Pathos
http://dbpedia.org/resource/Pathos an entity of type: Thing
Τα πάθη είναι έννοια την οποία ο Αριστοτέλης χρησιμοποιεί στα ηθικά έργα του (κυρίως στα Ηθικά Νικομάχεια), στη και στο . Κατά τον φιλόσοφο είναι ενδεικτικά τα εξής: η επιθυμία, η οργή, ο φόβος, το θάρρος, ο φθόνος, η χαρά, η φιλία, το μίσος, ο πόθος, η ζήλεια και η ευσπλαχνία. Επίσης, θεωρεί ότι τα κοινά πάθη ενίοτε χρειάζονται, αλλά ότι είναι απαραίτητο κάθε ανθρώπινο ον να μάθει πώς να τα ελέγχει με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο.
rdf:langString
Pathos es un vocablo griego (πάθος) que puede tomar varias acepciones.
rdf:langString
Pathos (/ˈpeɪθɒs/, US: /ˈpeɪθoʊs/; plural: pathea or pathê; Greek: πάθος, for "suffering" or "experience") appeals to the emotions and ideals of the audience and elicits feelings that already reside in them. Pathos is a used most often in rhetoric (in which it is considered one of the three modes of persuasion, alongside ethos and logos), as well as in literature, film and other narrative art.
rdf:langString
Pathos est un mot grec (πάθος) qui signifie « souffrance, passion, affect, douleurs »
rdf:langString
( 다른 뜻에 대해서는 파토스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 파토스(pathos, 그리스어: πάθος, 영어: ˈpeɪθɒs 또는 /ˈpeɪθoʊs/)는 원래의 그리스어로는 청중의 감성에 호소하는 것을 나타낸다. 파토스는 수사학, 문학, 영화 그리고 서사적 예술 장르에서 사용했던 의사소통 기교이다. 영어 발음을 따라 '페이소스'라고 하기도 한다. 파토스는 그리스어 '고통', '경험'을 뜻하는 πάθος에서 왔으며, 영어의 형용사 pathethic은 παθητικός에서 왔다. 감성적인 호소는 다음과 같은 많은 방법을 동반한다.
* 수사적 도구로서 은유나 이야기 하기
* 전달되는 총체적인 열정, 그리고 전반적인 감정과 화자의 공감. 외부로부터의 사물에 의해 수동적으로 흔들리게 된 일시적인 쾌고(快苦)의 감정을 수반하는 감정적 흥분·격정을 뜻했다. 이지적·로고스적인 것의 반대라고 할 수 있다. 오늘에 와서는 일시적인 감정적 흥분 외에 무엇인가에 대한 지속적인 정열, 정념, 욕정도 의미한다.
rdf:langString
Pathos é uma palavra grega (πάθος) que significa "sofrimento, paixão, afeto". Também podendo significar "Caractère pathétique" um Personagem patético literalmente. Descrito também como a Qualidade que invoca tristeza pelo Oxford Dictionary e pelo Dicionário Online de Português como uma experiência humana ou expressão de arte que evoca dó, pena ou compaixão ao espectador.
rdf:langString
Patos (grekiska: πάϑος, páthos, "lidelse", "affekt"), ibland pathos, betyder att väcka eller visa känslor. I det klassiska Grekland ville man att skulpturer med mera skulle visa känslor, till exempel med munnen en aning öppen. Pathos är också ett viktigt begrepp inom retoriken, som ett av de tre sätten att övertyga, persuasio.
rdf:langString
Patos, pathos (gr. πάθος páthos – „doświadczenie; uczucie; namiętność; cierpienie”) – jedna z kategorii estetycznych, stosowana w każdej dziedzinie sztuki, zwłaszcza w literaturze, muzyce i teatrze. Polega na ukazywaniu zjawisk o charakterze monumentalnym i wzniosłym, o wysokich walorach uczuciowych powodujących stany napięcia emocjonalnego u odbiorców. Zastosowanie środków artystycznych głównie z zakresu retoryki.
