Radiometric dating
http://dbpedia.org/resource/Radiometric_dating an entity of type: Thing
التأريخ الإشعاعي (أو قياس العمر إشعاعياً) هو طريقة لتقدير عمر المواد و(منها المستحاثات أيضا) وتعني تحديد العمر بالطريقة الإشعاعية، هذه الطريقة تعتمد على النشاط الاشعاعي للنظائر الطبيعية. هنالك طرق عديدة مختلفة للقيام بذلك وكل طريقة تستعمل نظام نظائري مختلف عن الأخرى وكل طريقة تختلف عن الأخرى في مستوى الدقة والتكاليف والمدة الزمنية التي يجب أن نرجع إلى الوراء لمعرفة عمر المادة.
rdf:langString
Radiometrische Datierung ist eine Methode der Altersbestimmung. Sie basiert auf dem Wissen über die Zerfallsraten natürlich vorkommender Isotope, ihres üblichen Vorkommens und der Bestimmung des Isotopenverhältnisses.
rdf:langString
Une datation radiométrique (dite « par radiochronologie ») est une méthode de datation absolue utilisant la variation régulière au cours du temps de la proportion de radioisotopes dans certains corps. La plus connue est sans doute la datation par le carbone 14, mais il en existe bien d'autres. Toutes ne font pas appel aux mêmes raisonnements physiques et géologiques, et leurs précisions varient. Les méthodes de datations radiométriques constituent le cœur de la géologie isotopique.
rdf:langString
방사능 연대 측정(放射能年代測定, Radiometric dating)은 방사능 물질이 일정한 반감기로 붕괴한 양을 통해 그 생성 연대를 측정하는 방법이다. 암석 및 지질학적 표본 혹은 지구 자체의 절대 연대를 알아내고, 지질 시대를 구분하는 데 사용된다. 방사능 연대 측정에는 다음과 같은 방법들이 이용된다.
* 방사성 탄소 연대 측정법
* 칼륨-아르곤 연대 측정
*
*
*
*
*
*
*
rdf:langString
放射年代測定（ほうしゃねんだいそくてい、英: radiometric dating）とは、原子核崩壊による核種変化、または放射線による損傷を利用して、岩石や化石の年代（形成以降の経過年数）を測定することである。 昔は測定された年代を絶対年代と言っていたこともあったが、現在は放射年代と言う。これは、年代測定の方法や試料の性質によって測定された年代の意味が異なるためである。その解釈は慎重に行う必要がある。
rdf:langString
Radiometrische datering is een techniek om de ouderdom van materialen te bepalen. Deze techniek van datering is gebaseerd op radioactief verval van natuurlijke isotopen. Er bestaat een groot aantal verschillende methoden, elk gebruikmakend van een ander isotopensysteem, en elk verschillend in onzekerheidsmarges, kosten en de tijdschaal waarop ze toepasbaar zijn.
rdf:langString
Datowanie izotopowe (radiodatowanie) – metody datowania próbek, oparte na zjawisku niezależności od warunków fizycznych szybkości przebiegu rozpadu promieniotwórczego, stosowane głównie w naukach geologicznych i archeologicznych.
rdf:langString
Radiometrisk datering är dateringsmetoder för att bestämma åldern på bergarter, fossil, med mera, genom att mäta det radioaktiva sönderfallet hos olika grundämnens isotoper. Metoden används primärt inom geologi och arkeologi och är framförallt användbar över stora tidsrymder.
