Sgraffito
http://dbpedia.org/resource/Sgraffito an entity of type: Thing
Sgrafito je technika grafické výzdoby omítkových povrchů staveb, která vznikla a prodělala největší rozkvět v období renesance a znovu v novorenesanci. Princip spočívá v nanesení dvou (výjimečně více) různobarevných vrstev omítky, přičemž části horní ještě vlhké vrstvy se odstraní škrabáním, odhalená kontrastující spodní vrstva pak tvoří požadovanou dekoraci vnější fasády, případně i stěn interiérů staveb. Motiv sgrafita bývá figurální nebo ornamentální, charakteristická jsou obdélníková tzv. psaníčka (psaníčkové sgrafito= obálka).
rdf:langString
Der Begriff Sgraffito (Plural: Sgraffiti) ist vom italienischen Verb sgraffiare oder graffiare, deutsch kratzen, abgeleitet. Es handelt sich um eine Dekorationstechnik zur Bearbeitung von Wandflächen. Nach der Auflage verschiedenfarbiger Putzschichten werden Teile der oberen Putzschicht abgekratzt und Teile der darunterliegenden Putzschicht freigelegt, sodass durch den Farbkontrast ein Bild erzeugt wird. Die Technik wurde besonders im Italien und Böhmen des 16. Jahrhunderts benutzt, findet aber bis in die heutige Zeit Verwendung durch Stuckateurhandwerker. Sgraffito wird daher zu den Stucktechniken gezählt. Analog dazu werden auch bestimmte „Kratztechniken“ bei anderen Farbauftragsarten als Sgraffito bezeichnet (z. B. in der Aquarellistik).
rdf:langString
Το sgraffito ή σγκραφίτο (μερικές φορές scraffito, πληθυντικός sgraffiti) είναι τεχνική διακόσμησης είτε τοίχων, με την εναπόθεση στρωμάτων γύψου διαφορετικής απόχρωσης σε υγρή επιφάνεια, είτε κεραμικών, με το πέρασμα στον άψητο πηλό δύο διαδοχικών στρωμάτων διαφορετικού χρώματος. Και στις δύο περιπτώσεις ξύνεται το εξωτερικό στρώμα για να παραχθεί ένα σχέδιο.
rdf:langString
Teicníocht san ealaín ina leagtar dath amháin anuas ar dhath eile agus a scríobtar dearadh tríd. Mhaisítí foirgnimh Meánaoise is Athbheochana le dhá chiseal plástair, ceann bán is ceann daite, agus chuirtí an maisiúchán scríobtha leis sin. Uaireanta dhéanadh ealaíontóirí meánaoiseacha péinteáil anuas ar órdhuille chun iarmhairtí den saghas céanna a bhaint amach.
rdf:langString
Sgraffito (Italian: [zɡrafˈfiːto]; plural: sgraffiti) is a technique either of wall decor, produced by applying layers of plaster tinted in contrasting colours to a moistened surface, or in pottery, by applying to an unfired ceramic body two successive layers of contrasting slip or glaze, and then in either case scratching so as to reveal parts of the underlying layer. The Italian past participle sgraffiato is also used, especially of pottery.
rdf:langString
Provenant du mot italien graffiare, signifiant « griffer », le sgraffite ou sgraffito est un art visuel, destiné à la décoration architecturale. Cette technique décorative par sgraffite, très utilisée pendant la Renaissance et durant la période Art nouveau, consiste en un motif ou dessin réalisé par hachures ou grattage d'un enduit blanc recouvrant un fond noir ou coloré.
rdf:langString
ズグラッフィート（ズグラフィト、スグラッフィート、スグラフィト、Sgraffito。またはスクラフィト Scraffito、複数形：Scraffiti）とは、 1.
* 2層の対照的な色からなる漆喰の、表面の湿った層を掻き落として線画を描く壁の装飾技法。 2.
