Shirk (Islam)
http://dbpedia.org/resource/Shirk_(Islam) an entity of type: SoccerPlayer
الشرك بالله، مصطلح إسلامي يشير إلى جعل شَريكٍ لله في العبادة والمُلك. ويعتبر الإسلام ذلك من أكبر الكبائر، ويسمى صاحبه مشركًا. والشرك والكفر قد يُطلقان بمعنى واحد وهو الكفر بالله أي: التكذيب والجحود بالله، وقد يُفرَّق بينهما فيُخَص الشرك بعبادة الأوثان أو النجوم وغيرها من المخلوقات مع اعترافهم بالله، فيكون الكفر أعم من الشرك.
rdf:langString
Širk (arabsky شرك, v češtině obvykle překládáno „přidružování (k Bohu)“ nebo volněji „modloslužba“) je v islámu označení pro zavrhované praktikování modloslužby či polyteismu. Širk doslovně znamená partnerství, sdílení či přidružování, ale v terminologii islámu to znamená akt přidružování společníků k Alláhovi v jakékoli formě. Širk je opakem či popřením víry v jedinečnost Alláha - tauhídu.
rdf:langString
Schirk (arabisch شرك, DMG širk ‚Beigesellung‘) ist ein Begriff, der im Islam für Götzendienst, Polytheismus, Abgötterei, Idolatrie oder Ähnliches verwendet wird. Er kommt von der Wurzel š-r-k, die die Grundbedeutung „teilnehmen“, „Anteil haben“ trägt. Schirk heißt also, andere oder anderes an der Einzigkeit Gottes teilnehmen zu lassen: aschraka (أشرك). Gegenbegriff ist Tauhīd (توحيد tauḥīd) – „Monotheismus“ – abgeleitet von der Wurzel w-ḥ-d (وحد): „einzig oder allein sein“.
rdf:langString
Syirik adalah itikad ataupun perbuatan yang menyamakan sesuatu selain Allah dan disandarkan pada Allah dalam hal rububiyyah dan uluhiyyah. Umumnya, menyekutukan dalam Uluhiyyah Allah yaitu hal-hal yang merupakan kekhususan bagi Allah, seperti berdo'a kepada selain Allah, atau memalingkan suatu bentuk ibadah seperti menyembelih (kurban), bernadzar, berdo'a dan sebagainya kepada selainNya.
rdf:langString
Shirk (Arabic: شرك širk) in Islam is the sin of idolatry or polytheism (i.e., the deification or worship of anyone or anything besides Allah). Islam teaches that God does not share His divine attributes with any partner. Associating partners with God is disallowed according to the Islamic doctrine of Tawhid (oneness). Mušrikūn مشركون (pl. of mušrik مشرك) are those who practice shirk, which literally means "association" and refers to accepting other gods and divinities alongside God (as God's "associates"). The Qur'an considers shirk as a sin that will not be forgiven if a person dies without repenting of it.
rdf:langString
Col termine shirk (in arabo: ﺷﺮﻙ) i musulmani indicano il politeismo. La radice araba indica infatti l'associare e, dal punto di vista islamico (come di qualsiasi altra cultura monoteistica), l'associare all'unico vero Dio una pletora più o meno vasta di altre divinità costituisce uno dei più gravi peccati. Nella cultura islamica, il politeismo è giudicato del tutto incompatibile con la Umma e non è quindi consentita la presenza di califfi politeisti sul suo territorio (la dār al-Islām), dal momento che su di esso deve esercitare appieno la sua potestà la shari'a.
rdf:langString
以物配主 (阿拉伯语：شرك) ，又译为举伴或什尔克，是伊斯兰教中拜偶像（即神化或崇拜除真主之外的任何人或任何事物）或多神教的罪。伊斯兰教教导说，真主不会与任何伙伴分享他的神圣属性。根据认主学，不允许将伴侣与真主联系起来。以物配主的人被称为穆什里克(阿拉伯语：مشرك，字面意思是“联合”），是指与真主一起接受其他神灵（作为真主“同伙”）。古兰经认为配主是一种罪，如果一个人死而没有悔改，就不会得到宽恕。
rdf:langString
En el Islam, shirk es la idolatría y el politeísmo, los cuales son considerados como heréticos. El Corán enfatiza que Dios no comparte sus atribuciones con ningún intermediario (sharik) y advierte que aquellos que crean en ídolos, serán severamente condenados el Día del Juicio. Lo anterior incluye los que dicen que Dios carece de algún atributo o partícula.
