Persian alphabet

http://dbpedia.org/resource/Persian_alphabet an entity of type: Thing

الأبجدية الفارسية أو (بالفارسية: الفبای فارسی) نظام كتابة مبني في معظمه على الأبجدية العربية، مستعمل لكتابة اللغة الفارسية وغيرها، بخط فارسي أو بالنستعليق في الغالب. تشتمل الأبجدية الفارسية العربية على اثنين وثلاثين حرفاً. rdf:langString
Termín perská abeceda (persky الفبای فارسی‎‎‎) nebo persko-arabské písmo označuje modifikované arabské písmo, kterým se zapisuje moderní perština. Aby se mohly vyjádřit i hlásky v arabštině neexistující, vytvořila se pomocí akcentů další čtyři písmena. Další podobné úpravy abecedy se používají i u jiných národů, které také používají persko-arabské písmo (např. Kurdové). Zápis perského písma se v následujících bodech liší od latinky: * píše se zprava doleva * píše se výhradně psacím písmem, tj. písmena se ve slovech spojují * nezapisuje většinu samohlásek * nerozlišuje malá a velká písmena rdf:langString
L'alfabet persa és l'alfabet que s'empra per escriure el persa. És una varietat de l'alfabet àrab amb 32 caràcters principals. rdf:langString
Per la persa-araba skribo oni notas la persan lingvon. La taĝika dialekto tamen estas skribata per alia sistemo, nome per cirilaj literoj. rdf:langString
Abjad Persia Modern, atau abjad Arab-Persia, adalah Abjad Arab yang digunakan dalam bahasa Persia dengan empat huruf tambahan untuk menuliskan kosakata dalam bahasa Persia. Pelafalan huruf dalam bahasa Persia agak berbeda dengan pelafalan bahasa Arab. Bentuk serupa juga digunakan dalam bahasa Urdu. rdf:langString
L'alphabet perso-arabe est utilisé pour écrire le persan. C’est une forme modifiée de l'alphabet arabe qui comprend 32 caractères principaux. rdf:langString
페르시아 문자(الفبای فارسی alefbā-ye fārsi)는 페르시아어를 표기하기 위해 사용하는 문자이다. 기본적으로 아랍 문자를 이용하며, 페르시아어의 음운 표기를 위해서 아랍어에 없는 몇 개의 소리는 원래 문자에서 선이나 점을 더해 써서 표현한다. 총 32 글자로 이루어진 아브자드이다. rdf:langString
ペルシア文字(ペルシアもじ)あるいはペルシャ文字(ペルシャもじ)(ペルシア語: الفبای فارسی‎ アレフバーイェ・ファールスィー)とは、アラビア文字を元にして、ペルシア語を表すために改良がほどこされた文字体系を言う。32文字からなるアブジャドである。 rdf:langString
L'alfabeto arabo-persiano è un sistema di scrittura che si basava originariamente sull'alfabeto arabo. In principio usato esclusivamente nella lingua araba, l'alfabeto arabo fu modificato per adattarsi alla lingua persiana, aggiungendo quattro lettere پ [p], چ [tʃ], ژ [ʒ], e گ [ɡ]. Molte lingue che usano l'alfabeto arabo-persiano hanno lettere addizionali (e.g. jawi per l'indonesiano e malese). La scrittura arabo-persiana fu applicata all'alfabeto urdu, all', all', a Luri, all'alfabeto turco-ottomano, all', alla scrittura Punkubi Shahmukhi, al tataro, all'azero e a molti altri. rdf:langString
O alfabeto persa ou escrita perso-árabe é um sistema de escrita originalmente baseado no alfabeto árabe. Este último, inicialmente usado exclusivamente para a língua árabe, foi modificado para se adequar à língua persa (fârsi), tendo sido adicionadas quatro letras: [p], چ [tʃ], ژ [ʒ], e گ [ɡ]. Muitas línguas que usam a escrita perso-árabe acrescentam outras letras. Além de usado para escrever em persa, o alfabeto deu origem aos alfabetos , urdu, , , , turco otomano, , , , e outros. rdf:langString
