Patrimonialism
http://dbpedia.org/resource/Patrimonialism an entity of type: Thing
Patrimonialismus ist ein Ausdruck, dessen moderne Bedeutung von Max Weber definiert wurde. Er benutzte ihn als Beschreibung für ein politisches System, das auf Verwaltungs- und militärischen Strukturen aufbaut, die wiederum einem Alleinherrscher weisungsgebunden sind. Beispiele für patrimoniale Staaten sind unter anderem Indonesien unter Suharto oder die Philippinen unter Ferdinand Marcos.
rdf:langString
El patrimonialismo es una forma de gobernabilidad en la que todo el poder fluye directamente del líder. Esto constituye esencialmente la mezcla de los sectores público y privado. Estos regímenes son autocráticos u oligárquicos y excluyen del poder a las clases media y alta. Los líderes de estos países suelen gozar de un poder personal absoluto. Normalmente, los ejércitos de estos países son leales al líder, no a la nación.
rdf:langString
Patrimonialism is a form of governance in which all power flows directly from the ruler. There is no distinction between the public and private domains. These regimes are autocratic or oligarchic and exclude the lower, middle and upper classes from power. The leaders of these countries typically enjoy absolute personal power. Usually, the armies of these countries are loyal to the leader, not the nation.
rdf:langString
家産制（かさんせい）とは、支配階級の長が土地や社会的地位を自らの家産のように扱い、家父長制支配をもって統治する支配形態のことをいう。支配者は国家の統治権を自らの家計管理の一環として所有権的な行使を行い、その機構は国家の統治機能と家産の管理機能が融合されている。
rdf:langString
Il Patrimonialismo è una forma di governo in cui tutti i flussi di potere provengono direttamente dal leader. Ciò costituisce in sostanza una fusione del settore pubblico e privato. Tali regimi sono autocratici o oligarchici ed escludono le classi medie e superiori dal potere. È cosa tipica che i leader di questi paesi godano di un potere personale assoluto. Di solito, gli eserciti di questi paesi sono fedeli al leader, non alla nazione.
rdf:langString
Патримониализм — форма правления, при которой вся власть находится в руках верховного правителя: отдельного лица (автократия) или ограниченной группы лиц (олигархия). Все другие классы общества, включая высший и средний классы, к власти не допускаются, либо отсутствуют как таковые. Власть верховного правителя или правящей группы, как правило, ничем не ограничена.
rdf:langString
الميراثية (بالإنجليزية: patrimonialism) (وتلفظ: باتريمونالية)؛ هو شكل من أشكال الحكم تتدفق فيه كل صور السلطة عبر الحاكم. هذه الأنظمة في الغالب ما تكون أوتوقراطية أو أوليغاركية. يُعرف ماكس ويبر الميراثية بأنها شكل من أشكال الهيمنة التقليدية، بدايتها من هياكل الأسرة ولا سيما من سلطة الآباء. الأنظمة الملكية الوراثية وأشكال مماثلة من الحكم هي انعكاس للأبوية على مجموعة أوسع من العلاقات الاجتماعية، وبالتالي الميراثية تعني التعامل مع الدولة كامتداد طبيعي للعائلة.
rdf:langString
Patrimonializmus je forma vlády, při které se téměř nebo vůbec nerozlišuje mezi soukromými zájmy vládce a veřejným zájmem, čili soukromé a erární je pro něj jedno a totéž. Vládce, který ovládá všechny zdroje státu, má možnost využívat je podle vlastní libosti. Takové uspořádání je nedemokratické a autokratické. Jde o extrémní verzi klientelismu, čili vztahů mezi patronem a klientem, u nichž zdroje směřují shora dolů, zatímco politická podpora zdola nahoru.
