Seismic interferometry

http://dbpedia.org/resource/Seismic_interferometry

Interferometry examines the general interference phenomena between pairs of signals in order to gain useful information about the subsurface. Seismic interferometry (SI) utilizes the crosscorrelation of signal pairs to reconstruct the impulse response of a given media. Papers by Keiiti Aki (1957), Géza Kunetz, and Jon Claerbout (1968) helped develop the technique for seismic applications and provided the framework upon which modern theory is based. rdf:langString
Interferometria sejsmiczna (ang. Seismic Interferometry, SI) – pasywna metoda sejsmiczna pozwalająca uzyskać impulsową odpowiedź ośrodka korzystając z pomiarów szumu sejsmicznego. Wykorzystując korelację sygnałów z pary odbiorników można obliczyć odpowiedź ośrodka zarejestrowaną na jednym z odbiorników tak, jak gdyby w miejscu drugiego działało aktywne źródło drgań. * źródła szumu są nieskorelowane w czasie, * źródła są rozłożone wokół odbiorników, aby zrekonstruować falę powierzchniową, * energia jest równo rozłożona między fale podłużne i poprzeczne (ekwipartycja). rdf:langString
rdf:langString Interferometria sejsmiczna
rdf:langString Seismic interferometry
xsd:integer 27341944
xsd:integer 1117785159
rdf:langString Interferometry examines the general interference phenomena between pairs of signals in order to gain useful information about the subsurface. Seismic interferometry (SI) utilizes the crosscorrelation of signal pairs to reconstruct the impulse response of a given media. Papers by Keiiti Aki (1957), Géza Kunetz, and Jon Claerbout (1968) helped develop the technique for seismic applications and provided the framework upon which modern theory is based. A signal at a location A can be crosscorrelated with a signal at a location B to reproduce a virtual source-receiver pair using seismic interferometry. Crosscorrelation is often considered the key mathematical operation in this approach, but it is also possible to use convolution to come up with a similar result. The crosscorrelation of passive noise measured at a free surface reproduces the subsurface response as if it was induced by an impulsive point source, which is, by definition, equal to Green's function. As such, it is possible to obtain information about the subsurface with no need for an active seismic source. This method, however, is not limited to passive sources, and can be extended for use with active sources and computer–generated waveforms. As of 2006 the field of seismic interferometry was beginning to change the way geophysicists view seismic noise. Seismic interferometry uses this previously–ignored background wavefield to provide new information that can be used to construct models of the subsurface as an inverse problem. Potential applications range from the continent scale to much smaller-scale natural hazards, industrial, and environmental applications.
rdf:langString Interferometria sejsmiczna (ang. Seismic Interferometry, SI) – pasywna metoda sejsmiczna pozwalająca uzyskać impulsową odpowiedź ośrodka korzystając z pomiarów szumu sejsmicznego. Wykorzystując korelację sygnałów z pary odbiorników można obliczyć odpowiedź ośrodka zarejestrowaną na jednym z odbiorników tak, jak gdyby w miejscu drugiego działało aktywne źródło drgań. Obrazowanie z wykorzystaniem interferometrii sejsmicznej opiera się na zabiegu wzajemnej korelacji przebiegów czasowych (sejsmogramów) z dwóch odbiorników prowadzących obserwację jednocześnie w dwóch różnych położeniach A i B. Uzyskany w ten sposób sygnał G(t) jest przebiegiem czasowym, który został by zarejestrowany na odbiorniku B gdyby w miejscu odbiornika A było aktywne źródło sejsmiczne generujące falę sejsmiczną. Interferometria sejsmiczna jest również zwana , co dokładniej opisuje zachodzące zjawisko. Odpowiedź sejsmiczna od impulsywnego źródła punktowego jest z definicji równa funkcji Greena. Interferometria sejsmiczna pozwala uzyskać imitację funkcji Greena, stąd mowa o odzyskiwaniu. Jest to możliwe, jeżeli spełnione są następujące warunki: * źródła szumu są nieskorelowane w czasie, * źródła są rozłożone wokół odbiorników, aby zrekonstruować falę powierzchniową, * energia jest równo rozłożona między fale podłużne i poprzeczne (ekwipartycja). W praktyce jedynie pierwszy warunek jest powszechnie spotykany, jednak rozpraszanie się fal sejsmicznych powoduje konwersję fal, co pozwala spełnić warunek ekwipartycji, a odbijanie się fal we wszystkich kierunkach zaspokaja warunek rozłożenia odbiorników.
xsd:nonNegativeInteger 18249

data from the linked data cloud