Shulchan Aruch
http://dbpedia.org/resource/Shulchan_Aruch an entity of type: Thing
Šulchan aruch (hebrejsky שולחן ערוך, „Prostřený stůl“) je halachický kodex shrnující židovské náboženské právo. Autorem tohoto díla je , sefardský rabín a učenec (1488–1575).
rdf:langString
Als Schulchan Aruch (hebräisch שולחן ערוך „gedeckter Tisch“) wird die im 16. Jahrhundert von Josef Karo verfasste und im Folgenden von mehreren Rabbinergenerationen überarbeitete autoritative Zusammenfassung religiöser Vorschriften (Halachot) des Judentums bezeichnet. Mit dem Titel „Schulchan Aruch“ wird sowohl Karos Kompendium bezeichnet als auch der Text mit Hinzufügungen, insb. den Glossen des Krakauer Rabbiners Moses Isserles (gest. 1572). (Dabei wird Karo traditionell als der מְחַבֵּר Mechaber (Autor) und Isserles als der רמ”א Rema bezeichnet, ein Akronym des Namens Rabbi Moshe Isserles.)
rdf:langString
Shulchan Aruch (Ibrani: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ]), terkadang disebut sebagai Kode Hukum Yahudi, adalah kode hukum Yudaisme yang paling banyak dipakai. Karya tersebut dibuat di Safed (sekarang Israel) oleh Yosef Karo pada 1563 dan diterbitkan di Venesia pada dua tahun kemudian.
rdf:langString
シュルハン・アルーフ（Shulchan Aruch、ヘブライ語: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ]、「用意されたテーブル」を意味する）は、ユダヤ教における様々な法典の中でも最も広く参照されている書物。1563年にヨセフ・カロによってオスマン帝国領パレスチナのツファット（現在はイスラエル領）で著され、その2年後にヴェネツィアで出版された。
rdf:langString
O Shulchan Aruch (em hebraico: שולחן ערוך, literalmente "mesa posta"), também grafado como Shulkhan Arukh, é uma codificação ou catálogo escrito da halachá, a lei do judaísmo, composta pelo rabino Yosef Karo, no século XVI. É considerada pela imensa maioria dos judeus ortodoxos, juntametne com seus comentários, como a compilação halachá de mais autoridade depois do Talmude, com a exceção duma minoria, que continua a seguir a Mishné Torá.
rdf:langString
شولحان عاروخ، שולחן ערוך، عبارة عبرية تعني «المائدة المنضودة» أو «المائدة المعدة»، والشولحان عاروخ هو مُصنَّف تلمودي فقهي يحتوي على سائر القواعد الدينية التقليدية للسلوك، ويُعَدُّ حتى يومنا هذا، المصنَّف المعوَّل عليه بلا منازع للشريعة والعرف اليهوديين، ويشار إليه باعتباره التلمود الأصغر. أعده يوسف كارو ونشره عام 1565 مستنداً إلى العهد القديم والتلمود وآراء الحاخامات اليهود وفتاواهم وتفسيراتهم (الشريعة الشفوية). ومما هو جدير بالذكر أن حياة اليهود تكبلها العديد من الشعائر والقيود والتشريعات، الأمر الذي يضطرهم إلى البحث عن مصدر دائم للفتاوى. ولكن التوصل إلى إجابة على أحد التساؤلات الدينية من خلال التلمود مسألة شاقة جداً، إذ يتعيَّن على المتسائل أن يقرأ أربع أو خمس فقرات في مجلدات مختلفة منه ثم يبحث عن التعليقات المختلفة على كل الفقرات وهي تعليقات تحوي كل واحدة منها تفسيرات مختلفة ومتناقضـة.و
rdf:langString
El Xulhan Arukh (en hebreu:שולחן ערוך) (en català:"la taula servida") és un llibre del rabí i cabalista Yossef Qaro (Safed, 1565- ), la seva obra és acceptada per pràcticament tots els corrents i les diferents branques del judaisme, i està traduïda a diversos idiomes. Té una estructura formada per quatre capítols, que segueixen un ordre anàleg al llibre del Arba Turim, del Rabí Jacob ben Asher:
rdf:langString
Ŝulĥan Aruĥ (en hebrea שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ], laŭvorte: "Seria Tabelo"), foje referencata kiel Kodo de Juda Juro, estas la plej amplekse konsultata el la diversaj juraj kodoj en Judismo. Ĝi estis verkita en Safed (nuntempe en Israel) fare de Josef Karo en 1563 kaj publikigita en Venecio du jarojn poste. Kune kun siaj komentaroj, ĝi estas la plej amplekse akceptita kompilaĵo de Juda juro iam verkita.