rdf:langString
Pathos és un vocable grec (πάθος) que pot prendre diverses accepcions. És un dels tres modes de persuasió en la retòrica (juntament amb l'ethos i el logos), segons la filosofia d'Aristòtil. En la Retòrica d'Aristòtil (llibre 1, 1356), el pathos és l'ús dels sentiments humans per afectar el judici d'un jurat. Un ús típic seria intentar transmetre a l'audiència un sentiment de rebuig cap al subjecte d'un judici per intentar amb això influir en la seva sentència. En aquest sentit, es pot dir que crear en l'audiència un sentiment de rebuig cap al subjecte jutjat, al marge del fet que s'està jutjant, és en el sentit etimològic de la paraula crear un argument .
rdf:langString
Patos nebo pathos (z řec. pathein, podléhat něčemu, trpět) znamená v klasické rétorice jeden ze tří způsobů přesvědčování (vedle osobní přesvědčivosti řečníka u a věcných argumentů čili logu), totiž emotivní apelování na posluchače nebo čtenáře. Patetický řečník používá citově nabité metafory, povznesený jazyk i způsob přednesu a velká, působivá gesta. Může na posluchače útočit výčitkami i přímo vyzývat k činu.Jako patetickou označujeme promluvu, která je příliš nadnesená, přehnaná (až přemrštěná), citově vzrušená, emotivní, expresivní, аčkoliv tomu celkový kontext a význam promluvy neodpovídá. Často se v patetické promluvě objevují klišé, nevhodné použití metafor apod. Patos se často objevuje tehdy, snaží-li se autor ve čtenáři (divákovi) vyvolat city jako lásku, nadšení, nenávist, odpor,
rdf:langString
Das Pathos (im 17. Jahrhundert entlehnt vom griechischen Neutrum πάθος páthos „Erlebnis, Leiden(schaft)“, zum Verb πάσχειν pás-che-in „erleben/erfahren, erleiden/erdulden“ [Gegenwort: „es selbst tun“]) bezeichnet in der Rhetorik ein Überzeugungsmittel der Rede. Seit seiner ersten systematischen Definition in der griechischen Rhetorik, die für alle folgenden Traditionen grundlegend ist, hat das Wort vielerlei Bedeutungsveränderungen erfahren.
rdf:langString
Patoso el la greka (πάθος) estas la "Emocia, solena aŭ entuziasma esprimo de altaj pensoj aŭ intensaj sentoj". Tiu koncepto povas esti uzata en diversaj fakoj kun iom diversaj signifoj.
* En retoriko ĝi estas unu de la tri sistemoj por persvado (kun etoso kaj logos), laŭ la filozofio de Aristotelo. Tiel ĝi estas tekniko de komunikado tre uzata en literaturo, kino kaj aliaj rakontaj artoj. Estas la ĉefa altiro, la anekdoto, la intrigo, la mistero kiu allogas la leganton aŭ publiko de verko.
* En psikologio, patoso estas termino referenca al la homa sufero normala de iu, nome la ekzistadisma sufero, propra de la individuo, kontraste kun la sufero patologia aŭ pro malsano.
* En estetiko kaj artokritiko, la patoso estas termino referenca al la intima emocio kiun artaĵo okazigas al tiu kiu l
rdf:langString
Pathos (/ˈpeɪθɒs/, US /ˈpeɪθoʊs/; jamak: pathea; bahasa Yunani: πάθος; bentuk adjektival: 'pathetic' dari παθητικός) mewakili sebuah tampilan emosi kepada audien, dan pencurahan perasaan yang ditampilkan di dalamnya. Pathos adalah sebuah teknik komunikasi yang sering banyak dipakai dalam retorika (dimana hal tersebut dianggap sebagai salah satu dari tiga , bersama dengan dan logos), dan dalam kesusastraan, film dan seni naratif lainnya. Tampilan emosional dapat disertai dalam cara-cara berikut:
rdf:langString
Pathos [πάθος, pathos] (dal greco πάσχειν "paschein", letteralmente "soffrire" o "emozionarsi"; aggettivo: "patetico" da παθητικός) è una delle due forze che regolano l'animo umano secondo il pensiero greco. Esso si oppone al Logos, che è la parte razionale. Il Pathos infatti corrisponde alla parte irrazionale dell'animo. Esso può avere sia connotazione positiva, sia negativa a seconda del contesto (il verbo πάσχειν è, infatti, una vox media). Può indicare, quindi, sia il sentimento come affezione dell'animo, sia un effetto-mezzo utilizzato per creare la partecipazione empatica del pubblico (συμπάθεια "sumpatheia", letteralmente "conformità di sentire" o "simpatia").
