Privatization in Russia
http://dbpedia.org/resource/Privatization_in_Russia
俄羅斯的私有化描述了一系列導致俄羅斯大規模私有化的後蘇聯改革，特別是在工業、能源和金融領域。大多數私有化發生在蘇聯解體後的1990年代初期和中期，這一時期鲍里斯·叶利钦擔任俄羅斯總統。 在整個蘇聯時代，企業和財產的私有製基本上仍然是非法的，蘇聯共產主義強調國家控制除人的勞動以外的所有生產資料。蘇聯時期國有企業的數量大約為45,000家。 在蘇聯末期，米哈伊尔·戈尔巴乔夫放鬆了對私有財產的限制，並推行初步市場改革。私有化使俄羅斯從蘇聯的計劃經濟轉向市場經濟，導致國內生產總值急劇上升，經濟危機得到緩解。 私有化促使大量財富轉移給一小撮商業寡頭和，特別是天然氣和石油的高管。這種經濟轉型被描述為「經濟改革災難」 （катастройка，為俄語「災難（катастрофа）」和「經濟改革（ перестройка）」兩個詞匯的組合）和「歷史上工業化國家在和平時期最具災難性的經濟崩潰」。 包括俄羅斯國防工業在內的一些「戰略型」資產在1990年代並未私有化。這個時代的大規模私有化在俄羅斯社會仍然是一個極具爭議的問題，許多俄羅斯人呼籲調整或回退到改革前。
rdf:langString
الخصخصة في روسيا سلسلة إصلاحات ما بعد الاتحاد السوفياتي التي أدت إلى خصخصة واسعة النطاق للأصول المملوكة للدولة في روسيا، ولا سيما في القطاعات الصناعية والطاقة والمالية. جرت معظم عمليات الخصخصة في أوائل ومنتصف التسعينات تحت حكم بوريس يلتسين، الذي تولى الرئاسة بعد حل الاتحاد السوفييتي. ظلت الملكية الخاصة للمؤسسات والممتلكات غير قانونية بشكل أساسي طوال الحقبة السوفيتية، مع تأكيد الشيوعية السوفياتية على السيطرة الوطنية على جميع وسائل الإنتاج إلا القوة البشرية. في ظل حكم الاتحاد السوفياتي، قُدر عدد مؤسسات الدولة بـ 45000.
rdf:langString
Ruská privatizace označuje období po rozpadu Sovětského svazu, během kterého se státní majetek a podniky dostávaly do rukou soukromých osob. Privatizace byla prováděna prostřednictvím reforem a její největší část proběhla v devadesátých letech v době prezidentství Borise Jelcina. Jednalo se o největší a nejrychlejší ekonomickou transformaci tohoto druhu v historii.
rdf:langString
Οι ιδιωτικοποιήσεις στη Ρωσία περιγράφει τη σειρά μετασοβιετικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν σε ιδιωτικοποίηση μεγάλης κλίμακας των κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας, ιδιαίτερα στον βιομηχανικό, ενεργειακό και χρηματοπιστωτικό τομέα. Οι περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπό τον Μπόρις Γιέλτσιν, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
rdf:langString
Privatization in Russia describes the series of post-Soviet reforms that resulted in large-scale privatization of Russia's state-owned assets, particularly in the industrial, energy, and financial sectors. Most privatization took place in the early and mid-1990s under Boris Yeltsin, who assumed the presidency following the dissolution of the Soviet Union.
rdf:langString
Приватизация в России — процесс передачи государственного имущества и муниципального имущества в Российской Федерации (ранее РСФСР) в частную собственность, который осуществляется в России с начала 1990-х годов (после распада СССР). Приватизацию обычно связывают с именами Е. Т. Гайдара и А. Б. Чубайса, занимавшихся в 1990-е годы приватизацией промышленных предприятий, итоги которой часто подвергаются резкой критике — в частности, из-за появления сильного экономического расслоения населения России.
