Political divisions of Spain

http://dbpedia.org/resource/Political_divisions_of_Spain an entity of type: Thing

يستند التقسيم الإداري لمملكة إسبانيا على الباب الثامن من الدستور الإسباني لسنة 1978، إذ تنص المادة 137 من هذا الباب على أن الدولة مقسمة إقليميا إلى ثلاثة مستويات: البلديات، المقاطعات، ومناطق الحكم الذاتي. المستوى الأول يشكل تقسيمات فرعية من المستوى الثاني والمستوى الثاني يشكل تقسيمات فرعية من المستوى الثالث. وتضمن الدولة تحقيق مبدأ التضامن بين جميع الأجزاء المكونة للدولة. rdf:langString
Pembagian administratif Spanyol terdiri atas 17 komunitas otonom pada tingkat pertama dan 50 provinsi pada tingkat kedua. * l * b * s rdf:langString
다음은 스페인의 행정 구역에 관한 서술이다. rdf:langString
De bestuurlijke indeling van Spanje is gebaseerd op federalisme, waarbij Spanje een bondsstaat is waarin de macht zeer gedecentraliseerd wordt uitgevoerd. De mate van autonomie verschilt in de autonome gemeenschappen (comunidades autónomas). De autonome gemeenschappen zijn weer onderverdeeld in provincies (provincias). De provincies zijn onderverdeeld in comarca's (landstreken, gewesten), die op hun beurt in gemeenten (municipios) zijn opgedeeld. Alleen in Catalonië vervullen de comarca's een bestuurlijke rol. rdf:langString
Адміністрати́вний по́діл Іспа́нії — адміністративно-територіальний поділ Іспанії. Країна поділяється на 17 автономних спільнот, які в свою чергу підрозділяються на 50 провінцій (аналог українських областей). Провінції поділяються на комарки, ті — на муніципалітети. Часто до списку провінцій додають 2 автономних міста (так звані «великі фортеці суверенітету», — ісп. plazas mayores): Сеута та Мелілья, що розташовані на африканському континенті, але ступінь їх авторитету дещо нижчий за провінцій. Окрім того, до Іспанії належать ще 4 африканські «малі фортеці суверенітету»: острови Чафарінас, острови , острови Пеньйон-де-Велес-де-ла-Гомера та острів Перехіль. Жодний зі згаданих островів не має постійного населення. rdf:langString
L'organització territorial d'Espanya té el seu fonament jurídic en el Títol VIII de la constitució vigent. D'acord amb el que estableix la constitució, el Regne d'Espanya és un estat conformat per nacionalitats i regions, les quals s'han constituït com a comunitats autònomes per mitjà d'un procés de devolució de poders que va començar el 1979. Durant la segona meitat de la dècada de 1990, es va atorgar autonomia a dues ciutats, les quals es van constituir com a ciutats autònomes. En l'actualitat, les 17 comunitats autònomes i les 2 ciutats autònomes són les divisions polítiques i administratives de primer nivell d'Espanya. Les comunitats autònomes són constituïdes per una o més províncies, les quals són, amb excepció de les comunitats uniprovincials, divisions polítiques i administratives rdf:langString
De post la Konstitucio aprobita en 1978, Hispanio estas malcentralizita unueca regno. La baza divido estas la t.n. Aŭtonoma Komunumo. La vorto estas administracia termino, grupiganta du konceptojn kies diferenco ne ĉiam estas tute klara: la regiono kaj la nacio. Ĉar la vorto nacio estas uzata ankaŭ por la tuta Ŝtato, oni kelkfoje uzas la vorton naciaĵo (hispane nacionalidad), por aludi la naciojn/regionojn kun pli aparta personeco, pro lingvaj aŭ historiaj kaŭzoj. rdf:langString