* 2層の対照的なスリップ（泥漿）からなる、窯で焼いていない陶磁器の素地に用いられる陶芸技法。 どちらの場合にも、櫛のような道具で表面を梳いて縞や波を描く。
rdf:langString
Lo sgraffito (plurale: sgraffiti; a volte anche scraffito) è una tecnica di decorazione a fresco che può essere sia muraria, ottenuta applicando strati di intonaco con colori contrastanti su una superficie umida, che della ceramica, ottenuta applicando ad un oggetto di ceramica cruda due strati successivi di rivestimento a tinte differenti. In entrambi i casi, il lavoro viene completato graffiando il rivestimento esterno, in modo da portare alla vista quello sottostante, producendo così i contorni di un disegno.
rdf:langString
Bij het vervaardigen van sgraffiti (enkelvoud: sgraffito) wordt in verse mortel een lijntekening gekrast en ingekleurd volgens de fresco-techniek. De vlakke lijntekening overheerst samen met een gelijkmatig kleurgebruik. In de tijd van de jugendstil werden hoofdzakelijk portretten, gracieuze vrouwen, gestileerd fruit of bloemen als motief gebruikt. Ook later nog was dit een gangbare techniek voor wanddecoratie, vooral aan buitenmuren.
rdf:langString
Sgraffito (wł. graffiare - ryć, drapać) – technika dekoracyjna malarstwa ściennego.
rdf:langString
Sgraffito, eller sgraffitomålning, (från italienska sgraffiare, "rista") är en måleriteknik där färg från underliggande lager tas fram genom att skrapa i ett överliggande färgskikt. Tekniken används bland annat inom målarkonst, arkitektur, keramik och glasmålning. Vid dekorering av en husvägg med sgraffitoteknik, används i allmänhet två skikt med puts i kontrasterande färg och struktur. Medan det yttre skiktet fortfarande är mjukt, ristas detta så att bilden, eller mönstret, framträder med det undre skiktets färgsättning.
rdf:langString
La paraula esgrafiat ve de l'italià sgraffiare, és a dir, fer incisions o gratar amb una eina especial anomenada estilet. L'esgrafiat és una tècnica de dibuix que consisteix a fer incisions sobre el cos de l'objecte o paret, en la part superficial, de manera que quedi al descobert la capa inferior. L'esgrafiat s'aplica sobre l'arrebossat d'un mur, sobre objectes de ceràmica, làpides i, en l'edat mitjana, sobre manuscrits en les il·lustracions en or.
* Puig i Cadafalch, Casa Amatller, Barcelona.
* Esgrafiat Maison du peuple a Pâturages (Bèlgica).
*
*
*
rdf:langString
Sgrafiarto estas tekniko de ornamado de muroj (ĉefe fasadoj) kiu aperas en kelkaj domoj de tradicia popola arkitekturo en multaj diversaj urboj kaj vilaĝoj de Eŭropo; tio estas tekniko de ornamado de fasadoj de mudeĥara influo en Hispanio, konsista je etendo sur fasado de du aŭ tri surmetitaj tavoloj de stukado de diferenca koloro, komponita de diversaj miksaĵoj de kalko kaj sablo; en la ekstera tavolo oni desegnas la artan ornamaĵon kaj oni malaperigas parton de tiu ekstera tavolo kie nepras por ke aperu la dezirata stuka koloro kiu estas sube. Per tiu procezo oni atingas dukoloran ornamadon per temoj pli malpli geometriaj (plej ofte, sed ankaŭ vegetalaj) ripetitaj regule sur la tuta surfaco de la fasado.
rdf:langString
Esgrafiado es una técnica ornamental arquitectónica utilizada para la decoración en el enlucido y revestimiento de muros, tanto en el exterior como en el interior de edificios. El término, de origen italiano (sgraffiare), se aplica tanto a la acción artesana como al producto resultante. En materia de albañilería, puede considerarse como una variedad o tipo de grabado realizado sobre una superficie estofada, a partir de dos capas o colores superpuestos que permiten revelar formas o dibujos al retirar o rallar la capa exterior. En los revestimientos de fachadas y decoración de algunos interiores suelen utilizarse plantillas con motivos geométricos seriados. En la península ibérica, este oficio, de algún modo heredero del arte decorativo parietal, tuvo su origen en el trabajo del estuco y
rdf:langString
Сграффи́то (итал. sgraffito), или граффи́то (итал. graffito — процарапанный), — техника изображения и разновидность декорирования, которая заключается в нанесении на основу, например кирпичную стену или поверхность керамического изделия, двух и более различных по цвету слоёв кроющего материала (цемента, штукатурки, ангоба) с последующим частичным процарапыванием по заданному рисунку. Сграффито следует отличать как от техники росписи, так и от мозаики. Толщина слоёв сграффито обычно не превышает 1 см, что для глаза почти незаметно. Столь малая рельефность не позволяет отнести эту технику и к рельефному изображению. Она вполне самобытна, относительно проста, не требует особых затрат и незаменима во влажном климате, если речь идёт о декорировании наружных стен зданий, где непригодны традицион
rdf:langString
Сграфі́то (італ. sgraffito) — техніка створення настінних зображень, перевагою яких є їх велика стійкість; техніка декорування керамічних виробів. Назва походить від італійського слова graffiare («дряпати»). В кераміці сграфіто має два значення — кераміка, малюнок на якій вирізаний гострим шилом; кераміка, створена з червоної глини, покрита шаром рідкої білої глини, з вирізаним малюнком, в зелено-жовтій колірній гаммі. В Україні така кераміка відома як гуцульська кераміка.