Alfabet perski (perski: ایف ای فارسیل، نیای alefbā-ye fārsi) – system pisma powstały na bazie alfabetu arabskiego, używany do zapisu języka perskiego. Posiada cztery dodatkowe litery, które nie występują w alfabecie arabskim: پ [p], اس [č], ژ [ž], i ہو [ɡ]. Perskie pismo jest abdżadem pisanym wyłącznie kursywą, to znaczy, że większość liter w słowie łączy się wzajemnie, również na komputerach, które łączą je automatycznie. Litery mogą mieć różne formy w zależności od pozycji w wyrazie (początkowej, środkowej, końcowej albo samodzielnej). Zapisywane jest od prawej do lewej. rdf:langString
Перси́дская письменность (арабо-персидская письменность, персидский алфавит) — модифицированный вариант консонантной арабской письменности, приспособленный изначально для записи персидского языка (фарси). Современный вариант персидской письменности насчитывает 32 буквы и отличается от арабской прежде всего четырьмя дополнительными буквами для обозначения звуков, отсутствующих в арабском языке. В настоящее время используется для записи фарси — официального языка Ирана, а также его восточного варианта в Афганистане — языка дари. Из персидского варианта арабского письма (часто с дальнейшими модификациями и добавлением новых знаков) возникли письменности других языков Ирана, Южной и Средней Азии. rdf:langString
Det persiska alfabetet eller den persiska skriften, även kallad Nastaliq, är en variant av det arabiska alfabetet, fast med några extra tecken. Det används bland annat till att skriva persiska. Alfabetet består av 32 tecken, inklusive alla tecken i det arabiska alfabetet, med ett tillägg på fyra tecken: پ, چ, ژ, och گ. Det persiska alfabetet, eller modifieringar av det, används även inom språken urdu, azerbadjanska och usbekiska. rdf:langString
Перська абетка — модифікований варіант консонантного арабського письма, пристосований для запису перської мови (фарсі та дарі). Сучасний варіант перської писемності налічує 32 літери і відрізняється від арабської насамперед чотирма додатковими буквами для позначення звуків, відсутніх в арабській мові. Зараз використовується для запису фарсі — офіційної мови Ірану, а також його східного варіанту в Афганістані - мови дарі. З перського варіанта арабського письма (часто з подальшими модифікаціями і додаванням нових знаків) виникли писемності інших мов Ірану, Південної та Середньої Азії. rdf:langString
波斯文字母表,或稱為波斯-阿拉伯字母表(الفبای فارسی‬)是一種在阿拉伯字母基礎上編制、用於書寫波斯語的書寫體系。該體系在阿拉伯語字母的基礎上,另外添加了四個字母以適應波斯語:پ [p], چ [tʃ], ژ [ʒ]和گ [ɡ]。而後這套字母表被許多不同的語言廣為變化、應用,像是烏爾都字母、庫爾德語字母、奧斯曼土耳其語字母、韃靼語、亞塞拜然語等。 波斯文以草書書寫,也即是一個單詞中大部分字母是連起來書寫的。這種特性也在電腦上得以實現。在電腦上輸入波斯文的時候,電腦會自動將需要連接的字母連接。不連接起來書寫的波斯文不被普遍接受。如同阿拉伯文,波斯文也是從右自左書寫的。 波斯文是輔音音素文字,這個特性可能可以追溯到古埃及的象形文字。輔音音素文字的特點是元音的出現不多。例如在古典阿拉伯文中,6個元音字母的其中3個短音基本被省略,而另外3個長音則含糊的連接著輔音出現。一般只有在特殊的情況下才會完全標註元音字母,比如在《可蘭經》中。 該字母表從9世紀塔希爾王朝開始逐漸替代此前使用的Pahlavi字母表。 rdf:langString
Das Persische Alphabet, im Persischen nach den beiden ersten Buchstaben alef-bā genannt, dient der graphischen Präsentation des Neupersischen, einer indogermanischen Sprache, und besteht aus insgesamt 32 Buchstaben. Das Alphabet ist eine modifizierte Form des arabischen Alphabets: Das arabische Grundalphabet wurde um vier Buchstaben erweitert, außerdem wurde die Schreibweise zweier Buchstaben leicht verändert. rdf:langString
