Pramana

http://dbpedia.org/resource/Pramana an entity of type: Thing

Pramān̩a (sánscrito: प्रमाण) literalmente significa "prueba" y "medios de conocimiento".​​ hace referencia a la epistemología en filosofía india y es uno de los campos de estudio en Hinduismo, budismo y Jainismo, desde la antigúedad. rdf:langString
プラマーナ(pramāṇa प्रमाण)は、サンスクリット語原義では「証明」「知識の手段」を意味する。漢語においては量(サンスクリット語: pramāṇa)と訳される。インド哲学中核的概念のひとつとして重視され、知識根拠・軌範のことであり、人が正確で真の知識を獲得するための、1つ以上の信頼できる有効な手段のことである。 インド哲学の学派によってプラマーナ数は異なり、インド哲学正統派でも2から6まで様々である。たとえば順世派はプラマーナは1つのみ、仏教は2つ、ジャイナ教は3つ、ミーマーンサー学派とアドヴァイタ・ヴェーダーンタ学派は6としている。 「インド哲学#比較」も参照 rdf:langString
Pramāṇa (fonte di conoscenza, in sanscrito प्रमाण o pramāṇa) è un termine epistemologico nella filosofia indù e buddista nella dialettica, nel dibattito e nel discorso. Pramāṇavāda e Hetuvidyā (因明) possono essere tradotte in lingua italiana come epistemologia (indiana) e logica (buddista). rdf:langString
量(梵語:प्रमाण,pramāṇas),古印度知識論術語,意指正確的認知,或正確的知識來源。在印度教與佛教中都有使用,用於哲學辯論場合;佛教中為因明學的一部份;印度教中有《量經》(Pramāṇa Sūtra)。 rdf:langString
Pramana (en Sanskrito: प्रमाण, Pramāṇa) laŭvorte signifas "pruvo" kaj "rimedojn de sciaro". En Hindiaj filozofioj, pramana estas la rimedoj kiuj povas konduki al sciaro, kaj servas kiel unu el la kernaj konceptoj en hindia epistemologio. Ĝi estis unu el la ŝlosilaj, multe debatitaj studkampoj en Hinduismo, Budhismo kaj Ĝainismo ekde antikvaj tempoj. Ĝi estas teorio de sciaro, kaj enhavas unu aŭ pliajn pli fidindajn kaj validajn rimedojn per kiuj homaj estaĵoj povas akiri akuratan, veran sciaron. La fokuso de pramana estas kiel oni povas akiri ĝustan sciaron, kiel oni konas, kiel oni ne konas, kaj je kiu grado oni povas akiri gravan sciaron pri iu aŭ io. rdf:langString
Pramāṇa (sanskrit IAST; devanāgarī: प्रमाण) « moyen de connaissance valide, légitime», est un terme de philosophie indienne (hindoue, bouddhique, jaïne, etc.) qui correspond dans la philosophie occidentale à l'épistémologie. Le pramāṇa forme un membre d'un tripode (tripuṭi) orbitant autour de la Pramā (connaissance valide) : Pramātṛ (le connaisseur), Pramāņa (moyen de connaissance), Prameya (objet de la connaissance). Dans les Yoga Sūtra de Patañjali, pramāṇa est l'une des cinq sortes de Vṛtti (modification du mental). rdf:langString
Pramana (Sanskrit: प्रमाण, Pramāṇa) literally means "proof" and "means of knowledge". In Indian philosophies, pramana are the means which can lead to knowledge, and serve as one of the core concepts in Indian epistemology. It has been one of the key, much debated fields of study in Hinduism, Buddhism and Jainism since ancient times. It is a theory of knowledge, and encompasses one or more reliable and valid means by which human beings gain accurate, true knowledge. The focus of pramana is how correct knowledge can be acquired, how one knows, how one does not know, and to what extent knowledge pertinent about someone or something can be acquired. rdf:langString
Pramana is de kentheorie van de Indische filosofie. Letterlijk wordt het wel vertaald als bewijs of kennismiddel. Er zijn verschillende manieren om kennis te vergaren, waarbij zes pramana's domineren. Dit zijn (waarneming), (gevolgtrekking), (vergelijking en analogie), ( uit omstandigheden), (afwezigheid van waarneming/ negatief bewijs) en (getuigenis van expert). rdf:langString
