Sogdian language

http://dbpedia.org/resource/Sogdian_language an entity of type: Thing

Sogdština je mrtvý jazyk, kterým se mluvilo v Sogdianě, tedy v dnešním Uzbekistánu a Tádžikistánu, a v obchodních koloniích v čínské střední Asii, od 4. do 8. století. Společně s středoperštinou, , a parthštinou náleží do vývojové fáze íránských jazyků zvané středoíránské a vyniká velkým množstvím zachovaných literárních textů. Jejím moderním následníkem je jaghnóbština, kterou se mluví v severozápadním Tádžikistánu. V rámci sogdijštiny se rozlišují tři varianty v závislosti na tom texty jakého náboženství v ní byly psány: manichejská, buddhistická a křesťanská. rdf:langString

Sogdisch (die sogdische Sprache) war eine weit verbreitete ost-mitteliranische Sprache. Im Zuge der türkischen Eroberung Zentralasiens wurde das Sogdische, zusammen mit anderen Sprachen der ostiranischen Sprachfamilie, durch Turksprachen ersetzt. Die städtische Bevölkerung übernahm die persische Sprache. Bis auf das eng verwandte Jaghnobi, das gegenwärtig noch von wenigen Jaghnoben im Jaghnobtal in Tadschikistan gesprochen wird, ist die sogdische Sprache nach ihrem Rückgang im 8. Jahrhundert ausgestorben. rdf:langString

소그드어(Sogdian language)는 동부 이란어군에 속하는 언어로, 8세기까지 중앙아시아에 있었던 지방인 소그디아나(지금의 우즈베키스탄과 타지키스탄)에서 쓰였던 언어이다. 중앙이란어 가운데 가장 말뭉치가 많은, 중요한 언어이다. 중앙아시아(Transoxiana)에서 통용되었던 언어였다. 페르시아의 기록에 따르면 아케메네스 왕조(기원전 6세기-4세기 경) 때 이미 소그디아나가 하나의 구분된 지역으로 알려져 있었다고 하므로, 그 때 또는 그 전부터 고대 소그드어가 있었을지도 모른다. 소그디아나 유적에는 소그드 문자가 있는데, 아람 문자에서 차용한 것이다. 이 문자는 위구르 문자와 몽골 문자의 조상격이다. rdf:langString

ソグド語（ソグドご）は、中期イラン諸語のひとつであり、ザラフシャン川流域のソグディアナ（現在のサマルカンド、パンジケント、フェルガナなどを中心としたウズベキスタンやタジキスタンの一部に相当）で用いられた言語。現在では死語。 rdf:langString

La lingua sogdiana o sogdiano è un idioma iranico che era parlato in Sogdiana, posta tra i territori dei moderni Uzbekistan e Tagikistan. Il sogdiano è uno degli idiomi medio-iranici più importanti insieme al pahlavi e al partico. Possiede un vasto corpus letterario. Non sono state trovate prove a sostegno di una fase più antica di quella attestata; la lingua risale comunque almeno fino dall'era degli achemenidi (559–323 a.C.). Possiede una grammatica più conservativa del pahlavi, come il saka. Il moderno idioma iranico yaghnobi deriva da una variante del sogdiano. rdf:langString

Het Sogdisch was een taal uit de Iraanse taalgroep die werd gesproken in Sogdië en Transoxanië, onder andere rond Samarkand. De taal hoort samen met het Ossetisch tot de noordoostelijke tak van de Iraanse taalgroep. Lange tijd heeft de taal een belangrijke rol gespeeld langs de handelsroute die als de zijderoute bekendstaat. De taal werd aanvankelijk geschreven in een van het Aramees afgeleid schrift en er is een aanzienlijke literatuur in, vooral van christelijke en manicheïstische achtergrond. Na de ondergang van deze geloofsgemeenschappen - vooral door de uitroeiingspolitiek van Timoer Lenk - is de taal verdrongen door met name Turkse talen. Vandaag zijn er nog slechts een klein aantal sprekers van het Yaghnobi van over. rdf:langString

