Sans-culottes
http://dbpedia.org/resource/Sans-culottes an entity of type: Thing
Sans-culottes és la denominació que hom donava a la França de la Revolució al poble pla (obrers, artesans), que no vestien com la noblesa i la burgesia, amb calça curta (culotte) i mitges, sinó amb calces llargues. Inicialment, va ser un terme despectiu, però després va ser exhibit amb orgull pels revolucionaris.
rdf:langString
Sansculoti (fr. sans-culottes) je souhrnný název pro chudé obyvatele měst (drobné řemeslníky, služebnictvo, drobné živnostníky) za Velké francouzské revoluce. Nazývali se tak proto, že součástí jejich oděvu nebyly typické jezdecké kalhoty po kolena (culotte), jaké společně s punčochami nosili příslušníci vyšších vrstev, ale obyčejné dlouhé kalhoty. Sansculotte tedy v překladu znamená bez kalhot.
rdf:langString
اللامُتَسَرْوِلون كانوا عامة الناس من الطبقات الدنيا في أواخر القرن الثامن عشر في فرنسا، وصار عدد كبير منهم من أنصار الثورة الفرنسية المتطرفين والمتشددين كرد فعل لنوعية حياتهم الرديئة في ظل النظام القديم.
rdf:langString
Οι Sans-culottes, ή αλλιώς Αβράκωτοι, ήταν άνθρωποι που ανήκαν στην εργατική τάξη και στα χαμηλά στρώματα της αστικής τάξης, όπως π.χ. μικρέμποροι, μισθωτοί κ.λπ., οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στο πολιτικό στίβο της Γαλλικής Επανάστασης. Ο όρος Αβράκωτος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει αυτούς που φορούσαν παντελόνια και όχι βράκες μέχρι το γόνατο, τα οποία φορούσαν οι αριστοκράτες. Έγιναν γνωστοί για τις ριζοσπαστικές τους απαιτήσεις σε κοινωνικά θέματα και τη συχνή χρήση βίας και εκφοβισμού. Χώρος δράσης των Αβράκωτων ήταν η Κομμούνα του Παρισιού.
rdf:langString
Per la termino senkulotuloj oni dum la franca revolucio indikis la manlaboristojn, etkomercistojn, butikistojn, taglaboristojn, senhejmulojn kaj urbajn povrulojn. Ili ne portis kuloton kaj do estis senkulotuloj (france: sans culottes) Post junio 1792 la termino ankaŭ ekhavis politikan ŝargon kaj estis uzata por radikalaj respublikanoj, kiuj aktivis en la revoluciaj popolsocietoj kaj kvartalorganoj (assemblées generales). Internacie ĝi estis la kromnomo (moknomo) por la francaj soldatoj en la epoko de la Unua Respubliko.
rdf:langString
Als Sansculottes (auch dt. Sansculotten, von franz. ohne Kniebundhose, Culotte) wurden in der Zeit der Französischen Revolution (1789–1799) die Pariser Arbeiter und Kleinbürger bezeichnet, die im Gegensatz zu den von Adligen getragenen Kniebundhosen oftmals lange Hosen trugen. Die Sansculottes wurden politisch einflussreich, weil sie die Jakobiner unterstützten, allerdings verfolgten sie unterschiedliche politische Ziele.
rdf:langString
« Sans-culottes » est le nom donné, au début de la Révolution française de 1789, par mépris, aux manifestants populaires qui portent des pantalons à rayures et non des culottes, symbole vestimentaire de l'aristocratie d'Ancien Régime.
rdf:langString
Trádálaithe nó siopadóirí beaga ba ea bunús ag na Sans-Culottes le linn Réabhlóid na Fraince. Ar an 14 Iúil 1789, réab na *sans culottes* isteach sa Bhastille, príosún gruama i bPáras, agus chuir siad tús le Réabhlóid na Fraince. Ba iad na Sans-Culottes ba mhó a thug tacaíocht do Robespierre, duine de na ceannairí ba thábhachtaí le linn Réabhlóid na Fraince. Bhí Robespierre ar dhuine de na daoine a bhí ag iarraidh go gcuirfí pionós ar an Rí. Ach ní raibh Rosespierre ach ag glacadh buntáiste orthu ar mhaithe leis féin, is cosúil.
rdf:langString
Sans-culottes (bahasa Prancis: [sɑ̃kylɔt]) adalah masyarakat umum dari kelas bawah di Prancis pada akhir abad ke-18. Sebagian besar orang diantaranya menjadi partisan radikal dan militan pada Revolusi Prancis dalam menghadapi kualitas hidup mereka yang rendah di bawah Ancien Régime.
rdf:langString
상퀼로트(프랑스어: Sans-culotte)는 프랑스어로 “퀼로트를 입지 않은 사람”이라는 의미로, 프랑스 혁명의 추진력이 된 사회 계층이다. 주로 수공업자, 장인, 소상인, 근로자 등 무산 시민으로 당시 파리에서는 빈곤층에 속했다. 급진적인 혁명을 추구한 민중을 지칭하는 말로 사용되기도 한다. 당시 귀족 남성들은 무릎까지 오는 반바지(퀼로트)를 입었는데 이들은 발목까지 내려오는 긴바지를 입었기에 부쳐진 이름이다. 상퀼로트들은 붉은모자와 긴 창을 들고 다녔고 자본집중 반대, 직접 민주주의를 통한 민중의 정치참여, 자유보다는 평등, 공화제등을 요구하였다.