La organización territorial de España en un Estado unitario regional o, como se le conoce por sus particularidades, en un Estado autonómico, está basada en lo que indica el artículo 2 de la Constitución de 1978, que declara «la indisoluble unidad española» y «garantiza el derecho a la autonomía de las nacionalidades y regiones que la integran y la solidaridad entre todas ellas».​ Este artículo está desarrollado por el Título VIII sobre la organización territorial del Estado, cuyo artículo 137 establece: Comunidades autónomas: Ciudades autónomas de: Ceuta Melilla rdf:langString
1978ko Espainiako Konstituzioaren 2. Artikuluak espainiar estatuaren banaketaz hitz egiten digu, estatua osatzen duten lurralde edo eskualdeen autonomia bermatuz. Eskubide hau VIII. Tituluak agintzen du «Estatuaren lurralde-antolamendua» izenpean, zeinen 137. artikuluak dioen: Espainia 17 autonomia erkidego eta 2 autonomia hiriez osatzen da. Erkidego bakoitzak bat edo hainbat probintzitzan banatzen da, Estatu osoan 50 probintzia daudelarik. Probintzia horietako bakoitzak hainbat udalerritan banatzen da, Espainia 8.111. daudelarik. rdf:langString
The political division of the Kingdom of Spain is defined in Part VIII of the Spanish constitution of 1978, which establishes three levels of territorial organization: municipalities, provinces and autonomous communities, the first group constituting the subdivisions of the second, and the second group constituting the subdivisions of the last. The State guarantees the realization of the principle of solidarity by endeavouring to establish an economic balance between the different areas of the Spanish territory. rdf:langString
L’organisation territoriale de l'Espagne, un , se fonde sur l'article 2 de la Constitution espagnole de 1978 qui dispose l'unité indissoluble de la nation espagnole, tout en garantissant le droit à l'autonomie des nationalités et régions qui la composent et la solidarité entre elles. Cet article est développé par le Titre VIII « De la Organización Territorial del Estado » dont l’article 137 dispose : — Constitution espagnole — Constitución española rdf:langString
Hiszpania dzieli się na 50 prowincji (provincias), w skład których wchodzi z kolei ponad 8000 podstawowych jednostek administracyjnych – gmin (municipios). Prowincje mają prawo tworzyć dobrowolne związki w postaci wspólnot autonomicznych. Z prawa tego skorzystały wszystkie prowincje, przy czym niektóre z nich tworzą samodzielne wspólnoty. Obecnie liczba wspólnot autonomicznych wynosi 17. rdf:langString
A organização territorial de Espanha, um Estado autonómico, é baseada no que indica o artigo 2 da Constituição de 1978, que declara "a indissolúvel unidade da Nação espanhola" e "garante o direito à autonomia das nacionalidades e regiões que a integram e a solidariedade entre todas elas". Este artigo é desenvolvido pelo Título VIII sobre a organização territorial do Estado, cujo artigo 137 estabelece: rdf:langString
Испания является унитарным государством. Основной административно-территориальной единицей в Испании является автономное сообщество (автономная область, исп. comunidad autónoma). В настоящее время в стране насчитывается 17 автономных сообществ, при этом Страна Басков, Каталония, Наварра, Галисия и Андалусия имеют расширенные автономии. rdf:langString
西班牙的行政區劃依照現行的1978年版《西班牙憲法》第八章規定,分為下列三級: * 自治区(Comunidad autónoma;直譯為「自治共同體」)自治市(Ciudad autónoma) * 省(Provincia) * 市鎮(Municipio) 西班牙原先僅設有省(其邊界確立於19世紀中期),1978年版《西班牙憲法》在省之上增設自治區,以因應西班牙各地方在社會與文化上的自主性。《西班牙憲法》第二條承認「民族和地區」的自治權利,並聲明「西班牙國家之牢不可破的統一」。西班牙的自治區在性質上與聯邦制國家的「州」相似,西班牙政府將行政和立法權力下放予自治區,各自治區政府負責管理學校、高等教育、衛生、社會服務、文化與城鄉發展,並負責一定程度的治安事務,在不逾越憲法的前提下施行高度地方自治。省的性質則因自治區的設置偏向虛級化,主要用作選區以及地理編碼(如、等)參照之用。由於自治區擁有一定的地方自治權力,這使西班牙的政治體制偏向聯邦君主制,儘管西班牙政府並不承認。 自治區共有17個,自治區之下共劃分為50個省,其中有7個是轄區內僅有一省的「單省自治區」;自治市則有2個(休达、梅利利亚),均位於鄰接摩洛哥的地中海沿岸。省及自治市內轄有若干市鎮,截至2016年全國共有8124個。西班牙另在地中海擁有3個主權地(Plazas de soberanía),由中央政府直接管治。 rdf:langString