Pramana (Sanskrit: प्रमाण, Pramāṇa) literalmente significa "" ou "meio de conhecimento". O termo se refere a epistemologia nas filosofias indianas e é um dos principais campos de estudo debatido no budismo, no hinduísmo e no jainismo, desde os tempos antigos; é uma teoria do conhecimento que engloba um ou mais meios confiáveis e válidos pelos quais os seres humanos adquirem conhecimento preciso e verdadeiro. O foco da Pramana é como o conhecimento correto pode ser adquirido, como se sabe, como não se sabe e até que ponto o conhecimento pertinente sobre alguém ou algo pode ser adquirido. rdf:langString
rdf:langString Pramana
rdf:langString Pramana
rdf:langString Pramana
rdf:langString Pramana
rdf:langString プラマーナ
rdf:langString Pramana
rdf:langString Pramana
rdf:langString Pramana
rdf:langString 量 (佛教)
xsd:integer 5611579
xsd:integer 1105331144
xsd:integer 257 259
rdf:langString ama
rdf:langString Pramana (en Sanskrito: प्रमाण, Pramāṇa) laŭvorte signifas "pruvo" kaj "rimedojn de sciaro". En Hindiaj filozofioj, pramana estas la rimedoj kiuj povas konduki al sciaro, kaj servas kiel unu el la kernaj konceptoj en hindia epistemologio. Ĝi estis unu el la ŝlosilaj, multe debatitaj studkampoj en Hinduismo, Budhismo kaj Ĝainismo ekde antikvaj tempoj. Ĝi estas teorio de sciaro, kaj enhavas unu aŭ pliajn pli fidindajn kaj validajn rimedojn per kiuj homaj estaĵoj povas akiri akuratan, veran sciaron. La fokuso de pramana estas kiel oni povas akiri ĝustan sciaron, kiel oni konas, kiel oni ne konas, kaj je kiu grado oni povas akiri gravan sciaron pri iu aŭ io. Kvankam la nombro de "pramana" varias amplekse el sistemo al sistemo, multaj antikvaj kaj mezepokaj hindiaj tekstoj identigas ses (kvankam kelkaj Vedvjasa indikas dek, kaj Krtakoti indikas ok, ses estas plej ĝenerale akceptitaj, dum kelkaj sistemoj akceptas nur tri "pramana". pramana kiel ĝustaj rimedoj de akurata sciaro kaj de vero: Tri centraj "pramana" estas preskaŭ universale akceptataj, kiuj estas percepto (en sanskrito pratyakṣa), inferenco (anumāna), kaj "vorto", kun la signifo de atesto aŭ pasintaj aŭ nuntempaj fidindaj spertuloj (ŝabda); kaj aliaj pli konfliktaj, kiuj estas komparo kaj analogio (upamāna), postulo, derivado el cirkonstancoj (arthāpatti), kaj ne-percepto, negativa/kogna pruvaro (anupalabdhi). Ĉiu el tiuj estas kategoriigita en terminoj de kondiĉeco, kompleteco, fidemo kaj eblo erari, fare de ĉiu skolo de hindiaj filozofioj. La variaj skoloj de hindiaj filozofioj varias pri kiom multaj el tiuj ses estas epistemie fidindaj kaj validaj rimedoj por sciaro. Por ekzemplo, la Ĉarvaka skolo de la tradicio de Ŝramanoj tenas, ke nur unu (percepto) estas fidinda fonto de sciaro, Budhismo tenas du (percepto, inferenco) kiuj estas validaj rimedoj, Ĝainismo tenas tri (percepto, inferenco kaj atesto), dum la skoloj Mimamsa kaj Advaita Vedanta de Hinduismo tenas sed kiuj estas utilaj kaj povas esti fidindaj rimedoj por sciaro. La variaj skoloj de hindia filozofio debatis ĉu unu el la ses formoj de pramana povas esti derivita el alia, kaj pri la relativa unikeco de ĉiu el ili. Por ekzemplo, Budhismo konsideras Budhon kaj aliajn "validajn personojn", "validajn skribaĵojn" kaj "validajn mensojn" kiel nedisputeblaj, sed tia atesto estas formo de percepto kaj inferenco pramana. La scienco kaj studo de pramana estas nomita Njaja.