rdf:langString
El Shulján Aruj (en hebreo: שולחן ערוך, "la mesa servida") es un libro obra del rabino Joseph Caro (Safed, 1565), cuya resolución halájica es aceptada por todas las autoridades rabínicas en conjunto. Es una compilación de leyes extraídas de la Torá y el Talmud, así como también de los libros Arba Turim (obra del Rabino Jacob ben Asher) y Beit Yossef (obra del Rabino Joseph Caro), que facilita a las siguientes generaciones la determinación de la Halajá. La obra está estructurada en cuatro libros que siguen un orden análogo al de los libros del Arba Turim, una obra del Rabino Jacob ben Asher:
rdf:langString
Le Choulhan Aroukh (hébreu : שולחן ערוך « table dressée ») est un code de Loi juive compilé par Joseph Karo au XVIe siècle. Condensé de sa grande-œuvre, le Beit Yossef, et conçu par conséquent sur le modèle de l’Arbaa Tourim, il édicte les lois attenant aux quatre principaux domaines de la vie juive (vie quotidienne, vie « religieuse », vie conjugale et droit civil) en suivant principalement les opinions d’Isaac Alfassi, Moïse Maïmonide et Asher ben Yehiel. Il est complété peu après sa parution par la Mappa (hébreu : מפה « nappe ») de Moïse Isserlès qui amende nombre de ses articles et indique les usages en cours dans les communautés ashkénazes.
rdf:langString
The Shulchan Aruch (Hebrew: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈrux], literally: "Set Table"), sometimes dubbed in English as the Code of Jewish Law, is the most widely consulted of the various legal codes in Judaism. It was authored in Safed (today in Israel) by Joseph Karo in 1563 and published in Venice two years later. Together with its commentaries, it is the most widely accepted compilation of Jewish law ever written.
rdf:langString
Lo Shulchan Arukh (in ebraico: שולחן ערוך, tavola apparecchiata) è un testo normativo e ritualistico ebraico redatto a Safad (Israele) da Rabbi Joseph ben Ephraim Karo (anche Yosef Caro, o Qaro) nel XVI secolo (1563 circa) e pubblicato per la prima volta a Venezia nel 1565, contenente le norme rituali e comportamentali ebraiche. Esso, insieme a tutta la letteratura Halachica che ne è derivata, rappresenta il testo fondamentale liturgico e giuridico dell'ebraismo ortodosso.
rdf:langString
Szulchan aruch (hebr. שולחן ערוך = nakryty stół) – we współczesnym judaizmie podstawowy kodeks prawa żydowskiego (halachy). Ułożony został przez Józefa Karo i wydany w Wenecji w 1564. Ma formę komentarza do wcześniejszego kodeksu , dzieła z I poł. XIV w. Szulchan aruch składa się z czterech części: Kodeks powstał w środowisku Żydów sefardyjskich, stąd nie uwzględniał lokalnych tradycji Aszkenazyjczyków. Stosowne uzupełnienie zwane Mapa (obrus) opracował krakowski rabin Mojżesz ben Israel Isserles zw. Remuh. Kodeks stanowi cały wykład tradycyjnych praktyk religijnych judaizmu.
rdf:langString
De Sjoelchan Aroech (lett. gedekte, welvoorziene tafel) is het belangrijkste joodse wetboek. Het is geschreven door rabbijn Yosef Karo, die leefde van 1488 tot 1575 (westerse jaartelling). Hij werd in Spanje geboren, werkte in Turkije en woonde vanaf 1536 in Safed, in het noorden van Israël te Galilea, waar nog heden ten dage zijn synagoge te bezoeken is. Een 16e-eeuws commentaar op Sjoelchan Aroech van Rabbi Moshe ben Isserles heet Mappa (tafelkleed). De Sjoelchan Aroech is gebaseerd op een voorgaand werk geschreven door rabbijn Yaakov ben Asher, de , en bestaat uit vier delen:
rdf:langString
Шульхан арух (івр. שֻׁלְחָן עָרוּךְ, «накритий стіл») — юдейський довідник релігійних правил і ритуалів.Містить правила богослужіння, проведення свят, дотримання ритуалів санітарно-гігієнічного характеру, а також галахічні приписи, що регулюють сфери сімейного та громадянського права.
