Przewalski's horse
http://dbpedia.org/resource/Przewalski's_horse an entity of type: Thing
الخيل البرزوالسكية أو الخيل البرزفالسكية (الاسم العلمي: Equus ferus przewalskii) من الخيول النادرة والمهددة بالانقراض. سهول آسيا الوسطى هي موطن هذه الخيول وبالأخص منغوليا. تتميز هذه الخيول برأسها الكبير ورقبتها القوية ويبلغ متوسط ارتفاعها 1.25 متر. أخذت هذه الخيول تسميتها من اسم مستكشفها الروسي نيقولاي برزوالسكي.
rdf:langString
Το Άλογο Πρεζβάλσκι ή Άγριο άλογο Μογγολίας είναι σπάνιο και απειλούμενο άλογο που απαντά στις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Δεν έχει οριστεί εάν επρόκειτο για είδος ή υποείδος. Σήμερα, τα ζώα αυτά μπορούν να βρεθούν μόνο σε ζωολογικά πάρκα, ενώ επρόκειτο για τα μοναδικά άγρια άλογα, καθώς άλλες ράτσες άγριων αλόγων είναι κατευθείαν απόγονοι εξημερωμένων ειδών. Θεωρείται πως τα άλογα Πρζεβάλσκι είναι απόγονοι των αλόγων που είχε ο πολιτισμός των Butai στην κεντρική Ασία.
rdf:langString
Is ainmhí é an capall Przewalski. Mamach atá ann.
rdf:langString
Kuda przewalski (Equus przewalskii atau Equus caballus przewalskii) atau Kuda dzungar adalah spesies hewan yang berasal dari keluarga kuda. Di alam spesies hewan ini hampir lenyap, tetapi masih dapat ditemukan di Mongolia. Pada tahun 2002 jumlah spesies ini mencapai sekitar. 1000. Panjang hewan ini 2,2-2,6 m dan tingginya 80–110 cm serta beratnya 200–300 kg. Spesies ini dinamai menurut nama seorang penjelajah Rusia Nikolai Mikhailovich Przhevalsky. Wikimedia Commons memiliki media mengenai Equus przewalskii.
rdf:langString
モウコノウマ（蒙古野馬、英語: Przewalski's Wild Horse、学名: Equus ferus przewalskii）は、ノウマ（Equus ferus）の一亜種である。プシバルスキーウマとも呼ばれる。染色体数は66本。
* なお現生の家畜馬のウマもノウマの別の一亜種である（学名 Equus ferus caballus、染色体数は64本）。 かつては、現存する野生馬であり、ターパン（学名 Equus ferus ferus）が1909年に絶えた後は、ノウマとしては唯一の野生馬と考えられていた。しかし近年の研究では、1968年頃に野生下では一度絶滅したと見られている。現在は飼育されていた子孫の一部が再野生化されている。 近年、約5500年前の最初期の家畜馬の痕跡を持つ遺跡（現在のカザフスタン）の馬はモウコノウマの系統であり（したがって現生の家畜馬のウマの系統ではなく）、加えて現生のモウコノウマはその家畜馬が古い時代に再野生化した子孫であるとの説が唱えられている。
rdf:langString
Het przewalskipaard (spreek uit: "psjewalskipaard") (Equus ferus przewalskii) is een ondersoort van het wild paard (Equus ferus), dat in 1967 voor het laatst in het wild gezien werd in Mongolië. De Mongoolse naam van het ras is Takhi (cyrillisch: "Тахь", uitspraak: tech).
rdf:langString
프르제발스키말(영어: Przewalski's horse, 학명: Equus ferus przewalskii)은 말의 야생 아종으로, 아메리카 대륙의 야생화된 야생마 개체군을 제외하면 유일하게 남아 있는 야생마 아종이다. 주로 몽골과 중국의 초원지대에 서식하였으며, 한때 수가 흔한 동물이었다. 하지만 남획과 서식지 파괴로 인해 수가 줄어들어 야생상태에서 멸종된 것으로 보고 있다. 현재 세계 각국 동물원에서 번식을 추진하여 일부를 야생으로 돌려 보냈다. 하지만 화석으로 보면 만주와 한반도까지 서식하였으며 지금보다 더 많았을 것으로 보고 있다. 소문을 듣고 탐험에 나선 러시아의 군인 니콜라이 프르제발스키가 1879년에 발견하였다. ‘프르제발스키말’이란 이름은 그의 이름인 프르제발스키(Przewalski)에서 비롯되었다. 사람의 손에 길든 적이 없는 순수한 야생마는 아니고, 약 5천500년 전 카자흐스탄의 보타이 유적지에서 발견된 가축 말(보타이 말)들이 재야생화된 것으로 보인다. 그러나 현대의 가축 말은 모두 흑해 북부의 얌나야 문화에서 가축화한 말의 후예이므로 이들과는 다른 계통에 속한다.
rdf:langString
Ло́шадь Пржева́льского, или тахи (лат. Equus przewalskii caballus, лат. Equus ferus przewalskii) — вид или подвид дикой лошади, обитающий в Азии.
rdf:langString
Przewalskis häst som även kallas Przewalskis vildhäst, Przewalskihästen och Przevalskijs häst eller mongolisk eller asiatisk vildhäst (Equus ferus przewalskii) är en häst som upptäcktes i slutet av 1800-talet.
