Stone of Scone
http://dbpedia.org/resource/Stone_of_Scone an entity of type: WikicatNationalSymbolsOfScotland
Scone [sku:n] estas vilaĝo en centra Skotlando, nordoriente de Perth. La antikva parto de la vilaĝo, Old Scone, estas fama pro ŝtono kiu tie troviĝas, la t.n. Ŝtono de Scone aŭ Ŝtono de l’ Fato (Stone of Scone aŭ Stone of Destiny angle). Sur tiu ŝtono estis kronataj la reĝoj de Skotlando de ĝis . Ĝi estis alportata al Londono fare de Eduardo la 1-a en 1296 kaj metata sub la kronadseĝon en la abatejo de Westminster.La ŝtonon oni transportis hejmen al Scone en la novembro de 1996.
rdf:langString
Der Stein von Scone (englisch Stone of Scone; [stəʊn əv skuːn]) ist auch unter den Bezeichnungen Coronation Stone (deutsch „Krönungsstein“), Stone of Destiny (deutsch „Stein der Vorsehung / Bestimmung“) oder irisch Lia Fáil bekannt. Der Stein spielte einst im schottischen und spielt heute nach wie vor im britischen Krönungsritual eine Rolle. Es handelt sich um einen Block aus rotem Sandstein von etwa 66 cm × 41 cm × 27 cm Größe und einer Masse von etwa 152 kg.
rdf:langString
Is séadchomhartha Albanach é an Lia Fàil nó Clach na Cinneamhain (nó “Stone of Destiny” / “Stone of Scone” i mBéarla), bloc dronuilleogach de ghaineamhchloch dhearg (tá Lia Fáil i dTeamhair, Contae na Mí, chomh maith; féach anseo).
rdf:langString
La pierre du destin (gaélique écossais : Lia Fàil), aussi connue sous les noms de pierre de Scone, la pierre du couronnement, l'oreiller de Jacob et la pierre de Tanist, est un bloc de grès, utilisé dans les rituels de couronnement au Royaume-Uni.
rdf:langString
스콘석(Stone of Scone) 또는 기적의 돌(Stone of Destiny)은 여러 세기에 걸쳐 스코틀랜드 군주의 대관식에 쓰이다가 나중에 영국, 그레이트브리튼 및 잉글랜드의 군주의 대관식에 쓰였던 직사각형 토막의 붉은 빛의 사암이다. 잉글랜드에서는 대관식 돌(Coronation Stone)로 부른다. 스콘석은 왕위 계승에 중요한 역할을 담당했던 스코틀랜드 사람들의 자부심을 대표하는 상징이다. 1296년에 이 돌은 잉글랜드에 빼앗겨 웨스트민스터 사원로 옮겨졌는데 이는 스코틀랜드 거주민들의 분노를 샀다. 1950년 성탄절에 네 명의 스코틀랜드 학생들이 이 돌을 훔쳐서 자기 동네로 옮겼으나 경찰에 붙잡히고 돌은 다시 원래 있던 지역으로 이송되었다. 1996년에 이 돌은 스코틀랜드에 있어야 한다는 영국 정부의 결정에 따라 다시 스코틀랜드에 안장되었다.
rdf:langString
La Pietra di Scone o Pietra del Destino o Pietra dell'incoronazione (in inglese: Stone of Scone o Stone of Destiny o Coronation Stone) è una pietra a forma di grossolano parallelepipedo in arenaria rossa sulla quale furono incoronati i sovrani scozzesi da Kenneth I di Scozia a Carlo II.
