Pietro Ottoboni (cardinal)

http://dbpedia.org/resource/Pietro_Ottoboni_(cardinal) an entity of type: Thing

Pietro Ottoboni (2. července 1667 Benátky – 29. února 1740 Řím) byl italský kardinál, mecenáš umění a libretista. Pocházel z benátského šlechtického rodu . Je považován za posledního kardinála nepota v dějinách církve, protože ho kardinálem 7. listopadu 1689 jmenoval jeho prastrýc Alexandr VIII., který se původně jmenoval rovněž Pietro Ottoboni. rdf:langString
Pietro Ottoboni (* 2. Juli 1667 in Venedig; † 28. Februar 1740 in Rom) war ein italienischer Kardinal, Mäzen und Librettist. Er gilt als der letzte Kardinalnepot. rdf:langString
Pietro Ottoboni (2 July 1667 – 28 February 1740) was an Italian cardinal and grandnephew of Pope Alexander VIII, who was also born Pietro Ottoboni. He is remembered especially as a great patron of music and art. Ottoboni was the last person to hold the curial office of Cardinal-nephew, which was abolished by Alexander's successor, Pope Innocent XII, in 1692. Ottoboni '"loved pomp, prodigality, and sensual pleasure, but was in the same time kind, ready to serve and charitable". rdf:langString
Pietro Ottoboni (2 Juli 1667 – 29 Februari 1740) adalah seorang kardinal Italia dan anak dari keponakan Paus Aleksander VIII (yang juga memiliki nama lahir Pietro Ottoboni). Ia secara khusus diingat sebagai pelindung musik dan kesenian. Ottoboni adalah orang terakhir yang memegang jabatan Kardinal keponakan, yang kemudian dihapuskan oleh pengganti Aleksander VIII, Paus Innosensius XII, pada 1692. rdf:langString
Pietro Ottoboni (Venezia, 2 luglio 1667 – Roma, 29 febbraio 1740) è stato un cardinale, grande mecenate artistico italiano. Stemma di Casa Ottoboni rdf:langString
Pietro Ottoboni (ur. 2 lipca 1667 w Wenecji, zm. 29 lutego 1740 w Rzymie) – włoski kardynał. rdf:langString
Pietro Kardinaal Ottoboni (Venetië, 2 juli 1667 - Rome, 29 februari 1740) was een Italiaans (Venetiaans) edelman. Ottoboni was een van de rijkste mannen in Europa en een van de grote maecenassen van zijn tijd. rdf:langString
Pietro Ottoboni, född 2 juli 1667 i Venedig, död 29 februari 1740 i Rom, var en italiensk kardinal och betydande konstmecenat. Han var ärkepräst av San Giovanni in Laterano från 1730 till 1740. Som mecenat gynnade han bland andra Filippo Juvarra, , Sebastiano Conca, Sebastiano Ricci, och Giuseppe Maria Crespi. rdf:langString
Pietro Ottoboni (Veneza, 2 de julho de 1667 - Roma, 29 de fevereiro de 1740) foi um cardeal e mecenas italiano. É especialmente relembrado como um generoso e importante patrono da música e arte da sua época. Ottoboni foi o último homem a deter o ofício curial de cardeal-sobrinho, que seria abolido pelo sucessor do seu tio Alexandre VIII, o Papa Inocêncio XII, em 1692. Ottoboni "amava a pompa, o desperdício, e o prazer sensual, mas era simultaneamente gentil, pronto a servir e caridoso". rdf:langString
Pietro Ottoboni (Venecia, 2 de julio de 1667-Roma, 29 de febrero de 1740) fue un cardenal y mecenas italiano. Sobrino del papa Alejandro VIII, fue erigido al cardenalato con el título de inmediatamente después de haber recibido las órdenes menores en 1689. Rápidamente fue nombrado Secretario de Estado y gobernador de Fermo, Tívoli y Capranica. Enseguida destacó en el ambiente romano por su munificencia y su mecenazgo de artistas, poetas y músicos. Miembro de la Accademia dell'Arcadia, Ottoboni atrajo a su pequeña corte -situada en el Palacio de la Cancillería-, a compositores importantísimos, tales como Arcangelo Corelli, Alessandro Scarlatti y Georg Friedrich Haendel, quienes le dedicaron algunas de sus obras más importantes. rdf:langString
Pietro Ottoboni, né le 2 juillet 1667 à Venise, alors dans la République de Venise, et mort le 29 février 1740 à Rome, est un cardinal italien de l'Église catholique de la seconde moitié du XVIIe et du début du XVIIIe siècle, nommé par le pape Alexandre VIII dont il est le petit-neveu. Pietro Ottoboni exerce diverses fonctions au sein de la Curie romaine, notamment au Tribunal suprême de la Signature apostolique. rdf:langString
