Particular judgment

http://dbpedia.org/resource/Particular_judgment

Das Partikulargericht („persönliches Gericht“, „Einzelgericht“ auch „besonderes Gericht“) ist Gegenstand der Lehre der römisch-katholischen Kirche und der orthodoxen Kirchen über das Schicksal der Seele nach dem Tode. Das Partikulargericht gehört zu den sogenannten vier letzten Dingen: Tod, Gericht, Himmel und Hölle. Im Partikulargericht erfolgt die Abwägung der guten und bösen Taten eines Menschen unmittelbar nach dessen Tod. In der christlichen Ikonographie wird beim Gericht dem Erzengel Michael die Rolle als „Seelenwäger“ zugeordnet. rdf:langString
Según la doctrina católica y algunas ramificaciones protestantes, el juicio particular es el momento en que el alma, que se separó de su cuerpo inmediatamente después de su muerte, define si ella va al Cielo, al Infierno o al Purgatorio. Más concretamente, el juicio particular "es el juicio de retribución inmediata, que cada uno, a partir de la muerte, recibe de Dios en su alma inmortal, en relación a su fe y a sus obras" realizadas en su camino de santificación terrena.​ Según la doctrina cristiana, el Cielo y el Infierno son estados eternos y definitivos, el Purgatorio es un estado temporal y siempre irá al Cielo. rdf:langString
Particular judgment, according to Christian eschatology, is the divine judgment that a departed person undergoes immediately after death, in contradistinction to the general judgment (or Last Judgment) of all people at the end of the world. rdf:langString
Penghakiman khusus (bahasa Inggris: particular judgement), menurut eskatologi Kristen, adalah penghakiman Ilahi yang dijalani seseorang seketika setelah ia meninggal dunia, berbeda dengan penghakiman umum (atau Pengadilan Terakhir) yang dijalani semua orang pada akhir zaman. rdf:langString
Sąd szczegółowy – według nauczania Kościoła katolickiego, sąd mający miejsce z chwilą śmierci, w wyniku którego człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy zaraz po śmierci otrzymuje wieczną zapłatę za swoje życie. Sąd ten polega na odniesieniu życia człowieka do Chrystusa. Po nim przed duszą otwierają się trzy możliwości: albo następuje oczyszczenie zbawionej już duszy w czyśćcu, albo bezpośrednio otwiera się przed nią wejście do szczęścia nieba, albo zostaje ona potępiona na wieki.Sąd ten jest różny od sądu ostatecznego, który nastąpi z chwilą paruzji, to jest z chwilą powrotu Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów. Będzie wtedy osądzona każda chwila człowieka. rdf:langString
La pesée des âmes désigne la psychostasie dans le christianisme et peut apparaître dans deux contextes : lors d'un premier jugement intervenant directement après la mort de l'individu ou alors au moment du Jugement Dernier. Bien qu'il y ait de nombreuses variantes, au Moyen Âge l'image type de la pesée des âmes représente l'archange Michel, chef de la milice des anges, procédant au jugement des défunts par le biais d'une balance avec laquelle il pèse leurs bonnes et mauvaises actions ; c'est le plateau le plus lourd qui l'emporte. Il y a donc un problème de terminologie car ce n'est pas en réalité l'âme qui est pesée mais bien ses actions. C'est du moins ce qui ressort clairement à la lecture des textes. Il est donc préférable de se contenter d'appeler ce motif « la pesée ». Est aussi prés rdf:langString
Secondo la dottrina cattolica e alcuni denominazioni protestanti, il giudizio particolare è il momento, immediatamente successivo alla morte e alla separazione dell’anima dal corpo, che definisce la sua destinazione in Paradiso, all'Inferno o nel Purgatorio. Questo "giudizio" non è visto come un'azione arbitraria di Dio , ma come una concessione all'anima perché prenda coscienza di ciò che è stata nella sua vita terrena. Secondo il Compendio del Catechismo della Chiesa Cattolica: rdf:langString