粟特語（粟特字母：/ swγδyʼw；英语：Sogdian）是東伊朗語支的一種語言，曾通行於中亞粟特地區，即今烏茲別克斯坦和塔吉克斯坦。粟特語和巴克特里亞語、塞語、中古波斯語、安息語一樣被視爲中古伊朗語中最重要的語言。粟特語有大量存世文獻。粟特語一般被分类在伊朗語支下，但這種分類反映的是語言聯盟關係而非語言親緣關係。目前並無明顯證據證明粟特語的早期形式（上古粟特語）的存在，然而古波斯語銘文中提及了粟特地區，表明在此地區直到阿契美尼德王朝時代仍然存在另一種不同的、可以辨析的粟特語。與于闐語類似，粟特語較之中古波斯語語法和詞法更爲保守。現代的雅格諾比語是粟特語在粟特之南Ustrashana地區方言的後裔。 rdf:langString

Согдійська мова — мертва іранська мова. Була локалізована в долині та верхів′ях річки Зеравшан із центром у Самарканді. Після ІХ ст. витіснена персько-таджицькою та тюркськими мовами. rdf:langString

اللغة الصُغدية (بالفارسية: زبان سُغدی) هي إحدى اللغات الفارسية للفرع الشمالي الشرقي ولغة منطقة بلاد الصغد الخصبة الواقعة بين نهر جيحون وسیحون. كان مركز الصغدیین هو سمرقند. تم التحدث باللغة الصغدية في الأصل في وادي نهر زرفشان والمناطق المحيطة به، وأصبحت فيما بعد لغة وسيطة في جزء كبير من سمرقند. على مدى عشرة قرون، من القرن الثاني إلى القرن الثاني عشر الميلادي، كانت هذه اللغة أهم لغة إيرانية في تركستان الحالية بلاد ما وراء النهر، واللغة التجارية لطريق الحرير ولطالما كانت وسيلة للتواصل بين ثقافات الشرق. وغرب آسيا. كانت اللغة الصغدية نشطة كلغة منطوقة ومكتوبة حتى القرن التاسع الميلادي وبدأ تراجعها بعد القرن الحادي عشر. أصبحت اللغة الصغدية قديمة بسبب التأثير والتطور التدريجي للغة الفارسية الوسطى، والتي حظيت بدعم الحكومة الساسانية، وكذلك اللغة التركية، التي نتجت عن غزو القبائل الناطقة بالتركية. من rdf:langString

La sogda lingvo estas inter la iranaj lingvoj de la antikva epoko. Ĝi estis, kiel montras ĝia nomo, lingvo de la lando konita dum antikveco, ekde la jaro 500, eble 1000 antaŭ nia erao, kiel Sogdio, kies ĉefurbo estis Afrasiab aŭ Marakanda, nuntempe Samarkando. Nun tiu regiono estas plejparte en Uzbekio. La ĝis nun konserviĝintaj skribitaj dokumentoj en la sogda lingvo estis skribitaj en la 8-a jarcento p. K. Tiam Sogdio estis potenca reĝlando, kaj la sogda lingvo estis siaspeca lingvafrankao sur la Silka Vojo. rdf:langString

El sogdiano fue una lengua irania media, hablada en Sogdiana, en el valle del río Zarafshan, en lo que hoy en día es Tayikistán y Uzbekistán. El sogdiano es una de las más importantes lenguas iranias, junto con el persa medio y el parto, y posee un amplio corpus literario. Pertenece a la rama nororiental de las lenguas iranias, y aunque no existe evidencia directa de un antiguo sogdiano, se cree por alusiones epigráficas en antiguo persa que pudo existir desde la época aqueménida. Su gramática y morfología es más conservadora que la del persa medio. rdf:langString

Bahasa Sogdi (ᠰᠤᠬᠳᠢᠠᠤ swγδyʼw) adalah sebuah bahasa dari rumpun bahasa Iran yang dahulu digunakan di wilayah , Asia Tengah yang kini mencakup daerah negara Uzbekistan dan Tajikistan, serta di beberapa komunitas imigran di China dahulu. Bahasa Sogdi adalah salah satu bahasa Iran Pertengahan terbesar bersama bahasa Baktria, Saka Khotan, bahasa Persia Pertengahan, dan Parthia. Bahasa Sogdi terekam di dalam koleksi pustaka yang besar. rdf:langString