rdf:langString
普氏野马（学名：Equus ferus przewalskii）是马的亚种，原产于蒙古国西部和中国新疆准噶尔盆地东部一带（因此也被称作蒙古野马或准噶尔野马），是世界上仅存的野马（某些不至混淆的情况下也被直接称作亚洲野马或野马）。蒙古野马于1879年由俄国探险家普尔热瓦尔斯基（俄語：Никола́й Миха́йлович Пржева́льский）首次发现，其后其野外数量不断下降，至1969年人类最后一次发现其野生个体，前后仅经历90年的时间，其保护状态也由濒危变为野外灭绝。 此后，世界各国加强了对该野马的保护措施，对部分人工饲养保留下来的马匹加以重点保护，使该物种得以延续，至20世纪90年代，一些针对该物种野外放养计划正式启动，并很快成功实现了野外繁殖。2005年，蒙古野马在世界自然保护联盟濒危物种红色名录中的保护状态已经正式被提议为由野外灭绝更改回为极危。2008年，IUCN红色名录将蒙古野马的保护级别调整为极危，2011年进一步改善为濒危。蒙古野馬是野外灭绝动物在动物园及保护区中繁殖最典型成功的例子，其保护状态的成功变更成为动物保护史上具有重要意义的里程碑。
rdf:langString
Кінь Пржева́льського (Equus ferus przewalskii) — підвид дикого коня, що донедавна розглядався як самостійний вид Equus przewalskii. Названий на честь свого першовідкривача — мандрівника Миколи Пржевальського. У XX столітті був винищений у природному середовищі, але зберігся в зоопарках, після чого відбулася його реінтродукція у природу. Наразі це єдиний вид власне диких коней, що існує на волі, а також єдиний представник ряду Конеподібних у дикій фауні України (акліматизовані табуни у Чорнобильській зоні відчуження).
rdf:langString
El cavall de Przewalski, cavall salvatge mongol o Takhi és una subespècie de cavall salvatge, tot i que alguns autors suggereixen elevar-lo a la categoria d'espècie, (Equus ferus przewalskii), que és el parent vivent més proper als cavalls domèstics. En el passat va quedar extint en estat salvatge però a la dècada del 2000 els esforços de conservació van permetre alliberar-ne una població salvatge d'uns 200 individus. És l'única subespècie salvatge de cavall (no assilvestrada a partir d'animals domèstics, com els mustangs) que hi ha en l'actualitat. Gairebé s'extingí a mitjans del segle xx, però fou salvat de la desaparició per alguns naturalistes. El seu estat actual és crític, reduït a uns pocs ramats que viuen al del sud-oest de Mongòlia i diversos exemplars més en parcs zoològics d'a
rdf:langString
Kůň Převalského (Equus przewalskii Poliakov, 1881) neboli kertak (někdy psáno kertag) je údajně jediný do současnosti přeživší divoce žijící druh koně. Ve volné přírodě byl na přelomu 60. a 70. let 20. století téměř vyhuben, přežil jen díky péči zoologických zahrad a dlouholeté mezinárodní spolupráci. Setkáváme se s ním zejména v zoologických zahradách, přičemž koně žijící v zoo pocházejí z pouhých 13 předků. Z rodokmenu všech žijících koní je zjevné, že 70 % z nich má „pražského“ předka. Zoologická zahrada v Praze chová koně Převalského od roku 1921 a od roku 1959 vede celosvětovou plemennou knihu tohoto druhu.
rdf:langString
La Prĵevalskij-ĉevalo (nomita laŭ Nikolaj Prĵevalskij, vidu sube) el la ordo de neparhufuloj kaj familio de ekvedoj troveblas en Ĝungar-baseno de Ŝinĝjango, en la baseno de la rivero Manas kaj la Ĥovd-baseno de Mongolio. Ĝi estas ne granda, sed fortika, kaj distingiĝas de la hejma ĉevalo per tio, ke ĝi havas grandan kapon kaj malgrandajn orelojn, ĝia kolhararo estas hirta, ĝia frunto estas sen haroj kaj ĝia buŝo estas blanka.
rdf:langString
Das Przewalski-Pferd (Equus przewalskii), auch Tachi, Asiatisches Wildpferd oder Mongolisches Wildpferd genannt, ist eine Art aus der Gattung der Pferde. Benannt ist es nach dem russischen Expeditionsreisenden Nikolai Michailowitsch Przewalski, der 1878 von einer seiner Expeditionen nach Zentralasien Haut und Schädel der in der westlichen Welt weitgehend unbekannten Pferdeart nach St. Petersburg mitbrachte. Wissenschaftlich eingeführt wurde sie dann drei Jahre später. Als besondere Kennzeichen der Tiere können der kompakte Körperbau, die relativ dunkle Fellfärbung, die Stehmähne und die Ausbildung von langen Haaren nur in der unteren Hälfte des Schwanzes genannt werden. Darüber hinaus tritt häufig ein Aalstrich und gelegentlich eine Beinstreifung auf.
rdf:langString
Przewalski zaldia (izen zientifikoa: Equus przewalskii) erdialdeko Asiako estepetako zaldi arraza berezia da. Gaur egun arte iraun duen benetako azken basazaldia da, hau da, inoiz etxekoturiko zaldietatik sortu ez dena. Eurasian historiaurrean hedatutako eta Eurasiako hainbat harpetako labar-artean (Euskal Herria barne) agertzen den Equus ferus przewalski zaldi arraza galduaren ondorengo zuzena da. Przewalskiren antzeko zaldiak, arraza berberekoak edo agian eskualdez eskualdeko ekotipoak, Asiako mendebaldeko zein Kirgiziako estepetan bizi ziren garai historikoetan, baina espezieak galdu ziren.
rdf:langString
El caballo de Przewalski, caballo salvaje mongol o takhi (Equus ferus przewalskii) es una variedad de caballo asilvestrada, descendiente de los primeros caballos domesticados por la cultura de Botai 3500 a. C. Un artículo publicado en 2021 sostiene que no fue así, tratándose por tanto del último caballo realmente salvaje que sobrevive en nuestros días. La población total es de unos mil quinientos ejemplares en todo el mundo.
rdf:langString
Przewalski's horse (UK: /ˌpɜːrʒəˈvælskiz/, US: /-ˈvɑːl-/, (Пржевальский Russian: [prʐɨˈvalʲskʲɪj]), Polish: [pʂɛˈvalskʲi]) (Equus ferus przewalskii or Equus przewalskii), also called the takhi, Mongolian wild horse or Dzungarian horse, is a rare and endangered horse originally native to the steppes of Central Asia. It is named after the Russian geographer and explorer Nikolay Przhevalsky. Once extinct in the wild, it has been reintroduced to its native habitat since the 1990s in Mongolia at the Khustain Nuruu National Park, Takhin Tal Nature Reserve, and Khomiin Tal, as well as several other locales in Central Asia and Eastern Europe.