El alfabeto persa, en persa, الفبای فارسی‎, romanizado: Alefbâye fârsi, es una versión expandida del alfabeto árabe adaptada al idioma persa usada en Irán (farsi) y Afganistán (darí) pero que también fue sucesivamente adaptada a otros idiomas asiáticos creando otras escrituras, como el alfabeto urdu o el alfabeto otomano. Sin embargo, el persa en Tayikistán se escribe con el cirílico. rdf:langString
The Persian alphabet (Persian: الفبای فارسی, romanized: Alefbâye Fârsi) is a writing system used for the Persian language spoken in Iran (Western Persian) and Afghanistan (Dari Persian) since the 7th century after the Muslim conquest of Persia. The Persian dialect spoken in Tajikistan (Tajiki Persian) is written in the Tajik alphabet, a modified version of the Cyrillic alphabet which has been in use since the Soviet era. rdf:langString
Het Perzische alfabet (Perzisch: الفبای فارسی, geromaniseerd: Alefbā-ye Fārsi) of Perzisch-Arabisch alfabet is een schrijfsysteem dat wordt gebruikt voor de Perzische taal die wordt gesproken in Iran en Afghanistan (Oostelijk-Perzisch). De Perzische taal die in Tadzjikistan wordt gesproken (Tadzjieks-Perzisch) is geschreven in het , een gewijzigde versie van het Cyrillische alfabet sinds het Sovjettijdperk. rdf:langString
rdf:langString Persian alphabet
rdf:langString أبجدية فارسية
rdf:langString Alfabet persa
rdf:langString Perské písmo
rdf:langString Persisches Alphabet
rdf:langString Araba-persa alfabeto
rdf:langString Alfabeto persa
rdf:langString Abjad Persia
rdf:langString Alphabet perso-arabe
rdf:langString Alfabeto arabo-persiano
rdf:langString 페르시아 문자
rdf:langString ペルシア文字
rdf:langString Perzisch alfabet
rdf:langString Alfabet perski
rdf:langString Alfabeto persa
rdf:langString Persiska alfabetet
rdf:langString Персидская письменность
rdf:langString Перська абетка
rdf:langString 波斯字母系統
xsd:integer 848217
xsd:integer 1123845243
rdf:langString "Fârsi" written in the Persian alphabet in Nastaliq style
xsd:integer 200
rdf:langString Abjad
rdf:langString الأبجدية الفارسية أو (بالفارسية: الفبای فارسی) نظام كتابة مبني في معظمه على الأبجدية العربية، مستعمل لكتابة اللغة الفارسية وغيرها، بخط فارسي أو بالنستعليق في الغالب. تشتمل الأبجدية الفارسية العربية على اثنين وثلاثين حرفاً.
rdf:langString Termín perská abeceda (persky الفبای فارسی‎‎‎) nebo persko-arabské písmo označuje modifikované arabské písmo, kterým se zapisuje moderní perština. Aby se mohly vyjádřit i hlásky v arabštině neexistující, vytvořila se pomocí akcentů další čtyři písmena. Další podobné úpravy abecedy se používají i u jiných národů, které také používají persko-arabské písmo (např. Kurdové). Zápis perského písma se v následujících bodech liší od latinky: * píše se zprava doleva * píše se výhradně psacím písmem, tj. písmena se ve slovech spojují * nezapisuje většinu samohlásek * nerozlišuje malá a velká písmena
rdf:langString L'alfabet persa és l'alfabet que s'empra per escriure el persa. És una varietat de l'alfabet àrab amb 32 caràcters principals.
