Portuguese pavement

http://dbpedia.org/resource/Portuguese_pavement an entity of type: WikicatMosaics

Die Calçada portuguesa (dt.: „Portugiesischer Gehweg“) ist eine charakteristische portugiesische Wegpflasterung, meist aus weißem Kalkstein und schwarzem Basalt. In Brasilien wird sie Pedra Portuguesa („Portugiesischer Stein“) genannt, ist aber in vielen Ländern auch als Mosaico Português („Portugiesisches Mosaik“) bekannt. Nicht zu verwechseln mit dem Calçada artistica, dem „Künstlerischen Gehweg“, den es an unzähligen Plätzen und Alleen bei weitläufiger kunstvoller Ausgestaltung in Lissabon gibt. rdf:langString
ポルトガル式歩道(ポルトガルしきほどう、ポルトガル語:Calçada Portuguesa)は、ポルトガルスタイルの歩道、一つのポルトガル芸術である。大部分の歩道が白い正方形の石を使い、黒い石が混ぜられて作られる模様になっている。ポルトガルはもちもん、ブラジルやマカオなどを含む旧ポルトガル植民地にも残っている。 rdf:langString
葡式碎石路(葡萄牙語:Calçada portuguesa)是在葡萄牙地區及前葡萄牙帝國殖民地,如巴西、安哥拉、莫桑比克、佛得角及澳門,最常用來鋪砌行人路路面的傳統方式。這鋪砌方法亦常見於廣場及行人專用區。 其中一個最突出地運用這鋪砌技巧的,是在科英布拉市的葡萄牙皇后圖像,以黑白色的玄武岩及石灰岩設計。 rdf:langString
El empedrado portugués («calçada portuguesa», en portugués; «pedra portuguesa», en Brasil) es un tipo particular de revestimiento de suelo utilizado sobre todo en la pavimentación de aceras y espacios públicos en general. Este tipo de unidad es de uso frecuente en países de habla portuguesa. rdf:langString
Portuguese pavement, known in Portuguese as calçada portuguesa or simply calçada is a traditional-style pavement used for many pedestrian areas in Portugal. It consists of small flat pieces of stones arranged in a pattern or image, like a mosaic. It can also be found in Olivença (a disputed territory administered by Spain) and throughout former Portuguese colonies. Portuguese workers are also hired for their skill in creating these pavements in places such as Gibraltar. Being usually used in sidewalks, it is in town squares and atriums that this art finds its deepest expression. rdf:langString
Portugees straatmozaïek (Portugees: Calçada Portuguesa) is een kunstvorm waarbij figuren en patronen in de straatbetegeling worden verwerkt.Een veel gebruikt patroon zijn watergolven.Het gaat dan altijd om voetgangersgebieden. Er wordt gebruikgemaakt van zwarte en witte veelhoeken, gehakt uit een goed splijtbare, zachte natuursteen. Deze traditie wordt niet alleen toegepast in Portugal maar ook in de voormalige koloniën Brazilië en Macau.Het verhaal gaat dat de nu voor deze mozaïeken gebruikte kleine, behakte steentjes oorspronkelijk vervaardigd werden door gestraften in het fort van Lissabon, gelijk er in Nederland spin- en rasphuizen bestonden. rdf:langString
Португальский тротуар (порт. calçada portuguesa) — тротуар, выполненный в традиционном стиле и используемый для многих пешеходных зон в Португалии и её бывших колониях. Состоит из небольших плоских кусков камней, расположенных в виде рисунка или изображения, как мозаика. Его также можно найти в Оливенсе и во всех старых португальских колониях, таких, как Бразилия, Макао, Мозамбик и др. Португальских рабочих (порт. Calceteiros) нанимали для создания таких тротуаров в таких местах, как Гибралтар. rdf:langString
A calçada portuguesa ou mosaico português ou calçada-mosaico (ou ainda pedra portuguesa no Brasil) é o nome consagrado de um determinado tipo de revestimento de piso utilizado especialmente na pavimentação de passeios, de espaços públicos, e espaços privados, de uma forma geral. Este tipo de passeio é muito utilizado em países lusófonos. rdf:langString
rdf:langString Calçada Portuguesa
rdf:langString Empedrado portugués
rdf:langString ポルトガル式歩道
rdf:langString Portuguese pavement
rdf:langString Portugees straatmozaïek
rdf:langString Calçada portuguesa
rdf:langString Португальский тротуар
rdf:langString 葡式碎石路
xsd:integer 1324564
xsd:integer 1121899506
rdf:langString Die Calçada portuguesa (dt.: „Portugiesischer Gehweg“) ist eine charakteristische portugiesische Wegpflasterung, meist aus weißem Kalkstein und schwarzem Basalt. In Brasilien wird sie Pedra Portuguesa („Portugiesischer Stein“) genannt, ist aber in vielen Ländern auch als Mosaico Português („Portugiesisches Mosaik“) bekannt. Nicht zu verwechseln mit dem Calçada artistica, dem „Künstlerischen Gehweg“, den es an unzähligen Plätzen und Alleen bei weitläufiger kunstvoller Ausgestaltung in Lissabon gibt.
