Shin (letter)

http://dbpedia.org/resource/Shin_(letter) an entity of type: WikicatArabicLetters

La xin és la vint-i-unena lletra de molts abjads ('alfabets') semítics, incloent xin 𐤔 en fenici, šīn ܫ en siríac, xin ש en hebreu, xin 𐡔 en arameu, xīn ش en àrab i śäwt ሠ en amhàric. La xin està present en Unicode com a U+05E9 ש hebrew letter shin. En fonètica la xin representa el so /ʃ/, i la seva variant sin representa el so /s/ o també /ś/. Els fonemes del protosemític ś i ʃ es fusionaren en el fenici en ʃ. Es discuteix si els fonemes ʃ (𐤔) i s (𐤎), clarament distingits en l'ortografia fenícia, no acabarien fusionant-se en el fenici clàssic o en el púnic tardà. rdf:langString
Šin nebo sin je písmeno řady souhláskových písem semitských jazyků. Jedná se zejména o fénické 𐤔, aramejské ܫ, hebrejské ש a arabské ش. Reprezentuje neznělé sykavky a to buď neznělou postalveolární frikativu ([ʃ]IPA, v češtině odpovídá písmenu š) nebo neznělou alveolární frikativu ([s]IPA, v češtině odpovídá písmenu s). Z fénického šinu se navíc vyvinulo řecké písmeno Σ (a z něj dále písmeno S z latinky a písmeno С z cyrilice) a písmeno respektive Ш v hlaholici respektive cyrilici. rdf:langString
La shin, šin o шin (ש pronunciada [/ʃ/ o /s/]) es la 21.ª letra del alfabeto hebreo. Equivale a la letra fenicia shin (𐤔‏). La letra en hebreo tiene dos valores fonémicos: * [ʃ] (fricativa postalvelar sorda), como show en inglés, en este caso se representa como con punto a la derecha שׁ se pronuncia sh. * [s], como "silla" en castellano, en este caso se representa con punto a la izquierda שׂ se pronuncia s. En hebreo clásico שׂ parece haber denotado un sonido diferente de [s] transcrito como ś (razón por lo que a veces se habla de šin o śin, la diferencia entre ambos sonidos parece ser el origen del episodio del shibboleth relatado en el capítulo 12 del Libro de los Jueces dentro del Antiguo Testamento). rdf:langString
Shin (baita Šin (šīn) edo Sheen ere) askotako 20. hizkia da, tartean feniziarrean, hebrearrean (ש), asiriarrean (ܫ) eta arabiarrean (ش). Zorrotz esan nahi duen hizki hau ʃ edo s (biak txistukariak) ahoskatzen dute. Feniziar hizkia greziar Sigma (Σ), latindar S eta (Ш) ziriliko bilakatu zen. rdf:langString
Syin (juga dieja sebagai Shin atau Šin, dibaca Syin; šīn atau Sheen) secara harafiah berarti "tajam". Adalah huruf ke-21 dalam banyak abjad rumpun bahasa Semit, termasuk abjad Fenisia 𐤔‎, abjad Aram, abjad Ibrani ש, dan abjad Arab ش (dalam urutan abjadi, huruf ke-13 dalam urutan modern). Nilai bunyinya adalah , [ʃ] or [s]. Huruf Fenisia menghasilkan Alfabet Yunani Sigma (Σ), yang selanjutnya menurunkan Alfabet Latin S, dan Alfabet Kiril С (Es), dan Sha dalam alfabet serta tulisan Kiril . Huruf dari bahasa Arab Selatan kuno dan bahasa Ge'ez (Ethiopia) juga cognate. rdf:langString
Shin (also spelled Šin (šīn) or Sheen) is the twenty-first letter of the Semitic abjads, including Phoenician Shin 𐤔‎, Hebrew Shin ש‎, Aramaic Shin 𐡔‎, Syriac Shin ܫ, and Arabic Shin ش (in abjadi order, 13th in modern order).Its sound value is a voiceless sibilant, [ʃ] or [s]. The Phoenician letter gave rise to the Greek Sigma (Σ) (which in turn gave Latin S and Cyrillic С), and the letter Sha in the Glagolitic and Cyrillic scripts . The South Arabian and Ethiopian letter Śawt is also cognate. rdf:langString
Šin (maiuscolo ,corsivo ,arcaico ) è la ventunesima lettera di numerosi abjad semitici, come il fenicio, il siriaco , l'ebraico ש, e l'arabo. rdf:langString
ש(シン、ヘブライ語: שי״ן‎, שִׁין šin)はヘブライ文字の21番目の文字。ヘブライ数字の数価は300。 /ʃ/と/s/の2種類の音があり、後者の場合、文字名称はスィンとも呼ばれる。 rdf:langString
Shin, även sjin, (ש) är den tjugoförsta bokstaven i det hebreiska alfabetet. ש har siffervärdet 300. rdf:langString
