此島的逗留權與挪威本國公民相同，即可以無需申請、無需簽證许可自由地進出該地，並且可以無時限地在此島居住，除非違反挪威政府法律的任何行为。如今締約國都有以上逗留權。
rdf:langString
معاهدة سفالبارد (في الأصل معاهدة سبيتسبيرجن)، سبيتسبيرجن هي جزيرة تقع في شمال النرويج بخليج سڤالبارد في القطب الشمالي، معروفة بسيادة النرويج على القطب الشمالي من سفالبارد، في ذلك الوقت كانت تسمى Spitsbergen . بيد أن ممارسة السيادة تخضع لأحكام معينة، ولا ينطبق القانون النرويجي كله. وتنظم المعاهدة تجريد الأرخبيل من السلاح. منح الموقعون حقوقا متساوية للمشاركة في الأنشطة التجارية (بشكل رئيسي تعدين الفحم) على الجزر. اعتبارًا من 2012 تستفيد روسيا والنرويج من هذا الحق. ومن الفريد أن الأرخبيل منطقة خالية تماما من التأشيرات بموجب أحكام معاهدة سفالبارد. منطقة خالية تمامًا من التأشيرات.
rdf:langString
El Tractat respecte Spitsbergen, sovint citat com el Tractat de Svalbard, de 9 de febrer de 1920, reconeix la completa i absoluta sobirania de Noruega sobre l'arxipèlag àrtic de Spitsbergen (actualment anomenat Svalbard). L'exercici de la sobirania, tanmateix, queda subjecta a certes estipulacions, i a la no aplicació de totes les lleis noruegues. El tractat només parcialment desmilitaritza Svalbard. Tots els signataris tenen els mateixos drets de participar en activitats comercials (principalment la mineria del carbó) a les illes, però fins ara només Noruega i Rússia han fet servir aquest dret.
rdf:langString
Traktat mengenai Spitsbergen, atau disebut juga Traktat Svalbard, adalah perjanjian yang mengakui kedaulatan Norwegia atas kepulauan Spitsbergen (sekarang disebut Svalbard). Kedaulatan itu masih mengalami pembatasan, dan tidak semua hukum Norwegia berlaku. Traktat ini mendemiliterisasikan Svalbard. Semua penandatangan juga memperoleh hak yang sama untuk melakukan kegiatan komersial (terutama penambangan batu bara) di kepulauan ini.
rdf:langString
The Svalbard Treaty (originally the Spitsbergen Treaty) recognises the sovereignty of Norway over the Arctic archipelago of Svalbard, at the time called Spitsbergen. The exercise of sovereignty is, however, subject to certain stipulations, and not all Norwegian law applies. The treaty regulates the demilitarisation of the archipelago. The signatories were given equal rights to engage in commercial activities (mainly coal mining) on the islands. As of 2012, Norway and Russia make use of this right. Uniquely, the archipelago is an entirely visa-free zone under the terms of the Svalbard Treaty.
rdf:langString
스발바르 조약(노르웨이어: svalbardtraktaten) 또는 스피츠베르겐 조약(노르웨이어: spitsbergentraktaten)은 노르웨이의 북극 스발바르 제도(스피츠베르겐)에 대한 자치권 행사를 인정하는 조약이다. 그러나 자치권의 행사는 일정한 규정의 영향을 받으며, 노르웨이 법률 전체가 적용되지 않는다. 이 조약은 군도의 비무장 지대를 정하고 있다. 모든 서명국은 군도에서 평등하게 경제 활동(주로 석탄 채광)을 할 권리를 가진다. 2012년 노르웨이와 러시아가 이 권리를 이용하였다. 본래 이 조약이 맺어질 당시인 1920년 2월 9일에는 미국과 덴마크, 프랑스, 이탈리아, 일본, 네덜란드, 노르웨이, 스웨덴, 영국, 캐나다의 영국 해외 자치령, 오스트레일리아, 인도, 남아프리카, 뉴질랜드 14개의 체결국으로 구성되었다. 이후 다음 5년 간 조약이 효력을 갖기 전, 1924년 소비에트 연방과 1925년 독일, 중국이 추가로 서명하였다. 오늘날 서명국은 40개가 넘는다. 이 조약은 1920년 10월 21일 국가 조약 연속 연맹에 등록되었다.