rdf:langString
Equus caballus przewalskii Equus caballus przewalskii Cheval de Przewalski Sous-espèce Equus caballus przewalskii, 1881 Synonymes
* Equus przewalskii
* Equus ferus przewalskii Statut de conservation UICN EN : En danger Répartition géographique Statut CITES Annexe I , Rév. du 01/07/1975
rdf:langString
Il cavallo di Przewalski (Equus ferus przewalskii o Equus przewalskii), comunemente noto anche come takhi, cavallo selvatico mongolo o cavallo dzungariano, è un raro cavallo selvatico in via di estinzione originario delle steppe dell'Asia centrale. L'animale prende il nome dal geografo ed esploratore russo Nikołaj Przewalski. Un tempo estinto in natura, è stato reintrodotto nel suo habitat naturale a partire dagli anni '90 in Mongolia presso il Parco Nazionale di Khustain Nuruu, la Riserva Naturale di Takhin Tal e Khomiin Tal, nonché in molti altri luoghi dell'Asia centrale e dell'Europa orientale.
rdf:langString
O cavalo-de-przewalski (Equus ferus przewalskii) é uma subespécie selvagem de cavalo (Equus ferus), nativa dos desertos da Mongólia. Oficialmente se encontrava extinta na natureza, mas, graças a um projecto internacional, tem sido reintroduzida em seu habitat natural. Em 2020 clonaram com sucesso um cavalo desta espécie no Jardim Zoológico de San Diego, nos Estados Unidos da América.
rdf:langString
Koń Przewalskiego (Equus przewalskii) – ssak z rodziny koniowatych, współcześnie jedyny dziko żyjący gatunek koni. W 2018 roku badania filogenetyczne kości znalezionych na stanowisku kultury Botai w północnym Kazachstanie wykazały, że jest potomkiem koni udomowionych przez lud Botai. Zgodnie z tymi badaniami koń Przewalskiego nie byłby gatunkiem dzikim, lecz zdziczałym. Wysokość w kłębie – 125–145 cmMasa około 200–300 kg. W Polsce istnieją specjalne ośrodki, działające w ramach programu ochrony i przywracania tego gatunku. Znajdują się one w: Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi i Warszawie.
rdf:langString
rdf:langString
خيل برزوالسكية
rdf:langString
Cavall de Przewalski
rdf:langString
Kůň Převalského
rdf:langString
Przewalski-Pferd
rdf:langString
Άλογο Πρζεβάλσκι
rdf:langString
Prĵevalski-ĉevalo
rdf:langString
Przewalski zaldi
rdf:langString
Equus ferus przewalskii
rdf:langString
Capall Przewalski
rdf:langString
Cheval de Przewalski
rdf:langString
Kuda przewalski
rdf:langString
Equus ferus przewalskii
rdf:langString
프르제발스키말
rdf:langString
モウコノウマ
rdf:langString
Przewalskipaard
rdf:langString
Przewalski's horse
rdf:langString
Koń Przewalskiego
rdf:langString
Лошадь Пржевальского
rdf:langString
Cavalo-de-przewalski
rdf:langString
Przewalskis häst
rdf:langString
Кінь Пржевальського
rdf:langString
普氏野马
rdf:langString
Przewalski's horse
xsd:integer
57416
xsd:integer
1123860831
rdf:langString
Wild horse
rdf:langString
CITES
rdf:langString
przewalskii
rdf:langString
rdf:langString
Equus
rdf:langString
Przewalski's horse
rdf:langString
Przewalski's Horse area.png
rdf:langString
rdf:langString
Przewalski's horse range
rdf:langString
ferus
rdf:langString
EN
rdf:langString
CITES_A1
rdf:langString
IUCN3.1
rdf:langString
* Species Level:
** Equus przewalskii
* Subspecies Level:
**E. f. hagenbecki (Matschie, 1903)
**E. f. prjevalskii (Ewart, 1903)
**E. f. typicus (Max Hilzheimer, 1909)
rdf:langString
El cavall de Przewalski, cavall salvatge mongol o Takhi és una subespècie de cavall salvatge, tot i que alguns autors suggereixen elevar-lo a la categoria d'espècie, (Equus ferus przewalskii), que és el parent vivent més proper als cavalls domèstics. En el passat va quedar extint en estat salvatge però a la dècada del 2000 els esforços de conservació van permetre alliberar-ne una població salvatge d'uns 200 individus. És l'única subespècie salvatge de cavall (no assilvestrada a partir d'animals domèstics, com els mustangs) que hi ha en l'actualitat. Gairebé s'extingí a mitjans del segle xx, però fou salvat de la desaparició per alguns naturalistes. El seu estat actual és crític, reduït a uns pocs ramats que viuen al del sud-oest de Mongòlia i diversos exemplars més en parcs zoològics d'altres països. La població total és d'uns 1.000 individus a tot el món.
rdf:langString
الخيل البرزوالسكية أو الخيل البرزفالسكية (الاسم العلمي: Equus ferus przewalskii) من الخيول النادرة والمهددة بالانقراض. سهول آسيا الوسطى هي موطن هذه الخيول وبالأخص منغوليا. تتميز هذه الخيول برأسها الكبير ورقبتها القوية ويبلغ متوسط ارتفاعها 1.25 متر. أخذت هذه الخيول تسميتها من اسم مستكشفها الروسي نيقولاي برزوالسكي.