rdf:langString
サン・キュロット（仏: Sans-culotte）とは、フランス語で「キュロットをはかないひと」というような意味で、フランス革命の推進力となった社会階層。主に手工業者、職人、小店主、賃金労働者などの無産市民（固定資産の無い人）を指し、当時のパリでは貧困層に属した。
rdf:langString
Sans culottes izendapenak euskaraz literalki Galtzamotz gabeak esan nahi du. Izendapen hau garaiko moda eta ohiturekin loturik dago, XVIII. mendean Frantziako gizarte maila aberatseko jendeak galtzamotz estuak janzteko ohitua baitzuten, aldiz Hirugarren Estatuko jendeak galtza luzeak janzteko ohitura zuen. Azkenik, talde honek Luis XVI.a Frantziakoari heriotz-zigorra ezarri ziezaioten bozkatzeko orduan diputatuengan burutu zuen presioa ere aipagarria da, presio hau frantziar monarka gillotinan burua ebakirik hil zedin erabat erabakikorra izan zelarik.
rdf:langString
La expresión sans-culottes significa literalmente «sin calzoncillos », en referencia al culote, la prenda de vestir de los sectores sociales más acomodados de la Francia del siglo XVIII, mientras que muchos miembros del Tercer Estado, los sectores menos acomodados de la sociedad (no privilegiados), llevaban pantalones largos. Eran los partisanos de las izquierdas revolucionarias en 1789, miembros de las clases sociales bajas; típicamente eran quienes realizaban labores manuales como artesanos, obreros y campesinos. Constituyeron la mayor parte del ejército revolucionario durante el inicio de la Revolución francesa.
rdf:langString
The sans-culottes (French: [sɑ̃kylɔt], literally 'without breeches') were the common people of the lower classes in late 18th-century France, a great many of whom became radical and militant partisans of the French Revolution in response to their poor quality of life under the Ancien Régime. The word sans-culotte, which is opposed to "aristocrat", seems to have been used for the first time on 28 February 1791 by Jean-Bernard Gauthier de Murnan in a derogatory sense, speaking about a "sans-culottes army". The word came into vogue during the demonstration of 20 June 1792.
rdf:langString
I sanculotti (adattamento del francese sans-culottes, "senza culottes") sono coloro che non portano le culottes, i tipici pantaloni sotto il ginocchio regolarmente indossati dalla nobiltà e dall'alta borghesia durante l'Ancien Régime, per indicare, durante la rivoluzione francese, i più radicali tra i partigiani della rivoluzione a partire dal 1791, soprattutto a Parigi. Con l'adozione del calendario repubblicano, 5 giorni complementari (6 negli anni bisestili) inseriti a fine anno vennero denominati giorni "sanculottidi" fino al 1795.
rdf:langString
De sansculotten waren de handwerkslieden, kleine handelaren en winkeliers tijdens de Franse Revolutie. De benaming betekent "kniebroeklozen", omdat zij geen elegante kniebroek (culotte) droegen zoals de adel en de betere burgers, maar een lange werkmansbroek (pantalon) met daarboven een jas. Hun adellijke tegenhangers werden bas-de-soie (zijden kousen) genoemd. De sansculotten waren het gewone stadsvolk dat, zoals de boeren, wollen petten droeg en liep op klompen gevuld met stro. Ze voedden zich hoofdzakelijk met brood en waren om niet te verpauperen afhankelijk van de graanprijs. Vanaf juli 1789 vormden zij de stoottroepen van de Franse Revolutie. Hun leiders in de clubs waren vaak de meer welstellenden en geletterden uit deze klasse, of degenen die zich ermee identificeerden eerder dan e
rdf:langString
Sans-culotte foi a denominação dada pelos aristocratas aos artesãos, trabalhadores e até pequenos proprietários participantes da Revolução Francesa, principalmente em Paris. Livremente traduzido da língua francesa como "sem calção", o culote era uma espécie de calções justos que se apertavam na altura dos joelhos, vestimenta típica da nobreza naquele país à época da Revolução. Em seu lugar, os "sans-culottes" vestiam uma calça comprida de algodão grosseiro, traje tipicamente utilizado pelos burgueses. Estes eram, normalmente, os líderes das manifestações nas ruas.
rdf:langString
Sankiuloci (fr. sans-culottes czyli bez , ważnego elementu ówczesnych garniturów) – pogardliwa nazwa stosowana przez stany wyższe w odniesieniu do najradykalniejszych uczestników rewolucji francuskiej (1789–1799), wywodzących się z robotników manufaktur, drobnych rzemieślników, kramarzy oraz bezrobotnych mieszkańców Paryża.
rdf:langString
Санкюло́ты (фр. sans-culottes — «без кюлотов») — название революционно настроенных представителей городского и отчасти сельского простонародья во время Великой Французской революции, преимущественно работников мануфактур и мастерских, а также других чернорабочих. Слово происходит от выражения sans culotte, то есть «без кюлот»: в XVIII веке знатные мужчины из высших сословий носили кюлоты с чулками, а бедняки и ремесленники — длинные брюки. После падения Робеспьера санкюлоты организовали Прериальское восстание, с разгромом которого перестали играть какую-либо политическую роль.
rdf:langString
Sansculotter (efter franska sans-culottes, 'de utan knäbyxor'), var en term skapad av den franska adeln 1790–1792 för att beskriva den fattigare befolkningen i det tredje ståndet. Termen antas bygga på att den vanliga befolkningen bar långbyxor, och inte de chica knäbyxor som var på modet. Den typiska klädseln för en sans-culotte bestod av:
* långbyxor, i stället för överklassens culottes.
* carmagnole, en kort rock.
* den röda jakobinmössan.