rdf:langString
Il trattato delle Svalbard, o delle Spitzberg (come all'epoca erano note le isole dell'arcipelago) (in lingua norvegese Traktat angående Spitsbergen o Svalbardtraktaten) è un trattato internazionale firmato il 9 febbraio 1920 riguardante le isole Svalbard. In virtù del diritto di sfruttamento delle risorse presenti in questo arcipelago, le miniere di carbone presenti sulle Svalbard (intorno alla cittadina di Barentsburg) sono state sfruttate da minatori provenienti dall'Unione Sovietica e in seguito dalla Russia.
rdf:langString
Traktat Spitsbergeński, znany także jako Traktat Paryski jest dokumentem dotyczącym archipelagu Svalbard. Traktat został podpisany w Paryżu 9 lutego 1920, a wszedł w życie 14 sierpnia 1925. Zawarty został pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią, Danią, Francją, Włochami, Japonią, Holandią i Szwecją. Ponad trzydzieści innych państw podpisało Traktat w czasie późniejszym. Związek Radziecki (obecnie Federacja Rosyjska) przyłączył się w 1935, a Polska podpisała Traktat 2 września 1931. Obecnie państw-sygnatariuszy jest 42.
rdf:langString
Het Spitsbergenverdrag is een internationaal verdrag uit 1920 waarbij het toezicht op de naleving van dit verdrag aan Noorwegen werd toegekend. Dit toezicht is onderhevig aan voorwaarden. Zo moet Noorwegen inwoners van de landen die het verdrag ondertekenden de vrijheid laten economisch actief te zijn op Spitsbergen en de omringende zeegebieden. De eilandengroep mag bovendien niet / beperkt gebruikt worden voor militaire doeleinden en Noorwegen mag maar beperkt belastingen heffen. Het verdrag werd oorspronkelijk gesloten tussen 9 landen, waaronder Nederland. Sindsdien hebben zich nog 30 andere landen bij het verdrag aangesloten.
rdf:langString
Spetsbergtraktaten (eller Svalbardtraktaten) är ett fördrag som ingicks den 9 februari 1920 i Paris. Det reglerar ögruppen Svalbards samt Björnöns politiska och folkrättsliga status. Spetsbergtraktaten tilldelar området till Norge, med vissa begränsningar. Fördraget förhandlades fram i samband med fredsförhandlingarna efter första världskriget. Fördraget undertecknades av 14 stater. Senare har ytterligare 26 stater anslutit sig.
rdf:langString
Свальбардський трактат 1920 — підписаний 9 лютого 1920 року в Парижі й визначив міжнародно-правовий статус архіпелагу Свальбард. Відповідно до Свальбардського трактату над архіпелагом Свальбардом, який вважався раніше нічийною землею, встановлювався суверенітет Норвегії, а державам-учасникам договору надавалося рівне право на експлуатацію природних ресурсів архіпелагу і його територіальних вод. Норвегія зобов'язалася у статті 9-й договору не споруджувати і не допускати створення морських баз або укріплень на території архіпелагу і не використовувати її для військових цілей. У 1925 Норвегія офіційно оголосила Свальбард частиною норвезького королівства. СРСР приєднався до Свальбардського трактату в 1935 р.