rdf:langString
rdf:langString
Esgrafiat
rdf:langString
Sgrafito
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Sgrafiarto
rdf:langString
Esgrafiado
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Sgraffite
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
ズグラッフィート
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Сграффито
rdf:langString
Sgraffito
rdf:langString
Сграфіто
xsd:integer
1990690
xsd:integer
1121986314
rdf:langString
La paraula esgrafiat ve de l'italià sgraffiare, és a dir, fer incisions o gratar amb una eina especial anomenada estilet. L'esgrafiat és una tècnica de dibuix que consisteix a fer incisions sobre el cos de l'objecte o paret, en la part superficial, de manera que quedi al descobert la capa inferior. L'esgrafiat s'aplica sobre l'arrebossat d'un mur, sobre objectes de ceràmica, làpides i, en l'edat mitjana, sobre manuscrits en les il·lustracions en or.
* Puig i Cadafalch, Casa Amatller, Barcelona.
* Esgrafiat Maison du peuple a Pâturages (Bèlgica).
* Esgrafiat de Paul Cauchie, Maison Delune, Brussel·les.
* Esgrafiat de tema agrícola, plaça de George Orwell, Barcelona.
* Casa del gremi dels revenedors s'emplaça al Barri Gòtic en el districte de Ciutat Vella
rdf:langString
Sgrafito je technika grafické výzdoby omítkových povrchů staveb, která vznikla a prodělala největší rozkvět v období renesance a znovu v novorenesanci. Princip spočívá v nanesení dvou (výjimečně více) různobarevných vrstev omítky, přičemž části horní ještě vlhké vrstvy se odstraní škrabáním, odhalená kontrastující spodní vrstva pak tvoří požadovanou dekoraci vnější fasády, případně i stěn interiérů staveb. Motiv sgrafita bývá figurální nebo ornamentální, charakteristická jsou obdélníková tzv. psaníčka (psaníčkové sgrafito= obálka).
rdf:langString
Der Begriff Sgraffito (Plural: Sgraffiti) ist vom italienischen Verb sgraffiare oder graffiare, deutsch kratzen, abgeleitet. Es handelt sich um eine Dekorationstechnik zur Bearbeitung von Wandflächen. Nach der Auflage verschiedenfarbiger Putzschichten werden Teile der oberen Putzschicht abgekratzt und Teile der darunterliegenden Putzschicht freigelegt, sodass durch den Farbkontrast ein Bild erzeugt wird. Die Technik wurde besonders im Italien und Böhmen des 16. Jahrhunderts benutzt, findet aber bis in die heutige Zeit Verwendung durch Stuckateurhandwerker. Sgraffito wird daher zu den Stucktechniken gezählt. Analog dazu werden auch bestimmte „Kratztechniken“ bei anderen Farbauftragsarten als Sgraffito bezeichnet (z. B. in der Aquarellistik).
rdf:langString
Το sgraffito ή σγκραφίτο (μερικές φορές scraffito, πληθυντικός sgraffiti) είναι τεχνική διακόσμησης είτε τοίχων, με την εναπόθεση στρωμάτων γύψου διαφορετικής απόχρωσης σε υγρή επιφάνεια, είτε κεραμικών, με το πέρασμα στον άψητο πηλό δύο διαδοχικών στρωμάτων διαφορετικού χρώματος. Και στις δύο περιπτώσεις ξύνεται το εξωτερικό στρώμα για να παραχθεί ένα σχέδιο.
