Patristics

http://dbpedia.org/resource/Patristics an entity of type: Thing

الآبائيات ويعرف كذلك ب-علم الآباء أو الپاترولوجيا ((باليونانية: Πατρολογία)‏، (باللاتينية: Patristica)) هو فرع من علم اللاهوت يهتم بدراسة كتابات آباء الكنيسة الأوائل في الفترة بين القرنين الثاني والخامس الميلادي. اشتق المصطلح من «پاتر» بالإغريقية والاتينية والتي تعني أب. rdf:langString
La patrística és la fase en la història de l'organització i la teologia cristianes que abasta des de la fi del cristianisme primitiu, amb la consolidació del cànon , fins al voltant del segle viii. A més de l'elucidació progressiva del dogma cristià, la patrística es va ocupar sobretot de l'apologia o defensa del cristianisme davant de les religions paganes primerament i les successives interpretacions heterodoxes que donarien lloc a les heretgies després. El seu nom deriva dels pares de l'Església, els teòlegs la interpretació dels quals dominaria la història del dogma. rdf:langString
Als Patristik wird in der christlichen Theologie und Philosophie die Wissenschaft bezeichnet, die sich mit der Zeit der Kirchenväter beschäftigt. Es ist die Epoche der Alten Kirche vom 1. Jahrhundert bis zum 7. oder spätestens frühen 8. Jahrhundert. Diese Zeit wird u. a. von der Patristischen Arbeitsgemeinschaft und von der Association Internationale d’Études Patristiques (AIEP) untersucht. rdf:langString
Patristika eta patrologia lehen kristau guraso (latinez, pater) edo teologoen pentsamendua eta lanen multzoa dira. Kristau elizaren tradizioaren fundatzaile horien artean nabarmenena Agustin Hiponakoa da. rdf:langString
Patristics or patrology is the study of the early Christian writers who are designated Church Fathers. The names derive from the combined forms of Latin pater and Greek patḗr (father). The period is generally considered to run from the end of New Testament times or end of the Apostolic Age (c. AD 100) to either AD 451 (the date of the Council of Chalcedon) or to the Second Council of Nicaea in 787. rdf:langString
Patristika atau Patrologi adalah ilmu yang mempelajari hal-ihwal para pujangga Gereja Purba yang dikenal dengan sebutan "Bapa-Bapa Gereja". Istilah "patristika" dan "patrologi" adalah hasil kata Latin pater dan kata Yunani patḗr yang berarti "Bapa". Kajian Patristika pada umumnya mengulik beragam informasi dari penghujung zaman Perjanjian Baru atau penghujung zaman Apostolik (sekitar tahun 100 Masehi) sampai tahun 451 (tahun penyelenggaraan Konsili Kalsedon) atau 787 Masehi (tahun penyelenggaraan Konsili Nikea II). Rentang waktu inilah yang disebut "zaman Bapa-Bapa Gereja" atau "zaman patristik". rdf:langString
Patrystyka (łac. patristica, od (łac.) patres, gr. πατήρ) – nauka zajmująca się twórczością i życiem Ojców Kościoła i pisarzy starochrześcijańskich oraz epoką, w której żyli. Patrystyka może być działem historii albo teologii. Jako nauka teologiczna jest ściśle powiązana z dogmatyką (a konkretnie z historią dogmatów). rdf:langString
聖師父学(ラテン語: Patristica, ギリシア語: Πατρολογία, ロシア語: Патристика, 英語: Patristics or Patrology)とは、使徒時代直後(2世紀初頭頃)から、七回の全地公会議の時期に至るまでの聖師父(教父)について探求する学問領域。20世紀以降、特に正教会において盛んになった。教父神学、教父学とも訳される。 rdf:langString
Патри́стика (от греч. πατήρ, лат. pater — отец) — философия и теология Отцов Церкви, то есть духовно-религиозных лидеров христианства в послеапостольские времена. Учения, выработанные Отцами Церкви, стали основополагающими для христианского религиозного мировоззрения. Патристика внесла огромный вклад в формирование этики и эстетики позднеантичного и средневекового общества. rdf:langString
教父學(英語:Patristics,Patrology),基督教研究之一,針對早期基督教會的文件及其作者的研究,特別是針對教父們的著作。這些教父的年代,約介於新約時代末期,或(Apostolic Age,約西元一世紀)末期,一直到451年的迦克墩公會議,或八世紀的第二次尼西亞公會議之間。 rdf:langString
