Privilege (law)
http://dbpedia.org/resource/Privilege_(law) an entity of type: Thing
الامتيازات هي مجموعة الصلاحيات العرفية المضمنة أحيانا في قانون والتي يمتع بها حاكم ما (الملك أو الرئيس، على سبيل المثال)، والتي لا تخضع إلى كبح أو نقض أو مراقبة من المحاكم على الرغم من أن هذه السلطات إذا مورست على نحو اعتباطي في دولة دستورية تؤدي دوما تقريبا إلى مشكلات سياسية . ويمكن نقل الصلاحيات الامتيازية في الواقع إلى أشخاص آخرين.
rdf:langString
Ein Privileg (Plural Privilegien, von lateinisch privilegium „Ausnahmegesetz, Vorrecht“) ist ein Vorrecht, das einer einzelnen Person oder einer Personengruppe zugeteilt wird.
rdf:langString
Ett privilegium, är en exklusiv rättighet som ges till en viss person eller grupp av staten eller annat organ som kan utdela sådant. I det gamla ståndssamhället hade exempelvis skrån, kyrkan och adeln speciella privilegier (ståndsprivilegium), exempelvis fick kyrkan ta upp tionde istället för våra dagars kyrkoavgift. Också kunde handelsmän få privilegier av staden och hantverkare av det skrå han tillhörde.
rdf:langString
法律特權是指一個国家或地區的執政当局授予一个群体的某种法律豁免權。它们在某些情况下可以被撤销。法国大革命的目标之一就是废除法律特权，革命者要求取消针对不同社会阶层（贵贵族、神职人员和普通民众）設置的单独法律，並且要讓每个人都要受到相同的普通法的约束。1789年8月4日，国民制宪议会废除了此類法律特權。
rdf:langString
Un privilegi és una forma jurídica que consistix en una disposició del poder legislatiu que dona un tractament d'excepció beneficiós a una persona, grup de persones o a una població respecte de les lleis comunes a la resta. En temps moderns significa una gràcia, prerrogativa, immunitat o avantatge especial concedit a algú per a atorgar-li una exempció. La paraula prové del llatí privilegium que significa «llei particular», com a distingiu de les lleis generals, aplicables per a tothom.
rdf:langString
Privilegium (pochází z latinských slov lex privata) je obecně výsada nebo výhoda určité skupiny nebo jednotlivců oproti ostatním. Význam slova se může měnit v závislosti na kontextu. Historicky v dobách středověku uděloval tzv. výsadní právo panovník. Jednalo se například o městská privilegia – určité výsady, kterých smělo město požívat, např. várečné právo (právo vařit pivo), hrdelní právo (vykonávat popravy v daném městě), právo pravidelně pořádat trhy a podobně. Případně bylo výsadní právo udělováno jednotlivcům či skupinám na zásluhy. Jako zvláštní norma, vyčleňující svého adresáta z obecných práv a povinností, mohlo být ale i nevýhodné (privilegium odiosum).
rdf:langString
Privilegio (de la latina vorto privilegium, derivita de la latina aldiro : priva lex, privus legus; laŭvorta traduko privata leĝo, kun signifo de supera rajto) estas aparta rajto, favoro, aŭ imuneco, koncesiita al iu ekster la . Iuj povus esti transdoneblaj, vendeblaj aŭ pasigitaj laŭ postaj generacioj. En multaj epokoj de la homa historio tre gravis privilegioj - aŭ la batalo kaj por reteni ilin kaj kontraŭ ili (Egaleco antaŭ la leĝo). En la 19-a kaj 20-a jarcentoj la komunistoj elstarigis la ekziston de "privilegiaj klasoj" kaj la neceson forigi tiujn privilegiojn.
rdf:langString
El privilegio es la ventaja exclusiva o especial (como la exención de una obligación general o el permiso para condiciones de exclusividad) que goza por concesión de un superior o por determinada circunstancia propia. Se opone al moderno concepto de derechos, y puede identificarse con el antiguo concepto de honor. Respondiendo a su origen etimológico (el latín privilegium), puede definirse como una «ley privada», o sea, no pública o general, sino relativa a un individuo o cuerpo social específico y distinguido de los demás.
