Servitude in civil law
http://dbpedia.org/resource/Servitude_in_civil_law an entity of type: Thing
Věcná břemena patří mezi věcná práva k cizí věci a slouží k tomu, aby oprávněný mohl využít určitou část užitné hodnoty cizí věci, a pro vlastníka věci to znamená, že je naopak povinen něco dát, konat, trpět, nebo se něčeho zdržet. Podle obsahu povinnosti rozlišuje občanský zákoník věcná břemena na služebnosti a reálná břemena. Dřívější právní úprava pro tyto účely stanovovala souhrnný pojem věcné břemeno, které bylo definováno jen jako jakýsi abstraktní pojem a v rámci stávající legislativy je z důvodů kontinuity s předchozí právní úpravou ponecháno v užívání.
rdf:langString
La servitud és el dret real que grava parcialment una finca, que és la servent, en benefici d'una altra, que és la dominant, i pot consistir en l'atorgament a aquesta d'un determinat ús de la finca servent o en una reducció de les facultats del titular o la titular de la finca servent.
rdf:langString
Die Dienstbarkeit (in Österreich und der Schweiz auch Servitut) ist im Sachenrecht ein dingliches Nutzungsrecht an einer fremden Sache.
rdf:langString
En el derecho, servidumbre es la denominación de un tipo de derecho real que limita el dominio de un predio denominado fundo sirviente en favor de las necesidades de otro llamado fundo dominante perteneciente a otra persona. La servidumbre predial es un gravamen impuesto sobre un predio en utilidad de otro predio de distinto dueño.
rdf:langString
Zuzenbidean, zortasuna norberarena ez den onibar baten gainean duen eskubidea da. Beraz, onibar baten jabearen ezarritako muga bat da, beste baten aldekoa. Ohiko adibidea da, lursail baten jabeari lursailen egin dezakeena mugatu (langak jartzea, esaterako) eta beste bati hortik igarotzeko eskubidea ematen diona.
rdf:langString
En droit, une servitude est l'obligation pour le propriétaire d'un terrain de tolérer ou de s'abstenir de faire quelque chose à l'avantage d'un autre terrain (mais jamais l'obligation de faire quelque chose). Il s'agit d'un concept remontant au droit romain. Dans l'Ancien droit, il existait des services qui étaient « personnels », c'est-à-dire qui obligeaient quelqu'un personnellement plutôt que son terrain. Ce type de servitude est devenu une obligation.
rdf:langString
Una servitù (o servitù prediale nel caso di terreni), nel lessico giuridico, indica un diritto reale minore di godimento su cosa altrui, consistente nel peso o limitazione imposto a un fondo (detto servente) per l'utilità di un altro fondo (detto dominante) appartenente a un'altra persona (art. 1027 del codice civile italiano). Il termine prediale deriva dal latino praedium, che significa «fondo, terreno». Dunque l'espressione «servitù prediale» equivale a quella di servitù fondiaria.
rdf:langString
地役権（ちえきけん）とは、設定行為で定めた目的に従い、他人の土地を自己の土地の便益に供する権利。日本の民法では280条以下に規定がある。
* 日本の民法は、以下で条数のみ記載する。
rdf:langString
지역권(地役權)은 소유권이 없는 자가 제한적으로 토지를 이용할 수 있는 권리를 말하며 보통 일정한 목적을 위하여 타인의 토지(승역지)를 자기토지(요역지)의 편익에 이용하는 권리를 말한다.
rdf:langString
Służebność (łac. servitus) – ograniczone prawo rzeczowe, obciążające nieruchomość służebną w celu zwiększenia użyteczności innej nieruchomości zwanej władnącą (służebność gruntowa), albo zapewnienie zaspokojenia określonych potrzeb osoby fizycznej (służebność osobista). Jak każde ograniczone prawo rzeczowe, służebność ogranicza możność dysponowania obciążoną nieruchomością przez jej właściciela.
rdf:langString
Servitut är ett juridiskt begrepp för den rätt en fastighet har att på visst sätt nyttja en annan fastighet. I romersk rätt förekom så kallade personalservitut, det vill säga servitut vilka är knutna till viss person som en rätt till något. Det förekommer också i åtskilliga moderna rättssystem, såsom i det danska och det norska rättssystemet som (oförytterliga) rättigheter för viss person att på givet sätt begagna en sak eller en fastighet. Denna typ av servitut betecknas som personalservitut.