Пьетро Оттобони (итал. Pietro Ottoboni; 2 июля 1667, Венеция, Венецианская республика — 29 февраля 1740, Рим, Папская область) — итальянский куриальный кардинал. Вице-канцлер Святой Римской Церкви с 14 ноября 1689 по 29 февраля 1740. Секретарь Верховной Священной Конгрегации Римской и Вселенской Инквизиции с 14 июня 1726 по 29 февраля 1740. Архипресвитер патриаршей Либерийской базилики и патриаршей Латеранской базилики с 1730 по 1740. Вице-декан Священной Коллегии Кардиналов с 15 декабря 1734 по 3 сентября 1738. Декан Священной Коллегии Кардиналов и префект Священной Конгрегации Церемониала с 3 сентября 1738 по 29 февраля 1740. Кардинал-дьякон с титулярной диаконией Сан-Лоренцо-ин-Дамазо с 7 ноября 1689 по 26 июня 1724. Кардинал-священник с титулом церкви Сан-Лоренцо-ин-Дамазо с 26 июня 17 rdf:langString
rdf:langString Pietro Ottoboni (kardinál)
rdf:langString Pietro Ottoboni (Kardinal)
rdf:langString Pietro Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni (kardinal)
rdf:langString Pietro Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni (1667-1740)
rdf:langString Pietro Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni (cardinal)
rdf:langString Pietro Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni (cardeal)
rdf:langString Pietro Ottoboni (kardinal)
rdf:langString Оттобони, Пьетро
rdf:langString Pietro Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni
xsd:date 1740-02-29
xsd:date 1667-07-02
xsd:integer 2794567
xsd:integer 1104907051
xsd:date 1724-07-13
xsd:date 1724-07-14
xsd:date 1667-07-02
rdf:langString Cardinal Pietro Ottoboni, portrait by Francesco Trevisani. The Bowes Museum, Barnard Castle, County Durham, England
xsd:date 1689-11-07
xsd:date 1740-02-29
xsd:date 1740-02-29
rdf:langString Cardinal
rdf:langString Pietro Ottoboni (2. července 1667 Benátky – 29. února 1740 Řím) byl italský kardinál, mecenáš umění a libretista. Pocházel z benátského šlechtického rodu . Je považován za posledního kardinála nepota v dějinách církve, protože ho kardinálem 7. listopadu 1689 jmenoval jeho prastrýc Alexandr VIII., který se původně jmenoval rovněž Pietro Ottoboni.
rdf:langString Pietro Ottoboni (* 2. Juli 1667 in Venedig; † 28. Februar 1740 in Rom) war ein italienischer Kardinal, Mäzen und Librettist. Er gilt als der letzte Kardinalnepot.
rdf:langString Pietro Ottoboni (Venecia, 2 de julio de 1667-Roma, 29 de febrero de 1740) fue un cardenal y mecenas italiano. Sobrino del papa Alejandro VIII, fue erigido al cardenalato con el título de inmediatamente después de haber recibido las órdenes menores en 1689. Rápidamente fue nombrado Secretario de Estado y gobernador de Fermo, Tívoli y Capranica. Enseguida destacó en el ambiente romano por su munificencia y su mecenazgo de artistas, poetas y músicos. Miembro de la Accademia dell'Arcadia, Ottoboni atrajo a su pequeña corte -situada en el Palacio de la Cancillería-, a compositores importantísimos, tales como Arcangelo Corelli, Alessandro Scarlatti y Georg Friedrich Haendel, quienes le dedicaron algunas de sus obras más importantes. Su regreso a Venecia en 1726 fue celebrado triunfalmente con festejos y conciertos musicales, entre los cuales destacó una colección de arias que se tituló L'Andromeda liberata, una de las cuales fue escrita por Antonio Vivaldi. En las artes figurativas, se preocupó del sepulcro de su tío, el papa Alejandro VIII, en la Basílica de San Pedro de Roma (1695-1725) y encargó a Filippo Juvarra el teatro (hoy perdido) del Palacio de la Cancillería. Pietro Ottoboni también fue responsable de la ola de que caracterizó la pintura romana a finales del siglo XVII y comienzos del XVIII: trabajaron para él Francesco Trevisani y Sebastiano Ricci. Encargó en 1712 la importantísima serie de los Siete Sacramentos al boloñés Giuseppe Maria Crespi (actualmente en Dresde). Otro artista a su servicio fue Sebastiano Conca. Además de Filippo Juvarra, el cardenal Ottoboni tenía en sus dependencias a otros arquitectos de la calidad de , Giovanni Battista Vaccarini, y . Sin embargo, su crónica carencia de fondos le impidió hacer obras importantes en la basílica de la que, como cardenal, era titular, . En 1735 donó su colección de antigüedades a los Museos Capitolinos de Roma. Pietro Ottoboni fue también obispo de y de Frascati y arcipreste de las basílicas romanas de San Juan de Letrán y Santa Maria Maggiore. Se preocupó de que los restos mortales del compositor Arcangelo Corelli se sepultaran en el Panteón de Roma.