Segundo a doutrina católica e algumas ramificações protestantes, o juízo particular é o momento em que a alma - que se separou do seu corpo imediatamente após a morte - é julgada por Cristo, que define se ela vai para o Céu, Inferno ou passará por uma purificação temporária no Purgatório antes de ser admitida no Céu. Mais concretamente, o juízo particular "é o julgamento de retribuição imediata, que cada um, a partir da morte, recebe de Deus na sua alma imortal, em relação à sua fé e às suas obras realizadas durante o seu caminho de santificação terrestre". (Compêndio do Catecismo da Igreja Católica, n. 208). rdf:langString
rdf:langString Partikulargericht
rdf:langString Juicio particular
rdf:langString Penghakiman khusus
rdf:langString Pesée des âmes
rdf:langString Giudizio particolare
rdf:langString Particular judgment
rdf:langString Sąd szczegółowy
rdf:langString Juízo particular
xsd:integer 5578209
xsd:integer 1116736572
rdf:langString Das Partikulargericht („persönliches Gericht“, „Einzelgericht“ auch „besonderes Gericht“) ist Gegenstand der Lehre der römisch-katholischen Kirche und der orthodoxen Kirchen über das Schicksal der Seele nach dem Tode. Das Partikulargericht gehört zu den sogenannten vier letzten Dingen: Tod, Gericht, Himmel und Hölle. Im Partikulargericht erfolgt die Abwägung der guten und bösen Taten eines Menschen unmittelbar nach dessen Tod. In der christlichen Ikonographie wird beim Gericht dem Erzengel Michael die Rolle als „Seelenwäger“ zugeordnet.
rdf:langString Según la doctrina católica y algunas ramificaciones protestantes, el juicio particular es el momento en que el alma, que se separó de su cuerpo inmediatamente después de su muerte, define si ella va al Cielo, al Infierno o al Purgatorio. Más concretamente, el juicio particular "es el juicio de retribución inmediata, que cada uno, a partir de la muerte, recibe de Dios en su alma inmortal, en relación a su fe y a sus obras" realizadas en su camino de santificación terrena.​ Según la doctrina cristiana, el Cielo y el Infierno son estados eternos y definitivos, el Purgatorio es un estado temporal y siempre irá al Cielo.
rdf:langString Particular judgment, according to Christian eschatology, is the divine judgment that a departed person undergoes immediately after death, in contradistinction to the general judgment (or Last Judgment) of all people at the end of the world.
rdf:langString La pesée des âmes désigne la psychostasie dans le christianisme et peut apparaître dans deux contextes : lors d'un premier jugement intervenant directement après la mort de l'individu ou alors au moment du Jugement Dernier. Bien qu'il y ait de nombreuses variantes, au Moyen Âge l'image type de la pesée des âmes représente l'archange Michel, chef de la milice des anges, procédant au jugement des défunts par le biais d'une balance avec laquelle il pèse leurs bonnes et mauvaises actions ; c'est le plateau le plus lourd qui l'emporte. Il y a donc un problème de terminologie car ce n'est pas en réalité l'âme qui est pesée mais bien ses actions. C'est du moins ce qui ressort clairement à la lecture des textes. Il est donc préférable de se contenter d'appeler ce motif « la pesée ». Est aussi présent dans cette scène le diable qui tente de faire pencher le plateau du mal afin d'emporter l'âme en Enfer.
rdf:langString Penghakiman khusus (bahasa Inggris: particular judgement), menurut eskatologi Kristen, adalah penghakiman Ilahi yang dijalani seseorang seketika setelah ia meninggal dunia, berbeda dengan penghakiman umum (atau Pengadilan Terakhir) yang dijalani semua orang pada akhir zaman.
