Pluralism (political philosophy)
http://dbpedia.org/resource/Pluralism_(political_philosophy) an entity of type: Thing
Il pluralismo, nelle scienze sociali, è la condizione di una società in cui individui e gruppi diversi per etnia, religione, cultura, orientamento politico o altro, coesistono nella tolleranza reciproca, conservando un'autonoma partecipazione alla vita pubblica e mantenendo una gestione autonoma delle proprie tradizioni culturali o ideologiche. Nella filosofia il pluralismo indica invece una concezione che considera la realtà costituita da una pluralità di principi considerati tutti come fondamentali e non riducibili uno all'altro, al contrario del monismo.
rdf:langString
( 비슷한 이름의 다윈주의에 관해서는 해당 문서를 참조하십시오.) 다원주의(多元主義, Pluralism)는 다양성을 인정하고, 다양한 의견을 존중하겠다는 입장을 말한다. 흥미, 관심, 문화, 신념의 다양성을 존중하는 것은 현대 민주주의의 철칙 중 하나이다. 현대사회는 개인적 혹은 집단 차원에 관한 상이한 인식과 이해(理解)를 구현하는 다양한 삶의 방식을 가진다.
rdf:langString
Pluralisme is het bestaan van verschillende sociale en in een samenleving, zoals de overheid, de rechtspraak, het bedrijfsleven, de vakbeweging, de pers en de kerk met elk eigen belangen waarbij er sprake is van een zeker machtsevenwicht. In die zin wordt het wel gezien als een tegenhanger van totalitarisme.
rdf:langString
多元論（たげんろん、英: pluralism）また多元主義（たげんしゅぎ）とは、「人」として多様性を容認・肯定・保護する国家方針を指す。国民の様々な宗教・人種・性別・性的指向・学歴・愛好を尊重し、少なくとも価値観の違い二つの政党が並存できることを国家の目標とする。 多元主義の代表的な理論家はロバート・ダール、デビッド・トルーマン、シーモア・M・リプセットなどが挙げられ、特にロバート・ダールは1974年に書いた多元主義の名作『Who Governs?』では詳しく論述がされている。
rdf:langString
Pluralismo é, num sentido amplo, o reconhecimento da diversidade. O conceito é usado, frequentemente de modos diversos, numa ampla gama de questões. Em política, é o reconhecimento de que vários partidos possuem igual direito ao exercício do poder político segundo procedimentos eleitorais claramente definidos. Desta forma, o pluralismo político é uma das mais importantes características da democracia moderna, na qual pequenos partidos políticos também são ouvidos e têm direito a voto.
rdf:langString
多元或多元主义（英語：pluralism）在社會科學和政治哲學中，指不同種族、民族、宗教或社會群體在一個共同文明體或共同社會的框架下，持續並自主地參與及發展自有傳統文化或利益並且互相尊重以及互相學習、交流、合作。 在多元社會中，不同族群相互間展示尊重與容納，從而使他們可以安樂共存、相互間沒有衝突或同化。許多人認為多元是現代社會的最重要特徵之一，也是科學、社會、經濟等發展的關鍵性推動力量。 在威權主義或寡頭政治的社會，權力高度集中，各項決定由少數人做出。在多元社會，權力、決策過程及利益分享相對較為分散。人們相信這樣可以鼓勵社會成員更廣泛的參與、更大的約束感、以及更佳的成效。比如，多元主義對下列情形是重要的：公司、政治體、經濟體、科學界。在科研過程，多元主義是知識快速增長的重要因素。返回來，知識增長可以通過提高生產力、經濟增長、改善醫療等來增進人類福利。 在多元社會的觀念下，社會反對任何歧視的政策，認為在多元文化的社會中，任何人不論性別、種族、民族、宗教、身心障礙(故年齡、疾病之身心差異亦不該受歧視)、性傾向，都不應有任何歧視(分類歸因的輕視或敵視或誤解)或差別對待，多元社會應互相包容和彼此尊重，任何人的自由意見和立場都必須尊重。多元的社會是對自由的保障。
rdf:langString
Політичний плюралізм — характеристика політичної системи суспільства, за якої соціальні групи мають можливість висловлювати власні позиції через своїх представників у політичних і громадських організаціях. Плюралізм передбачає різні позиції, погляди, що відображають розмаїтість інтересів у суспільстві. Іншими словами — багатопартійність.
