Shi (poetry)
http://dbpedia.org/resource/Shi_(poetry) an entity of type: WikicatChinesePoetryForms
Shi (chinesisch 詩 / 诗, Pinyin shī) ist das chinesische Wort für „Gedicht“. Es steht aber insbesondere auch für eine klassische Lyrik-Gattung, die in der Han-Dynastie entstand, in der Tang-Dynastie ihren Höhepunkt erreichte und vor allem von dem älteren Ci-Gedicht abzugrenzen ist.
rdf:langString
Shi atau shih (versi Wade-Giles) adalah romanisasi dari aksara Han tradisional 詩 atau sederhana 诗, dalam bahasa Mandarin untuk semua puisi secara umum.
rdf:langString
Shi (chiń. upr. 诗; chiń. trad. 詩; pinyin shī) – forma poezji chińskiej zbliżona do ody, przeważnie składa się z czterech lub ośmiu wierszy (czasami więcej), pojedyncza linia zawiera 5 lub 7 wyrazów/sylab. Jednym z podstawowych gatunków tego rodzaju poezji było lüshi, składające się z ośmiu wersów.
rdf:langString
Ши (кит. трад. 詩, упр. 诗, пиньинь shī) — форма классической китайской поэзии, возникшая из народных песен II—IV веков в период Южных и Северных Династий. Ши обычно состоит из строк в четыре, пять, семь, реже шесть иероглифов (слогов).Жанр берёт своё начало со времён формирования канона «Ши-цзин» (XI—VI века до н. э.). Для ши характерен строгий метр и строгий порядок чередования тонов. Пример структуры пятисловного четверостишия: 仄仄夲夲仄夲夲仄仄夲夲夲夲仄仄仄仄仄夲夲 夲 — «ровный тон»,仄 — «косые тона»,полужирным выделены рифмующиеся окончания.
rdf:langString
Ши (кит. 詩) — жанр віршів пісенного типу, в основі яких лежать народні мелодії, що розвинувся у II–IV столітті в період Південних і Північних династій. Ієрогліф і слово «ши» старокитайською мовою означають: вірш, пісня, поезія, ритмічне, озвучене римами. Вірш звучить зазвичай під акомпанемент музичного інструменту. Ши, як правило (бували й винятки), складалися з рядків з однаковою кількістю складів (чотири, п'ять чи сім, рідше шість).Жанр бере початок з епохи формування канону «Ши-цзін» (XI-VI століття до н. е.).
rdf:langString
Š’ (čínsky pchin-jinem shī, znaky zjednodušené 诗, tradiční 詩) je čínské slovo pro poezii, v užším pojetí značí básně následující poetickou tradici odvozenou od staročínské poezie shromážděné v Knize písní a odlišované od popisných básní , elegií sao, písní cch’ a dalších forem. Vesměs lyrické básně š’ se od 3. století staly na téměř tisíc let vedoucím žánrem čínské poezie. Charakterizovány byly pravidelností verše, nejčastěji pěti a sadmislabičného, různou délkou – od čtyřverší po básně o desítkách veršů, užíváním paralelismů, dodržováním pravidel střídání hudebních tónů a rýmů.