rdf:langString
rdf:langString
معاهدة سفالبارد
rdf:langString
Tractat de Svalbard
rdf:langString
Špicberská dohoda
rdf:langString
Spitzbergenvertrag
rdf:langString
Tratado de Svalbard
rdf:langString
Traité concernant le Spitzberg
rdf:langString
Traktat Svalbard
rdf:langString
Trattato delle Svalbard
rdf:langString
스발바르 조약
rdf:langString
スヴァールバル条約
rdf:langString
Spitsbergenverdrag
rdf:langString
Traktat Spitsbergeński
rdf:langString
Tratado de Svalbard
rdf:langString
Svalbard Treaty
rdf:langString
Шпицбергенский трактат
rdf:langString
Spetsbergtraktaten
rdf:langString
斯瓦尔巴条约
rdf:langString
Шпіцбергенський трактат
rdf:langString
Svalbard Treaty
xsd:integer
1038764
xsd:integer
1104758196
rdf:langString
Ratification by all the signatory powers
rdf:langString
Government of the French Republic
xsd:integer
46
rdf:langString
Ratifications of the treaty
xsd:date
1920-02-09
xsd:integer
335
rdf:langString
French and English
rdf:langString
Traité reconnaissant la souveraineté de la Norvège sur l’archipel du Spitsberg, y compris l’île aux Ours
rdf:langString
Treaty recognising the sovereignty of Norway over the Archipelago of Spitsbergen, including Bear Island
rdf:langString
Spitsbergen Treaty
xsd:date
1925-08-14
rdf:langString
معاهدة سفالبارد (في الأصل معاهدة سبيتسبيرجن)، سبيتسبيرجن هي جزيرة تقع في شمال النرويج بخليج سڤالبارد في القطب الشمالي، معروفة بسيادة النرويج على القطب الشمالي من سفالبارد، في ذلك الوقت كانت تسمى Spitsbergen . بيد أن ممارسة السيادة تخضع لأحكام معينة، ولا ينطبق القانون النرويجي كله. وتنظم المعاهدة تجريد الأرخبيل من السلاح. منح الموقعون حقوقا متساوية للمشاركة في الأنشطة التجارية (بشكل رئيسي تعدين الفحم) على الجزر. اعتبارًا من 2012 تستفيد روسيا والنرويج من هذا الحق. ومن الفريد أن الأرخبيل منطقة خالية تماما من التأشيرات بموجب أحكام معاهدة سفالبارد. منطقة خالية تمامًا من التأشيرات. تم التوقيع على المعاهدة في 9 فبراير 1920 وقدمت للتسجيل في سلسلة معاهدات عصبة الأمم في 21 أكتوبر 1920. وكان هناك 14 طرفاً من الأطراف المتعاقدة السامية الأصلية: الدنمارك وفرنسا وإيطاليا واليابان وهولندا والنرويج والسويد والمملكة المتحدة (بما في ذلك سيادات من أستراليا وكندا ونيوزيلندا وجنوب أفريقيا والهند) والولايات المتحدة. من بين الموقعين الأصليين، كانت اليابان آخر من صدق على المعاهدة في 2 أبريل 1925، ودخلت المعاهدة حيز التنفيذ في 14 أغسطس 1925. وانضمت دول أخرى كثيرة إلى المعاهدة بعد أن صدقت عليها الدول الموقعة الأصلية، بما في ذلك دول عديدة قبل دخولها حيز النفاذ. اعتبارا من عام 2018، هناك 46 طرفا في المعاهدة.
rdf:langString
El Tractat respecte Spitsbergen, sovint citat com el Tractat de Svalbard, de 9 de febrer de 1920, reconeix la completa i absoluta sobirania de Noruega sobre l'arxipèlag àrtic de Spitsbergen (actualment anomenat Svalbard). L'exercici de la sobirania, tanmateix, queda subjecta a certes estipulacions, i a la no aplicació de totes les lleis noruegues. El tractat només parcialment desmilitaritza Svalbard. Tots els signataris tenen els mateixos drets de participar en activitats comercials (principalment la mineria del carbó) a les illes, però fins ara només Noruega i Rússia han fet servir aquest dret. Originalment hi havia nou altes parts contractants, incloent-hi els Estats Units, Dinamarca, França, Itàlia, Japó, els Països Baixos, Noruega, Suècia, i el Regne Unit (incloent-hi els dominis britànics d'Irlanda, Canadà, Austràlia, Índia, Àfrica del Sud i Nova Zelanda). Alguns estats també el signaren dins dels cinc anys abans que el tractat entrés en vigor, incloent-hi la Unió Soviètica el 1924 i Alemanya i la Xina el 1925. Ara hi ha 40 signataris (entre ells Espanya). El tractat va ser enviat a registrar a la Lliga de les Nacions el 21 d'octubre de 1920. El 14 d'agost de 1925 el tractat entrà en vigor.Noruega va assumir la sobirania de l'arxipèlag i immediatament va prendre mesures protectores del medi ambient.