rdf:langString
Pathos (πάθος, van πάσχειν 'paschein', het Griekse woord voor "lijden" of "verdragen") is een van de drie middelen van overtuiging in de filosofische leer Ars Rhetorica van Aristoteles (samen met ethos en logos). Het pathos beproeft de emoties van het publiek. De emotionele functie kan op verschillende manieren bereikt worden:
* Door beeld (kunst), uitbeelding of verhaal
* Door een algemene passie in de uitbeelding of emotionele middelen in de tekst van de toespraak of in schrift. Woorden of gedeeltes van woorden afgeleid van de term 'pathos' zijn o.a.:
rdf:langString
Па́фос (греч. πάθος «страдание, страсть, , »), или пате́тика (греч. παθητικός «чувствительный, страстный, пылкий, возбуждённый») — приём обращения к эмоциям аудитории. Соответствует стилю, манере или способу выражения чувств, которые характеризуются эмоциональной возвышенностью, воодушевлением, драматизацией.
rdf:langString
Па́фос, або па́тос (грец. πάθος — відчуття, емоція), також пате́тика — риторична категорія, що відповідає стилю поведінки, манери або способу передавання відчуттів, які характеризуються емоційним піднесенням, натхненням. Категорія вперше була повністю розроблена Арістотелем, який поряд із пафосом виділяв такі елементи риторики, як етос і логос. В трактуванні Арістотеля, пафос являє собою прийом, при якому естетика оповідання передається через трагедію героя, його страждання й емоції глядачів у відповідь. Почали виділяти пафос :
rdf:langString
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Patos
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Πάθη (Αριστοτέλης)
rdf:langString
Patoso
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Patos
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
파토스
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Patos (estetyka)
rdf:langString
Pathos
rdf:langString
Пафос
rdf:langString
Patos
rdf:langString
Пафос
xsd:integer
1009030
xsd:integer
1122835158
rdf:langString
Pathos és un vocable grec (πάθος) que pot prendre diverses accepcions. És un dels tres modes de persuasió en la retòrica (juntament amb l'ethos i el logos), segons la filosofia d'Aristòtil. En la Retòrica d'Aristòtil (llibre 1, 1356), el pathos és l'ús dels sentiments humans per afectar el judici d'un jurat. Un ús típic seria intentar transmetre a l'audiència un sentiment de rebuig cap al subjecte d'un judici per intentar amb això influir en la seva sentència. En aquest sentit, es pot dir que crear en l'audiència un sentiment de rebuig cap al subjecte jutjat, al marge del fet que s'està jutjant, és en el sentit etimològic de la paraula crear un argument .
* Es pot utilitzar aquest terme per a referir-se al sofriment humà normal d'una persona, el sofriment existencial, propi de l'ésser humà en el món i contrari al patiment patològic o mòrbid. Significa també passió, disbauxa passional no patològica però induïda.
* En la crítica artística, la paraula pathos s'utilitza per a referir-se a l'íntima emoció present en una obra d'art que desperta una altra emoció similar en qui la contempla.
* Es pot definir com: «tot el que se sent o experimenta: estat de l'ànim, tristesa, passió, patiment, malaltia».