rdf:langString
التعددية، (بالإنجليزية: Pluralism)، التعددية كفلسفة سياسية، هي الاعتراف والتأكيد على التنوع داخل الهيكل السياسي، والتي يُنظر إليها على أنها تسمح بالتعايش السلمي، بين المصالح والمعتقدات، وأنماط الحياة المختلفة. بينما لا يدعو جميع التعدديين السياسيين، إلى ، إلا أن هذا هو الأكثر شيوعًا، حيث غالبًا ما يُنظر إلى الديمقراطية على أنها أكثر طريقة عادلة، وفعالة للتوسط بين القيم المنفصلة. واحدة من الحجج الأكثر شهرة للتعددية المؤسسية، جاءت من جيمس ماديسون، في .
rdf:langString
La teoria pluralista de l'estat (o pluralisme polític) estipula que en la participació representativa existeixen diverses elits competint per obtenir el poder polític. El seu principal ideòleg és Robert Dahl. A diferència de la teoria elitista, el pluralisme reconeix la participació de diversos grups que no necessàriament formen part de l'aristocràcia. Les parts que competeixen en el pluralisme es caracteritzen per l'heterogeneïtat ideològica i social, independentment dels recursos econòmics que tinguin.
rdf:langString
Pluralismus v politické teorii (z latinského pluralis, množný, vícerý) označuje moderní přesvědčení, že svobodná společnost se může udržet jen tehdy, pokud v ní o výkon státní moci volně soutěží více rovnoprávných uchazečů. Tento názor se opírá o následující skutečnosti: K pluralistickému názoru patří proto také decentralizace moci a rozhodování, podpora zájmového sdružování na různých úrovních a konečně princip subsidiarity: o věcech se má rozhodovat na té nejnižší možné úrovni, kde o nich lze rozhodnout kompetentně a věcně správně.
rdf:langString
Pluralismus, verstanden als empirischer Begriff der Politikwissenschaft, beschreibt den Umstand, dass in einer politischen Gemeinschaft eine Vielzahl freier Individuen und eine Vielfalt von gesellschaftlichen Kräften respektiert werden, die in einem Wettbewerb untereinander stehen. Die Vielfalt zeigt sich in konkurrierenden Verbänden und in Meinungen, Ideen, Werten und Weltanschauungen Einzelner.
rdf:langString
El pluralismo político es un principio ideológico que considera la división de la sociedad en diversos grupos sociales con ideas e intereses diferentes como una fortaleza y no como una debilidad. Así, los defensores de este principio «creen que una sociedad debería tener muchos centros de poder y que, gracias al compromiso y al consenso, la política debería reflejar los intereses y los valores de tantos grupos diferentes como sea posible». Su principal ideólogo fue Robert Dahl. Según Philippe C. Schmitter, el pluralismo puede definirse de la siguiente manera:
rdf:langString
Pluralisme (bahasa Inggris: pluralism), terdiri dari dua kata plural (beragam) dan isme (paham) yang berarti paham atas keberagaman. Secara luas, pluralisme merupakan paham yang menghargai adanya perbedaan dalam suatu masyarakat dan memperbolehkan kelompok yang berbeda tersebut untuk tetap menjaga keunikan budayanya masing-masing. Berdasarkan Webster's Revised Unabridged Dictionary arti pluralisme adalah:
* hasil atau keadaan menjadi plural.
* keadaan seorang pluralis; memiliki lebih dari satu tentang keyakinan.
rdf:langString
Pluralism as a political philosophy is the recognition and affirmation of diversity within a political body, which is seen to permit the peaceful coexistence of different interests, convictions, and lifestyles. While not all political pluralists advocate for a pluralist democracy, this is most common as democracy is often viewed as the most fair and effective way to moderate between the discrete values. As put by arch-pluralist Isaiah Berlin, "let us have the courage of our admitted ignorance, of our doubts and uncertainties. At least we can try to discover what others ... require, by ... making it possible for ourselves to know men as they truly are, by listening to them carefully and sympathetically, and understanding them and their lives and their needs... ." Pluralism thus tries to enc
rdf:langString
En sciences sociales, le pluralisme est un système d'organisation politique qui reconnaît et accepte la diversité des opinions et de leurs représentants. Le pluralisme ne va pas de soi, il s'oppose aux tendances naturelles de tout pouvoir à développer son système de défenses conscient et inconscient à toute idée différente. Il est un acquis éducatif ou une lente construction.
