Parenting styles
http://dbpedia.org/resource/Parenting_styles an entity of type: Thing
Gaya pengasuhan adalah konstruksi psikologis yang mewakili strategi standar yang digunakan orang tua dalam membesarkan anak mereka. Kualitas pengasuhan bisa lebih penting daripada kuantitas waktu yang dihabiskan bersama anak. Misalnya, orang tua mungkin terlibat dalam aktivitas yang berbeda dan tidak menunjukkan minat yang cukup terhadap anak. Pola asuh adalah representasi dari bagaimana orang tua menanggapi dan membuat tuntutan pada anak-anak mereka. Praktik pengasuhan adalah perilaku spesifik, sedangkan gaya pengasuhan mewakili pola praktik pengasuhan yang lebih luas. Ada berbagai teori dan pendapat tentang cara terbaik untuk mengasuh anak, serta tingkat waktu dan upaya yang berbeda yang bersedia diinvestasikan oleh orang tua.
rdf:langString
أساليب تربية الأبناء أو أنماط التربية (بالإنجليزية: Parenting styles) هي بنية نفسية تمثل الاستراتيجيات القياسية التي يستخدمها الآباء في تربية أطفالهم. ويمكن أن تكون نوعية نمط التربية أكثر أهمية من مجرد مقدار الوقت الذي يقضيه الوالد مع الطفل، فأنماط التربية تُعتبر تمثيل لكيفية استجابة وتفاعل الآباء مع أطفالهم، وفي حين أن «ممارسات التربية» هي سلوكيات محددة، فإن «أنماط التربية» تمثل أشكال أوسع من الممارسات، وهناك العديد من النظريات والآراء حول أفضل الطرق لتربية الأطفال، فضلا عن المستويات المختلفة من الوقت والجهد الذي يرغب الوالدان في استثماره.
rdf:langString
Unter Erziehungsstilen versteht man in der Psychologie, Pädagogik und Soziologie charakteristische Bündel grundlegender Einstellungen und Verhaltensmuster, die Eltern, Lehrer und andere Erziehende bei ihrer Erziehungstätigkeit erkennen lassen. Die Erziehungsstilforschung ist ein Teilgebiet der Sozialisationsforschung.
rdf:langString
El estilo de crianza o estilo parental es la construcción psicológica que representa las estrategias estándar que los padres utilizan en la crianza del niño. Hay muchas teorías y opiniones diferentes sobre las mejores maneras de educar a los niños, así como los diferentes niveles de tiempo y esfuerzo que los padres están dispuestos a invertir.
rdf:langString
A parenting style is a psychological construct representing standard strategies that parents use in their child rearing. The quality of parenting can be more essential than the quantity of time spent with the child. For instance, the parent may be engaging in a different activity and not demonstrating enough interest in the child. Parenting styles are the representation of how parents respond to and make demands on their children. Parenting practices are specific behaviors, while parenting styles represent broader patterns of parenting practices. There are various theories and opinions on the best ways to rear children, as well as differing levels of time and effort that parents are willing to invest.
rdf:langString
Le style parental est un concept de la psychologie qui désigne les conduites ou groupes de conduites que les parents utilisent pour élever leur enfant et qui influencent les résultats de l'enfant. Plusieurs théories et beaucoup d'opinions ont été avancées sur les meilleurs moyens d'élever des enfants. Les théories sont influencées par les contextes historiques et culturels ainsi que par les idéologies sur l'enfance. Succédant aux écrits de John Locke en 1693 au Royaume-Uni, qui prône l'éducation et la discipline raisonnée, et de Jean-Jacques Rousseau qui au contraire condamne l'intervention excessive des adultes dans la vie enfantine, nombre de philosophes, puis éducateurs, médecins psychiatres, psychologues ou journalistes-écrivains ont publié leurs opinions sur les conduites parentales q