rdf:langString
スクーンの石（スクーンのいし、英語: Stone of Scone、スコットランド語: Stane o Scuin）は、代々のスコットランド王が、スクーンにおいてこの石の上で戴冠式を挙げたとされる石であり、スコットランドを象徴する文化遺物の一つである。運命の石（Stone of Destiny）と呼ばれることも多い。石の寸法は、66.0 cm × 42.5 cm × 27.0 cm、質量は、約152 kgである。石の両サイドに運搬のための鉄輪がついている。
rdf:langString
De Stone of Scone, ook wel de Stone of Destiny (Steen van het Lot) genoemd, is de steen waarop van de negende tot en met veertiende eeuw alle Schotse koningen werden gekroond. De laatste koning die erop gekroond werd, was John Balliol in 1292. Vier jaar later werd de steen weggevoerd door koning Eduard I van Engeland. Tot de restitutie in 1996 bevond hij zich onder de Engelse troon. De steen bevindt zich tegenwoordig samen met de Schotse regalia in Edinburgh Castle.
rdf:langString
Скунський камінь (англ. Stone of Scone, Stone of Destiny; шотл. гел. Clach Sgàin, Clach na Cinneamhainn, An Liath Fàil ) — священна реліквія Шотландії, що є великим блоком пісковика вагою 152 кг. Первинно камінь зберігався в абатстві Скуна в Шотландії. Упродовж століть на камені коронувались шотландські та англійські монархи, а також, ймовірно, королі Дал Ріади. Інші назви каменя — Камінь Долі, Подушка Якова, Коронаційний камінь.
rdf:langString
Sconestenen, även känd som Ödesstenen eller Kröningsstenen (det förra namnet refererar dock ibland till ), på engelska Stone of Scone, är ett sandstensblock som förvarades i det nu förfallna klostret i Scone, nära Perth, Skottland. Den är även känd som Jakobs kuddsten, Jakobs pelarsten och som Taniststenen.
rdf:langString
斯昆石（Stone of Scone），通称“命运石”或“加冕石”，乃苏格兰历代國王加冕时使用的一块砂岩。斯昆石色淡黄，呈长方形，长26英寸，宽16英寸，高11英寸，重336磅。据凯尔特人传说，雅各看见天使时（圣经旧约创世记二十八10~22），正是头枕此石，因此又名“雅各的枕头”、“雅格的支柱”或者“酋长石”。该石曾被保存在现已废弃的珀斯郡的斯昆修道院中，因而得名。
rdf:langString
Скунский камень (гэльск. Clach Sgàin, англ. Stone of Scone), также Камень Судьбы (гэльск. Clach na Cinneamhainn, англ. Stone of Destiny), Коронационный камень (англ. Coronation Stone) — священная реликвия Шотландии, представляющая собой кусок древнего красного песчаника массой 152 кг. и размером 66 х 42,5 х 26,7 см. С одной стороны на камне выгравирован крест, с другой стороны приделаны два кольца, предназначенные для перемещения реликвии. До конца XIII века камень хранился в (местечко Скун в области Гоури). На протяжении веков на камне короновались шотландские и английские монархи, а также, вероятно, короли Дал Риады.
rdf:langString
Pedra de Scone o Lia Fail (Pedra del destí o Marbre fatal) és una pedra ampla de color gris, sobre la qual els reis d'Escòcia eren coronats a l'abadia de Scone. Es diu d'aquesta pedra que deixava escoltar gemecs quan s'hi asseia algun pretendent. La tradició suposa que és la mateixa pedra sobre la qual Jacob reclinà el cap a les planures de Lux. Amb la unificació de les corones d'Escòcia i Anglaterra sota la dinastia Estuard, els reis d'Escòcia tornaren a ser coronats sobre la Pedra del Destí, encara que aquesta no es desplacés de la seva ubicació en cap moment.