rdf:langString التقسيم الإداري في إسبانيا
rdf:langString Organització territorial d'Espanya
rdf:langString Administra divido de Hispanio
rdf:langString Organización territorial de España
rdf:langString Espainiaren banaketa administratiboa
rdf:langString Pembagian administratif Spanyol
rdf:langString Administration territoriale de l'Espagne
rdf:langString 스페인의 행정 구역
rdf:langString Bestuurlijke indeling van Spanje
rdf:langString Political divisions of Spain
rdf:langString Podział administracyjny Hiszpanii
rdf:langString Organização territorial de Espanha
rdf:langString Административное деление Испании
rdf:langString 西班牙行政區劃
rdf:langString Адміністративний поділ Іспанії
xsd:integer 29468042
xsd:integer 1112404252
rdf:langString يستند التقسيم الإداري لمملكة إسبانيا على الباب الثامن من الدستور الإسباني لسنة 1978، إذ تنص المادة 137 من هذا الباب على أن الدولة مقسمة إقليميا إلى ثلاثة مستويات: البلديات، المقاطعات، ومناطق الحكم الذاتي. المستوى الأول يشكل تقسيمات فرعية من المستوى الثاني والمستوى الثاني يشكل تقسيمات فرعية من المستوى الثالث. وتضمن الدولة تحقيق مبدأ التضامن بين جميع الأجزاء المكونة للدولة.
rdf:langString L'organització territorial d'Espanya té el seu fonament jurídic en el Títol VIII de la constitució vigent. D'acord amb el que estableix la constitució, el Regne d'Espanya és un estat conformat per nacionalitats i regions, les quals s'han constituït com a comunitats autònomes per mitjà d'un procés de devolució de poders que va començar el 1979. Durant la segona meitat de la dècada de 1990, es va atorgar autonomia a dues ciutats, les quals es van constituir com a ciutats autònomes. En l'actualitat, les 17 comunitats autònomes i les 2 ciutats autònomes són les divisions polítiques i administratives de primer nivell d'Espanya. Les comunitats autònomes són constituïdes per una o més províncies, les quals són, amb excepció de les comunitats uniprovincials, divisions polítiques i administratives de segon nivell. L'ens bàsic, en la majoria dels casos divisions de tercer nivell, són els municipis. Algunes comunitats, tanmateix, han creat ens supramunicipals amb personalitat jurídica pròpia com ara les comarques i les vegueries. Des del 2003 i per raons estadístiques basades en les normatives europees i fixades per l'Eurostat, s'han conformat les unitats NUTS a la Unió Europea. Les 17 comunitats autònomes són classificades en els nivells NUTS-2 i les 50 províncies i les dues ciutats autònomes són classificades en els nivells NUTS-3.
rdf:langString De post la Konstitucio aprobita en 1978, Hispanio estas malcentralizita unueca regno. La baza divido estas la t.n. Aŭtonoma Komunumo. La vorto estas administracia termino, grupiganta du konceptojn kies diferenco ne ĉiam estas tute klara: la regiono kaj la nacio. Ĉar la vorto nacio estas uzata ankaŭ por la tuta Ŝtato, oni kelkfoje uzas la vorton naciaĵo (hispane nacionalidad), por aludi la naciojn/regionojn kun pli aparta personeco, pro lingvaj aŭ historiaj kaŭzoj. Krome, oni plu konservas antikvan dividon, la provincon, similan al la franca departemento, da kiuj estas 50. Plejmulto el ili havas saman nomon al sia ĉefurbo. En kelkaj regionoj ekzistas tradicia pli malgranda divido, la comarca (distrikto). En la insulaj regionoj, ĉiu insulo havas propran administracian aŭtoritaton (cabildo).