rdf:langString
Shirk, ou chirk (arabe : شِرْك action d'associer, d'où associationnisme), est un mot qui, en islam, se réfère au fait d'associer à Allah, le Dieu unique, d'autres dieux ou d'autres puissances ou divinités, leur accordant ainsi l'adoration qui n'est due qu'à Allah seul. Ce mot est généralement rendu en français par les termes « idolâtrie », « polythéisme » ou « associationnisme ».
rdf:langString
Sjirk (Arabisch: شرك) is het islamitische concept van het toekennen van goddelijke eigenschappen aan iets of iemand anders; afgoderij. Het is het tegenovergestelde van tawhied, het uitgangspunt van de islam, waarmee sjirk de meest gehate zonde is in de islam. Taalkundig gezien betekent sjirk het gelijkstellen/deelnemen. Het woord sjirk is afkomstig van de Arabische wortel Š-R-K (ش ر ك) en betekent letterlijk 'delen'. Wie sjirk pleegt, 'deelt God dus op' in meerdere componenten. In soera De Vrouwen 48 wordt expliciet duidelijk gemaakt dat sjirk een grote zonde is:
rdf:langString
Szirk (arab. شرك) – w islamie grzech polegający na oddawaniu czci czemuś lub komuś innemu niż Allah. Chodzi tu nie tylko o wiarę w inne istoty nadprzyrodzone, ale też o pieniądze, przyjemność czy przywódców politycznych. Jako grzech szirk przeciwstawia się cnocie tawhidu. Według Koranu, szirk jest najcięższym grzechem, popełnianym również przez chrześcijan oddających cześć boską Jezusowi:
rdf:langString
Ширк (араб. شرك, язычество, политеизм) — в исламе буквально: придание Аллаху товарищей (равных) или поклонение кому-либо помимо Аллаха, часто переводится как многобожие. Следствие и одно из основных проявлений куфра. Является, согласно вере мусульман, величайшим грехом, которого Аллах никогда не простит, если делающий данное действо не покается, узнав о том, что это является грехом. Носитель ширка — му́шрик, но не каждый совершающий «ширк» является «мушриком»: для этого есть строгие условия, а эта тема в мусульманском богословии уже называется «такфир».
rdf:langString
Shirk (arabiska: شرك, polyteism), tron på fler än en gud, eller att värdesätta något högre än Gud, är inom islam den enda synd för vilken förlåtelse ej gives om detta görs medvetet (av dem som har kunskaper om Gud). Ordet shirk har bland annat nämnts i koranvers 35:40. Straffet för shirk är evigt och det skall tillbringas i helvetet om inte personen ber om förlåtelse till Gud och blir troende inom islamsk monoteism.
rdf:langString
Ширк (араб. شرك, дос. «товариш») — визнання якогось реального чи міфічного об’єкта чи суб’єкта рівним Аллахові (буквально — надання Аллахові товариша), багатобожжя. Протилежність поняттю таухід. Носій ширку — мушрик Мусульманська концепція Бога послідовно монотеїстична. Поклоніння іншим божествам окрім Аллаха, а також предметам і людям розглядається як тяжкий гріх, невір’я (куфр). Особливе трактування ширк отримав в уявленнях суфіїв, які вважали ширком будь-яку перепону на шляху до «віддання себе» Аллахові. Категорія «ширк» часто застосовується у сучасній політичній боротьбі
rdf:langString
rdf:langString
شرك بالله
rdf:langString
Širk
rdf:langString
Schirk
rdf:langString
Shirk
rdf:langString
Shirk
rdf:langString
Syirik
rdf:langString
Shirk
rdf:langString
Sjirk
rdf:langString
Szirk
rdf:langString
Shirk (Islam)
rdf:langString
Ширк
rdf:langString
Shirk
rdf:langString
以物配主
rdf:langString
Ширк
xsd:integer
192516
xsd:integer
1123086876
rdf:langString
الشرك بالله، مصطلح إسلامي يشير إلى جعل شَريكٍ لله في العبادة والمُلك. ويعتبر الإسلام ذلك من أكبر الكبائر، ويسمى صاحبه مشركًا. والشرك والكفر قد يُطلقان بمعنى واحد وهو الكفر بالله أي: التكذيب والجحود بالله، وقد يُفرَّق بينهما فيُخَص الشرك بعبادة الأوثان أو النجوم وغيرها من المخلوقات مع اعترافهم بالله، فيكون الكفر أعم من الشرك.