rdf:langString
Pluralizm polityczny – w państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujących różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej. Zasada pluralizmu politycznego wywodzi się z idei wolności jednostki oraz równości wszystkich obywateli w suwerennym i zróżnicowanym społeczeństwie demokratycznym.
rdf:langString
Pluralism är ett begrepp inom politisk filosofi som beskriver hur organisationer och påverkar politiken. Det kan röra sig om hur fackföreningar, arbetsgivarorganisationer, religiösa samfund och politiska partier fungerar, hur de påverkas av samhället och hur de agerar politiskt. Betoningen ligger på organisationernas självständighet dels från staten, dels från varandra, för att kunna beskriva ett samhälle som pluralistiskt. Begreppet har även en värderande dimension på så vis att många författare som har beskrivit pluralism och pluralistiska samhällen även anser att pluralism är något bra. Vissa politiska tänkare har till och med hävdat att pluralism är en inneboende egenskap hos alla moderna politiska system, något som under 1900-talet har ifrågasatts i och med totalitära staters framväx
rdf:langString
Полити́ческий плюрали́зм — это принцип, содействующий существованию многообразия политических сил с конкуренцией между ними за представительство в органах государственной власти. Институты полиархии создают условия для появления независимых и разнообразных организаций, играющих важную роль в политической жизни страны, что влечёт за собой политический плюрализм. Политический плюрализм предполагает легальное столкновение интересов, дискуссии между сторонниками различных точек зрения. Другими словами — многопартийность.
rdf:langString
rdf:langString
تعددية (فلسفة سياسية)
rdf:langString
Pluralisme polític
rdf:langString
Pluralismus (politická teorie)
rdf:langString
Pluralismus (Politik)
rdf:langString
Pluralismo político
rdf:langString
Pluralisme
rdf:langString
Pluralisme
rdf:langString
Pluralismo
rdf:langString
多元論
rdf:langString
다원주의
rdf:langString
Pluralisme (sociale wetenschappen)
rdf:langString
Pluralism (political philosophy)
rdf:langString
Pluralizm polityczny
rdf:langString
Pluralismo político
rdf:langString
Политический плюрализм
rdf:langString
Pluralism (politisk filosofi)
rdf:langString
多元
rdf:langString
Політичний плюралізм
xsd:integer
201537
xsd:integer
1105173865
rdf:langString
La teoria pluralista de l'estat (o pluralisme polític) estipula que en la participació representativa existeixen diverses elits competint per obtenir el poder polític. El seu principal ideòleg és Robert Dahl. A diferència de la teoria elitista, el pluralisme reconeix la participació de diversos grups que no necessàriament formen part de l'aristocràcia. Les parts que competeixen en el pluralisme es caracteritzen per l'heterogeneïtat ideològica i social, independentment dels recursos econòmics que tinguin. Segons la definició aportada per , el pluralisme es pot definir com un «sistema de representació d'interessos en què les unitats constitutives estan organitzades en un nombre no especificat de categories múltiples, voluntàries, competitives, no jeràrquicament ordenades i autodeterminades, que no estan especialment autoritzades, reconegudes, subsidiades, creades o d'alguna manera controlades per l'Estat en la selecció de dirigents o l'articulació dels seus interessos, i que no exerceixen un monopoli de l'activitat representativa dins de les seves respectives categories».
rdf:langString
Pluralismus v politické teorii (z latinského pluralis, množný, vícerý) označuje moderní přesvědčení, že svobodná společnost se může udržet jen tehdy, pokud v ní o výkon státní moci volně soutěží více rovnoprávných uchazečů. Tento názor se opírá o následující skutečnosti:
* prostředky této moci v posledních staletích nesmírně rostou, takže stát dnes může své občany velice účinně omezovat v jejich svobodách;
* v moderní společnosti nelze očekávat, že by se na podstatných věcech všichni shodli;
* přesto je třeba, aby i menšinové názory a zájmy byly ve státní politice nějak zastoupeny;
* tyto zájmy a postoje se navíc často velmi rychle mění, což může nejspíše postihnout volná soutěž politických stran;
* občanstvo moderních společností se také mění díky rostoucí migraci a mobilitě;
* velká část občanů vystupuje v různých rolích, kde hájí dosti odlišné zájmy a názory;
* hodnotově a názorově neutrální moderní stát je v důsledku toho také velice labilní; zachování základního rámce svobody a práva může tak nejspíše zajistit zřetelná pluralita. Jen tak je totiž naděje, že se aspoň část politické reprezentace případně postaví proti přirozeným tendencím k autoritativní vládě. K pluralistickému názoru patří proto také decentralizace moci a rozhodování, podpora zájmového sdružování na různých úrovních a konečně princip subsidiarity: o věcech se má rozhodovat na té nejnižší možné úrovni, kde o nich lze rozhodnout kompetentně a věcně správně.