rdf:langString
Pribilegioa (etimologikoki lege pribatua, hau da, ez orokorra, baizik eta pertsona zehatz bati buruzkoa) beste pertsona edo gobernu batek bermatutako aktibitate bat egiteko baimena edo ohorea da. Adibidez, liburuetan, sarri adierazten zen egile eskubidea esaera latindarrarekin. Pribilegioa ez da eskubide bat, eta, kasuren batzuetan, baliogabetua izan daiteke, eman den bezain modu arbitrarioan (ohi, erregeak). Eskubidea berezkoa da, pribilegioa emate bat den bitartean. Dena dela, praktikan, pribilegioa behin betikoa eta heredagarria da, eskubideak, historikoki, gizarte mugimendu ezberdinen borrokagatik konkistatuak izan ziren bitartean.
rdf:langString
A privilege is a certain entitlement to immunity granted by the state or another authority to a restricted group, either by birth or on a conditional basis. Land-titles and taxi medallions are examples of transferable privilege – they can be revoked in certain circumstances. In modern democratic states, a privilege is conditional and granted only after birth. By contrast, a right is an inherent, irrevocable entitlement held by all citizens or all human beings from the moment of birth. Various Examples of old common law privilege still exist – to title deeds, for example. Etymologically, a privilege (privilegium) means a "private law", or rule relating to a specific individual or institution.
rdf:langString
Dans l'Europe du Moyen Âge et de l'époque moderne, les privilèges sont les lois particulières (« leges privatae ») dont bénéficient des communautés et corps constitués comme le clergé, la noblesse, des communautés de métiers, des ordres religieux, des communautés d'officiers (notaires), certaines catégories sociales comme les mineurs, les veuves, les pauvres, mais aussi les habitants de certaines provinces (coutumes), de certaines villes (bourgeois de Paris) ou les étranges .
rdf:langString
Un privilegio, in diritto, è una tra le cause di prelazione che costituisce garanzia patrimoniale su determinati beni del debitore in relazione alla causa del credito. I privilegi non sono pattuiti dalle parti come nel caso del pegno o dell'ipoteca, ma sono tipizzati dalla legge stessa la quale attribuisce tale prelazione a determinati tipi di crediti che appaiono degni di una maggiore tutela in via generale e astratta. Tra i crediti privilegiati l'ordine di preferenza è stato voluto dal legislatore (art. 2777 e seguenti).
rdf:langString
Een privilege of voorrecht is een recht dat aan een persoon, een groep personen of een organisatie wordt toegekend om deze meer of andere rechten te geven dan waarop men normaal aanspraak maakt. Men verkrijgt een voorrecht. De term privilege komt uit het Latijn. Er is een onderscheid te maken tussen privileges in juridische zin en sociale privileges. Er worden vier soorten sociale privileges onderscheiden:
* Materiële beloningen
* Politieke bevoegdheden en rechten
* Status
* Toegang tot kennis en informatie
rdf:langString
Przywilej, łac. privilegium – prawo (dokument) lub ugoda w prawie nadane przez monarchę określonej grupie społecznej (stanowi) obowiązujące na danej ziemi lub w całym kraju (przywilej generalny). Przywileje najczęściej miały formę zrzeczenia się przez monarchę pewnych swoich kompetencji na rzecz wymienionych adresatów przywileju.
rdf:langString
Привиле́й (от лат. privilegium — привилегия, особый закон; польск. przywilej) — законодательный акт в Королевстве Польском (с XII века) и Великом княжестве Литовском (с конца XIV века), представляющий собой жалованную грамоту, дававшуюся монархом отдельным лицам, сословиям, этно-конфессиональным группам или землям. По содержанию привилеи делились на льготные, жалованные и охранные. В XIII веке издавались земские привилеи, распространявшиеся на всех дворян. С ростом городов давались привилеи отдельным городам на магдебургское право. В XIV—XV веках отдельные земские привилеи назывались уставами.
rdf:langString
Привілей (також жалувана грамота; від лат. privilegium — спеціальний закон; пол. przywilej) — законодавчий акт в Королівстві Польському (з XII століття) і Великому князівстві Литовському (з кінця XIV століття), що являє собою даровану грамоту, дану монархом окремим особам, станам, етноконфесійним групам або землям. За змістом привілеї ділилися на пільги, скарги та охоронні. У XIII столітті видавалися земські привілеї, що розповсюджувалися на всю шляхту. З ростом міст давалися привілеї окремим містам на магдебурзьке право. У XIV—XV століттях окремі земські привілеї називалися статутами.