Szin (ש, ش‍) (także sin, šīn) – dwudziesta pierwsza litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, arabskiego, hebrajskiego. Odpowiada dźwiękowi s lub sz. W języku hebrajskim ש dodany jako prefiks oznacza spójnik że. rdf:langString
Шин або сін (івр. שִׁין‎, שִׂין, накреслення ש) — двадцять перша літера гебрайської абетки. Позначає звук [ʃ] у разі, якщо крапка над літерою праворуч — שׁ, і звук [s], якщо крапка зліва — שׂ. У гематрії числове значення літери — 300. Походить від фінікійської літери «сін». rdf:langString
Chim ou sim (ש, shin), é a vigésima primeira letra de vários abjads semíticos, assim como o xime do alfabeto árabe e o xime do alfabeto fenício. Do alfabeto fenício, para o alfabeto grego deu a raiz a letra sigma. rdf:langString
Shin是许多闪米特字母表中的第二十一个字母,包括腓尼基字母 𐤔‬、亚兰/希伯来字母ש‬以及阿拉伯字母ش‎(现代排序为13)。其发音为[ʃ]或[s]。 腓尼基字母还演变为了希腊字母Σ、拉丁字母S以及西里尔字母С、Ш。 rdf:langString
Schin oder Sin (שין) ist der einundzwanzigste Buchstabe im hebräischen Alphabet. Er hat den Zahlenwert 300. Ursprünglich wurde wohl mit dem Schin ein Laut bezeichnet, der zwischen ​[⁠ʃ⁠]​, ​[⁠θ⁠]​ und ​[⁠ɕ⁠]​ stand. Im Hebräischen steht das Zeichen für die zwei Laute ​[⁠ʃ⁠]​ und ​[⁠s⁠]​. Ein Punkt rechts über dem Buchstaben markiert es als Schin (שׁ, Aussprache: ​ʃ​), ein Punkt auf der linken Seite als Sin (שׂ, Aussprache: stimmloses ​s​ wie in Snob). In Unicode haben die beiden Punkte die Codes U+05C1 (rechts für Schin) und U+05C2 (links für Sin). Diese diakritischen Punkte gehören zum tiberiensischen System der Punktation und fehlen deshalb in unvokalisierten Texten, wie sie im modernen Iwrit üblich sind. Die beiden Lautwerte des Schin/Sin werden bei der alphabetischen Sortierung als gle rdf:langString
Shin (également écrit Šin) est la vingt et unième lettre de nombreux abjad sémitiques, dont le phénicien, l'araméen, le syriaque ܫ, l'hébreu ש, et l'arabe šīn ﺵ (bien que le šīn soit la treizième lettre de l'alphabet moderne). La lettre phénicienne est à l'origine du Sigma grec (Σ), du S étrusque et latin, des lettres Sōwilō (ᛊ) runique et cyrilliques Es (С) et Sha (Ш), et pourrait avoir inspiré la forme de la lettre Sha de l'alphabet glagolitique. rdf:langString
De sjien of sien is de eenentwintigste letter uit het Hebreeuws alfabet. De letter wordt uitgesproken als een sj-klank of s-klank. Een bekend voorbeeld van een Hebreeuws woord dat begint met een sjien is sjalom: שלום (Hebreeuws wordt van rechts naar links geschreven). De letters van het Hebreeuws alfabet worden ook gebruikt als Hebreeuwse cijfers. De sjien staat voor het getal driehonderd. rdf:langString
Шин (ивр. ‏שִׁין‏‎), также син (‏שִׂין‏‎) — двадцать первая буква еврейского алфавита. Обозначает звук [ʃ] в случае, если точка над буквой справа — שׁ, и звук [s], если точка слева — שׂ (в древности обозначала звук, природа которого до конца не ясна). В академической традиции син и шин рассматриваются как разные буквы. В частности в словарях сначала даются слова на син, а затем на шин. Еврейская буква шин произошла от финикийской буквы (𐤔 ). Буква ш глаголицы, а затем и кириллицы, скорее всего происходит от еврейской буквы шин или её самаритянского аналога. * Рукописная буква шин * rdf:langString
rdf:langString Xin (lletra)
rdf:langString Šin
rdf:langString Schin (Hebräisch)
rdf:langString Shin (hizkia)
rdf:langString ש
rdf:langString Syin (huruf Semit)
rdf:langString Šin
rdf:langString Shin (lettre)
rdf:langString ש
rdf:langString Sjien
rdf:langString Szin (litera)
rdf:langString Shin (letter)
rdf:langString Шин (буква еврейского алфавита)
rdf:langString Chim (letra)
rdf:langString Shin
rdf:langString Шин (літера гебрайської абетки)
rdf:langString Shin
xsd:integer 1384075
xsd:integer 1124606009
rdf:langString ܫ
xsd:integer 21
rdf:langString Resh
rdf:langString Taw