rdf:langString
Sgrafiarto estas tekniko de ornamado de muroj (ĉefe fasadoj) kiu aperas en kelkaj domoj de tradicia popola arkitekturo en multaj diversaj urboj kaj vilaĝoj de Eŭropo; tio estas tekniko de ornamado de fasadoj de mudeĥara influo en Hispanio, konsista je etendo sur fasado de du aŭ tri surmetitaj tavoloj de stukado de diferenca koloro, komponita de diversaj miksaĵoj de kalko kaj sablo; en la ekstera tavolo oni desegnas la artan ornamaĵon kaj oni malaperigas parton de tiu ekstera tavolo kie nepras por ke aperu la dezirata stuka koloro kiu estas sube. Per tiu procezo oni atingas dukoloran ornamadon per temoj pli malpli geometriaj (plej ofte, sed ankaŭ vegetalaj) ripetitaj regule sur la tuta surfaco de la fasado. La termino devenas de la itala vorto sgraffiare, tio estas, entranĉi aŭ raski per speciala ilo nomata grafio. Tiu tekniko estis konata jam antaŭ la romia epoko, estis disvastigata dum la epoko de la Romia Imperio kaj dum la hegemonio de Islamo en la Mediteraneo kaj poste de la italaj urboj en la Renesanco. Laŭ Francisko Azorín sgrafito estas Gravurita ebena ornamo, kun ebena fono ofte kolorigita. Li indikas etimologion el la greka grafeion (grifelo) kaj de tie la latina graphium. Kaj li aldonas la terminojn sgrafi, por fari ebenan reliefon; sgrafilo, sgrafisto, sgrafaĵo, sgrafado.
rdf:langString
Esgrafiado es una técnica ornamental arquitectónica utilizada para la decoración en el enlucido y revestimiento de muros, tanto en el exterior como en el interior de edificios. El término, de origen italiano (sgraffiare), se aplica tanto a la acción artesana como al producto resultante. En materia de albañilería, puede considerarse como una variedad o tipo de grabado realizado sobre una superficie estofada, a partir de dos capas o colores superpuestos que permiten revelar formas o dibujos al retirar o rallar la capa exterior. En los revestimientos de fachadas y decoración de algunos interiores suelen utilizarse plantillas con motivos geométricos seriados. En la península ibérica, este oficio, de algún modo heredero del arte decorativo parietal, tuvo su origen en el trabajo del estuco y los revestimientos interiores utilizados por los romanos e hispanorromanos en Hispania, esta tradición pasó al arte paleocristiano y prerrománico, con la conquista islámica de Hispania pasó al arte andalusí como tantos otros elementos, los alarifes mudéjares dejaron diferentes ejemplos en Andalucía, Aragón, Castilla, Cataluña, Levante y Portugal. El esgrafiado, además de su aplicación arquitectónica, se ha documentado en restos arqueológicos de distinta antigüedad en su aplicación sobre objetos de cerámica y, en la Edad Media, sobre manuscritos en las ilustraciones en oro.
rdf:langString
Teicníocht san ealaín ina leagtar dath amháin anuas ar dhath eile agus a scríobtar dearadh tríd. Mhaisítí foirgnimh Meánaoise is Athbheochana le dhá chiseal plástair, ceann bán is ceann daite, agus chuirtí an maisiúchán scríobtha leis sin. Uaireanta dhéanadh ealaíontóirí meánaoiseacha péinteáil anuas ar órdhuille chun iarmhairtí den saghas céanna a bhaint amach.
rdf:langString
Sgraffito (Italian: [zɡrafˈfiːto]; plural: sgraffiti) is a technique either of wall decor, produced by applying layers of plaster tinted in contrasting colours to a moistened surface, or in pottery, by applying to an unfired ceramic body two successive layers of contrasting slip or glaze, and then in either case scratching so as to reveal parts of the underlying layer. The Italian past participle sgraffiato is also used, especially of pottery.
rdf:langString
Provenant du mot italien graffiare, signifiant « griffer », le sgraffite ou sgraffito est un art visuel, destiné à la décoration architecturale. Cette technique décorative par sgraffite, très utilisée pendant la Renaissance et durant la période Art nouveau, consiste en un motif ou dessin réalisé par hachures ou grattage d'un enduit blanc recouvrant un fond noir ou coloré.
rdf:langString
ズグラッフィート（ズグラフィト、スグラッフィート、スグラフィト、Sgraffito。またはスクラフィト Scraffito、複数形：Scraffiti）とは、 1.