rdf:langString
Kůň Převalského (Equus przewalskii Poliakov, 1881) neboli kertak (někdy psáno kertag) je údajně jediný do současnosti přeživší divoce žijící druh koně. Ve volné přírodě byl na přelomu 60. a 70. let 20. století téměř vyhuben, přežil jen díky péči zoologických zahrad a dlouholeté mezinárodní spolupráci. Setkáváme se s ním zejména v zoologických zahradách, přičemž koně žijící v zoo pocházejí z pouhých 13 předků. Z rodokmenu všech žijících koní je zjevné, že 70 % z nich má „pražského“ předka. Zoologická zahrada v Praze chová koně Převalského od roku 1921 a od roku 1959 vede celosvětovou plemennou knihu tohoto druhu. Na konci 80. let 20. století započala snaha vrátit koně Převalského zpět do volné přírody v Mongolsku a Číně, původní oblasti rozšíření těchto koní. Reintrodukci organizovaly zejména nizozemské, německé a švýcarské organizace. První transport s českými koňmi směřoval do Mongolska a uskutečnil se v červnu 1992. Od roku 2011 pražská zoo samostatně organizuje transporty do západního Mongolska pod názvem Návrat divokých koní. Zatím naposledy byli do Mongolska převezeni koně v červnu 2019. Jednalo se o transport čtyř vybraných klisen do přísně chráněné oblasti Gobi B. Světová populace koně Převalského čítala v roce 2017 asi 2010 kusů.
rdf:langString
Das Przewalski-Pferd (Equus przewalskii), auch Tachi, Asiatisches Wildpferd oder Mongolisches Wildpferd genannt, ist eine Art aus der Gattung der Pferde. Benannt ist es nach dem russischen Expeditionsreisenden Nikolai Michailowitsch Przewalski, der 1878 von einer seiner Expeditionen nach Zentralasien Haut und Schädel der in der westlichen Welt weitgehend unbekannten Pferdeart nach St. Petersburg mitbrachte. Wissenschaftlich eingeführt wurde sie dann drei Jahre später. Als besondere Kennzeichen der Tiere können der kompakte Körperbau, die relativ dunkle Fellfärbung, die Stehmähne und die Ausbildung von langen Haaren nur in der unteren Hälfte des Schwanzes genannt werden. Darüber hinaus tritt häufig ein Aalstrich und gelegentlich eine Beinstreifung auf. Zum Zeitpunkt seiner wissenschaftlichen Benennung war das Przewalski-Pferd bereits sehr selten. Kurz nach Ende des Zweiten Weltkrieges gab es nur rund 30 Individuen in menschlicher Obhut, lediglich im Prager Zoo und im Tierpark Hellabrunn in München kamen noch Fohlen der Art zur Welt. Das letzte freilebende Exemplar wurde 1969 gesichtet. Durch engagierte Zuchtprogramme konnte das Überleben des Przewalski-Pferdes jedoch bis heute gesichert werden. Die Koordination der Züchtungen wurde durch die Etablierung eines Zuchtbuches im Jahr 1959 verbessert. Es wird vom Zoo in Prag geführt, das EEP-Zuchtbuch betreut der Zoo zu Köln. In mehreren Initiativen wird versucht, das Przewalski-Pferd erneut in der freien Wildbahn zu etablieren, wodurch die Art wieder in einigen wenigen Naturschutzgebieten in der Mongolei anzutreffen ist. Hinzu kommen einzelne, weltweit verteilte Reservate mit halbwild gehaltenen Beständen. Die Tiere sind herdenbildend und treten in Familienverbänden auf, die von einem Hengst geleitet werden und sich aus Stuten und deren Fohlen zusammensetzen. Daneben gibt es noch reine Junggesellengruppen. Die Herden durchstreifen große Aktionsräume in offenen Landschaften. Die Nahrung setzt sich vor allem aus Gräsern zusammen. Das Fressen nimmt einen Großteil der Tageszeit in Anspruch und findet zumeist morgens und abends statt. Der Nachwuchs wird überwiegend im Frühjahr geboren und intensiv betreut. In seinem gesamten Verhaltensrepertoire zeigt das Przewalski-Pferd starke Ähnlichkeiten zum Hauspferd. Ausweislich genetischer und anatomischer Befunde sind beide Formen, das Przewalski-Pferd und das Hauspferd, eng miteinander verwandt. Teilweise galt das Przewalski-Pferd daher auch als Unterart des Hauspferdes oder des „Wildpferdes“. Aus taxonomischer Sicht wird es heute vielfach als eigenständige Art eingestuft, wofür ebenfalls verschiedene Merkmale sprechen. Allgemein sah man das Przewalski-Pferd als den letzten überlebenden Vertreter der eurasischen wildlebenden Pferde und als deren östlichste Variante an. Eine genetische Studie aus dem Jahr 2018 erbrachte indes, dass es sich höchstwahrscheinlich um verwilderte Abkömmlinge einer in der Zeit der Botai-Kultur vor rund 5500 Jahren domestizierten Pferdegruppe handelt. Die Ansicht, dass diese Pferde domestiziert waren, wird aber nicht in jedem Fall geteilt.
rdf:langString
Το Άλογο Πρεζβάλσκι ή Άγριο άλογο Μογγολίας είναι σπάνιο και απειλούμενο άλογο που απαντά στις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Δεν έχει οριστεί εάν επρόκειτο για είδος ή υποείδος. Σήμερα, τα ζώα αυτά μπορούν να βρεθούν μόνο σε ζωολογικά πάρκα, ενώ επρόκειτο για τα μοναδικά άγρια άλογα, καθώς άλλες ράτσες άγριων αλόγων είναι κατευθείαν απόγονοι εξημερωμένων ειδών. Θεωρείται πως τα άλογα Πρζεβάλσκι είναι απόγονοι των αλόγων που είχε ο πολιτισμός των Butai στην κεντρική Ασία.
