Principle of conferral
http://dbpedia.org/resource/Principle_of_conferral an entity of type: Agent
Le principe d'attribution est l'un des principes fondamentaux du droit de l'Union européenne. D'après ce principe, l'Union européenne est une union d'États membres et toutes ses compétences lui sont volontairement conférées par ses États membres. L'Union européenne n'a pas de compétence en elle-même et par conséquent les domaines politiques qui ne sont pas explicitement dévolus à l'Union européenne par les traités restent du domaine des États membres.
rdf:langString
Zasada kompetencji powierzonych - zasada, według której Unia Europejska może podejmować się tylko tych działań, do których została upoważniona przez państwa członkowskie w traktacie założycielskim. Kompetencje te dzielą się na:
* kompetencje wyraźne
* kompetencje domniemane, wynikają z zadań i funkcji powierzonych Wspólnocie
* kompetencje pomocnicze (uzupełniające), służące podjęciu działań nieprzewidzianych w traktacie, które są niezbędne do osiągnięcia jednego z celów Wspólnoty w ramach wspólnego rynku.
rdf:langString
مبدأ منح الامتياز هو مبدأ أساسي من مبادئ قانون الاتحاد الأوروبي. وفقًا لهذا المبدأ، يعد الاتحاد الأوروبي اتحادًا للدول الأعضاء، ويتم منحه جميع اختصاصاته طواعية من قبل الدول الأعضاء فيه. لا يتمتع الاتحاد الأوروبي بأي صلاحيات عن طريق الحق، وبالتالي فإن أي مجالات للسياسة لم يتم الاتفاق عليها صراحة في المعاهدات من قبل جميع الدول الأعضاء تظل مجالًا للدول الأعضاء. يشير هذا إلى أن الدول الأعضاء لها الحق في التعامل مع جميع الأمور التي تقع خارج نطاق اتفاقيات معاهدات الاتحاد الأوروبي ولا يمكن للاتحاد الأوروبي التصرف إلا ضمن الاختصاصات الممنوحة التي حددتها الدول الأعضاء في المعاهدات.
rdf:langString
La Principo de atribuo estas unu el la fundamentaj principoj de la juro de Eŭropa Unio. Laŭ ĉi tiu principo, Eŭropa Unio estas unio de membroŝtatoj kaj ĉiuj ĝiaj kompetentoj estas memvole donitaj al ĝi de ties membroŝtatoj. Eŭropa Unio ne havas kompetenton en si mem kaj tial la politikaj areoj, kiuj ne estas malimplicite transdonitaj al la Eŭropa Unio per la Traktatoj, restas en la kadro la regado de la membroŝtatoj. Ĉi tiu principo ĉiam ekzistis en la Eŭropa Unio, sed ĝi estis malimplicite asertita unuafoje en la Traktato stariganta Konstitucion por Eŭropo, poste akceptita de la Lisbona Traktato.
rdf:langString
Das Prinzip der begrenzten Einzelermächtigung (Art. 4 Abs. 1, Art. 5 Abs. 1, 2 EUV) besagt, dass die Europäische Union bzw. die Europäische Atomgemeinschaft nur die Kompetenzen (Verbandszuständigkeit) (zur Rechtsetzung, Verwaltung, Rechtsprechung) hat, die ihr in den Verträgen, dem sogenannten Primärrecht, übertragen sind. Die EU kann also nicht eigenmächtig Kompetenzen an sich ziehen, sie besitzt keine Kompetenz-Kompetenz. Jede Rechtsetzung der EU bedarf daher immer einer ausdrücklichen Grundlage in den Verträgen. Im Übrigen bleibt die Rechtsetzungsbefugnis bei den Mitgliedstaaten.
rdf:langString
Bunphrionsabal de dhlí an Aontais Eorpaigh is ea prionsabal na tabhartha. De réir an phrionsabail seo, is aontas dá bhallstáit é an AE, agus tugann a bhallstáit a inniúlachtaí go léir dó go deonach. Níl aon inniúlachtaí ag an Aontas de réir cirt, agus mar sin fanann na Ballstáit ar aon réimsí beartais nár chomhaontaigh na Ballstáit go léir orthu go sainráite i gconarthaí. Léiríonn sé sin go bhfuil an ceart ag na Ballstáit déileáil le gach ábhar a thagann lasmuigh de chomhaontuithe na gConarthaí agus ní féidir leis an AE gníomhú ach amháin faoi na hinniúlachtaí arna dtabhairt ag na Ballstáit atá sainithe ag na Ballstáit sna conarthaí.
rdf:langString
The principle of conferral is a fundamental principle of European Union law. According to this principle, the EU is a union of its member states, and all its competences are voluntarily conferred on it by its member states. The Union has no competences by right, and thus any areas of policy not explicitly agreed in treaties by all member states remain the domain of the member states. This indicates that the member states have the right to deal with all matters that fall outside the agreements of the Treaties and the EU can only act within the conferred competences defined by the Member States in the treaties.