rdf:langString
rdf:langString
Privatization in Russia
rdf:langString
الخصخصة في روسيا
rdf:langString
Privatizace v Rusku
rdf:langString
Ιδιωτικοποιήσεις στη Ρωσία
rdf:langString
Приватизация в России
rdf:langString
俄罗斯私有化
xsd:integer
17845443
xsd:integer
1107112667
rdf:langString
الخصخصة في روسيا سلسلة إصلاحات ما بعد الاتحاد السوفياتي التي أدت إلى خصخصة واسعة النطاق للأصول المملوكة للدولة في روسيا، ولا سيما في القطاعات الصناعية والطاقة والمالية. جرت معظم عمليات الخصخصة في أوائل ومنتصف التسعينات تحت حكم بوريس يلتسين، الذي تولى الرئاسة بعد حل الاتحاد السوفييتي. ظلت الملكية الخاصة للمؤسسات والممتلكات غير قانونية بشكل أساسي طوال الحقبة السوفيتية، مع تأكيد الشيوعية السوفياتية على السيطرة الوطنية على جميع وسائل الإنتاج إلا القوة البشرية. في ظل حكم الاتحاد السوفياتي، قُدر عدد مؤسسات الدولة بـ 45000. في السنوات اللاحقة من الاتحاد السوفياتي، خفف ميخائيل جورباتشوف القيود على الملكية الخاصة وأدخل إصلاحات أولية للسوق. حولت الخصخصة روسيا من الاقتصاد المخطط المركزي السوفيتي إلى اقتصاد السوق، وأدت إلى ارتفاع كبير في مستوى التفاوت الاقتصادي وانهيار الناتج المحلي الإجمالي والناتج الصناعي. سهلت الخصخصة نقل ثروة كبيرة إلى مجموعة صغيرة نسبياً من القلة من رجال الأعمال والروس الجدد، ولا سيما المديرين التنفيذيين للغاز الطبيعي والنفط. تم وصف هذا التحول الاقتصادي بأنه (katastroika) (مزيج من الكارثة ومصطلح البيريسترويكا).
rdf:langString
Ruská privatizace označuje období po rozpadu Sovětského svazu, během kterého se státní majetek a podniky dostávaly do rukou soukromých osob. Privatizace byla prováděna prostřednictvím reforem a její největší část proběhla v devadesátých letech v době prezidentství Borise Jelcina. Jednalo se o největší a nejrychlejší ekonomickou transformaci tohoto druhu v historii. Podobně jako v mnoha jiných postsocialistických zemích byla privatizace nezbytnou součástí přechodu k demokracii a volnému trhu. Ekonomická transformace v Rusku měla za cíl především větší efektivitu hospodářství a týkala se všech občanů federace, i tak ale nemohla být oproštěna od politických zájmů a intrik. Během existence Sovětského svazu bylo veškeré soukromé vlastnictví či podnikání nelegální. Všechna produkce zůstávala pod přímou kontrolou státu, a tedy i Komunistické strany. Tento systém společně s plánovanou ekonomikou se však, stejně jako v celém tehdejším východním bloku, ukázal jako úpadkový. Firmy vlastněné státem nebyly efektivní, zaměstnávaly příliš mnoho osob a neprodukovaly výrobky, po kterých byla poptávka na trhu, tudíž nebyly příliš výdělečné. V posledních letech před pádem SSSR se dostal do funkce generálního tajemníka ÚV KSSS Michail Gorbačov, který se pokusil se svými programy perestrojka (přestavba), glasnosť (otevřenost) a uskorenije (zrychlení) zvrátit nelichotivý vývoj ve státě. Krize se ale už projevovala jak ve vnitřní politice SSSR, tak i v ekonomice, a rozpad Sovětského svazu byl nevyhnutelný.
rdf:langString
Οι ιδιωτικοποιήσεις στη Ρωσία περιγράφει τη σειρά μετασοβιετικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν σε ιδιωτικοποίηση μεγάλης κλίμακας των κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας, ιδιαίτερα στον βιομηχανικό, ενεργειακό και χρηματοπιστωτικό τομέα. Οι περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπό τον Μπόρις Γιέλτσιν, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Η ιδιωτική ιδιοκτησία επιχειρήσεων και ακινήτων είχε παραμείνει ουσιαστικά παράνομη καθ΄ όλη τη σοβιετική εποχή, με τον σοβιετικό κομμουνισμό να διατηρεί τον εθνικό έλεγχο όλων των μέσων παραγωγής και του ανθρώπινου δυναμικού. Υπό τη Σοβιετική Ένωση, ο αριθμός των κρατικών επιχειρήσεων υπολογιζόταν σε 45.000. Κατά τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ χαλάρωσε τους περιορισμούς πάνω στην ιδιωτική ιδιοκτησία και εισήγαγε αρχικές μεταρρυθμίσεις καπιταλιστικού χαρακτήρα. Οι ιδιωτικοποιήσεις μετατόπισαν τη Ρωσία από τη σοβιετική προσχεδιασμένη οικονομία προς την καπιταλιστική οικονομία, όμως είχαν ως αποτέλεσμα τη δραματική άνοδο του επιπέδου της οικονομικής ανισότητας και την κατάρρευση του ΑΕΠ και της βιομηχανικής παραγωγής. Οι ιδιωτικοποιήσεις διευκόλυναν τη μεταφορά σημαντικού πλούτου σε μια σχετικά μικρή