rdf:langString La organización territorial de España en un Estado unitario regional o, como se le conoce por sus particularidades, en un Estado autonómico, está basada en lo que indica el artículo 2 de la Constitución de 1978, que declara «la indisoluble unidad española» y «garantiza el derecho a la autonomía de las nacionalidades y regiones que la integran y la solidaridad entre todas ellas».​ Este artículo está desarrollado por el Título VIII sobre la organización territorial del Estado, cuyo artículo 137 establece: El Estado se organiza territorialmente en municipios, en provincias y en las Comunidades Autónomas que se constituyan. Todas estas entidades gozan de autonomía para la gestión de sus respectivos intereses. Artículo 137 de la Constitución española de 1978.​ Tras los pactos autonómicos de 1981 y 1992, España se vertebra en 17 comunidades autónomas (una de ellas comunidad foral) y dos ciudades autónomas. Comunidades autónomas: Andalucía Aragón Asturias (Principado de) Canarias Cantabria Castilla-La Mancha Castilla y León Cataluña (Catalunya) Comunidad Valenciana (Comunitat Valenciana) Extremadura Galicia Islas Baleares (Illes Balears) La Rioja Comunidad de Madrid Región de Murcia País Vasco (Euskadi) Navarra (Comunidad Foral de) Ciudades autónomas de: Ceuta Melilla Así como unos territorios situados en el norte de África conocidos como plazas menores de soberanía (Islas Chafarinas, Islas Alhucemas y el Peñón de Vélez de la Gomera), administrados directamente por el gobierno español. Existe una isla en el río Bidasoa, en la frontera franco-hispana, que cada seis meses está bajo la soberanía de cada uno de esos países, es la Isla de los Faisanes, es el condominio más pequeño del mundo. Cada comunidad autónoma está formada por una o varias provincias, hasta un total de 50 en todo el territorio nacional. A su vez, cada provincia está dividida en un número variable de municipios, que en toda España suman un total de 8131.​ Los municipios son las entidades territoriales básicas en la organización territorial de España. Existen otras entidades territoriales con personalidad jurídica que consisten en agrupaciones de municipios (comarca / mancomunidad de municipios) o en entidades de rango inferior al municipio, conocidas como entidades locales menores. Así pues, España se divide judicialmente en municipios, partidos judiciales, provincias y comunidades autónomas. Un partido judicial puede estar compuesto por varios municipios. Esta distribución se establece en la Ley 38/1988, de 28 de diciembre, de demarcación y planta judicial.
rdf:langString 1978ko Espainiako Konstituzioaren 2. Artikuluak espainiar estatuaren banaketaz hitz egiten digu, estatua osatzen duten lurralde edo eskualdeen autonomia bermatuz. Eskubide hau VIII. Tituluak agintzen du «Estatuaren lurralde-antolamendua» izenpean, zeinen 137. artikuluak dioen: Espainia 17 autonomia erkidego eta 2 autonomia hiriez osatzen da. Erkidego bakoitzak bat edo hainbat probintzitzan banatzen da, Estatu osoan 50 probintzia daudelarik. Probintzia horietako bakoitzak hainbat udalerritan banatzen da, Espainia 8.111. daudelarik. Hamazazpi autonomia erkidegoak hauek dira: Andaluzia, Aragoi, Balear Uharteak, Kanariak, Kantabria, Katalunia, Nafarroako Foru Erkidegoa, Valentziako Erkidegoa, Extremadura, Galizia, Gaztela eta Leon, Gaztela-Mantxa, Euskal Autonomia Erkidegoa, Asturiasko Printzerria, Madrilgo Erkidegoa, Murtziako Erkidegoa eta Errioxako Autonomia Erkidegoa. Hauei Ceuta eta Melilla autonomia hiriak gehitu behar zaizkie. Halaber, Espainiako Gobernuaren administrazio zuzeneko subiranotasun lurrak, Afrikako iparraldean dauden uhartxoez osatuta.