rdf:langString
Principen om tilldelade befogenheter är en grundläggande princip inom europeisk unionsrätt. Principen innebär att Europeiska unionen och dess institutioner får vidta åtgärder endast inom de områden där de har tilldelats befogenhet att göra så av medlemsstaterna. Alla rättsakter som antas måste ha en rättslig grund i unionens fördrag eller i en annan rättsakt, som har en rättslig grund som kan härledas till fördragen. Varje befogenhet som inte har tilldelats unionen tillhör medlemsstaterna. Principen om tilldelade befogenheter fastställs i artikel 5 i fördraget om Europeiska unionen.
rdf:langString
rdf:langString
مبدأ منح الامتياز
rdf:langString
Prinzip der begrenzten Einzelermächtigung
rdf:langString
Principo de atribuo (Eŭropunia juro)
rdf:langString
Prionsabal na tabhartha
rdf:langString
Principe d'attribution
rdf:langString
Principle of conferral
rdf:langString
Zasada kompetencji powierzonych
rdf:langString
Principen om tilldelade befogenheter
xsd:integer
761312
xsd:integer
1043550908
rdf:langString
مبدأ منح الامتياز هو مبدأ أساسي من مبادئ قانون الاتحاد الأوروبي. وفقًا لهذا المبدأ، يعد الاتحاد الأوروبي اتحادًا للدول الأعضاء، ويتم منحه جميع اختصاصاته طواعية من قبل الدول الأعضاء فيه. لا يتمتع الاتحاد الأوروبي بأي صلاحيات عن طريق الحق، وبالتالي فإن أي مجالات للسياسة لم يتم الاتفاق عليها صراحة في المعاهدات من قبل جميع الدول الأعضاء تظل مجالًا للدول الأعضاء. يشير هذا إلى أن الدول الأعضاء لها الحق في التعامل مع جميع الأمور التي تقع خارج نطاق اتفاقيات معاهدات الاتحاد الأوروبي ولا يمكن للاتحاد الأوروبي التصرف إلا ضمن الاختصاصات الممنوحة التي حددتها الدول الأعضاء في المعاهدات. لطالما كان هذا المبدأ أساس الاتحاد الأوروبي، ولكن تم تحديده صراحة لأول مرة في المعاهدة الفاشلة التي أسست دستورًا لأوروبا وتم نقله إلى معاهدة الاتحاد الأوروبي محلها. تم توضيحه بالكامل في المادتين 4 و5 من معاهدة الاتحاد الأوروبي. توضح كلا المادتين أن الاتحاد يعمل فقط ضمن حدود الاختصاصات الممنوحة له من قبل الدول الأعضاء، ولكن بعد ذلك تنص بوضوح على أن «الاختصاصات التي لم تُمنح للاتحاد في المعاهدات تظل مع الدول الأعضاء». تكرر المادة 4 (1) هذا وتنص على أن «يجب على الاتحاد احترام المساواة بين الدول الأعضاء أمام المعاهدات وكذلك هوياتها الوطنية المتأصلة في هياكلها الأساسية، السياسية والدستورية، ب بما في ذلك الحكم الذاتي الإقليمي والمحلي. وعليها أن تحترم الوظائف الأساسية للدولة، بما في ذلك ضمان سلامة أراضي الدولة، والحفاظ على القانون والنظام، وحماية الأمن القومي. على وجه الخصوص، يظل الأمن القومي المسؤولية الوحيدة لكل دولة عضو.» في العديد من المجالات، يتقاسم الاتحاد الاختصاصات مع الدول الأعضاء. بمجرد أن يقر الاتحاد التشريع في هذه المجالات، ينتقل الاختصاص إلى الاتحاد.