rdf:langString
Patrimonialisme is een politiek hiërarchisch systeem waarbij cliënten een relatie van wederkerigheid en aangaan met een beschermheer of patroon. De persoonlijke autoriteit van de heerser is hierbij een belangrijk kenmerk. Het begrip is verbonden met patronage, maar voert verder dan dat. Waar patronage zich beperkt tot de relatie tussen patroon en cliënt, betreft patrimonialisme het abstractere socio-politieke systeem in zijn geheel. Modernere vormen worden vaak neo-patrimonialisme genoemd, waarbij meestal verwezen wordt naar mislukte staten.
rdf:langString
Monarchia patrymonialna – najstarsza forma monarchii feudalnej, charakteryzująca się tym, że państwo stanowiło prywatną własność władcy, który był uważany za właściciela wszystkich ziem, zasobów naturalnych, pana swych poddanych oraz najwyższego sędziego. Charakterystyczna dla wczesnego średniowiecza.
rdf:langString
Patrimonialismo ou Estado patrimonial (Patrimonialstaat) é uma forma de organização política onde a autoridade estatal é fundamentada principalmente no poder pessoal exercido pelo governante (ou corporação) sobre suas propriedades. Foi comum tanto nas monarquias quanto nas repúblicas pré-modernas. O termo foi cunhado pelo sociólogo alemão Max Weber, referindo-se à característica de um Estado sem distinções entre os limites do público e os limites do privado.
rdf:langString
rdf:langString
ميراثية
rdf:langString
Patrimonialismus
rdf:langString
Patrimonialismus
rdf:langString
Patrimonialismo
rdf:langString
Patrimonialismo
rdf:langString
家産制
rdf:langString
Patrimonialisme
rdf:langString
Patrimonialism
rdf:langString
Monarchia patrymonialna
rdf:langString
Patrimonialismo
rdf:langString
Патримониализм
xsd:integer
853100
xsd:integer
1098667146
rdf:langString
May 2022
rdf:langString
"estatist" does not exist, yet is is what the author uses in the source.
rdf:langString
Patrimonializmus je forma vlády, při které se téměř nebo vůbec nerozlišuje mezi soukromými zájmy vládce a veřejným zájmem, čili soukromé a erární je pro něj jedno a totéž. Vládce, který ovládá všechny zdroje státu, má možnost využívat je podle vlastní libosti. Takové uspořádání je nedemokratické a autokratické. Jde o extrémní verzi klientelismu, čili vztahů mezi patronem a klientem, u nichž zdroje směřují shora dolů, zatímco politická podpora zdola nahoru. Termín patrimonialismus zavedl Max Weber ve své analýze svévolných rozhodnutí králů a jejich příbuzných, které téměř nebo vůbec nic neomezovalo v jejich chování. Weber se přitom soustředil zejména na začátky evropského novověku od konce 15. století po konec 18. století, když se ještě téměř všechna závazná rozhodnutí rodila v prostředí panovnických rodin, a ne v byrokratických strukturách. Všichni vládní úředníci plně záviseli na osobních vztazích s panovníky, kteří neváhali použít jakékoliv prostředky, aby si vynutili poslušnost. To však mělo za následek růst nestability, protože jediným způsobem, jak dosáhnout změny, bylo svržení vládce. Max Weber za extrémní formu patrimonialismu označil . Významná aktualizovaná verze tohoto pojmu zahrnuje i pojem neosultanismus. Ten charakterizuje dnešní politické systémy, které nejsou monarchie, ale jsou jim vlastní rysy tradičního patrimonialismu. Příklady takových systémů nacházíme v některých oblastech Afriky, Jižní Ameriky a Středního východu.