rdf:langString
La Prĵevalskij-ĉevalo (nomita laŭ Nikolaj Prĵevalskij, vidu sube) el la ordo de neparhufuloj kaj familio de ekvedoj troveblas en Ĝungar-baseno de Ŝinĝjango, en la baseno de la rivero Manas kaj la Ĥovd-baseno de Mongolio. Ĝi estas ne granda, sed fortika, kaj distingiĝas de la hejma ĉevalo per tio, ke ĝi havas grandan kapon kaj malgrandajn orelojn, ĝia kolhararo estas hirta, ĝia frunto estas sen haroj kaj ĝia buŝo estas blanka. La sovaĝĉevaloj vivas en stepoj, montetoj kaj dezertoj. Ili 10-20-ope vivas migran vivon kun virĉevalo kiel gvidanto. La sovaĝĉevaloj havas akrajn nazon, okulojn kaj orelojn, sed ili estas malfacile dreseblaj. Ili povas trinki kaj manĝi nenion dum sinsekvaj du aŭ tri tagoj. Vintre, kiam mankas al ili nutraĵoj, ili forigas neĝtavolon per la antaŭaj piedoj por serĉi velkintajn herbojn kaj muskon. En junio ili pariĝas kaj en aprilo aŭ majo de la sekvanta jaro la ido naskiĝas. Tiu palearktisa besto en 1879 science malkovriĝis fare de la pol-rusa Nikolaj Prĵevalskij (pole Nikołaj Michajłowicz Przewalski, ruse Николай Михайлович Пржевальский, latinliterigite Nikolaj Miĥailoviĉ Prĵevalskij), kiu servis en la armeo de la Rusia Imperio, en la stepoj de Mongolio, kaj tiutempe ankoraŭ vivis en grandaj partoj de sia origina vivoareo, kiu ampleksis Kazaĥion, Ŝinĝjangon, Mongolion kaj eble eĉ sudan Siberion. Inter 1899 kaj 1901 oni kaptis sume pli ol 50 sovaĝĉevalojn, sed plejparto de ili mortis unu post alia. En 1947 oni kaptis ĉevalinon, de tiam oni ne plu sukcesis kapti tian beston. Nun ĉiuj sovaĝĉevaloj, bredataj en diversaj zoologiaj ĝardenoj de la mondo, estas idoj de la 11 sovaĝĉevaloj kaptitaj en la komenco de la 20-a jarcento kaj tiu kaptita en 1947. Laŭ la kalkulo ĝis la l-a de januaro de 1980, estas sume 388 sovaĝĉevaloj en la tuta mondo, kiuj estas bredataj respektive en pli ol 70 zoologiaj ĝardenoj. Ili estas tre raraj, ĉar nun oni ne povas konstati, ĉu estas ankoraŭ aliaj sovaĝĉevaloj en naturo aŭ ne. Oni aranĝis genealogion por ĉiuj sovaĝĉevaloj de la mondo, por ke tiuj, kiuj apartenas al proksimaj parencoj, ne pariĝu kaj generu. En la pasintaj pli ol dek jaroj sovetiaj kaj mongolaj esploristoj faris multfojan esploradon en Mongolio, sed ili trovis neniun sovaĝĉevalon. Ĉinaj prospektoroj diris, ke ili multfoje vidis sovaĝĉevalon sur la monto Klameili en la jaro 1980. Se la viditaj bestoj vere estas sovaĝĉevaloj sed ne sovaĝazenoj, do tio montris, ke en Ĉinio vivas malmultaj sovaĝĉevaloj.
rdf:langString
El caballo de Przewalski, caballo salvaje mongol o takhi (Equus ferus przewalskii) es una variedad de caballo asilvestrada, descendiente de los primeros caballos domesticados por la cultura de Botai 3500 a. C. Un artículo publicado en 2021 sostiene que no fue así, tratándose por tanto del último caballo realmente salvaje que sobrevive en nuestros días. Casi se extinguió a mediados del siglo XX, pero fue salvado de la desaparición por algunos naturalistas. Su estado actual es crítico, reducido a unas pocas manadas que viven en el del suroeste de Mongolia, el en China, la reserva natural de Oremburgo en Rusia y varios ejemplares más en parques zoológicos de otros países. Cabe destacar la presencia de manadas salvajes en las proximidades de la central nuclear de Chernóbil. La población total es de unos mil quinientos ejemplares en todo el mundo.
rdf:langString
Przewalski zaldia (izen zientifikoa: Equus przewalskii) erdialdeko Asiako estepetako zaldi arraza berezia da. Gaur egun arte iraun duen benetako azken basazaldia da, hau da, inoiz etxekoturiko zaldietatik sortu ez dena. Eurasian historiaurrean hedatutako eta Eurasiako hainbat harpetako labar-artean (Euskal Herria barne) agertzen den Equus ferus przewalski zaldi arraza galduaren ondorengo zuzena da. Dena den, hainbat teoria berrik ezbaian jartzen dute egungo przewalski zaldia jatorrizko basazaldia izatea: analisi filogenetikoek adierazten dutenez, przewalskiak basati bilakatutako Kazakhstango iparraldeko antzinako herriko etxeko zaldien ondorengoak direla. Ipar Ameriketako mustang zein Australiako brumby zaldien kasuetan, nahiz eta egun basatiak izan, ihes joandako edo askatutako etxeko zaldien ondorengoak dira, esate baterako, egoera basatienetan egon diren edo egon litezkeen euskal pottokak bezala. Przewalski zaldiak, ordea, sekula ez dira etxekoturik izan: horrexetan datza ezberdintasuna. Przewalski zaldia, bere tamainagatik, ponien sailkapen taldean sar liteke, nahiz eta hainbat adituk dioten sailkapen horretatik kanpo kokatu behar dela. Hala ere, argi dago bera, edo haren arbaso zuzena, munduko zenbait poni arrazaren jatorrian daudela, edo behintzat poni arraza horiek sortzeko prozezuan izandako nahasketetetan.. Zalantzarik gabe, Equus przewalskii munduko zaldirik bakanena da. 1960an galdutzat jo zen egoera basatian dagoen espezietzat, baina azken bi hamarkadetan munduko zenbait zootan gordetako abereekin hainbat populazio basati berreskuratzea lortu da. Przewalski zaldia Equus ferus azpiespezieetako bat da: ia gaur egun iraun zuen bestea, tarpana (Equus ferus ferus) izenekoa, XIX. mendearen bukaera aldean galdu egin zen. Nolanahi ere, adituen artean zaldi horren taxonomia ezbaian dago oraindik, eta zenbait taxonomialarirentzat przewalski zaldia aparteko espeziea da, Equus przewalskii izenekoa. Labar-artean (besteak beste, Euskal Herriko hainbat harpetan: Ekain, Santimamiñe, Altxerri...) marraztuta ageri den Equus przewalskii edo antzinako Przewalski zaldiaren aparteko espeziea da edo, hobeto esanda, harengandik datorren eboluzio