rdf:langString
Сервіту́т — право користування землею, яке забезпечує іншому землекористувачеві можливість користування нею з певними обмеженнями, встановленими законом або договором. Також звичаєве чи законом встановлене право користуватися (частково або спільно) чужим майном. Може бути встановлене щодо земельної ділянки, інших природних ресурсів (земельний сервітут) або іншого нерухомого майна для задоволення потреб інших осіб, які не можуть бути задоволені іншим способом. Сервітут може належати власникові (володарю) сусідньої земельної ділянки, а також іншій, конкретно визначеній особі (особистий сервітут).
rdf:langString
不動產役權，中華民國民法原稱地役權，後改稱不動產役權。通常指依據契據或遺囑，土地使用人在他人擁有的土地上能享有的非營利利益，土地使用人藉此能夠獲得對此一土地特定的有限使用權利。是指為了使用自己土地的便利而使用他人土地的權利。例如，擁有A地的甲可以要求擁有B地的乙不要在其土地上建設高樓以保證甲可以觀賞遠處的風景。
rdf:langString
الارتفاق لغةً: الاتكاء على مرفق اليد. والانتفاع. والاستعانة. ومرافق الدار: مصابُّ الماء ونحوها. وحق الارتفاق Servitude أو Easment في الاصطلاح الشرعي والقانوني منفعة مقررة لعقار مملوك لشخص على عقار آخر مملوك لغير الأول. كالشرب، والمسيل، والمرور، وغير ذلك. وحق الارتفاق من قبيل ملك المنفعة. وهي منفعة بين عقارين، تابعة لهما على الدوام مهما انتقلت ملكيتهما. ومالك هذه المنفعة هو مالك العقار المنتفع. ومن هنا تتجلى عينية هذا الحق. وهو في الوقت ذاته منفعة منتقصة من ملكية العقار المُرْتَفَق به (الخادم) لمصلحة العقار المُرْتَفِق (المخدوم) على الدوام.
rdf:langString
Die Grunddienstbarkeit ist im deutschen Sachenrecht (§§ 1018 ff. BGB) als Art der Dienstbarkeit die Belastung eines Grundstücks oder grundstücksgleichen Rechts (des dienenden Grundstücks) zugunsten des Eigentümers eines anderen Grundstücks (des herrschenden Grundstücks) in der Weise, dass
rdf:langString
Tá an dlí a bhaineann le héasúintí ollmhór agus casta go minic. Chun ceart a rangú mar éasúint, ní mór tréithe áirithe a shásamh. Mar shampla ní mór go mbeadh píosa talún ann a bhaineann leas as an éasúint (ar a dtugtar an talamh ceannasach) agus píosa talún ar leith ar a bhfeidhmítear an ceart (ar a dtugtar an fothalamh). Caithfidh an ceart dul chun sochair na talún ceannasach agus ualach a chur ar an bhfothalamh agus gan a bheith ina leas pearsanta amháin d'úinéir na talún. Ina theannta sin, ní mór an dá phíosa talún a bheith faoi úinéireacht dhifriúil, agus ní mór go bhféadfaí an ceart a dheonú, i bhfocail eile, ní mór go mbeadh sé de cheart gníomh dearfach a dhéanamh nó a chur i gcrích ar an bhfothalamh.
rdf:langString
A servitude is a qualified beneficial interest severed or fragmented from the ownership of an inferior property (servient estate) and attached to a superior property (dominant estate) or to some person (personal beneficiary) other than the owner. At civil law, ownership (dominium) (e.g. of land) is the only full real right whereas a servitude is a subordinate real right on par with wayleaves, real burdens (i.e. real covenants), security interests, and reservations. There are two types: predial, attaching to property, and personal, attaching to a person.