rdf:langString
rdf:langString
امتياز (حق)
rdf:langString
Privilegi
rdf:langString
Privilegium
rdf:langString
Privileg
rdf:langString
Privilegio
rdf:langString
Privilegio
rdf:langString
Pribilegio
rdf:langString
Privilège (droit médiéval)
rdf:langString
Privilegio
rdf:langString
Privilege (recht)
rdf:langString
Privilege (law)
rdf:langString
Przywilej
rdf:langString
Privilegium
rdf:langString
Привилей
rdf:langString
法律特權
rdf:langString
Привілей
xsd:integer
829338
xsd:integer
1122626723
rdf:langString
Un privilegi és una forma jurídica que consistix en una disposició del poder legislatiu que dona un tractament d'excepció beneficiós a una persona, grup de persones o a una població respecte de les lleis comunes a la resta. En temps moderns significa una gràcia, prerrogativa, immunitat o avantatge especial concedit a algú per a atorgar-li una exempció. La paraula prové del llatí privilegium que significa «llei particular», com a distingiu de les lleis generals, aplicables per a tothom. Aquesta forma jurídica fou molt utilitzada pels reis de la Corona d'Aragó pel que fa a algunes poblacions. Vegeu, per exemple, Privilegi de Jaume I a Xàtiva, per a Girona. El que això suposava era atorgar-los una mena de furs particulars que els feien concessions, les eximien o els donaven un tracte preferent respecte de les lleis del regne en què es trobaven. Algunes viles i ciutats varen recollir els privilegis més importants en llibres, per tal de tenir-los ben accessibles, al costat de tota mena d'autoritzacions, reglamentacions i pactes entre els veïns i les autoritats; aquests llibres constitueixen avui la base de la seva personalitat jurídica. Al Baix Empordà, per exemple, tenen llibres de privilegis la Bisbal d'Empordà, Palafrugell (Llibre de privilegis de Palafrugell), Sant Feliu de Guíxols i Torroella de Montgrí.
rdf:langString
Privilegium (pochází z latinských slov lex privata) je obecně výsada nebo výhoda určité skupiny nebo jednotlivců oproti ostatním. Význam slova se může měnit v závislosti na kontextu. Historicky v dobách středověku uděloval tzv. výsadní právo panovník. Jednalo se například o městská privilegia – určité výsady, kterých smělo město požívat, např. várečné právo (právo vařit pivo), hrdelní právo (vykonávat popravy v daném městě), právo pravidelně pořádat trhy a podobně. Případně bylo výsadní právo udělováno jednotlivcům či skupinám na zásluhy. Jako zvláštní norma, vyčleňující svého adresáta z obecných práv a povinností, mohlo být ale i nevýhodné (privilegium odiosum). V sociologii označuje sociální privilegium určitý set výhod, který má skupina jednotlivců v rámci sociální hierarchie na základě svojí . Tou se rozumí rasa/etnicita, pohlaví, gender, sexuální orientace, společenská třída, náboženské vyznání, handicap nebo třeba věk. Primárně se jedná o teoretický koncept, který je používám při zkoumání sociální nerovnosti a analýze toho, jakým způsobem mocenské struktury ve společnosti zvýhodňují určité privilegované skupiny a naopak utlačují ostatní. Příkladem toho může být „heterosexuální privilegium“ založené na existenci heteronormativity a z ní vyplývající homofobie ve společnosti.
rdf:langString
الامتيازات هي مجموعة الصلاحيات العرفية المضمنة أحيانا في قانون والتي يمتع بها حاكم ما (الملك أو الرئيس، على سبيل المثال)، والتي لا تخضع إلى كبح أو نقض أو مراقبة من المحاكم على الرغم من أن هذه السلطات إذا مورست على نحو اعتباطي في دولة دستورية تؤدي دوما تقريبا إلى مشكلات سياسية . ويمكن نقل الصلاحيات الامتيازية في الواقع إلى أشخاص آخرين.