rdf:langString Pramān̩a (sánscrito: प्रमाण) literalmente significa "prueba" y "medios de conocimiento".​​ hace referencia a la epistemología en filosofía india y es uno de los campos de estudio en Hinduismo, budismo y Jainismo, desde la antigúedad.
rdf:langString Pramana (Sanskrit: प्रमाण, Pramāṇa) literally means "proof" and "means of knowledge". In Indian philosophies, pramana are the means which can lead to knowledge, and serve as one of the core concepts in Indian epistemology. It has been one of the key, much debated fields of study in Hinduism, Buddhism and Jainism since ancient times. It is a theory of knowledge, and encompasses one or more reliable and valid means by which human beings gain accurate, true knowledge. The focus of pramana is how correct knowledge can be acquired, how one knows, how one does not know, and to what extent knowledge pertinent about someone or something can be acquired. While the number of pramanas varies widely from system to system, many ancient and medieval Indian texts identify six pramanas as correct means of accurate knowledge and to truths: Three central pramanas which are almost universally accepted, which are perception (Sanskrit pratyakṣa), inference (anumāna), and "word", meaning the testimony of past or present reliable experts (Śabda); and more contentious ones, which are comparison and analogy (upamāna), postulation, derivation from circumstances (arthāpatti), and non-perception, negative/cognitive proof (anupalabdhi). Each of these are further categorized in terms of conditionality, completeness, confidence and possibility of error, by each school of Indian philosophies. The various schools of Indian philosophies vary on how many of these six are epistemically reliable and valid means to knowledge. For example, the Carvaka school of the Śramaṇa tradition holds that only one (perception) is a reliable source of knowledge, Buddhism holds two (perception, inference) are valid means, Jainism holds three (perception, inference and testimony), while Mimamsa and Advaita Vedanta schools of Hinduism hold all six are useful and can be reliable means to knowledge. The various schools of Indian philosophy have debated whether one of the six forms of pramana can be derived from other, and the relative uniqueness of each. For example, Buddhism considers Buddha and other "valid persons", "valid scriptures" and "valid minds" as indisputable, but that such testimony is a form of perception and inference pramanas. The science and study of pramanas is called Nyaya.
rdf:langString プラマーナ(pramāṇa प्रमाण)は、サンスクリット語原義では「証明」「知識の手段」を意味する。漢語においては量(サンスクリット語: pramāṇa)と訳される。インド哲学中核的概念のひとつとして重視され、知識根拠・軌範のことであり、人が正確で真の知識を獲得するための、1つ以上の信頼できる有効な手段のことである。 インド哲学の学派によってプラマーナ数は異なり、インド哲学正統派でも2から6まで様々である。たとえば順世派はプラマーナは1つのみ、仏教は2つ、ジャイナ教は3つ、ミーマーンサー学派とアドヴァイタ・ヴェーダーンタ学派は6としている。 「インド哲学#比較」も参照
rdf:langString Pramāṇa (sanskrit IAST; devanāgarī: प्रमाण) « moyen de connaissance valide, légitime», est un terme de philosophie indienne (hindoue, bouddhique, jaïne, etc.) qui correspond dans la philosophie occidentale à l'épistémologie. Le pramāṇa forme un membre d'un tripode (tripuṭi) orbitant autour de la Pramā (connaissance valide) : Pramātṛ (le connaisseur), Pramāņa (moyen de connaissance), Prameya (objet de la connaissance). Dans les Yoga Sūtra de Patañjali, pramāṇa est l'une des cinq sortes de Vṛtti (modification du mental). En grammaire, « pramāṇa » désigne « ce qui fait autorité, qui sert de norme ». Ainsi affirme le Mahābhāṣya : « l'usage vivant est nécessairement la norme dans l'emploi des mots ».