rdf:langString
Špicberská dohoda nebo Špicberská konvence i Špicberská smlouva (zastarale také Traktát o Špicberkách, Pařížský traktát nebo pařížská smlouva, norsky Svalbardtraktaten) je mezinárodní dohoda uzavřená 9. února 1920, která přiznává Norsku svrchovanost nad tímto územím, ale území podle ní musí zůstat demilitarizované. V platnost dohoda vstoupila 14. srpna 1925.
rdf:langString
Durch den am 9. Februar 1920 in Paris unterzeichneten Spitzbergenvertrag (norwegisch Svalbardtraktaten) erhielt Norwegen die Souveränität über den Archipel Spitzbergen inklusive aller Inseln und Felsen zwischen 74 und 81 Grad nördlicher Breite sowie zwischen 10 und 35 Grad östlicher Länge. Das umfasst Hopen etwa 100 km südöstlich der Insel Spitzbergen, die rund 240 km südlich von Spitzbergen liegende Bäreninsel (Bjørnøya) sowie die etwa 100 km nordöstlich von Nordostland (Nordaustlandet) in der Barentssee gelegene Insel Kvitøya. Der Vertrag trat am 14. August 1925 in Kraft.
rdf:langString
El Tratado de Svalbard, firmado en París el 9 de febrero de 1920, es un tratado multilateral que reconoce la soberanía de Noruega sobre el archipiélago de Svalbard y sus aguas territoriales, pero garantiza que las empresas nacionales de todos los Estados contratantes se benefician de igualdad de derechos en el acceso a los recursos naturales de la región (en especial a la minería del carbón). El Tratado permite a Noruega regular la explotación y tomar las medidas de protección ambiental necesarias, pero impide cualquier discriminación positiva a favor de sus empresas nacionales o de empresas noruegas. El tratado también obliga a la desmilitarización del territorio y prohíbe la construcción de cualquier tipo de fortificación.
rdf:langString
Traktat mengenai Spitsbergen, atau disebut juga Traktat Svalbard, adalah perjanjian yang mengakui kedaulatan Norwegia atas kepulauan Spitsbergen (sekarang disebut Svalbard). Kedaulatan itu masih mengalami pembatasan, dan tidak semua hukum Norwegia berlaku. Traktat ini mendemiliterisasikan Svalbard. Semua penandatangan juga memperoleh hak yang sama untuk melakukan kegiatan komersial (terutama penambangan batu bara) di kepulauan ini. Perjanjian ini ditandatangani pada tanggal 9 Februari 1920 oleh Amerika Serikat, Denmark, Prancis, Italia, Jepang, Belanda, Norwegia, Swedia, dan Britania Raya (termasuk dominion Irlandia, Kanada, Australia, India, Afrika Selatan, dan Selandia Baru). Beberapa negara menandatanganinya beberapa tahun setelah traktat berlaku. Uni Soviet menandatanganinya pada tahun 1924, sementara Jerman dan Cina pada tahun 1925. Saat ini terdapat lebih dari 40 penandatangan.