rdf:langString
Privilegio (de la latina vorto privilegium, derivita de la latina aldiro : priva lex, privus legus; laŭvorta traduko privata leĝo, kun signifo de supera rajto) estas aparta rajto, favoro, aŭ imuneco, koncesiita al iu ekster la . Iuj povus esti transdoneblaj, vendeblaj aŭ pasigitaj laŭ postaj generacioj. En multaj epokoj de la homa historio tre gravis privilegioj - aŭ la batalo kaj por reteni ilin kaj kontraŭ ili (Egaleco antaŭ la leĝo). Komence kaj ĉefe tiu estis laŭleĝa dokumento en mezepoka Eŭropo, kiu reguligis la rilaton inter la registaro kaj etnoj, komercistoj aŭ enmigrintoj, aŭ individuo en la registara aŭtoritato (imperio, regno, princinoj) al kiuj ricevis specialajn rajtojn antaŭ la leĝo. En la eŭropa mezepoko grava karakterizaĵo de la feŭdismaj regnoj estis la privilegioj de la klerikaro, nobelaro kaj de la reĝoj. Ankaŭ malplimultaj komunumoj ricevis tiujn "Rajtleteroj" kaj ekzemple estis donitaj al judoj de tempo al tempo en la suvereneco de reĝoj kaj nobeloj en Eŭropo, por reguligi sian setliĝejo kiel kaj etna kaj , kaj eĉ por permesi al ili okupiĝi pri okupoj malpermesitaj al la tuta loĝantaro. Ekzemple, jam antaŭ la krucmilitoj judaj komunumoj en centra Eŭropo ricevis "ĉarton", unu el ili estas de Frederiko la 2-a, kiu permesis al ili okupiĝi pri bankado, tio estas intereza prunto kaj inter valutoj, kaj tre grave promesis defendon de la reganto. La privilegioj, kiujn tiuj komunumoj ricevis, permesis al ili plu konservi sian religian vivmanieron kaj konservi sian etnan identecon. En la 19-a kaj 20-a jarcentoj la komunistoj elstarigis la ekziston de "privilegiaj klasoj" kaj la neceson forigi tiujn privilegiojn. En moderna ekonomio, aparte la posedo de monopolo pri iu varo donas privilegiojn al la posedanto. Sociologie, privilegioj povas esti konsiderataj kiel formo de diskriminacio.
rdf:langString
Ein Privileg (Plural Privilegien, von lateinisch privilegium „Ausnahmegesetz, Vorrecht“) ist ein Vorrecht, das einer einzelnen Person oder einer Personengruppe zugeteilt wird.
rdf:langString
Pribilegioa (etimologikoki lege pribatua, hau da, ez orokorra, baizik eta pertsona zehatz bati buruzkoa) beste pertsona edo gobernu batek bermatutako aktibitate bat egiteko baimena edo ohorea da. Adibidez, liburuetan, sarri adierazten zen egile eskubidea esaera latindarrarekin. Pribilegioa ez da eskubide bat, eta, kasuren batzuetan, baliogabetua izan daiteke, eman den bezain modu arbitrarioan (ohi, erregeak). Eskubidea berezkoa da, pribilegioa emate bat den bitartean. Dena dela, praktikan, pribilegioa behin betikoa eta heredagarria da, eskubideak, historikoki, gizarte mugimendu ezberdinen borrokagatik konkistatuak izan ziren bitartean. Antzinako Erregimenean, pribilegioak pertsonalak zein lurraldetarrak ziren. Espainian, foru bezala ezagutzen ziren, Nafarroa, Araba, Gipuzkoa eta Bizkaiko probintziek argi adierazten duten bezala. Pribilegio hitza, askatasunarekin lotzen zen, egungo gizartean erabiltzen den zentzu erabat kontrakoan. Noble baten pribilegioak eta askatasunak, bere ondasunik preziatuenak ziren, bere gizarte egoera eta jarduera publiko ahalmena osatzen zuena. kontzeptua, egungo gizartean, klase altu edo alderatzen da, aberastasun eta botere politiko gehiena duena, elitearen baliokide bezala. Baina, jatorrian, gizarte feudal eta Antzinako Erregimeneko estamentu pribilegiatuak, pribilegioak definitutako bat ziren.