rdf:langString Das Persische Alphabet, im Persischen nach den beiden ersten Buchstaben alef-bā genannt, dient der graphischen Präsentation des Neupersischen, einer indogermanischen Sprache, und besteht aus insgesamt 32 Buchstaben. Das Alphabet ist eine modifizierte Form des arabischen Alphabets: Das arabische Grundalphabet wurde um vier Buchstaben erweitert, außerdem wurde die Schreibweise zweier Buchstaben leicht verändert. Das arabische Alphabet wurde ab 642 n. Chr. nach der islamischen Expansion in Khorasan (heute Nord-Afghanistan, Nordost-Iran und Usbekistan) eingeführt und unter den Samanidenherrschern im 9. Jahrhundert an den persischen Sprachgebrauch angepasst. Von dort aus verbreitete es sich über den gesamten persischen Sprachraum. Vor der Adaption des arabischen Alphabetes wurde für das Mittelpersische meist die irreführenderweise als „Pahlavi“ bezeichnete Kursivform der aramäischen Schrift verwendet, für religiöse Zwecke und das Avestische auch die avestische Schrift, die jedoch ebenfalls auf der aramäischen Schrift basiert.
rdf:langString Per la persa-araba skribo oni notas la persan lingvon. La taĝika dialekto tamen estas skribata per alia sistemo, nome per cirilaj literoj.
rdf:langString El alfabeto persa, en persa, الفبای فارسی‎, romanizado: Alefbâye fârsi, es una versión expandida del alfabeto árabe adaptada al idioma persa usada en Irán (farsi) y Afganistán (darí) pero que también fue sucesivamente adaptada a otros idiomas asiáticos creando otras escrituras, como el alfabeto urdu o el alfabeto otomano. Sin embargo, el persa en Tayikistán se escribe con el cirílico. El alfabeto persa actual se remonta a la conquista musulmana de Persia y caída del Imperio sasánida en el siglo VII, cuando el árabe se convirtió en el idioma de gobierno, de la cultura y especialmente de la religión por dos siglos. La sustitución de la anterior escritura pahlaví por el alfabeto persa para escribir su idioma, se llevó a cabo durante la dinastía saffarí y el Imperio samánida en el Gran Jorasán del siglo IX.​​​
rdf:langString The Persian alphabet (Persian: الفبای فارسی, romanized: Alefbâye Fârsi) is a writing system used for the Persian language spoken in Iran (Western Persian) and Afghanistan (Dari Persian) since the 7th century after the Muslim conquest of Persia. The Persian dialect spoken in Tajikistan (Tajiki Persian) is written in the Tajik alphabet, a modified version of the Cyrillic alphabet which has been in use since the Soviet era. The Persian alphabet is directly derived and developed from the Arabic alphabet. After the Muslim conquest of Persia and the fall of the Sasanian Empire in the 7th century, Arabic became the language of government and especially religion in Persia for two centuries. The replacement of the Pahlavi scripts with the Persian alphabet to write the Persian language was done by the Saffarid dynasty and Samanid dynasty in 9th-century Greater Khorasan. The script is mostly but not exclusively right-to-left; mathematical expressions, numeric dates and numbers bearing units are embedded from left to right. The script is cursive, meaning most letters in a word connect to each other; when they are typed, contemporary word processors automatically join adjacent letter forms. Extended versions of the Persian alphabet are used to write a wide variety of Indo-Iranian languages, including Kurdish, Balochi, Pashto, Urdu, Punjabi, Saraiki, Sindhi and Kashmiri. Turkic languages spoken within Iran, such as Azerbaijani, Turkmen, Qashqai, Chaharmahali, and Khalaj use the Persian alphabet as well.