rdf:langString
The Svalbard Treaty (originally the Spitsbergen Treaty) recognises the sovereignty of Norway over the Arctic archipelago of Svalbard, at the time called Spitsbergen. The exercise of sovereignty is, however, subject to certain stipulations, and not all Norwegian law applies. The treaty regulates the demilitarisation of the archipelago. The signatories were given equal rights to engage in commercial activities (mainly coal mining) on the islands. As of 2012, Norway and Russia make use of this right. Uniquely, the archipelago is an entirely visa-free zone under the terms of the Svalbard Treaty. The treaty was signed on 9 February 1920 and submitted for registration in the League of Nations Treaty Series on 21 October 1920. There were 14 original High Contracting Parties: Denmark, France, Italy, Japan, the Netherlands, Norway, Sweden, the United Kingdom (including the dominions of Australia, Canada, New Zealand, South Africa, India), and the United States. Of the original signatories, Japan was the last to ratify the treaty on 2 April 1925, and the treaty came into force on 14 August 1925. Many additional nations acceded to the treaty after it was ratified by the original signatories, including several before it came into force. As of 2018, there are 46 parties to the treaty.
rdf:langString
Le traité concernant le Spitzberg du 9 février 1920 a reconnu la souveraineté norvégienne sur l'archipel (article 1) et les îles ont été déclarées zone démilitarisée.
rdf:langString
Il trattato delle Svalbard, o delle Spitzberg (come all'epoca erano note le isole dell'arcipelago) (in lingua norvegese Traktat angående Spitsbergen o Svalbardtraktaten) è un trattato internazionale firmato il 9 febbraio 1920 riguardante le isole Svalbard. Il trattato nasce a seguito di una lunga disputa legale sulla giurisdizione internazionale delle isole Svalbard (a lungo disabitate e utilizzate unicamente come base per la caccia alla balena). Il trattato riconosce alla Norvegia la sovranità, ma tale sovranità è soggetta ad una serie di restrizioni, che fanno sì che non tutte le leggi norvegesi possano esservi applicate. In particolare il trattato stabilisce la demilitarizzazione dell'arcipelago e concede a tutti i Paesi firmatari di avviare attività commerciali nell'arcipelago posto nel cuore dell'artico. Inizialmente, al momento della stipula il 9 febbraio 1920, i Paesi firmatari erano quattordici: Norvegia, Stati Uniti d'America, Danimarca, Francia, Italia, Giappone, Paesi Bassi, Gran Bretagna e Irlanda (con i 'dominions' Australia, Canada, Nuova Zelanda, Sudafrica e India), Svezia. Ad essi, molti altri si sono poi aggiunti, fino al numero attuale di quarantasei. In virtù del diritto di sfruttamento delle risorse presenti in questo arcipelago, le miniere di carbone presenti sulle Svalbard (intorno alla cittadina di Barentsburg) sono state sfruttate da minatori provenienti dall'Unione Sovietica e in seguito dalla Russia.
rdf:langString
スヴァールバル条約（スヴァールバルじょうやく）は、1920年のパリ会議で締結された、北極海にあるノルウェー領スヴァールバル諸島の取り扱いに関する多国間の条約である。
rdf:langString
스발바르 조약(노르웨이어: svalbardtraktaten) 또는 스피츠베르겐 조약(노르웨이어: spitsbergentraktaten)은 노르웨이의 북극 스발바르 제도(스피츠베르겐)에 대한 자치권 행사를 인정하는 조약이다. 그러나 자치권의 행사는 일정한 규정의 영향을 받으며, 노르웨이 법률 전체가 적용되지 않는다. 이 조약은 군도의 비무장 지대를 정하고 있다. 모든 서명국은 군도에서 평등하게 경제 활동(주로 석탄 채광)을 할 권리를 가진다. 2012년 노르웨이와 러시아가 이 권리를 이용하였다. 본래 이 조약이 맺어질 당시인 1920년 2월 9일에는 미국과 덴마크, 프랑스, 이탈리아, 일본, 네덜란드, 노르웨이, 스웨덴, 영국, 캐나다의 영국 해외 자치령, 오스트레일리아, 인도, 남아프리카, 뉴질랜드 14개의 체결국으로 구성되었다. 이후 다음 5년 간 조약이 효력을 갖기 전, 1924년 소비에트 연방과 1925년 독일, 중국이 추가로 서명하였다. 오늘날 서명국은 40개가 넘는다. 이 조약은 1920년 10월 21일 국가 조약 연속 연맹에 등록되었다. 원년 서명국인 일본은 1925년 8월 2일까지 비준이 이어졌다. 그 후, 1925년 9월 14일에 조약이 효력을 갖기 시작했다.