Le sogdien (en sogdien transcrit : swγδyʼw) est une langue moyenne iranienne parlée au Moyen Âge par les Sogdiens, peuple commerçant qui résidait en Sogdiane, la région historique englobant Samarcande et Boukhara et recouvrant plus ou moins les actuels Ouzbékistan, Tadjikistan et nord de l'Afghanistan. Elle fait partie du rameau oriental et était adoptée comme lingua franca en Asie centrale du VIe au IXe siècle. L'alphabet sogdien, dérivé de l'alphabet araméen-syriaque, fut transmis et adapté par les Ouïgours, qui à leur tour le transmirent aux Mongols puis aux Mandchous. rdf:langString

The Sogdian language was an Eastern Iranian language spoken mainly in the Central Asian region of Sogdia (capital: Samarkand; other chief cities: Panjakent, Fergana, Khujand, and Bukhara), located in modern-day Uzbekistan, Tajikistan, Kazakhstan and Kyrgyzstan; it was also spoken by some Sogdian immigrant communities in ancient China. Sogdian is one of the most important Middle Iranian languages, along with Bactrian, Khotanese Saka, Middle Persian, and Parthian. It possesses a large literary corpus. rdf:langString

Język sogdyjski – język wschodnioirański, którym posługiwano się w Sogdianie (obszar dzisiejszego Uzbekistanu i Tadżykistanu – główne miasta: Samarkanda, Fergana, Pandżakent). Posiada duży korpus tekstów pisanych, ponieważ wraz ze średnioperskim był najczęściej używanym językiem w tej części świata. W czasach dynastii Tang sogdyjski był lingua franca na szlaku jedwabnym. Obecnie wymarły. Jeden z wschodnioirańskich dialektów blisko spokrewniony z językiem sogdyjskim, tzw. język jagnobijski, przetrwał do dziś – posługują się nim mieszkańcy doliny . rdf:langString

Soguediano ou sogdiano foi uma língua iraniana média, falada em Soguediana, no vale do rio Zarafexã, no que hoje em dia são o Tadjiquistão e o Uzbequistão. O soguediano é uma das mais importantes línguas iranianas, junto com o persa médio e o parto, e possui um amplo corpus literário. Pertence ao ramo norte-oriental das línguas iranianas, e ainda que não exista evidência direta de um antigo soguediano, se crê, por alusões epigráficas em antigo persa que pôde existir desde a época aquemênida. Sua gramática e morfologia são mais conservadoras que as do persa médio. rdf:langString

Sogdiska var ett iranskt språk som talades i Sogdiana med Marakanda (Samarkand) och området kring floden Zeravsjan som centrum. Sogderna var aktiva som handelsmän längs Sidenvägen och sogdiska utvecklades till det ledande handelsspråket i hela Centralasien. Tack vare sin stora kommersiella betydelse överlevde sogdiskan, trots den arabiska erövringen av området på 700-talet, till 900-talet i Sogdiana och Östturkestan (Xinjiang). Sogdiskan är ett av de mer betydande östiranska språken med ett rikt böjningssystem och en konservativ grammatik. Trots sitt stora utbredningsområde finns få tecken på dialektala skillnader. rdf:langString

Согди́йский язы́к ( 𐼼𐼴𐼶𐼹𐼷𐼸 sγwδy’n’k, sγwδy’w, тадж. забони суғдӣ) — мёртвый язык восточно-иранской подгруппы иранских языков, на котором говорили в Согдиане в долине реки Зеравшан на территории современных Таджикистана и Узбекистана, а также в многочисленных согдийских колониях вдоль так называемого «Великого шёлкового пути». Большинство письменных памятников найдено в Турфане в Синьцзян-Уйгурском автономном районе КНР, Дуньхуане в китайской провинции Ганьсу и в крепости Муг в Таджикистане. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Sogdian language

