Pasquino
http://dbpedia.org/resource/Pasquino an entity of type: Thing
Paskvino estas la plej fama el la ses parolantaj statuoj de Romo, iĝinta karakteriza figuro de la urbo inter la 16-a kaj la 19-a jarcento. Piede de la statuo, sed pli ofte je la kolo, oni pendigis dumnokte foliojn entenantaj satiraĵojn en versoj, celantaj piki anonime la plej gravajn publikajn personojn. Estis la tiel nomataj "paskvinaĵoj", el kiuj aperis, iom provoke, la popola malbonhumoro kaj malinklino al la korupto kaj aroganteco de la reprezentantoj de "la Povo".
rdf:langString
Pasquino ou Pasquin (en latin : Pasquillus) est le sobriquet donné par les Romains à un fragment de statue de style de l'Époque hellénistique datant du IIIe siècle av. J.-C., mise au jour dans le quartier de Rome Parione au XVe siècle. En 1501, le journal de Jean Burchard, maître des cérémonies pontificales, la désigne comme « la statue dite de maître Pasquin ».
rdf:langString
Pasquino (pron. italiana: pascüino) es la más conocida de las denominadas estatuas parlantes de Roma. Se convirtió en figura característica de la ciudad durante el siglo XVI, debido a que surgió la costumbre de colocar en ella escritos críticos y satíricos, a menudo en verso, dirigidos contra personajes públicos importantes como cardenales y pontífices.
rdf:langString
Pasquino è la più celebre statua parlante di Roma, divenuta figura caratteristica della città fra il XVI ed il XIX secolo. Ai piedi della statua, ma più spesso al collo, si appendevano nella notte fogli contenenti satire in versi, dirette a farsi beffe anonimamente di personaggi pubblici più importanti. Erano le cosiddette "pasquinate", dalle quali emergeva, non senza un certo spirito di sfida, il malumore popolare nei confronti del potere e l'avversione alla corruzione ed all'arroganza dei suoi rappresentanti.
rdf:langString
Pasquino é a mais famosa das estatuas falantes de Roma, transformada em figura característica da cidade entre os séculos XVI e XIX. Aos pés da estátua e, geralmente, no pescoço eram colados, em épocas passadas, as pasquinadas, folhetos com conteúdo satírico, freqüentemente em versos, dirigidos a personagens públicos importantes, inclusive ao Papa.
rdf:langString
Pasquino ist das Fragment einer antiken Statuengruppe, das an der Nordseite der Piazza Pantaleo, dem südwestlichen Nebenplatz der Piazza Navona in Rom, steht. An diesen Torso wurden seit dem frühen 16. Jahrhundert bis zur Gegenwart anonyme Spottverse über die aktuellen Machthaber, ihre Politik und ihre Skandale angeheftet. Der Pasquino diente vor allem in Zeiten, in denen die Meinungsfreiheit unterdrückt wurde, als Ventil für die Unzufriedenheit der Römer. Von Pasquino abgeleitet ist der Begriff Pasquill, ital. Pasquinate, für ein satirisches Gedicht.
rdf:langString
Pasquino or Pasquin (Latin: Pasquillus) is the name used by Romans since the early modern period to describe a battered Hellenistic-style statue perhaps dating to the third century BC, which was unearthed in the Parione district of Rome in the fifteenth century. It is located in a piazza of the same name on the northwest corner of the Palazzo Braschi (Museo di Roma); near the site where it was unearthed.
rdf:langString
Pasquino adalah sebuah patung di Roma sejak abad ke-16. Nama patung ini diambil dari nama seorang penjahit di Roma pada abad ke-15 yang terkenal karena kejenakaan dan sindirannya. Menurut cerita yang berbeda, nama patung ini diambil dari nama pengrajin yang mahir dalam membuat puisi satir. Ada juga yang mengatakan bahwa Pasquino berasal dari nama kepala sekolah yang memiliki kemiripan dengan patung. Pasquino populer antara abad ke-16 dan abad ke-19. Wajah patung tersebut rusak, tidak memiliki tangan dan kaki. Sulit untuk mengetahui sipakah subjek dari patung ini, kemungkinan besar adalah pahlawan dari Yunani kuno (Menelaus, Ajax atau Hercules). Pasquino ditemukan pada tahun 1501 saat renovasi jalan dan Palazzo Braschi di Piazza, tempat Pasquino berada saat ini (sebelumnya bernama Piazza Pa
rdf:langString
Pasquino – znajdująca się w Rzymie fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba hellenistyczna, od początku XVI wieku stojąca na niewielkim placyku Piazza di Pasquino w zaułku odchodzącym od Piazza Navona, na rogu Palazzo Braschi. Rzeźba była podziwiana przez Berniniego, który uważał ją za najpiękniejszą w Rzymie.