rdf:langString
La Piedra del Destino, también conocida como Piedra de Scone o Piedra de la Coronación (en gaélico escocés clach-na-cinneamhain, clach Sgàin o también Lia(th) Fàil), es un bloque de piedra arenisca, históricamente conservada en la Abadía de Scone (hoy derruida y sustituida por el Palacio de Scone), que se empleaba en las ceremonias de coronación de los reyes escoceses durante la Edad Media. En el siglo XIII la Piedra fue capturada por el rey Eduardo I de Inglaterra y llevada a la Abadía de Westminster en Londres, para emplearla en la coronación de los reyes ingleses. En 1996, el Gobierno británico decidió devolver la Piedra a Escocia, con la condición de que volviera a Londres para su uso en futuras coronaciones, por lo que ahora puede ser vista en el Castillo de Edimburgo, junto con las j
rdf:langString
Patuaren harria, baita Scone harria edo Koroaketaren harria (ingelesez Stone of Scone, Stone of Destiny edo the Coronation Stone; gaeleraz clach-na-cinneamhain, clach Sgàin edo Lia(th) Fàil), hareharrizko harritzar edo blokea da, historikoki gordetzen zen (gaur egun eraitsia eta Scone jauregiaz ordezkatua), Erdi Aroan eskoziar erregeak koroatzeko ospakizunetan erabiltzen zelarik. XIII. mendean Edward I.a Ingalaterrakoak Harria bereganatu eta Londoneko Westminster abatetxera eramanarazi zuen. 1996an Britainiar Gobernuak Harria Eskoziara itzularaztea erabaki zueniltzeko asmoz, hortaz gaur egun eskoziar koroaren bitxiekin batera Edinburgheko gazteluan ikusgai dago.
rdf:langString
The Stone of Scone (/ˈskuːn/; Scottish Gaelic: An Lia Fàil; Scots: Stane o Scuin)—also known as the Stone of Destiny, and often referred to in England as The Coronation Stone—is an oblong block of red sandstone that has been used for centuries in the coronation of the monarchs of Scotland. It is also known as Jacob's Pillow Stone and the Tanist Stone, and as clach-na-cinneamhain in Scottish Gaelic.
rdf:langString
Kamień ze Scone (gael. Lia Fáil) – kamień koronacyjny królów Szkocji, po roku 1296, królów Anglii i Wielkiej Brytanii zwany był też „mówiącym” lub „proroczym” kamieniem, jako że miał on wskazywać kolejnego władcę. Według niektórych historyków jest to ten sam kamień, co kamień Lia Fáil, znajdujący się na wzgórzu Tara w Irlandii, skąd właśnie trafił do opactwa w Scone. Choć badania naukowe nie przyniosły potwierdzenia legendy, pozostaje faktem, że kamień ze Scone nie stracił nic ze swej symbolicznej wymowy nawet po 700 latach „niewoli” w katedrze westminsterskiej.
rdf:langString
A Pedra da Coroação também conhecida como Pedra de Scone (em inglês: Stone of Scone, em gaélico escocês: An Lia Fàil, em scots: Stane o Scuin), ou Pedra Fadada (em inglês: Stone of Destiny) é um bloco oblongo de arenito vermelho que foi usada durante séculos na coroação dos monarcas da Escócia, e mais tarde dos monarcas da Inglaterra e do Reino da Grã-Bretanha. A Pedra da Coroação foi usado pela última vez em 1953 para a coroação da rainha Isabel II.