rdf:langString
La datació radiomètrica és un procediment tècnic emprat per a determinar l'edat absoluta de roques, minerals i restes orgàniques. En els tres casos s'analitzen les proporcions d'un isòtop pare i un isòtop fill dels quals es coneix la seva semivida. Altres mètodes de datació radiomètrica són:
* Argó-argó (Ar-Ar)
* Iode-xenó (I-Xe)
* Lantà-bari (La-Ba)
* Plom-plom (Pb-Pb)
* Luteci-hafni (Dll-Hf)
* Neó-neó (Ne-Ne)
* Potassi-argó (K-Ar)
* Reni-osmi (Re-Os)
* Urani-plom-heli (U-Pb-He)
* Urani-urani (U-U)
rdf:langString
Radioaktivní datování (často nazývané radiometrické datování) je technika užívaná pro datování materiálů, obvykle založená na srovnání mezi množstvím přirozeně se vyskytujícího radioaktivního izotopu s jeho produkty rozpadu, za využití známých poločasů rozpadu. Je to jeden z hlavních informačních pramenů o věku hornin, věku Země atp. Využívá se pro datování širokého okruhu přírodních i umělých materiálů. Nejznámější technikou je radiouhlíkové datování. Existují i další jako je například a . Poskytuje významný informační pramen o věku fosílií a o poměrech na zemi během její evoluce.Pokud známe například poločas rozpadu určitého radionuklidu, je možné průběh tohoto rozpadu zaznamenat pro měření časových intervalů. Například radionuklid draslíku 40K se rozpadá na izotop 40Ar s poločasem rozp
rdf:langString
La datación radiométrica, datación radioactiva o datación por radioisótopos es una técnica utilizada para datar materiales como rocas, minerales y restos orgánicos (carbono), en los que se incorporaron de manera selectiva impurezas radiactivas cuando se formaron. El método se basa en la comparación de la abundancia de un radionucleido de ocurrencia natural dentro del material con la abundancia de sus productos de descomposición, que se forman a una tasa constante de desintegración conocida. El uso de la datación radiométrica fue publicado por primera vez en 1907 por el radioquímico estadounidense Bertram Boltwood (1870-1927) —a partir de una idea ya avanzado por el británico Ernest Rutherford en 1905— y ahora es la principal fuente de información sobre la edad absoluta de las rocas y otr
rdf:langString
Radiometric dating, radioactive dating or radioisotope dating is a technique which is used to date materials such as rocks or carbon, in which trace radioactive impurities were selectively incorporated when they were formed. The method compares the abundance of a naturally occurring radioactive isotope within the material to the abundance of its decay products, which form at a known constant rate of decay. The use of radiometric dating was first published in 1907 by Bertram Boltwood and is now the principal source of information about the absolute age of rocks and other geological features, including the age of fossilized life forms or the age of the Earth itself, and can also be used to date a wide range of natural and man-made materials.
rdf:langString
Penanggalan radiometrik (sering juga disebut penanggalan radioaktif) adalah teknik yang digunakan untuk mengetahui usia pada berbagai benda, yang biasanya didasarkan pada perbandingan antara jumlah banyaknya isotop radioaktif alami yang ada dengan produk-produk hasil peluruhannya, dengan menggunakan tingkat peluruhan yang telah diketahui. Tehnik ini adalah sumber utama atas informasi mengenai umur absolut dari bebatuan dan fitur-fitur geologi lainnya, termasuk usia Bumi itu sendiri, dan dapat pula digunakan untuk menentukan usia berbagai bahan alami serta bahan-bahan buatan manusia. Bersama dengan prinsip-prinsip stratigrafi, metode penanggalan radiometrik digunakan dalam geokronologi untuk menetapkan skala waktu geologi. Teknik-tehniknya yang paling terkenal, di antara adalah penanggalan
rdf:langString
La Datazione radiometrica (o radiodatazione) è uno dei metodi per determinare l'età di oggetti antichi. Essa si basa sul raffronto tra le abbondanze osservate di un opportuno isotopo radioattivo e dei suoi prodotti di decadimento (noto il tempo di dimezzamento, ed è la principale fonte di informazioni sull'età della Terra e sulla velocità dell'evoluzione delle specie viventi).
rdf:langString
A datação radiométrica ou datação radioativa é a determinação da idade de um objeto a partir das substâncias radioativas nele contidas e dos produtos do decaimento radioativo.Este processo de datação baseia-se na tendência que certos átomos de elementos químicos demonstram para emitirem partículas e radiação a partir dos seus núcleos instáveis, esta emissão designa-se por radioactividade. Quando um núcleo radiactivo se desintegra, os produtos formados podem ser instáveis, desintegrando-se posteriormente até encontrar um equilíbrio. A transformação nuclear designa-se decaimento radioactivo.
rdf:langString
Радиоизото́пное, или радиометри́ческое дати́рование, — один из методов определения возраста различных объектов, в составе которых есть какой-либо радиоактивный изотоп. Основан на определении того, какая доля этого изотопа успела распасться за время существования образца. По этой величине, зная период полураспада данного изотопа, можно рассчитать возраст образца.