rdf:langString
Een erfdienstbaarheid of servituut is een zakelijk recht, en wel een last, waarmede een onroerende zaak - het dienend of lijdend erf - ten behoeve van een andere onroerende zaak - het heersend erf - is bezwaard. Een erfdienstbaarheid kan ontstaan door vestiging of door verjaring of kan door de wet worden opgelegd. De last die een erfdienstbaarheid op het dienende erf legt bestaat in een verplichting om op, boven of onder een der beide erven iets te dulden of niet te doen. In de akte van vestiging van een erfdienstbaarheid kan aan de eigenaar van het heersende erf de verplichting worden opgelegd aan de eigenaar van het dienende erf op al dan niet regelmatig terugkerende tijdstippen een geldsom - de retributie - te betalen. Verjaring houdt in dat iets al lang is geduld, en dat dit dulden daa
rdf:langString
Serwitut, serwituty – uprawnienia chłopów do korzystania z dworskich łąk i pastwisk oraz lasów, wywodzące się z okresu feudalnego, będące powodem licznych zatargów między wsią a dworem. Na ziemiach polskich zostały zlikwidowane w większości do końca XIX w. Sprawę serwitutów regulowała ustawa z dnia 7 maja 1920 r. o likwidacji serwitutów na terenie b. Królestwa Kongresowego i rozporządzenie Prezydenta z dnia 1 lutego 1927 r. W zaborze pruskim serwituty zostały zniesione przez ustawę regulacyjną wydaną w 1823 r. przez władze Księstwa Poznańskiego.
rdf:langString
A servidão administrativa é uma das modalidades especiais de intervenção do Estado na propriedade e, apesar de ter se desenvolvido no direito privado, especificamente nas servidões de passagem ou de trânsito, constitui um direito real de gozo por parte da Administração Pública, com base na lei, sobre o imóvel de propriedade particular, em função do interesse público. Esclarece-se que a servidão administrativa não é instituída em favor de um bem, mas de uma utilidade pública.
rdf:langString
Сервиту́т (лат. servitus, servitutis — обязанность, обязательство, повинность) — ограниченное право пользования чужой вещью в земельных отношениях (в дореволюционной русской правовой терминологии — право участия частного). Право ограниченного пользования чужим земельным участком (сервитут) регулируется статьей 23 Земельного кодекса РФ. Сервитуты традиционно делят на личные и предиальные. 1) по требованию собственника земельного участка,2) отпали основания, в связи с которыми был установлен,3) земельный участок не может использоваться по назначению.
rdf:langString
rdf:langString
حق ارتفاق
rdf:langString
Servitud
rdf:langString
Věcné břemeno
rdf:langString
Grunddienstbarkeit
rdf:langString
Dienstbarkeit
rdf:langString
Zortasun
rdf:langString
Servidumbre (Derecho)
rdf:langString
Éasúint
rdf:langString
Servitude (droit)
rdf:langString
Servitù (diritto)
rdf:langString
地役権
rdf:langString
지역권
rdf:langString
Erfdienstbaarheid
rdf:langString
Serwitut
rdf:langString
Służebność
rdf:langString
Servitude in civil law
rdf:langString
Сервитут
rdf:langString
Servidão administrativa
rdf:langString
Servitut
rdf:langString
Сервітут
rdf:langString
地役权
xsd:integer
4808233
xsd:integer
1007705224
rdf:langString
الارتفاق لغةً: الاتكاء على مرفق اليد. والانتفاع. والاستعانة. ومرافق الدار: مصابُّ الماء ونحوها. وحق الارتفاق Servitude أو Easment في الاصطلاح الشرعي والقانوني منفعة مقررة لعقار مملوك لشخص على عقار آخر مملوك لغير الأول. كالشرب، والمسيل، والمرور، وغير ذلك. وحق الارتفاق من قبيل ملك المنفعة. وهي منفعة بين عقارين، تابعة لهما على الدوام مهما انتقلت ملكيتهما. ومالك هذه المنفعة هو مالك العقار المنتفع. ومن هنا تتجلى عينية هذا الحق. وهو في الوقت ذاته منفعة منتقصة من ملكية العقار المُرْتَفَق به (الخادم) لمصلحة العقار المُرْتَفِق (المخدوم) على الدوام. ولو اجتمعت ملكية العقارين (الخادم والمخدوم) في شخص واحد، فإنهما يصبحان بحكم العقار الواحد. وعندها يختفي حق الارتفاق هذا. على أنه يمكن أن يعود إلى الظهور والاعتبار مجدداً إذا تنازل هذا المالك عن أحد هذين العقارين لمالك جديد، أو إذا تنازل عن كل منهما إلى شخصين مختلفين.