Патристика — у філософії загальна назва напряму, заснованого отцями церкви. У теології — це сукупність вчень отців церкви та авторитетних церковних письменників I—VIII століть (патрологія при цьому розглядається як наука про патристику, що включає також відповідні філологічні, джерелознавчі, текстологічні, історичні аспекти). rdf:langString
Patristika (z řeckého πατήρ, otec) je studium křesťanské literatury a myšlení v období od 1. do 7. století. Na rozdíl od patrologie, teologické discipliny, jež se zabývá jen teologicky významnou literaturou, studuje patristika všechny dokumenty tohoto období. Lze ji pokládat za součást literární historie, teologie, klasické filologie i filosofie. rdf:langString
Patristiko estas vorto forĝita de la luterana teologio de la 17-a jarcento por indiki la atestaĵojn de la Patroj de la Eklezio ĉirkaŭ la dogmoj; ĝi desegnas la studon de la unua periodo de la kristana penso, kaj la kristanan penson mem de tiu periodo, kiu etendiĝas de la fino de la apostola epoko ĝis karolida epoko. La pensuloj de la Patristiko kontruis la majstrajn liniojn de la teologia scienco de kristanismo uzante kiel rimedojn konceptojn jam ellaboritajn en la klasika filozofio; el tio, kvankam ĝia intereso estis prefere teologia, ĝia ligo kun la historio de la filozofio. En tiu aktivado la ero pli elstara apartenas al la patristika greka, kiu tial kutime estas multe konsiderata (en la patristiko latina emerĝas preskaŭ nur Aŭgusteno el Hipono, sed estas mondo tute propra); ĝi, produkt rdf:langString
La patrística es el estudio del cristianismo de los primeros siglos y de sus primeros autores conocidos como padres de la Iglesia. La patrística es la fase en la historia de la organización y la teología cristiana que abarca desde el fin del cristianismo primitivo, con la consolidación del canon neotestamentario, hasta alrededor del siglo VIII. Se considera que el periodo corre desde la parte final del Nuevo Testamento, específicamente desde los Hechos de los Apóstoles (año 100 DC) y hasta 451 (la fecha del Concilio de Calcedonia), o hasta el Segundo Concilio de Nicea, del siglo VIII. rdf:langString
La patristique est la discipline qui traite de la vie, de l'œuvre et de la doctrine des Pères de l'Église dans le christianisme primitif. Elle s'intéresse à l'ensemble de leurs écrits en matière de théologie, y compris leurs controverses avec les hérétiques ou encore leurs textes liturgiques. La patristique est à distinguer de la patrologie, qui ne concerne les Pères de l'Église que dans le domaine de la foi. rdf:langString
Con filosofia patristica (dal latino pater, patris, "padre") si intende la filosofia cristiana dei primi secoli, elaborata dai Padri della Chiesa e dagli scrittori ecclesiastici. Dopo il periodo dell'Apologetica, che aveva visto gli scrittori cristiani impegnati nella difesa della loro religione dalle tesi morali e filosofiche ad essa contrarie, si giunge alla concessione ai cristiani della libertà di culto con l'editto di Milano (313): non è più necessario difendere la dottrina cristiana. Gli scrittori cristiani hanno così la possibilità di impegnarsi nell'evangelizzazione della religione e nell'indagine dei testi sacri (Esegesi). rdf:langString
Patristiek is de studie van vroeg-christelijke auteurs, velen van wie bekendstaan als de kerkvaders. In onderscheid met de patrologie, die zich vanuit katholiek perspectief alleen met de kerkvaders bezighoudt, richt de patristiek zich op alle vroeg-christelijke teksten. In de middeleeuwse, christelijke wijsbegeerte wordt de patristiek opgevolgd door de scholastiek. Als scheidslijn wordt gewoonlijk het jaar 800 genomen. rdf:langString