modernoa. Hori dela eta, artikulu honetan ikuspegi horiek kontuan hartzen dituzten bi izenak (Equus przewalskii eta Equus ferus przewalski) erabili dira, baita animali horien taxonomiari buruzko oraindik dauden eztabaidak eta ikuspegiak. Przewalskiren antzeko zaldiak, arraza berberekoak edo agian eskualdez eskualdeko ekotipoak, Asiako mendebaldeko zein Kirgiziako estepetan bizi ziren garai historikoetan, baina espezieak galdu ziren. XX. mendearen erdi aldera arraza ia iraungi zen, baina zenbait naturazaleren eta parke zoologikoren lanari esker gorde zen. Haren egoera taxonomikoa ezbaian dago. Hainbat adituk uste dute egungo przewalski zaldia Przewalski arraza zaharraren (labar-artean marraztuta azaltzen dena) aparteko espezie bat dela, eta Equus przewalskii deitzen dute. Przewalskii zaldia ezagutzen diren Equus ferus espeziearen bi azpiespezieetako bat da. Bestea tarpana da (Equus ferus ferus), galdua egun. Arraza gisan, przewalskia eta etxeko zaldia (Equus caballus ) oso gertu daude. Badaude beste ekido basatiak munduan, zebraren hiru mota, eta zenbait basa-asto afrikarren azpiespezieak, onagroak eta Asiako kiangak. Przewalski zaldia beste zaldi arrazekin hibrida daiteke eta abereek arazorik gabe kumatzen dute .
rdf:langString
Is ainmhí é an capall Przewalski. Mamach atá ann.
rdf:langString
Przewalski's horse (UK: /ˌpɜːrʒəˈvælskiz/, US: /-ˈvɑːl-/, (Пржевальский Russian: [prʐɨˈvalʲskʲɪj]), Polish: [pʂɛˈvalskʲi]) (Equus ferus przewalskii or Equus przewalskii), also called the takhi, Mongolian wild horse or Dzungarian horse, is a rare and endangered horse originally native to the steppes of Central Asia. It is named after the Russian geographer and explorer Nikolay Przhevalsky. Once extinct in the wild, it has been reintroduced to its native habitat since the 1990s in Mongolia at the Khustain Nuruu National Park, Takhin Tal Nature Reserve, and Khomiin Tal, as well as several other locales in Central Asia and Eastern Europe. Several genetic characteristics of Przewalski's horse differ from what is seen in modern domestic horses, indicating neither is an ancestor of the other. For example, the Przewalski has 33 chromosome pairs, compared to 32 for the domestic horse. Their ancestral lineages split from a common ancestor between 38,000 and 160,000 years ago, long before the domestication of the horse. Przewalski's horse was long considered the only remaining truly wild horse, in contrast with the American Mustang or the Australian brumby, which are instead feral horses descended from domesticated animals. This assumption was challenged in 2018 when DNA analysis of horse remains associated with the 5,000-year-old Botai culture of Central Asia revealed the animals were of Przewalski lineage. However, the domestication status of these animals has been questioned. Its taxonomic position is still debated, with some taxonomists treating Przewalski's horse as a species, E. przewalskii, others as a subspecies of wild horse (E. ferus przewalskii) or a variety of the domesticated horse (E. caballus). The Przewalski's horse is stockily built, smaller, and shorter than its domesticated relatives. Typical height is about 12–14 hands (48–56 inches, 122–142 cm), and the average weight is around 300 kilograms (660 lb). They have a dun coat with pangaré features and often have dark primitive markings.
rdf:langString
Kuda przewalski (Equus przewalskii atau Equus caballus przewalskii) atau Kuda dzungar adalah spesies hewan yang berasal dari keluarga kuda. Di alam spesies hewan ini hampir lenyap, tetapi masih dapat ditemukan di Mongolia. Pada tahun 2002 jumlah spesies ini mencapai sekitar. 1000. Panjang hewan ini 2,2-2,6 m dan tingginya 80–110 cm serta beratnya 200–300 kg. Spesies ini dinamai menurut nama seorang penjelajah Rusia Nikolai Mikhailovich Przhevalsky. Wikimedia Commons memiliki media mengenai Equus przewalskii.
rdf:langString
Equus caballus przewalskii Equus caballus przewalskii Cheval de Przewalski Sous-espèce Equus caballus przewalskii, 1881 Synonymes
* Equus przewalskii
* Equus ferus przewalskii Statut de conservation UICN EN : En danger Répartition géographique Statut CITES Annexe I , Rév. du 01/07/1975 Le cheval de Przewalski (Equus caballus przewalskii ou Equus ferus przewalskii), encore appelé cheval de Prjevalski ou takh en mongol, est une espèce ou sous-espèce du cheval (Equus caballus). Il est caractérisé par un aspect massif, une grosse tête, une forte encolure et une couleur de robe bai dun, qui rappellent les représentations de l'art préhistorique. Il mesure 1,30 m en moyenne au garrot. Le cheval de Przewalski est un cheval vivant à l'état sauvage mais il s'agit en fait d'une espèce férale dont les ancêtres ont été domestiqués il y a près de 5 500 ans par la culture Botaï, au Kazakhstan, avant de retourner à l'état sauvage. Ils constituent la plus ancienne population de chevaux vivant à l'état sauvage et représentent à cet égard un groupe dont la protection est fondamentale. Ils sont découverts en Dzoungarie, en 1879, par l'explorateur Nikolaï Mikhaïlovitch Prjevalski, qui leur lègue son nom. Perpétués dans les zoos à partir d'un petit groupe de reproducteurs, les chevaux de Przewalski souffrent de consanguinité. Depuis les années 1990, différents programmes visant à leur réintroduction ont permis de rendre de petits groupes à l'état sauvage dans différentes régions, et notamment en Mongolie, en République populaire de Chine, en France, en Espagne mais aussi en Ukraine, sur le site de la catastrophe de Tchernobyl.