rdf:langString
Širk (arabsky شرك, v češtině obvykle překládáno „přidružování (k Bohu)“ nebo volněji „modloslužba“) je v islámu označení pro zavrhované praktikování modloslužby či polyteismu. Širk doslovně znamená partnerství, sdílení či přidružování, ale v terminologii islámu to znamená akt přidružování společníků k Alláhovi v jakékoli formě. Širk je opakem či popřením víry v jedinečnost Alláha - tauhídu.
rdf:langString
Schirk (arabisch شرك, DMG širk ‚Beigesellung‘) ist ein Begriff, der im Islam für Götzendienst, Polytheismus, Abgötterei, Idolatrie oder Ähnliches verwendet wird. Er kommt von der Wurzel š-r-k, die die Grundbedeutung „teilnehmen“, „Anteil haben“ trägt. Schirk heißt also, andere oder anderes an der Einzigkeit Gottes teilnehmen zu lassen: aschraka (أشرك). Gegenbegriff ist Tauhīd (توحيد tauḥīd) – „Monotheismus“ – abgeleitet von der Wurzel w-ḥ-d (وحد): „einzig oder allein sein“.
rdf:langString
En el Islam, shirk es la idolatría y el politeísmo, los cuales son considerados como heréticos. El Corán enfatiza que Dios no comparte sus atribuciones con ningún intermediario (sharik) y advierte que aquellos que crean en ídolos, serán severamente condenados el Día del Juicio. Lo anterior incluye los que dicen que Dios carece de algún atributo o partícula. El concepto de shirk, se ha expandido considerablemente a través de la evolución dogmática del Islam y ha venido usándose como lo opuesto a tawhid (la unicidad de Dios). La palabra shirk viene de la raíz árabe š-R-K (ش ر ك), con el significado general de "compartir". En el contexto del Corán, se suele entender en el sentido particular de "compartir como un socio igualitario", por lo que el politeísmo significa "atribuir un socio a Alá". En el Corán, la palabra "shirk" y la palabra conexa mušrikūn (مشركون) -los que cometen "shirk" y conspiran contra el islam- suelen referirse a los enemigos del islam. Diferentes grados de shirk han sido señalados mediante la Ley islámica; entre los cuales se encuentran la creencia en la superstición, la adoración de objetos (por ejemplo, rendir honor a los santos) y la fe en aquellos que profesan conocer el futuro, aunque todo esto carece de importancia ante la gravedad del politeísmo.
rdf:langString
Shirk, ou chirk (arabe : شِرْك action d'associer, d'où associationnisme), est un mot qui, en islam, se réfère au fait d'associer à Allah, le Dieu unique, d'autres dieux ou d'autres puissances ou divinités, leur accordant ainsi l'adoration qui n'est due qu'à Allah seul. Ce mot est généralement rendu en français par les termes « idolâtrie », « polythéisme » ou « associationnisme ». Ceux qui associent des dieux au Créateur sont appelés mushrikûn (مشركون), ou associateurs (singulier : mushrik). Cette action est le seul péché qui, s'il n'est pas suivi d'un repentir terrestre, est impardonnable aux yeux d'Allah.
rdf:langString
Syirik adalah itikad ataupun perbuatan yang menyamakan sesuatu selain Allah dan disandarkan pada Allah dalam hal rububiyyah dan uluhiyyah. Umumnya, menyekutukan dalam Uluhiyyah Allah yaitu hal-hal yang merupakan kekhususan bagi Allah, seperti berdo'a kepada selain Allah, atau memalingkan suatu bentuk ibadah seperti menyembelih (kurban), bernadzar, berdo'a dan sebagainya kepada selainNya.
