Patrimony of Saint Peter
http://dbpedia.org/resource/Patrimony_of_Saint_Peter an entity of type: Thing
Μέσω του όρου Patrimonium Sancti Petri ορίζονται δύο πράγματα :
* το σύστημα των εντός του Εξαρχάτου της Ραβένα το οποίο ήλεγχαν οι της Ρώμης, με τα εδάφη που είχε παραχωρηθεί στον από τον Λιουτπράνδο, να αποτελούν έτσι τον πρώτο πυρήνα των Παπικών Κρατών,
* μια διοικητική διαίρεση που υιοθετήθηκε από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ στα βόρεια της Ρώμης.
rdf:langString
Le patrimoine de Saint Pierre désigne deux choses :
* le système des latifundium dans l'Exarchat de Ravenne géré par les diocèses de Rome, territoire cédé à l'évêque de Rome par Liutprand (donation de Sutri), constituant ainsi le premier noyau des États pontificaux (donation de Pépin),
* une division administrative instituée par Innocent III au nord de Rome.
rdf:langString
The Patrimony of Saint Peter (Latin: Patrimonium Sancti Petri) originally designated the landed possessions and revenues of various kinds that belonged to the apostolic Holy See (the Pope) i.e. the "Church of Saint Peter" in Rome, by virtue of the apostolic see status as founded by Saint Peter, according to Catholic tradition. Until the middle of the 8th century this consisted wholly of private property, but the term was later applied to the States of the Church, and more particularly to the Duchy of Rome.
rdf:langString
Patrimoni Santo Petrus (bahasa Latin: Patrimonium Sancti Petri) awalnya merancang wilayah dan pendapatan dari berbagai jenis hal yang masuk apostolik Tahta Suci (Sri Paus) sebagai "Gereja Santo Petrus" di Roma, sejalan dengan status tahta apostolik yang didirikan oleh Santo Petrus, menurut . Sampai pertengahan abad ke-8, ini terdiri dari seluruh harta benda pribadi, namun istilah tersebut kemudian diterapkan kepada Negara Gereja, dan khususnya .
rdf:langString
Il Patrimonio di San Pietro fu una delle quattro province istituite da papa Innocenzo III (1198-1216) come ripartizione dello Stato Ecclesiastico. Comprendeva la parte dell'antica Tuscia soggetta alla Sede Apostolica, ovvero l'attuale provincia di Viterbo e il comprensorio di Civitavecchia. Era governata da un funzionario di nomina papale, il Rettore. Successivamente è documentata anche la presenza di un Rettore generale, coordinatore delle attività dei rettori provinciali e referente diretto del pontefice. Le città sedi dei rettori furono Montefiascone e Viterbo.
rdf:langString
rdf:langString
Patrimonium Sancti Petri
rdf:langString
Patrimoni Santo Petrus
rdf:langString
Patrimonio di San Pietro (provincia pontificia)
rdf:langString
Patrimoine de saint Pierre
rdf:langString
Patrimony of Saint Peter
xsd:integer
4372084
xsd:integer
1122829843
rdf:langString
States of the Church
rdf:langString
Μέσω του όρου Patrimonium Sancti Petri ορίζονται δύο πράγματα :
* το σύστημα των εντός του Εξαρχάτου της Ραβένα το οποίο ήλεγχαν οι της Ρώμης, με τα εδάφη που είχε παραχωρηθεί στον από τον Λιουτπράνδο, να αποτελούν έτσι τον πρώτο πυρήνα των Παπικών Κρατών,
* μια διοικητική διαίρεση που υιοθετήθηκε από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ στα βόρεια της Ρώμης.
rdf:langString
Le patrimoine de Saint Pierre désigne deux choses :
* le système des latifundium dans l'Exarchat de Ravenne géré par les diocèses de Rome, territoire cédé à l'évêque de Rome par Liutprand (donation de Sutri), constituant ainsi le premier noyau des États pontificaux (donation de Pépin),
* une division administrative instituée par Innocent III au nord de Rome.
rdf:langString
The Patrimony of Saint Peter (Latin: Patrimonium Sancti Petri) originally designated the landed possessions and revenues of various kinds that belonged to the apostolic Holy See (the Pope) i.e. the "Church of Saint Peter" in Rome, by virtue of the apostolic see status as founded by Saint Peter, according to Catholic tradition. Until the middle of the 8th century this consisted wholly of private property, but the term was later applied to the States of the Church, and more particularly to the Duchy of Rome.
rdf:langString
Patrimoni Santo Petrus (bahasa Latin: Patrimonium Sancti Petri) awalnya merancang wilayah dan pendapatan dari berbagai jenis hal yang masuk apostolik Tahta Suci (Sri Paus) sebagai "Gereja Santo Petrus" di Roma, sejalan dengan status tahta apostolik yang didirikan oleh Santo Petrus, menurut . Sampai pertengahan abad ke-8, ini terdiri dari seluruh harta benda pribadi, namun istilah tersebut kemudian diterapkan kepada Negara Gereja, dan khususnya .
rdf:langString
Il Patrimonio di San Pietro fu una delle quattro province istituite da papa Innocenzo III (1198-1216) come ripartizione dello Stato Ecclesiastico. Comprendeva la parte dell'antica Tuscia soggetta alla Sede Apostolica, ovvero l'attuale provincia di Viterbo e il comprensorio di Civitavecchia. Era governata da un funzionario di nomina papale, il Rettore. Successivamente è documentata anche la presenza di un Rettore generale, coordinatore delle attività dei rettori provinciali e referente diretto del pontefice. La provincia del Patrimonio fu confermata nelle Costituzioni egidiane del 1357, emanate dal cardinale Egidio Albornoz. Le città sedi dei rettori furono Montefiascone e Viterbo.
xsd:integer
1
xsd:nonNegativeInteger
19605