Sun Quan

http://dbpedia.org/resource/Sun_Quan an entity of type: Thing

孫 権(そん けん)は、三国時代の武将、呉の初代皇帝。字は仲謀。 rdf:langString
오 태조 대황제 손권(吳 太祖 大皇帝 孫權, 182년 음력 11월 11일 ~ 252년 음력 4월 26일)은 중국 삼국시대 오나라의 초대 황제다. 자는 중모(仲謀)이며 양주(揚州) 오군 하비군(下邳郡) 사람이다. 손견(孫堅)의 차남이며, 손책(孫策)의 동생이다. 200년, 강동(江東)의 맹주인 형 손책이 급사하자 어린 나이에 오후(吳侯)의 자리에 올라 강동을 다스렸다. 조조(曹操)와 유비(劉備)의 침공을 방어하여 삼국정립에 기여하였으며, 수성(守成)의 명수로 널리 평가되고 있다. rdf:langString
Sun Quan , nome di cortesia Zhongmou (仲謀S), nome templare Taizu (太祖S), conosciuto posteriormente come Imperatore Da di Wu (吳大帝S, letteralmente "Grande Imperatore di Wu"), fu uno dei protagonisti dell'ultima dinastia Han e del periodo dei Tre Regni; nonché il fondatore del Regno di Wu. Capace generale e sovrano molto popolare, fu imperatore dal 229 (già sovrano indipendente dal 221) al 252, anno in cui morì all'età di 70 anni. Il suo regno, durato 23 anni, fa di lui il più longevo degli imperatori della sua epoca. rdf:langString
Sun Quan (Chinês tradicional: 孫權, Chinês simplificado: 孙权) (5 de julho de 182 - 18 de maio de 252) foi o fundador da dinastia Wu Oriental durante o período dos três reinos. Governou de 200 a 222 como Wu Wang (Rei/Príncipe de Wu) e de 222 a 252 como imperador da dinastia Wu, foi antecedido no trono pelo imperador Cao Pi do Reino de Wei e seguido por Feidi. rdf:langString
Sun Quan (kinesiska: 孫權), född 5 juli 182, död 21 maj 252, son till , var en kinesisk härskare som styrde kungadömet Wu från 229 till 252. Han var gift med Pan Shu. Sun Quan föddes 182 då hans far fortfarande var general för Handynastin. rdf:langString
Sun Quan (chiń. upr. 孙权; chiń. trad. 孫權; pinyin Sūn Quán; ur. 5 lipca 182 – zm. 21 maja 252) – syn Sun Jiana, założyciel Wschodniego królestwa Wu w Okresie Trzech Królestw, w Chinach. Rządził od 222 do 229 jako Wu Wang (książę z Wu) i od 229 do 252 jako Cesarz z Dynastii Wu. rdf:langString
Сунь Цюа́нь (кит. трад. 孫權, упр. 孙权, пиньинь Sūn Quán, 5 июля 182 — 21 мая 252), взрослое имя Чжунмоу (кит. трад. 仲謀, упр. 仲谋, пиньинь Zhòngmóu) — первый правитель царства У эпохи Троецарствия в Китае. Посмертное имя — Да-ди (大帝), храмовое имя — Тай-цзу (太祖). rdf:langString
Сунь Цюань (спрощ.: 孙权; піньїнь: Sun Quan; 5 липня 182 — 21 травня 252) — імператор держави У в 229–252 роках, визначний політичний та військовий діяч Китаю. Посмертне ім'я Да-ді. rdf:langString
吳大帝孫權(182年7月5日-252年5月21日),字仲謀,孫吳武烈皇帝孫堅次子、長沙桓王孫策之弟,出生且童年成長於下邳(今江蘇省睢寧縣北郊),下邳人。東漢末三国時期吳的著名政治家、戰略家,同時是吳国皇帝,六朝開拓者之首。在位23年,享年70歲,安葬於蔣陵(今南京市玄武區),諡號為大皇帝,廟號太祖。亦有一称作大皇。 rdf:langString
سون تشوان (5 يوليو 182 - 21 مايو 252) (بالصينية التقليدية: 孫權، بالصينية المبسطة: 孙权) كان مؤسس مملكة وو خلال زمن الممالك الثلاث، في الصين. وهو ابن الجنرال العسكري سون جيان. عرف سابقاً بلقب إمبراطور تا، من مملكة وو. حكم بين عامي 200 إلى 222 كـ «وو وانغ» (ملك أو أمير وو)، ومنذ عام 222 حتى عام 252 كان إمبراطور سلالة وو. في عام 220، استولى تساو بي على العرش، وهو ابن تساو تساو، ثم أعلن نفسه إمبراطوراً للصين، فانهى حكم سلالة الهان. في باديء الأمر أراد سون تشوان أن يكون ملكاً يخدم سلالة واي بقيادة تساو بي، ولكنّه أخفق في عمل إتّفاق. ولكنه في عام 229 أعلن نفسه إمبراطوراً رسمياً. rdf:langString
Sun Quan (xinès tradicional: 孫權, xinès simplificat: 孙权, pinyin: Sūn Quán, Wade-Giles: Sun Chuan) (5 de juliol de 182 - 21 de maig de 252), fill de Sun Jian, nom de cortesia Zhòngmóu (仲謀), formalment Emperador Da de Wu (Oriental) fou el fundador de Wu Oriental, durant el període dels Tres Regnes de la història xinesa. Va manar del 222 al 229 com Wu (Rei/Príncep de Wu) i del 229 al 252 com Emperador de la Dinastia Wu. rdf:langString