rdf:langString Pramāṇa (fonte di conoscenza, in sanscrito प्रमाण o pramāṇa) è un termine epistemologico nella filosofia indù e buddista nella dialettica, nel dibattito e nel discorso. Pramāṇavāda e Hetuvidyā (因明) possono essere tradotte in lingua italiana come epistemologia (indiana) e logica (buddista).
rdf:langString Pramana is de kentheorie van de Indische filosofie. Letterlijk wordt het wel vertaald als bewijs of kennismiddel. Er zijn verschillende manieren om kennis te vergaren, waarbij zes pramana's domineren. Dit zijn (waarneming), (gevolgtrekking), (vergelijking en analogie), ( uit omstandigheden), (afwezigheid van waarneming/ negatief bewijs) en (getuigenis van expert). Over welke pramana werkelijk bijdraagt aan kennis verschillen de diverse scholen en ook daarbinnen zijn er afwijkende opvattingen. Daarnaast wordt in diverse scholen een onderscheid gemaakt tussen een hogere absolute waarheid en een lagere praktische waarheid, waarbij veelal wordt gesteld dat de eerste niet te kennen is via pramana; dit is meestal slechts mogelijk via openbaring.
rdf:langString Pramana (Sanskrit: प्रमाण, Pramāṇa) literalmente significa "" ou "meio de conhecimento". O termo se refere a epistemologia nas filosofias indianas e é um dos principais campos de estudo debatido no budismo, no hinduísmo e no jainismo, desde os tempos antigos; é uma teoria do conhecimento que engloba um ou mais meios confiáveis e válidos pelos quais os seres humanos adquirem conhecimento preciso e verdadeiro. O foco da Pramana é como o conhecimento correto pode ser adquirido, como se sabe, como não se sabe e até que ponto o conhecimento pertinente sobre alguém ou algo pode ser adquirido. Os textos indianos antigos e medievais identificam seis pramanas como meios corretos de conhecimento preciso e de verdades: percepção (sânscrito pratyakṣa), inferência (anumāna), comparação e analogia, postulação, derivação de circunstâncias (arthāpatti), não percepção, prova negativa / cognitiva (anupalabdhi) e palavra, testemunho de especialistas confiáveis passados ou presentes. As várias escolas de filosofias indianas variam em quantas dessas seis são meios epistemicamente confiáveis e válidos para o conhecimento. Por exemplo, a escola Carvaka sustenta que apenas a percepção é uma fonte confiável de conhecimento,O budismo, aceita que a percepção e a inferência são meios válidos, O jainismo aceita a percepção, a inferência e o testemunho, as escolas Mimamsa e Advaita Vedanta do hinduísmo sustentam que todos os seis são úteis e podem ser meios confiáveis para o conhecimento. As várias escolas de filosofia indiana debateram se uma das seis formas de "pramana" pode ser derivada de outra e a relativa singularidade de cada uma. Por exemplo, o budismo considera Buda e outras "pessoas válidas", as "escrituras válidas" e as "mentes válidas" como indiscutíveis, mas esse testemunho é uma forma de percepção e inferência pramanas. A ciência e o estudo das Pramanas são chamados Nyaya.
rdf:langString 量(梵語:प्रमाण,pramāṇas),古印度知識論術語,意指正確的認知,或正確的知識來源。在印度教與佛教中都有使用,用於哲學辯論場合;佛教中為因明學的一部份;印度教中有《量經》(Pramāṇa Sūtra)。
xsd:nonNegativeInteger 40632

data from the linked data cloud