rdf:langString
التعددية، (بالإنجليزية: Pluralism)، التعددية كفلسفة سياسية، هي الاعتراف والتأكيد على التنوع داخل الهيكل السياسي، والتي يُنظر إليها على أنها تسمح بالتعايش السلمي، بين المصالح والمعتقدات، وأنماط الحياة المختلفة. بينما لا يدعو جميع التعدديين السياسيين، إلى ، إلا أن هذا هو الأكثر شيوعًا، حيث غالبًا ما يُنظر إلى الديمقراطية على أنها أكثر طريقة عادلة، وفعالة للتوسط بين القيم المنفصلة. وكما قال أشعيا برلين، زعيم التعددية، «دعونا نتحلى بشجاعة جهلنا المعترف به وشكوكنا وشكوكنا. على الأقل يمكننا أن نحاول اكتشاف ما يطلبه الآخرون... عن طريق... تمكين أنفسنا من معرفة الرجال كما هم، من خلال الاستماع إليهم بعناية وتعاطف وفهمهم وحياتهم واحتياجاتهم...». وبالتالي، تحاول التعددية تشجيع أفراد المجتمع على استيعاب خلافاتهم، عن طريق تجنب التطرف (الالتزام بقيمة واحدة فقط، أو على الأقل رفض الاعتراف بالآخرين على أنهم شرعيون) والانخراط في حوار بحسن نية. يسعى التعدديون أيضًا إلى بناء أو إصلاح المؤسسات الاجتماعية، لكي تعكس وتوازن المبادئ المتنافسة. واحدة من الحجج الأكثر شهرة للتعددية المؤسسية، جاءت من جيمس ماديسون، في . خشي ماديسون من أن الحزبية، ستؤدي إلى القتال في الجمهورية الأمريكية الجديدة، وكرس هذه الورقة للتساؤل حول أفضل طريقة لتجنب مثل هذا الحدوث. ويفترض أنه لتجنب الحزبية، من الأفضل السماح للعديد من الفصائل المتنافسة (الدعوة إلى مبادئ أساسية مختلفة) لمنع أي شخص من الهيمنة على النظام السياسي. ويعتمد ذلك، إلى حد ما، على سلسلة من الاضطرابات التي تغير من تأثير الجماعات لتجنب الهيمنة المؤسسية وضمان المنافسة. مثل إدموند بيرك، يتعلق هذا الرأي بالتوازن، وإخضاع أي مبدأ تجريدي واحد لتعددية أو انسجام واقعي للمصالح. تدرك التعددية، أن بعض الشروط قد تجعل التفاوض بحسن نية مستحيلاً، وبالتالي فهي تركز أيضًا على أفضل الهياكل المؤسسية، التي يمكن أن تعدل أو تمنع مثل هذا الموقف. تدعو التعددية إلى التصميم المؤسسي بما يتماشى مع شكل من الواقعية العملية هنا، مع الاعتماد الأولي للهياكل الاجتماعية التاريخية القائمة المناسبة عند الضرورة. «التعددية»، بالمعنى العام، تأكيد وقبول للتنوع بكافة أشكاله. يستخدم هذا المصطلح غالبا بعدة طرق في العديد من القضايا. ففي السياسة، يكون تأكيد التنوع في الاهتمامات والمعتقدات للمواطنين، أحد أهم خواص الديمقراطيات الحديثة. أما في العلوم فيستخدم المصطلح ليشير إلى أن عدة نظريات، أو طرق أو وجهات نظر مقبولة وممكنة لتفسير ظاهرة ما. وان هذا الموقف هو المفتاح الأساس لتطور العلوم. يستخدم المصطلح أيضا في سياقات دينية أو فلسفية.