rdf:langString L’organisation territoriale de l'Espagne, un , se fonde sur l'article 2 de la Constitution espagnole de 1978 qui dispose l'unité indissoluble de la nation espagnole, tout en garantissant le droit à l'autonomie des nationalités et régions qui la composent et la solidarité entre elles. Cet article est développé par le Titre VIII « De la Organización Territorial del Estado » dont l’article 137 dispose : « L'État distribue son territoire entre les communes, les provinces et les communautés autonomes qui se constituent. Toutes ces entités jouissent de l'autonomie pour gérer leurs intérêts propres. » — Constitution espagnole « El Estado se organiza territorialmente en municipios, en provincias y en las Comunidades Autónomas que se constituyan. Todas estas entidades gozan de autonomía para la gestión de sus respectivos intereses. » — Constitución española Il existe d'autres entités territoriales disposant de la personnalité juridique : les groupements de municipalités (comarque, mancomunidad) ou des entités de rang inférieur aux municipalités appelées des . Judiciairement chaque province est divisée en plusieurs Partis judiciaires, auxquels appartiennent plusieurs municipalités. Dans chaque district judiciaire il y a un ou plusieurs Tribunaux de première instance.
rdf:langString The political division of the Kingdom of Spain is defined in Part VIII of the Spanish constitution of 1978, which establishes three levels of territorial organization: municipalities, provinces and autonomous communities, the first group constituting the subdivisions of the second, and the second group constituting the subdivisions of the last. The State guarantees the realization of the principle of solidarity by endeavouring to establish an economic balance between the different areas of the Spanish territory. The autonomous communities were constituted by exercising the right to autonomy or self-government that the constitution guarantees to the nationalities and regions of Spain, while declaring the indissoluble unity of the Spanish nation. The autonomous communities enjoy a highly decentralized form of territorial organization, but based on devolution, and thus Spain is not a federation, since the State is superior to the communities and retains full sovereignty. In the absence of an explicit definition in the constitution the Constitutional Court of Spain has labeled this model of territorial organization the "State of Autonomous Communities", to avoid implying any particular model.
rdf:langString Pembagian administratif Spanyol terdiri atas 17 komunitas otonom pada tingkat pertama dan 50 provinsi pada tingkat kedua. * l * b * s
rdf:langString 다음은 스페인의 행정 구역에 관한 서술이다.
rdf:langString De bestuurlijke indeling van Spanje is gebaseerd op federalisme, waarbij Spanje een bondsstaat is waarin de macht zeer gedecentraliseerd wordt uitgevoerd. De mate van autonomie verschilt in de autonome gemeenschappen (comunidades autónomas). De autonome gemeenschappen zijn weer onderverdeeld in provincies (provincias). De provincies zijn onderverdeeld in comarca's (landstreken, gewesten), die op hun beurt in gemeenten (municipios) zijn opgedeeld. Alleen in Catalonië vervullen de comarca's een bestuurlijke rol.
rdf:langString Hiszpania dzieli się na 50 prowincji (provincias), w skład których wchodzi z kolei ponad 8000 podstawowych jednostek administracyjnych – gmin (municipios). Prowincje mają prawo tworzyć dobrowolne związki w postaci wspólnot autonomicznych. Z prawa tego skorzystały wszystkie prowincje, przy czym niektóre z nich tworzą samodzielne wspólnoty. Obecnie liczba wspólnot autonomicznych wynosi 17. W ramach prowincji wyspiarskich istnieje dodatkowy podział na poszczególne wyspy. Pozostałe prowincje mogą, ale nie muszą, dzielić się na jednostki niższego rzędu (pośredniego między gminą a prowincją). Określa się je mianem comarek lub mancomunidades de municipios. Sporadycznie obszar comarki może obejmować gminy wchodzące w skład różnych prowincji. Posiadłości hiszpańskie w Afryce – Ceuta i Melilla – istnieją poza podziałem na prowincje. Są one administrowane bezpośrednio z Madrytu, przy czym ich samorząd posiada więcej kompetencji niż zwykła gmina. Status ten określa się mianem miast autonomicznych (ciudades autónomas). Obecna pięćdziesięcioprowincjowa struktura jest oparta (z niewielkimi zmianami) na stworzonej w 1833 roku przez Javiera de Burgos. Wspólnotami zaliczanymi do prowincji autonomicznych ze względów historycznych mimo ich pojedynczego składu są: Asturia, Kantabria, La Rioja, Baleary, Madryt, Murcja i Nawarra.