Sun Quan (孙权 : 5 de julio de 182-21 de mayo de 252),​ hijo de Sun Jian, formalmente emperador Da de Wu, fue el fundador del reino Wu Oriental durante el período de los Tres Reinos en China. Gobernó desde 222 hasta 229 como rey de Wu y 229 a 252 como emperador de Wu. Debido a su habilidad en reunir a hombres importantes y honorables a su causa, Sun fue capaz de delegar autoridad a figuras capaces. Esta fuerza primaria le sirvió para ganar el apoyo de la gente común y rodearse de generales competentes. rdf:langString
Sun Quan (chinesisch 孫權 / 孙权, Pinyin Sūn Quán, IPA (hochchinesisch) [su̯ən5 tɕʰʏ̯ɛn35], W.-G. Sun Ch'üan; Großjährigkeitsname (Zi) Zhòngmóu; * 5. Juli 182; † 21. Mai 252) war der Begründer der chinesischen Wu-Dynastie zur Zeit der Drei Reiche und einer der Söhne des Generals Sun Jian. Nach dem Tod seines Vaters begleitete Sun Quan seinen älteren Bruder Sun Ce auf Feldzügen, während Sun Ce zum Warlord im südöstlichen China aufstieg. Nach Sun Ces Tod im Jahr 200 beerbte Sun Quan diese Position und schaffte es die Macht weiter zu konsolidieren und gegen Übergriffe aus dem Norden zu behaupten. Sein Sieg in der Schlacht von Chibi (208) besiegelte schließlich die Teilung Chinas für die nächsten Jahrzehnte. rdf:langString
Sun Quan (Hanzi: 孫權, Sūnquán) (5 Juli 182 - 21 Mei 252), putera kedua dari Sun Jian adalah pendiri negara Dong Wu (Wu Timur) pada Zaman Tiga Negara di Tiongktgfyhryhtyj ok. Dia memerintah sebagai raja Wu dari tahun 220 sampai 222, kemudian naik tahta sebagai kaisar Wu dari tahun 222 sampai 252. rdf:langString
Sun Quan (183 – 21 May 252), courtesy name Zhongmou (仲謀), posthumously known as Emperor Da of Wu, was the founder of the Eastern Wu dynasty, one of the Three Kingdoms of China. He inherited control of the warlord regime established by his elder brother, Sun Ce, in 200. He declared formal independence and ruled from 222 to 229 as the King of Wu and from 229 to 252 as the Emperor of Wu. Unlike his rivals Cao Cao and Liu Bei, Sun Quan was much younger than they were and governed his state mostly separate of politics and ideology. He is sometimes portrayed as neutral considering he adopted a flexible foreign policy between his two rivals with the goal of pursuing the greatest interests for the country. rdf:langString
Sun Quan (5 juillet 182 - 21 mai 252) (chinois : 孫權 ; chinois simplifié : 孙权 ; pinyin : sūn quán), avec Zhongmou (仲謀 / 仲谋, zhòngmóu) pour prénom social, était un seigneur de guerre chinois à l'époque de la fin de la dynastie Han, et le premier empereur de la dynastie des Wu occidentaux lors du début de la période des trois royaumes. Comme de nombreuses personnalités de son époque Sun Quan fut immortalisé dans le Roman desdits Trois Royaumes de Luo Guanzhong. Il est le fils de Sun Jian et de Wu Guotai, le petit frère de Sun Ce et le grand frère de Sun Yi et de Sun Shangxiang. rdf:langString
Sun Quan (Zhongmou) (5 juli 182 (18 mei volgens de Chinese kalender) - 21 mei 252 (16 april volgens de Chinese kalender)) (jiaxiang: Zhejiang, Hangzhou, 浙江杭州富阳) was een zoon van de en keizer van de Wu. Hij regeerde van 200 tot 222 als markies, van 222 tot 229 als koning en tot 252 als keizer van Wu. Hij leefde in zijn thuisland en na zijn vaders dood aan de benedenloop van de Jangtsekiang, maar nadat zijn oudere broer Sun Ce was vermoord door aanhangers van , nam hij ook zijn gebied ten zuidoosten van de Jangtsekiang over. rdf:langString
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString سون تشوان
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan (emperador Da de Wu)
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString 孫権
rdf:langString 손권
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Сунь Цюань
rdf:langString Sun Quan
rdf:langString Сунь Цюань
rdf:langString 孙权