* sabots, träskor av bondmodell.
rdf:langString
Санкюло́ти (фр. sans-culottes, від фр. sans — «без» і фр. culotte — «короткі штани, кюлоти») — представники міської бідноти, які носили довгі штани, зроблені з грубої тканини. Під час диктатури якобінців вважалися патріотами та революціонерами. У червні 1793 року допомогли прийти до влади якобінцям і в вересні змусили Конвент розгорнути терор. З його початком багато державних службовців стали одягатися «а-ля санкюлот». Самі санкюлоти вимагали посилення контролю за цінами та доходами, звинувачуючи уряд в надмірному лібералізмі.
rdf:langString
無套褲漢（法語：sans-culotte，法语发音：[sɑ̃kyˈlɔt]），字面意思是“沒有裙褲”）又稱長褲漢，是下階層的老百姓，在舊制度下生活品質極差的群眾成為響應法國大革命激進和好戰的廣大參與者。無套褲漢這個名稱是指他們的服裝，經由服裝表明其下層階級的地位：裙褲是18世紀的法蘭西貴族和資產階級時尚的真絲，而工人階級無套褲漢穿著或直筒長褲。無套褲漢常用作形容雅各賓派的大革命激進分子。艾瑞克·霍布斯邦說無套褲漢大多是“農民和城市勞動階層、小型工業者、小商店主、企業家”擔任人民驅動革命的支撐力量。雖然衣衫襤褸和裝備不足，由本地的政治俱樂部帶領，在法國大革命戰爭的早期他們組成了大部分的法兰西革命军。 無套褲漢最根本的政治理想是社會平等、經濟平等和直接民權。他們支持廢除所有的權力和君主封建制度特權，貴族和，建立固定工資，實行，以確保負擔得起的食物和其他必需品，並警惕反革命分子。他們影響力高峰期的跨度，大致從1789年推翻原有的君主制到1794年的熱月政變。在整個革命期間，無套褲漢是更激進反資產階級的巴黎公社派別，如忿激派和埃貝爾派背後主要支撐力量，分別由民粹主義革命者，如雅克·鲁和雅克-勒内·埃贝尔領導。無套褲漢還置身於準軍事部隊的行列，擔負著控制革命政府的立法和政策執行的實際力量，通常包括暴力及處決被視為革命敵人的任務。
rdf:langString
rdf:langString
لامتسرولون
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Sansculoti
rdf:langString
Sansculottes
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Senkulotuloj
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Sans-culotte
rdf:langString
Sans-Culottes
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Sanculotti
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
상퀼로트
rdf:langString
サン・キュロット
rdf:langString
Sansculotten
rdf:langString
Sankiuloci
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Санкюлоты
rdf:langString
Sans-culottes
rdf:langString
Санкюлоти
rdf:langString
無套褲漢
xsd:integer
220986
xsd:integer
1124730986
rdf:langString
November 2022
rdf:langString
Is this citing Haydon & Doyle or some other source???
rdf:langString
Is this citing Soboul or some other source???
rdf:langString
Sans-culottes és la denominació que hom donava a la França de la Revolució al poble pla (obrers, artesans), que no vestien com la noblesa i la burgesia, amb calça curta (culotte) i mitges, sinó amb calces llargues. Inicialment, va ser un terme despectiu, però després va ser exhibit amb orgull pels revolucionaris.
rdf:langString
Sansculoti (fr. sans-culottes) je souhrnný název pro chudé obyvatele měst (drobné řemeslníky, služebnictvo, drobné živnostníky) za Velké francouzské revoluce. Nazývali se tak proto, že součástí jejich oděvu nebyly typické jezdecké kalhoty po kolena (culotte), jaké společně s punčochami nosili příslušníci vyšších vrstev, ale obyčejné dlouhé kalhoty. Sansculotte tedy v překladu znamená bez kalhot.
rdf:langString
اللامُتَسَرْوِلون كانوا عامة الناس من الطبقات الدنيا في أواخر القرن الثامن عشر في فرنسا، وصار عدد كبير منهم من أنصار الثورة الفرنسية المتطرفين والمتشددين كرد فعل لنوعية حياتهم الرديئة في ظل النظام القديم.
rdf:langString
Οι Sans-culottes, ή αλλιώς Αβράκωτοι, ήταν άνθρωποι που ανήκαν στην εργατική τάξη και στα χαμηλά στρώματα της αστικής τάξης, όπως π.χ. μικρέμποροι, μισθωτοί κ.λπ., οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στο πολιτικό στίβο της Γαλλικής Επανάστασης. Ο όρος Αβράκωτος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει αυτούς που φορούσαν παντελόνια και όχι βράκες μέχρι το γόνατο, τα οποία φορούσαν οι αριστοκράτες. Έγιναν γνωστοί για τις ριζοσπαστικές τους απαιτήσεις σε κοινωνικά θέματα και τη συχνή χρήση βίας και εκφοβισμού. Χώρος δράσης των Αβράκωτων ήταν η Κομμούνα του Παρισιού.
rdf:langString
Per la termino senkulotuloj oni dum la franca revolucio indikis la manlaboristojn, etkomercistojn, butikistojn, taglaboristojn, senhejmulojn kaj urbajn povrulojn. Ili ne portis kuloton kaj do estis senkulotuloj (france: sans culottes) Post junio 1792 la termino ankaŭ ekhavis politikan ŝargon kaj estis uzata por radikalaj respublikanoj, kiuj aktivis en la revoluciaj popolsocietoj kaj kvartalorganoj (assemblées generales). Internacie ĝi estis la kromnomo (moknomo) por la francaj soldatoj en la epoko de la Unua Respubliko.
rdf:langString
Als Sansculottes (auch dt. Sansculotten, von franz. ohne Kniebundhose, Culotte) wurden in der Zeit der Französischen Revolution (1789–1799) die Pariser Arbeiter und Kleinbürger bezeichnet, die im Gegensatz zu den von Adligen getragenen Kniebundhosen oftmals lange Hosen trugen. Die Sansculottes wurden politisch einflussreich, weil sie die Jakobiner unterstützten, allerdings verfolgten sie unterschiedliche politische Ziele.