rdf:langString
Shulchan aruch (hebreiska Det dukade bordet) är en vid mitten av 1500-talet av sefardiske rabbinen Josef Caro författad judisk ritualkodex. Den är det normgivande judiska lagverket jämte Mishné Torá. Shulchan aruch innehåller den definitiva kodifikationen av judarnas religiösa stadgar, den så kallade halacha. Den kallas "slutstenen i ett årtusens utveckling" såsom sammanfattande den religiösa lagstiftningen sedan talmuds fullbordan (år 500 e. Kr.). Kodifikationerna före Shulchan aruch, på 1000-talet av Isak al-Fäsi (Sefer Halakot), på 1100-talet av Mose b. Maimon (Jad Hachazaka) och på 1300-talet av Jakob b. Ascher (Arba'aturim), blev nämligen ej allmängiltiga. I anslutning till "turim" har Shulchan aruch fyra avdelningar nämligen rituella föreskrifter för det dagliga livet, sabbaten och h
rdf:langString
«Шулхан арух» (ивр. שֻׁלְחָן עָרוּךְ — «накрытый стол»; ср. Иез. 23:41) — кодекс практических положений устного закона, составленный в XVI веке раввином Йосефом Каро, который подвёл итог кодификационной деятельности галахических авторитетов многих поколений. «Шулхан арух» — основное руководство по извлечению практической галахи, признанное всеми без исключения направлениями иудаизма, признающими устный закон. Его используют и изучают иудеи по всему миру уже несколько столетий. Причина такого всеобщего признания в том, что «Шулхан арух» содержит порядок исполнения заповедей Торы, а также обычаи и установления как сефардов — испанских евреев, так и во многом отличающиеся практики ашкеназов — центральноевропейских (прежде всего немецких) евреев, тогда как более ранний кодекс XII века «Мишн
rdf:langString
rdf:langString
شولحان عاروخ
rdf:langString
Xulhan Arukh
rdf:langString
Šulchan aruch
rdf:langString
Schulchan Aruch
rdf:langString
Ŝulĥan Aruĥ
rdf:langString
Shulján Aruj
rdf:langString
Choulhan Aroukh
rdf:langString
Shulchan Aruch
rdf:langString
Shulchan Arukh
rdf:langString
シュルハン・アルーフ
rdf:langString
Sjoelchan Aroech
rdf:langString
Shulchan Aruch
rdf:langString
Szulchan aruch
rdf:langString
Шулхан арух
rdf:langString
Shulkhan Arukh
rdf:langString
Шульхан арух
rdf:langString
Shulchan aruch
rdf:langString
Shulchan Aruch
rdf:langString
Shulchan Aruch
xsd:integer
149176
xsd:integer
1124048088
xsd:integer
1565
rdf:langString
شولحان عاروخ، שולחן ערוך، عبارة عبرية تعني «المائدة المنضودة» أو «المائدة المعدة»، والشولحان عاروخ هو مُصنَّف تلمودي فقهي يحتوي على سائر القواعد الدينية التقليدية للسلوك، ويُعَدُّ حتى يومنا هذا، المصنَّف المعوَّل عليه بلا منازع للشريعة والعرف اليهوديين، ويشار إليه باعتباره التلمود الأصغر. أعده يوسف كارو ونشره عام 1565 مستنداً إلى العهد القديم والتلمود وآراء الحاخامات اليهود وفتاواهم وتفسيراتهم (الشريعة الشفوية). ومما هو جدير بالذكر أن حياة اليهود تكبلها العديد من الشعائر والقيود والتشريعات، الأمر الذي يضطرهم إلى البحث عن مصدر دائم للفتاوى. ولكن التوصل إلى إجابة على أحد التساؤلات الدينية من خلال التلمود مسألة شاقة جداً، إذ يتعيَّن على المتسائل أن يقرأ أربع أو خمس فقرات في مجلدات مختلفة منه ثم يبحث عن التعليقات المختلفة على كل الفقرات وهي تعليقات تحوي كل واحدة منها تفسيرات مختلفة ومتناقضـة.ولتبسيط هذه العملية، لجأ مؤلف الشولحان عاروخ إلى إسقاط جميع المناقشات الفقهية الطويلة والآراء المختلفة والأحكام المتناقضة، فلم يدوَّن إلا الأحكام الشرعية المستــقرة التي تبيِّن ما هو حلال وما هو حرام، وأوردها في نص واحد.