rdf:langString Emperor Da of Wu
rdf:langString 吳大帝
rdf:langString Emperor Da of Wu
rdf:langString 吳大帝
xsd:integer 55654
xsd:integer 1123511156
rdf:langString Sen Jyœ́
rdf:langString Taizu
rdf:langString Marquis of Wu
rdf:langString Himself
rdf:langString Himself
xsd:integer 183
rdf:langString 嘉禾
rdf:langString 太元
rdf:langString Tang dynasty portrait of Sun Quan by Yan Liben
xsd:date 0252-05-21
rdf:langString Courtesy name Zhongmou
rdf:langString Family name: Sun
rdf:langString Given name: Quan
rdf:langString Suen Chyuan
rdf:langString
rdf:langString Syun1 Kyun4
rdf:langString no
rdf:langString Huánglóng
rdf:langString Sūn Quán
rdf:langString Chìwū
rdf:langString Huángwǔ
rdf:langString Jiāhé
rdf:langString Shénfèng
rdf:langString Taìyuán
rdf:langString Sun Quan .svg
rdf:langString Sun's name in Traditional and Simplified Chinese characters
xsd:double 0.4
rdf:langString Sun Khoân
xsd:gMonthDay --05-23 --09-23
rdf:langString Tenure
rdf:langString 黄龙
rdf:langString 孙权
rdf:langString 神凤
rdf:langString 赤乌
rdf:langString 黄武
rdf:langString
rdf:langString Lady Zhao
rdf:langString Consort Xie
rdf:langString Consort Zhong
rdf:langString Emperor of Eastern Wu
rdf:langString Marquis of Nanchang
rdf:langString 黃龍
rdf:langString 孫權
rdf:langString 神鳳
rdf:langString 赤烏
rdf:langString 黃武
rdf:langString Marquis of Nanchang
rdf:langString Tai-yuan
rdf:langString Chia-ho
rdf:langString Chih-wu
rdf:langString Huang-lung
rdf:langString Huang-wu
rdf:langString Shen-feng
rdf:langString Sun1 Ch'üan2
rdf:langString Syūn Kyùhn
xsd:integer 219 222 229
rdf:langString Sun Quan (xinès tradicional: 孫權, xinès simplificat: 孙权, pinyin: Sūn Quán, Wade-Giles: Sun Chuan) (5 de juliol de 182 - 21 de maig de 252), fill de Sun Jian, nom de cortesia Zhòngmóu (仲謀), formalment Emperador Da de Wu (Oriental) fou el fundador de Wu Oriental, durant el període dels Tres Regnes de la història xinesa. Va manar del 222 al 229 com Wu (Rei/Príncep de Wu) i del 229 al 252 com Emperador de la Dinastia Wu. En la seva joventut Sun Quan passava el temps a sa casa del comtat de Fuchun, i després de la mort del seu pare a principi del 190, en diverses ciutats del Baix Riu Yangtze. El seu germà gran Sun Ce es va forjar com un cabdill d'estat a la regió, sobre la base dels seus seguidors i una sèrie de lleialtats amb els clans locals. Quan Sun Ce va ser assassinat pels criats de , a qui Sun Ce havia matat en una batalla de diversos anys abans, el 200, als divuit anys, Sun Quan hereta les terres del seu germà al sud-est del riu Yangtze. La seua administració demostrà ser relativament estable en els primers anys. La majoria dels oficials superiors de Sun Jian i Sun Ce, com Zhou Yu, , i Cheng Pu es varen mantenir lleials; de fet s'esmenta al Romanç dels Tres Regnes que quan Sun Ce jeia al seu llit de mort ell recordà a Sun Quan que "en assumptes interns, consultés a Zhang Zhao, en assumptes exteriors, consultés a Zhou Yu". Així doncs, tot el 200 Sun Quan sota la tutela dels seus assessors va seguir construint la seua força al llarg del riu Yangtze. A principis de 207, les seues forces finalment van obtenir la victòria més completa sobre , un cap militar dins el lideratge de Liu Biao, que dominava el Yangtze Mitjà. En l'hivern d'eixe any, el senyor de la guerra del nord Cao Cao va dirigir un exèrcit d'uns 830.000 homes per conquerir el sud i completar la reunificació de la Xina. Dues faccions distintes van sorgir en la seva cort arran de la necessitat de plantejar com s'afrontava la situació. L'any 220, Cao Pi, el fill de Cao Cao, es va apoderar del tron i es va proclamar com l'Emperador de la Xina, posant fi a la regla nominal de successió de la dinastia Han.