rdf:langString
Sans culottes izendapenak euskaraz literalki Galtzamotz gabeak esan nahi du. Izendapen hau garaiko moda eta ohiturekin loturik dago, XVIII. mendean Frantziako gizarte maila aberatseko jendeak galtzamotz estuak janzteko ohitua baitzuten, aldiz Hirugarren Estatuko jendeak galtza luzeak janzteko ohitura zuen. Hasiera batean ezizen hori mespretxuz erabilia izan zen, baina gerora izendapen hori jasotzen zuen jendeak berak harrotasunez erabili zuen, talde heteregeneo honetan mota askotako jendea sartzen zelarik: langile edo behargin independienteak, merkatari eta artisau txikiak (arotzak, jostunak, etab.). Euren barnean ez zeuden ez jende txiroena, ez eta burgesia aberatsena ere. Euren kopuru handia zela eta, Sans-culottes zirelakoak Parisko Hirugarren Estatuko zati garrantzitsua osatzen zuten. Belaunaldiz-belaunaldi pribilegiatuenen menpe egon ziren, eta hauen aldetik injustizia eta etengabeko irainak jasan beharra izan zituzten. Hortaz, luxu guzti horietaz goza ahal zuten horien aurkako sekulako gorrotoa eta ezinikusia pilatua zuten dagoeneko. Haientzako askorentzat Frantziako Iraultzaren hastapenak mendekuaren unea adierazi zien. Iraultza lehertzean, sans-culottes taldeak Bastilla eta Tuileries jauregia bereganatu zituzten herriaren eraso indarrak bilakatu ziren. Europar Potentzia Absolutisten aurka ekin zuen Frantziar Gudarostearen funtsezko oinarria ere izan ziren. 1792 eta 1795 urteen artean sans-culottes taldeek Iraultzan paper nagusia jokatu zuten. Biltzar Nazionala eta Biltzar Legegilean burutzen ziren estabaidetara joan ohi ziren eta hauetan ordezkari erradikalei bultzada eta sostengua eman ohi zien, azken hauek jakiak bereganatu edota behar-beharrezkoak ziren profuktuei goreneko salneurria finkatzen zutenen aurkako zigor gogorragoak aldarrikatzen zituzten. Azkenik, talde honek Luis XVI.a Frantziakoari heriotz-zigorra ezarri ziezaioten bozkatzeko orduan diputatuengan burutu zuen presioa ere aipagarria da, presio hau frantziar monarka gillotinan burua ebakirik hil zedin erabat erabakikorra izan zelarik.
rdf:langString
« Sans-culottes » est le nom donné, au début de la Révolution française de 1789, par mépris, aux manifestants populaires qui portent des pantalons à rayures et non des culottes, symbole vestimentaire de l'aristocratie d'Ancien Régime.
rdf:langString
La expresión sans-culottes significa literalmente «sin calzoncillos », en referencia al culote, la prenda de vestir de los sectores sociales más acomodados de la Francia del siglo XVIII, mientras que muchos miembros del Tercer Estado, los sectores menos acomodados de la sociedad (no privilegiados), llevaban pantalones largos. Eran los partisanos de las izquierdas revolucionarias en 1789, miembros de las clases sociales bajas; típicamente eran quienes realizaban labores manuales como artesanos, obreros y campesinos. Constituyeron la mayor parte del ejército revolucionario durante el inicio de la Revolución francesa. Bajo este mote, usado al principio de forma despectiva y exhibido posteriormente por ellos mismos con orgullo, se incluía a un grupo heterogéneo de personas: trabajadores independientes, pequeños comerciantes y artesanos (carpinteros, sastres, agricultores, etcétera). Este grupo excluía a la burguesía acomodada dado que el término era sinónimo de «desarrapados» y se aplicaba a las clases socialespopulares de la Francia de este período. Esto no evitó que se alinearan con los sectores más revolucionarios de la burguesía, como fueron los jacobinos, hebertistas y enragés. De aspecto desaliñado, los sans-culottes se distinguían por su forma de vestir: pantalones de paño a rayas (los calzones cortos eran propios de los ricos), una chaqueta suelta llamada carmañola (los acomodados lucían levita a la francesa o frac a la inglesa) y el gorro frigio símbolo de la libertad; también es un emblema la pica en la mano, que recuerda al Pueblo en armas. Otra cosa que les diferenciaba era su forma de hablar mediante el tuteo igualitario, al contrario del rígido protocolo clasista de tratar de «vos» o «Señor». En su mayor parte eran artesanos y tenderos, aunque también hubiese asalariados y algunos campesinos. Fueron un conjunto de asociaciones cuya actividad fue determinante en varios acontecimientos de la Revolución francesa y las sucesivas guerras revolucionarias francesas hasta 1794 y protagonizaron la toma de la Bastilla en 1789, el asalto al palacio de las Tullerías de 1792 y la ley del máximo general. Tal fue la presión que ejercieron sobre los diputados a la hora de votar sobre la condena a muerte de Luis XVI que resultó decisiva para que el monarca acabase en la guillotina. En la Revolución francesa, los sans-culottes fueron los militantes radicales de la clase baja, gente común que no formaban parte de la burguesía, aristocracia o familia real. Jugaron un papel muy importante en el inicio de la Revolución francesa. Eran mayoritariamente trabajadores urbanos, y a pesar de que no estaban bien equipados, eran los que formaban el grueso del ejército revolucionario durante los primeros años de la Revolución francesa. Diversos motivos causaron diversas protestas sociales y una nueva insurrección fue reprimida con gran dureza por el ejército; estos eventos son conocidos como las jornadas del Pradial, represión de las clases populares que siguió al golpe de Estado contra Robespierre. Los sans-culottes desaparecieron como fuerza pública. De ahora en adelante la burguesía pudo seguir sus tareas sin el incordio de los Sans Culottes que les habían ayudado a llegar al poder.
