Subdominant
http://dbpedia.org/resource/Subdominant an entity of type: WikicatMusicalKeys
تحت الثابتة أو النغمة تحت الثابتة، اسم يطلق على رابع درجة في سلم موسيقى أو مقام؛ فنغمة تحت الثابتة في سلم أو مقام دو الكبير هي فا، و في صول الكبير هي دو، وهكذا دواليك.
rdf:langString
La subdominant és el quart grau d'una escala musical, que sempre es troba a una distància d'una quarta justa de la tònica. Atesa la importància de l'acord que es forma sobre aquest grau per a la definició de la tonalitat, es considera que aquest és un grau tonal.
rdf:langString
Azpidominatzailea, musikaren teorian, eskala batetako laugarren notari deritzo. Adibez, Do nagusiaren eskalan (piano batetako tekla zuriek soilik osatzen dutena, germanierazko idazkeran C hizkiak ordezkatzen duen Do notatik hasia, azpidominatzailea, F hizkiak ordezkatzen duen Fa nota izango litzateke, eta, akorde azpidominatzailea, Fa, la eta do notek osatuko lukete. Musikaren teorian, azpidominatzailearen akordea, IV erromatar zenbakiarekin irudikatzen da.
rdf:langString
下属音（かぞくおん、英: subdominant）は、全音階の主音から5度下(4度上)の音、つまり第ⅳ度音を指す。ハ長調ではファ、イ短調ではレの音である。下属音を根音とする和音を「下属和音」と呼ぶ。
rdf:langString
버금딸림음은 온음계의 네 번째(IV) 음이다. 으뜸음에서 완전5도 아래의 음으로, 장음계의 "파", 단음계의 "레", 장음계에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 "라"에 해당한다. 예를 들어, 다 장조(C major)와 다 장조(C Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "파"이고, 사 장조(G major)와 사 장조(G Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "도", 라 장조(D major)와 라 장조(D Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "솔", 가 장조(A major)와 가 장조(A Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "레", 마 장조(E major)와 마 장조(E Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "라"이다.
rdf:langString
Met subdominant wordt in de muziektheorie de toon aangeduid op de vierde toontrap in de toonladder, dus een reine kwart boven de tonica (grondtoon).
rdf:langString
La sottodominante è il quarto grado di una scala diatonica.Quando si presenta unita al settimo grado viene chiamata controsensibile per il carattere di moto che la spinge a risolvere sulla nota vicina, ovvero sul terzo grado della scala, la caratteristica.
rdf:langString
Subdominant är ett musikaliskt begrepp inom funktionsläran. I detta system betecknar subdominanten kvarten över (eller kvinten under) en tonarts grundton och den treklang som bildas utifrån denna ton. Eftersom subdominanten utgår från tonikan, är tonen det handlar om olika, beroende på vilken tonart det är. I till exempel tonarten C-dur är F den fjärde tonen i tonskalan, och är därför subdominant. I F-dur är Bb den fjärde tonen, och sålunda den tonartens subdominant.
rdf:langString
Субдомина́нта (фр. sousdominante, от лат. sub — «под» + dominans — «господствующий») в теории музыки — четвёртая ступень мажорного и минорного ладовых звукорядов. Субдоминантой также называют трезвучие, построенное на четвёртой ступени. Субдоминанта — одна из трёх основных (наряду с тоникой и доминантой) тональных функций. В аналитической разметке обозначается римской цифрой IV или латинской буквой S.
rdf:langString
下屬音（subdominant）是音階的第四個音級，它之所以被稱為下屬音是因為它比屬音低一個音級。例如在C大調中，G是屬音，F就是下屬音。
rdf:langString
Subdominanta (spodní dominanta) je hudební pojem, který označuječtvrtý tón diatonické stupnice nebo souzvuk na něm postavený. Nazývá se subdominanta proto, že je ve stejné vzdálenosti pod tónikou, v jaké je dominanta nad ní – v intervalu čisté kvinty. Mezi tónikou a subdominantou je tedy vzdálenost čisté kvarty. Spolu s tónikou a dominantou tvoří základní .