rdf:langString
El Xulhan Arukh (en hebreu:שולחן ערוך) (en català:"la taula servida") és un llibre del rabí i cabalista Yossef Qaro (Safed, 1565- ), la seva obra és acceptada per pràcticament tots els corrents i les diferents branques del judaisme, i està traduïda a diversos idiomes. Té una estructura formada per quatre capítols, que segueixen un ordre anàleg al llibre del Arba Turim, del Rabí Jacob ben Asher:
* Orach Chaim (אורח חיים): cicle de vida, oracions i festivitats.
* Yoré Deà (יורה דעה): caixrut i dol.
* Even HaEzer (אבן העזר): relacions entre l'home i la dona.
* Hoixen Mixpat (חושן משפט): dret públic, penal i privat.
rdf:langString
Šulchan aruch (hebrejsky שולחן ערוך, „Prostřený stůl“) je halachický kodex shrnující židovské náboženské právo. Autorem tohoto díla je , sefardský rabín a učenec (1488–1575).
rdf:langString
Als Schulchan Aruch (hebräisch שולחן ערוך „gedeckter Tisch“) wird die im 16. Jahrhundert von Josef Karo verfasste und im Folgenden von mehreren Rabbinergenerationen überarbeitete autoritative Zusammenfassung religiöser Vorschriften (Halachot) des Judentums bezeichnet. Mit dem Titel „Schulchan Aruch“ wird sowohl Karos Kompendium bezeichnet als auch der Text mit Hinzufügungen, insb. den Glossen des Krakauer Rabbiners Moses Isserles (gest. 1572). (Dabei wird Karo traditionell als der מְחַבֵּר Mechaber (Autor) und Isserles als der רמ”א Rema bezeichnet, ein Akronym des Namens Rabbi Moshe Isserles.)
rdf:langString
Ŝulĥan Aruĥ (en hebrea שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ], laŭvorte: "Seria Tabelo"), foje referencata kiel Kodo de Juda Juro, estas la plej amplekse konsultata el la diversaj juraj kodoj en Judismo. Ĝi estis verkita en Safed (nuntempe en Israel) fare de Josef Karo en 1563 kaj publikigita en Venecio du jarojn poste. Kune kun siaj komentaroj, ĝi estas la plej amplekse akceptita kompilaĵo de Juda juro iam verkita. La halaĥaj reguloj de Ŝulĥan Aruĥ ĝenerale sekvas la juron kaj kutimojn de Sefardoj, dum Aŝkenazoj ĝenerale sekvas la halaĥajn regulojn de Moses Isserles, kies glosoj al la Ŝulĥan Aruĥ notas kie la Sefardaj kaj Aŝkenazaj kutimoj diferencas. Tiuj glosoj estas amplekse referencataj kiel mappah (laŭvorte: "tablotuko") aŭ "Seria Tabelo" de Ŝulĥan Aruĥ. Preskaŭ ĉiuj publikigitaj eldonoj de la Ŝulĥan Aruĥ inkludas tiun gloson, kaj la termino "Ŝulĥan Aruĥ" venis signifi ambaŭ verkojn kaj tiu de Karo kaj tiu de Isserles, el kiuj Karo estas kutime referencata kiel "la meĥaber" ("aŭtoro") kaj Isserles kiel "la Rema" (akronimo de Rabbi Moŝe Isserles).