Patrística é o estudo dos escritos dos Pais da Igreja, denomina também um período e uma tradição filosófica e teológica da antiguidade tardia em que ocorreu o primeiro encontro substancial entre o cristianismo e a filosofia, até então entendida como parte da cultura pagã greco-romana, dando lugar à formação das bases das filosofias e teologias cristãs que serão profundamente influentes na posterior história da filosofia e do cristianismo. Costuma ser localizado, no mundo latino, entre a vida de Clemente Romano e Justino, até a morte de Isidoro de Sevilha ou Beda, ou, na região bizantina, até a morte de João Damasceno. Outras cronologias adotam diferentes modelos para os vários contextos linguísticos-geográficos da patrística - como a região do Cáucaso (Armênia e Geórgia, por exemplo), do n rdf:langString
Patristik (av lat. pater "fader", här främst "kyrkofader") är vetenskapen om den tidiga kyrkans litteratur; i vidare mening vetenskapen om den tidiga kyrkan i allmänhet, alltifrån den tid som följer efter apostlatiden. Den senare gränsen för patristiken brukar sättas vid Isidorus av Sevilla i väst (600-talet) och Johannes av Damaskus i öst (700-talet). Enligt Alistair McGrath sätts dock gränsen till konciliet i Chalkedon, 451. rdf:langString
rdf:langString Patristics
rdf:langString آبائيات
rdf:langString Patrística
rdf:langString Patristika
rdf:langString Patristik
rdf:langString Patristiko
rdf:langString Patrística
rdf:langString Patristika
rdf:langString Patristique
rdf:langString Patristika
rdf:langString Patristica
rdf:langString Patristiek
rdf:langString 聖師父学
rdf:langString Patrystyka
rdf:langString Patrística
rdf:langString Патристика
rdf:langString Patristik
rdf:langString Патристика
rdf:langString 教父學
xsd:integer 2168500
xsd:integer 1122229592
rdf:langString center
xsd:integer 828
rdf:langString Tertullian.jpg
rdf:langString Saint Augustine by Philippe de Champaigne.jpg
rdf:langString Saint Irenaeus.jpg
xsd:integer 297
xsd:integer 700
rdf:langString الآبائيات ويعرف كذلك ب-علم الآباء أو الپاترولوجيا ((باليونانية: Πατρολογία)‏، (باللاتينية: Patristica)) هو فرع من علم اللاهوت يهتم بدراسة كتابات آباء الكنيسة الأوائل في الفترة بين القرنين الثاني والخامس الميلادي. اشتق المصطلح من «پاتر» بالإغريقية والاتينية والتي تعني أب.
rdf:langString La patrística és la fase en la història de l'organització i la teologia cristianes que abasta des de la fi del cristianisme primitiu, amb la consolidació del cànon , fins al voltant del segle viii. A més de l'elucidació progressiva del dogma cristià, la patrística es va ocupar sobretot de l'apologia o defensa del cristianisme davant de les religions paganes primerament i les successives interpretacions heterodoxes que donarien lloc a les heretgies després. El seu nom deriva dels pares de l'Església, els teòlegs la interpretació dels quals dominaria la història del dogma.
rdf:langString Patristika (z řeckého πατήρ, otec) je studium křesťanské literatury a myšlení v období od 1. do 7. století. Na rozdíl od patrologie, teologické discipliny, jež se zabývá jen teologicky významnou literaturou, studuje patristika všechny dokumenty tohoto období. Lze ji pokládat za součást literární historie, teologie, klasické filologie i filosofie. Křesťanství, které se zpočátku vůči filosofii stavělo odmítavě, se v této době šířilo do celého Středomoří a střetávalo se zde s vyspělou řeckou a latinskou kulturou i myšlením. Velmi brzy cítilo potřebu vyrovnávat se s ní nejprve polemicky (apologeti), později i v jisté součinnosti. Řecká a latinská filosofie mu pak poskytovala i pojmy, v nichž se v průběhu této doby formulovalo a zpřesňovalo křesťanské učení čili dogmatika. Po pádu západní římské říše se pak křesťanská literatura stala hlavním dědicem a nositelem antického dědictví.