rdf:langString
rdf:langString
Pedra de Scone
rdf:langString
Stein von Scone
rdf:langString
Ŝtono de Scone
rdf:langString
Piedra de Scone
rdf:langString
Scone harria
rdf:langString
Lia Fàil (Albain)
rdf:langString
Pierre du destin
rdf:langString
Pietra di Scone
rdf:langString
스콘석
rdf:langString
スクーンの石
rdf:langString
Stone of Scone
rdf:langString
Kamień ze Scone
rdf:langString
Stone of Scone
rdf:langString
Скунский камень
rdf:langString
Pedra da Coroação
rdf:langString
Sconestenen
rdf:langString
Скунський камінь
rdf:langString
斯昆石
xsd:integer
43795
xsd:integer
1124520203
rdf:langString
Pedra de Scone o Lia Fail (Pedra del destí o Marbre fatal) és una pedra ampla de color gris, sobre la qual els reis d'Escòcia eren coronats a l'abadia de Scone. Es diu d'aquesta pedra que deixava escoltar gemecs quan s'hi asseia algun pretendent. La tradició suposa que és la mateixa pedra sobre la qual Jacob reclinà el cap a les planures de Lux. , el primer rei escocès, la portà l'any 513, d'Irlanda a : el 840 la traslladà a Scone, i el 1296 Eduard I d'Anglaterra se l'emportà a Anglaterra, en un intent de despullar Escòcia dels seus símbols més bàsics d'identitat. El rei Eduard I saquejà l'abadia de Scone i s'apropià de la Pedra del Destí com a botí de guerra; la instal·là a l'abadia de Westminster pel seu ús en les cerimònies de coronació. Per això feu construir una cadira especialment dissenyada (coneguda per això com la Cadira de Sant Eduard), sobre la qual des de llavors han estat coronats tots els reis britànics, excepte d'Anglaterra. Hi ha llegendes, però, que afirmen que Eduard I no assolí emportar-se la pedra autèntica, ja que els monjos de l'abadia de Scone l'amagaren i li entregaren al rei anglès una còpia o falsificació. El 1328, durant les converses de pau entre els regnes d'Escòcia i Anglaterra, sembla que el rei Eduard III d'Anglaterra es comprometé a retornar la Pedra a Escòcia. Malgrat això, aquesta condició no formà part del definitiu ; per això la pedra es conservà a l'abadia de Westminster sense interrupció durant més de sis segles. Amb la unificació de les corones d'Escòcia i Anglaterra sota la dinastia Estuard, els reis d'Escòcia tornaren a ser coronats sobre la Pedra del Destí, encara que aquesta no es desplacés de la seva ubicació en cap moment.
rdf:langString
Scone [sku:n] estas vilaĝo en centra Skotlando, nordoriente de Perth. La antikva parto de la vilaĝo, Old Scone, estas fama pro ŝtono kiu tie troviĝas, la t.n. Ŝtono de Scone aŭ Ŝtono de l’ Fato (Stone of Scone aŭ Stone of Destiny angle). Sur tiu ŝtono estis kronataj la reĝoj de Skotlando de ĝis . Ĝi estis alportata al Londono fare de Eduardo la 1-a en 1296 kaj metata sub la kronadseĝon en la abatejo de Westminster.La ŝtonon oni transportis hejmen al Scone en la novembro de 1996.
rdf:langString
Der Stein von Scone (englisch Stone of Scone; [stəʊn əv skuːn]) ist auch unter den Bezeichnungen Coronation Stone (deutsch „Krönungsstein“), Stone of Destiny (deutsch „Stein der Vorsehung / Bestimmung“) oder irisch Lia Fáil bekannt. Der Stein spielte einst im schottischen und spielt heute nach wie vor im britischen Krönungsritual eine Rolle. Es handelt sich um einen Block aus rotem Sandstein von etwa 66 cm × 41 cm × 27 cm Größe und einer Masse von etwa 152 kg.
rdf:langString
Patuaren harria, baita Scone harria edo Koroaketaren harria (ingelesez Stone of Scone, Stone of Destiny edo the Coronation Stone; gaeleraz clach-na-cinneamhain, clach Sgàin edo Lia(th) Fàil), hareharrizko harritzar edo blokea da, historikoki gordetzen zen (gaur egun eraitsia eta Scone jauregiaz ordezkatua), Erdi Aroan eskoziar erregeak koroatzeko ospakizunetan erabiltzen zelarik. XIII. mendean Edward I.a Ingalaterrakoak Harria bereganatu eta Londoneko Westminster abatetxera eramanarazi zuen. 1996an Britainiar Gobernuak Harria Eskoziara itzularaztea erabaki zueniltzeko asmoz, hortaz gaur egun eskoziar koroaren bitxiekin batera Edinburgheko gazteluan ikusgai dago. Bestalde, kondaira baten arabera Irlandako Blarneyko gazteluan dagoen Blarney harria harria ere jatorriz Scone harria osatzen zuen harriaren zati bat litzateke.