rdf:langString Secondo la dottrina cattolica e alcuni denominazioni protestanti, il giudizio particolare è il momento, immediatamente successivo alla morte e alla separazione dell’anima dal corpo, che definisce la sua destinazione in Paradiso, all'Inferno o nel Purgatorio. Questo "giudizio" non è visto come un'azione arbitraria di Dio , ma come una concessione all'anima perché prenda coscienza di ciò che è stata nella sua vita terrena. Secondo il Compendio del Catechismo della Chiesa Cattolica: Esso avviene mediante un’epifania di Cristo, Re dei Re e giudice supremo. L’anima è ammessa in Paradiso se è morta in stato di grazia (Compendio del Catechismo della Chiesa Cattolica, 12.II 1023—1024). Se ha qualche macchia di peccato, è destinata per un tempo finito ala nel Purgatorio, la cui meta finale è il Paradiso (Compendio del CCC, 12.III 1030); se è morta in uno stato di peccato mortale, vale a dire senza pentimento, è destinata all’Inferno, dove Dio è lontano (Compendio del CCC, 12.IV 1035—1037). La Chiesa Cattolica crede anche nel dogma della Risurrezione della carne prima del Giudizio universale, per una risurrezione di salvezza o di condanna eterne sia dell’anima che del corpo, una volta riunito con essa. Il Regno di Dio, comprensivo dei santi angeli e di tutti i salvati, corrisponde ai nuovi cieli e alla nuova terra promessi da Gesù (Compendio del CCC, n. 216).
rdf:langString Sąd szczegółowy – według nauczania Kościoła katolickiego, sąd mający miejsce z chwilą śmierci, w wyniku którego człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy zaraz po śmierci otrzymuje wieczną zapłatę za swoje życie. Sąd ten polega na odniesieniu życia człowieka do Chrystusa. Po nim przed duszą otwierają się trzy możliwości: albo następuje oczyszczenie zbawionej już duszy w czyśćcu, albo bezpośrednio otwiera się przed nią wejście do szczęścia nieba, albo zostaje ona potępiona na wieki.Sąd ten jest różny od sądu ostatecznego, który nastąpi z chwilą paruzji, to jest z chwilą powrotu Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów. Będzie wtedy osądzona każda chwila człowieka.
rdf:langString Segundo a doutrina católica e algumas ramificações protestantes, o juízo particular é o momento em que a alma - que se separou do seu corpo imediatamente após a morte - é julgada por Cristo, que define se ela vai para o Céu, Inferno ou passará por uma purificação temporária no Purgatório antes de ser admitida no Céu. Mais concretamente, o juízo particular "é o julgamento de retribuição imediata, que cada um, a partir da morte, recebe de Deus na sua alma imortal, em relação à sua fé e às suas obras realizadas durante o seu caminho de santificação terrestre". (Compêndio do Catecismo da Igreja Católica, n. 208). Esse "juízo" é visto não como uma acção arbitrária de Deus, mas sim uma concessão à alma de ter consciência do que foi a sua vida terrestre. Após essa epifania particular realizada por Cristo, a alma será destinada a estar: * no Paraíso (ou Céu), onde é impelida a permanecer junto a Deus. A alma alcança este prémio da salvação apenas se ela estiver verdadeiramente arrependida dos seus pecados, tiver aceitado Deus e o seu amor e estiver em estado de graça, isto é, sem "manchas" de qualquer pecado; * no Purgatório (de acordo com a Teologia da Igreja Católica), que é um estágio de purificação e eliminação das "manchas" de pecado, que são principalmente as penas temporais (consequências, o mal realizado) devidas aos pecados veniais ou mortais já perdoados, mas para os quais não foi feita expiação suficiente durante a sua vida. Após a purificação devida, as almas entram imaculadamente no Paraíso; * no Inferno, onde é impelida a permanecer longe da presença de Deus. A alma alcança esta condenação definitiva só se ela tiver recusado livremente Deus e o seu amor, bem como a graça divina da salvação e da santidade. O Juízo Final, aquele que irá reunir toda a humanidade, confirma a sentença efectuada no juízo particular de cada indivíduo. Ocorrerá também a ressurreição final dos mortos, onde todas as almas voltarão a juntar-se com o seu corpo, mas já imortal. Todos os ressuscitados que merecem o Paraíso passarão a viver no Reino de Deus, que também se irá realizar-se plenamente neste momento do fim do mundo e que corresponde aos novos céus e à nova terra prometidos por Jesus.
xsd:nonNegativeInteger 17987

data from the linked data cloud