rdf:langString
Věcná břemena patří mezi věcná práva k cizí věci a slouží k tomu, aby oprávněný mohl využít určitou část užitné hodnoty cizí věci, a pro vlastníka věci to znamená, že je naopak povinen něco dát, konat, trpět, nebo se něčeho zdržet. Podle obsahu povinnosti rozlišuje občanský zákoník věcná břemena na služebnosti a reálná břemena. Dřívější právní úprava pro tyto účely stanovovala souhrnný pojem věcné břemeno, které bylo definováno jen jako jakýsi abstraktní pojem a v rámci stávající legislativy je z důvodů kontinuity s předchozí právní úpravou ponecháno v užívání.
rdf:langString
La servitud és el dret real que grava parcialment una finca, que és la servent, en benefici d'una altra, que és la dominant, i pot consistir en l'atorgament a aquesta d'un determinat ús de la finca servent o en una reducció de les facultats del titular o la titular de la finca servent.
rdf:langString
Die Dienstbarkeit (in Österreich und der Schweiz auch Servitut) ist im Sachenrecht ein dingliches Nutzungsrecht an einer fremden Sache.
rdf:langString
Die Grunddienstbarkeit ist im deutschen Sachenrecht (§§ 1018 ff. BGB) als Art der Dienstbarkeit die Belastung eines Grundstücks oder grundstücksgleichen Rechts (des dienenden Grundstücks) zugunsten des Eigentümers eines anderen Grundstücks (des herrschenden Grundstücks) in der Weise, dass
* der Eigentümer das dienende Grundstück in einzelnen Beziehungen nutzen kann (Beispiel: Wegerecht),
* auf diesem Grundstück bestimmte Handlungen nicht vorgenommen werden dürfen (Beispiel: Ausschluss von Bebauung nach Art und Ausmaß) oder
* der Eigentümer des belasteten Grundstücks bestimmte Rechte nicht ausüben darf (Beispiel: Duldung an sich übermäßiger Immissionen).
rdf:langString
En el derecho, servidumbre es la denominación de un tipo de derecho real que limita el dominio de un predio denominado fundo sirviente en favor de las necesidades de otro llamado fundo dominante perteneciente a otra persona. La servidumbre predial es un gravamen impuesto sobre un predio en utilidad de otro predio de distinto dueño.
rdf:langString
Zuzenbidean, zortasuna norberarena ez den onibar baten gainean duen eskubidea da. Beraz, onibar baten jabearen ezarritako muga bat da, beste baten aldekoa. Ohiko adibidea da, lursail baten jabeari lursailen egin dezakeena mugatu (langak jartzea, esaterako) eta beste bati hortik igarotzeko eskubidea ematen diona.
rdf:langString
En droit, une servitude est l'obligation pour le propriétaire d'un terrain de tolérer ou de s'abstenir de faire quelque chose à l'avantage d'un autre terrain (mais jamais l'obligation de faire quelque chose). Il s'agit d'un concept remontant au droit romain. Dans l'Ancien droit, il existait des services qui étaient « personnels », c'est-à-dire qui obligeaient quelqu'un personnellement plutôt que son terrain. Ce type de servitude est devenu une obligation.