rdf:langString
Shi y Shih son romanizaciones del carácter 詩 o 诗, la palabra china para toda la poesía en general y en todos los idiomas. En el análisis occidental de los estilos de la poesía china, el shih también se usa como un término de arte para una tradición poética específica, siguiendo el modelo de las antiguas obras chinas recopiladas en el Clásico Confuciano de Poesía. Esta antología incluía poemas aristocráticos (los "Himnos" y "Elogios") y obras más rústicas que se cree que se derivan de las canciones populares de Huaxia (las "Odas"). Están compuestas en chino antiguo, principalmente en líneas de cuatro caracteres. En tal análisis, la poesía "shi" se contrasta con otras formas como el "ci" derivado del Chu y el "fu" de la era Han. Sin embargo, este uso no es común dentro de la literatur
rdf:langString
Shi and shih are romanizations of the character 詩/诗, the Chinese word for all poetry generally and across all languages. In Western analysis of the styles of Chinese poetry, shi is also used as a term of art for a specific poetic tradition, modeled after the Old Chinese works collected in the Confucian Classic of Poetry. This anthology included both aristocratic poems (the "Hymns" and "Eulogies") and more rustic works believed to have derived from Huaxia folk songs (the "Odes"). They are composed in ancient Chinese, mostly in four-character lines. In such analysis, "shi" poetry is contrasted with other forms such as the Chu-derived "cí" and the Han-era "fu". This use is not common within Chinese literature, however, which instead classifies these poems into other categories such as classic
rdf:langString
Shi (詩) är kinesiskans ord för poesi eller dikt. Ordet kan användas som en generell term för alla slags kinesisk poesi, men vanligen används det för att beteckna den klassiska versform som nådde sin höjdpunkt under Tangdynastin (618–907). I denna senare, inskränkta bemärkelse omfattar shi de två formerna gushi och jintishi. Motiven i dikterna är högst varierade; särskilt vanliga är kanske vemod, landskapsskildringar och rofyllt lantliv, men även ilsken samhällskritik förekommer, riktad till exempel mot krigets grymheter, eller korruptionen vid hovet. För de bildade samhällsklasserna i kejsartidens Kina var det en självklarhet att vara hemmastadd i shi-poesin och det har även ingått i de för blivande ämbetsmän att författa shi-dikter. Genren blomstrade som allra intensivast under Tangdynas
rdf:langString
rdf:langString
Š’ (básně)
rdf:langString
Shi (Lyrik)
rdf:langString
Shih
rdf:langString
Shi (puisi)
rdf:langString
Shi
rdf:langString
Shi (poetry)
rdf:langString
Ши (поэзия)
rdf:langString
Shi
rdf:langString
詩
rdf:langString
Ши (жанр)
xsd:integer
671285
xsd:integer
1105862318
rdf:langString
no
rdf:langString
Gushi
rdf:langString
Jintishi
rdf:langString
poetry
rdf:langString
ancient poetry
rdf:langString
modern poetry
rdf:langString
shī
rdf:langString
gǔshī
rdf:langString
jìntǐshī
rdf:langString
詩-bigseal.svg
rdf:langString
Hanshan and Shide.jpg
rdf:langString
Large seal character for shi
rdf:langString
古诗
rdf:langString
古詩
rdf:langString
Gushi
rdf:langString
Shī
rdf:langString
shih
rdf:langString
ku-shih
rdf:langString
chin-t'i shih
rdf:langString
Š’ (čínsky pchin-jinem shī, znaky zjednodušené 诗, tradiční 詩) je čínské slovo pro poezii, v užším pojetí značí básně následující poetickou tradici odvozenou od staročínské poezie shromážděné v Knize písní a odlišované od popisných básní , elegií sao, písní cch’ a dalších forem. Vesměs lyrické básně š’ se od 3. století staly na téměř tisíc let vedoucím žánrem čínské poezie. Charakterizovány byly pravidelností verše, nejčastěji pěti a sadmislabičného, různou délkou – od čtyřverší po básně o desítkách veršů, užíváním paralelismů, dodržováním pravidel střídání hudebních tónů a rýmů. Poezii těsně následující vzory z Knihy písní se dostalo označení „staré básně“ ku-š’ (čínsky pchin-jinem gǔshī, znaky zjednodušené 古诗, tradiční 古詩), příkladem je z chanského období. V tchangské éře byl mistrem ku-š’ Li Po. Od pátého století se rozvíjela „nová poezie“ ťin-tchi-š’ (čínsky pchin-jinem jìntǐshī, znaky zjednodušené 近体诗, tradiční 近體詩), dosahující vrcholu za dynastie Tchang. Její základní styly byly čtyřveršové básně , osmiverší a neomezené délkou.
rdf:langString
Shi (chinesisch 詩 / 诗, Pinyin shī) ist das chinesische Wort für „Gedicht“. Es steht aber insbesondere auch für eine klassische Lyrik-Gattung, die in der Han-Dynastie entstand, in der Tang-Dynastie ihren Höhepunkt erreichte und vor allem von dem älteren Ci-Gedicht abzugrenzen ist.
rdf:langString
Shi y Shih son romanizaciones del carácter 詩 o 诗, la palabra china para toda la poesía en general y en todos los idiomas. En el análisis occidental de los estilos de la poesía china, el shih también se usa como un término de arte para una tradición poética específica, siguiendo el modelo de las antiguas obras chinas recopiladas en el Clásico Confuciano de Poesía. Esta antología incluía poemas aristocráticos (los "Himnos" y "Elogios") y obras más rústicas que se cree que se derivan de las canciones populares de Huaxia (las "Odas"). Están compuestas en chino antiguo, principalmente en líneas de cuatro caracteres. En tal análisis, la poesía "shi" se contrasta con otras formas como el "ci" derivado del Chu y el "fu" de la era Han. Sin embargo, este uso no es común dentro de la literatura china, que en su lugar clasifica estos poemas en otras categorías como "poesía clásica china", poesía "Campo y jardín" y poesía "reducida".