* 2層の対照的な色からなる漆喰の、表面の湿った層を掻き落として線画を描く壁の装飾技法。 2.
* 2層の対照的なスリップ（泥漿）からなる、窯で焼いていない陶磁器の素地に用いられる陶芸技法。 どちらの場合にも、櫛のような道具で表面を梳いて縞や波を描く。
rdf:langString
Lo sgraffito (plurale: sgraffiti; a volte anche scraffito) è una tecnica di decorazione a fresco che può essere sia muraria, ottenuta applicando strati di intonaco con colori contrastanti su una superficie umida, che della ceramica, ottenuta applicando ad un oggetto di ceramica cruda due strati successivi di rivestimento a tinte differenti. In entrambi i casi, il lavoro viene completato graffiando il rivestimento esterno, in modo da portare alla vista quello sottostante, producendo così i contorni di un disegno.
rdf:langString
Bij het vervaardigen van sgraffiti (enkelvoud: sgraffito) wordt in verse mortel een lijntekening gekrast en ingekleurd volgens de fresco-techniek. De vlakke lijntekening overheerst samen met een gelijkmatig kleurgebruik. In de tijd van de jugendstil werden hoofdzakelijk portretten, gracieuze vrouwen, gestileerd fruit of bloemen als motief gebruikt. Ook later nog was dit een gangbare techniek voor wanddecoratie, vooral aan buitenmuren.
rdf:langString
Sgraffito (wł. graffiare - ryć, drapać) – technika dekoracyjna malarstwa ściennego.
rdf:langString
Sgraffito, eller sgraffitomålning, (från italienska sgraffiare, "rista") är en måleriteknik där färg från underliggande lager tas fram genom att skrapa i ett överliggande färgskikt. Tekniken används bland annat inom målarkonst, arkitektur, keramik och glasmålning. Vid dekorering av en husvägg med sgraffitoteknik, används i allmänhet två skikt med puts i kontrasterande färg och struktur. Medan det yttre skiktet fortfarande är mjukt, ristas detta så att bilden, eller mönstret, framträder med det undre skiktets färgsättning.
rdf:langString
Сграфі́то (італ. sgraffito) — техніка створення настінних зображень, перевагою яких є їх велика стійкість; техніка декорування керамічних виробів. Назва походить від італійського слова graffiare («дряпати»). В кераміці сграфіто має два значення — кераміка, малюнок на якій вирізаний гострим шилом; кераміка, створена з червоної глини, покрита шаром рідкої білої глини, з вирізаним малюнком, в зелено-жовтій колірній гаммі. В Україні така кераміка відома як гуцульська кераміка. Найпростіший випадок двоколірного сграфіто в архітектурі — нанесення на стіну одного шару вапна («штукатурки» з німецької), що відрізняється за кольором від основи. Якщо в деяких місцях зіскребти вапно то вийде двоколірний малюнок. Для отримання багатобарвного сграфіто на стіну наносять декілька шарів вапна, що вирізняються за кольором (забарвлюють різними пігментами); потім його зіскрібають на різну глибину, щоб оголити шар з потрібним кольором. У техніці сграфіто розписані зовнішні стіни багатьох ренесансних садибних будинків Центральної Європи, зокрема, Літомишльський замок в Чехії та замок Красицьких у Польщі.
rdf:langString
Сграффи́то (итал. sgraffito), или граффи́то (итал. graffito — процарапанный), — техника изображения и разновидность декорирования, которая заключается в нанесении на основу, например кирпичную стену или поверхность керамического изделия, двух и более различных по цвету слоёв кроющего материала (цемента, штукатурки, ангоба) с последующим частичным процарапыванием по заданному рисунку. Сграффито следует отличать как от техники росписи, так и от мозаики. Толщина слоёв сграффито обычно не превышает 1 см, что для глаза почти незаметно. Столь малая рельефность не позволяет отнести эту технику и к рельефному изображению. Она вполне самобытна, относительно проста, не требует особых затрат и незаменима во влажном климате, если речь идёт о декорировании наружных стен зданий, где непригодны традиционные фресковые росписи.
xsd:nonNegativeInteger
7814