rdf:langString
La Piedra del Destino, también conocida como Piedra de Scone o Piedra de la Coronación (en gaélico escocés clach-na-cinneamhain, clach Sgàin o también Lia(th) Fàil), es un bloque de piedra arenisca, históricamente conservada en la Abadía de Scone (hoy derruida y sustituida por el Palacio de Scone), que se empleaba en las ceremonias de coronación de los reyes escoceses durante la Edad Media. En el siglo XIII la Piedra fue capturada por el rey Eduardo I de Inglaterra y llevada a la Abadía de Westminster en Londres, para emplearla en la coronación de los reyes ingleses. En 1996, el Gobierno británico decidió devolver la Piedra a Escocia, con la condición de que volviera a Londres para su uso en futuras coronaciones, por lo que ahora puede ser vista en el Castillo de Edimburgo, junto con las joyas de la corona escocesa.
rdf:langString
Is séadchomhartha Albanach é an Lia Fàil nó Clach na Cinneamhain (nó “Stone of Destiny” / “Stone of Scone” i mBéarla), bloc dronuilleogach de ghaineamhchloch dhearg (tá Lia Fáil i dTeamhair, Contae na Mí, chomh maith; féach anseo).
rdf:langString
La pierre du destin (gaélique écossais : Lia Fàil), aussi connue sous les noms de pierre de Scone, la pierre du couronnement, l'oreiller de Jacob et la pierre de Tanist, est un bloc de grès, utilisé dans les rituels de couronnement au Royaume-Uni.
rdf:langString
The Stone of Scone (/ˈskuːn/; Scottish Gaelic: An Lia Fàil; Scots: Stane o Scuin)—also known as the Stone of Destiny, and often referred to in England as The Coronation Stone—is an oblong block of red sandstone that has been used for centuries in the coronation of the monarchs of Scotland. It is also known as Jacob's Pillow Stone and the Tanist Stone, and as clach-na-cinneamhain in Scottish Gaelic. Historically, the artefact was kept at the now-ruined Scone Abbey in Scone, near Perth, Scotland. It was seized by Edward I's forces from Scone during the English invasion of Scotland in 1296, and was used in the coronation of the monarchs of England as well as the monarchs of Great Britain and the United Kingdom, following the Treaty of Union of 1707. Its size is 26 in (66 cm) by 16.7 in (42 cm) by 10.5 in (26.7 cm) and its weight is approximately 335 lb (152 kg). A roughly incised cross is on one surface, and an iron ring at each end aids with transport. Monarchs used to sit on the Stone of Scone itself until a wooden platform was added to the Coronation Chair in the 17th century. In 1996, the British Government decided to return the stone to Scotland, when not in use at coronations, and it was transported to Edinburgh Castle, where it is now kept with the Scottish Crown Jewels. However, it has been announced that the stone is to be used for the coronation of Charles III at Westminster Abbey in 2023.
rdf:langString
스콘석(Stone of Scone) 또는 기적의 돌(Stone of Destiny)은 여러 세기에 걸쳐 스코틀랜드 군주의 대관식에 쓰이다가 나중에 영국, 그레이트브리튼 및 잉글랜드의 군주의 대관식에 쓰였던 직사각형 토막의 붉은 빛의 사암이다. 잉글랜드에서는 대관식 돌(Coronation Stone)로 부른다. 스콘석은 왕위 계승에 중요한 역할을 담당했던 스코틀랜드 사람들의 자부심을 대표하는 상징이다. 1296년에 이 돌은 잉글랜드에 빼앗겨 웨스트민스터 사원로 옮겨졌는데 이는 스코틀랜드 거주민들의 분노를 샀다. 1950년 성탄절에 네 명의 스코틀랜드 학생들이 이 돌을 훔쳐서 자기 동네로 옮겼으나 경찰에 붙잡히고 돌은 다시 원래 있던 지역으로 이송되었다. 1996년에 이 돌은 스코틀랜드에 있어야 한다는 영국 정부의 결정에 따라 다시 스코틀랜드에 안장되었다.