rdf:langString
Opvoedingsstijlen zijn, in theoretische en praktische zin, methodes en uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de opvoeding. In de literatuur worden vaak de volgende stijlen onderscheiden:
* De autoritaire stijl
* De autoritatieve stijl
* De permissieve (toegevende) stijl
* De laissez-faire stijl ( ook wel anti-autoritaire opvoeding genoemd) Daarnaast wordt in de literatuur vaak gesproken over
* Democratische opvoedingsstijl
* Participatieve opvoedingsstijl (zie ook jeugdparticipatie)
* opvoedingsstijl
* Autocratische opvoedingsstijl
* Negerende opvoedingsstijl
rdf:langString
教养方式是一项心理学概念，代表着父母在育儿过程中所使用的基本策略。很多人常把自己行為中好的一面給歸功於父母正確的教養，像是胡適就曾說「如果我學得了一絲一毫好脾氣，如果我學得了一點點待人接物的和氣，如果我能寬恕人，體諒人──我都得感謝我的慈母。」除此之外，中文語境中也有許多論及教養影響的說法，如「棒下出孝子」、「慈母多敗兒」以及「孟母三遷」的故事等等；此外，傳統的幼學啟蒙教材《三字經》中也有「養不教，父之過，教不嚴，師之惰」的說法；而北齊顏之推的《顏氏家訓》中，亦有論及教養的內容。 父母的教養方式，對子女的將來，無庸置疑地有重要的影響，研究支持教養會對子女的未來，造成強烈的影響，尤其負面的經驗更會對子女的發展造成影響。盡管茱蒂·哈里斯出版的《教養的迷思》一書認為，父母教養對子女發展沒有太大的影響，但一般學界的共識認為，先天與後天的因素，都對心理發展有影響，且在後天因素中，父母教養的影響是不容否認的。研究一般認為，不論其他先天與後天的因素，教養本身對子女將來的成就有20%至50%的影響。不論親生父母或領養父母，其教養對子女將來的福祉都有影響，雖然不同狀況的養子女，會因其先天因素之故，而出現不同的侵略性和心理健康狀況，但養父母對養子女展現愛與關懷，會減少養子女的未來和福祉出現負面結果的可能。
rdf:langString
rdf:langString
أساليب التربية
rdf:langString
Erziehungsstil
rdf:langString
Estilo parental
rdf:langString
Style parental
rdf:langString
Gaya pengasuhan
rdf:langString
Parenting styles
rdf:langString
Opvoedingsstijl
rdf:langString
教养方式
xsd:integer
8026767
xsd:integer
1124721355
rdf:langString
أساليب تربية الأبناء أو أنماط التربية (بالإنجليزية: Parenting styles) هي بنية نفسية تمثل الاستراتيجيات القياسية التي يستخدمها الآباء في تربية أطفالهم. ويمكن أن تكون نوعية نمط التربية أكثر أهمية من مجرد مقدار الوقت الذي يقضيه الوالد مع الطفل، فأنماط التربية تُعتبر تمثيل لكيفية استجابة وتفاعل الآباء مع أطفالهم، وفي حين أن «ممارسات التربية» هي سلوكيات محددة، فإن «أنماط التربية» تمثل أشكال أوسع من الممارسات، وهناك العديد من النظريات والآراء حول أفضل الطرق لتربية الأطفال، فضلا عن المستويات المختلفة من الوقت والجهد الذي يرغب الوالدان في استثماره. يمر الأطفال بمراحل مختلفة في الحياة، ولذلك فإن الآباء يخلقون أنماطا تربوية معينة من خلال مجموعة من العوامل التي تتطور بمرور الوقت عندما يبدأ الأطفال في تطوير شخصياتهم الخاصة، فخلال مرحلة الطفولة، يحاول الآباء التكيف مع نمط الحياة الجديد من حيث التكيف والترابط بما يتناسب مع رضيعهم الجديد، وتكون العلاقة بين الوالد والطفل هي التعلق، لكن في مرحلة المراهقة يواجه الآباء تحديات جديدة، كمحاولة أو سعي المراهقين إلى الحرية والرغبة فيها. يؤثر مزاج الطفل وثقافة الوالدين التربوية على نمط التربية الذي قد يتلقاه الطفل، كما أن درجة تعليم الطفل باعتبارها جزءا من التربية لا تزال مسألة أخرى قيد المناقشة. وجدت البحوث المبكرة في تربية الطفل ونموه أن الآباء الذين يوفرون لأطفالهم الرعاية المناسبة والاستقلال والسيطرة الثابتة، يظهر علي أطفالهم مستويات أعلى من الكفاءة والمهارات الاجتماعية، كما ينتج عن أنماط التربية الإيجابية مهارات تنموية إضافية منها: الحفاظ على علاقة وثيقة مع الآخرين، والاعتماد على الذات، والاستقلال، وخلال منتصف الثمانينيات بدأ الباحثون في استكشاف كيفية تأثير أساليب محددة من التربية على تطور الطفل في وقت لاحق.