rdf:langString Sun Quan (chinesisch 孫權 / 孙权, Pinyin Sūn Quán, IPA (hochchinesisch) [su̯ən5 tɕʰʏ̯ɛn35], W.-G. Sun Ch'üan; Großjährigkeitsname (Zi) Zhòngmóu; * 5. Juli 182; † 21. Mai 252) war der Begründer der chinesischen Wu-Dynastie zur Zeit der Drei Reiche und einer der Söhne des Generals Sun Jian. Nach dem Tod seines Vaters begleitete Sun Quan seinen älteren Bruder Sun Ce auf Feldzügen, während Sun Ce zum Warlord im südöstlichen China aufstieg. Nach Sun Ces Tod im Jahr 200 beerbte Sun Quan diese Position und schaffte es die Macht weiter zu konsolidieren und gegen Übergriffe aus dem Norden zu behaupten. Sein Sieg in der Schlacht von Chibi (208) besiegelte schließlich die Teilung Chinas für die nächsten Jahrzehnte. Im Jahr 221 wurde Sun Quan von Cao Pi, dem Kaiser der Wei-Dynastie, zum Herzog von Wu ernannt. Er schlug seinen westlichen Rivalen Liu Bei in der Schlacht von Xiaoting (222) und wandte sich daraufhin auch gegen Cao Pi. In der Schlacht von Shiting schaffte er es auch die Armee des Kaisers zu schlagen und erklärte sich im Jahr 229 selbst zum Kaiser. Zahlreiche außen- und innenpolitische Rückschläge verhinderten, dass Sun Quan die Macht seines Reiches weiter ausdehnen konnte. Neben einer fehlgeschlagenen Expedition ins Ostchinesische Meer und der misslungenen Unterstützung für den Wei-Rivalen Gongsun Yuan war es besonders seine mangelhafte Kooperation mit dem verbündeten Staat Shu Han im Westen, die seine Position nach außen schwächte. Im Innern machten ihm die mangelhafte Kontrolle der lokalen Statthalter zu schaffen und nach dem Tod seines designierten Thronfolgers Sun Deng führte ein Prinzenstreit am Hof zu weiteren Schwierigkeiten. Das Reich, das Sun Quan nach seinem Tod im Alter von siebzig Jahren nach 52 Jahren Regierung hinterließ, war nicht stark genug, um sich gegen die Bedrohung durch die Wei-Dynastie zu behaupten. Machtkämpfe zwischen den Regenten seiner Nachfolger, den Generälen und den Kaiserinnen schwächten das Reich zusätzlich. Im Jahr 280 wurde es schließlich von Kaiser Wu von Jin erobert, der die Wei-Dynastie fünfzehn Jahre zuvor beendet hatte und die Jin-Dynastie begründete.
rdf:langString سون تشوان (5 يوليو 182 - 21 مايو 252) (بالصينية التقليدية: 孫權، بالصينية المبسطة: 孙权) كان مؤسس مملكة وو خلال زمن الممالك الثلاث، في الصين. وهو ابن الجنرال العسكري سون جيان. عرف سابقاً بلقب إمبراطور تا، من مملكة وو. حكم بين عامي 200 إلى 222 كـ «وو وانغ» (ملك أو أمير وو)، ومنذ عام 222 حتى عام 252 كان إمبراطور سلالة وو. في فترة شبابه، أمضى تشوان وقته في مقاطعته ، وبعد موت أبّيه في بداية العقد 190 انتقل إلى مدن مختلفة على ضفاف نهر يانغتسيه الأوطأ. حينما اغتيل أخوه الأكبر في عام 200 من قبل خدم ، والذين قاتلهم سون تسيه في معارك في السنوات السابقة، ورث سون تشوان في سنه الثامنة عشر الأراضي الواقعة جنوب شرق نهر يانغتسيه من أخّيه. كان أحد إنجازاته أنه جعل إدارته مستقرّة نسبيا في تلك السنوات الأولى. معظم الضباط الكبار لسون جيان وسون تسيه، أمثال ، ، ، ، استمروا بالولاء له؛ وفي الحقيقة ذكر في الرواية بأنّ سون تسيه قام بتذكير سون تشوان في فراش موته بأن يتم «في الشؤون الداخلية استشارة جانغ جاو، وفي الشؤون الخارجية استشارة جو يو». وهكذا في العقد 200 وتحت رعاية مستشاريه، واصل سون تشوان تعزيز قوّته على طول نهر يانغتسيه. في بداية عام 207، حققت قواته نصراً كاملاً أخيرا على ، وهو زعيم عسكري تحت إمرة ، الذي سيطر على يانغتسيه المتوسّط. في شتاء ذلك العام، قاد سيد الحروب الشمالية تساو تساو جيشاً مكوناً من حوالي 200000 عسكري لفتح الجنوب لإكمال إعادة توحيد الصين. فظهرت فئتان حاولتا معالجة الحالة. الأولى، بقيادة جانغ جاو، أصرت بالإستسلام، بينما الآخرى، بقيادة جو يو والدبلوماسي الشاب ، عارضت المعاهدة. في النهاية قرر سون تشوان اعتراض تساو تساو في يانغتسيه المتوسّط بواسطة قواته النهرية المتفوّقة. بعد التحالف مع أحد أسياد الحرب اللاجئين وهو ليو باي، واستخدام الإستراتيجيات المشتركة لجوكيه ليانغ، ، ، وبانغ تونغ، استطاعوا هزيمة تساو تساو بشكل حاسم في معركة المنحدرات الحمراء. في عام 220، استولى تساو بي على العرش، وهو ابن تساو تساو، ثم أعلن نفسه إمبراطوراً للصين، فانهى حكم سلالة الهان. في باديء الأمر أراد سون تشوان أن يكون ملكاً يخدم سلالة واي بقيادة تساو بي، ولكنّه أخفق في عمل إتّفاق. ولكنه في عام 229 أعلن نفسه إمبراطوراً رسمياً. بسبب مهارته في إجماع الرجال الشرفاء المهمين إليه، كان سون تشوان قادراً على تفويض السلطة إلى الأشخاص الجيدين. هذه القوّة الأساسية خدمته حسنا في كسب دعم عامة الشعب وإحاطة نفسه مع الجنرالات المعروفين. توفي سون تشوان في عام 252 عن عمر ناهز 71. تمتّع بالعهد الأطول بين جميع مؤسسي الممالك الثلاث. خلفه (كإمبراطور وو) ابنه سون ليانغ.