rdf:langString
モウコノウマ（蒙古野馬、英語: Przewalski's Wild Horse、学名: Equus ferus przewalskii）は、ノウマ（Equus ferus）の一亜種である。プシバルスキーウマとも呼ばれる。染色体数は66本。
* なお現生の家畜馬のウマもノウマの別の一亜種である（学名 Equus ferus caballus、染色体数は64本）。 かつては、現存する野生馬であり、ターパン（学名 Equus ferus ferus）が1909年に絶えた後は、ノウマとしては唯一の野生馬と考えられていた。しかし近年の研究では、1968年頃に野生下では一度絶滅したと見られている。現在は飼育されていた子孫の一部が再野生化されている。 近年、約5500年前の最初期の家畜馬の痕跡を持つ遺跡（現在のカザフスタン）の馬はモウコノウマの系統であり（したがって現生の家畜馬のウマの系統ではなく）、加えて現生のモウコノウマはその家畜馬が古い時代に再野生化した子孫であるとの説が唱えられている。
rdf:langString
Het przewalskipaard (spreek uit: "psjewalskipaard") (Equus ferus przewalskii) is een ondersoort van het wild paard (Equus ferus), dat in 1967 voor het laatst in het wild gezien werd in Mongolië. De Mongoolse naam van het ras is Takhi (cyrillisch: "Тахь", uitspraak: tech).
rdf:langString
프르제발스키말(영어: Przewalski's horse, 학명: Equus ferus przewalskii)은 말의 야생 아종으로, 아메리카 대륙의 야생화된 야생마 개체군을 제외하면 유일하게 남아 있는 야생마 아종이다. 주로 몽골과 중국의 초원지대에 서식하였으며, 한때 수가 흔한 동물이었다. 하지만 남획과 서식지 파괴로 인해 수가 줄어들어 야생상태에서 멸종된 것으로 보고 있다. 현재 세계 각국 동물원에서 번식을 추진하여 일부를 야생으로 돌려 보냈다. 하지만 화석으로 보면 만주와 한반도까지 서식하였으며 지금보다 더 많았을 것으로 보고 있다. 소문을 듣고 탐험에 나선 러시아의 군인 니콜라이 프르제발스키가 1879년에 발견하였다. ‘프르제발스키말’이란 이름은 그의 이름인 프르제발스키(Przewalski)에서 비롯되었다. 사람의 손에 길든 적이 없는 순수한 야생마는 아니고, 약 5천500년 전 카자흐스탄의 보타이 유적지에서 발견된 가축 말(보타이 말)들이 재야생화된 것으로 보인다. 그러나 현대의 가축 말은 모두 흑해 북부의 얌나야 문화에서 가축화한 말의 후예이므로 이들과는 다른 계통에 속한다.
rdf:langString
Il cavallo di Przewalski (Equus ferus przewalskii o Equus przewalskii), comunemente noto anche come takhi, cavallo selvatico mongolo o cavallo dzungariano, è un raro cavallo selvatico in via di estinzione originario delle steppe dell'Asia centrale. L'animale prende il nome dal geografo ed esploratore russo Nikołaj Przewalski. Un tempo estinto in natura, è stato reintrodotto nel suo habitat naturale a partire dagli anni '90 in Mongolia presso il Parco Nazionale di Khustain Nuruu, la Riserva Naturale di Takhin Tal e Khomiin Tal, nonché in molti altri luoghi dell'Asia centrale e dell'Europa orientale. Diverse caratteristiche genetiche del cavallo di Przewalski differiscono da quelle che si vedono nei moderni cavalli domestici, indicando che nessuno dei due è un antenato dell'altro. Ad esempio, il Przewalski presenta 33 coppie di cromosomi, rispetto ai 32 del cavallo domestico. I loro lignaggi ancestrali si separarono da un antenato comune tra i 38.000 e i 160.000 anni fa, molto tempo prima dell'addomesticamento del cavallo. Il cavallo di Przewalski è stato a lungo considerato l'unico cavallo selvatico rimasto, in contrasto con il Mustang americano o il australiano, che sono invece cavalli inselvatichiti discendenti da animali domestici. Questa ipotesi è stata contestata nel 2018 quando l'analisi del DNA dei resti di cavalli associati alla cultura Botai, risalente a 5.000 anni fa, dell'Asia centrale ha rivelato che gli animali erano di stirpe Przewalski. Tuttavia, lo stato di addomesticamento di questi animali è stato messo in dubbio. La sua posizione tassonomica è ancora dibattuta, con alcuni tassonomisti che trattano il cavallo di Przewalski come una specie, E. przewalskii, e altri come una sottospecie del cavallo selvatico (E. ferus przewalskii) o una varietà del cavallo domestico (E. caballus). Il cavallo di Przewalski è robusto, più piccolo e più basso dei suoi parenti domestici. L'altezza tipica al garrese è di circa 1,22–1,42 metri, per un peso medio di circa 300 chilogrammi. Presentano un mantello falbo con lineamenti pangaré e spesso presentano segni primitivi più scuri.
rdf:langString
Ло́шадь Пржева́льского, или тахи (лат. Equus przewalskii caballus, лат. Equus ferus przewalskii) — вид или подвид дикой лошади, обитающий в Азии.