rdf:langString
Shirk (Arabic: شرك širk) in Islam is the sin of idolatry or polytheism (i.e., the deification or worship of anyone or anything besides Allah). Islam teaches that God does not share His divine attributes with any partner. Associating partners with God is disallowed according to the Islamic doctrine of Tawhid (oneness). Mušrikūn مشركون (pl. of mušrik مشرك) are those who practice shirk, which literally means "association" and refers to accepting other gods and divinities alongside God (as God's "associates"). The Qur'an considers shirk as a sin that will not be forgiven if a person dies without repenting of it.
rdf:langString
Col termine shirk (in arabo: ﺷﺮﻙ) i musulmani indicano il politeismo. La radice araba indica infatti l'associare e, dal punto di vista islamico (come di qualsiasi altra cultura monoteistica), l'associare all'unico vero Dio una pletora più o meno vasta di altre divinità costituisce uno dei più gravi peccati. Nella cultura islamica, il politeismo è giudicato del tutto incompatibile con la Umma e non è quindi consentita la presenza di califfi politeisti sul suo territorio (la dār al-Islām), dal momento che su di esso deve esercitare appieno la sua potestà la shari'a.
rdf:langString
Szirk (arab. شرك) – w islamie grzech polegający na oddawaniu czci czemuś lub komuś innemu niż Allah. Chodzi tu nie tylko o wiarę w inne istoty nadprzyrodzone, ale też o pieniądze, przyjemność czy przywódców politycznych. Jako grzech szirk przeciwstawia się cnocie tawhidu. Według Koranu, szirk jest najcięższym grzechem, popełnianym również przez chrześcijan oddających cześć boską Jezusowi: O ludu Księgi! Nie przekraczaj granic w twojej religii i nie mów o Bogu niczego innego, jak tylko prawdę! Mesjasz, Jezus syn Marii, jest tylko posłańcem Boga; i Jego Słowem, które złożył Marii; i Duchem, pochodzącym od Niego. Wierzcie więc w Boga i Jego posłańców i nie mówcie: "Trzy!" Zaprzestańcie! To będzie lepiej dla was! Allah - to tylko jeden Bóg! On jest nazbyt wyniosły, by mieć syna! Do Niego należy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. I Bóg wystarcza jako opiekun! (4:171) Oni wzięli swoich uczonych w piśmie i swoich mnichów za panów, poza Bogiem, i Mesjasza, syna Marii. A rozkazano im przecież czcić tylko Boga Jedynego. Nie ma boga, jak tylko On! Jakże On bardziej godny jest chwały aniżeli to, co oni Jemu dodają jako współtowarzyszy! (9:31)
rdf:langString
Sjirk (Arabisch: شرك) is het islamitische concept van het toekennen van goddelijke eigenschappen aan iets of iemand anders; afgoderij. Het is het tegenovergestelde van tawhied, het uitgangspunt van de islam, waarmee sjirk de meest gehate zonde is in de islam. Taalkundig gezien betekent sjirk het gelijkstellen/deelnemen. Het woord sjirk is afkomstig van de Arabische wortel Š-R-K (ش ر ك) en betekent letterlijk 'delen'. Wie sjirk pleegt, 'deelt God dus op' in meerdere componenten. In soera De Vrouwen 48 wordt expliciet duidelijk gemaakt dat sjirk een grote zonde is: Het is waar, God vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar al hetgeen daarbuiten zal Hij, aan wie Hij wil, vergeven. Wie iets met God vereenzelvigt, begaat waarlijk een zeer grote zonde. Uit dit vers is op te maken dat met uitzondering van het toekennen van deelgenoten (sjirk), alle zonden vergeven kunnen worden. Sjirk kan alleen vergeven worden als daar oprecht berouw voor wordt getoond en men er niet naar terugkeert. Als er geen berouw wordt getoond voor sjirk en de zondaar komt in die hoedanigheid te overlijden, dan is sjirk een onvergeeflijke zonde. Ook soera De Toewijding keert zich tegen hen die zij die deelgenoten aan God geven. Deze passage was gericht op de inwoners van Mekka, maar veel moslims zien in deze soera een duidelijke afwijzing van de christelijke drie-eenheid. Ook natuurgodsdiensten