rdf:langString La xin és la vint-i-unena lletra de molts abjads ('alfabets') semítics, incloent xin 𐤔 en fenici, šīn ܫ en siríac, xin ש en hebreu, xin 𐡔 en arameu, xīn ش en àrab i śäwt ሠ en amhàric. La xin està present en Unicode com a U+05E9 ש hebrew letter shin. En fonètica la xin representa el so /ʃ/, i la seva variant sin representa el so /s/ o també /ś/. Els fonemes del protosemític ś i ʃ es fusionaren en el fenici en ʃ. Es discuteix si els fonemes ʃ (𐤔) i s (𐤎), clarament distingits en l'ortografia fenícia, no acabarien fusionant-se en el fenici clàssic o en el púnic tardà.
rdf:langString Šin nebo sin je písmeno řady souhláskových písem semitských jazyků. Jedná se zejména o fénické 𐤔, aramejské ܫ, hebrejské ש a arabské ش. Reprezentuje neznělé sykavky a to buď neznělou postalveolární frikativu ([ʃ]IPA, v češtině odpovídá písmenu š) nebo neznělou alveolární frikativu ([s]IPA, v češtině odpovídá písmenu s). Z fénického šinu se navíc vyvinulo řecké písmeno Σ (a z něj dále písmeno S z latinky a písmeno С z cyrilice) a písmeno respektive Ш v hlaholici respektive cyrilici.
rdf:langString Schin oder Sin (שין) ist der einundzwanzigste Buchstabe im hebräischen Alphabet. Er hat den Zahlenwert 300. Ursprünglich wurde wohl mit dem Schin ein Laut bezeichnet, der zwischen ​[⁠ʃ⁠]​, ​[⁠θ⁠]​ und ​[⁠ɕ⁠]​ stand. Im Hebräischen steht das Zeichen für die zwei Laute ​[⁠ʃ⁠]​ und ​[⁠s⁠]​. Ein Punkt rechts über dem Buchstaben markiert es als Schin (שׁ, Aussprache: ​ʃ​), ein Punkt auf der linken Seite als Sin (שׂ, Aussprache: stimmloses ​s​ wie in Snob). In Unicode haben die beiden Punkte die Codes U+05C1 (rechts für Schin) und U+05C2 (links für Sin). Diese diakritischen Punkte gehören zum tiberiensischen System der Punktation und fehlen deshalb in unvokalisierten Texten, wie sie im modernen Iwrit üblich sind. Die beiden Lautwerte des Schin/Sin werden bei der alphabetischen Sortierung als gleich behandelt, verhalten sich aber ansonsten wie verschiedene Konsonanten: Hat ein Wort die Aussprache Schin oder Sin, so haben alle Wortformen und verwandten Wörter denselben Laut.Auch in anderen semitischen Sprachen findet man die Unterschiede zwischen denselben Wörtern, allerdings mit anderen Lautwerten: Hebräisches Schin und Sin entsprechen den drei ursemitischen Konsonanten š (1. Zeile), ṯ (2. Zeile) und ś (3. Zeile). Die ersten beiden (š und ṯ) sind im Hebräischen zu Schin (š) zusammengefallen. Das Sin wurde im Hebräischen wahrscheinlich anfangs ähnlich ausgesprochen, glich sich aber unter aramäischem Einfluss in der Aussprache dem Samech (stimmloses s) an, das auf einen weiteren ursemitischem Konsonanten (s) zurückgeht (4. Zeile). Im Aramäischen sind ursemitisches ṯ und t zusammengefallen. Dagegen blieb im Arabischen ursemitisches ṯ erhalten (Tha), ursemitisches ś wurde zu Schin (Arabisch), und ursemitisches š und s fielen Sin (Arabisch) zusammen. Obwohl die arabischen Buchstaben Sin und Schin denselben Lautwert besitzen wie die jeweils gleichnamigen hebräischen Buchstaben, werden sie deshalb oft gerade umgekehrt verwendet (1./3. Zeile). Außerdem kann arabisches Sin jedoch auch dem in der Aussprache identischen hebräischen Samech entsprechen, wenn es auf ursemitisches s zurückgeht (4. Zeile). Im Dialekt des Stammes Ephraim wurde offenbar das Schin ähnlich dem Samech ausgesprochen (→ Schibboleth). Der althebräische Stammesname Issachar wird im masoretischen Bibeltext mit zwei Sin geschrieben, wobei das erste verdoppelt und das zweite nicht ausgesprochen und deshalb ohne Punkt geschrieben wird. Das Sin ist ein Konsonant, dessen schriftliche Form im phönizischen Alphabet auf die stilisierte Darstellung eines Zahnes zurückgeht. Schen (שן) bedeutet ‚Zahn‘ auf Hebräisch. Das griechische Sigma, das kyrillische Ш (Scha) und das lateinische S gehen auf denselben Ursprung zurück.