rdf:langString
Het Spitsbergenverdrag is een internationaal verdrag uit 1920 waarbij het toezicht op de naleving van dit verdrag aan Noorwegen werd toegekend. Dit toezicht is onderhevig aan voorwaarden. Zo moet Noorwegen inwoners van de landen die het verdrag ondertekenden de vrijheid laten economisch actief te zijn op Spitsbergen en de omringende zeegebieden. De eilandengroep mag bovendien niet / beperkt gebruikt worden voor militaire doeleinden en Noorwegen mag maar beperkt belastingen heffen. Het verdrag werd oorspronkelijk gesloten tussen 9 landen, waaronder Nederland. Sindsdien hebben zich nog 30 andere landen bij het verdrag aangesloten. Tot dusver oefenen alleen Noorwegen en Rusland daadwerkelijk hun recht uit, middels steenkolenwinning op de eilanden.
rdf:langString
Traktat Spitsbergeński, znany także jako Traktat Paryski jest dokumentem dotyczącym archipelagu Svalbard. Traktat został podpisany w Paryżu 9 lutego 1920, a wszedł w życie 14 sierpnia 1925. Zawarty został pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią, Danią, Francją, Włochami, Japonią, Holandią i Szwecją. Ponad trzydzieści innych państw podpisało Traktat w czasie późniejszym. Związek Radziecki (obecnie Federacja Rosyjska) przyłączył się w 1935, a Polska podpisała Traktat 2 września 1931. Obecnie państw-sygnatariuszy jest 42. Język autentyczny angielski i francuski, depozytariuszem jest rząd Francji. W myśl art. 1 Traktatu archipelag Svalbard stanowi własność Królestwa Norwegii, ale państwa-sygnatariusze mają równe prawo do korzystania z zasobów naturalnych archipelagu i prowadzenia na jego terenie badań naukowych. W zakresie działalności gospodarczej prawa przyznane zapisami traktatu wykorzystują jedynie Norwegia i Rosja, które mają na Svalbardzie kopalnie węgla kamiennego. Pozostałe państwa, w tym w dużym zakresie Polska, prowadzą tam badania naukowe. Svalbard jest strefą zdemilitaryzowaną (art. 9). W latach 1950. rząd norweski ogłosił Svalbard terytorium neutralnym, z zastrzeżeniem, że siły NATO mają prawo je zająć, jeśli neutralność Svalbardu zostanie naruszona.
rdf:langString
Шпицбергенский трактат — подписан 9 февраля 1920 года в Париже и определил международно-правовой статус архипелага Шпицберген. В 1947 году норвежский парламент признал в резолюции от 15 февраля 1947 года, что СССР является государством, имеющим наряду с Норвегией права на архипелаг Шпицберген. В настоящее время поддерживают своё присутствие на архипелаге Норвегия и Россия (как правопреемник СССР).
rdf:langString
O Tratado de Svalbard (em norueguês: Svalbardtraktaten) ou da Esvalbarda, assinado em Paris a 9 de fevereiro de 1920, é um tratado multilateral que reconhece a soberania da Noruega sobre o arquipélago de Svalbard e suas águas territoriais, mas garante que os nacionais de todos os Estados contratantes se beneficiem de igualdade de direitos no acesso aos recursos naturais da região (em especial à mineração do carvão). O Tratado permite à Noruega regular a exploração e tomar as medidas de protecção ambiental necessárias, mas impede qualquer discriminação positiva a favor dos seus nacionais ou de empresas norueguesas. O tratado também obriga à desmilitarização do território e proíbe a construção de qualquer tipo de fortificação.