rdf:langString
الميراثية (بالإنجليزية: patrimonialism) (وتلفظ: باتريمونالية)؛ هو شكل من أشكال الحكم تتدفق فيه كل صور السلطة عبر الحاكم. هذه الأنظمة في الغالب ما تكون أوتوقراطية أو أوليغاركية. يُعرف ماكس ويبر الميراثية بأنها شكل من أشكال الهيمنة التقليدية، بدايتها من هياكل الأسرة ولا سيما من سلطة الآباء. الأنظمة الملكية الوراثية وأشكال مماثلة من الحكم هي انعكاس للأبوية على مجموعة أوسع من العلاقات الاجتماعية، وبالتالي الميراثية تعني التعامل مع الدولة كامتداد طبيعي للعائلة. غياب الدولة العقلانية والقانونية والبيروقراطية أيضا، هي أكبر معوقات التحديث والتطوير في الرأسمالية الحديثة. مع أطوار التحديث التي تمر بها المجتمعات، الأشكال البيروقراطية التقليدية للحكومة تمهد الطريق لنشوء البيروقراطية الرأسمالية كمبدأ رئيسي لشكل الحكومة ووسيلة الحكم. التخلص من الميراثية وفقا لفرانسيس فوكوياما، نقطة التحول الأكثر أهمية في التطور السياسي للمجتمعات.
rdf:langString
Patrimonialismus ist ein Ausdruck, dessen moderne Bedeutung von Max Weber definiert wurde. Er benutzte ihn als Beschreibung für ein politisches System, das auf Verwaltungs- und militärischen Strukturen aufbaut, die wiederum einem Alleinherrscher weisungsgebunden sind. Beispiele für patrimoniale Staaten sind unter anderem Indonesien unter Suharto oder die Philippinen unter Ferdinand Marcos.
rdf:langString
El patrimonialismo es una forma de gobernabilidad en la que todo el poder fluye directamente del líder. Esto constituye esencialmente la mezcla de los sectores público y privado. Estos regímenes son autocráticos u oligárquicos y excluyen del poder a las clases media y alta. Los líderes de estos países suelen gozar de un poder personal absoluto. Normalmente, los ejércitos de estos países son leales al líder, no a la nación.
rdf:langString
Patrimonialism is a form of governance in which all power flows directly from the ruler. There is no distinction between the public and private domains. These regimes are autocratic or oligarchic and exclude the lower, middle and upper classes from power. The leaders of these countries typically enjoy absolute personal power. Usually, the armies of these countries are loyal to the leader, not the nation.
rdf:langString
家産制（かさんせい）とは、支配階級の長が土地や社会的地位を自らの家産のように扱い、家父長制支配をもって統治する支配形態のことをいう。支配者は国家の統治権を自らの家計管理の一環として所有権的な行使を行い、その機構は国家の統治機能と家産の管理機能が融合されている。
rdf:langString
Monarchia patrymonialna – najstarsza forma monarchii feudalnej, charakteryzująca się tym, że państwo stanowiło prywatną własność władcy, który był uważany za właściciela wszystkich ziem, zasobów naturalnych, pana swych poddanych oraz najwyższego sędziego. Charakterystyczna dla wczesnego średniowiecza. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa patrimonium (ojcowizna, dziedziczny majątek). Zapoczątkowana w państwie frankijskim za panowania dynastii Merowingów, chociaż jej rozkwit przypadł na czasy dynastii Karolingów. Wyrosła na gruncie feudalnych stosunków produkcyjnych. W okresie tym panowała niemal wyłącznie . W ustroju tym występowało pomieszanie publiczno- i prywatnoprawnych elementów władzy. Także podział urzędników na nadwornych (obsługujących dwór) i centralnych (odpowiedzialnych za sprawy państwa) nie był jasny i jednoznaczny, na ogół łączyli obie te role. Państwo i władza monarchy stanowiły ojcowiznę, przekazywaną przez władcę spadkobiercom. Ta możliwość podziału państwa analogiczna do podziału spadku jest jednym z wyznaczników monarchii patrymonialnej. Inną jej cechą było poparcie władzy monarszej przez wielkich feudałów – możnych i duchownych. System ten dopiero później przywędrował do Europy Wschodniej, gdzie wyłonienie się jej ze wspólnoty pierwotnej poprzedzone było okresem przejściowym, przedfeudalnym.