rdf:langString اللغة الصغدية

rdf:langString Sogdština

rdf:langString Sogdische Sprache

rdf:langString Sogda lingvo

rdf:langString Idioma sogdiano

rdf:langString Bahasa Sogdi

rdf:langString Sogdien

rdf:langString Lingua sogdiana

rdf:langString 소그드어

rdf:langString ソグド語

rdf:langString Sogdisch

rdf:langString Język sogdyjski

rdf:langString Língua soguediana

rdf:langString Sogdiska

rdf:langString Согдийский язык

rdf:langString 粟特语

rdf:langString Согдійська мова

foaf:name

rdf:langString Sogdian

rdf:langString *s{əγ}ʷδī́k ᵊzβā́k, *s{əγ}ʷδyā́u̯,

dbpprop:name

rdf:langString Sogdian

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 1036177

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1113299551

dbpprop:script

rdf:langString

dbpprop:era

xsd:integer 1

dbpprop:fam

rdf:langString Northern

dbpprop:ref

rdf:langString linglist

dbpprop:speakers

rdf:langString developed into modern Yaghnobi

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString اللغة الصُغدية (بالفارسية: زبان سُغدی) هي إحدى اللغات الفارسية للفرع الشمالي الشرقي ولغة منطقة بلاد الصغد الخصبة الواقعة بين نهر جيحون وسیحون. كان مركز الصغدیین هو سمرقند. تم التحدث باللغة الصغدية في الأصل في وادي نهر زرفشان والمناطق المحيطة به، وأصبحت فيما بعد لغة وسيطة في جزء كبير من سمرقند. على مدى عشرة قرون، من القرن الثاني إلى القرن الثاني عشر الميلادي، كانت هذه اللغة أهم لغة إيرانية في تركستان الحالية بلاد ما وراء النهر، واللغة التجارية لطريق الحرير ولطالما كانت وسيلة للتواصل بين ثقافات الشرق. وغرب آسيا. كانت اللغة الصغدية نشطة كلغة منطوقة ومكتوبة حتى القرن التاسع الميلادي وبدأ تراجعها بعد القرن الحادي عشر. أصبحت اللغة الصغدية قديمة بسبب التأثير والتطور التدريجي للغة الفارسية الوسطى، والتي حظيت بدعم الحكومة الساسانية، وكذلك اللغة التركية، التي نتجت عن غزو القبائل الناطقة بالتركية. من ناحية أخرى، اكتسبت المزيد من الزخم. اليوم، اللغة الوحيدة الباقية من اللهجات الصغدية هي الیغنابية، التي يتحدث بها في جبال طاجيكستان.

rdf:langString Sogdština je mrtvý jazyk, kterým se mluvilo v Sogdianě, tedy v dnešním Uzbekistánu a Tádžikistánu, a v obchodních koloniích v čínské střední Asii, od 4. do 8. století. Společně s středoperštinou, , a parthštinou náleží do vývojové fáze íránských jazyků zvané středoíránské a vyniká velkým množstvím zachovaných literárních textů. Jejím moderním následníkem je jaghnóbština, kterou se mluví v severozápadním Tádžikistánu. V rámci sogdijštiny se rozlišují tři varianty v závislosti na tom texty jakého náboženství v ní byly psány: manichejská, buddhistická a křesťanská.

rdf:langString Sogdisch (die sogdische Sprache) war eine weit verbreitete ost-mitteliranische Sprache. Im Zuge der türkischen Eroberung Zentralasiens wurde das Sogdische, zusammen mit anderen Sprachen der ostiranischen Sprachfamilie, durch Turksprachen ersetzt. Die städtische Bevölkerung übernahm die persische Sprache. Bis auf das eng verwandte Jaghnobi, das gegenwärtig noch von wenigen Jaghnoben im Jaghnobtal in Tadschikistan gesprochen wird, ist die sogdische Sprache nach ihrem Rückgang im 8. Jahrhundert ausgestorben.

rdf:langString La sogda lingvo estas inter la iranaj lingvoj de la antikva epoko. Ĝi estis, kiel montras ĝia nomo, lingvo de la lando konita dum antikveco, ekde la jaro 500, eble 1000 antaŭ nia erao, kiel Sogdio, kies ĉefurbo estis Afrasiab aŭ Marakanda, nuntempe Samarkando. Nun tiu regiono estas plejparte en Uzbekio. La ĝis nun konserviĝintaj skribitaj dokumentoj en la sogda lingvo estis skribitaj en la 8-a jarcento p. K. Tiam Sogdio estis potenca reĝlando, kaj la sogda lingvo estis siaspeca lingvafrankao sur la Silka Vojo. Poste tiu lingvo malaperis, forpuŝita de la persa kaj la tjurkaj lingvoj. Restintaj parolantoj de multe evoluiĝinta sogda lingvo ankoraŭ vivas en Taĝikio — la lingvo de ili parolata estas konata kiel jagnoba, aŭ nov-sogda.