rdf:langString
Subdominanto estas laŭ la muzika funkcioteorio la akordo super la 4-a ŝtupo de gamo. Sed ankaŭ la 4-an ŝtupon sole oni nomas subdominanto. La baza tono de la subdominanto situas kvinton sub (resp. kvarton super) la baza tono de la toniko. De tio deduktiĝas ankaŭ la nomo subdominanto: Jean-Philippe Rameau elektis la nocion dominanto por akordoj, kiuj situas kvinton super la celakordo; akordoj, kiuj situas kvinton sub la celakordo, nomiĝas do subdominanto. Ekzemploj: La kiel akordoprogresado subdominanto - toniko efikas malpli deviga ol la dominanto - toniko.
rdf:langString
En música, la subdominante es el nombre técnico que se le da al cuarto grado de una escala diatónica. Podemos encontrar la subdominante partiendo de una nota cualquiera (tónica) avanzando en la siguiente estructura: Tónica - Segunda Menor - Segunda Mayor - Tercera Menor - Tercera Mayor - Cuarta Justa. Su nombre se debe a la relación que establece con otro grado conocido como dominante, que corresponde al quinto grado de una escala diatónica. Una de las relaciones que se establece entre estos dos grados, está en que comparten la misma distancia con la tónica, la subdominante se encuentra "bajando" 7 semitonos partiendo desde la tónica tal como la dominante se encuentra "subiendo" 7 semitonos partiendo desde la tónica; En otras palabras, la tónica es la dominante de la subdominante y también
rdf:langString
Subdominante, auch Unterdominante, bezeichnet den Akkord auf der vierten Stufe einer Dur- oder Molltonleiter. Die Bezeichnung Subdominante (sous-dominante) wurde von Jean-Philippe Rameau eingeführt und bedeutet nach heutigem Verständnis, dass sie im Gegensatz zur (Ober-)Dominante, die sich eine Quinte über der Tonika befindet, eine Quinte unter der Tonika liegt. Beispiele: Die Subdominante ist Bestandteil der gängigen Kadenz T - S - D - T. Der Plagalschluss als Akkordfortschreitung Subdominante - Tonika wirkt weniger zwingend als der authentische Schluss Dominante - Tonika.
rdf:langString
Dans la musique tonale, la sous-dominante désigne le quatrième degré d'une gamme. Quel que soit le mode — gamme majeure ou gamme mineure — ce degré est toujours situé une quarte juste au-dessus du degré principal, la tonique, soit, une quinte juste au-dessous, conformément à la règle des renversements. Par exemple, la note fa est la sous-dominante des gammes de do majeur et do mineur. En harmonie classique, la sous-dominante est l'un des trois « degrés principaux » — ou « meilleurs degrés » — de la tonalité, les deux autres étant : la tonique et la dominante.
rdf:langString
In music, the subdominant is the fourth tonal degree of the diatonic scale. It is so called because it is the same distance below the tonic as the dominant is above the tonic – in other words, the tonic is the dominant of the subdominant. It also happens to be the note one step below the dominant. In the movable do solfège system, the subdominant note is sung as fa. — Berry (1976) These chords may also appear as seventh chords: in major, as IVM7, or in minor as iv7 or sometimes IV7: A cadential subdominant chord followed by a tonic chord produces the so-called plagal cadence.
rdf:langString
Subdominanta (łac. sub = pod; dominans = panujący; skr. S) – czwarty stopień gamy durowej lub molowej znajdujący się w odległości kwarty czystej w górę lub kwinty czystej w dół od toniki (dlatego zwana jest też dominantą dolną). Jeden z trzech głównych stopni gamy obok toniki i dominanty. Subdominanta to również akord zbudowany na IV stopniu (zwany akordem subdominantowym), a właściwie funkcja harmoniczna, którą pełni ten akord (funkcja subdominanty).Subdominanta może być również zbudowana na drugim, szóstym i siódmym stopniu gamy.
rdf:langString
A subdominante na teoria musical é um dos graus da escala musical, na música tonal e no modo maior das escalas representa o quarto grau, ou a quarta nota da escala ou do modo, localizado entre os graus mediante e dominante. Tal como a mediante, este grau é chamado "nota modal" porque determina se está no modo maior ou modo menor. Cada grau da escala recebe um nome de acordo com a sua função exercida na escala. O termo "sub" do latim significa “abaixo de”, indicando “vem antes da dominante”.