rdf:langString Patristiko estas vorto forĝita de la luterana teologio de la 17-a jarcento por indiki la atestaĵojn de la Patroj de la Eklezio ĉirkaŭ la dogmoj; ĝi desegnas la studon de la unua periodo de la kristana penso, kaj la kristanan penson mem de tiu periodo, kiu etendiĝas de la fino de la apostola epoko ĝis karolida epoko. La pensuloj de la Patristiko kontruis la majstrajn liniojn de la teologia scienco de kristanismo uzante kiel rimedojn konceptojn jam ellaboritajn en la klasika filozofio; el tio, kvankam ĝia intereso estis prefere teologia, ĝia ligo kun la historio de la filozofio. En tiu aktivado la ero pli elstara apartenas al la patristika greka, kiu tial kutime estas multe konsiderata (en la patristiko latina emerĝas preskaŭ nur Aŭgusteno el Hipono, sed estas mondo tute propra); ĝi, produktanto de verkoj kiuj egalrangas, nivele de literaturo kaj doktrino, kun tiuj de la klasika Grekio, devigas establi (kiel cetere ankaŭ, respektive, por la latina patristiko precizan demarkacion inter la religio greka kaj la kulturo greka. La 4-a jarcento donis al la Patristiko iujn el plej elstaraj figuroj, tiel ke paroli pri diversaj “renaskiĝoj” de tiu kultura fenomeno. Patristiko estas konsiderita parto de la teologio kaj de la filozofio, kaj distingiĝas el Patrologio kiu interesiĝas pri vivo kaj aktivaĵoj de la Patroj de la Eklezio, kaj, pro afineco de materio, ankaŭ pri pensmaniero de antikvaj kristanaj verkistoj.
rdf:langString Als Patristik wird in der christlichen Theologie und Philosophie die Wissenschaft bezeichnet, die sich mit der Zeit der Kirchenväter beschäftigt. Es ist die Epoche der Alten Kirche vom 1. Jahrhundert bis zum 7. oder spätestens frühen 8. Jahrhundert. Diese Zeit wird u. a. von der Patristischen Arbeitsgemeinschaft und von der Association Internationale d’Études Patristiques (AIEP) untersucht.
rdf:langString Patristika eta patrologia lehen kristau guraso (latinez, pater) edo teologoen pentsamendua eta lanen multzoa dira. Kristau elizaren tradizioaren fundatzaile horien artean nabarmenena Agustin Hiponakoa da.
rdf:langString La patristique est la discipline qui traite de la vie, de l'œuvre et de la doctrine des Pères de l'Église dans le christianisme primitif. Elle s'intéresse à l'ensemble de leurs écrits en matière de théologie, y compris leurs controverses avec les hérétiques ou encore leurs textes liturgiques. La patristique est à distinguer de la patrologie, qui ne concerne les Pères de l'Église que dans le domaine de la foi. La littérature patristique comprend de nombreux genres littéraires (commentaires, homélies, scolies, catenae, etc.) qui se fondent essentiellement sur la Bible, l'« autorité suprême » étudiée dans son sens littéral et historique mais surtout dans son sens spirituel, appelé allégorique. Elle s'appuie également sur l'analyse linguistique et va de pair avec l'histoire du christianisme et de ses dogmes.
rdf:langString La patrística es el estudio del cristianismo de los primeros siglos y de sus primeros autores conocidos como padres de la Iglesia. La patrística es la fase en la historia de la organización y la teología cristiana que abarca desde el fin del cristianismo primitivo, con la consolidación del canon neotestamentario, hasta alrededor del siglo VIII. Se considera que el periodo corre desde la parte final del Nuevo Testamento, específicamente desde los Hechos de los Apóstoles (año 100 DC) y hasta 451 (la fecha del Concilio de Calcedonia), o hasta el Segundo Concilio de Nicea, del siglo VIII. En su contenido ideológico, la patrística se caracterizó por ser el periodo en que se gestó el contenido doctrinal de las creencias religiosas cristianas, así como su defensa apologética contra los ataques de las religiones paganas primero, y sucesivamente de las interpretaciones que dieron lugar a las herejías, después.​ Durante este período, el cristianismo es difundido masivamente por los profetas, tomando fuerza entre la población y desplazando a las religiones politeístas. Para ser reconocido un padre de la Iglesia, era necesario reunir las siguientes condiciones: * Antigüedad * Santidad de la vida * Doctrina ortodoxa * Aprobación eclesiástica La religión cristiana encontró en la filosofía griega los argumentos para justificar su doctrina, pues la religión cristiana era para los padres de la Iglesia la expresión cumplida y definitiva de las verdades que la filosofía griega había logrado encontrar de manera imperfecta y parcial.​ La palabra deriva de la forma combinada del latín pater y del griego patḗr, 'padre', y hace referencia a los padres de la Iglesia, los teólogos cuya interpretación dominaría la historia del dogma. La influencia apologética se debió entre otras cosas al ataque hostil, y por penetrar en los datos de la revelación, el de formarse una imagen totalizadora del mundo y de la vida humana a la luz de la fe. El progreso de lo implícito a lo explícito fue un progreso en la ciencia teológica; en el proceso de argumentación y definición se emplearon conceptos y categorías tomados de la filosofía. La filosofía imperante era el platonismo, neoplatonismo (con toque estoico). Los escritores cristianos no hicieron distinción entre filosofía y teología. Estos mostraron una divergencia de actitud ante la filosofía clásica: como enemiga o como utilidad.[cita requerida] Algunos de los principales representantes de esta etapa fueron Mario Victorino, Boecio, Isidoro de Sevilla, San Agustín de Hipona, Juan Escoto Erígena, entre otros.