rdf:langString Abjad Persia Modern, atau abjad Arab-Persia, adalah Abjad Arab yang digunakan dalam bahasa Persia dengan empat huruf tambahan untuk menuliskan kosakata dalam bahasa Persia. Pelafalan huruf dalam bahasa Persia agak berbeda dengan pelafalan bahasa Arab. Bentuk serupa juga digunakan dalam bahasa Urdu.
rdf:langString L'alphabet perso-arabe est utilisé pour écrire le persan. C’est une forme modifiée de l'alphabet arabe qui comprend 32 caractères principaux.
rdf:langString 페르시아 문자(الفبای فارسی alefbā-ye fārsi)는 페르시아어를 표기하기 위해 사용하는 문자이다. 기본적으로 아랍 문자를 이용하며, 페르시아어의 음운 표기를 위해서 아랍어에 없는 몇 개의 소리는 원래 문자에서 선이나 점을 더해 써서 표현한다. 총 32 글자로 이루어진 아브자드이다.
rdf:langString Het Perzische alfabet (Perzisch: الفبای فارسی, geromaniseerd: Alefbā-ye Fārsi) of Perzisch-Arabisch alfabet is een schrijfsysteem dat wordt gebruikt voor de Perzische taal die wordt gesproken in Iran en Afghanistan (Oostelijk-Perzisch). De Perzische taal die in Tadzjikistan wordt gesproken (Tadzjieks-Perzisch) is geschreven in het , een gewijzigde versie van het Cyrillische alfabet sinds het Sovjettijdperk. Het moderne Perzische schrift is rechtstreeks afgeleid van en ontwikkeld uit het Arabische schrift. Na de islamitische verovering van Perzië en de val van het Sassanische rijk in de 7e eeuw, werd het Arabisch gedurende twee eeuwen de taal van de regering en vooral van de religie in Perzië. De vervanging van de Pahlavi-scripts door het Perzische alfabet om de Perzische taal te schrijven, werd gedaan door de Saffaridendynastie en de Samanidendynastie in de 9e eeuw. Het is meestal maar niet uitsluitend van rechts naar links; wiskundige uitdrukkingen, numerieke datums en getallen met eenheden zijn van links naar rechts ingebed. Het script is cursief, wat betekent dat de meeste letters in een woord met elkaar in verbinding staan; wanneer ze worden getypt, voegen moderne tekstverwerkers de aangrenzende lettervormen automatisch bijeen.
rdf:langString ペルシア文字(ペルシアもじ)あるいはペルシャ文字(ペルシャもじ)(ペルシア語: الفبای فارسی‎ アレフバーイェ・ファールスィー)とは、アラビア文字を元にして、ペルシア語を表すために改良がほどこされた文字体系を言う。32文字からなるアブジャドである。
rdf:langString L'alfabeto arabo-persiano è un sistema di scrittura che si basava originariamente sull'alfabeto arabo. In principio usato esclusivamente nella lingua araba, l'alfabeto arabo fu modificato per adattarsi alla lingua persiana, aggiungendo quattro lettere پ [p], چ [tʃ], ژ [ʒ], e گ [ɡ]. Molte lingue che usano l'alfabeto arabo-persiano hanno lettere addizionali (e.g. jawi per l'indonesiano e malese). La scrittura arabo-persiana fu applicata all'alfabeto urdu, all', all', a Luri, all'alfabeto turco-ottomano, all', alla scrittura Punkubi Shahmukhi, al tataro, all'azero e a molti altri.
rdf:langString O alfabeto persa ou escrita perso-árabe é um sistema de escrita originalmente baseado no alfabeto árabe. Este último, inicialmente usado exclusivamente para a língua árabe, foi modificado para se adequar à língua persa (fârsi), tendo sido adicionadas quatro letras: [p], چ [tʃ], ژ [ʒ], e گ [ɡ]. Muitas línguas que usam a escrita perso-árabe acrescentam outras letras. Além de usado para escrever em persa, o alfabeto deu origem aos alfabetos , urdu, , , , turco otomano, , , , e outros.