rdf:langString A organização territorial de Espanha, um Estado autonómico, é baseada no que indica o artigo 2 da Constituição de 1978, que declara "a indissolúvel unidade da Nação espanhola" e "garante o direito à autonomia das nacionalidades e regiões que a integram e a solidariedade entre todas elas". Este artigo é desenvolvido pelo Título VIII sobre a organização territorial do Estado, cujo artigo 137 estabelece: O Estado organiza-se territorialmente em municípios, em províncias e nas Comunidades Autónomas que se constituam. Todas estas entidades gozam de autonomia para a gestão dos seus respetivos interesses.Artigo 137 da Constituição espanhola de 1978. Após os pactos autonómicos de 1981 e 1992, Espanha estrutura-se em 17 comunidades autónomas, incluindo uma comunidade foral, e duas cidades autónomas. Cada comunidade autónoma é formada por uma os várias províncias até um total de 50 em todo o território nacional. Por sua vez, cada província está dividida num número variável de municípios que em toda a Espanha somam um total de 8118. Os municípios são as entidades territoriais básicas na organização territorial da Espanha. Existem outras entidades territoriais com personalidade jurídica que consistem em agrupamentos de municípios (comarca e mancomunidade de municípios) ou em entidades de âmbito inferior ao município, conhecidas como entidades locais menores. Judicialmente, o Estado divide-se em Municípios, Partidos Judiciais, Províncias e Comunidades Autónomas. Um partido judicial pode estar composto por vários municípios. Esta distribuição estabelece-se na Lei 38/1988, de 28 de dezembro, de demarcação e planta judicial. As 17 comunidades autónomas são: Andaluzia, Aragão, Ilhas Baleares, Canárias, Cantábria, Castilla-La Mancha, Castela e Leão, Catalunha, Comunidade de Madrid, Comunidade Foral de Navarra, Comunidade Valenciana, Extremadura, Galiza, País Basco, Principado das Astúrias, Região de Múrcia e La Rioja. A estas se acrescenta Ceuta e Melilla como cidades autónomas, e também uns determinados territórios situados no norte de África conhecidos como praças menores de soberania, que são as Ilhas Chafarinas, Ilha de Alborán (embora pertencente à Andaluzia), Ilhas Alhucemas e o Peñón de Vélez de la Gomera. Estes territórios são administrados diretamente pelo governo espanhol desde Madrid. Como curiosidade também existe um município chamado Llivia pertencente à província de Girona, Catalunha, que está rodeado na sua totalidade por território francês.
rdf:langString 西班牙的行政區劃依照現行的1978年版《西班牙憲法》第八章規定,分為下列三級: * 自治区(Comunidad autónoma;直譯為「自治共同體」)自治市(Ciudad autónoma) * 省(Provincia) * 市鎮(Municipio) 西班牙原先僅設有省(其邊界確立於19世紀中期),1978年版《西班牙憲法》在省之上增設自治區,以因應西班牙各地方在社會與文化上的自主性。《西班牙憲法》第二條承認「民族和地區」的自治權利,並聲明「西班牙國家之牢不可破的統一」。西班牙的自治區在性質上與聯邦制國家的「州」相似,西班牙政府將行政和立法權力下放予自治區,各自治區政府負責管理學校、高等教育、衛生、社會服務、文化與城鄉發展,並負責一定程度的治安事務,在不逾越憲法的前提下施行高度地方自治。省的性質則因自治區的設置偏向虛級化,主要用作選區以及地理編碼(如、等)參照之用。由於自治區擁有一定的地方自治權力,這使西班牙的政治體制偏向聯邦君主制,儘管西班牙政府並不承認。 自治區共有17個,自治區之下共劃分為50個省,其中有7個是轄區內僅有一省的「單省自治區」;自治市則有2個(休达、梅利利亚),均位於鄰接摩洛哥的地中海沿岸。省及自治市內轄有若干市鎮,截至2016年全國共有8124個。西班牙另在地中海擁有3個主權地(Plazas de soberanía),由中央政府直接管治。 加利西亚纳瓦拉马德里拉里奥哈阿拉贡加泰罗尼亚巴伦西亚卡斯蒂利亚-拉曼恰埃斯特雷马杜拉葡萄牙卡斯蒂利亚-莱昂阿斯图里亚斯坎塔布里亚巴斯克穆尔西亚安达卢西亚休达梅利利亚法国巴利阿里群岛加那利群岛地中海 比斯开湾大西洋安道尔大西洋