rdf:langString
El privilegio es la ventaja exclusiva o especial (como la exención de una obligación general o el permiso para condiciones de exclusividad) que goza por concesión de un superior o por determinada circunstancia propia. Se opone al moderno concepto de derechos, y puede identificarse con el antiguo concepto de honor. Respondiendo a su origen etimológico (el latín privilegium), puede definirse como una «ley privada», o sea, no pública o general, sino relativa a un individuo o cuerpo social específico y distinguido de los demás. En origen los estamentos privilegiados de la sociedad feudal y del Antiguo Régimen eran un cuerpo social definido por el privilegio, mientras que el concepto de clase privilegiada en la sociedad contemporánea se equipara en el lenguaje usual al de clase dirigente o clase alta, la que dispone de mayor riqueza y poder político; equivalente a conceptos como «élite» o «aristocracia».
rdf:langString
Dans l'Europe du Moyen Âge et de l'époque moderne, les privilèges sont les lois particulières (« leges privatae ») dont bénéficient des communautés et corps constitués comme le clergé, la noblesse, des communautés de métiers, des ordres religieux, des communautés d'officiers (notaires), certaines catégories sociales comme les mineurs, les veuves, les pauvres, mais aussi les habitants de certaines provinces (coutumes), de certaines villes (bourgeois de Paris) ou les étranges . Les privilèges sont reconnus et garantis par l'autorité royale et par sa justice. Lors de son investiture, le seigneur devait promettre de respecter et d'entretenir les privilèges. Le serment de Joyeuse Entrée des Ducs de Brabant ou celui du sacre des rois de France incluaient ainsi le respect des privilèges. La défense des privilèges contre l'arbitraire royal a été le motif central de plusieurs révoltes et révolutions, comme la Ligue du Bien public au XVe siècle, la révolte des Comunidades de Castille et la guerre de révolte des Flandres au XVIe siècle ou encore la Fronde au XVIIe siècle.
rdf:langString
A privilege is a certain entitlement to immunity granted by the state or another authority to a restricted group, either by birth or on a conditional basis. Land-titles and taxi medallions are examples of transferable privilege – they can be revoked in certain circumstances. In modern democratic states, a privilege is conditional and granted only after birth. By contrast, a right is an inherent, irrevocable entitlement held by all citizens or all human beings from the moment of birth. Various Examples of old common law privilege still exist – to title deeds, for example. Etymologically, a privilege (privilegium) means a "private law", or rule relating to a specific individual or institution. The principles of conduct that members of the legal profession observe in their practice are called legal ethics. Boniface's abbey of Fulda, to cite an early and prominent example, was granted privilegium, setting the abbot in direct contact with the pope, bypassing the jurisdiction of the local bishop. One of the objectives of the French Revolution was the abolition of privilege. This meant the removal of separate laws for different social classes (nobility, clergy, and ordinary people), instead subjecting everyone to the same common law. Such privileges were abolished by the National Constituent Assembly on August 4, 1789.
rdf:langString
Un privilegio, in diritto, è una tra le cause di prelazione che costituisce garanzia patrimoniale su determinati beni del debitore in relazione alla causa del credito. I privilegi non sono pattuiti dalle parti come nel caso del pegno o dell'ipoteca, ma sono tipizzati dalla legge stessa la quale attribuisce tale prelazione a determinati tipi di crediti che appaiono degni di una maggiore tutela in via generale e astratta. Tra i crediti privilegiati l'ordine di preferenza è stato voluto dal legislatore (art. 2777 e seguenti). In sociologia il privilegio sottintende un accesso facilitato a risorse di valore per la semplice appartenenza ad un gruppo sociale. Secondo Chiara Volpato «La cultura del privilegio tende, per sua natura, a normalizzare la disuguaglianza, cancellandone l'origine storica e facendola percepire come naturale, scontata, ineliminabile.»
rdf:langString
Een privilege of voorrecht is een recht dat aan een persoon, een groep personen of een organisatie wordt toegekend om deze meer of andere rechten te geven dan waarop men normaal aanspraak maakt. Men verkrijgt een voorrecht. De term privilege komt uit het Latijn. Er is een onderscheid te maken tussen privileges in juridische zin en sociale privileges. Er worden vier soorten sociale privileges onderscheiden:
* Materiële beloningen
* Politieke bevoegdheden en rechten
* Status
* Toegang tot kennis en informatie In het recht is doorgaans sprake van een privilege wanneer dit formeel is vastgelegd.In de sociologie kan er ook sprake zijn van informele privileges, zoals bij het zogeheten Wit privilege m.b.t. raciaal gedetermineerde maatschappelijke ongelijkheid.