rdf:langString El sogdiano fue una lengua irania media, hablada en Sogdiana, en el valle del río Zarafshan, en lo que hoy en día es Tayikistán y Uzbekistán. El sogdiano es una de las más importantes lenguas iranias, junto con el persa medio y el parto, y posee un amplio corpus literario. Pertenece a la rama nororiental de las lenguas iranias, y aunque no existe evidencia directa de un antiguo sogdiano, se cree por alusiones epigráficas en antiguo persa que pudo existir desde la época aqueménida. Su gramática y morfología es más conservadora que la del persa medio. Durante la dinastía Tang, el sogdiano fue la lingua franca a lo largo de la Ruta de la Seda, y su importancia política y económica garantizó su supervivencia hasta el siglo IX DC , al tiempo que muchas palabras de este idioma entraron en el persa moderno, al escribirse muchas obras persas durante la época samánida en Sogdiana. Diversos documentos cristianos y maniqueos, hallados en Turfán, se encuentran en sogdiano. Un dialecto del sogdiano, el idioma yagnobi ha llegado hasta la actualidad, en las montañas de Tayikistán. * Datos: Q205979 * Multimedia: Sogdian language / Q205979

rdf:langString Bahasa Sogdi (ᠰᠤᠬᠳᠢᠠᠤ swγδyʼw) adalah sebuah bahasa dari rumpun bahasa Iran yang dahulu digunakan di wilayah , Asia Tengah yang kini mencakup daerah negara Uzbekistan dan Tajikistan, serta di beberapa komunitas imigran di China dahulu. Bahasa Sogdi adalah salah satu bahasa Iran Pertengahan terbesar bersama bahasa Baktria, Saka Khotan, bahasa Persia Pertengahan, dan Parthia. Bahasa Sogdi terekam di dalam koleksi pustaka yang besar. Bahasa Sogdi umumnya dikelompokkan dengan bahasa-bahasa Iran Timur Laut yang sebetulnya bukan sebuah rumpun namun sebuah sprachbund. Tidak ada bukti primer yang ditemukan mengenai versi awal dari bahasa Sogdi ("Sogdi Lama"), walaupun penyebutan area Sogdia telah ditemukan di naskah bahasa Persia Lama yang menunjukkan daerah Sogdia yang terpisah paling tidak sejak zaman Kekaisaran Akhemeniyah (559-323 SM). Bahasa Sogdi seperti bahasa Khotan memiliki gramatika dan morfologi yang lebih konservatif daripada bahasa Persia Pertengahan. Sebuah bahasa Iran Timur modern yaitu Yaghnobi merupakan perkembangan dari sebuah dialek bahasa Sogdi yang digunakan kira-kira pada abad ke-8 di Ustrashana, sebuah wilayah di selatan Sogdia.

rdf:langString The Sogdian language was an Eastern Iranian language spoken mainly in the Central Asian region of Sogdia (capital: Samarkand; other chief cities: Panjakent, Fergana, Khujand, and Bukhara), located in modern-day Uzbekistan, Tajikistan, Kazakhstan and Kyrgyzstan; it was also spoken by some Sogdian immigrant communities in ancient China. Sogdian is one of the most important Middle Iranian languages, along with Bactrian, Khotanese Saka, Middle Persian, and Parthian. It possesses a large literary corpus. The Sogdian language is usually assigned to a Northeastern group of the Iranian languages. No direct evidence of an earlier version of the language ("Old Sogdian") has been found, although mention of the area in the Old Persian inscriptions means that a separate and recognisable Sogdia existed at least since the Achaemenid Empire (559–323 BCE). Like Khotanese, Sogdian may have possessed a more conservative grammar and morphology than Middle Persian. The modern Eastern Iranian language Yaghnobi is the descendant of a dialect of Sogdian spoken around the 8th century in Osrushana, a region to the south of Sogdia.

rdf:langString Le sogdien (en sogdien transcrit : swγδyʼw) est une langue moyenne iranienne parlée au Moyen Âge par les Sogdiens, peuple commerçant qui résidait en Sogdiane, la région historique englobant Samarcande et Boukhara et recouvrant plus ou moins les actuels Ouzbékistan, Tadjikistan et nord de l'Afghanistan. Elle fait partie du rameau oriental et était adoptée comme lingua franca en Asie centrale du VIe au IXe siècle. L'alphabet sogdien, dérivé de l'alphabet araméen-syriaque, fut transmis et adapté par les Ouïgours, qui à leur tour le transmirent aux Mongols puis aux Mandchous. Le sogdien a été déchiffré au tournant du XXe siècle par Robert Gauthiot.