rdf:langString
Trádálaithe nó siopadóirí beaga ba ea bunús ag na Sans-Culottes le linn Réabhlóid na Fraince. Ar an 14 Iúil 1789, réab na *sans culottes* isteach sa Bhastille, príosún gruama i bPáras, agus chuir siad tús le Réabhlóid na Fraince. Ba iad na Sans-Culottes ba mhó a thug tacaíocht do Robespierre, duine de na ceannairí ba thábhachtaí le linn Réabhlóid na Fraince. Bhí Robespierre ar dhuine de na daoine a bhí ag iarraidh go gcuirfí pionós ar an Rí. Ach ní raibh Rosespierre ach ag glacadh buntáiste orthu ar mhaithe leis féin, is cosúil.
rdf:langString
The sans-culottes (French: [sɑ̃kylɔt], literally 'without breeches') were the common people of the lower classes in late 18th-century France, a great many of whom became radical and militant partisans of the French Revolution in response to their poor quality of life under the Ancien Régime. The word sans-culotte, which is opposed to "aristocrat", seems to have been used for the first time on 28 February 1791 by Jean-Bernard Gauthier de Murnan in a derogatory sense, speaking about a "sans-culottes army". The word came into vogue during the demonstration of 20 June 1792. The name sans-culottes refers to their clothing, and through that to their lower-class status: culottes were the fashionable silk knee-breeches of the 18th-century nobility and bourgeoisie, and the working class sans-culottes wore pantaloons, or long trousers, instead. The sans-culottes, most of them urban labourers, served as the driving popular force behind the revolution. They were judged by the other revolutionaries as "radicals" because they advocated a direct democracy, that is to say, without intermediaries such as members of parliament. Though ill-clad and ill-equipped, with little or no support from the middle and upper classes, they made up the bulk of the Revolutionary army and were responsible for many executions during the early years of the French Revolutionary Wars.
rdf:langString
Sans-culottes (bahasa Prancis: [sɑ̃kylɔt]) adalah masyarakat umum dari kelas bawah di Prancis pada akhir abad ke-18. Sebagian besar orang diantaranya menjadi partisan radikal dan militan pada Revolusi Prancis dalam menghadapi kualitas hidup mereka yang rendah di bawah Ancien Régime.
rdf:langString
I sanculotti (adattamento del francese sans-culottes, "senza culottes") sono coloro che non portano le culottes, i tipici pantaloni sotto il ginocchio regolarmente indossati dalla nobiltà e dall'alta borghesia durante l'Ancien Régime, per indicare, durante la rivoluzione francese, i più radicali tra i partigiani della rivoluzione a partire dal 1791, soprattutto a Parigi. Il diverso abbigliamento adottato dai "patrioti" - soprattutto piccoli commercianti, impiegati, artigiani e operai - costituiva la precisa volontà di distinguersi dalle classi agiate, sottolineando i differenti obiettivi politici che li distanziavano tanto dai contro-rivoluzionari quanto dai più moderati sostenitori della Rivoluzione. Con l'adozione del calendario repubblicano, 5 giorni complementari (6 negli anni bisestili) inseriti a fine anno vennero denominati giorni "sanculottidi" fino al 1795.
rdf:langString
상퀼로트(프랑스어: Sans-culotte)는 프랑스어로 “퀼로트를 입지 않은 사람”이라는 의미로, 프랑스 혁명의 추진력이 된 사회 계층이다. 주로 수공업자, 장인, 소상인, 근로자 등 무산 시민으로 당시 파리에서는 빈곤층에 속했다. 급진적인 혁명을 추구한 민중을 지칭하는 말로 사용되기도 한다. 당시 귀족 남성들은 무릎까지 오는 반바지(퀼로트)를 입었는데 이들은 발목까지 내려오는 긴바지를 입었기에 부쳐진 이름이다. 상퀼로트들은 붉은모자와 긴 창을 들고 다녔고 자본집중 반대, 직접 민주주의를 통한 민중의 정치참여, 자유보다는 평등, 공화제등을 요구하였다.
rdf:langString
サン・キュロット（仏: Sans-culotte）とは、フランス語で「キュロットをはかないひと」というような意味で、フランス革命の推進力となった社会階層。主に手工業者、職人、小店主、賃金労働者などの無産市民（固定資産の無い人）を指し、当時のパリでは貧困層に属した。
rdf:langString
De sansculotten waren de handwerkslieden, kleine handelaren en winkeliers tijdens de Franse Revolutie. De benaming betekent "kniebroeklozen", omdat zij geen elegante kniebroek (culotte) droegen zoals de adel en de betere burgers, maar een lange werkmansbroek (pantalon) met daarboven een jas. Hun adellijke tegenhangers werden bas-de-soie (zijden kousen) genoemd. De sansculotten waren het gewone stadsvolk dat, zoals de boeren, wollen petten droeg en liep op klompen gevuld met stro. Ze voedden zich hoofdzakelijk met brood en waren om niet te verpauperen afhankelijk van de graanprijs. Vanaf juli 1789 vormden zij de stoottroepen van de Franse Revolutie. Hun leiders in de clubs waren vaak de meer welstellenden en geletterden uit deze klasse, of degenen die zich ermee identificeerden eerder dan ertoe te behoren. Door hun politiek-revolutionaire rol werd sansculotte ook de spotnaam voor een Franse soldaat uit de tijd van de Eerste Franse Republiek. Vaak hadden de sansculotten als onderscheidingsteken een rode muts op het hoofd, droegen een kokarde en waren lid van de Club van de Cordeliers. Ze noemden elkaar citoyen (à la Rousseau) en waren voor directe democratie. De sansculotte 'gaat altijd te voet ... en leeft zeer eenvoudig met z'n vrouw en kinderen, als hij die heeft, op de 4e of 5e verdieping.' Volgens Willem Frijhoff was de typische sansculotte in Parijs en Marseille een gehuwde man op middelbare leeftijd, die zijn eigen baas is als rentenier, vertegenwoordiger van een vrij beroep, maar veel vaker een winkelier of ambachtsman.