rdf:langString
Pluralismus, verstanden als empirischer Begriff der Politikwissenschaft, beschreibt den Umstand, dass in einer politischen Gemeinschaft eine Vielzahl freier Individuen und eine Vielfalt von gesellschaftlichen Kräften respektiert werden, die in einem Wettbewerb untereinander stehen. Die Vielfalt zeigt sich in konkurrierenden Verbänden und in Meinungen, Ideen, Werten und Weltanschauungen Einzelner. Pluralismus als normative politische Idee bedeutet, dass dieser Wettbewerb unterschiedlicher und entgegengesetzter Interessen als legitim anerkannt und als wünschenswert betrachtet wird. Keiner gesellschaftlichen Gruppe darf erlaubt werden, anderen ihre Überzeugung aufzuzwingen. Das würde die prinzipielle Offenheit pluralistischer Gemeinschaften gefährden. In einer pluralistischen Gesellschaft wird es in der Regel kein absolutes Machtzentrum geben, Macht wird auf verschiedene Institutionen verteilt. Entscheidungsbefugnis kann zudem nur auf Zeit an einzelne Personen delegiert werden. Minderheiten stehen unter Schutz und abweichende Meinungen haben einen legitimen Platz in einer pluralistischen Gesellschaft.
rdf:langString
El pluralismo político es un principio ideológico que considera la división de la sociedad en diversos grupos sociales con ideas e intereses diferentes como una fortaleza y no como una debilidad. Así, los defensores de este principio «creen que una sociedad debería tener muchos centros de poder y que, gracias al compromiso y al consenso, la política debería reflejar los intereses y los valores de tantos grupos diferentes como sea posible». Su principal ideólogo fue Robert Dahl. A diferencia de la teoría elitista, el pluralismo reconoce la participación de varios grupos que no necesariamente forman parte de la élite. Las partes que compiten en el pluralismo se caracterizan por la heterogeneidad ideológica y social, independientemente de los recursos económicos que posean. También es opuesto al populismo por la misma razón que se opone al elitismo: porque ambos defienden una visión dualista de la sociedad —en el populismo: «el pueblo» (sano) frente a «la élite» (corrupta); en el elitismo: la «élite» moral, cultural e intelectualmente superior al «pueblo» peligroso, deshonesto y vulgar—. Según Philippe C. Schmitter, el pluralismo puede definirse de la siguiente manera: Sistema de representación de intereses en el que las unidades constitutivas están organizadas en un número no especificado de categorías múltiples, voluntarias, competitivas, no jerárquicamente ordenadas y autodeterminadas, que no están especialmente autorizadas, reconocidas, subsidiadas, creadas o de algún modo controladas por el Estado en la selección de dirigentes o la articulación de sus intereses, y que no ejercen un monopolio de la actividad representativa dentro de sus respectivas categorías. La Constitución Española de 1978 en su artículo 1.1. reconoce al pluralismo político como uno de los «valores superiores de su ordenamiento jurídico» junto con la libertad, la justicia y la igualdad.
rdf:langString
En sciences sociales, le pluralisme est un système d'organisation politique qui reconnaît et accepte la diversité des opinions et de leurs représentants. Le pluralisme ne va pas de soi, il s'oppose aux tendances naturelles de tout pouvoir à développer son système de défenses conscient et inconscient à toute idée différente. Il est un acquis éducatif ou une lente construction. En effet, tout groupe humain a tendance à étouffer les formes d'esprit critique et d'indépendance, à développer ses codes d'appartenance, ses propres concepts spécifiques et codes de soumission de la pensée. Le groupe facilite la glorification de sa propre pensée (pensée dominante, courant dominant, pensée unique, mainstream, pensée de groupe). Pour se construire le groupe développe des concepts identitaires par oppositions.
