Sprint car racing

http://dbpedia.org/resource/Sprint_car_racing an entity of type: WikicatMotorsportCategoriesInAustralia

Balap mobil sprint merupakan sebuah balapan mobil yang diadakan di sirkuit oval kecil atau sirkuit berkontur tanah. Jenis balap mobil ini cukup populer di Amerika Serikat, Kanada, Australia, Afrika Selatan dan Selandia Baru. Meskipun bentuk mobilnya yang kecil, tenaga yang bisa dihasilkan dari mobil balap ini bisa mencapat kecepatan 230 km/j. Beberapa pembalap IndyCar dan NASCAR menggunakan ajang balapan ini sebagai jenjang awal pengembangan karier mereka sebelum naik ke ajang yang lebih tinggi. Contoh pembalap NASCAR yang sukses dari ajang ini diantaranya Jeff Gordon dan Kasey Kahne rdf:langString
Een sprintcar is een voertuig dat bestaat uit een metalen frame dat is voorzien van motorfietsmotor. De maximale afmetingen zijn: hoogte 1,5 meter, breedte 1,6 meter en lengte 2,6 meter. De maximale cilinderinhoud is 650 cc. Het gewicht bedraagt circa 300 kilo. Ondanks de geringe omvang is een sprintcar in staat snelheden te halen tot 160 kilometer per uur. Sprintcars zijn zeer wendbaar en snel, waarmee de rijders op diverse ondergrond uit de voeten kunnen. Op asfalt maar ook op zand en klei. Ook op indoorcircuits zijn ze graag gezien voor spectaculaire demonstraties en leuke shows. rdf:langString
Sprint Car é um veículo criado para correr em circuitos ovais de terra batida ou faixas pavimentadas. A Sprint car racing é popular nos Estados Unidos , Canadá, Austrália, Nova Zelândia e África do Sul. Possuem alta relação de potência e peso, fazendo com que os carros atinjam velocidades superiores a 230 km/h. Geralmente posuem potência de 800 HP. Registros mostram que esse veículo teve a segurança melhorada por meio do uso de estruturas de segurança para proteger os motoristas. Muitos pilotos da IndyCar Series e da NASCAR fizeram estréia nessa categoria, antes mesmo de ingressar em suas respectivas categorias. Jeff Gordon, Tony Stewart, J. J. Yeley, P. J. Chesson, Sarah Fisher e Ed Carpenter são alguns desses pilotos. rdf:langString
Las carreras de sprint car se disputan con automóviles de competición de alta potencia, diseñados principalmente con el propósito de correr en circuitos ovales cortos o en pistas circulares pavimentadas o de tierra. Son populares principalmente en los Estados Unidos y Canadá, así como en Australia, Nueva Zelanda y Sudáfrica. El , ubicado en Knoxville (Iowa), presenta exhibiciones que destacan la historia de los automóviles de sprint con y sin alas. rdf:langString
Sprint cars are high-powered open-wheel race cars, designed primarily for the purpose of running on short oval or circular dirt or paved tracks. Sprint car racing is popular primarily in the United States and Canada, as well as in Australia, New Zealand, and South Africa. The National Sprint Car Hall of Fame & Museum, located in Knoxville, Iowa, features exhibits highlighting the history of both winged and wingless sprint cars. rdf:langString
rdf:langString Sprint car racing
rdf:langString Carreras de sprint car
rdf:langString Balap mobil sprint
rdf:langString Sprintcar
rdf:langString Sprint Car
xsd:integer 683079
xsd:integer 1120560456
rdf:langString Las carreras de sprint car se disputan con automóviles de competición de alta potencia, diseñados principalmente con el propósito de correr en circuitos ovales cortos o en pistas circulares pavimentadas o de tierra. Son populares principalmente en los Estados Unidos y Canadá, así como en Australia, Nueva Zelanda y Sudáfrica. Los coches de sprint (sprint cars) tienen relaciones potencia/peso muy altas, con pesos de aproximadamente 1400 libras (635 kg) (incluido el conductor)​ y potencias de más de 900 caballos (912,5 CV),​ lo que les da una relación potencia/peso que supera a la de los monoplazas de Fórmula 1 contemporáneos.​ Por lo general, están propulsados por un motor de metanol V8 OHV de aspiración natural e inyección, con una cilindrada de 410 pulgadas cúbicas (6,7L). Son capaces de alcanzar regímenes de giro cercanos a las 9000 rpm.​​ Dependiendo de la configuración mecánica (motor, transmisión, amortiguadores...) y del trazado de la pista, estos coches pueden alcanzar velocidades superiores a 160 millas por hora (257,5 km/h).