rdf:langString
Shi and shih are romanizations of the character 詩/诗, the Chinese word for all poetry generally and across all languages. In Western analysis of the styles of Chinese poetry, shi is also used as a term of art for a specific poetic tradition, modeled after the Old Chinese works collected in the Confucian Classic of Poetry. This anthology included both aristocratic poems (the "Hymns" and "Eulogies") and more rustic works believed to have derived from Huaxia folk songs (the "Odes"). They are composed in ancient Chinese, mostly in four-character lines. In such analysis, "shi" poetry is contrasted with other forms such as the Chu-derived "cí" and the Han-era "fu". This use is not common within Chinese literature, however, which instead classifies these poems into other categories such as classical Chinese poetry, Fields and Gardens poetry, and "curtailed" poetry.
rdf:langString
Shi atau shih (versi Wade-Giles) adalah romanisasi dari aksara Han tradisional 詩 atau sederhana 诗, dalam bahasa Mandarin untuk semua puisi secara umum.
rdf:langString
Shi (詩) är kinesiskans ord för poesi eller dikt. Ordet kan användas som en generell term för alla slags kinesisk poesi, men vanligen används det för att beteckna den klassiska versform som nådde sin höjdpunkt under Tangdynastin (618–907). I denna senare, inskränkta bemärkelse omfattar shi de två formerna gushi och jintishi. Motiven i dikterna är högst varierade; särskilt vanliga är kanske vemod, landskapsskildringar och rofyllt lantliv, men även ilsken samhällskritik förekommer, riktad till exempel mot krigets grymheter, eller korruptionen vid hovet. För de bildade samhällsklasserna i kejsartidens Kina var det en självklarhet att vara hemmastadd i shi-poesin och det har även ingått i de för blivande ämbetsmän att författa shi-dikter. Genren blomstrade som allra intensivast under Tangdynastin från vilken fler än 48.900 shi-dikter finns bevarade, men ännu lär sig kinesiska barn shi-dikter utantill i skolan, och många rader ur dem har status av talesätt eller bevingade ord.
rdf:langString
Shi (chiń. upr. 诗; chiń. trad. 詩; pinyin shī) – forma poezji chińskiej zbliżona do ody, przeważnie składa się z czterech lub ośmiu wierszy (czasami więcej), pojedyncza linia zawiera 5 lub 7 wyrazów/sylab. Jednym z podstawowych gatunków tego rodzaju poezji było lüshi, składające się z ośmiu wersów.
rdf:langString
Ши (кит. трад. 詩, упр. 诗, пиньинь shī) — форма классической китайской поэзии, возникшая из народных песен II—IV веков в период Южных и Северных Династий. Ши обычно состоит из строк в четыре, пять, семь, реже шесть иероглифов (слогов).Жанр берёт своё начало со времён формирования канона «Ши-цзин» (XI—VI века до н. э.). Для ши характерен строгий метр и строгий порядок чередования тонов. Пример структуры пятисловного четверостишия: 仄仄夲夲仄夲夲仄仄夲夲夲夲仄仄仄仄仄夲夲 夲 — «ровный тон»,仄 — «косые тона»,полужирным выделены рифмующиеся окончания.
rdf:langString
Ши (кит. 詩) — жанр віршів пісенного типу, в основі яких лежать народні мелодії, що розвинувся у II–IV столітті в період Південних і Північних династій. Ієрогліф і слово «ши» старокитайською мовою означають: вірш, пісня, поезія, ритмічне, озвучене римами. Вірш звучить зазвичай під акомпанемент музичного інструменту. Ши, як правило (бували й винятки), складалися з рядків з однаковою кількістю складів (чотири, п'ять чи сім, рідше шість).Жанр бере початок з епохи формування канону «Ши-цзін» (XI-VI століття до н. е.).
xsd:integer
60
rdf:langString
Deeds of the Zen Masters: Hanshan and Shide.
xsd:nonNegativeInteger
6750