rdf:langString
El Shulján Aruj (en hebreo: שולחן ערוך, "la mesa servida") es un libro obra del rabino Joseph Caro (Safed, 1565), cuya resolución halájica es aceptada por todas las autoridades rabínicas en conjunto. Es una compilación de leyes extraídas de la Torá y el Talmud, así como también de los libros Arba Turim (obra del Rabino Jacob ben Asher) y Beit Yossef (obra del Rabino Joseph Caro), que facilita a las siguientes generaciones la determinación de la Halajá. Las reglas halájicas en el Shulján Aruj generalmente siguen la ley y las costumbres sefardíes, mientras que los judíos asquenazíes generalmente siguen las reglas halájicas del Rabino Moses Isserles, cuyas glosas al Shulján Aruj señalan dónde difieren las costumbres sefardíes y asquenazíes. Estas glosas se conocen ampliamente como mappah (literalmente: el "mantel") del "Juego de mesa" de Shulján Aruj. Casi todas las ediciones publicadas del Shulján Aruj incluyen esta glosa, y el término "Shulján Aruj" ha llegado a denotar tanto el trabajo de Caro como el de Isserles, con Caro usualmente referido como "el mejaber" ("autor") e Isserles como "el Remah" (acrónimo del Rabino Moshe Isserles). La obra está estructurada en cuatro libros que siguen un orden análogo al de los libros del Arba Turim, una obra del Rabino Jacob ben Asher:
* "Oraj Jaim" (אורח חיים): ciclo de vida, oraciones y festividades judías.
* "Yoré Deá" (יורה דעה): cashrut y luto, entre otros.
* "Even HaEzer" (אבן העזר): relaciones entre el hombre y la mujer.
* "Joshen Mishpat" (חושן משפט): derecho público, penal y privado.
rdf:langString
Shulchan Aruch (Ibrani: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ]), terkadang disebut sebagai Kode Hukum Yahudi, adalah kode hukum Yudaisme yang paling banyak dipakai. Karya tersebut dibuat di Safed (sekarang Israel) oleh Yosef Karo pada 1563 dan diterbitkan di Venesia pada dua tahun kemudian.
rdf:langString
Le Choulhan Aroukh (hébreu : שולחן ערוך « table dressée ») est un code de Loi juive compilé par Joseph Karo au XVIe siècle. Condensé de sa grande-œuvre, le Beit Yossef, et conçu par conséquent sur le modèle de l’Arbaa Tourim, il édicte les lois attenant aux quatre principaux domaines de la vie juive (vie quotidienne, vie « religieuse », vie conjugale et droit civil) en suivant principalement les opinions d’Isaac Alfassi, Moïse Maïmonide et Asher ben Yehiel. Il est complété peu après sa parution par la Mappa (hébreu : מפה « nappe ») de Moïse Isserlès qui amende nombre de ses articles et indique les usages en cours dans les communautés ashkénazes. Cet ouvrage marque la fin de l'ère des Rishonim et de leurs efforts pour extraire de manière plus ou moins définitive les règles et lois dispersées dans le Talmud. Il devient dès lors la nouvelle référence en matière de Loi juive et, par conséquent, l’un des livres fondamentaux du judaïsme jusqu’à nos jours.
rdf:langString
The Shulchan Aruch (Hebrew: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈrux], literally: "Set Table"), sometimes dubbed in English as the Code of Jewish Law, is the most widely consulted of the various legal codes in Judaism. It was authored in Safed (today in Israel) by Joseph Karo in 1563 and published in Venice two years later. Together with its commentaries, it is the most widely accepted compilation of Jewish law ever written. The halachic rulings in the Shulchan Aruch generally follow Sephardic law and customs, whereas Ashkenazi Jews generally follow the halachic rulings of Moses Isserles, whose glosses to the Shulchan Aruch note where the Sephardic and Ashkenazi customs differ. These glosses are widely referred to as the mappah (literally: the "tablecloth") to the Shulchan Aruch's "Set Table". Almost all published editions of the Shulchan Aruch include this gloss, and the term "Shulchan Aruch" has come to denote both Karo's work as well as Isserles', with Karo usually referred to as "the mechaber" ("author") and Isserles as "the Rema" (an acronym of Rabbi Moshe Isserles). Due to the increased availability of the printing press, the 16th century was an era of in Poland, the Ottoman Empire and other countries. Previously unwritten laws and customs were being compiled and recorded; the Shulchan Aruch was one of these. In the century after it was published by Karo (whose vision was a unified Judaism under the Sephardic traditions) it became the code of law for Ashkenazim, together with the later commentaries of Moses Isserles and the 17th century Polish rabbis.