rdf:langString
Przywilej, łac. privilegium – prawo (dokument) lub ugoda w prawie nadane przez monarchę określonej grupie społecznej (stanowi) obowiązujące na danej ziemi lub w całym kraju (przywilej generalny). Przywileje najczęściej miały formę zrzeczenia się przez monarchę pewnych swoich kompetencji na rzecz wymienionych adresatów przywileju. Definicja nowoczesna: akt prawny naruszający zasadę równości wszystkich wobec prawa; tego typu nowoczesne przywileje są udzielane przez konstytucję lub uprawnione organy państwowe określonym grupom społecznym, np. przedstawicielom określonych zawodów (np. posłom, sędziom, adwokatom, policjantom, żołnierzom, górnikom, lekarzom i pielęgniarkom), emerytom i rencistom (np. przywilej refundacji leków, przywilej ulgi przewozowej), członkom określonych organizacji społecznych (np. związków zawodowych) lub poszczególnym osobom, np. głowie państwa (np. przywilej odstępstwa od powszechnego prawa emerytalnego i powszechnego prawa do ochrony życia i mienia), przestępcy przemieszczającemu się po terytorium państwa z listem żelaznym od głowy państwa (przywilej ochrony przed uzasadnionym prawnie aresztowaniem), przestępcy ułaskawionemu przez głowę państwa (przywilej ochrony przez uzasadnionym prawnie pozbawieniem wolności), przestępcy ze statusem świadka koronnego (przywilej ochrony przez uzasadnionym prawnie pozbawieniem wolności) albo wynikają bezpośrednio z kodeksu karnego, np. przywilej generalny ochrony włamywacza przed zabiciem przez właściciela posesji (który jest przywilejem w kontekście np. prawa amerykańskiego, czy XIX-wiecznego prawa państw europejskich, ale w aktualnym prawie polskim nie jest przywilejem, lecz zasadą generalną).
rdf:langString
Привиле́й (от лат. privilegium — привилегия, особый закон; польск. przywilej) — законодательный акт в Королевстве Польском (с XII века) и Великом княжестве Литовском (с конца XIV века), представляющий собой жалованную грамоту, дававшуюся монархом отдельным лицам, сословиям, этно-конфессиональным группам или землям. По содержанию привилеи делились на льготные, жалованные и охранные. В XIII веке издавались земские привилеи, распространявшиеся на всех дворян. С ростом городов давались привилеи отдельным городам на магдебургское право. В XIV—XV веках отдельные земские привилеи назывались уставами. Также в Великом княжестве Литовском издавались отдельные областные привилеи.
rdf:langString
Ett privilegium, är en exklusiv rättighet som ges till en viss person eller grupp av staten eller annat organ som kan utdela sådant. I det gamla ståndssamhället hade exempelvis skrån, kyrkan och adeln speciella privilegier (ståndsprivilegium), exempelvis fick kyrkan ta upp tionde istället för våra dagars kyrkoavgift. Också kunde handelsmän få privilegier av staden och hantverkare av det skrå han tillhörde.
rdf:langString
Привілей (також жалувана грамота; від лат. privilegium — спеціальний закон; пол. przywilej) — законодавчий акт в Королівстві Польському (з XII століття) і Великому князівстві Литовському (з кінця XIV століття), що являє собою даровану грамоту, дану монархом окремим особам, станам, етноконфесійним групам або землям. За змістом привілеї ділилися на пільги, скарги та охоронні. У XIII столітті видавалися земські привілеї, що розповсюджувалися на всю шляхту. З ростом міст давалися привілеї окремим містам на магдебурзьке право. У XIV—XV століттях окремі земські привілеї називалися статутами. Також у Великому князівстві Литовському видавалися окремі обласні привілеї.
rdf:langString
法律特權是指一個国家或地區的執政当局授予一个群体的某种法律豁免權。它们在某些情况下可以被撤销。法国大革命的目标之一就是废除法律特权，革命者要求取消针对不同社会阶层（贵贵族、神职人员和普通民众）設置的单独法律，並且要讓每个人都要受到相同的普通法的约束。1789年8月4日，国民制宪议会废除了此類法律特權。
xsd:nonNegativeInteger
2658