rdf:langString Alfabet perski (perski: ایف ای فارسیل، نیای alefbā-ye fārsi) – system pisma powstały na bazie alfabetu arabskiego, używany do zapisu języka perskiego. Posiada cztery dodatkowe litery, które nie występują w alfabecie arabskim: پ [p], اس [č], ژ [ž], i ہو [ɡ]. Perskie pismo jest abdżadem pisanym wyłącznie kursywą, to znaczy, że większość liter w słowie łączy się wzajemnie, również na komputerach, które łączą je automatycznie. Litery mogą mieć różne formy w zależności od pozycji w wyrazie (początkowej, środkowej, końcowej albo samodzielnej). Zapisywane jest od prawej do lewej.
rdf:langString Перси́дская письменность (арабо-персидская письменность, персидский алфавит) — модифицированный вариант консонантной арабской письменности, приспособленный изначально для записи персидского языка (фарси). Современный вариант персидской письменности насчитывает 32 буквы и отличается от арабской прежде всего четырьмя дополнительными буквами для обозначения звуков, отсутствующих в арабском языке. В настоящее время используется для записи фарси — официального языка Ирана, а также его восточного варианта в Афганистане — языка дари. Из персидского варианта арабского письма (часто с дальнейшими модификациями и добавлением новых знаков) возникли письменности других языков Ирана, Южной и Средней Азии.
rdf:langString Det persiska alfabetet eller den persiska skriften, även kallad Nastaliq, är en variant av det arabiska alfabetet, fast med några extra tecken. Det används bland annat till att skriva persiska. Alfabetet består av 32 tecken, inklusive alla tecken i det arabiska alfabetet, med ett tillägg på fyra tecken: پ, چ, ژ, och گ. Det persiska alfabetet, eller modifieringar av det, används även inom språken urdu, azerbadjanska och usbekiska.
rdf:langString Перська абетка — модифікований варіант консонантного арабського письма, пристосований для запису перської мови (фарсі та дарі). Сучасний варіант перської писемності налічує 32 літери і відрізняється від арабської насамперед чотирма додатковими буквами для позначення звуків, відсутніх в арабській мові. Зараз використовується для запису фарсі — офіційної мови Ірану, а також його східного варіанту в Афганістані - мови дарі. З перського варіанта арабського письма (часто з подальшими модифікаціями і додаванням нових знаків) виникли писемності інших мов Ірану, Південної та Середньої Азії.
rdf:langString 波斯文字母表,或稱為波斯-阿拉伯字母表(الفبای فارسی‬)是一種在阿拉伯字母基礎上編制、用於書寫波斯語的書寫體系。該體系在阿拉伯語字母的基礎上,另外添加了四個字母以適應波斯語:پ [p], چ [tʃ], ژ [ʒ]和گ [ɡ]。而後這套字母表被許多不同的語言廣為變化、應用,像是烏爾都字母、庫爾德語字母、奧斯曼土耳其語字母、韃靼語、亞塞拜然語等。 波斯文以草書書寫,也即是一個單詞中大部分字母是連起來書寫的。這種特性也在電腦上得以實現。在電腦上輸入波斯文的時候,電腦會自動將需要連接的字母連接。不連接起來書寫的波斯文不被普遍接受。如同阿拉伯文,波斯文也是從右自左書寫的。 波斯文是輔音音素文字,這個特性可能可以追溯到古埃及的象形文字。輔音音素文字的特點是元音的出現不多。例如在古典阿拉伯文中,6個元音字母的其中3個短音基本被省略,而另外3個長音則含糊的連接著輔音出現。一般只有在特殊的情況下才會完全標註元音字母,比如在《可蘭經》中。 該字母表從9世紀塔希爾王朝開始逐漸替代此前使用的Pahlavi字母表。
rdf:langString Farsi.svg
xsd:nonNegativeInteger 61458

data from the linked data cloud