rdf:langString
Субдоміна́нта (від лат. sup- — під- й dominans — пануючий) — у теорії музики — тональність, тоніка якої є четвертим ступенем по відношенню до даної. Субдомінанта є тональністю першого ступеня спорідненості до даного. Субдомінантою також називається й сам четвертий ступінь тональності — звідси її назва: вона перебуває під п'ятим ступенем, домінантою. У натуральному мажорі субдомінанта мажорна (наприклад, до мажор — фа мажор), в натуральному мінорі — мінорна (наприклад, ля мінор — ре мінор). У гармонічному мажорі й мелодичному мінорі субдомінантовий тризвук буде, відповідно, мінорним і мажорним.
rdf:langString
rdf:langString
تحت الثابتة (موسيقى)
rdf:langString
Subdominant
rdf:langString
Subdominanta
rdf:langString
Subdominante
rdf:langString
Subdominanto
rdf:langString
Subdominante
rdf:langString
Azpidominante (musika)
rdf:langString
Sous-dominante
rdf:langString
Sottodominante
rdf:langString
버금딸림음
rdf:langString
下属音
rdf:langString
Subdominant
rdf:langString
Subdominanta
rdf:langString
Subdominante
rdf:langString
Subdominant
rdf:langString
Субдоминанта
rdf:langString
Subdominant
rdf:langString
下屬音
rdf:langString
Субдомінанта
xsd:integer
203436
xsd:integer
1094658438
rdf:langString
تحت الثابتة أو النغمة تحت الثابتة، اسم يطلق على رابع درجة في سلم موسيقى أو مقام؛ فنغمة تحت الثابتة في سلم أو مقام دو الكبير هي فا، و في صول الكبير هي دو، وهكذا دواليك.
rdf:langString
Subdominanta (spodní dominanta) je hudební pojem, který označuječtvrtý tón diatonické stupnice nebo souzvuk na něm postavený. Nazývá se subdominanta proto, že je ve stejné vzdálenosti pod tónikou, v jaké je dominanta nad ní – v intervalu čisté kvinty. Mezi tónikou a subdominantou je tedy vzdálenost čisté kvarty. Ve stupnici (to je ta stupnice, která zní, pokud se začne na tónu C a hraje se pouze na bílé klávesy klavíru) je subdominantou nota F. Subdominantní kvintakord je souzvuk F-A-C. V hudební teorii se subdominantní souzvuk označuje písmenem S nebo římskou číslicí IV (durový) nebo iv (molový). Spolu s tónikou a dominantou tvoří základní .
rdf:langString
La subdominant és el quart grau d'una escala musical, que sempre es troba a una distància d'una quarta justa de la tònica. Atesa la importància de l'acord que es forma sobre aquest grau per a la definició de la tonalitat, es considera que aquest és un grau tonal.
rdf:langString
Subdominante, auch Unterdominante, bezeichnet den Akkord auf der vierten Stufe einer Dur- oder Molltonleiter. Die Bezeichnung Subdominante (sous-dominante) wurde von Jean-Philippe Rameau eingeführt und bedeutet nach heutigem Verständnis, dass sie im Gegensatz zur (Ober-)Dominante, die sich eine Quinte über der Tonika befindet, eine Quinte unter der Tonika liegt. Beispiele:
* Der Dreiklang auf der vierten Stufe von C-Dur besteht aus den Akkordtönen f - a - c. Die Subdominante von C-Dur ist somit der F-Dur-Dreiklang.