rdf:langString La shin, šin o шin (ש pronunciada [/ʃ/ o /s/]) es la 21.ª letra del alfabeto hebreo. Equivale a la letra fenicia shin (𐤔‏). La letra en hebreo tiene dos valores fonémicos: * [ʃ] (fricativa postalvelar sorda), como show en inglés, en este caso se representa como con punto a la derecha שׁ se pronuncia sh. * [s], como "silla" en castellano, en este caso se representa con punto a la izquierda שׂ se pronuncia s. En hebreo clásico שׂ parece haber denotado un sonido diferente de [s] transcrito como ś (razón por lo que a veces se habla de šin o śin, la diferencia entre ambos sonidos parece ser el origen del episodio del shibboleth relatado en el capítulo 12 del Libro de los Jueces dentro del Antiguo Testamento).
rdf:langString Shin (baita Šin (šīn) edo Sheen ere) askotako 20. hizkia da, tartean feniziarrean, hebrearrean (ש), asiriarrean (ܫ) eta arabiarrean (ش). Zorrotz esan nahi duen hizki hau ʃ edo s (biak txistukariak) ahoskatzen dute. Feniziar hizkia greziar Sigma (Σ), latindar S eta (Ш) ziriliko bilakatu zen.
rdf:langString Shin (également écrit Šin) est la vingt et unième lettre de nombreux abjad sémitiques, dont le phénicien, l'araméen, le syriaque ܫ, l'hébreu ש, et l'arabe šīn ﺵ (bien que le šīn soit la treizième lettre de l'alphabet moderne). La lettre phénicienne est à l'origine du Sigma grec (Σ), du S étrusque et latin, des lettres Sōwilō (ᛊ) runique et cyrilliques Es (С) et Sha (Ш), et pourrait avoir inspiré la forme de la lettre Sha de l'alphabet glagolitique. Sa valeur phonétique est, selon le contexte, une consonne fricative post-alvéolaire sourde (la consonne chuintante ʃ (/sh/) ou une consonne fricative alvéolaire sourde (la consonne sifflante s).
rdf:langString Syin (juga dieja sebagai Shin atau Šin, dibaca Syin; šīn atau Sheen) secara harafiah berarti "tajam". Adalah huruf ke-21 dalam banyak abjad rumpun bahasa Semit, termasuk abjad Fenisia 𐤔‎, abjad Aram, abjad Ibrani ש, dan abjad Arab ش (dalam urutan abjadi, huruf ke-13 dalam urutan modern). Nilai bunyinya adalah , [ʃ] or [s]. Huruf Fenisia menghasilkan Alfabet Yunani Sigma (Σ), yang selanjutnya menurunkan Alfabet Latin S, dan Alfabet Kiril С (Es), dan Sha dalam alfabet serta tulisan Kiril . Huruf dari bahasa Arab Selatan kuno dan bahasa Ge'ez (Ethiopia) juga cognate.