rdf:langString
Spetsbergtraktaten (eller Svalbardtraktaten) är ett fördrag som ingicks den 9 februari 1920 i Paris. Det reglerar ögruppen Svalbards samt Björnöns politiska och folkrättsliga status. Spetsbergtraktaten tilldelar området till Norge, med vissa begränsningar. Innan fördraget skrevs hade Svalbard betraktats som ingenmansland (terra nullius), då där aldrig har funnits någon infödd befolkning. Olika länder hade tidigare bedrivit jakt och fiske utan någon reglering eller skatt. År 1900 började ett företag från USA utvinna kol, och snart av fler länder. Den av tradition fria utvinningen av naturtillgångar ville fördragsländerna fortsätta med, även sedan området tilldelats Norge. Fördraget förhandlades fram i samband med fredsförhandlingarna efter första världskriget. Fördraget undertecknades av 14 stater. Senare har ytterligare 26 stater anslutit sig. Avtalet innebär att Svalbards landområden och territorialhav tillhör Norge, men att de anslutna staternas medborgare har rätt att där bedriva näringsverksamhet samt ägna sig åt jakt och fiske på samma villkor. Norska lagar gäller, men Norge får inte ta ut mer skatt än vad som krävs för Svalbards lokala behov. Enligt avtalet skall Svalbard vara neutralt och vara en permanent demilitariserad zon. Efter Tysklands ockupation av Norge 1940, landsteg allierade styrkor sommaren 1941 och förstörde bland andra radiostationer för att förhindra att dessa utnyttjades av tyskarna. År 1943 svarade tyskarna med att förstöra bosättningar. Mot andra världskrigets slut krävde Sovjetunionen utan framgång att få dela suveräniteten över Svalbard med Norge. Sedan traktaten trädde i kraft, har havsrätten genomgått en omfattande utveckling, vilket lett till konflikter kring tolkningen. Enligt Norge gäller fördraget enbart vad som vid avtalets upprättande utgjorde territorialhavet, nämligen ut till 4 nautiska mil (sjömil). År 1977 inrättade Norge under beteckningen ensidigt en ekonomisk zon på 200 sjömil. Norge hävdar även att kontinentalsockeln kring öarna är norskt territorium. Flera stater, framförallt Ryssland, motsäger sig detta och det är en konflikt som ännu väntar på sin lösning.
rdf:langString
Свальбардський трактат 1920 — підписаний 9 лютого 1920 року в Парижі й визначив міжнародно-правовий статус архіпелагу Свальбард. Відповідно до Свальбардського трактату над архіпелагом Свальбардом, який вважався раніше нічийною землею, встановлювався суверенітет Норвегії, а державам-учасникам договору надавалося рівне право на експлуатацію природних ресурсів архіпелагу і його територіальних вод. Норвегія зобов'язалася у статті 9-й договору не споруджувати і не допускати створення морських баз або укріплень на території архіпелагу і не використовувати її для військових цілей. У 1925 Норвегія офіційно оголосила Свальбард частиною норвезького королівства. СРСР приєднався до Свальбардського трактату в 1935 р. Дотепер учасниками договору є понад 50 держав: Україна, та інші держави, які раніше були республіками СРСР, США, Велика Британія, Німеччина, Франція, Японія, Нідерланди, Болгарія, країни колишньої Югославії, Угорщина, Данія, Норвегія, Польща, Чехія, Словаччина, Румунія, Італія, Швеція та інші. Норвезький стортінг в резолюції від 15 лютого 1947 визнав, що СРСР є державою, що має поряд з Норвегією особливі економічні інтереси на Свальбарді. З 1991 р. ці права перейшли до Росії.
rdf:langString
《斯瓦尔巴条约》初為《关于斯匹次卑尔根群岛行政状态条约》，是1920年由国际联盟主导，由挪威等18国签订的关于该岛的使用与主权问题之条约，后增加中国、西班牙等33国，如今缔约国为46国。該條約賦予締約國的公民在此島的逗留權與挪威本國公民相同，即可以無需申請、無需簽證许可自由地進出該地，並且可以無時限地在此島居住，除非違反挪威政府法律的任何行为。如今締約國都有以上逗留權。
xsd:nonNegativeInteger
22121