* Der Dreiklang auf der vierten Stufe von d-Moll besteht aus den Akkordtönen g - b - d. Die Subdominante von d-Moll ist somit der g-Moll-Dreiklang. In ihrer klanglichen Wirkung stellt die Subdominante (Funktionssymbol: S, in Moll: s) ein Gegengewicht zur Dominante (D) dar und wird oft als Ruhepol empfunden. In ihrer Zielrichtung ist sie im Vergleich zur Dominante, die zur Tonika (T/t) zurückstrebt, wesentlich offener. Sie wird häufig als Ausgang für anstehende Modulationen verwendet. Gegenüber T und D hebt sie sich (insbesondere in der Moll-Variante) durch ihren vergleichsweise farbigen Klangcharakter ab. Die Subdominante ist Bestandteil der gängigen Kadenz T - S - D - T. Der Plagalschluss als Akkordfortschreitung Subdominante - Tonika wirkt weniger zwingend als der authentische Schluss Dominante - Tonika. Die Wirkung der Subdominante lässt sich durch das Hinzufügen der großen Sexte verstärken (in C-Dur ein dem F-Dur-Dreiklang hinzugefügtes d, in c-Moll entsprechend f-as-c-d). Der so entstehende Subdominantquintsextakkord wurde bereits von Jean-Philippe Rameau beschrieben („l’accord de la sixte ajoutée“, S56 bzw. s56). Gebräuchlich ist auch die Kurzbezeichnung „Rameau-Akkord“. Im Barock (Bach-Choral) und in der Wiener Klassik war er charakteristisches Element einer abschließenden Kadenz. In der Romantik (z. B. Brahms, Tschaikowsky) wurde er in der Moll-Form gern plagalschlüssig als besonders reizvolle, emotionale Farbwirkung auch in Durtonarten eingesetzt (in C-dur also f-as-c-d). Es gibt auch den subdominantischen Akkord mit Sexte statt Quinte, den man als subdominantischen Sextakkord bezeichnet (kurz: S6 bzw. s6, in C-dur f-a-d, in c-Moll f-as-d). Dieser Akkord besteht aus den gleichen Tönen wie der leitereigene Dreiklang der 2. Stufe. Ein weiterer subdominantischer Akkord ist der neapolitanische Sextakkord (kurz: „Neapolitaner“, sn). Er ist – in Moll und Dur gleichermaßen – eine Variante der Moll-Subdominante, bei der aber die Quinte durch die tonleiterfremde kleine Sexte ersetzt wird (in C-Dur und c-Moll f-as-des). Da das Tonmaterial des Neapolitaners mit dem im Quintenzirkel weit entfernten Des-Dur-Akkord identisch ist, bietet er sich für Modulationen an.
rdf:langString
Subdominanto estas laŭ la muzika funkcioteorio la akordo super la 4-a ŝtupo de gamo. Sed ankaŭ la 4-an ŝtupon sole oni nomas subdominanto. La baza tono de la subdominanto situas kvinton sub (resp. kvarton super) la baza tono de la toniko. De tio deduktiĝas ankaŭ la nomo subdominanto: Jean-Philippe Rameau elektis la nocion dominanto por akordoj, kiuj situas kvinton super la celakordo; akordoj, kiuj situas kvinton sub la celakordo, nomiĝas do subdominanto. Ekzemploj:
* La akordo sur la 4-a ŝtupo de C-maĵoro konsistas el la akordotonoj f - a - c. La subdominanto de C-maĵoro do estas la akordo F-maĵoro.
* La akordo sur la 4-a ŝtupo de d-minoro konsistas el la akordotonoj g - bb - d. La subdominanto de d-minoro do estas la akordo g-minoro. En sia sona efiko la subdominanto (funkcio-simbolo en maĵoro: S, en minoro: s) starigas kontraŭpezon al dominanto (D) kaj estas sentata kiel trankvila poluso. En ĝia celdirekto ĝi estas pli malferma kompare kun la dominanto, kiu strebas reen al la toniko (T/t). Oni uzas ĝin ofte kiel elirpunkto por sekvontaj moduladoj. Kompare kun T kaj D ĝi kontrastas precipe pro sia relative koloreca sonkaraktero; tipa apliko: harmonizado de la sesa gamotono, kiam ĝi estas melodia supro (ekz.: Händel, „Halleluja“ el „Messias“). Ene de la kutima kadenco S - D - T tamen oni uzas la subdominanton ŝablonece. La kiel akordoprogresado subdominanto - toniko efikas malpli deviga ol la dominanto - toniko. La efiko de la subdominanto estas plifortigebla per aldonado de granda sesto (en C-maĵora d aldonita al akordo F-maĵoro, en c-minoro f-ab-c-d respektive). La tiamaniere ekestantan subdominant-kvintsestakordon jam priskribis Jean-Philippe Rameau („l'accord de la sixte ajoutée“). Kutimas ankaŭ la mallonga nomo „Rameau-akordo“. En la baroko (Bach-ĥoralo) kaj en la Viena klasikismo ĝi estis karakteriza elemento de fina kadenco, en la klasikismo tamen plejparte en modifita formo kun sesto anstataŭ kvinto (subdominant-sestakordo, mallonge: S6). En la Romantismo (ekz. Brahms, Ĉajkovskij) oni ŝatis uzi ĝin plagalkadence en la minorformo kiel aparte rava, emociiga kolorefiko ankaŭ en maĵortonaloj (en C-maĵoro de f-ab-c-d). Plua subdominanta akordo estas la Napola sestakordo (mallonge: napolaĵo). Ĝi estas - en minoro kaj maĵoro samgrade – variaĵo de minor-subdominanto, je kio tamen la kvinto estas anstataŭigata per ekstergama malgranda sesto (en C-maĵoro kaj c-minoro f-ab-db). Ĉar la tonmaterialo de la napolaĵo identas kun la akordo Db-maĵora, ege distanca en la kvintociklo, ĝi taŭgas aparte por moduladoj.
