Siege of Montpellier

rdf:langString Oblężenie Montpellier

rdf:langString Oblężenie Montpellier – oblężenie hugenockiego miasta Montpellier przez katolickie siły króla Francji, Ludwika XIII, prowadzone od sierpnia do października 1622 r. Ludwik XIII rozmieścił swoje wojska w okolicy Montpellier w lipcu 1622 r. Król oraz przywódca hugenotów, Henri de Rohan, przystąpili do negocjacji za pośrednictwem , diuka Lesdiguières. Pokój został ostatecznie zatwierdzony 22 sierpnia 1622 r. Mieszkańcy Montpellier odmówili jednak otwarcia bram miasta dla wojsk królewskich, obawiając się grabieży i zażądali od króla upokarzających warunków. W tej sytuacji król rozkazał swym oddziałom rozpoczęcie oblężenia miasta. Działania oblężnicze sprawiły wiele trudności wojsku Ludwika XIII. 2 września rojaliści zdobyli bastion Sait-Denis, który był jednym z najważniejszych punktów obrony. Mieszkańcy miasta odbili jednak umocnienia kolejnego dnia, zabijając przy tym ok. 200 królewskich żołnierzy. Równolegle jeden z dowódców obrony, Galonges, wyruszył z 400 hugenotami poza mury miasta i zwyciężył liczący ok. 1000 rojalistów oddział. 2 października obrońcom udało się natomiast trzykrotnie odeprzeć ataki znacznej części (ok. 5000 ludzi) wojska królewskiego. Ofensywa sił katolickich pochłonęła wówczas kilkaset istnień. W tym samym czasie w armii zaczęły się szerzyć choroby i głód. Ostatecznie Ludwik XIII postanowił negocjować z obrońcami miasta, jednocześnie przeprowadzając kolejne ataki. 8 października do miasta przybyła także odsiecz złożona z ok. 4000 weteranów, dowodzonych przez Rohana. Zmusiło to króla do realnych rokowań. 19 października podpisano . Następnego dnia Ludwik XIII wjechał nieuzbrojony do miasta.