rdf:langString
Pluralism as a political philosophy is the recognition and affirmation of diversity within a political body, which is seen to permit the peaceful coexistence of different interests, convictions, and lifestyles. While not all political pluralists advocate for a pluralist democracy, this is most common as democracy is often viewed as the most fair and effective way to moderate between the discrete values. As put by arch-pluralist Isaiah Berlin, "let us have the courage of our admitted ignorance, of our doubts and uncertainties. At least we can try to discover what others ... require, by ... making it possible for ourselves to know men as they truly are, by listening to them carefully and sympathetically, and understanding them and their lives and their needs... ." Pluralism thus tries to encourage members of society to accommodate their differences by avoiding extremism (adhering solely to one value, or at the very least refusing to recognize others as legitimate) and engaging in good faith dialogue. Pluralists also seek the construction or reform of social institutions in order to reflect and balance competing principles. One of the more famous arguments for institutional pluralism came from James Madison in The Federalist paper number 10. Madison feared that factionalism would lead to in-fighting in the new American republic and devotes this paper to questioning how best to avoid such an occurrence. He posits that to avoid factionalism, it is best to allow many competing factions (advocating different primary principles) to prevent any one from dominating the political system. This relies, to a degree, on a series of disturbances changing the influences of groups so as to avoid institutional dominance and ensure competition. Like Edmund Burke, this view concerns itself with balance, and subordinating any single abstract principle to a plurality or realistic harmony of interests. Pluralism recognizes that certain conditions may make good-faith negotiation impossible, and therefore also focuses on what institutional structures can best modify or prevent such a situation. Pluralism advocates institutional design in keeping with a form of pragmatic realism here, with the preliminary adoption of suitable existing socio-historical structures where necessary. One of the problems plaguing any discussion of pluralism is that it is a multi-faceted concept. There are at least four distinct ways in which the term pluralism has been used. William E. Connolly challenges older theories of pluralism by arguing for pluralization as a goal rather than as a state of affairs. Connolly's argument for the "multiplication of factions" follows James Madison's logic in engaging groups, constituencies, and voters at both the micro and macro level. Essentially, he has shifted the theory from a conservative theory of order, to a progressive theory of democratic contestation and engagement. Connolly introduces the distinction between pluralism and pluralization. Pluralism, whether the interest-group pluralism of Robert A. Dahl or political liberalism's "reasonable" pluralism, is oriented towards existing diversity of groups, values, and identities competing for political representation. Pluralization, by contrast, names the emergence of new interests, identities, values, and differences raising claims to representation not currently legible within the existing pluralist imaginary.
rdf:langString
Pluralisme (bahasa Inggris: pluralism), terdiri dari dua kata plural (beragam) dan isme (paham) yang berarti paham atas keberagaman. Secara luas, pluralisme merupakan paham yang menghargai adanya perbedaan dalam suatu masyarakat dan memperbolehkan kelompok yang berbeda tersebut untuk tetap menjaga keunikan budayanya masing-masing. Berdasarkan Webster's Revised Unabridged Dictionary arti pluralisme adalah:
* hasil atau keadaan menjadi plural.
* keadaan seorang pluralis; memiliki lebih dari satu tentang keyakinan. Pluralisme juga dapat berarti kesediaan untuk menerima keberagaman (pluralitas), artinya untuk hidup secara toleran pada tatanan masyarakat yang berbeda suku, gologan, agama,adat, hingga pandangan hidup. Pluralisme mengimplikasikan pada tindakan yang bermuara pada pengakuan kebebasan beragama, kebebasan berpikir, atau kebebasan mencari informasi, sehingga untuk mencapai pluralisme diperlukan adanya kematangan dari kepribadian seseorang dan/atau sekelompok orang.
rdf:langString
Il pluralismo, nelle scienze sociali, è la condizione di una società in cui individui e gruppi diversi per etnia, religione, cultura, orientamento politico o altro, coesistono nella tolleranza reciproca, conservando un'autonoma partecipazione alla vita pubblica e mantenendo una gestione autonoma delle proprie tradizioni culturali o ideologiche. Nella filosofia il pluralismo indica invece una concezione che considera la realtà costituita da una pluralità di principi considerati tutti come fondamentali e non riducibili uno all'altro, al contrario del monismo.
rdf:langString
( 비슷한 이름의 다윈주의에 관해서는 해당 문서를 참조하십시오.) 다원주의(多元主義, Pluralism)는 다양성을 인정하고, 다양한 의견을 존중하겠다는 입장을 말한다. 흥미, 관심, 문화, 신념의 다양성을 존중하는 것은 현대 민주주의의 철칙 중 하나이다. 현대사회는 개인적 혹은 집단 차원에 관한 상이한 인식과 이해(理解)를 구현하는 다양한 삶의 방식을 가진다.
rdf:langString
Pluralisme is het bestaan van verschillende sociale en in een samenleving, zoals de overheid, de rechtspraak, het bedrijfsleven, de vakbeweging, de pers en de kerk met elk eigen belangen waarbij er sprake is van een zeker machtsevenwicht. In die zin wordt het wel gezien als een tegenhanger van totalitarisme.