rdf:langString
Azpidominatzailea, musikaren teorian, eskala batetako laugarren notari deritzo. Adibez, Do nagusiaren eskalan (piano batetako tekla zuriek soilik osatzen dutena, germanierazko idazkeran C hizkiak ordezkatzen duen Do notatik hasia, azpidominatzailea, F hizkiak ordezkatzen duen Fa nota izango litzateke, eta, akorde azpidominatzailea, Fa, la eta do notek osatuko lukete. Musikaren teorian, azpidominatzailearen akordea, IV erromatar zenbakiarekin irudikatzen da.
rdf:langString
En música, la subdominante es el nombre técnico que se le da al cuarto grado de una escala diatónica. Podemos encontrar la subdominante partiendo de una nota cualquiera (tónica) avanzando en la siguiente estructura: Tónica - Segunda Menor - Segunda Mayor - Tercera Menor - Tercera Mayor - Cuarta Justa. Su nombre se debe a la relación que establece con otro grado conocido como dominante, que corresponde al quinto grado de una escala diatónica. Una de las relaciones que se establece entre estos dos grados, está en que comparten la misma distancia con la tónica, la subdominante se encuentra "bajando" 7 semitonos partiendo desde la tónica tal como la dominante se encuentra "subiendo" 7 semitonos partiendo desde la tónica; En otras palabras, la tónica es la dominante de la subdominante y también resulta ser la nota que está inmediatamente "bajando" un tono de la dominante. Pero las relaciones van más allá de la mera ubicación topográfica de una escala, ya que la relación. Entonces según el contexto se hablará de subdominante cuando se puede hacer referencia a la cuarta nota de una escala, o bien al acorde que se forma sobre dicha nota y/o a la función tonal y sonoridad correspondientes (siendo más frecuente esto último). En todos estos casos, se representa con el número romano IV si este está dentro del modo mayor, o con el iv si está dentro del modo menor. Por ejemplo, en la escala o tonalidad de do mayor que corresponde a las teclas blancas del teclado moderno, comenzando desde do, la subdominante es la nota fa; y el acorde de subdominante se compondría de las notas fa, la y do. En teoría de la música, los acordes deben ser usados en cadencias que generen tanto un efecto de movimiento como a su vez diferentes matices para acompañar a una determinada melodía. El matiz más importante dentro de la música tonal es la tensión provocada por la sonoridad de la dominante, esta tensión está dada por el efecto tritonal del séptimo grado de la escala, en palabras simples, el acorde dominante tiene notas que generan una tensión sonora fuerte que obliga a una resolución en la tónica. Este efecto de tensión-resolución es lo que por un lado genera vitalidad dentro de la armonía y por otro lado nos indica sobre qué tonalidad está construida la música que se está escuchando. En cambio el acorde de subdominante representa una función tonal de tensión moderada y no resolutiva, ya que en su estructura los acordes que se forman no poseen el efecto tritonal, de esta forma la subdominante complementa y matiza la función tonal de la dominante dentro de la armonía de una pieza musical.