rdf:langString Sun Quan (孙权 : 5 de julio de 182-21 de mayo de 252),​ hijo de Sun Jian, formalmente emperador Da de Wu, fue el fundador del reino Wu Oriental durante el período de los Tres Reinos en China. Gobernó desde 222 hasta 229 como rey de Wu y 229 a 252 como emperador de Wu. En su juventud, Sun pasó un tiempo en su casa del condado de Fuchun y, después de la muerte de su padre en los tempranos años de la década 190, en varias ciudades en la parte baja del río Yangtze. Su hermano mayor Sun Ce creó un estado propio en la región para convertirse en señor de la guerra, apoyándose en sus propios seguidores y una serie de alianzas con clanes locales. Cuando Sun Ce fue asesinado por los hombres de en el año 200, a los dieciocho años de edad Sun Quan heredó el sureste de las tierras del río Yangtsé de su hermano. Su gobierno resultó ser relativamente estable en los primeros años. Sun Jian y los oficiales de más sobresalientes de Sun Ce, tales como Zhou Yu, Zhao Zhang, Hong Zhang, y Pu Cheng, se mantuvieron leales, de hecho se menciona en el romance de los Tres Reinos que Sun Ce tenía en su lecho de muerte un recordatorio para Sun Quan que decía que "en el ámbito interno, consulta a Zhang Zhao, en los asuntos externos, consulta a Zhou Yu. " Así, todo el 200, Sun Quan, bajo la tutela de sus capaces asesores, continuó aumentando su fuerza a lo largo del río Yangtze. A principios de 207, sus fuerzas finalmente obtuvieron la victoria total sobre , un jefe militar al mando de Liu Biao, que dominó el Yangtsé medio. En invierno de ese año, el señor de la guerra del norte, Cao Cao, condujo un ejército de unos 830.000 hombres a la conquista del sur para completar la reunificación de China. Dos opiniones se crearon en la corte de Sun Quan sobre cómo manejar la situación. Uno, dirigido por , instó a rendirse, mientras que la otra, dirigida por Zhou Yu y , se oponían a la capitulación. Al final, Sun decidió oponerse a Cao en el Yangtsé medio con sus fuerzas fluviales superiores. Aliado con Liu Bei y empleando las estrategias combinadas de Zhou Yu y , derrotaron a Cao en la decisiva Batalla de los Acantilados Rojos. En 220, Cao Pi, hijo de Cao Cao, consiguió el trono y se proclamó emperador de China; ponía fin así a la dinastía Han. Al principio Sun sirvió nominalmente como vasallo de Cao Wei con el recién creado título de Príncipe de Wu, pero después Cao Pi exigió que enviara a su hijo, Sun Deng, como rehén a la capital de Cao Wei, Luoyang, y él se negó. En 222, se declaró independiente, cambiando su nombre de aquella era. No fue sino hasta el año 229 que oficialmente se declaró emperador. Debido a su habilidad en reunir a hombres importantes y honorables a su causa, Sun fue capaz de delegar autoridad a figuras capaces. Esta fuerza primaria le sirvió para ganar el apoyo de la gente común y rodearse de generales competentes. Después de la muerte de su heredero a la corona, , emergieron lentamente dos facciones opuestas que apoyaban a diferentes potenciales sucesores. Cuando logró suceder a Sun Deng en la corona, recibió el apoyo de Lu Xun y , mientras que su rival recibió el apoyo de y y sus clanes. Tras una lucha de poder interna prolongada, numerosos funcionarios fueron ejecutados, y Sun Quan resolvió duramente el conflicto entre las dos facciones exiliando a Sun He y matando a Sun Ba. Sun Quan murió el 18 de mayo del año 252 a la edad de 70 años. Disfrutó del reinado más largo de todos los fundadores de los Tres Reinos, y fue sucedido por su hijo .