en het populair hindoeïsme zouden zich er schuldig aan maken.Er zijn drie niveaus van sjirk: sjirk akbar (grote sjirk), sjirk asghar (kleine sjirk) en sjirk khafee (verborgen sjirk). Een grote sjirk is één waarover de fikh zich heeft uitgesproken, waardoor de pleger ervan zich buiten de islam plaatst, en voor eeuwig zal verblijven in de hel. Indien God het vergeeft zal het verblijf in de hel voor lange tijd zijn, maar niet eeuwig. Het doet alle daden teniet. Een kleine sjirk is iedere daad die door de fikh als zodanig als sjirk wordt beschouwd, ongeacht of dit nu uitspraak of handeling is. De pleger plaatst zich door het plegen ervan niet buiten de islam en zal dan ook niet door deze daad eeuwig in de hel verblijven. Niet alle daden gaan teniet. Een verborgen sjirk is als iemand zijn gebed verfraait, omdat iemand naar hem kijkt. Dit kan zowel een grote als een kleine sjirk zijn. Volgens een overlevering van Ahmed en Al Hakim zou Mohammed eens de eed van een man hebben geweigerd die een amulet droeg en het dragen ervan als sjirk hebben aangemerkt. Ook een amulet zoals het zogenoemde boze oog kan als sjirk worden gezien. Het bouwen van een moskee boven een graf wordt door puristen ook als zodanig afgewezen. Het bidden bij een graf is alleen toegestaan als het gebed niet is gericht tot de persoon die er begraven ligt. Persoonsverheerlijking wordt eveneens gezien als sjirk. Om deze reden worden termen als 'wahabist' of 'mohammedaan' door moslims niet gebruikt en worden geen praalgraven gebruikt, al komen mausolea wel voor.
rdf:langString
Ширк (араб. شرك, дос. «товариш») — визнання якогось реального чи міфічного об’єкта чи суб’єкта рівним Аллахові (буквально — надання Аллахові товариша), багатобожжя. Протилежність поняттю таухід. Носій ширку — мушрик Мусульманська концепція Бога послідовно монотеїстична. Поклоніння іншим божествам окрім Аллаха, а також предметам і людям розглядається як тяжкий гріх, невір’я (куфр). Традиційно багатобожниками оголошувались представники інших релігій, а також філософи, «дуалісти», «безбожники» (мулхідун). Категорія «ширк», хоча й мала загальноприйняті визначення, викликала численні трактування, які були причиною широкого використання її в релігійній полеміці й відкритій політичній боротьбі всередині самої мусульманської спільноти. Сунніти вважали багатобожниками шиїтів. У першій половині ІХ ст. мутазиліти оголосили багатобожниками традиціоналістів. Ті, в свою чергу, висунули подібні звинувачення на адресу мутазилітів. Ті й інші звинувачували в ширку антропоморфістів. Дискусії про ширк заторкнули не лише область догматики і права. Ширк шукали в нормах поведінки, моралі. Ханбаліти, що приділяли велику увагу проблемі ширку в повсякденному житті, засуджували привітання людей вставанням, перебільшене вихваляння духовних авторитетів минулого і сьогодення, поклоніння могилам. Саме ханбалітським богословам належить розробка однієї з найстрункіших теорій про ширк, яка в новий час була прийнята ваххабітами. Згідно з нею існує п’ять видів ширку:
* Ширк аль-ілм — визнання за всіма пророками, а також «святими», провісниками, астрологами «прихованого знання»;
* Ширк ат-тасарруф — визнання за будь-ким посередницької місії, якою Мухаммед буде наділений у День воскресіння;
* Ширк аль-ібада — поклоніння комусь, або чомусь окрім Аллаха (в першу чергу могилам, камінню);
* Ширк аль-ада — віра в забобони і «погані» звичаї (віра в погані й хороші дні, носіння амулетів);
* Ширк фі-л-адаб — виголошення клятв іменем Мухаммеда, Алі та інших авторитетів мусульманської спільноти. Особливе трактування ширк отримав в уявленнях суфіїв, які вважали ширком будь-яку перепону на шляху до «віддання себе» Аллахові. Категорія «ширк» часто застосовується у сучасній політичній боротьбі
rdf:langString