rdf:langString
多元論（たげんろん、英: pluralism）また多元主義（たげんしゅぎ）とは、「人」として多様性を容認・肯定・保護する国家方針を指す。国民の様々な宗教・人種・性別・性的指向・学歴・愛好を尊重し、少なくとも価値観の違い二つの政党が並存できることを国家の目標とする。 多元主義の代表的な理論家はロバート・ダール、デビッド・トルーマン、シーモア・M・リプセットなどが挙げられ、特にロバート・ダールは1974年に書いた多元主義の名作『Who Governs?』では詳しく論述がされている。
rdf:langString
Pluralismo é, num sentido amplo, o reconhecimento da diversidade. O conceito é usado, frequentemente de modos diversos, numa ampla gama de questões. Em política, é o reconhecimento de que vários partidos possuem igual direito ao exercício do poder político segundo procedimentos eleitorais claramente definidos. Desta forma, o pluralismo político é uma das mais importantes características da democracia moderna, na qual pequenos partidos políticos também são ouvidos e têm direito a voto.
rdf:langString
Pluralism är ett begrepp inom politisk filosofi som beskriver hur organisationer och påverkar politiken. Det kan röra sig om hur fackföreningar, arbetsgivarorganisationer, religiösa samfund och politiska partier fungerar, hur de påverkas av samhället och hur de agerar politiskt. Betoningen ligger på organisationernas självständighet dels från staten, dels från varandra, för att kunna beskriva ett samhälle som pluralistiskt. Begreppet har även en värderande dimension på så vis att många författare som har beskrivit pluralism och pluralistiska samhällen även anser att pluralism är något bra. Vissa politiska tänkare har till och med hävdat att pluralism är en inneboende egenskap hos alla moderna politiska system, något som under 1900-talet har ifrågasatts i och med totalitära staters framväxt som Sovjetunionen och Nazityskland. Bakgrunden till begreppet kan delvis hänvisas till en juridisk debatt i början av 1900-talet mellan de som menade att staten ensamt var suverän och de kritiker av detta som argumenterade för en juridisk pluralism. Förespråkare för den juridiska pluralismen menade att staten saknade rätt att underkasta sig vissa typer av organisationer som trossamfund och fackföreningar, och att staten därmed inte kunde ses som ensamt suverän. Utöver den rent juridiska argumentationen så menade kritikerna även att en stat som försökte åstadkomma fullkomlig suveränitet vore moraliskt förkastlig. Tongivande förespråkare för den juridiska pluralismen var Léon Duguit i Frankrike och Harold Laski i Storbritannien. Efter flera decenniers vila - särskilt under 1930- och 40-talen - dök begreppet så upp igen under efterkrigstiden och en debatt om pluralismen tog fart. På 50- och 60-talet började vissa forskare man se pluralism som en grundläggande beståndsdel av moderna demokratier, då alla demokratier på ett eller annat sätt hade organisationer som var fristående från staten och varandra. Förespråkarna för detta synsätt argumenterade för att intressegrupper hade möjligheter att påverka politiska beslut i olika riktningar och att det gick att bevisa empiriskt. Kritikerna mot det synsättet menade att varje samhälle hade en elit eller dominerande klass som härskade och satte ramarna för det sociala livet. Marxistiskt influerade kritiker menade dessutom att den förhärskande klassen var en direkt konsekvens av hur det kapitalistiska samhället var uppbyggd. Möjligen kunde pluralism åstadkommas om kapitalismen försvann, menade marxisterna.