* Het waren de Parijse sansculotten die in de 48 stadswijken (sections) volksraden (assemblées generales) van Parijs grote invloed uitoefenden ten tijde van de Wetgevende Vergadering.
* Na 20 juni 1792 – toen de koning en de koningin in een mislukte aanval bedreigd werden door 80.000 sansculotten in het Tuilerieënpaleis – kreeg de term een meer politieke lading en werd gebruikt voor radicale republikeinen, die zich roerden in de revolutionaire burgergenootschappen en wijkorganen (assemblées generales).
* De sansculotten werden gesteund door de Parijse Commune van 1792, opgericht op 9 augustus.
* Op 10 augustus 1792 hadden de sansculotten een belangrijke inbreng bij de Bestorming van de Tuilerieën. De koninklijke familie werd opgesloten.
* Het gebrek aan betaalbare levensmiddelen deed de sansculotten op 4 september 1792 opnieuw in opstand komen. Ze eisten van de Conventie dat deze hardere maatregelen nam, de instelling van de Terreur ter bestrijding van de contrarevolutie. De sansculotten eisten beperking op eigendom en economische vrijheid.
* De Montagnards en de sansculotten verbonden zich en kregen het roer in handen in de Nationale Conventie. De sansculotten werden verdedigd door Maximilien de Robespierre, Georges Danton en Jean-Paul Marat.
* Op 5 september pleitte Danton voor een wet waarbij de sansculotten een kleine vergoeding kregen als zij twee keer per week naar de afdelingsbijeenkomsten gingen en stelde voor om iedere burger een geweer te geven.
* 1793 was het jaar van de sansculottes. Louis Antoine de Saint-Just wist de vrees voor een dictatuur van de Parijse sansculotten weg te nemen. De sansculotten verzetten zich tegen de girondijnen. Op 24 mei besloten de girondijnen een onderzoek te doen naar de anarchie binnen de Commune van Parijs en de activiteiten van de sansculotten. De activiteiten van de sansculotten zouden moeten worden nagegaan en hun leiders voor de rechters gedaagd. Op 26 mei riep Robespierre het volk op tot verzet. Hij spoorde de sansculottes aan om de Nationale Conventie een lesje te leren. De sansculotten eisten arrestatie van de girondijnen; stemrecht uitsluitend voor sansculotten, een vaste broodprijs, en de oprichting van een revolutionair leger. Geschrokken door de massale demonstraties van de sansculotten raakten de girondijnen op 2 juni 1793 hun macht kwijt. Begin juli waren de sansculotten verantwoordelijk voor de val van de girondijnen, die tegen prijsbeheersing waren. De sansculotten die nu de tribunes van de Conventie bevolken, hadden aanzienlijk aan invloed gewonnen.
* De dood van Marat op 13 juli 1793 was een slag voor de sansculotten. Hij was geliefd bij de sansculotten omdat hij zich om hun lot had bekommerd.
* Als oplossing voor deze hopeloze situatie en het verdedigen van Frankrijk tegen heel Europa werd een levée en masse afgekondigd door Lazare Carnot op 23 augustus 1793. De beweging werd gesteund door de sansculotten.
* De Cultus van de Rede kreeg veel steun van de sansculotten. Jacques-René Hébert, redacteur van "Le Père Duchesne", de krant van de sansculotten, wist hen op zijn hand te krijgen. Aan het einde van het jaar werden 60.000 kapellen en kerken 'genaast". In februari 1794 was er geen enkele kerk in het gehele land meer beschikbaar voor de gebruikelijke religieuze erediensten.
* In het voorjaar van 1794 bemerkte Robespierre dat zijn invloed bij de sansculotten tanende was. Ze hadden niet alleen hun leider Hébert verloren, maar ook Danton en Desmoulins, die kritiek leverden op het Schrikbewind en werden beschuldigd werden deel uit te maken van een (buitenlandse) samenzwering.
* Paul Barras en Joseph Fouché, etc. bang voor hun eigen leven, smeedden een complot om Robespierre en ruim twintig van zijn aanhangers te arresteren. 's Avonds zijn de arrestanten bevrijd door de Sansculotten en naar het stadhuis gebracht om hun opstand voort te zetten. Toen de stormklokken luidden en Parijs werd geteisterd door slagregens, kwam er weinig volk opzetten. In de ochtend van 27 juli 1794 is het gebouw door Barras ingenomen. Later op de dag zijn Robespierre en zijn volgelingen voor het Revolutionair Tribunaal geleid. Zij hadden zich volgens Albert Soboul te veel vereenzelvigd met de sansculotten.
* De Thermidorianen draaiden een aantal maatregelen terug. De maximumprijzen voor de levensmiddelen werden afgeschaft.
* In januari 1795 riep Gracchus Babeuf de sansculotten nog eenmaal op tot opstand. , de uitvinder van de revolutionaire kalender, eiste huiszoekingen naar meel en brood voor iedereen.