rdf:langString
Tá an dlí a bhaineann le héasúintí ollmhór agus casta go minic. Chun ceart a rangú mar éasúint, ní mór tréithe áirithe a shásamh. Mar shampla ní mór go mbeadh píosa talún ann a bhaineann leas as an éasúint (ar a dtugtar an talamh ceannasach) agus píosa talún ar leith ar a bhfeidhmítear an ceart (ar a dtugtar an fothalamh). Caithfidh an ceart dul chun sochair na talún ceannasach agus ualach a chur ar an bhfothalamh agus gan a bheith ina leas pearsanta amháin d'úinéir na talún. Ina theannta sin, ní mór an dá phíosa talún a bheith faoi úinéireacht dhifriúil, agus ní mór go bhféadfaí an ceart a dheonú, i bhfocail eile, ní mór go mbeadh sé de cheart gníomh dearfach a dhéanamh nó a chur i gcrích ar an bhfothalamh. Is trí ghníomhas, an chéad sampla de chruthú éasúint, agus b'fhéidir an ceann is soiléire. D’fhéadfadh sé seo a bheith i ngníomhas neamhspleách ar leith nó laistigh de dhoiciméad níos mó mar chuid de dhiúscairt ar nós léis nó i ngníomhas aistrithe ar dhíolachán maoine. An chéad sampla de éasúint a chruthú, a bhfuil b'fhéidir an chuid is mó soiléir é, trí ghníomhas. D'fhéadfadh sé seo a bheith i ngníomhas neamhspleách ar leith nó laistigh de dhoiciméad níos mó mar chuid de dhiúscairt ar nós léas nó i ngníomhas aistrithe ar dhíolachán maoine. Má dheonaítear í ó eastát ruílse nó ó eastát léasach, oibreoidh éasúint trí ghníomhas mar leas dlíthiúil i dtalamh ach ní dhéanfar é a chlárú ach amháin ar an teideal i gClárlann na Talún. Go dtí go mbeidh an clárú críochnaithe, beidh éifeacht ag an éasúint mar cheart cothromais. Mura gcláraítear an fothalamh beidh éifeacht leis an ngníomhas nuair a bheidh sé dátaithe. Ní féidir éasúint dhlíthiúil a chlárú i leith talaimh neamhchláraithe. (Is féidir éasúint chothromais a chlárú mar mhuirear talaimh má chruthaítear í tríd an bpost 1925). D'fhéadfaí rabhadh i gcoinne chéadchlárú na fothalún a thaisceadh chun an príomhúinéir talún a chosaint, ionas go bhféadfaí an éasúint a thabhairt faoi deara ag an am céanna nuair a dhéantar iarratas chun na fothalún a chlárú.
rdf:langString
A servitude is a qualified beneficial interest severed or fragmented from the ownership of an inferior property (servient estate) and attached to a superior property (dominant estate) or to some person (personal beneficiary) other than the owner. At civil law, ownership (dominium) (e.g. of land) is the only full real right whereas a servitude is a subordinate real right on par with wayleaves, real burdens (i.e. real covenants), security interests, and reservations. There are two types: predial, attaching to property, and personal, attaching to a person. A servitude cannot impose the performance of a positive duty on the owner of the burdened property but only duties either to refrain from exercising certain rights to which an owner could be otherwise entitled (negative servitude) or to suffer certain things to be done to his property which an owner otherwise could be entitled to forbid or resist (positive servitude). Servitudes arise from express agreement, adverse possession, or as a matter of law.
rdf:langString
Una servitù (o servitù prediale nel caso di terreni), nel lessico giuridico, indica un diritto reale minore di godimento su cosa altrui, consistente nel peso o limitazione imposto a un fondo (detto servente) per l'utilità di un altro fondo (detto dominante) appartenente a un'altra persona (art. 1027 del codice civile italiano). Il termine prediale deriva dal latino praedium, che significa «fondo, terreno». Dunque l'espressione «servitù prediale» equivale a quella di servitù fondiaria.
rdf:langString
地役権（ちえきけん）とは、設定行為で定めた目的に従い、他人の土地を自己の土地の便益に供する権利。日本の民法では280条以下に規定がある。
* 日本の民法は、以下で条数のみ記載する。
rdf:langString
지역권(地役權)은 소유권이 없는 자가 제한적으로 토지를 이용할 수 있는 권리를 말하며 보통 일정한 목적을 위하여 타인의 토지(승역지)를 자기토지(요역지)의 편익에 이용하는 권리를 말한다.
rdf:langString
Służebność (łac. servitus) – ograniczone prawo rzeczowe, obciążające nieruchomość służebną w celu zwiększenia użyteczności innej nieruchomości zwanej władnącą (służebność gruntowa), albo zapewnienie zaspokojenia określonych potrzeb osoby fizycznej (służebność osobista). Jak każde ograniczone prawo rzeczowe, służebność ogranicza możność dysponowania obciążoną nieruchomością przez jej właściciela.