rdf:langString Shin (also spelled Šin (šīn) or Sheen) is the twenty-first letter of the Semitic abjads, including Phoenician Shin 𐤔‎, Hebrew Shin ש‎, Aramaic Shin 𐡔‎, Syriac Shin ܫ, and Arabic Shin ش (in abjadi order, 13th in modern order).Its sound value is a voiceless sibilant, [ʃ] or [s]. The Phoenician letter gave rise to the Greek Sigma (Σ) (which in turn gave Latin S and Cyrillic С), and the letter Sha in the Glagolitic and Cyrillic scripts . The South Arabian and Ethiopian letter Śawt is also cognate.
rdf:langString Šin (maiuscolo ,corsivo ,arcaico ) è la ventunesima lettera di numerosi abjad semitici, come il fenicio, il siriaco , l'ebraico ש, e l'arabo.
rdf:langString De sjien of sien is de eenentwintigste letter uit het Hebreeuws alfabet. De letter wordt uitgesproken als een sj-klank of s-klank. Een bekend voorbeeld van een Hebreeuws woord dat begint met een sjien is sjalom: שלום (Hebreeuws wordt van rechts naar links geschreven). De letters van het Hebreeuws alfabet worden ook gebruikt als Hebreeuwse cijfers. De sjien staat voor het getal driehonderd. In het jodendom heeft de letter sjien een speciale betekenis. Bij het gebed wordt een gebedsriem (tefilin) zeven maal om de arm geslagen zodat de riem de letter sjien vormt, wat verwijst naar de almachtigheid of sjaddaj van God. Ook het belangrijkste joodse gebed, het sjema, begint met de letter sjien. De Israëlische veiligheidsdienst wordt nog vaak Sjien Beet genoemd, een acroniem van de oude naam Sjeroet bitachon wat veiligheidsdienst betekent. De tegenwoordige naam is Sjeroet bitachon klali, afgekort tot Sjabak.
rdf:langString ש(シン、ヘブライ語: שי״ן‎, שִׁין šin)はヘブライ文字の21番目の文字。ヘブライ数字の数価は300。 /ʃ/と/s/の2種類の音があり、後者の場合、文字名称はスィンとも呼ばれる。
rdf:langString Shin, även sjin, (ש) är den tjugoförsta bokstaven i det hebreiska alfabetet. ש har siffervärdet 300.
rdf:langString Szin (ש, ش‍) (także sin, šīn) – dwudziesta pierwsza litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, arabskiego, hebrajskiego. Odpowiada dźwiękowi s lub sz. W języku hebrajskim ש dodany jako prefiks oznacza spójnik że.
rdf:langString Шин або сін (івр. שִׁין‎, שִׂין, накреслення ש) — двадцять перша літера гебрайської абетки. Позначає звук [ʃ] у разі, якщо крапка над літерою праворуч — שׁ, і звук [s], якщо крапка зліва — שׂ. У гематрії числове значення літери — 300. Походить від фінікійської літери «сін».
rdf:langString Шин (ивр. ‏שִׁין‏‎), также син (‏שִׂין‏‎) — двадцать первая буква еврейского алфавита. Обозначает звук [ʃ] в случае, если точка над буквой справа — שׁ, и звук [s], если точка слева — שׂ (в древности обозначала звук, природа которого до конца не ясна). В академической традиции син и шин рассматриваются как разные буквы. В частности в словарях сначала даются слова на син, а затем на шин. Еврейская буква шин произошла от финикийской буквы (𐤔 ). Буква ш глаголицы, а затем и кириллицы, скорее всего происходит от еврейской буквы шин или её самаритянского аналога. В гематрии буква ש имеет числовое значение . * Рукописная буква шин * Мезуза с буквой шин — первой буквой слова שדי (шада́й) — одного из имён Бога
rdf:langString Chim ou sim (ש, shin), é a vigésima primeira letra de vários abjads semíticos, assim como o xime do alfabeto árabe e o xime do alfabeto fenício. Do alfabeto fenício, para o alfabeto grego deu a raiz a letra sigma.
rdf:langString Shin是许多闪米特字母表中的第二十一个字母,包括腓尼基字母 𐤔‬、亚兰/希伯来字母ש‬以及阿拉伯字母ش‎(现代排序为13)。其发音为[ʃ]或[s]。 腓尼基字母还演变为了希腊字母Σ、拉丁字母S以及西里尔字母С、Ш。
rdf:langString shin
rdf:langString ش
rdf:langString
xsd:integer 300
rdf:langString Σ , Ϛ, Ψ?
rdf:langString S , ẞ, Ʃ, Ↄ?
rdf:langString Shin
rdf:langString Taw
rdf:langString sin
rdf:langString Resh
xsd:nonNegativeInteger 18487

data from the linked data cloud