rdf:langString
La Pietra di Scone o Pietra del Destino o Pietra dell'incoronazione (in inglese: Stone of Scone o Stone of Destiny o Coronation Stone) è una pietra a forma di grossolano parallelepipedo in arenaria rossa sulla quale furono incoronati i sovrani scozzesi da Kenneth I di Scozia a Carlo II.
rdf:langString
スクーンの石（スクーンのいし、英語: Stone of Scone、スコットランド語: Stane o Scuin）は、代々のスコットランド王が、スクーンにおいてこの石の上で戴冠式を挙げたとされる石であり、スコットランドを象徴する文化遺物の一つである。運命の石（Stone of Destiny）と呼ばれることも多い。石の寸法は、66.0 cm × 42.5 cm × 27.0 cm、質量は、約152 kgである。石の両サイドに運搬のための鉄輪がついている。
rdf:langString
De Stone of Scone, ook wel de Stone of Destiny (Steen van het Lot) genoemd, is de steen waarop van de negende tot en met veertiende eeuw alle Schotse koningen werden gekroond. De laatste koning die erop gekroond werd, was John Balliol in 1292. Vier jaar later werd de steen weggevoerd door koning Eduard I van Engeland. Tot de restitutie in 1996 bevond hij zich onder de Engelse troon. De steen bevindt zich tegenwoordig samen met de Schotse regalia in Edinburgh Castle.
rdf:langString
A Pedra da Coroação também conhecida como Pedra de Scone (em inglês: Stone of Scone, em gaélico escocês: An Lia Fàil, em scots: Stane o Scuin), ou Pedra Fadada (em inglês: Stone of Destiny) é um bloco oblongo de arenito vermelho que foi usada durante séculos na coroação dos monarcas da Escócia, e mais tarde dos monarcas da Inglaterra e do Reino da Grã-Bretanha. Historicamente, o artefato foi mantido na agora em ruínas Abadia de Scone, perto de Perth, na Escócia. Ele também é conhecido como Pedra de Jacó (o bétilo usado pelo patriarca como apoio para cabeça quando teve seu sonho) e Tanist Stone, e em gaélico escocês, Clach-na-cinneamhain. O seu tamanho é de cerca de 660 milímetros (26 polegadas) por 425 milímetros (16,75 polegadas) por 270 milímetros (10,5 polegadas) e o seu peso é de cerca de 152 kg (336 £). Existe uma incisão em forma de cruz em sua superfície, e um anel de ferro em cada extremidade para auxiliar o transporte. A Pedra da Coroação foi usado pela última vez em 1953 para a coroação da rainha Isabel II.