* Concepte ètic referit a tot el rebut per la persona, biològicament i cultural. Dins del binomi eros-pathos, s'entén com la bipolaritat permanent d'amor-mort, del cicle genèsic que enllaça amb el patiment de l'amor, o amb l'amor sofrent.
rdf:langString
Patos nebo pathos (z řec. pathein, podléhat něčemu, trpět) znamená v klasické rétorice jeden ze tří způsobů přesvědčování (vedle osobní přesvědčivosti řečníka u a věcných argumentů čili logu), totiž emotivní apelování na posluchače nebo čtenáře. Patetický řečník používá citově nabité metafory, povznesený jazyk i způsob přednesu a velká, působivá gesta. Může na posluchače útočit výčitkami i přímo vyzývat k činu.Jako patetickou označujeme promluvu, která je příliš nadnesená, přehnaná (až přemrštěná), citově vzrušená, emotivní, expresivní, аčkoliv tomu celkový kontext a význam promluvy neodpovídá. Často se v patetické promluvě objevují klišé, nevhodné použití metafor apod. Patos se často objevuje tehdy, snaží-li se autor ve čtenáři (divákovi) vyvolat city jako lásku, nadšení, nenávist, odpor, strach aj. a ačkoliv je občas nevyhnutelný, obvykle ukazuje na omezené vyjadřovací schopnosti autora.
rdf:langString
Τα πάθη είναι έννοια την οποία ο Αριστοτέλης χρησιμοποιεί στα ηθικά έργα του (κυρίως στα Ηθικά Νικομάχεια), στη και στο . Κατά τον φιλόσοφο είναι ενδεικτικά τα εξής: η επιθυμία, η οργή, ο φόβος, το θάρρος, ο φθόνος, η χαρά, η φιλία, το μίσος, ο πόθος, η ζήλεια και η ευσπλαχνία. Επίσης, θεωρεί ότι τα κοινά πάθη ενίοτε χρειάζονται, αλλά ότι είναι απαραίτητο κάθε ανθρώπινο ον να μάθει πώς να τα ελέγχει με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο.
rdf:langString
Patoso el la greka (πάθος) estas la "Emocia, solena aŭ entuziasma esprimo de altaj pensoj aŭ intensaj sentoj". Tiu koncepto povas esti uzata en diversaj fakoj kun iom diversaj signifoj.
* En retoriko ĝi estas unu de la tri sistemoj por persvado (kun etoso kaj logos), laŭ la filozofio de Aristotelo. Tiel ĝi estas tekniko de komunikado tre uzata en literaturo, kino kaj aliaj rakontaj artoj. Estas la ĉefa altiro, la anekdoto, la intrigo, la mistero kiu allogas la leganton aŭ publiko de verko.
* En psikologio, patoso estas termino referenca al la homa sufero normala de iu, nome la ekzistadisma sufero, propra de la individuo, kontraste kun la sufero patologia aŭ pro malsano.
* En estetiko kaj artokritiko, la patoso estas termino referenca al la intima emocio kiun artaĵo okazigas al tiu kiu legas, vidas, aŭskultas ĝin.
rdf:langString
Das Pathos (im 17. Jahrhundert entlehnt vom griechischen Neutrum πάθος páthos „Erlebnis, Leiden(schaft)“, zum Verb πάσχειν pás-che-in „erleben/erfahren, erleiden/erdulden“ [Gegenwort: „es selbst tun“]) bezeichnet in der Rhetorik ein Überzeugungsmittel der Rede. Seit seiner ersten systematischen Definition in der griechischen Rhetorik, die für alle folgenden Traditionen grundlegend ist, hat das Wort vielerlei Bedeutungsveränderungen erfahren. Umgangssprachlich versteht man heute darunter eine emotionale Form der Artikulation, die suggeriert, dass das Gesagte mehr Gewicht habe, als tatsächlich enthalten ist.
rdf:langString
Pathos es un vocablo griego (πάθος) que puede tomar varias acepciones.
rdf:langString
Pathos (/ˈpeɪθɒs/, US: /ˈpeɪθoʊs/; plural: pathea or pathê; Greek: πάθος, for "suffering" or "experience") appeals to the emotions and ideals of the audience and elicits feelings that already reside in them. Pathos is a used most often in rhetoric (in which it is considered one of the three modes of persuasion, alongside ethos and logos), as well as in literature, film and other narrative art.
rdf:langString
Pathos (/ˈpeɪθɒs/, US /ˈpeɪθoʊs/; jamak: pathea; bahasa Yunani: πάθος; bentuk adjektival: 'pathetic' dari παθητικός) mewakili sebuah tampilan emosi kepada audien, dan pencurahan perasaan yang ditampilkan di dalamnya. Pathos adalah sebuah teknik komunikasi yang sering banyak dipakai dalam retorika (dimana hal tersebut dianggap sebagai salah satu dari tiga , bersama dengan dan logos), dan dalam kesusastraan, film dan seni naratif lainnya. Tampilan emosional dapat disertai dalam cara-cara berikut:
* melalui kiasan atau storytelling, umumnya dikenal sebagai ,
* melalui dalam menyampaikan pidato atau tulisan, sesuai dengan yang ditentukan oleh audien.