​ Una clase de coches de velocidad muy popular y de bajo presupuesto utiliza motores de 360 pulgadas cúbicas (5,9L) que rinden aproximadamente 700 caballos (709,7 CV). Los sprint cars no disponen de transmisión, pero tienen una caja de cambios de entrada o salida y diferenciales traseros de accionamiento rápido para cambios ocasionales de marchas. En consecuencia, no poseen sistema de arranque eléctrico (o incluso sistemas eléctricos que no sean simples magnetos) y requieren ser empujados para arrancar. El historial de seguridad de las carreras de sprint car en los últimos años ha mejorado enormemente mediante el uso de jaulas antivuelco que protegen a los conductores, y especialmente en pistas de tierra, gracias a la disposición de alas que aumentan la capacidad de tracción sobre la superficie (en los conocidos en inglés como winged sprint cars). Muchos pilotos de IndyCar Series y NASCAR utilizaron las carreras de sprint car como un trampolín intermedio en su camino hacia divisiones superiores, incluidos los ganadores de las 500 Millas de Indianápolis A. J. Foyt, Mario Andretti, Johnny Rutherford, Parnelli Jones, Johnnie Parsons, Al Unser, Sr y Al Unser, Jr., así como los campeones de la Copa NASCAR Jeff Gordon y Tony Stewart. El , ubicado en Knoxville (Iowa), presenta exhibiciones que destacan la historia de los automóviles de sprint con y sin alas.
rdf:langString Balap mobil sprint merupakan sebuah balapan mobil yang diadakan di sirkuit oval kecil atau sirkuit berkontur tanah. Jenis balap mobil ini cukup populer di Amerika Serikat, Kanada, Australia, Afrika Selatan dan Selandia Baru. Meskipun bentuk mobilnya yang kecil, tenaga yang bisa dihasilkan dari mobil balap ini bisa mencapat kecepatan 230 km/j. Beberapa pembalap IndyCar dan NASCAR menggunakan ajang balapan ini sebagai jenjang awal pengembangan karier mereka sebelum naik ke ajang yang lebih tinggi. Contoh pembalap NASCAR yang sukses dari ajang ini diantaranya Jeff Gordon dan Kasey Kahne
rdf:langString Sprint cars are high-powered open-wheel race cars, designed primarily for the purpose of running on short oval or circular dirt or paved tracks. Sprint car racing is popular primarily in the United States and Canada, as well as in Australia, New Zealand, and South Africa. Sprint cars have very high power-to-weight ratios, with weights of approximately 1,400 pounds (640 kg) (including the driver) and power outputs of over 900 horsepower (670 kW), which give them a power-to-weight ratio besting that of contemporary F1 cars. Typically, they are powered by a naturally aspirated, methanol-injected overhead valve American V8 engine with a displacement of 410 cubic inches (6.7L) and capable of engine speeds of 9000 rpm. Depending on the mechanical setup (engine, gearing, shocks, etc.) and the track layout, these cars can achieve speeds in excess of 160 miles per hour (260 km/h). A lower-budget and very popular class of sprint cars uses 360-cubic-inch (5.9L) engines that produce up to 775 horsepower. Sprint cars do not utilize a transmission but have an in-or-out gearbox and quick-change rear differentials for occasional gearing changes. As a result, they do not have electric starters (or even electrical systems other than a ignition magneto) and require a push to be started. The safety record of sprint car racing in recent years has been greatly improved by the use of roll cages, and especially on dirt tracks, wings, which increase surface traction, to protect the drivers. Many IndyCar Series and NASCAR drivers used sprint car racing as an intermediate stepping stone on their way to more high-profile divisions, including Indianapolis 500 winners A. J. Foyt, Mario Andretti, Johnny Rutherford, Parnelli Jones, Johnnie Parsons, Al Unser Sr., and Al Unser Jr., as well as NASCAR Cup Series champions Jeff Gordon , Tony Stewart and Kyle Larson. The National Sprint Car Hall of Fame & Museum, located in Knoxville, Iowa, features exhibits highlighting the history of both winged and wingless sprint cars.
rdf:langString Een sprintcar is een voertuig dat bestaat uit een metalen frame dat is voorzien van motorfietsmotor. De maximale afmetingen zijn: hoogte 1,5 meter, breedte 1,6 meter en lengte 2,6 meter. De maximale cilinderinhoud is 650 cc. Het gewicht bedraagt circa 300 kilo. Ondanks de geringe omvang is een sprintcar in staat snelheden te halen tot 160 kilometer per uur. Sprintcars zijn zeer wendbaar en snel, waarmee de rijders op diverse ondergrond uit de voeten kunnen. Op asfalt maar ook op zand en klei. Ook op indoorcircuits zijn ze graag gezien voor spectaculaire demonstraties en leuke shows.
rdf:langString Sprint Car é um veículo criado para correr em circuitos ovais de terra batida ou faixas pavimentadas. A Sprint car racing é popular nos Estados Unidos , Canadá, Austrália, Nova Zelândia e África do Sul. Possuem alta relação de potência e peso, fazendo com que os carros atinjam velocidades superiores a 230 km/h. Geralmente posuem potência de 800 HP. Registros mostram que esse veículo teve a segurança melhorada por meio do uso de estruturas de segurança para proteger os motoristas. Muitos pilotos da IndyCar Series e da NASCAR fizeram estréia nessa categoria, antes mesmo de ingressar em suas respectivas categorias. Jeff Gordon, Tony Stewart, J. J. Yeley, P. J. Chesson, Sarah Fisher e Ed Carpenter são alguns desses pilotos.
xsd:nonNegativeInteger 28222

data from the linked data cloud