rdf:langString
Koń Przewalskiego (Equus przewalskii) – ssak z rodziny koniowatych, współcześnie jedyny dziko żyjący gatunek koni. W 2018 roku badania filogenetyczne kości znalezionych na stanowisku kultury Botai w północnym Kazachstanie wykazały, że jest potomkiem koni udomowionych przez lud Botai. Zgodnie z tymi badaniami koń Przewalskiego nie byłby gatunkiem dzikim, lecz zdziczałym. Gatunek ten został nazwany na cześć Nikołaja Przewalskiego, który w 1879 r. zebrał materiały badawcze, na podstawie których Poliakow opisał to zwierzę w 1881 roku. Wiele koni Przewalskiego zostało schwytanych na początku XX wieku i umieszczonych w ogrodach zoologicznych. OpisPrzypomina konia domowego, od którego odróżnia go krótka, stojąca grzywa oraz brak grzywki na czole. Ponadto różnią się liczbą chromosomów, choć mieszańce są płodne. W szacie letniej sierść krótka, rdzawa na grzbiecie i bokach, brzuch żółtobiały. W szacie zimowej sierść dłuższa i jaśniejsza. Na grzbiecie ciemna pręga. Nogi pręgowane do wysokości mniej więcej kolan. Klacze są mniejsze od ogierów.Wymiarydługość 180–230 cm oraz ogon do 90 cm Wysokość w kłębie – 125–145 cmMasa około 200–300 kg. BiotopNiegdyś zamieszkiwał w licznych stadach stepy i półpustynie Azji Środkowej, porośnięte przez rośliny słonolubne. Dobrze rozmnaża się w niewoli.PopulacjaGatunek został uznany za wymarły na wolności. Ostatnia dziko żyjąca populacja przetrwała na terenie południowo-zachodniej Mongolii i kilku pobliskich regionach Chin (Gansu, Sinciang i Mongolia Wewnętrzna). Ostatnie dzikie konie widziano w Mongolii w 1969. Zachował się jedynie w ogrodach zoologicznych. Od 1990 roku rozpoczęto próby jego reintrodukcji na terenach Mongolii, Chin, Kazachstanu, Rosji i Ukrainy, gdzie rozwój gatunku można zauważyć w Askanii Nowej. W ogrodach zoologicznych na całym świecie w 2005 żyło około 1500 koni tego gatunku, wywodzących się od 31 koni, które umieszczono w zoo w 1945, oraz około 250 koni żyjących na wolności w Mongolii. Według danych IUCN na początku 2008 łączna liczba wszystkich żyjących osobników wynosiła 1872, w tym mniej niż 50 dorosłych osobników przebywało na wolności. W Polsce istnieją specjalne ośrodki, działające w ramach programu ochrony i przywracania tego gatunku. Znajdują się one w: Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi i Warszawie.
rdf:langString
O cavalo-de-przewalski (Equus ferus przewalskii) é uma subespécie selvagem de cavalo (Equus ferus), nativa dos desertos da Mongólia. Oficialmente se encontrava extinta na natureza, mas, graças a um projecto internacional, tem sido reintroduzida em seu habitat natural. O cavalo-de-przewalski foi descrito pela primeira vez pelo general e naturalista amador russo Nikolaï Mikhaïlovitch Prjevalski em 1881, que viajou à sua procura após se deparar com relatos da sua existência. A descoberta gerou o interesse de vários zoos europeus, que adquiriram cerca de 20 exemplares. A população selvagem desapareceu nos anos 1960, tendo o último animal selvagem sido avistado em 1969. Desde o início dos anos 90 vários programas de reprodução em cativeiro têm encontrado sucesso, e já houve a libertação de uma manada na Mongólia, tornando-se assim um cavalo assilvestrado como o garrano português. Em 2020 clonaram com sucesso um cavalo desta espécie no Jardim Zoológico de San Diego, nos Estados Unidos da América.
rdf:langString
Przewalskis häst som även kallas Przewalskis vildhäst, Przewalskihästen och Przevalskijs häst eller mongolisk eller asiatisk vildhäst (Equus ferus przewalskii) är en häst som upptäcktes i slutet av 1800-talet.
rdf:langString
普氏野马（学名：Equus ferus przewalskii）是马的亚种，原产于蒙古国西部和中国新疆准噶尔盆地东部一带（因此也被称作蒙古野马或准噶尔野马），是世界上仅存的野马（某些不至混淆的情况下也被直接称作亚洲野马或野马）。蒙古野马于1879年由俄国探险家普尔热瓦尔斯基（俄語：Никола́й Миха́йлович Пржева́льский）首次发现，其后其野外数量不断下降，至1969年人类最后一次发现其野生个体，前后仅经历90年的时间，其保护状态也由濒危变为野外灭绝。 此后，世界各国加强了对该野马的保护措施，对部分人工饲养保留下来的马匹加以重点保护，使该物种得以延续，至20世纪90年代，一些针对该物种野外放养计划正式启动，并很快成功实现了野外繁殖。2005年，蒙古野马在世界自然保护联盟濒危物种红色名录中的保护状态已经正式被提议为由野外灭绝更改回为极危。2008年，IUCN红色名录将蒙古野马的保护级别调整为极危，2011年进一步改善为濒危。蒙古野馬是野外灭绝动物在动物园及保护区中繁殖最典型成功的例子，其保护状态的成功变更成为动物保护史上具有重要意义的里程碑。
rdf:langString
Кінь Пржева́льського (Equus ferus przewalskii) — підвид дикого коня, що донедавна розглядався як самостійний вид Equus przewalskii. Названий на честь свого першовідкривача — мандрівника Миколи Пржевальського. У XX столітті був винищений у природному середовищі, але зберігся в зоопарках, після чого відбулася його реінтродукція у природу. Наразі це єдиний вид власне диких коней, що існує на волі, а також єдиний представник ряду Конеподібних у дикій фауні України (акліматизовані табуни у Чорнобильській зоні відчуження).
xsd:nonNegativeInteger
68397