rdf:langString
Радіоізото́пне або радіометри́чне датува́ння — метод визначення віку різних об'єктів, в складі яких є який-небудь радіоактивний ізотоп. Базується на визначенні того, яка частина цього ізотопу встигла розпастися за час існування зразка. За цією величиною, знаючи період напіврозпаду даного ізотопу, можна розрахувати вік зразка.
rdf:langString
rdf:langString
Radiometric dating
rdf:langString
تأريخ إشعاعي
rdf:langString
Datació radiomètrica
rdf:langString
Radioaktivní datování
rdf:langString
Radiometrische Datierung
rdf:langString
Datación radiométrica
rdf:langString
Penanggalan radiometrik
rdf:langString
Datazione radiometrica
rdf:langString
Datation radiométrique
rdf:langString
放射年代測定
rdf:langString
방사능 연대 측정
rdf:langString
Radiometrische datering
rdf:langString
Datowanie izotopowe
rdf:langString
Datação radiométrica
rdf:langString
Радиоизотопное датирование
rdf:langString
Radiometrisk datering
rdf:langString
Радіоізотопне датування
rdf:langString
放射性定年法
xsd:integer
26298
xsd:integer
1115974110
rdf:langString
La datació radiomètrica és un procediment tècnic emprat per a determinar l'edat absoluta de roques, minerals i restes orgàniques. En els tres casos s'analitzen les proporcions d'un isòtop pare i un isòtop fill dels quals es coneix la seva semivida. La datació per carboni basada en la desintegració de l'isòtop de carboni 14 és comunament utilitzada per a datació de restes orgàniques relativament recents. L'isòtop utilitzat depèn de l'antiguitat de les roques o restes que es vulguin datar. Per exemple, per restes orgàniques de fins a 60.000 anys s'usa el carboni-14, però per roques de milions d'anys es fan servir altres isòtops de semivida més llarga. Altres mètodes de datació radiomètrica són:
* Argó-argó (Ar-Ar)
* Iode-xenó (I-Xe)
* Lantà-bari (La-Ba)
* Plom-plom (Pb-Pb)
* Luteci-hafni (Dll-Hf)
* Neó-neó (Ne-Ne)
* Potassi-argó (K-Ar)
* Reni-osmi (Re-Os)
* Urani-plom-heli (U-Pb-He)
* Urani-urani (U-U)
rdf:langString
Radioaktivní datování (často nazývané radiometrické datování) je technika užívaná pro datování materiálů, obvykle založená na srovnání mezi množstvím přirozeně se vyskytujícího radioaktivního izotopu s jeho produkty rozpadu, za využití známých poločasů rozpadu. Je to jeden z hlavních informačních pramenů o věku hornin, věku Země atp. Využívá se pro datování širokého okruhu přírodních i umělých materiálů. Nejznámější technikou je radiouhlíkové datování. Existují i další jako je například a . Poskytuje významný informační pramen o věku fosílií a o poměrech na zemi během její evoluce.Pokud známe například poločas rozpadu určitého radionuklidu, je možné průběh tohoto rozpadu zaznamenat pro měření časových intervalů. Například radionuklid draslíku 40K se rozpadá na izotop 40Ar s poločasem rozpadu 1,25×109 let. Měřením poměru 40Ar a 40K je možné v dané hornině za jistých předpokladů vypočítat její stáří. Pro měření relativně kratších časových intervalů, zajímavých například z historických důvodů, je vhodné radiouhlíkové datování. Stanovování je omezeno stářím vzorků – nelze přesně určovat vzorky, jejichž reálné stáří přesahuje 50 000 let (v extrémních případech 100 000 let, ale s menší přesností), protože obsah 14C poklesne na příliš nízkou úroveň. Není také možné spolehlivě určit vzorky mladší než 100–200 let, protože v té době se díky spalování uhlí a ropy dostalo do ovzduší velké množství uhlíku pocházejícího z pozůstatků prastarých organizmů, který neobsahuje radioaktivní izotop. Metoda radioaktivního datování je totiž závislá na referenční hodnotě poměru izotopů, která obecně není neměnná. V druhé polovině 20. století se naopak množství radioaktivního uhlíku v ovzduší dočasně zvýšilo vlivem jaderných pokusů v atmosféře. zase například může být ovlivněno jiným druhem kontaminace. V roce 2013 se povedlo americké planetární sondě Curiosity na povrchu Marsu shromáždit poprvé v historii lidstva data umožňující provádět radiometrické datování na povrchu jiné planety než Země. K datování byla využita K-Ar metoda.