* Anekdot pribadi
rdf:langString
Pathos est un mot grec (πάθος) qui signifie « souffrance, passion, affect, douleurs »
rdf:langString
( 다른 뜻에 대해서는 파토스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 파토스(pathos, 그리스어: πάθος, 영어: ˈpeɪθɒs 또는 /ˈpeɪθoʊs/)는 원래의 그리스어로는 청중의 감성에 호소하는 것을 나타낸다. 파토스는 수사학, 문학, 영화 그리고 서사적 예술 장르에서 사용했던 의사소통 기교이다. 영어 발음을 따라 '페이소스'라고 하기도 한다. 파토스는 그리스어 '고통', '경험'을 뜻하는 πάθος에서 왔으며, 영어의 형용사 pathethic은 παθητικός에서 왔다. 감성적인 호소는 다음과 같은 많은 방법을 동반한다.
* 수사적 도구로서 은유나 이야기 하기
* 전달되는 총체적인 열정, 그리고 전반적인 감정과 화자의 공감. 외부로부터의 사물에 의해 수동적으로 흔들리게 된 일시적인 쾌고(快苦)의 감정을 수반하는 감정적 흥분·격정을 뜻했다. 이지적·로고스적인 것의 반대라고 할 수 있다. 오늘에 와서는 일시적인 감정적 흥분 외에 무엇인가에 대한 지속적인 정열, 정념, 욕정도 의미한다.
rdf:langString
Pathos (πάθος, van πάσχειν 'paschein', het Griekse woord voor "lijden" of "verdragen") is een van de drie middelen van overtuiging in de filosofische leer Ars Rhetorica van Aristoteles (samen met ethos en logos). Het pathos beproeft de emoties van het publiek. De emotionele functie kan op verschillende manieren bereikt worden:
* Door beeld (kunst), uitbeelding of verhaal
* Door een algemene passie in de uitbeelding of emotionele middelen in de tekst van de toespraak of in schrift. Volgens de Ars Rhetorica wordt pathos gebruikt om door middel van emotie het gevoel van het publiek te veranderen. Een gebruik van pathos in een argument creëert een gevoel van verwerping indien het publiek het er niet mee eens is. Een angst voor verwerping opwekken is in essentie een pathos-argument creëren. Overemotionaliteit kan het resultaat van een overvloed aan pathos zijn. De term wordt soms door critici gebruikt, voornamelijk in positieve referentie aan de dramatische prestaties van acteurs in een toneelstuk. Woorden of gedeeltes van woorden afgeleid van de term 'pathos' zijn o.a.:
* pathetisch
* pathologisch
* empathie
* sympathie
* apathie
* patho-physiognomie
* bathos (mislukte pathos)
rdf:langString
Pathos [πάθος, pathos] (dal greco πάσχειν "paschein", letteralmente "soffrire" o "emozionarsi"; aggettivo: "patetico" da παθητικός) è una delle due forze che regolano l'animo umano secondo il pensiero greco. Esso si oppone al Logos, che è la parte razionale. Il Pathos infatti corrisponde alla parte irrazionale dell'animo. Esso può avere sia connotazione positiva, sia negativa a seconda del contesto (il verbo πάσχειν è, infatti, una vox media). Può indicare, quindi, sia il sentimento come affezione dell'animo, sia un effetto-mezzo utilizzato per creare la partecipazione empatica del pubblico (συμπάθεια "sumpatheia", letteralmente "conformità di sentire" o "simpatia"). Per gli antichi greci questa "forza emotiva" era strettamente collegata alle realtà dionisiache o comunque dei riti misterici. Per questo il Pathos indicava tutti gli istinti irrazionali che legano l'uomo alla sua natura animale e gli impediscono di innalzarsi al livello divino. Nell'Italiano moderno può assumere il significato di carica emotiva e di commozione derivati dalle rappresentazioni teatrali e delle arti figurative in genere, il sentimento insito in un'opera. In epica, quando si parla di pathos, si intendono quelle sequenze della vicenda più cariche di emozioni, come quando si descrive qualcosa di triste, una sofferenza.