rdf:langString Sun Quan (5 juillet 182 - 21 mai 252) (chinois : 孫權 ; chinois simplifié : 孙权 ; pinyin : sūn quán), avec Zhongmou (仲謀 / 仲谋, zhòngmóu) pour prénom social, était un seigneur de guerre chinois à l'époque de la fin de la dynastie Han, et le premier empereur de la dynastie des Wu occidentaux lors du début de la période des trois royaumes. Comme de nombreuses personnalités de son époque Sun Quan fut immortalisé dans le Roman desdits Trois Royaumes de Luo Guanzhong. En 200 Sun Quan hérite de la région du Jiangdong, théoriquement sous vasselage de l'empereur Xiandi de la dynastie Han mais gardant une très grande indépendance de par sa position géographique. Sun Quan protégea l'indépendance de son territoire en sortant victorieux de la bataille de la Falaise Rouge en 208. En 220, à la chute des Han, il renouvela son serment de vassalité envers la nouvelle dynastie Wei, mais proclama son indépendance en 222 en fondant le royaume de Wu dont il se donna le titre d'empereur le 23 juin 229. Après sa mort, il lui succède son fils Sun Liang et reçut le titre posthume de grand empereur des Wu occidentaux (東吳大皇帝). Son règne se caractérise initialement par une gestion très efficace de l'administration et une sélection rigoureuse de ses conseillers, mais se détériore après les années 230 lorsqu'il commet plusieurs erreurs de jugement qui aboutissent à des défaites militaires et l'aliène temporairement de son état-major. La fin de son règne est marqué par des crises de succession et des affaires de cour. Il est le fils de Sun Jian et de Wu Guotai, le petit frère de Sun Ce et le grand frère de Sun Yi et de Sun Shangxiang. Sa concubine préférée était Bu Lian, qui lui donna deux filles, Sun Luban et Sun Luyu.
rdf:langString Sun Quan (Hanzi: 孫權, Sūnquán) (5 Juli 182 - 21 Mei 252), putera kedua dari Sun Jian adalah pendiri negara Dong Wu (Wu Timur) pada Zaman Tiga Negara di Tiongktgfyhryhtyj ok. Dia memerintah sebagai raja Wu dari tahun 220 sampai 222, kemudian naik tahta sebagai kaisar Wu dari tahun 222 sampai 252. Sun Quan menghabiskan masa kecilnya di kota kelahirannya, Fuchun. Sejak ayahnya (Sun Jian) meninggal pada tahun 191, dia berpindah dari kota ke kota di daerah bawah sungai Yangtze. Kakaknya, Sun Ce mendirikan negara bagian yang terbentuk dari beberapa daerah kecil di sekitarnya. Pada tahun 200, sejak Sun Ce terbunuh, Sun Quan yang baru berumur 18 tahun mewarisi wilayah di daerah tenggara sungai Yangtze. Dalam pemerintahannya yang cukup aman dan stabil, Sun Quan dibantu oleh beberapa bekas pejabat Sun Ce, seperti Zhou Yu,, dan . Selama beberapa tahun, Sun Quan mampu membangun angkatan perang yang kuat dengan bantuan para perwiranya sehingga pada tahun 207, pasukannya mampu mengalahkan Huang Zu, perwira dari Liu Biao yang menguasai sungai Yangtze bagian tengah. Pada musim dingin tahun 207, Cao Cao memimpin sekitar 200.000 tentara untuk menguasai wilayah Selatan sebagai bagian dari rencana penyatuan seluruh Tiongkok. Di satu pihak, Zhang Zhao sebagai penasehat urusan dalam negeri Wu menyarankan untuk menyerah, sedangkan di lain pihak, Zhou Yu dan Lu Su menyarankan untuk melawan. Akhirnya Sun Quan memilih untuk mengusung bendera perang. Bersama Liu Bei yang saat itu berstatus pengungsi di negerinya, Sun Quan menggabungkan 2 ahli strategi terbesar, Zhuge Liang dan Zhou Yu, dibantu oleh siasat jebakan Huang Gai, dan Pang Tong untuk menghancurkan seluruh bala tentara Cao Cao pada Pertempuran Chibi.