rdf:langString
シュルハン・アルーフ（Shulchan Aruch、ヘブライ語: שֻׁלְחָן עָרוּך [ʃulˈħan ʕaˈʁuχ]、「用意されたテーブル」を意味する）は、ユダヤ教における様々な法典の中でも最も広く参照されている書物。1563年にヨセフ・カロによってオスマン帝国領パレスチナのツファット（現在はイスラエル領）で著され、その2年後にヴェネツィアで出版された。
rdf:langString
Lo Shulchan Arukh (in ebraico: שולחן ערוך, tavola apparecchiata) è un testo normativo e ritualistico ebraico redatto a Safad (Israele) da Rabbi Joseph ben Ephraim Karo (anche Yosef Caro, o Qaro) nel XVI secolo (1563 circa) e pubblicato per la prima volta a Venezia nel 1565, contenente le norme rituali e comportamentali ebraiche. Noto anche come "Codice di Legge Ebraica", è la più autorevole codificazione di leggi dell'ebraismo. Nato come riassunto delle disposizioni talmudiche, viste anche alla luce del tempo trascorso dalla chiusura del Talmud e degli studi dei grandi rishonim quali Mosè Maimonide il Rosh ed il RIF, è diventato esso stesso, nel corso dei secoli, oggetto di esegesi, specie in funzione delle mutate condizioni sociali e politiche. Esso, insieme a tutta la letteratura Halachica che ne è derivata, rappresenta il testo fondamentale liturgico e giuridico dell'ebraismo ortodosso. Le sentenze e decisioni halachiche dello Shulchan Aruch seguono generalmente leggi e tradizioni sefardite mentre gli ebrei ashkenaziti generalmente seguono le sentenze halachiche di Moshe Isserles, le cui glosse allo Shulchan Aruch notano dove le usanze sefardite e ashkenazite differiscono. Queste glosse sono generalmente note come mappah (letteralmente: la "tovaglia") per la "tavola apparecchiata" dello Shulchan Aruch. Quasi tutte le edizioni pubblicate dello Shulchan Aruch includono queste glosse e il termine "Shulchan Aruch" ha finito per indicare entrambe le opere, sia quella di Karo che quella di Isserles: a Karo solitamente ci riferisce con "il mechaber" ("autore") e a Isserles come "il Rema".
rdf:langString
De Sjoelchan Aroech (lett. gedekte, welvoorziene tafel) is het belangrijkste joodse wetboek. Het is geschreven door rabbijn Yosef Karo, die leefde van 1488 tot 1575 (westerse jaartelling). Hij werd in Spanje geboren, werkte in Turkije en woonde vanaf 1536 in Safed, in het noorden van Israël te Galilea, waar nog heden ten dage zijn synagoge te bezoeken is. Een 16e-eeuws commentaar op Sjoelchan Aroech van Rabbi Moshe ben Isserles heet Mappa (tafelkleed). De Sjoelchan Aroech is gebaseerd op een voorgaand werk geschreven door rabbijn Yaakov ben Asher, de , en bestaat uit vier delen:
* Orach Chaim: wetten van de gebeden en de synagoge, de , en feestdagen;
* Jore De'a: wetten over slachten, kasjroet, bekering tot het jodendom;
* Even HaEzer: wetten over huwelijk, scheiding en verwante zaken;
* Chosjen Misjpat: financiële wetten, schadevergoedingen en aansprakelijkheid, regels van het joods gerechtshof (Beit Din), en de wetten over getuigen voor de rechtbank. Bij elkaar vormen deze delen een reusachtig geheel, uit meerdere delen bestaand en vele duizenden pagina's tellend.
rdf:langString
Szulchan aruch (hebr. שולחן ערוך = nakryty stół) – we współczesnym judaizmie podstawowy kodeks prawa żydowskiego (halachy). Ułożony został przez Józefa Karo i wydany w Wenecji w 1564. Ma formę komentarza do wcześniejszego kodeksu , dzieła z I poł. XIV w. Szulchan aruch składa się z czterech części: 1.
* Orach Chaim – omawia między innymi praktyki religijne, służbę bożą i etykę, 2.
* Jore Dea – omawia m.in. prawa dotyczące uboju rytualnego, koszeru, czystości, żałoby, 3.
* Ewen Haezer – omawia m.in. prawa dotyczące małżeństw i rozwodów, 4.