* Eind mei 1795 had Jacques-François Menou het bevel over een deel van de troepen in Parijs en nam deel aan het neerslaan van de Prairial-opstand van de sansculotten.
rdf:langString
Sankiuloci (fr. sans-culottes czyli bez , ważnego elementu ówczesnych garniturów) – pogardliwa nazwa stosowana przez stany wyższe w odniesieniu do najradykalniejszych uczestników rewolucji francuskiej (1789–1799), wywodzących się z robotników manufaktur, drobnych rzemieślników, kramarzy oraz bezrobotnych mieszkańców Paryża. Sankiuloci tworzyli ruch niejednorodny, pozbawiony praw politycznych (od 1789 na statusie „obywateli biernych”), który nie wykształcił własnych struktur działając w lokalnych stowarzyszeniach, pozostających głównie pod wpływem kordelierów. Występowali przeciwko królowi Ludwikowi XVI, arystokracji, bogatej burżuazji, stanowiąc „zbrojne ramię” przywódców rewolucji. Odgrywali czołową rolę w szturmie na Bastylię (1789), obaleniu monarchii (1792), egzekucji króla (1793) i usunięciu żyrondystów (1793). Po przejęciu władzy przez jakobinów sankiuloci zostali dopuszczeni do funkcji wojskowych i administracyjnych jednakże dążenia jakobinów do podporządkowania sobie całego społeczeństwa francuskiego doprowadziły do ostrego konfliktu z kordelierami i sankiulotami, którzy w lipcu 1794 wystąpili przeciwko jakobińskiemu terrorowi (przewrót 9 thermidora). Przywódcom sankiulotów wytoczono proces, ich przedstawicieli usunięto z organów władzy, sankiulotów rozbrojono, a ich działalność sparaliżowano. W okresie „thermidoriańskim” kilkakrotne, gwałtowne wystąpienia sankiulotów zostały krwawo stłumione, a wojskowa pacyfikacja robotniczych przedmieść Paryża w maju 1795 położyła kres ich ruchowi. Radykalne oczekiwania i poglądy polityczne sankiulotów popychały burżuazyjne rządy rewolucji do coraz głębszych przemian społecznych. Wyróżniał ich ubiór – długie pantalony i czerwone czapki wolności – powstały w całkowitej opozycji do dotychczasowej mody arystokratycznej (krótkie bufiaste spodnie). Część ich programu przejął François Noël Babeuf i jego Sprzysiężenie Równych.
rdf:langString
Sans-culotte foi a denominação dada pelos aristocratas aos artesãos, trabalhadores e até pequenos proprietários participantes da Revolução Francesa, principalmente em Paris. Livremente traduzido da língua francesa como "sem calção", o culote era uma espécie de calções justos que se apertavam na altura dos joelhos, vestimenta típica da nobreza naquele país à época da Revolução. Em seu lugar, os "sans-culottes" vestiam uma calça comprida de algodão grosseiro, traje tipicamente utilizado pelos burgueses. Estes eram, normalmente, os líderes das manifestações nas ruas. Pode se dizer que os Sans-culottes eram uma camada popular urbana que atuou principalmente em Paris durante a Revolução Francesa. Eles pertenciam a um movimento heterogêneo em sua formação, mas eram, no geral, compostos por populações subalternas, que incluía os artesãos, trabalhadores especializados, lojistas, dentre outros, que foram fortemente ativos durante o processo revolucionário. Além do mais, pode-se também afirmar que alguns desses se situavam entre a burguesia e os novos proletários. Alguns sans-culotte também poderiam emergir das camadas mais prósperas dos serviços e profissões artesanais da época, com condições de se elevar como mestre no seu ofício ou de se transformar num pequeno patrão. Pertencentes a uma parcela desfavorecida do Antigo Regime na França, estavam sujeitos às constantes crises de abastecimento e fomes que caracterizaram as grandes cidades do período. Adotaram uma ideologia radical no movimento em oposição à aristocracia para garantir seus direitos e melhoria no modo de vida, tornando-se, durante a Revolução Francesa, a base política dos jacobinos. Os Sans-culottes, que significa "sem-calças", passaram a ser diferenciados por esse termo vindo da aristocracia francesa, cuja vestimenta marcava a distinção social. Desse modo, diferente da nobreza que possuía trajes de tecidos com alta qualidade, bordados a ouro e calças apertadas que seguiam a moda da época, os sans-culottes utilizavam um vestuário modesto: casacos curtos e estreitos, sapatos de madeira e suspensórios junto com suas calças largas – fato que os denominou como sans-culottes. Além dessas peças de roupas, havia a utilização do barrete vermelho, uma espécie de chapéu com abas largas e topo achatado com uma insígnia tricolor (simbolizava o nacionalismo), demarcando a vestimenta do verdadeiro patriota. A vestimenta simples e modesta dos sans-culottes, durante o processo da Revolução Francesa, seria um símbolo, um instrumento político e um fator histórico para representar luta revolucionária. Seu vestuário, junto com suas ideias e atitudes, expressaram a busca por igualdade.
rdf:langString
Sansculotter (efter franska sans-culottes, 'de utan knäbyxor'), var en term skapad av den franska adeln 1790–1792 för att beskriva den fattigare befolkningen i det tredje ståndet. Termen antas bygga på att den vanliga befolkningen bar långbyxor, och inte de chica knäbyxor som var på modet. Termen kom i samband med franska revolutionen att beteckna i synnerhet arbetarklassradikalerna, men även de frivilliga i den dåligt utrustade och klädda revolutionära armén. Sans-culotterna kom vanligen från de fattigaste samhällsklasserna, eller var ledare för populasen, under Skräckväldet klädde sig dock även statstjänstemän och högutbildade som citoyens sans-culottes. Den typiska klädseln för en sans-culotte bestod av:
* långbyxor, i stället för överklassens culottes.
* carmagnole, en kort rock.
* den röda jakobinmössan.