* Datos: Q536541
* Multimedia: Subdominant / Q536541
rdf:langString
Dans la musique tonale, la sous-dominante désigne le quatrième degré d'une gamme. Quel que soit le mode — gamme majeure ou gamme mineure — ce degré est toujours situé une quarte juste au-dessus du degré principal, la tonique, soit, une quinte juste au-dessous, conformément à la règle des renversements. Par exemple, la note fa est la sous-dominante des gammes de do majeur et do mineur. En harmonie classique, la sous-dominante est l'un des trois « degrés principaux » — ou « meilleurs degrés » — de la tonalité, les deux autres étant : la tonique et la dominante. La sous-dominante étant située une quinte juste au-dessous de la tonique, et la dominante, une quinte juste au-dessus, on peut considérer ces deux degrés comme symétriques par rapport à la tonique, et formant avec elle une chaîne de quintes justes, que l'on retrouve naturellement dans le fameux cycle des quintes : — sous-dominante * quinte juste * tonique * quinte juste * dominante. Ce degré remplit la « fonction tonale de sous-dominante », qui consiste à produire ou précéder l'accord de dominante de la tonalité. Dans le système tonal, l'accord construit sur ce IVe degré — dit « accord de sous-dominante » — joue un rôle important dans les cadences et les modulations.
rdf:langString
In music, the subdominant is the fourth tonal degree of the diatonic scale. It is so called because it is the same distance below the tonic as the dominant is above the tonic – in other words, the tonic is the dominant of the subdominant. It also happens to be the note one step below the dominant. In the movable do solfège system, the subdominant note is sung as fa. The triad built on the subdominant note is called the subdominant chord. In Roman numeral analysis, the subdominant chord is typically symbolized by the Roman numeral "IV" in a major key, indicating that the chord is a major triad. In a minor key, it is symbolized by "iv", indicating that the chord is a minor triad. In very much conventionally tonal music, harmonic analysis will reveal a broad prevalence of the primary (often triadic) harmonies: tonic, dominant, and subdominant (i.e., I and its chief auxiliaries a 5th removed), and especially the first two of these. — Berry (1976) These chords may also appear as seventh chords: in major, as IVM7, or in minor as iv7 or sometimes IV7: 1_\markup { \concat { "iv" aise #1 \small "7" } } ^\markup { iny { "infrequent" } }_\markup { \concat { "IV" aise #1 \small "7" } } \bar "||"} }" /> A cadential subdominant chord followed by a tonic chord produces the so-called plagal cadence. As with other chords which often precede the dominant, subdominant chords typically have predominant function. In Riemannian theory, it is considered to balance the dominant around the tonic (being as far below the tonic as the dominant is above). The term subdominant may also refer to a relationship of musical keys. For example, relative to the key of C major, the key of F major is the subdominant. Music which modulates (changes key) often modulates to the subdominant when the leading tone is lowered by half step to the subtonic (B to B♭ in the key of C). Modulation to the subdominant key often creates a sense of musical relaxation, as opposed to modulation to the dominant (fifth note of the scale), which increases tension.
rdf:langString
下属音（かぞくおん、英: subdominant）は、全音階の主音から5度下(4度上)の音、つまり第ⅳ度音を指す。ハ長調ではファ、イ短調ではレの音である。下属音を根音とする和音を「下属和音」と呼ぶ。
rdf:langString
버금딸림음은 온음계의 네 번째(IV) 음이다. 으뜸음에서 완전5도 아래의 음으로, 장음계의 "파", 단음계의 "레", 장음계에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 "라"에 해당한다. 예를 들어, 다 장조(C major)와 다 장조(C Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "파"이고, 사 장조(G major)와 사 장조(G Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "도", 라 장조(D major)와 라 장조(D Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "솔", 가 장조(A major)와 가 장조(A Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "레", 마 장조(E major)와 마 장조(E Major)에서 2, 3, 6, 7음을 반음 내린 것의 버금딸림음은 "라"이다.
rdf:langString
Met subdominant wordt in de muziektheorie de toon aangeduid op de vierde toontrap in de toonladder, dus een reine kwart boven de tonica (grondtoon).
rdf:langString
La sottodominante è il quarto grado di una scala diatonica.Quando si presenta unita al settimo grado viene chiamata controsensibile per il carattere di moto che la spinge a risolvere sulla nota vicina, ovvero sul terzo grado della scala, la caratteristica.