rdf:langString Patristics or patrology is the study of the early Christian writers who are designated Church Fathers. The names derive from the combined forms of Latin pater and Greek patḗr (father). The period is generally considered to run from the end of New Testament times or end of the Apostolic Age (c. AD 100) to either AD 451 (the date of the Council of Chalcedon) or to the Second Council of Nicaea in 787.
rdf:langString Patristika atau Patrologi adalah ilmu yang mempelajari hal-ihwal para pujangga Gereja Purba yang dikenal dengan sebutan "Bapa-Bapa Gereja". Istilah "patristika" dan "patrologi" adalah hasil kata Latin pater dan kata Yunani patḗr yang berarti "Bapa". Kajian Patristika pada umumnya mengulik beragam informasi dari penghujung zaman Perjanjian Baru atau penghujung zaman Apostolik (sekitar tahun 100 Masehi) sampai tahun 451 (tahun penyelenggaraan Konsili Kalsedon) atau 787 Masehi (tahun penyelenggaraan Konsili Nikea II). Rentang waktu inilah yang disebut "zaman Bapa-Bapa Gereja" atau "zaman patristik".
rdf:langString Patristiek is de studie van vroeg-christelijke auteurs, velen van wie bekendstaan als de kerkvaders. In onderscheid met de patrologie, die zich vanuit katholiek perspectief alleen met de kerkvaders bezighoudt, richt de patristiek zich op alle vroeg-christelijke teksten. In de middeleeuwse, christelijke wijsbegeerte wordt de patristiek opgevolgd door de scholastiek. Als scheidslijn wordt gewoonlijk het jaar 800 genomen. De naam patristiek stamt af van het Latijnse woord pater (pater/vader). De kerkvaders worden over het algemeen verdeeld in de anteniceense vaders en de niceense en postniceense vaders. De anteniceense vaders zijn degene die vóór het Eerste Concilie van Nicea (325) al christelijke teksten schreven; de niceense en postniceense vaders zijn degenen die bij dit concilie of nadien dergelijke teksten hebben geschreven. Het onderverdelen in Griekse en Latijnse schrijvers is ook een algemeen voorkomend fenomeen. Voorbeelden van hen zijn Justinus de Martelaar en Cyrillus van Alexandrië, die onder de Griekse schrijvers vallen, en de Latijnse schrijvers Tertullianus en Augustinus van Hippo.
rdf:langString Patrystyka (łac. patristica, od (łac.) patres, gr. πατήρ) – nauka zajmująca się twórczością i życiem Ojców Kościoła i pisarzy starochrześcijańskich oraz epoką, w której żyli. Patrystyka może być działem historii albo teologii. Jako nauka teologiczna jest ściśle powiązana z dogmatyką (a konkretnie z historią dogmatów).