rdf:langString Sun Quan (183 – 21 May 252), courtesy name Zhongmou (仲謀), posthumously known as Emperor Da of Wu, was the founder of the Eastern Wu dynasty, one of the Three Kingdoms of China. He inherited control of the warlord regime established by his elder brother, Sun Ce, in 200. He declared formal independence and ruled from 222 to 229 as the King of Wu and from 229 to 252 as the Emperor of Wu. Unlike his rivals Cao Cao and Liu Bei, Sun Quan was much younger than they were and governed his state mostly separate of politics and ideology. He is sometimes portrayed as neutral considering he adopted a flexible foreign policy between his two rivals with the goal of pursuing the greatest interests for the country. Sun Quan was born while his father Sun Jian served as the adjutant of Xiapi County. After Sun Jian's death in the early 190s, he and his family lived at various cities on the lower Yangtze River, until Sun Ce carved out a warlord regime in the Jiangdong region, based on his own followers and a number of local clan allegiances. When Sun Ce was assassinated by the retainers of Xu Gong (許貢) in 200, the 18-year-old Sun Quan inherited the lands southeast of the Yangtze River from his brother. His administration proved to be relatively stable in those early years as Sun Jian and Sun Ce's most senior officers, such as Zhou Yu, Zhang Zhao, Zhang Hong (張紘), and Cheng Pu (程普) supported the succession. Thus throughout the 200s, Sun Quan, under the tutelage of his able advisers, continued to build up his strength along the Yangtze River. In early 207, his forces finally won complete victory over Huang Zu, a military leader under Liu Biao, who dominated the middle Yangtze. Huang Zu was killed in battle. In winter of that year, the northern warlord Cao Cao led an army of approximately 220,000 to conquer the south to complete the reunification of China. Two distinct factions emerged at his court on how to handle the situation. One, led by Zhang Zhao, urged surrender whilst the other, led by Zhou Yu and Lu Su, opposed capitulation. Eventually, Sun Quan decided to oppose Cao Cao in the middle Yangtze with his superior riverine forces. Allied with Liu Bei and employing the combined strategies of Zhou Yu and Huang Gai, they defeated Cao Cao decisively at the Battle of Red Cliffs. In 220, Cao Pi, King of Wei, Cao Cao's son and successor, seized the throne and proclaimed himself to be the Emperor of China, ending and succeeding the nominal rule of the Han dynasty. At first Sun Quan nominally served as a Wei vassal with the Wei-created title of King of Wu, but after Cao Pi demanded that he send his son Sun Deng as a hostage to the Wei capital Luoyang and he refused, in 222, he declared himself independent by changing his era name. It was not until the year 229 that he formally declared himself emperor. After the death of his original crown prince, Sun Deng, two opposing factions supporting different potential successors slowly emerged. When Sun He succeeded Sun Deng as the new crown prince, he was supported by Lu Xun and Zhuge Ke, while his rival Sun Ba (孫霸) was supported by Quan Cong (全琮) and Bu Zhi and their clans. Over a prolonged internal power struggle, numerous officials were executed, and Sun Quan harshly settled the conflict between the two factions by exiling Sun He and forcing Sun Ba to commit suicide. Sun Quan died in 252 at the age of 70. He enjoyed the longest reign among all the founders of the Three Kingdoms and was succeeded by his son, Sun Liang. The Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi) describes Sun Quan as a tall man with bright eyes and oblong face. He was known as a wise and outgoing man who was fond of making jokes and playing tricks. Because of his skill in valuing the strength of his subordinates and avoiding their shortcomings, as well as treating them like his family, Sun Quan was able to delegate authority to capable figures. This primary strength served him well in gaining the support of the common people and surrounding himself with capable generals.
rdf:langString 孫 権(そん けん)は、三国時代の武将、呉の初代皇帝。字は仲謀。
rdf:langString 오 태조 대황제 손권(吳 太祖 大皇帝 孫權, 182년 음력 11월 11일 ~ 252년 음력 4월 26일)은 중국 삼국시대 오나라의 초대 황제다. 자는 중모(仲謀)이며 양주(揚州) 오군 하비군(下邳郡) 사람이다. 손견(孫堅)의 차남이며, 손책(孫策)의 동생이다. 200년, 강동(江東)의 맹주인 형 손책이 급사하자 어린 나이에 오후(吳侯)의 자리에 올라 강동을 다스렸다. 조조(曹操)와 유비(劉備)의 침공을 방어하여 삼국정립에 기여하였으며, 수성(守成)의 명수로 널리 평가되고 있다.