rdf:langString Pietro Ottoboni, né le 2 juillet 1667 à Venise, alors dans la République de Venise, et mort le 29 février 1740 à Rome, est un cardinal italien de l'Église catholique de la seconde moitié du XVIIe et du début du XVIIIe siècle, nommé par le pape Alexandre VIII dont il est le petit-neveu. Pietro Ottoboni exerce diverses fonctions au sein de la Curie romaine, notamment au Tribunal suprême de la Signature apostolique. Le cardinal Ottoboni est un grand mécène d'arts, surtout de compositeurs comme Arcangelo Corelli, Georg Friedrich Haendel et Antonio Vivaldi et écrit même des textes pour des cantates mises en musique par ceux-ci. Il fut le dernier à porter le titre curial de cardinal-neveu, qui fut aboli dès 1692 par le pape Innocent XII, successeur d'Alexandre VIII sur le siège pontifical. Ottoboni aimait la pompe, la munificence, tout en étant aimable, prêt à servir et charitable.
rdf:langString Pietro Ottoboni (2 July 1667 – 28 February 1740) was an Italian cardinal and grandnephew of Pope Alexander VIII, who was also born Pietro Ottoboni. He is remembered especially as a great patron of music and art. Ottoboni was the last person to hold the curial office of Cardinal-nephew, which was abolished by Alexander's successor, Pope Innocent XII, in 1692. Ottoboni '"loved pomp, prodigality, and sensual pleasure, but was in the same time kind, ready to serve and charitable".
rdf:langString Pietro Ottoboni (2 Juli 1667 – 29 Februari 1740) adalah seorang kardinal Italia dan anak dari keponakan Paus Aleksander VIII (yang juga memiliki nama lahir Pietro Ottoboni). Ia secara khusus diingat sebagai pelindung musik dan kesenian. Ottoboni adalah orang terakhir yang memegang jabatan Kardinal keponakan, yang kemudian dihapuskan oleh pengganti Aleksander VIII, Paus Innosensius XII, pada 1692.
rdf:langString Pietro Ottoboni (Venezia, 2 luglio 1667 – Roma, 29 febbraio 1740) è stato un cardinale, grande mecenate artistico italiano. Stemma di Casa Ottoboni
rdf:langString Pietro Ottoboni (ur. 2 lipca 1667 w Wenecji, zm. 29 lutego 1740 w Rzymie) – włoski kardynał.
rdf:langString Pietro Kardinaal Ottoboni (Venetië, 2 juli 1667 - Rome, 29 februari 1740) was een Italiaans (Venetiaans) edelman. Ottoboni was een van de rijkste mannen in Europa en een van de grote maecenassen van zijn tijd.
rdf:langString Pietro Ottoboni, född 2 juli 1667 i Venedig, död 29 februari 1740 i Rom, var en italiensk kardinal och betydande konstmecenat. Han var ärkepräst av San Giovanni in Laterano från 1730 till 1740. Som mecenat gynnade han bland andra Filippo Juvarra, , Sebastiano Conca, Sebastiano Ricci, och Giuseppe Maria Crespi.
rdf:langString Pietro Ottoboni (Veneza, 2 de julho de 1667 - Roma, 29 de fevereiro de 1740) foi um cardeal e mecenas italiano. É especialmente relembrado como um generoso e importante patrono da música e arte da sua época. Ottoboni foi o último homem a deter o ofício curial de cardeal-sobrinho, que seria abolido pelo sucessor do seu tio Alexandre VIII, o Papa Inocêncio XII, em 1692. Ottoboni "amava a pompa, o desperdício, e o prazer sensual, mas era simultaneamente gentil, pronto a servir e caridoso".
rdf:langString Пьетро Оттобони (итал. Pietro Ottoboni; 2 июля 1667, Венеция, Венецианская республика — 29 февраля 1740, Рим, Папская область) — итальянский куриальный кардинал. Вице-канцлер Святой Римской Церкви с 14 ноября 1689 по 29 февраля 1740. Секретарь Верховной Священной Конгрегации Римской и Вселенской Инквизиции с 14 июня 1726 по 29 февраля 1740. Архипресвитер патриаршей Либерийской базилики и патриаршей Латеранской базилики с 1730 по 1740. Вице-декан Священной Коллегии Кардиналов с 15 декабря 1734 по 3 сентября 1738. Декан Священной Коллегии Кардиналов и префект Священной Конгрегации Церемониала с 3 сентября 1738 по 29 февраля 1740. Кардинал-дьякон с титулярной диаконией Сан-Лоренцо-ин-Дамазо с 7 ноября 1689 по 26 июня 1724. Кардинал-священник с титулом церкви Сан-Лоренцо-ин-Дамазо с 26 июня 1724 по 29 января 1725. Кардинал-епископ Сабины с 29 января 1725 по 24 июля 1730. Кардинал-епископ Фраскати с 24 июля 1730 по 15 декабря 1734. Кардинал-епископ Порто и Санта-Руфина с 15 декабря 1734 по 3 сентября 1738. Кардинал-епископ Остии и Веллетри с 3 сентября 1738 по 29 февраля 1740.
xsd:date 1726-06-14
xsd:date 1725-02-04
rdf:langString Archpriest of the Archbasilica of Saint John Lateran
rdf:langString Cardinal-bishop of Ostia e Velletri
rdf:langString Cardinal-priest of San Lorenzo in Damaso
xsd:nonNegativeInteger 9934
rdf:langString Secretary of the Congregation for Universal Inquisition

data from the linked data cloud