rdf:langString
Pathos é uma palavra grega (πάθος) que significa "sofrimento, paixão, afeto". Também podendo significar "Caractère pathétique" um Personagem patético literalmente. Descrito também como a Qualidade que invoca tristeza pelo Oxford Dictionary e pelo Dicionário Online de Português como uma experiência humana ou expressão de arte que evoca dó, pena ou compaixão ao espectador.
rdf:langString
Patos (grekiska: πάϑος, páthos, "lidelse", "affekt"), ibland pathos, betyder att väcka eller visa känslor. I det klassiska Grekland ville man att skulpturer med mera skulle visa känslor, till exempel med munnen en aning öppen. Pathos är också ett viktigt begrepp inom retoriken, som ett av de tre sätten att övertyga, persuasio.
rdf:langString
Patos, pathos (gr. πάθος páthos – „doświadczenie; uczucie; namiętność; cierpienie”) – jedna z kategorii estetycznych, stosowana w każdej dziedzinie sztuki, zwłaszcza w literaturze, muzyce i teatrze. Polega na ukazywaniu zjawisk o charakterze monumentalnym i wzniosłym, o wysokich walorach uczuciowych powodujących stany napięcia emocjonalnego u odbiorców. Zastosowanie środków artystycznych głównie z zakresu retoryki.
rdf:langString
Па́фос (греч. πάθος «страдание, страсть, , »), или пате́тика (греч. παθητικός «чувствительный, страстный, пылкий, возбуждённый») — приём обращения к эмоциям аудитории. Соответствует стилю, манере или способу выражения чувств, которые характеризуются эмоциональной возвышенностью, воодушевлением, драматизацией. Как категория риторики пафос впервые был полно разработан Аристотелем, который наряду с пафосом выделял такие элементы риторики, как этос и логос. В трактовке Аристотеля, пафос представляет собой приём, при котором эстетика повествования передаётся через трагедию героя, его страдание и ответные эмоции зрителей. Используя пафос, автор или оратор должен вызвать у аудитории нужные чувства, при этом не открывая до конца собственные. В более позднем представлении, в работах Гегеля, понятие пафоса расширилось, включая не только трагическую, но и торжественную возвышенную эстетику. Выделяют пафос героический, трагический, романтический, сентиментальный и сатирический. К пафосу традиционно прибегают авторы од, эпосов, трагедий.
rdf:langString
Па́фос, або па́тос (грец. πάθος — відчуття, емоція), також пате́тика — риторична категорія, що відповідає стилю поведінки, манери або способу передавання відчуттів, які характеризуються емоційним піднесенням, натхненням. Категорія вперше була повністю розроблена Арістотелем, який поряд із пафосом виділяв такі елементи риторики, як етос і логос. В трактуванні Арістотеля, пафос являє собою прийом, при якому естетика оповідання передається через трагедію героя, його страждання й емоції глядачів у відповідь. Пафос — почуття особливого піднесення, великого захоплення. В. Г. Бєлінський так характеризував це почуття: «Пафос завжди є пристрасть, запалена в душі людини ідеєю і завжди спрямована до ідеї».Критика часто вдається до слова пафос, вкладаючи в нього значення сутності, основної спрямованості ідей творчості письменника або окремого твору. В пізнішому представленні, у працях Гегеля, поняття пафосу розширилось, включаючи не тільки трагічну, але й урочисту піднесену естетику, загальний настрій твору. До пафосу традиційно вдаються автори од, епосів, трагедій. Почали виділяти пафос :
* героїчний,
* трагічний,
* романтичний,
* сентиментальний,
* сатиричний.
xsd:nonNegativeInteger
21597