rdf:langString
Serwitut, serwituty – uprawnienia chłopów do korzystania z dworskich łąk i pastwisk oraz lasów, wywodzące się z okresu feudalnego, będące powodem licznych zatargów między wsią a dworem. Na ziemiach polskich zostały zlikwidowane w większości do końca XIX w. Sprawę serwitutów regulowała ustawa z dnia 7 maja 1920 r. o likwidacji serwitutów na terenie b. Królestwa Kongresowego i rozporządzenie Prezydenta z dnia 1 lutego 1927 r. Część lasu objętą serwitutem nazywano cerklem lub cyrklem. Serwituty, zwane też służebnościami, były rodzajem prawa rzeczowego. Serwituty oparte były na aktach jednostronnych (np. przywilejach nadanych osadźcom wsi przez królów polskich), na umowach ustnych lub zwyczajach. Początkowo serwituty dotyczyły własności królewskiej lub dworskiej, później w miarę, jak zmieniali się właściciele lasów, również prywatnej lub państwowej. W zaborze pruskim serwituty zostały zniesione przez ustawę regulacyjną wydaną w 1823 r. przez władze Księstwa Poznańskiego. Serwituty w dalszym ciągu funkcjonują, np. w miejscowości Ostrowy nad Okszą, nadane za cara Rosji serwituty w dalszym ciągu są dziedziczone przez mieszkańców i respektowane przez Lasy Państwowe. Serwituty przetrwały także w miejscowości Wąchock, mimo próby zniesienia przez władze PRL, oraz w niektórych miejscowościach gminy Kamienica, takich jak Szczawa, Kamienica i Zasadne.
rdf:langString
Een erfdienstbaarheid of servituut is een zakelijk recht, en wel een last, waarmede een onroerende zaak - het dienend of lijdend erf - ten behoeve van een andere onroerende zaak - het heersend erf - is bezwaard. Een erfdienstbaarheid kan ontstaan door vestiging of door verjaring of kan door de wet worden opgelegd. De last die een erfdienstbaarheid op het dienende erf legt bestaat in een verplichting om op, boven of onder een der beide erven iets te dulden of niet te doen. In de akte van vestiging van een erfdienstbaarheid kan aan de eigenaar van het heersende erf de verplichting worden opgelegd aan de eigenaar van het dienende erf op al dan niet regelmatig terugkerende tijdstippen een geldsom - de retributie - te betalen. Verjaring houdt in dat iets al lang is geduld, en dat dit dulden daardoor vervolgens een verplichting wordt. Een erfdienstbaarheid wordt in Nederland in het kadaster ingeschreven, in België in kantoor van de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie (art. 1 Hypotheekwet), in de volksmond ook kadaster genoemd. Bij verkoop blijft een erfdienstbaarheid bestaan. Dit wordt aan de nieuwe eigenaar medegedeeld.
rdf:langString
Servitut är ett juridiskt begrepp för den rätt en fastighet har att på visst sätt nyttja en annan fastighet. I romersk rätt förekom så kallade personalservitut, det vill säga servitut vilka är knutna till viss person som en rätt till något. Det förekommer också i åtskilliga moderna rättssystem, såsom i det danska och det norska rättssystemet som (oförytterliga) rättigheter för viss person att på givet sätt begagna en sak eller en fastighet. Denna typ av servitut betecknas som personalservitut.
