Social anxiety

rdf:langString Κοινωνικό άγχος

rdf:langString Κοινωνικό άγχος ονομάζεται το άγχος (συναισθηματική δυσφορία, φόβος) που έχει να κάνει με κοινωνικές περιστάσεις, με την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους και με την αξιολόγηση ή κοντινή παρατήρηση απ' αυτούς. Η διαφορά μεταξύ κοινωνικού άγχους και φυσιολογικής ανησυχίας είναι ότι το πρώτο συνοδεύεται από έντονο αίσθημα φόβου κυρίως κατά τη διάρκεια περιστάσεων που είναι ασυνήθιστες για το άτομο ή στις οποίες πρόκειται να παρατηρηθεί ή να αξιολογηθεί από άλλους. Αυτός ο φόβος είναι τόσο έντονος που ο πάσχων μπορεί να αγχώνεται μόνο και μόνο στη σκέψη της κοινωνικής επαφής και θα κάνει ό,τι μπορεί για να την αποφύγει. Σύμφωνα με την Εθνική Αμερικανική Έρευνα Συννοσηρότητας, το κοινωνικό άγχος είναι η Νο 1 αγχώδης διαταραχή και η 3η πιο διαδεδομένη ψυχική διαταραχή στις ΗΠΑ (εκτιμάται ότι 19.2 εκ. Αμερικάνοι πάσχουν απ' αυτό). Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνηθέστερα όμως εμφανίζεται στην εφηβεία, την πρώιμη ενήλικη ζωή ή την πρώιμη παιδική ηλικία. Στατιστικά επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες από τους άντρες. Το αναπτυξιακό κοινωνικό άγχος εμφανίζεται νωρίς στην παιδική ηλικία ως φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης των κοινωνικών λειτουργιών και είναι ένα στάδιο το οποίο τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν· το προβληματικό ή χρόνιο κοινωνικό άγχος μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται (πιθανώς απαρατήρητο) μέχρι την εφηβεία ή να επανέλθει στην επιφάνεια με την ενηλικίωση. Οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς το πόσο συχνά βιώνουν κοινωνικό άγχος καθώς και σε τι είδους καταστάσεις. Το ξεπέρασμα του κοινωνικού άγχους εξαρτάται απ' το άτομο και την κατάσταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι σχετικά εύκολο, απλά θέμα χρόνου. Σε άλλες μπορεί να εξελιχθεί σ' ένα πολύ δύσκολο, οδυνηρό, ακόμα και παραλυτικό πρόβλημα που είναι χρόνιο στη φύση του. Οι λόγοι είναι άγνωστοι. Το κοινωνικό άγχος μπορεί να συνδέεται με την ντροπαλότητα ή τις ή και άλλους συναισθηματικούς και ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες, όμως η ακριβής του φύση παραμένει αντικείμενο έρευνας και τα αίτια μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Η πλήρης ανάρρωση από χρόνιο κοινωνικό άγχος είναι εφικτή σε πολλές περιπτώσεις, συνήθως όμως μόνο μέσω κάποιου είδους θεραπείας, διαρκούς αυτοβοήθειας ή με τη συμμετοχή σε ομάδα αλληλοϋποστήριξης. Η ψυχοπαθολογική (χρόνια και παραλυτική) μορφή κοινωνικού άγχους ονομάζεται ή και μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ποιότητα ζωής. Πρότυπες κλίμακες μέτρησης όπως η Κλίμακα Κοινωνικού Άγχους Liebowitz (αγγλικά) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την διάγνωση της διαταραχής και για την μέτρηση της έντασης της κοινωνικής φοβίας. Το ξεπέρασμα του κοινωνικού άγχους αυτού του τύπου μπορεί να είναι πολύ δύσκολο χωρίς τη βοήθεια θεραπευτών, ψυχολόγων ή ομάδων υποστήριξης. Επίσης, το κοινωνικό άγχος μπορεί να είναι εμπεδωμένο και επίμονο στους ανθρώπους που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και αν αυτή αγνοηθεί, μπορεί να δυσκολέψει την αντιμετώπιση του. Οι όροι κοινωνικό άγχος και κοινωνική φοβία χρησιμοποιούνται συχνά ως συνώνυμοι.