rdf:langString
Pasquino är en skulpturgrupp som sedan 1501 är uppställd vid på Piazza di Pasquino i Rom. Skulpturen, som är ett fragment av en kopia av ett grekiskt original från cirka 230 f.Kr., föreställer den spartanske kungen Menelaos med den döde krigaren Patroklos som stupat i trojanska kriget. Pasquino är en av Roms sex så kallade talande statyer. De övriga är Marforio, Madama Lucrezia, Abate Luigi, Il Babuino och Il Facchino.
rdf:langString
帕斯魁诺（Pasquino）是罗马人用来描述一尊希腊化文明风格雕像的名称，这尊雕像可以追溯到公元前三世纪，15世纪在罗马的Parione区出土。十八世纪古文物研究者维斯康蒂确定这尊雕像表现的主题是墨涅拉俄斯扶起帕特羅克洛斯的身体；《》比较著名的版本是在佛罗伦萨的佣兵凉廊。 自从16世纪初这尊雕像开始出名，当时正值圣马可节期间，Oliviero Carafa枢机为这尊雕像的大理石躯干披上了长袍，并用拉丁文警句进行装点。从这次事件以后，pasquinade一词指用诗歌或散文的匿名的戏仿 “帕斯魁诺”名称的起源，仍不清楚。在16世纪中叶，传说该名称来自于附近的一位以机智和智慧著称的裁缝。
rdf:langString
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Paskvino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
Pasquino
rdf:langString
帕斯魁诺
rdf:langString
Pasquino
xsd:float
41.89772033691406
xsd:float
12.47230529785156
xsd:integer
1191369
xsd:integer
1093136256
rdf:langString
Latin
rdf:langString
Pasquin
rdf:langString
Pasquillus
rdf:langString
Piazza Pasquino, Rome, Italy
rdf:langString
Pasquino 2018.jpg
rdf:langString
no
rdf:langString
Supposedly named for Pasquino, a neighboring tailor
rdf:langString
Pasquino
xsd:string
41.89772222222222 12.472305555555556
rdf:langString
Pasquino ist das Fragment einer antiken Statuengruppe, das an der Nordseite der Piazza Pantaleo, dem südwestlichen Nebenplatz der Piazza Navona in Rom, steht. An diesen Torso wurden seit dem frühen 16. Jahrhundert bis zur Gegenwart anonyme Spottverse über die aktuellen Machthaber, ihre Politik und ihre Skandale angeheftet. Der Pasquino diente vor allem in Zeiten, in denen die Meinungsfreiheit unterdrückt wurde, als Ventil für die Unzufriedenheit der Römer. Von Pasquino abgeleitet ist der Begriff Pasquill, ital. Pasquinate, für ein satirisches Gedicht. Der Pasquino ist die berühmteste und einzige noch genutzte der sogenannten sprechenden Statuen Roms. Als solche wurden vor allem in der Zeit des Nepotismus der Päpste auch der Marforio, heute im Kapitolinischen Museum, der Babuino bei der Spanischen Treppe, der Abbate Luigi bei der Kirche Sant’Andrea della Valle, der Facchino, eine Brunnenfigur am Palazzo De Carolis, heute Banca di Roma, gegenüber dem Palazzo Doria-Pamphilj, und Madama Lucrezia an der Piazza San Marco, dem westlichen Ausläufer der Piazza Venezia, benutzt.
rdf:langString
Paskvino estas la plej fama el la ses parolantaj statuoj de Romo, iĝinta karakteriza figuro de la urbo inter la 16-a kaj la 19-a jarcento. Piede de la statuo, sed pli ofte je la kolo, oni pendigis dumnokte foliojn entenantaj satiraĵojn en versoj, celantaj piki anonime la plej gravajn publikajn personojn. Estis la tiel nomataj "paskvinaĵoj", el kiuj aperis, iom provoke, la popola malbonhumoro kaj malinklino al la korupto kaj aroganteco de la reprezentantoj de "la Povo".
rdf:langString
Pasquino ou Pasquin (en latin : Pasquillus) est le sobriquet donné par les Romains à un fragment de statue de style de l'Époque hellénistique datant du IIIe siècle av. J.-C., mise au jour dans le quartier de Rome Parione au XVe siècle. En 1501, le journal de Jean Burchard, maître des cérémonies pontificales, la désigne comme « la statue dite de maître Pasquin ».