rdf:langString
Сервиту́т (лат. servitus, servitutis — обязанность, обязательство, повинность) — ограниченное право пользования чужой вещью в земельных отношениях (в дореволюционной русской правовой терминологии — право участия частного). Право ограниченного пользования чужим земельным участком (сервитут) регулируется статьей 23 Земельного кодекса РФ. Сервитуты традиционно делят на личные и предиальные. Личным является сервитут, установленный в пользу определенного лица, тогда как предиальным — установленный в пользу собственника (пользователя) чётко определенной недвижимости. Примером личного сервитута может быть право членов семьи нанимателя пользоваться жильем нанимателя. Если сервитут устанавливается в интересах неопределённого круга лиц, то он оформляется правовой нормой и называется публичным сервитутом. Наиболее распространенным видом предиального сервитута является право пользования чужим земельным участком — так называемый земельный сервитут. Это, например, право проложить водопроводные трубы через чужой земельный участок, прорыть канавы для спуска воды, проезжать и прогонять скот через него. Сервитуты могут быть срочными и бессрочными, платными и бесплатными. Исчерпывающего перечня сервитутов законодательство, как правило, не вмещает, позволяя устанавливать любые сервитуты, которые отвечают признакам сервитутного права и не противоречат нормам закона. Способами установления сервитута в законодательстве разных стран признается правовой обычай, договор, решение суда, завещание и некоторые другие.Отличительной характеристикой сервитута как права на чужую вещь является невозможность или затрудненность осуществления прав без установления сервитута. В российском праве основная масса норм о сервитутах содержится в Гражданском кодексе РФ (статьи 216, 274—277, 613 и 694) и Земельном кодексе РФ (статья 23 и др.). Отдельные нормы содержатся в природоресурсном законодательстве (Водный кодекс РФ, Лесной кодекс РФ и др.). При переходе права собственности на землю, обремененную сервитутом, сервитут сохраняется (ст. 275 ГК РФ). Важным является момент прекращения действия сервитута: законодателем не установлен точный срок прекращения действия, есть только отсылка на обстоятельства, в связи с которыми он прекращает действовать: 1) по требованию собственника земельного участка,2) отпали основания, в связи с которыми был установлен,3) земельный участок не может использоваться по назначению. Сервитут не может быть самостоятельным предметом договоров купли-продажи, залога и не может передаваться подобными способами. В РФ сервитуты подлежат обязательной государственной регистрации. Исключением из этого правила являются государственные и муниципальные земельные участки, право ограниченного пользования на которые не превышает 3-х лет. Федеральный закон «Об автомобильных дорогах и о дорожной деятельности в Российской Федерации» к сервитутам, не подлежащим государственной регистрации, относит также границы полос отвода автомобильных дорог, если такой сервитут установлен на срок не более 1-го года. В отношении остальных сервитутов до 1-го года обязанность регистрации сохраняется.
rdf:langString
A servidão administrativa é uma das modalidades especiais de intervenção do Estado na propriedade e, apesar de ter se desenvolvido no direito privado, especificamente nas servidões de passagem ou de trânsito, constitui um direito real de gozo por parte da Administração Pública, com base na lei, sobre o imóvel de propriedade particular, em função do interesse público. Esclarece-se que a servidão administrativa não é instituída em favor de um bem, mas de uma utilidade pública. Maria Sylvia Zanella Di Pietro conceitua servidão administrativa como direito real de gozo pelo Poder Público ou seus delegados sobre imóvel de propriedade alheia, mediante autorização legal, em favor de um serviço público ou de um bem afetado a fim de utilidade pública. A servidão administrativa é a que cria condições para que, em função do interesse público, o Estado possa atingir uma esfera patrimonial particular, de forma parcial, e viabilize, por exemplo, a instalação de redes elétricas em terrenos rurais ou urbanos. De toda forma, o proprietário não mais utilizará exclusivamente o bem o qual é titular, vez que o Poder Público também dele gozará. Daí que se falar em não confundir com desapropriação, já que na servidão administrativa o proprietário não perde a propriedade do bem. Outros exemplos de servidão administrativa: a servidão sobre imóveis vizinhos de bens tombados, a servidão sobre imóveis que estejam próximos a aeroportos – os quais não podem ser construídos acima de determinada altura –, a servidão de terrenos marginais aos rios etc.
rdf:langString
Сервіту́т — право користування землею, яке забезпечує іншому землекористувачеві можливість користування нею з певними обмеженнями, встановленими законом або договором. Також звичаєве чи законом встановлене право користуватися (частково або спільно) чужим майном. Може бути встановлене щодо земельної ділянки, інших природних ресурсів (земельний сервітут) або іншого нерухомого майна для задоволення потреб інших осіб, які не можуть бути задоволені іншим способом. Сервітут може належати власникові (володарю) сусідньої земельної ділянки, а також іншій, конкретно визначеній особі (особистий сервітут).
rdf:langString
不動產役權，中華民國民法原稱地役權，後改稱不動產役權。通常指依據契據或遺囑，土地使用人在他人擁有的土地上能享有的非營利利益，土地使用人藉此能夠獲得對此一土地特定的有限使用權利。是指為了使用自己土地的便利而使用他人土地的權利。例如，擁有A地的甲可以要求擁有B地的乙不要在其土地上建設高樓以保證甲可以觀賞遠處的風景。
xsd:nonNegativeInteger
6656