rdf:langString
Pluralizm polityczny – w państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujących różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej. Zasada ta zakłada wolność tworzenia partii politycznych i równorzędną rywalizację różnych ugrupowań bez stwarzania prawnie uprzywilejowanej pozycji dla jednej z nich. Przyznanie jednej partii roli kierowniczej, przewodniej jest sprzeczne z zasadą pluralizmu politycznego. Systemy partyjne w krajach, których ustrojem jest demokracja parlamentarna, funkcjonują w oparciu o trzy podstawowe zasady: pluralizmu politycznego, wolnej gry sił politycznych oraz legalnej opozycji. Zasada pluralizmu politycznego wywodzi się z idei wolności jednostki oraz równości wszystkich obywateli w suwerennym i zróżnicowanym społeczeństwie demokratycznym. W systemie demokracji pluralistycznej społeczeństwo postrzegane jest jako całość złożona z jednostek i grup społecznych, które dążą do realizacji własnych interesów. Społeczeństwo jest silnie zróżnicowane pod względem politycznym, ekonomicznym - jest więc pluralistycznie zbudowane. Jednostki dla osiągnięcia wspólnych celów organizują się tworząc organizacje polityczne, ideologiczne, kulturowe o charakterze dobrowolnym. Organizacje te na drodze wzajemnej walki i konkurencji, respektując obowiązujące reguły demokratyczne, dążą do zdobycia władzy. Zasada pluralizmu politycznego odnosi się tylko do partii działających legalnie, akceptujących podstawowe zasady ustroju państwa, zawarte w konstytucji tego państwa. Przeciwieństwem pluralizmu politycznego jest zasada koncentracji i monopolizacji władzy. W koncepcjach socjalistycznych uprzywilejowaną pozycję miała partia klasy robotniczej. Istnieją dwie propozycje sprzyjające urzeczywistnieniu zasady pluralizmu politycznego. Jedna z nich zakłada, że należy w większym stopniu niż dotychczas otworzyć systemy partyjne na zróżnicowane interesy społeczne. Druga postuluje przyznanie szerokich prerogatyw organizacjom społecznym oraz dopuszczenie do rywalizacji różnych grup społecznych. Obie koncepcje mają na celu zapobieganie monopolizacji władzy w rękach jednej partii czy organizacji.
rdf:langString
Полити́ческий плюрали́зм — это принцип, содействующий существованию многообразия политических сил с конкуренцией между ними за представительство в органах государственной власти. Институты полиархии создают условия для появления независимых и разнообразных организаций, играющих важную роль в политической жизни страны, что влечёт за собой политический плюрализм. Политический плюрализм предполагает легальное столкновение интересов, дискуссии между сторонниками различных точек зрения. Другими словами — многопартийность. Необходимыми, но недостаточными условиями для существования политического плюрализма являются демократия, идеологический плюрализм и идеологическое многообразие, свобода, в том числе политическая свобода, свобода слова и свобода массовой информации, многопартийная система, политическая оппозиция, честные и свободные выборы, парламентаризм и парламентская демократия, независимые от государства общественные организации. Политический плюрализм использует основные концепции социологического плюрализма (о равноправии факторов социального развития) для обоснования идеи многообразия политических доктрин и практических действий по их воплощению.
rdf:langString
多元或多元主义（英語：pluralism）在社會科學和政治哲學中，指不同種族、民族、宗教或社會群體在一個共同文明體或共同社會的框架下，持續並自主地參與及發展自有傳統文化或利益並且互相尊重以及互相學習、交流、合作。 在多元社會中，不同族群相互間展示尊重與容納，從而使他們可以安樂共存、相互間沒有衝突或同化。許多人認為多元是現代社會的最重要特徵之一，也是科學、社會、經濟等發展的關鍵性推動力量。 在威權主義或寡頭政治的社會，權力高度集中，各項決定由少數人做出。在多元社會，權力、決策過程及利益分享相對較為分散。人們相信這樣可以鼓勵社會成員更廣泛的參與、更大的約束感、以及更佳的成效。比如，多元主義對下列情形是重要的：公司、政治體、經濟體、科學界。在科研過程，多元主義是知識快速增長的重要因素。返回來，知識增長可以通過提高生產力、經濟增長、改善醫療等來增進人類福利。 在多元社會的觀念下，社會反對任何歧視的政策，認為在多元文化的社會中，任何人不論性別、種族、民族、宗教、身心障礙(故年齡、疾病之身心差異亦不該受歧視)、性傾向，都不應有任何歧視(分類歸因的輕視或敵視或誤解)或差別對待，多元社會應互相包容和彼此尊重，任何人的自由意見和立場都必須尊重。多元的社會是對自由的保障。
rdf:langString
Політичний плюралізм — характеристика політичної системи суспільства, за якої соціальні групи мають можливість висловлювати власні позиції через своїх представників у політичних і громадських організаціях. Плюралізм передбачає різні позиції, погляди, що відображають розмаїтість інтересів у суспільстві. Іншими словами — багатопартійність.
xsd:nonNegativeInteger
10665