rdf:langString
Pasquino (pron. italiana: pascüino) es la más conocida de las denominadas estatuas parlantes de Roma. Se convirtió en figura característica de la ciudad durante el siglo XVI, debido a que surgió la costumbre de colocar en ella escritos críticos y satíricos, a menudo en verso, dirigidos contra personajes públicos importantes como cardenales y pontífices.
rdf:langString
Pasquino or Pasquin (Latin: Pasquillus) is the name used by Romans since the early modern period to describe a battered Hellenistic-style statue perhaps dating to the third century BC, which was unearthed in the Parione district of Rome in the fifteenth century. It is located in a piazza of the same name on the northwest corner of the Palazzo Braschi (Museo di Roma); near the site where it was unearthed. The statue is known as the first of the talking statues of Rome, because of the tradition of attaching anonymous criticisms to its base. The satirical literary form pasquinade (or "pasquil") takes its name from this tradition. The actual subject of the sculpture is Menelaus supporting the body of Patroclus, and the subject, or the composition applied to other figures as in the Sperlonga sculptures, occurs a number of times in classical sculpture, where it is now known as a "Pasquino group". The actual identification of the sculptural subject was made in the eighteenth century by the antiquarian Ennio Quirino Visconti, who identified it as the torso of Menelaus supporting the dying Patroclus; the more famous of two Medici versions of this is in the Loggia dei Lanzi in Florence, Italy. The Pasquino is more recently characterized as a Hellenistic sculpture of the third century BC, or a Roman copy.
rdf:langString
Pasquino adalah sebuah patung di Roma sejak abad ke-16. Nama patung ini diambil dari nama seorang penjahit di Roma pada abad ke-15 yang terkenal karena kejenakaan dan sindirannya. Menurut cerita yang berbeda, nama patung ini diambil dari nama pengrajin yang mahir dalam membuat puisi satir. Ada juga yang mengatakan bahwa Pasquino berasal dari nama kepala sekolah yang memiliki kemiripan dengan patung. Pasquino populer antara abad ke-16 dan abad ke-19. Wajah patung tersebut rusak, tidak memiliki tangan dan kaki. Sulit untuk mengetahui sipakah subjek dari patung ini, kemungkinan besar adalah pahlawan dari Yunani kuno (Menelaus, Ajax atau Hercules). Pasquino ditemukan pada tahun 1501 saat renovasi jalan dan Palazzo Braschi di Piazza, tempat Pasquino berada saat ini (sebelumnya bernama Piazza Parione, sekarang Piazza Pasquino). sebagai orang yang bertanggung jawab atas renovasi bersikeras menyelamatkan patung meskipun banyak orang merasa patung tersebut tidak memiliki nilai. Di Roma terdapat praktik untuk menyampaikan ketidakpuasan masyarakat melalui patung. Di malam hari, tulisan sindiran terhadap tokoh publik akan digantung di leher patung sehingga di pagi hari tulisan tersebut bisa dibaca oleh semua orang. Praktik ini disebut Pasquinate. Orang-orang juga menggunakan Pasquino untuk menyebarkan fitnah terhadap lawan-lawan politik.
rdf:langString
Pasquino è la più celebre statua parlante di Roma, divenuta figura caratteristica della città fra il XVI ed il XIX secolo. Ai piedi della statua, ma più spesso al collo, si appendevano nella notte fogli contenenti satire in versi, dirette a farsi beffe anonimamente di personaggi pubblici più importanti. Erano le cosiddette "pasquinate", dalle quali emergeva, non senza un certo spirito di sfida, il malumore popolare nei confronti del potere e l'avversione alla corruzione ed all'arroganza dei suoi rappresentanti.