Shirk (arabiska: شرك, polyteism), tron på fler än en gud, eller att värdesätta något högre än Gud, är inom islam den enda synd för vilken förlåtelse ej gives om detta görs medvetet (av dem som har kunskaper om Gud). Ordet shirk har bland annat nämnts i koranvers 35:40. Straffet för shirk är evigt och det skall tillbringas i helvetet om inte personen ber om förlåtelse till Gud och blir troende inom islamsk monoteism. Det finns två typer av shirk (båda leder till helvetet), den ena är shirk-al-akbar (den store shirk) som betyder att en person tror på fler än en Gud, eller sätter någon partner vid sidan om honom som till exempel vid treenigheten eller tror att Gud kan ha en son eller liknande. Det klassas även som shirk att hålla på med magi och liknande eftersom personen ej är fullt troende på Gud och istället tar andra falska krafter och herrar som sin tro före Allah, därför är magi förbjudet eftersom det är en liten del av shirk att hålla på med liknande som spådom och annat. En hadith säger att ifall en person som är muslim håller på med spådom och sedan tror på det, denna muslims (och alla som utför detta) böner och salah kommer ej att bli accepterade av Gud för de kommande 40 nätterna (och dagarna)(om inte personen ber om förlåtelse med hela hjärtat, hädanefter). Den andra typen av shirk är shirk al-khafi (betyder gömd polyteism) där en person tror på endast en Gud, som är högst osv, men att denna person utför handlingar bara för att bli omtyckt av omgivningen som till exempel att donera pengar inför alla för att försöka bli glorifierad av omgivningen. Enligt den islamske profeten Muhammed så räknas detta som polyteism (nedskrivet i hadith). Alla gärningarna måste komma från hjärtat för att göra Guds vilja. Garanterad väg för att undvika shirk är att en person tror på sura 112 som står i Koranen där man tror och säger för sig själv i bön att: Gud är EN (tawhid). Den Evige, (Absoluta) Självtillräcklige Mästaren. Ej har Han fött och ej är Han född. Och ingen kan jämföra sig med Honom. Samt att man gör alla handlingar i hemlighet inför Gud bara för att glorifiera honom med hjärtat, som till exempel att be när man är ensam eller fasta i hemlighet inför Gud och donera pengar på ett korrekt sätt genom att försöka dölja handlingen så mycket som möjligt för att göra endast ens skapares vilja utan att behöva bli sedd av någon. Samt att undvika andra saker såsom magi och även enkla saker som tarotkort och andra spådomar. Enligt en hadith kan man också skydda sig mot shirk genom att för sig själv recitera sura al-Kafirun (sura 109). Även andra suror ger skydd, som till exempel Sura 113 (sura al-Falaq) och Sura 114 (sura al-Nas).
rdf:langString
Ширк (араб. شرك, язычество, политеизм) — в исламе буквально: придание Аллаху товарищей (равных) или поклонение кому-либо помимо Аллаха, часто переводится как многобожие. Следствие и одно из основных проявлений куфра. Является, согласно вере мусульман, величайшим грехом, которого Аллах никогда не простит, если делающий данное действо не покается, узнав о том, что это является грехом. Носитель ширка — му́шрик, но не каждый совершающий «ширк» является «мушриком»: для этого есть строгие условия, а эта тема в мусульманском богословии уже называется «такфир». Ширк с точки зрения мусульман делится на большой и малый. Большой выводит из ислама, и к нему относится такое действие, как поклонение кому-либо, кроме Аллаха, одним из видов поклонения, который узаконил Аллах, а также колдовство и др. Малый ширк — это подобие больших грехов, например, рия (показное совершение благих дел), клятва не Аллахом и тому подобное.
rdf:langString
以物配主 (阿拉伯语：شرك) ，又译为举伴或什尔克，是伊斯兰教中拜偶像（即神化或崇拜除真主之外的任何人或任何事物）或多神教的罪。伊斯兰教教导说，真主不会与任何伙伴分享他的神圣属性。根据认主学，不允许将伴侣与真主联系起来。以物配主的人被称为穆什里克(阿拉伯语：مشرك，字面意思是“联合”），是指与真主一起接受其他神灵（作为真主“同伙”）。古兰经认为配主是一种罪，如果一个人死而没有悔改，就不会得到宽恕。
xsd:nonNegativeInteger
19913