rdf:langString
التأريخ الإشعاعي (أو قياس العمر إشعاعياً) هو طريقة لتقدير عمر المواد و(منها المستحاثات أيضا) وتعني تحديد العمر بالطريقة الإشعاعية، هذه الطريقة تعتمد على النشاط الاشعاعي للنظائر الطبيعية. هنالك طرق عديدة مختلفة للقيام بذلك وكل طريقة تستعمل نظام نظائري مختلف عن الأخرى وكل طريقة تختلف عن الأخرى في مستوى الدقة والتكاليف والمدة الزمنية التي يجب أن نرجع إلى الوراء لمعرفة عمر المادة.
rdf:langString
Radiometrische Datierung ist eine Methode der Altersbestimmung. Sie basiert auf dem Wissen über die Zerfallsraten natürlich vorkommender Isotope, ihres üblichen Vorkommens und der Bestimmung des Isotopenverhältnisses.
rdf:langString
La datación radiométrica, datación radioactiva o datación por radioisótopos es una técnica utilizada para datar materiales como rocas, minerales y restos orgánicos (carbono), en los que se incorporaron de manera selectiva impurezas radiactivas cuando se formaron. El método se basa en la comparación de la abundancia de un radionucleido de ocurrencia natural dentro del material con la abundancia de sus productos de descomposición, que se forman a una tasa constante de desintegración conocida. El uso de la datación radiométrica fue publicado por primera vez en 1907 por el radioquímico estadounidense Bertram Boltwood (1870-1927) —a partir de una idea ya avanzado por el británico Ernest Rutherford en 1905— y ahora es la principal fuente de información sobre la edad absoluta de las rocas y otras características geológicas, incluida la edad de las formas de vida fosilizadas o la propia edad de la Tierra, y también se puede utilizar para datar una amplia gama de materiales naturales y artefactos antiguos. Al permitir el establecimiento de escalas de tiempo geológicas, proporciona una importante fuente de información sobre las edades de los fósiles y las tasas deducidas de cambio evolutivo. Junto con los principios estratigráficos, los métodos de datación radiométrica se utilizan en geocronología para establecer la escala temporal geológica. Entre las técnicas más conocidas están la datación potasio-argón, la datación uranio-plomo y la datación por radiocarbono (basada en la desintegración del isótopo carbono 14), comúnmente utilizada para la datación de restos orgánicos relativamente recientes, de hasta 60 000 años. (Otros dataciones posibles son K/Ar, U/Pb, Rb/Sr, Sm/Nd, etc.) Los diferentes métodos de datación radiométrica varían según sea la escala de tiempo en la que son precisos y de los materiales a los que se pueden aplicar.
rdf:langString
Radiometric dating, radioactive dating or radioisotope dating is a technique which is used to date materials such as rocks or carbon, in which trace radioactive impurities were selectively incorporated when they were formed. The method compares the abundance of a naturally occurring radioactive isotope within the material to the abundance of its decay products, which form at a known constant rate of decay. The use of radiometric dating was first published in 1907 by Bertram Boltwood and is now the principal source of information about the absolute age of rocks and other geological features, including the age of fossilized life forms or the age of the Earth itself, and can also be used to date a wide range of natural and man-made materials. Together with stratigraphic principles, radiometric dating methods are used in geochronology to establish the geologic time scale. Among the best-known techniques are radiocarbon dating, potassium–argon dating and uranium–lead dating. By allowing the establishment of geological timescales, it provides a significant source of information about the ages of fossils and the deduced rates of evolutionary change. Radiometric dating is also used to date archaeological materials, including ancient artifacts. Different methods of radiometric dating vary in the timescale over which they are accurate and the materials to which they can be applied.