rdf:langString
Il Patrimonialismo è una forma di governo in cui tutti i flussi di potere provengono direttamente dal leader. Ciò costituisce in sostanza una fusione del settore pubblico e privato. Tali regimi sono autocratici o oligarchici ed escludono le classi medie e superiori dal potere. È cosa tipica che i leader di questi paesi godano di un potere personale assoluto. Di solito, gli eserciti di questi paesi sono fedeli al leader, non alla nazione.
rdf:langString
Patrimonialisme is een politiek hiërarchisch systeem waarbij cliënten een relatie van wederkerigheid en aangaan met een beschermheer of patroon. De persoonlijke autoriteit van de heerser is hierbij een belangrijk kenmerk. Het begrip is verbonden met patronage, maar voert verder dan dat. Waar patronage zich beperkt tot de relatie tussen patroon en cliënt, betreft patrimonialisme het abstractere socio-politieke systeem in zijn geheel. In het klassieke patrimonialisme, dat onder meer voorkwam in het feodale Europa, werden lenen gegund aan bevoorrechte onderdanen, waarbij persoonlijke loyaliteit een grote rol speelde. Patrimoniale ambten kwamen meer voort uit de persoonlijke relatie met de heerser dan uit een objectieve noodzaak om een bureaucratische taak te vervullen. In een patrimoniale staat is de overheid een verlengstuk van de heerser en is de nabijheid tot deze belangrijker dan de formele rang. De term is afkomstig van uit Restauration der Staatswissenschaften die het gelijkstelde met patriarchalisme. Weber stelde in Economie en Maatschappij echter dat bij patrimonialisme de overheersing of van politieke aard is. Patrimonialisme was de belangrijkste vorm van bestuur voor de opkomst van de bureaucratische overheid. Vormen van patrimonialisme waren de oikos-economie en de feodale maatschappij zoals die in Europa en Japan te vinden was. De eerste was daarbij een sterk gecentraliseerde vorm, terwijl de tweede een sterk versplinterde vorm was. Volgens Weber kwamen patrimonialisme en zijn meest extreme vorm voort uit gerontocratie en patriarchaat zodra deze een administratieve en militaire macht ontwikkelen als instrument van de heerser. Aanvankelijk was het patrimoniale bestuur gericht op behoeftebevrediging van de heer, maar in complexere samenlevingen moest deze ook de bevoorrechte klasse hierin laten delen door hen sleutelposities te geven. Modernere vormen worden vaak neo-patrimonialisme genoemd, waarbij meestal verwezen wordt naar mislukte staten.
rdf:langString
Patrimonialismo ou Estado patrimonial (Patrimonialstaat) é uma forma de organização política onde a autoridade estatal é fundamentada principalmente no poder pessoal exercido pelo governante (ou corporação) sobre suas propriedades. Foi comum tanto nas monarquias quanto nas repúblicas pré-modernas. O termo foi cunhado pelo sociólogo alemão Max Weber, referindo-se à característica de um Estado sem distinções entre os limites do público e os limites do privado. No Ocidente tal postura se reconsolidou no contexto das Invasões Bárbaras. Apesar dos romanos, a partir de César Augusto, terem restaurado um estranho tipo monarquia de características mistas, o Império ainda dispunha de instituições que subjugavam os interesses pessoais dos cidadãos aos do Senado. Os germânicos, que aos poucos foram dando forma ao império decadente, tinham, tais como os Reis de Roma, o patrimonialismo como característica, onde o reino e suas riquezas eram transmitidas hereditariamente.
rdf:langString
Патримониализм — форма правления, при которой вся власть находится в руках верховного правителя: отдельного лица (автократия) или ограниченной группы лиц (олигархия). Все другие классы общества, включая высший и средний классы, к власти не допускаются, либо отсутствуют как таковые. Власть верховного правителя или правящей группы, как правило, ничем не ограничена.
xsd:nonNegativeInteger
6506