rdf:langString 소그드어(Sogdian language)는 동부 이란어군에 속하는 언어로, 8세기까지 중앙아시아에 있었던 지방인 소그디아나(지금의 우즈베키스탄과 타지키스탄)에서 쓰였던 언어이다. 중앙이란어 가운데 가장 말뭉치가 많은, 중요한 언어이다. 중앙아시아(Transoxiana)에서 통용되었던 언어였다. 페르시아의 기록에 따르면 아케메네스 왕조(기원전 6세기-4세기 경) 때 이미 소그디아나가 하나의 구분된 지역으로 알려져 있었다고 하므로, 그 때 또는 그 전부터 고대 소그드어가 있었을지도 모른다. 소그디아나 유적에는 소그드 문자가 있는데, 아람 문자에서 차용한 것이다. 이 문자는 위구르 문자와 몽골 문자의 조상격이다.

rdf:langString ソグド語（ソグドご）は、中期イラン諸語のひとつであり、ザラフシャン川流域のソグディアナ（現在のサマルカンド、パンジケント、フェルガナなどを中心としたウズベキスタンやタジキスタンの一部に相当）で用いられた言語。現在では死語。

rdf:langString La lingua sogdiana o sogdiano è un idioma iranico che era parlato in Sogdiana, posta tra i territori dei moderni Uzbekistan e Tagikistan. Il sogdiano è uno degli idiomi medio-iranici più importanti insieme al pahlavi e al partico. Possiede un vasto corpus letterario. Non sono state trovate prove a sostegno di una fase più antica di quella attestata; la lingua risale comunque almeno fino dall'era degli achemenidi (559–323 a.C.). Possiede una grammatica più conservativa del pahlavi, come il saka. Il moderno idioma iranico yaghnobi deriva da una variante del sogdiano.

rdf:langString Het Sogdisch was een taal uit de Iraanse taalgroep die werd gesproken in Sogdië en Transoxanië, onder andere rond Samarkand. De taal hoort samen met het Ossetisch tot de noordoostelijke tak van de Iraanse taalgroep. Lange tijd heeft de taal een belangrijke rol gespeeld langs de handelsroute die als de zijderoute bekendstaat. De taal werd aanvankelijk geschreven in een van het Aramees afgeleid schrift en er is een aanzienlijke literatuur in, vooral van christelijke en manicheïstische achtergrond. Na de ondergang van deze geloofsgemeenschappen - vooral door de uitroeiingspolitiek van Timoer Lenk - is de taal verdrongen door met name Turkse talen. Vandaag zijn er nog slechts een klein aantal sprekers van het Yaghnobi van over.

rdf:langString Język sogdyjski – język wschodnioirański, którym posługiwano się w Sogdianie (obszar dzisiejszego Uzbekistanu i Tadżykistanu – główne miasta: Samarkanda, Fergana, Pandżakent). Posiada duży korpus tekstów pisanych, ponieważ wraz ze średnioperskim był najczęściej używanym językiem w tej części świata. W czasach dynastii Tang sogdyjski był lingua franca na szlaku jedwabnym. Obecnie wymarły. Jeden z wschodnioirańskich dialektów blisko spokrewniony z językiem sogdyjskim, tzw. język jagnobijski, przetrwał do dziś – posługują się nim mieszkańcy doliny . Do zapisywania języka używano pisma sogdyjskiego, które wywodziło się z aramejskiego i składało się z wielu logogramów i ideogramów. Pismo to było przodkiem pisma ujgurskiego i pisma mongolskiego. Oprócz tego do zapisu sogdyjskiego używano pisma manichejskiego, składającego się z 29 znaków. Przykładowa transliteracja sogdyjskiego: MN sγwδy-k MLK’ δy-w’šty-c ’t x’xsrc xwβw ’pšwnw δrwth γ-rβ nm’cywOd sogdyjskiego króla Dewaszticz do chachsarskiego chuv (Kagana?) Aszuna, życzenia zdrowia i pozdrowienia...