rdf:langString
Penanggalan radiometrik (sering juga disebut penanggalan radioaktif) adalah teknik yang digunakan untuk mengetahui usia pada berbagai benda, yang biasanya didasarkan pada perbandingan antara jumlah banyaknya isotop radioaktif alami yang ada dengan produk-produk hasil peluruhannya, dengan menggunakan tingkat peluruhan yang telah diketahui. Tehnik ini adalah sumber utama atas informasi mengenai umur absolut dari bebatuan dan fitur-fitur geologi lainnya, termasuk usia Bumi itu sendiri, dan dapat pula digunakan untuk menentukan usia berbagai bahan alami serta bahan-bahan buatan manusia. Bersama dengan prinsip-prinsip stratigrafi, metode penanggalan radiometrik digunakan dalam geokronologi untuk menetapkan skala waktu geologi. Teknik-tehniknya yang paling terkenal, di antara adalah penanggalan radiokarbon, , dan . Dengan dimungkinkannya penetapan skala waktu geologi, maka diperoleh sumber informasi yang signifikan mengenai usia fosil dan dapat dilakukan deduksi atas tingkat perubahan evolusinya. Penanggalan radiometrik juga digunakan untuk penanggalan tanggal benda-benda arkeologi, misalnya pada artefak-artefak kuno. Berbagai metode penanggalan radiometrik ini memiliki variasi atas skala waktu di mana metode-metode tersebut akurat, dan terhadap bahan-bahan yang sesuai untuk penerapannya.
rdf:langString
Une datation radiométrique (dite « par radiochronologie ») est une méthode de datation absolue utilisant la variation régulière au cours du temps de la proportion de radioisotopes dans certains corps. La plus connue est sans doute la datation par le carbone 14, mais il en existe bien d'autres. Toutes ne font pas appel aux mêmes raisonnements physiques et géologiques, et leurs précisions varient. Les méthodes de datations radiométriques constituent le cœur de la géologie isotopique.
rdf:langString
방사능 연대 측정(放射能年代測定, Radiometric dating)은 방사능 물질이 일정한 반감기로 붕괴한 양을 통해 그 생성 연대를 측정하는 방법이다. 암석 및 지질학적 표본 혹은 지구 자체의 절대 연대를 알아내고, 지질 시대를 구분하는 데 사용된다. 방사능 연대 측정에는 다음과 같은 방법들이 이용된다.
* 방사성 탄소 연대 측정법
* 칼륨-아르곤 연대 측정
*
*
*
*
*
*
*
rdf:langString
放射年代測定（ほうしゃねんだいそくてい、英: radiometric dating）とは、原子核崩壊による核種変化、または放射線による損傷を利用して、岩石や化石の年代（形成以降の経過年数）を測定することである。 昔は測定された年代を絶対年代と言っていたこともあったが、現在は放射年代と言う。これは、年代測定の方法や試料の性質によって測定された年代の意味が異なるためである。その解釈は慎重に行う必要がある。
rdf:langString
Radiometrische datering is een techniek om de ouderdom van materialen te bepalen. Deze techniek van datering is gebaseerd op radioactief verval van natuurlijke isotopen. Er bestaat een groot aantal verschillende methoden, elk gebruikmakend van een ander isotopensysteem, en elk verschillend in onzekerheidsmarges, kosten en de tijdschaal waarop ze toepasbaar zijn.
rdf:langString
La Datazione radiometrica (o radiodatazione) è uno dei metodi per determinare l'età di oggetti antichi. Essa si basa sul raffronto tra le abbondanze osservate di un opportuno isotopo radioattivo e dei suoi prodotti di decadimento (noto il tempo di dimezzamento, ed è la principale fonte di informazioni sull'età della Terra e sulla velocità dell'evoluzione delle specie viventi). Esistono vari metodi di datazione radiometrica, differenti nella precisione della misura, nei costi e nelle scale temporali per le quali possono essere utilizzati. Il più noto (nonché il primo ad essere stato sviluppato) è quello del Carbonio-14 (C14).
rdf:langString
Datowanie izotopowe (radiodatowanie) – metody datowania próbek, oparte na zjawisku niezależności od warunków fizycznych szybkości przebiegu rozpadu promieniotwórczego, stosowane głównie w naukach geologicznych i archeologicznych.