rdf:langString
Kamień ze Scone (gael. Lia Fáil) – kamień koronacyjny królów Szkocji, po roku 1296, królów Anglii i Wielkiej Brytanii zwany był też „mówiącym” lub „proroczym” kamieniem, jako że miał on wskazywać kolejnego władcę. Dwie mile w górę rzeki Tay, na północ od miasta Perth znajduje się historyczne opactwo Scone, w którym zwyczajowo koronowano królów szkockich. To dawniej święte miejsce jest dziś zupełnie zapomniane i porośnięte trawą i drzewami. To właśnie w Scone przechowywany był Kamień Koronacyjny, czyli Kamień Przeznaczenia, i jak opisuje to któryś ze starych kronikarzy, nie było króla Szkocji, który by pierwej, w czasie koronacji, nie usiadł na tym kamieniu, w Scone, którą pierwsi władcy wyznaczyli na stolicę Alby. Kamień Przeznaczenia to podłużny blok czerwonego spągowca (piaskowca), długi na mniej więcej 65 cm, o szerokości 40 cm i grubości ok. 25 cm. Na górnej powierzchni kamienia widać ślady obróbki dłutem. Ustna tradycja i legenda mówi, że ponoć kamień ten służył Jakubowi jako poduszka w Betel, gdzie Jakub doznał objawienia. Kamień został jakoby następnie przywieziony z Syrii do Egiptu przez , który uciekając przed zarazą pożeglował, za radą Mojżesza, Nilem i morzem do Hiszpanii. Stąd kamień dotarł w jakiś sposób do Szkocji i od momentu wstąpienia na tron Kennetha I podczas ceremonii koronacyjnej sadzano na nim każdego kolejnego władcę tego kraju. Lia Fáil pozostawał w opactwie Scone do 1296 roku, kiedy to Edward I Długonogi zabrał go do londyńskiego Westminsteru. Od tego czasu kamień ten (symbolicznie) leżał pod tronem królewskim w trakcie uroczystości koronacyjnych wszystkich królów Anglii i – od XVIII wieku – Wielkiej Brytanii. Według niektórych historyków jest to ten sam kamień, co kamień Lia Fáil, znajdujący się na wzgórzu Tara w Irlandii, skąd właśnie trafił do opactwa w Scone. Pod naciskiem szkockich nacjonalistów Anglicy w 1996 roku zgodzili się oddać kamień przeznaczenia – w listopadzie tegoż roku powrócił do Szkocji i został umieszczony w Zamku Edynburskim. Szkoci zgodzili się jednak wypożyczyć go na ceremonię koronacji następnego wspólnego władcy Anglii, Szkocji, Walii i Irlandii Północnej. Choć badania naukowe nie przyniosły potwierdzenia legendy, pozostaje faktem, że kamień ze Scone nie stracił nic ze swej symbolicznej wymowy nawet po 700 latach „niewoli” w katedrze westminsterskiej.
rdf:langString
Скунський камінь (англ. Stone of Scone, Stone of Destiny; шотл. гел. Clach Sgàin, Clach na Cinneamhainn, An Liath Fàil ) — священна реліквія Шотландії, що є великим блоком пісковика вагою 152 кг. Первинно камінь зберігався в абатстві Скуна в Шотландії. Упродовж століть на камені коронувались шотландські та англійські монархи, а також, ймовірно, королі Дал Ріади. Інші назви каменя — Камінь Долі, Подушка Якова, Коронаційний камінь.
rdf:langString
Sconestenen, även känd som Ödesstenen eller Kröningsstenen (det förra namnet refererar dock ibland till ), på engelska Stone of Scone, är ett sandstensblock som förvarades i det nu förfallna klostret i Scone, nära Perth, Skottland. Den är även känd som Jakobs kuddsten, Jakobs pelarsten och som Taniststenen.
rdf:langString
斯昆石（Stone of Scone），通称“命运石”或“加冕石”，乃苏格兰历代國王加冕时使用的一块砂岩。斯昆石色淡黄，呈长方形，长26英寸，宽16英寸，高11英寸，重336磅。据凯尔特人传说，雅各看见天使时（圣经旧约创世记二十八10~22），正是头枕此石，因此又名“雅各的枕头”、“雅格的支柱”或者“酋长石”。该石曾被保存在现已废弃的珀斯郡的斯昆修道院中，因而得名。
rdf:langString
Скунский камень (гэльск. Clach Sgàin, англ. Stone of Scone), также Камень Судьбы (гэльск. Clach na Cinneamhainn, англ. Stone of Destiny), Коронационный камень (англ. Coronation Stone) — священная реликвия Шотландии, представляющая собой кусок древнего красного песчаника массой 152 кг. и размером 66 х 42,5 х 26,7 см. С одной стороны на камне выгравирован крест, с другой стороны приделаны два кольца, предназначенные для перемещения реликвии. До конца XIII века камень хранился в (местечко Скун в области Гоури). На протяжении веков на камне короновались шотландские и английские монархи, а также, вероятно, короли Дал Риады.
xsd:nonNegativeInteger
31276