rdf:langString Sun Quan (Zhongmou) (5 juli 182 (18 mei volgens de Chinese kalender) - 21 mei 252 (16 april volgens de Chinese kalender)) (jiaxiang: Zhejiang, Hangzhou, 浙江杭州富阳) was een zoon van de en keizer van de Wu. Hij regeerde van 200 tot 222 als markies, van 222 tot 229 als koning en tot 252 als keizer van Wu. Hij leefde in zijn thuisland en na zijn vaders dood aan de benedenloop van de Jangtsekiang, maar nadat zijn oudere broer Sun Ce was vermoord door aanhangers van , nam hij ook zijn gebied ten zuidoosten van de Jangtsekiang over. en Sun Ce's beste officeren, zoals Zhou Yu, Zhang Zhao, Zhang Hong, and Cheng Pu bleven loyaal aan de familie. Hierdoor kon Sun Quan zijn rijk uitbreiden en in 207 versloeg hij met een leger , generaal in het leger van Liu Biao, die de Jingprovincie bezat en verantwoordelijk was voor de dood van Sun Jian. Hij werd in 222 koning onder de Wei-dynastie van Cao Pi, vanwege het gevaar dat vanuit Shu kwam. Maar Cao Pi verbrak dat verbond door Wu op haar moment van zwakte aan te vallen toen het in oorlog was met Shu. Het Wei-leger werd echter weerstaan. Het duurde tot 229 totdat Sun Quan besloot zichzelf tot keizer te verklaren. Hij overleed op 21 mei 252 en werd als keizer van Wu opgevolgd door zijn zoon .
rdf:langString Sun Quan , nome di cortesia Zhongmou (仲謀S), nome templare Taizu (太祖S), conosciuto posteriormente come Imperatore Da di Wu (吳大帝S, letteralmente "Grande Imperatore di Wu"), fu uno dei protagonisti dell'ultima dinastia Han e del periodo dei Tre Regni; nonché il fondatore del Regno di Wu. Capace generale e sovrano molto popolare, fu imperatore dal 229 (già sovrano indipendente dal 221) al 252, anno in cui morì all'età di 70 anni. Il suo regno, durato 23 anni, fa di lui il più longevo degli imperatori della sua epoca.
rdf:langString Sun Quan (Chinês tradicional: 孫權, Chinês simplificado: 孙权) (5 de julho de 182 - 18 de maio de 252) foi o fundador da dinastia Wu Oriental durante o período dos três reinos. Governou de 200 a 222 como Wu Wang (Rei/Príncipe de Wu) e de 222 a 252 como imperador da dinastia Wu, foi antecedido no trono pelo imperador Cao Pi do Reino de Wei e seguido por Feidi.
rdf:langString Sun Quan (kinesiska: 孫權), född 5 juli 182, död 21 maj 252, son till , var en kinesisk härskare som styrde kungadömet Wu från 229 till 252. Han var gift med Pan Shu. Sun Quan föddes 182 då hans far fortfarande var general för Handynastin.
rdf:langString Sun Quan (chiń. upr. 孙权; chiń. trad. 孫權; pinyin Sūn Quán; ur. 5 lipca 182 – zm. 21 maja 252) – syn Sun Jiana, założyciel Wschodniego królestwa Wu w Okresie Trzech Królestw, w Chinach. Rządził od 222 do 229 jako Wu Wang (książę z Wu) i od 229 do 252 jako Cesarz z Dynastii Wu.
rdf:langString Сунь Цюа́нь (кит. трад. 孫權, упр. 孙权, пиньинь Sūn Quán, 5 июля 182 — 21 мая 252), взрослое имя Чжунмоу (кит. трад. 仲謀, упр. 仲谋, пиньинь Zhòngmóu) — первый правитель царства У эпохи Троецарствия в Китае. Посмертное имя — Да-ди (大帝), храмовое имя — Тай-цзу (太祖).
rdf:langString Сунь Цюань (спрощ.: 孙权; піньїнь: Sun Quan; 5 липня 182 — 21 травня 252) — імператор держави У в 229–252 роках, визначний політичний та військовий діяч Китаю. Посмертне ім'я Да-ді.
rdf:langString 吳大帝孫權(182年7月5日-252年5月21日),字仲謀,孫吳武烈皇帝孫堅次子、長沙桓王孫策之弟,出生且童年成長於下邳(今江蘇省睢寧縣北郊),下邳人。東漢末三国時期吳的著名政治家、戰略家,同時是吳国皇帝,六朝開拓者之首。在位23年,享年70歲,安葬於蔣陵(今南京市玄武區),諡號為大皇帝,廟號太祖。亦有一称作大皇。
rdf:langString Jiahe
rdf:langString Taiyuan
rdf:langString
rdf:langString Huanglong
rdf:langString Chiwu
rdf:langString Huangwu
rdf:langString Shenfeng
rdf:langString Eastern_Wu_family_trees#Sun_Quan
rdf:langString
rdf:langString Emperor Da
xsd:nonNegativeInteger 46567
xsd:gYear 0252
xsd:gYear 0229

data from the linked data cloud