rdf:langString
Subdominant är ett musikaliskt begrepp inom funktionsläran. I detta system betecknar subdominanten kvarten över (eller kvinten under) en tonarts grundton och den treklang som bildas utifrån denna ton. Eftersom subdominanten utgår från tonikan, är tonen det handlar om olika, beroende på vilken tonart det är. I till exempel tonarten C-dur är F den fjärde tonen i tonskalan, och är därför subdominant. I F-dur är Bb den fjärde tonen, och sålunda den tonartens subdominant.
rdf:langString
Subdominanta (łac. sub = pod; dominans = panujący; skr. S) – czwarty stopień gamy durowej lub molowej znajdujący się w odległości kwarty czystej w górę lub kwinty czystej w dół od toniki (dlatego zwana jest też dominantą dolną). Jeden z trzech głównych stopni gamy obok toniki i dominanty. Subdominanta to również akord zbudowany na IV stopniu (zwany akordem subdominantowym), a właściwie funkcja harmoniczna, którą pełni ten akord (funkcja subdominanty).Subdominanta może być również zbudowana na drugim, szóstym i siódmym stopniu gamy. Początkowo subdominanty używano wyłącznie w połączeniu z toniką, chociaż już w końcu XV wieku łączono ją z dominantą.
rdf:langString
Субдомина́нта (фр. sousdominante, от лат. sub — «под» + dominans — «господствующий») в теории музыки — четвёртая ступень мажорного и минорного ладовых звукорядов. Субдоминантой также называют трезвучие, построенное на четвёртой ступени. Субдоминанта — одна из трёх основных (наряду с тоникой и доминантой) тональных функций. В аналитической разметке обозначается римской цифрой IV или латинской буквой S.
rdf:langString
A subdominante na teoria musical é um dos graus da escala musical, na música tonal e no modo maior das escalas representa o quarto grau, ou a quarta nota da escala ou do modo, localizado entre os graus mediante e dominante. Tal como a mediante, este grau é chamado "nota modal" porque determina se está no modo maior ou modo menor. Cada grau da escala recebe um nome de acordo com a sua função exercida na escala. O termo "sub" do latim significa “abaixo de”, indicando “vem antes da dominante”. Na harmonia, a subdominante é umas das funções harmônicas, a função de afastamento (junto com a função de aproximação baseada na dominante e, função de repouso baseada na tônica), ou seja, é uma nota com sentido meio-suspensivo (meio-instável), pois se apresenta de forma intermediária sem a estabilidade da tônica e sem a angústia da dominante. O acorde principal é formado sobre o quarto grau de uma escala, que possui função forte, muito usado na música erudita, e simbolizado com o número romano IV se é maior, ou iv se é menor. Este pode ser substituído pela supertônica grau II, muito comum na mpb e no jazz. Por exemplo, na harmonia triádica (que forma os acordes com intervalos de terça iniciando na nota tônica) usando a escala fundamental dó maior o acorde de três notas (tríade) que cumpre a função de Subdominante, é composto pelas notas fá-lá-dó (que correspondem respectivamente à: fundamental, terça e a quinta do acorde F).
rdf:langString
下屬音（subdominant）是音階的第四個音級，它之所以被稱為下屬音是因為它比屬音低一個音級。例如在C大調中，G是屬音，F就是下屬音。
rdf:langString
Субдоміна́нта (від лат. sup- — під- й dominans — пануючий) — у теорії музики — тональність, тоніка якої є четвертим ступенем по відношенню до даної. Субдомінанта є тональністю першого ступеня спорідненості до даного. Субдомінантою також називається й сам четвертий ступінь тональності — звідси її назва: вона перебуває під п'ятим ступенем, домінантою. У натуральному мажорі субдомінанта мажорна (наприклад, до мажор — фа мажор), в натуральному мінорі — мінорна (наприклад, ля мінор — ре мінор). У гармонічному мажорі й мелодичному мінорі субдомінантовий тризвук буде, відповідно, мінорним і мажорним. , що містить тоніку та субдомінанту, називається плага́льним. На відміну від автентичних зворотів, обороти із субдомінантою прийнято вважати м'якими й спокійними. Часто в репризі сонатної форми у місці, що відповідає переходу мелодії в домінантову тональність в експозиції, мелодія переходить у субдомінантову тональність.
xsd:nonNegativeInteger
5070