ομάδα επιχειρηματικών ολιγαρχών, ιδιαίτερα στελεχών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Αυτή η οικονομική μετάβαση χαρακτηρίστηκε ως «καταστρόικα» και ως «η πιο κατακλυσμική οικονομική κατάρρευση στην ιστορία εν καιρώ ειρήνης μιας βιομηχανικής χώρας». Μερικά «στρατηγικά» περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου μέρους της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, δεν ιδιωτικοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Η μαζική ιδιωτικοποίηση αυτής της εποχής παραμένει ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο ζήτημα στη ρωσική κοινωνία, με πολλούς Ρώσους να ζητούν αναθεώρηση ή αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων. Τον Δεκέμβριο του 2010 ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ διέταξε τις περιφερειακές κυβερνήσεις να αποφασίσουν σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των μη βασικών περιουσιακών στοιχείων τους μέχρι τον Ιούλιο του 2011. Ο Αρκάντι Ντρίκοβιτς, κορυφαίος οικονομικός βοηθός του Κρεμλίνου τότε, δήλωσε ότι τα περιφερειακά έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις μπορούν να ανέλθουν σε αρκετά δισεκατομμύρια ρούβλια το 2011 και ότι οι αρχές πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην πώληση εταιρειών κοινής ωφέλειας, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, περιουσιακών στοιχείων κατασκευών και μεταφορών και των μέσων ενημέρωσης.
rdf:langString
Privatization in Russia describes the series of post-Soviet reforms that resulted in large-scale privatization of Russia's state-owned assets, particularly in the industrial, energy, and financial sectors. Most privatization took place in the early and mid-1990s under Boris Yeltsin, who assumed the presidency following the dissolution of the Soviet Union. Private ownership of enterprises and property had essentially remained illegal throughout the Soviet era, with Soviet communism emphasizing national control over all means of production but human labor. Under the Soviet Union, the number of state enterprises was estimated at 45,000. Privatization facilitated the transfer of significant wealth to a relatively small group of business oligarchs and New Russians, particularly natural gas and oil executives. This economic transition has been described as katastroika (combination of catastrophe and the term perestroika) and as "the most cataclysmic peacetime economic collapse of an industrial country in history". A few "strategic" assets, including much of the Russian defense industry, were not privatized during the 1990s. The mass privatization of this era remains a highly contentious issue in Russian society, with many Russians calling for revision or reversal of the reforms.
rdf:langString
Приватизация в России — процесс передачи государственного имущества и муниципального имущества в Российской Федерации (ранее РСФСР) в частную собственность, который осуществляется в России с начала 1990-х годов (после распада СССР). Приватизацию обычно связывают с именами Е. Т. Гайдара и А. Б. Чубайса, занимавшихся в 1990-е годы приватизацией промышленных предприятий, итоги которой часто подвергаются резкой критике — в частности, из-за появления сильного экономического расслоения населения России. В то же время, приватизации, помимо промышленных предприятий, подверглись и другие активы — сельскохозяйственные предприятия (колхозы и совхозы), земля (разных видов назначения) и жилой фонд. Итоги приватизации в этих областях оказались вне зоны общественного внимания и сколь-нибудь системному анализу и переосмыслению не подвергались.
rdf:langString
俄羅斯的私有化描述了一系列導致俄羅斯大規模私有化的後蘇聯改革，特別是在工業、能源和金融領域。大多數私有化發生在蘇聯解體後的1990年代初期和中期，這一時期鲍里斯·叶利钦擔任俄羅斯總統。 在整個蘇聯時代，企業和財產的私有製基本上仍然是非法的，蘇聯共產主義強調國家控制除人的勞動以外的所有生產資料。蘇聯時期國有企業的數量大約為45,000家。 在蘇聯末期，米哈伊尔·戈尔巴乔夫放鬆了對私有財產的限制，並推行初步市場改革。私有化使俄羅斯從蘇聯的計劃經濟轉向市場經濟，導致國內生產總值急劇上升，經濟危機得到緩解。 私有化促使大量財富轉移給一小撮商業寡頭和，特別是天然氣和石油的高管。這種經濟轉型被描述為「經濟改革災難」 （катастройка，為俄語「災難（катастрофа）」和「經濟改革（ перестройка）」兩個詞匯的組合）和「歷史上工業化國家在和平時期最具災難性的經濟崩潰」。 包括俄羅斯國防工業在內的一些「戰略型」資產在1990年代並未私有化。這個時代的大規模私有化在俄羅斯社會仍然是一個極具爭議的問題，許多俄羅斯人呼籲調整或回退到改革前。
xsd:nonNegativeInteger
19912