rdf:langString Sogdiska var ett iranskt språk som talades i Sogdiana med Marakanda (Samarkand) och området kring floden Zeravsjan som centrum. Sogderna var aktiva som handelsmän längs Sidenvägen och sogdiska utvecklades till det ledande handelsspråket i hela Centralasien. Tack vare sin stora kommersiella betydelse överlevde sogdiskan, trots den arabiska erövringen av området på 700-talet, till 900-talet i Sogdiana och Östturkestan (Xinjiang). Sogdiskan är ett av de mer betydande östiranska språken med ett rikt böjningssystem och en konservativ grammatik. Trots sitt stora utbredningsområde finns få tecken på dialektala skillnader. Sogdiskan har en rik litteratur, och texter med missionnsinnehåll för buddhism och manikeism finns bevarade. Sogdiskan skrevs i två varianter som båda var baserade på det arameiska alfabetet. Den sogdiska skriften är den omedelbara föregångaren till den uiguriska skriften ur vilken sedan den mongoliska skriften utvecklades. Det idag utdöende språket yaghnobi anses vara en modern variant av sogdiska.

rdf:langString Soguediano ou sogdiano foi uma língua iraniana média, falada em Soguediana, no vale do rio Zarafexã, no que hoje em dia são o Tadjiquistão e o Uzbequistão. O soguediano é uma das mais importantes línguas iranianas, junto com o persa médio e o parto, e possui um amplo corpus literário. Pertence ao ramo norte-oriental das línguas iranianas, e ainda que não exista evidência direta de um antigo soguediano, se crê, por alusões epigráficas em antigo persa que pôde existir desde a época aquemênida. Sua gramática e morfologia são mais conservadoras que as do persa médio. Durante a dinastia Tangue, o soguediano foi a língua franca ao longo da Rota da Seda, e sua importância política e econômica garantiu sua sobrevivência até o século IX depois de Cristo, ao mesmo tempo em que muitas palavras deste idioma entraram no persa moderno, ao escrever-se muitas obras persas durante a época samânida em Soguediana. Diversos documentos cristãos e maniqueus, achados em Turfã encontram-se escritos em soguediano. Um dialeto do soguediano, o tem chegado até a atualidade, nas montanhas do Tadjiquistão.

rdf:langString Согди́йский язы́к ( 𐼼𐼴𐼶𐼹𐼷𐼸 sγwδy’n’k, sγwδy’w, тадж. забони суғдӣ) — мёртвый язык восточно-иранской подгруппы иранских языков, на котором говорили в Согдиане в долине реки Зеравшан на территории современных Таджикистана и Узбекистана, а также в многочисленных согдийских колониях вдоль так называемого «Великого шёлкового пути». Большинство письменных памятников найдено в Турфане в Синьцзян-Уйгурском автономном районе КНР, Дуньхуане в китайской провинции Ганьсу и в крепости Муг в Таджикистане. Ягнобский язык, на котором говорит население долины реки Ягноб в Таджикистане, является продолжением согдийского языка и восходит к одному из его диалектов.

rdf:langString 粟特語（粟特字母：/ swγδyʼw；英语：Sogdian）是東伊朗語支的一種語言，曾通行於中亞粟特地區，即今烏茲別克斯坦和塔吉克斯坦。粟特語和巴克特里亞語、塞語、中古波斯語、安息語一樣被視爲中古伊朗語中最重要的語言。粟特語有大量存世文獻。粟特語一般被分类在伊朗語支下，但這種分類反映的是語言聯盟關係而非語言親緣關係。目前並無明顯證據證明粟特語的早期形式（上古粟特語）的存在，然而古波斯語銘文中提及了粟特地區，表明在此地區直到阿契美尼德王朝時代仍然存在另一種不同的、可以辨析的粟特語。與于闐語類似，粟特語較之中古波斯語語法和詞法更爲保守。現代的雅格諾比語是粟特語在粟特之南Ustrashana地區方言的後裔。

rdf:langString Согдійська мова — мертва іранська мова. Була локалізована в долині та верхів′ях річки Зеравшан із центром у Самарканді. Після ІХ ст. витіснена персько-таджицькою та тюркськими мовами.

dbpprop:familycolor

rdf:langString Indo-European

dbpprop:glotto

rdf:langString sogd1245

dbpprop:glottorefname

rdf:langString Sogdian

dbpprop:iso

rdf:langString sog

dbpprop:nativename

rdf:langString *s{əγ}ʷδī́k ᵊzβā́k, *s{əγ}ʷδyā́u̯,

dbpedia-owl:iso6392Code

xsd:string sog