rdf:langString
Das Prinzip der begrenzten Einzelermächtigung (Art. 4 Abs. 1, Art. 5 Abs. 1, 2 EUV) besagt, dass die Europäische Union bzw. die Europäische Atomgemeinschaft nur die Kompetenzen (Verbandszuständigkeit) (zur Rechtsetzung, Verwaltung, Rechtsprechung) hat, die ihr in den Verträgen, dem sogenannten Primärrecht, übertragen sind. Die EU kann also nicht eigenmächtig Kompetenzen an sich ziehen, sie besitzt keine Kompetenz-Kompetenz. Jede Rechtsetzung der EU bedarf daher immer einer ausdrücklichen Grundlage in den Verträgen. Im Übrigen bleibt die Rechtsetzungsbefugnis bei den Mitgliedstaaten. Die Einzelstaaten kommen durch eine Ermächtigung in völkerrechtlichen Verträgen des primären Unionsrechts überein, auf die Ausübung von Hoheitsrechten zu verzichten und die unmittelbare innerstaatliche Wirkung von Akten der EU zuzulassen. In Deutschland findet diese „Übertragung“ in Art. 23 des Grundgesetzes ihre verfassungsrechtliche Legitimation; bevor dieser in Kraft trat, fand sie sie in Art. 24 Abs. 1 GG. Der Europäische Gerichtshof betonte bisher in seinen Entscheidungen immer die Geltung des Prinzips der begrenzten Einzelermächtigung. Allerdings legte er die in den Verträgen enthaltenen Ermächtigungen bislang regelmäßig zugunsten der Kompetenzen der Europäischen Union weit aus. So wird das Prinzip der begrenzten Einzelermächtigung ergänzt durch die Implied-Powers-Doktrin. Diese besagt, dass die in den Verträgen vorgesehenen Kompetenznormen auch die Tatbestände erfassen, ohne die die Kompetenznormen nicht sinnvoll zur Anwendung gelangen können. Im Rahmen der Ultra-vires-Kontrolle prüft das Bundesverfassungsgericht jedoch, ob sich eine Maßnahme europäischer Organe, Einrichtungen oder sonstiger Stellen innerhalb der vom nationalen Gesetzgeber an die EU übertragenen Kompetenzen hält.
rdf:langString
La Principo de atribuo estas unu el la fundamentaj principoj de la juro de Eŭropa Unio. Laŭ ĉi tiu principo, Eŭropa Unio estas unio de membroŝtatoj kaj ĉiuj ĝiaj kompetentoj estas memvole donitaj al ĝi de ties membroŝtatoj. Eŭropa Unio ne havas kompetenton en si mem kaj tial la politikaj areoj, kiuj ne estas malimplicite transdonitaj al la Eŭropa Unio per la Traktatoj, restas en la kadro la regado de la membroŝtatoj. Ĉi tiu principo ĉiam ekzistis en la Eŭropa Unio, sed ĝi estis malimplicite asertita unuafoje en la Traktato stariganta Konstitucion por Eŭropo, poste akceptita de la Lisbona Traktato. La traktato pri Eŭropa Unio precizigas: "Laŭ la principo de atribuo, la Unio agas nur ene de la limoj de la potencoj, kiujn la Membro-Ŝtatoj asignis al ĝi en la Traktatoj por atingi la celojn, kiujn ĉi tiuj Traktatoj starigas. Ĉiu kompetenteco ne atribuita al la Unio en la Traktatoj apartenas al la membroŝtatoj."
rdf:langString
Le principe d'attribution est l'un des principes fondamentaux du droit de l'Union européenne. D'après ce principe, l'Union européenne est une union d'États membres et toutes ses compétences lui sont volontairement conférées par ses États membres. L'Union européenne n'a pas de compétence en elle-même et par conséquent les domaines politiques qui ne sont pas explicitement dévolus à l'Union européenne par les traités restent du domaine des États membres.
rdf:langString
Bunphrionsabal de dhlí an Aontais Eorpaigh is ea prionsabal na tabhartha. De réir an phrionsabail seo, is aontas dá bhallstáit é an AE, agus tugann a bhallstáit a inniúlachtaí go léir dó go deonach. Níl aon inniúlachtaí ag an Aontas de réir cirt, agus mar sin fanann na Ballstáit ar aon réimsí beartais nár chomhaontaigh na Ballstáit go léir orthu go sainráite i gconarthaí. Léiríonn sé sin go bhfuil an ceart ag na Ballstáit déileáil le gach ábhar a thagann lasmuigh de chomhaontuithe na gConarthaí agus ní féidir leis an AE gníomhú ach amháin faoi na hinniúlachtaí arna dtabhairt ag na Ballstáit atá sainithe ag na Ballstáit sna conarthaí. Bhí an prionsabal seo mar bhonn agus taca ag an Aontas Eorpach i gcónaí, ach sonraíodh go sainráite é den chéad uair sa Chonradh ag bunú Bunreachta don Eoraip a moladh agus ar diúltaíodh dó. Ina ionad, tugadh an prionsabal anonn go dtí an Conradh ar an Aontas Eorpach (CEA). Tá sé leagtha amach go hiomlán inAirteagail 4 agus Airteagail 5 den CAE Tugadh an prionsabal anonn go dtí an Conradh ar an Aontas Eorpach a ionadú. Tá sé leagtha amach go hiomlán in Airteagail 4 agus 5 den Chonradh ar an Aontas Eorpach (CAE)an Conradh fir3 ar an Aontas Eorpachan prionsabal seo mar bhonn agus taca ag an Aontas Eorpach i gcónaí, ach sonraíodh go sainráite é den chéad uair sa Chonradh ag bunú Bunreachta don Eoraip a moladh agus ar diúltaíodh dó . Tugadh an prionsabal anonn go dtí