rdf:langString El empedrado portugués («calçada portuguesa», en portugués; «pedra portuguesa», en Brasil) es un tipo particular de revestimiento de suelo utilizado sobre todo en la pavimentación de aceras y espacios públicos en general. Este tipo de unidad es de uso frecuente en países de habla portuguesa. El empedrado portugués es el resultado de la pavimentación con piedras de forma irregular, generalmente de piedra caliza o basalto, que se pueden utilizar para formar patrones decorativos mediante el contraste entre las piedras de diferentes colores. Los colores más tradicionales son el blanco y el negro, aunque también son populares el marrón y el rojo. En algunas regiones brasileñas, sin embargo, se pueden encontrar piedras en azul y verde. En Portugal, los trabajadores cualificados en la colocación de este tipo se llaman mestres calceteiros. Este adoquinado, como su nombre indica, es originario de Portugal, después de haber surgido a mediados de siglo XIX. Es ampliamente utilizado en la pavimentación de zonas peatonales, parques, plazas, patios, etc. En Brasil, este fue uno de los materiales más populares usados para paisajismo del siglo XX debido a su flexibilidad de montaje y de composición plástica. Su aplicación se puede observar en proyectos como la acera de la playa de Copacabana (una obra de Roberto Burle Marx) o espacios en la antigua Avenida Central, ambos en Río de Janeiro.
rdf:langString Portuguese pavement, known in Portuguese as calçada portuguesa or simply calçada is a traditional-style pavement used for many pedestrian areas in Portugal. It consists of small flat pieces of stones arranged in a pattern or image, like a mosaic. It can also be found in Olivença (a disputed territory administered by Spain) and throughout former Portuguese colonies. Portuguese workers are also hired for their skill in creating these pavements in places such as Gibraltar. Being usually used in sidewalks, it is in town squares and atriums that this art finds its deepest expression. One of the most distinctive uses of this paving technique is the image of Saint-Queen Elizabeth of Portugal, (Santa Rainha Isabel) in Coimbra, designed with black and white stones of basalt and limestone.
rdf:langString ポルトガル式歩道(ポルトガルしきほどう、ポルトガル語:Calçada Portuguesa)は、ポルトガルスタイルの歩道、一つのポルトガル芸術である。大部分の歩道が白い正方形の石を使い、黒い石が混ぜられて作られる模様になっている。ポルトガルはもちもん、ブラジルやマカオなどを含む旧ポルトガル植民地にも残っている。
rdf:langString Portugees straatmozaïek (Portugees: Calçada Portuguesa) is een kunstvorm waarbij figuren en patronen in de straatbetegeling worden verwerkt.Een veel gebruikt patroon zijn watergolven.Het gaat dan altijd om voetgangersgebieden. Er wordt gebruikgemaakt van zwarte en witte veelhoeken, gehakt uit een goed splijtbare, zachte natuursteen. Deze traditie wordt niet alleen toegepast in Portugal maar ook in de voormalige koloniën Brazilië en Macau.Het verhaal gaat dat de nu voor deze mozaïeken gebruikte kleine, behakte steentjes oorspronkelijk vervaardigd werden door gestraften in het fort van Lissabon, gelijk er in Nederland spin- en rasphuizen bestonden. Aangezien het aanleggen van deze mozaïeken erg arbeidsintensief is, en dus erg duur, werd deze kunstvorm steeds minder toegepast. Door bezuinigingen en gebrek aan vakmanschap liet vervolgens ook het onderhoud steeds meer te wensen over, zodat dit met name voor gehandicapten een hindernis ging vormen.De laatste jaren krijgen echter daarvoor geselecteerde werklozen onder leiding van twee leermeesters in groepen van tien de gelegenheid het vak te leren op het terrein van de bestratingswerf van Lissabon. Dat heeft al tot veel herstel geleid.Een deskundig gelegd mozaïek is vrijwel volkomen vlak en goed beloopbaar.