* sabots, träskor av bondmodell. Efter revolutionen sågs det som ett politiskt – reaktionärt, kontrarevolutionärt – ställningstagande att bära knäbyxor. De användes därför allt mindre och försvann till sist helt som manligt plagg.
rdf:langString
無套褲漢（法語：sans-culotte，法语发音：[sɑ̃kyˈlɔt]），字面意思是“沒有裙褲”）又稱長褲漢，是下階層的老百姓，在舊制度下生活品質極差的群眾成為響應法國大革命激進和好戰的廣大參與者。無套褲漢這個名稱是指他們的服裝，經由服裝表明其下層階級的地位：裙褲是18世紀的法蘭西貴族和資產階級時尚的真絲，而工人階級無套褲漢穿著或直筒長褲。無套褲漢常用作形容雅各賓派的大革命激進分子。艾瑞克·霍布斯邦說無套褲漢大多是“農民和城市勞動階層、小型工業者、小商店主、企業家”擔任人民驅動革命的支撐力量。雖然衣衫襤褸和裝備不足，由本地的政治俱樂部帶領，在法國大革命戰爭的早期他們組成了大部分的法兰西革命军。 無套褲漢最根本的政治理想是社會平等、經濟平等和直接民權。他們支持廢除所有的權力和君主封建制度特權，貴族和，建立固定工資，實行，以確保負擔得起的食物和其他必需品，並警惕反革命分子。他們影響力高峰期的跨度，大致從1789年推翻原有的君主制到1794年的熱月政變。在整個革命期間，無套褲漢是更激進反資產階級的巴黎公社派別，如忿激派和埃貝爾派背後主要支撐力量，分別由民粹主義革命者，如雅克·鲁和雅克-勒内·埃贝尔領導。無套褲漢還置身於準軍事部隊的行列，擔負著控制革命政府的立法和政策執行的實際力量，通常包括暴力及處決被視為革命敵人的任務。 在他們的影響力高峰期，無套褲漢被看作是法蘭西大革命最真真誠和最正宗的兒子和女兒，展示出生氣勃勃的革命精神。在革命激情高峰期，如在恐怖时期和反革命分子有任何關聯是危險的，甚至是公共職能部門和官員都採用無套褲漢的服裝和標籤以表明與工人階級和愛國主義團結一致支持新的法蘭西第一共和國。 但到了1794年初，作為革命分子的資產階級和中產階級開始獲得更多的政治影響力，無套褲漢的熾熱工人階級，在國民公會內開始迅速失去支持。沒有多久，馬克西米連·羅伯斯庇爾和他現在支配的雅各賓俱樂部轉而反對國民公會激進派別，包括無套褲漢，儘管他們之前曾一直是革命和政府最堅定的支持者。忿激派和埃貝爾派的幾個重要領導人，被他們非常支持的革命法庭監禁並處決。激進領袖被處決雅克-勒内·埃贝尔意味著無套褲漢的衰落，並與後續興起較為保守的政府，熱月政變和督政府，他們作為一種政治力量是明確沉默的。在擊敗後，無套褲漢在法蘭西不再起任何有效的政治作用，直到1830年法蘭西七月革命。
rdf:langString
Санкюло́ты (фр. sans-culottes — «без кюлотов») — название революционно настроенных представителей городского и отчасти сельского простонародья во время Великой Французской революции, преимущественно работников мануфактур и мастерских, а также других чернорабочих. Слово происходит от выражения sans culotte, то есть «без кюлот»: в XVIII веке знатные мужчины из высших сословий носили кюлоты с чулками, а бедняки и ремесленники — длинные брюки. 14 июля 1789 года парижане-санкюлоты ворвались в оружейную местного гарнизона и захватили там около 30 тыс. мушкетов. Затем, распределив оружие, парижане пошли на Бастилию. Разгорелось сражение, после которого охрана тюрьмы капитулировала. Восстание охватило всю Францию. С началом революционных войн в апреле 1792 года санкюлоты формировали костяк Национальной гвардии, в августе штурмовали дворец Тюильри и свергли монархию. После вышеуказанных событий санкюлоты господствовали в революционных органах местного самоуправления. В июне 1793 года помогли прийти к власти якобинцам и в сентябре вынудили Конвент развернуть террор. С его началом многие государственные служащие стали одеваться «а-ля санкюлот». Сами санкюлоты требовали усиления контроля за ценами и доходами, обвиняя правительство в чрезмерном либерализме. В 1792—1795 годах санкюлотами стали образно называть любых радикально настроенных революционеров. Санкюлоты поддерживали наиболее левых революционных политиков — Эбера, потом Робеспьера и Комитет общественного спасения. После падения Робеспьера санкюлоты организовали Прериальское восстание, с разгромом которого перестали играть какую-либо политическую роль.
rdf:langString
Санкюло́ти (фр. sans-culottes, від фр. sans — «без» і фр. culotte — «короткі штани, кюлоти») — представники міської бідноти, які носили довгі штани, зроблені з грубої тканини. Під час диктатури якобінців вважалися патріотами та революціонерами. У червні 1793 року допомогли прийти до влади якобінцям і в вересні змусили Конвент розгорнути терор. З його початком багато державних службовців стали одягатися «а-ля санкюлот». Самі санкюлоти вимагали посилення контролю за цінами та доходами, звинувачуючи уряд в надмірному лібералізмі. У 1792—1795 роках санкюлотами стали образно називати будь-яких радикально налаштованих революціонерів. Санкюлоти підтримували найбільш лівих революційних політиків — Ебера, потім Робесп'єра і Комітет громадського порятунку. Після падіння Робесп'єра санкюлоти організували Преріальське повстання, з розгромом якого перестали грати значну політичну роль.
xsd:nonNegativeInteger
38507