rdf:langString
Pasquino – znajdująca się w Rzymie fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba hellenistyczna, od początku XVI wieku stojąca na niewielkim placyku Piazza di Pasquino w zaułku odchodzącym od Piazza Navona, na rogu Palazzo Braschi. Uważana za przedstawienie Menelaosa trzymającego ciało Patroklosa mocno zniszczona rzeźba datowana jest na I wiek p.n.e. Została odkryta przypadkowo w 1501 roku, kiedy to podczas brukowania placu przed Pałacem Orsinich wydobyto ją z błotnistego gruntu, gdzie leżała od wielu lat, służąc jako kładka. Z rozkazu kardynała Oliviera Carafy ustawiono ją na postumencie przed pałacem, wedle legendy nieopodal domu niejakiego Pasquino (w zależności od wersji legendy – nauczyciela, krawca lub szewca), od którego nazwiska rzeźba miała otrzymać swoją nazwę. Ponieważ posąg stał przy drodze, którą w dniu świętego Marka przechodziły procesje, zaczęto ją corocznie odświętnie dekorować i ubierać w stroje bohaterów mitologicznych, a do postumentu przytwierdzać kartki z wierszami. Z czasem przerodziło się to w tradycję wykorzystywania postumentu jako słupa ogłoszeniowego. Wiele wywieszanych tekstów miało charakter satyryczny lub obraźliwy, często wymierzony w papiestwo. Od nazwy posągu tego typu anonimowe pamflety przezwano paszkwilami (wł. pasquillo). Rzeźba była podziwiana przez Berniniego, który uważał ją za najpiękniejszą w Rzymie.
rdf:langString
Pasquino är en skulpturgrupp som sedan 1501 är uppställd vid på Piazza di Pasquino i Rom. Skulpturen, som är ett fragment av en kopia av ett grekiskt original från cirka 230 f.Kr., föreställer den spartanske kungen Menelaos med den döde krigaren Patroklos som stupat i trojanska kriget. Skulpturen hade tidigare använts som fyllning i gatan och är mycket illa medfaren. På grund av sin strategiska placering nära Piazza Navona började statyn att användas som en typ av anslagstavla för satiriska och smädande texter. Kvarteren kring Piazza di Pasquino var ett centrum för tryckerier och bokhandlare. Benämningen "pasquino" har givit det svenska ordet paskill, anonym smädeskrift. En av Pasquinos mest berömda sentenser är Quod non fecerunt barbari, fecerunt Barberini, vilket på svenska betyder ”Vad barbarerna inte gjorde, gjorde Barberini”. En anonym skribent kritiserade påven Urban VIII Barberini, som plundrade Pantheons portiktak på brons för att förse skulptören Bernini med material till baldakinen över Peterskyrkans högaltare. Pasquino är en av Roms sex så kallade talande statyer. De övriga är Marforio, Madama Lucrezia, Abate Luigi, Il Babuino och Il Facchino.
rdf:langString
Pasquino é a mais famosa das estatuas falantes de Roma, transformada em figura característica da cidade entre os séculos XVI e XIX. Aos pés da estátua e, geralmente, no pescoço eram colados, em épocas passadas, as pasquinadas, folhetos com conteúdo satírico, freqüentemente em versos, dirigidos a personagens públicos importantes, inclusive ao Papa.
rdf:langString
帕斯魁诺（Pasquino）是罗马人用来描述一尊希腊化文明风格雕像的名称，这尊雕像可以追溯到公元前三世纪，15世纪在罗马的Parione区出土。十八世纪古文物研究者维斯康蒂确定这尊雕像表现的主题是墨涅拉俄斯扶起帕特羅克洛斯的身体；《》比较著名的版本是在佛罗伦萨的佣兵凉廊。 自从16世纪初这尊雕像开始出名，当时正值圣马可节期间，Oliviero Carafa枢机为这尊雕像的大理石躯干披上了长袍，并用拉丁文警句进行装点。从这次事件以后，pasquinade一词指用诗歌或散文的匿名的戏仿 枢机的行动导致了用罗马方言写讽刺诗（称为pasquinade）粘贴到帕斯魁诺雕像，批评教宗或其政府的习俗。因此帕斯魁诺成为罗马第一座。谈到了人们的不满，谴责不公正，并抨击教会的弊政。不久，罗马出现其他直言不讳的雕像，包括Marphurius，Abbot Luigi，Facchino，Madama Lucrezia和狒狒喷泉，与Pasquino永远的领导者。写在上面的警句很快就广为复制传播，由于数量众多难以压制。早在1509年，罗马出版商Giacomo Mazzocchi每年收集并出版这些诗，称为Carmina apposita Pasquino，在全欧洲众所周知。1544年，第二册Pasquillorum Tomi Duo出版地转移到巴塞尔，为少受教宗的控制，标题伪装成“自由之城”（Eleutheropolis）。 “帕斯魁诺”名称的起源，仍不清楚。在16世纪中叶，传说该名称来自于附近的一位以机智和智慧著称的裁缝。
xsd:nonNegativeInteger
6683
<Geometry>
POINT(12.472305297852 41.897720336914)