rdf:langString A calçada portuguesa ou mosaico português ou calçada-mosaico (ou ainda pedra portuguesa no Brasil) é o nome consagrado de um determinado tipo de revestimento de piso utilizado especialmente na pavimentação de passeios, de espaços públicos, e espaços privados, de uma forma geral. Este tipo de passeio é muito utilizado em países lusófonos. A calçada portuguesa resulta do calcetamento com pedras de formato irregular ou irregular, consoante a técnica, geralmente de calcário branco e preto, que podem ser usadas para formar padrões decorativos ou mosaicos pelo contraste entre as pedras de distintas cores. As cores mais tradicionais são o preto e o branco, embora sejam populares também o castanho e o vermelho, azul cinza e amarelo. Em certas regiões brasileiras, porém, é possível encontrar pedras em azul e verde. Em Portugal, os trabalhadores especializados na colocação deste tipo de calçada são denominados mestres calceteiros. Em algumas regiões de Portugal utilizam-se outras rochas, como o mármore e o xisto, no Alentejo, ou o granito, mais recentemente, no norte do país. A rocha mais comum para estabelecer o contraste com o calcário branco até inícios do século XX foi o basalto, tanto em Lisboa como noutras localidades, conservando-se ainda inúmeros tapetes de pedra com os dois tipos de rocha, sedimentar e vulcânica, tanto na capital como um pouco por todo o país. O basalto praticamente deixou de ser utilizado no continente porque é mais difícil de se trabalhar, mas daí que se confunda a rocha atualmente mais utilizada, o , com a rocha vulcânica. De facto, existe calcário de várias cores. O basalto continua a ser a pedra mais utilizada na Madeira e nos Açores, onde é abundante, sendo aí os desenhos executados a calcário branco. Quando é basalto, distingue-se pelo tom mais escuro e diferente textura, assim como pela sua maior irregularidade no corte, pois este é muito mais rijo. O basalto está presente na "calçada à portuguesa", que utiliza pedras irregulares, que foi a primeira técnica utilizada nas calçadas artísticas mais antigas, antes da sua evolução apresentar outras soluções de talhe mais elaborado, como "a malhete", ainda de pedras irregulares mas poligonais, tendencialmente pentagonais, ou já regulares, como o "sextavado", de forma hexagonal, ou "ao quadrado", a técnica hoje mais utilizada em Portugal. Assim, não se deve confundir calçada portuguesa, que é o termo genérico para todo o tipo de calçada com pedra de pequena dimensão (entre cerca de 3 a 4 cm e máximo de 7 cm), branca ou com desenhos, assente no solo de forma irregular ou regular, consoante a técnica utilizada, com calçada à portuguesa que é uma das técnicas, a primeira utilizada na sua execução. A calçada portuguesa, tal como o nome indica, é originária de Portugal, tendo surgido como a conhecemos nos inícios da década de 40 do século XIX. Esta é amplamente utilizada no calcetamento de áreas pedonais, em passeios, praças, parques, pátios, etc. No Brasil foi um dos pavimentos mais populares utilizados na arquitetura paisagista do século XX, devido à sua flexibilidade de montagem e de composição plástica. A sua aplicação pode ser apreciada em projetos como o do Largo de São Sebastião, construído em Manaus no ano de 1901, a primeira calçada artística portuguesa no Brasil, cujo motivo mar largo, executado primeiramente no Rossio lisboeta, está também na origem do famoso calçadão da Praia de Copacabana (uma obra do prefeito Paulo de Frontin, expandida por Roberto Burle Marx) ou nos espaços da antiga Avenida Central, ambos no Rio de Janeiro.
rdf:langString Португальский тротуар (порт. calçada portuguesa) — тротуар, выполненный в традиционном стиле и используемый для многих пешеходных зон в Португалии и её бывших колониях. Состоит из небольших плоских кусков камней, расположенных в виде рисунка или изображения, как мозаика. Его также можно найти в Оливенсе и во всех старых португальских колониях, таких, как Бразилия, Макао, Мозамбик и др. Португальских рабочих (порт. Calceteiros) нанимали для создания таких тротуаров в таких местах, как Гибралтар. Впервые подобный тротуар появился в Лиссабоне в 1846 году по инициативе управляющего замка Святого Георгия, генерал-лейтенанта Эусебиу Пиньеиру Фуртаду. На одной из площадей замка появляются зигзагообразные узоры из белого и серого известняка.
rdf:langString 葡式碎石路(葡萄牙語:Calçada portuguesa)是在葡萄牙地區及前葡萄牙帝國殖民地,如巴西、安哥拉、莫桑比克、佛得角及澳門,最常用來鋪砌行人路路面的傳統方式。這鋪砌方法亦常見於廣場及行人專用區。 其中一個最突出地運用這鋪砌技巧的,是在科英布拉市的葡萄牙皇后圖像,以黑白色的玄武岩及石灰岩設計。
xsd:nonNegativeInteger 7452

data from the linked data cloud