rdf:langString
A datação radiométrica ou datação radioativa é a determinação da idade de um objeto a partir das substâncias radioativas nele contidas e dos produtos do decaimento radioativo.Este processo de datação baseia-se na tendência que certos átomos de elementos químicos demonstram para emitirem partículas e radiação a partir dos seus núcleos instáveis, esta emissão designa-se por radioactividade. Quando um núcleo radiactivo se desintegra, os produtos formados podem ser instáveis, desintegrando-se posteriormente até encontrar um equilíbrio. A transformação nuclear designa-se decaimento radioactivo. Os núcleos atómicos instáveis vão ter então tendência a decair, transformando-se em núcleos diferentes mais estáveis. Ao tempo necessário para que metade dos núcleos iniciais de um determinado elemento se transformem noutros mais estáveis chama-se período de semi-transformação e representa-se por um T maiúsculo com 1/2 em índice. Cada elemento tem um tempo de semi-transformação próprio. Para um dado elemento, considerando um dado intervalo de tempo, quanto maior for a quantidade de núcleos iniciais presentes, maior será a quantidade de núcleos que sofrerão desintegração radioactiva. N = No * e ^(l*t) em que N é o número de núcleos A no instante t, No é o número de núcleos A iniciais no instante t = 0,l é a constante de decaimento que depende do tipo de núcleo,t é o instante t. Uma das unidades de actividade radioactiva mais usadas é o Curie (Ci) em honra a Marie Curie. 1 Ci corresponde a 3.7 * 10 ^10 becquerel (desintegrações por segundo).
rdf:langString
Радиоизото́пное, или радиометри́ческое дати́рование, — один из методов определения возраста различных объектов, в составе которых есть какой-либо радиоактивный изотоп. Основан на определении того, какая доля этого изотопа успела распасться за время существования образца. По этой величине, зная период полураспада данного изотопа, можно рассчитать возраст образца. Радиоизотопное датирование широко применяется в геологии, палеонтологии, археологии и других науках. Это источник практически всех абсолютных датировок различных событий истории Земли. До его появления были возможны только относительные датировки — привязка к определённым геологическим эрам, периодам, эпохам и т. д., длительность которых была неизвестна. В различных методах радиоизотопного датирования используются разные изотопы разных элементов. Поскольку они сильно отличаются по химическим свойствам (и, следовательно, по содержанию в различных геологических и биологических материалах и по поведению в геохимических циклах), а также по периоду полураспада, у разных методов отличается область применимости. Каждый метод применим только к определённым материалам и определённому интервалу возрастов. Самые известные методы радиоизотопного датирования — это радиоуглеродный, калий-аргоновый (модификация — аргон-аргоновый), , уран-свинцовый и . Также для определения геологического возраста пород широко применяются гелиевый (основанный на накоплении гелия-4 от альфа-активных природных изотопов), рубидий-стронциевый, самарий-неодимовый, рений-осмиевый, лютеций-гафниевый методы. Кроме того, используются неравновесные методы датирования, основанные на нарушении изотопного равновесия в природных радиоактивных рядах, в частности иониевый, иониево-протактиниевый, ураново-изотопный методы и метод свинца-210. Существуют также методы, основанные на накоплении изменений в физических свойствах минерала под действием облучения: и термолюминесцентный метод.
rdf:langString
Radiometrisk datering är dateringsmetoder för att bestämma åldern på bergarter, fossil, med mera, genom att mäta det radioaktiva sönderfallet hos olika grundämnens isotoper. Metoden används primärt inom geologi och arkeologi och är framförallt användbar över stora tidsrymder.
rdf:langString
Радіоізото́пне або радіометри́чне датува́ння — метод визначення віку різних об'єктів, в складі яких є який-небудь радіоактивний ізотоп. Базується на визначенні того, яка частина цього ізотопу встигла розпастися за час існування зразка. За цією величиною, знаючи період напіврозпаду даного ізотопу, можна розрахувати вік зразка. Радіоізотопне датування широко застосовується в геології, палеонтології, археології та інших науках. Це джерело практично всіх абсолютних датувань різних подій історії Землі. До появи радіометричного датування були можливими тільки відносні датування — прив'язка до певних геологічних ер, періодів, епох і т. д., тривалість яких була невідома. В різних методах радіоізотопного датування використовуються різні ізотопи різних елементів. Оскільки вони сильно відрізняються за хімічними властивостями (і, отже, за вмістом в різних геологічних та біологічних матеріалах і за поведінкою в геохімічних циклах), а також за періодом напіврозпаду, у різних методів відрізняється область застосування. Кожен метод можна застосовувати тільки до певних матеріалів та певного інтервалу віку. Найвідоміші методи радіоізотопного датування — це радіовуглецевий, калій-аргоновий та уран-свинцевий аналіз.
xsd:nonNegativeInteger
44491