rdf:langString Испания является унитарным государством. Основной административно-территориальной единицей в Испании является автономное сообщество (автономная область, исп. comunidad autónoma). В настоящее время в стране насчитывается 17 автономных сообществ, при этом Страна Басков, Каталония, Наварра, Галисия и Андалусия имеют расширенные автономии. Образование автономных сообществ предусмотрено Конституцией 1978 года, (в частности статья 152.1 устанавливает институциональную основу этих автономных сообществ — Законодательная Ассамблея, избираемая всеобщим голосованием, Совет Правительства с исполнительными функциями и Председатель автономного сообщества, избираемый Законодательной Ассамблеей), их границы, как правило, совпадают с границами провинций, входящих в исторические области, хотя некоторые сообщества стали развивать свою идентичность только после перехода к демократии (примеры — Мадрид, Риоха). Автономные сообщества имеют собственные уставы; правительства сообществ разделяют власть с центральным правительством. Представительными органами автономных сообществ являются парламенты (Parlamento), в Астурии — генеральная управа (Junta General), в Мурсии, Эстремадуре и Мадриде — собрания (Asamblea), в Арагоне, Кастилии-ла-Манче, Кастилии-Леоне и Валенсии — палаты (cortes), исполнительными органами — правительства (Gobierno), в Галисии, Эстремадуре, Кастилии-ла-Манче, Кастилии-Леоне — управы (Junta), в Арагоне и Наварре — депутации (Diputación), в Андалусии, Астурии и Валенсии — советы (Consejo), каждый из этих исполнительных органов состоит из председателя (Presidente) и советников (Consejero). Автономные сообщества, в свою очередь, делятся на провинции (provincias) — их насчитывается 50, плюс два так называемых автономных города (ciudades autónomas) в Африке — Сеуту и Мелилью. Представительными органами провинций являются провинциальные советы (Diputación provincial), исполнительными органами — управы правительства (Junta de Gobierno), состоящие из председателя (Presidente) и членов управы (Vocal). Провинции делятся на комарки (округа, или районы), в настоящее время в Испании насчитывается 324 комарки. Комарки, в свою очередь, делятся на административно-территориальные единицы более низкого уровня — муниципалитеты, вплоть до отдельных селений и даже кварталов в рамках населённых пунктов. Муниципалитетов в Испании насчитывается более 8 тысяч. Представительным органом муниципалитета является городской совет или мэрия (исп. Ayuntamiento), исполнительным — совет местного самоуправления (исп. Junta de Gobierno Local), в состав которой входит мэр (исп. alcalde) и члены совета (исп. Vocal).
rdf:langString Адміністрати́вний по́діл Іспа́нії — адміністративно-територіальний поділ Іспанії. Країна поділяється на 17 автономних спільнот, які в свою чергу підрозділяються на 50 провінцій (аналог українських областей). Провінції поділяються на комарки, ті — на муніципалітети. Часто до списку провінцій додають 2 автономних міста (так звані «великі фортеці суверенітету», — ісп. plazas mayores): Сеута та Мелілья, що розташовані на африканському континенті, але ступінь їх авторитету дещо нижчий за провінцій. Окрім того, до Іспанії належать ще 4 африканські «малі фортеці суверенітету»: острови Чафарінас, острови , острови Пеньйон-де-Велес-де-ла-Гомера та острів Перехіль. Жодний зі згаданих островів не має постійного населення.
xsd:nonNegativeInteger 20129

data from the linked data cloud