an Conradh ar an Aontas Eorpach a ionadú. Tá sé sonraithe go hiomlán in Airteagal 4 agus in Airteagal 5 den Chonradh ar an Aontas Eorpach. Léiríonn an dá Airteagal go soiléir nach ngníomhaíonn an tAontas ach amháin laistigh de theorainneacha na n-inniúlachtaí arna dtabhairt dó ag na Ballstáit, ach ansin sonraítear go soiléir "Inniúlachtaí nach bhfuil tugtha don Aontas sna Conarthaí fós ag na Ballstáit." Déantar é seo a athlua in Airteagal 4(1) agus ordaíonn sé go “Urramóidh an tAontas comhionannas na mBallstát i bhfianaise na gConarthaí, mar aon lena bhféiniúlacht náisiúnta atá ina cuid dhílis dá struchtúir bhunúsacha idir pholaitiúil agus bhunreachtúil, lena n-áirítear an fhéinriail áitiúil agus réigiúnach. Urramóidh sé a bhfeidhmeanna sár-riachtanacha Stáit, lena n-áirítear iomláine chríochach an Stáit a áirithiú, an smacht reachta a chaomhnú agus an tslándáil náisiúnta a choimirciú. Fanfaidh an tslándáil náisiúnta, go háirithe, ina freagracht ar gach Ballstát faoi leith agus air siúd amháin." Ina lán réimsí tá inniúlacht roinnte ag an Aontas leis na Ballstáit. Nuair a bheidh reachtaíocht sna réimsí sin rite ag an Aontas aistrítear inniúlacht chuig an Aontas.
rdf:langString
The principle of conferral is a fundamental principle of European Union law. According to this principle, the EU is a union of its member states, and all its competences are voluntarily conferred on it by its member states. The Union has no competences by right, and thus any areas of policy not explicitly agreed in treaties by all member states remain the domain of the member states. This indicates that the member states have the right to deal with all matters that fall outside the agreements of the Treaties and the EU can only act within the conferred competences defined by the Member States in the treaties. This principle has always underpinned the European Union, but it was explicitly specified for the first time in the proposed and rejected Treaty establishing a Constitution for Europe. The principle carried over into its replacement, the Treaty on European Union. It is spelled out fully in Articles 4 and 5 of the TEU. Both Articles make clear that the Union acts only within the limits of the competences conferred upon it by the Member States, but then state clearly that "Competences not conferred upon the Union in the Treaties remain with the Member States." Article 4(1) repeats this and goes on to stipulate that "The Union shall respect the equality of Member States before the Treaties as well as their national identities, inherent in their fundamental structures, political and constitutional, inclusive of regional and local self-government. It shall respect their essential State functions, including ensuring the territorial integrity of the State, maintaining law and order and safeguarding national security. In particular, national security remains the sole responsibility of each Member State." In many areas the Union has shared competence with the Member States. Once the Union has passed legislation in these fields competence moves to the Union.
rdf:langString
Zasada kompetencji powierzonych - zasada, według której Unia Europejska może podejmować się tylko tych działań, do których została upoważniona przez państwa członkowskie w traktacie założycielskim. Kompetencje te dzielą się na:
* kompetencje wyraźne
* kompetencje domniemane, wynikają z zadań i funkcji powierzonych Wspólnocie
* kompetencje pomocnicze (uzupełniające), służące podjęciu działań nieprzewidzianych w traktacie, które są niezbędne do osiągnięcia jednego z celów Wspólnoty w ramach wspólnego rynku.
rdf:langString
Principen om tilldelade befogenheter är en grundläggande princip inom europeisk unionsrätt. Principen innebär att Europeiska unionen och dess institutioner får vidta åtgärder endast inom de områden där de har tilldelats befogenhet att göra så av medlemsstaterna. Alla rättsakter som antas måste ha en rättslig grund i unionens fördrag eller i en annan rättsakt, som har en rättslig grund som kan härledas till fördragen. Varje befogenhet som inte har tilldelats unionen tillhör medlemsstaterna. Principen om tilldelade befogenheter fastställs i artikel 5 i fördraget om Europeiska unionen. Utöver principen om tilldelade befogenheter styrs unionens befogenheter även av proportionalitetsprincipen (som innebär att unionen inte får vidta åtgärder som går längre än vad som är nödvändigt för att nå unionens mål) och subsidiaritetsprincipen (som innebär att unionen inte får vidta åtgärder inom sina icke-exklusiva befogenhetsområden om syftet med åtgärderna bättre uppnås av medlemsstaterna själva).
xsd:nonNegativeInteger
2947