* Choszen Miszpat – omawia prawo cywilne i zasady procedury sądowej. Kodeks powstał w środowisku Żydów sefardyjskich, stąd nie uwzględniał lokalnych tradycji Aszkenazyjczyków. Stosowne uzupełnienie zwane Mapa (obrus) opracował krakowski rabin Mojżesz ben Israel Isserles zw. Remuh. Kodeks stanowi cały wykład tradycyjnych praktyk religijnych judaizmu.
rdf:langString
Shulchan aruch (hebreiska Det dukade bordet) är en vid mitten av 1500-talet av sefardiske rabbinen Josef Caro författad judisk ritualkodex. Den är det normgivande judiska lagverket jämte Mishné Torá. Shulchan aruch innehåller den definitiva kodifikationen av judarnas religiösa stadgar, den så kallade halacha. Den kallas "slutstenen i ett årtusens utveckling" såsom sammanfattande den religiösa lagstiftningen sedan talmuds fullbordan (år 500 e. Kr.). Kodifikationerna före Shulchan aruch, på 1000-talet av Isak al-Fäsi (Sefer Halakot), på 1100-talet av Mose b. Maimon (Jad Hachazaka) och på 1300-talet av Jakob b. Ascher (Arba'aturim), blev nämligen ej allmängiltiga. I anslutning till "turim" har Shulchan aruch fyra avdelningar nämligen rituella föreskrifter för det dagliga livet, sabbaten och högtidsdagarna (Orach chajjim); måltidsbestämmelser (Jore de'a); giftermålsbalk (Eben ha-'ezer); civilrätt (Choschen ha-Mischpat). Första upplagan utkom 1550 i Venezia. En spansk edition utgavs 1568 i Saloniki. Handboken, som först efter mycken motsträvighet fick allmänt gällande kraft, innehåller jämte den av Caro fastställda texten Krakaurabbinen Mose Isseries (1520-72) tillägg, de så kallade "rema".
rdf:langString
O Shulchan Aruch (em hebraico: שולחן ערוך, literalmente "mesa posta"), também grafado como Shulkhan Arukh, é uma codificação ou catálogo escrito da halachá, a lei do judaísmo, composta pelo rabino Yosef Karo, no século XVI. É considerada pela imensa maioria dos judeus ortodoxos, juntametne com seus comentários, como a compilação halachá de mais autoridade depois do Talmude, com a exceção duma minoria, que continua a seguir a Mishné Torá.
rdf:langString
Шульхан арух (івр. שֻׁלְחָן עָרוּךְ, «накритий стіл») — юдейський довідник релігійних правил і ритуалів.Містить правила богослужіння, проведення свят, дотримання ритуалів санітарно-гігієнічного характеру, а також галахічні приписи, що регулюють сфери сімейного та громадянського права. Цей довідник був написаний у 16-му столітті рабином Йосефом Каро. Правила і ритуали в «Шульхан арух» він вказав за сефардськими законами. Ашкеназі зазвичай слідують коментарям до Шульхан руху від краківського рабина 16-го століття Моше Ісерлеса, які відзначають де сефардські та ашкеназькі приписи відрізняються. Майже всі опубліковані видання "Шульхан арух" містять ці коментарі, і назва "Шульхан арух" означає як роботу Каро, так і роботу Ісерлеса, причому у посиланнях Каро зазвичай називають "механером" ("автором"), а Іссерлеса "Рема" за прізвиськом-скороченням його імені «Ребе Моше Ісерлес».
rdf:langString
«Шулхан арух» (ивр. שֻׁלְחָן עָרוּךְ — «накрытый стол»; ср. Иез. 23:41) — кодекс практических положений устного закона, составленный в XVI веке раввином Йосефом Каро, который подвёл итог кодификационной деятельности галахических авторитетов многих поколений. «Шулхан арух» — основное руководство по извлечению практической галахи, признанное всеми без исключения направлениями иудаизма, признающими устный закон. Его используют и изучают иудеи по всему миру уже несколько столетий. Причина такого всеобщего признания в том, что «Шулхан арух» содержит порядок исполнения заповедей Торы, а также обычаи и установления как сефардов — испанских евреев, так и во многом отличающиеся практики ашкеназов — центральноевропейских (прежде всего немецких) евреев, тогда как более ранний кодекс XII века «Мишне тора» содержит только правовые нормы сефардов.
xsd:nonNegativeInteger
29532