rdf:langString Con filosofia patristica (dal latino pater, patris, "padre") si intende la filosofia cristiana dei primi secoli, elaborata dai Padri della Chiesa e dagli scrittori ecclesiastici. Dopo il periodo dell'Apologetica, che aveva visto gli scrittori cristiani impegnati nella difesa della loro religione dalle tesi morali e filosofiche ad essa contrarie, si giunge alla concessione ai cristiani della libertà di culto con l'editto di Milano (313): non è più necessario difendere la dottrina cristiana. Gli scrittori cristiani hanno così la possibilità di impegnarsi nell'evangelizzazione della religione e nell'indagine dei testi sacri (Esegesi). Costoro si rendono tuttavia consapevoli della sopravvivenza dei modelli ereditati dalla cultura pagana: si sentono perciò in dovere di fare i conti con il fascino che la filosofia, la retorica e la letteratura antiche continuano ad esercitare. Da qui la ricerca di un possibile dialogo (spesso sull'esempio di Origene): da un lato si cerca di interpretare il Cristianesimo mediante concetti ripresi dalla filosofia greca, dall'altro si riconduce il significato di questa alla nuova religione.
rdf:langString 聖師父学(ラテン語: Patristica, ギリシア語: Πατρολογία, ロシア語: Патристика, 英語: Patristics or Patrology)とは、使徒時代直後(2世紀初頭頃)から、七回の全地公会議の時期に至るまでの聖師父(教父)について探求する学問領域。20世紀以降、特に正教会において盛んになった。教父神学、教父学とも訳される。
rdf:langString Patristik (av lat. pater "fader", här främst "kyrkofader") är vetenskapen om den tidiga kyrkans litteratur; i vidare mening vetenskapen om den tidiga kyrkan i allmänhet, alltifrån den tid som följer efter apostlatiden. Den senare gränsen för patristiken brukar sättas vid Isidorus av Sevilla i väst (600-talet) och Johannes av Damaskus i öst (700-talet). Enligt Alistair McGrath sätts dock gränsen till konciliet i Chalkedon, 451. I Sverige finns det vetenskapliga sällskapet Collegium Patristicum Lundense, som vart fjärde år anordnar nordiska patristikermöten i Lund och utger tidskriften Patristica Nordica Annuaria, samt patristikseminariet vid (tidigare Newmaninstitutet) i Uppsala. Seminariet anordnas i samarbete med teologiska institutionen vid Uppsala universitet.
rdf:langString Patrística é o estudo dos escritos dos Pais da Igreja, denomina também um período e uma tradição filosófica e teológica da antiguidade tardia em que ocorreu o primeiro encontro substancial entre o cristianismo e a filosofia, até então entendida como parte da cultura pagã greco-romana, dando lugar à formação das bases das filosofias e teologias cristãs que serão profundamente influentes na posterior história da filosofia e do cristianismo. Costuma ser localizado, no mundo latino, entre a vida de Clemente Romano e Justino, até a morte de Isidoro de Sevilha ou Beda, ou, na região bizantina, até a morte de João Damasceno. Outras cronologias adotam diferentes modelos para os vários contextos linguísticos-geográficos da patrística - como a região do Cáucaso (Armênia e Geórgia, por exemplo), do norte de áfrica, da etiópia, entre outras. A literatura patrística essencial foi escrita em múltiplas línguas - latim, grego, siríaca, copta, arménia, georgiana, ge'ez e árabe. Cobrindo uma diversidade de temas - como a teologia, apologética, filosofia, eclesiologia, hinologia e poesia.
rdf:langString Патри́стика (от греч. πατήρ, лат. pater — отец) — философия и теология Отцов Церкви, то есть духовно-религиозных лидеров христианства в послеапостольские времена. Учения, выработанные Отцами Церкви, стали основополагающими для христианского религиозного мировоззрения. Патристика внесла огромный вклад в формирование этики и эстетики позднеантичного и средневекового общества.
rdf:langString 教父學(英語:Patristics,Patrology),基督教研究之一,針對早期基督教會的文件及其作者的研究,特別是針對教父們的著作。這些教父的年代,約介於新約時代末期,或(Apostolic Age,約西元一世紀)末期,一直到451年的迦克墩公會議,或八世紀的第二次尼西亞公會議之間。
rdf:langString Патристика — у філософії загальна назва напряму, заснованого отцями церкви. У теології — це сукупність вчень отців церкви та авторитетних церковних письменників I—VIII століть (патрологія при цьому розглядається як наука про патристику, що включає також відповідні філологічні, джерелознавчі, текстологічні, історичні аспекти).
xsd:nonNegativeInteger 25742

data from the linked data cloud