rdf:langString
Unter Erziehungsstilen versteht man in der Psychologie, Pädagogik und Soziologie charakteristische Bündel grundlegender Einstellungen und Verhaltensmuster, die Eltern, Lehrer und andere Erziehende bei ihrer Erziehungstätigkeit erkennen lassen. Unterschieden werden müssen Erziehungsstile von Erziehungskonzepten und Erziehungsphilosophien. Erziehungskonzepten und -philosophien liegen explizit intentionale Elemente wie pädagogische Ziele, Normen, Leitbilder und Ideale zugrunde. Erziehungsstile dagegen setzen sich aus erzieherischen Grundhaltungen und darauf aufbauenden Verhaltenstendenzen zusammen, die nicht notwendigerweise reflektiert sind. Zu den Psychologen, die „Erziehungsstil“ in diesem Sinne (und im deutschsprachigen Raum) definiert haben, zählen vor allem das Ehepaar Anne-Marie und Reinhard Tausch, aber auch Helmut Lukesch, und . Die christliche, marxistische oder antiautoritäre Erziehung sind Beispiele für Erziehungskonzepte. Eine autoritäre, autoritative, verwöhnende, permissive oder vernachlässigende Erziehung sind Beispiele für Erziehungsstile. Weil Erziehungsstile auf elementaren menschlichen Einstellungen basieren, sind sie beim Einzelnen meist recht stabil. Ihrer individuellen Disposition und ihrem eigenen Aufwachsen entsprechend verhalten Eltern sich, wenn sie erziehen, entweder nachgiebig oder konsequent, anspruchslos oder fordernd, skeptisch oder optimistisch, aggressiv oder freundlich, abweisend oder responsiv, selbstbezogen oder empathisch. Erziehungsstile sind individuelle Bündel solcher Merkmale, die in einer gegebenen Kultur als besonders charakteristisch gelten. Die Erziehungsstilforschung ist ein Teilgebiet der Sozialisationsforschung.
rdf:langString
El estilo de crianza o estilo parental es la construcción psicológica que representa las estrategias estándar que los padres utilizan en la crianza del niño. Hay muchas teorías y opiniones diferentes sobre las mejores maneras de educar a los niños, así como los diferentes niveles de tiempo y esfuerzo que los padres están dispuestos a invertir. Muchos padres crean su propio estilo a partir de una combinación de factores, que pueden evolucionar con el tiempo a medida que los niños desarrollen su propia personalidad y se mueven a través de las etapas de la vida. El estilo de crianza se ve afectado por el temperamento de ambos, padres y niños; y se basa principalmente en la influencia de los padres y la cultura propios. "Muchos padres aprenden prácticas de crianza de sus propios padres - algunas se aceptan, algunas se descartan." El grado en que la educación de un niño es parte de la crianza de los hijos es un asunto de debate.
rdf:langString
Le style parental est un concept de la psychologie qui désigne les conduites ou groupes de conduites que les parents utilisent pour élever leur enfant et qui influencent les résultats de l'enfant. Plusieurs théories et beaucoup d'opinions ont été avancées sur les meilleurs moyens d'élever des enfants. Les théories sont influencées par les contextes historiques et culturels ainsi que par les idéologies sur l'enfance. Succédant aux écrits de John Locke en 1693 au Royaume-Uni, qui prône l'éducation et la discipline raisonnée, et de Jean-Jacques Rousseau qui au contraire condamne l'intervention excessive des adultes dans la vie enfantine, nombre de philosophes, puis éducateurs, médecins psychiatres, psychologues ou journalistes-écrivains ont publié leurs opinions sur les conduites parentales qu'ils pensaient optimales pour le développement de l'enfant. La psychanalyse, les recherches sur l'attachement, puis les recherches empiriques des premiers psychologues du développement ont mis en évidence des relations systématiques entre l'affection parentale et le contrôle parental, d'une part, et les comportements et réussites ultérieurs des enfants d'autre part. Les travaux de Diana Baumrind, débutés dans les années 1960, et la typologie mise en évidence, complétée par Maccoby et Martin (1983), sont les plus souvent cités. Selon Baumrind, les styles parentaux décrivent comment les parents réagissent (leur réactivité ou sensitivité) et ce qu'ils exigent (contrôles et exigences) de leurs enfants. Ses recherches mettent en évidence que les parents qui offrent à leurs enfants suffisamment de soutien (anglais : nurture) et d'indépendance tout en faisant preuve d'une certaine fermeté (ou contrôle) de leurs comportements, ont des enfants qui ont de meilleurs résultats dans plusieurs domaines. Dans le domaine de la psychopathologie et de la psychiatrie, des typologies de style parentaux sont également proposées : parents abusifs, parents narcissiques, parents surprotecteurs ou « parents hélicoptères ». Des questionnaires et méthodes d'observations systématiques ont été développés pour évaluer les styles parentaux. Vers le milieu des années 1980, des études longitudinales ont été mises en place pour comprendre l'influence des styles parentaux dans le long terme. La validité interculturelle du modèle, souvent critiquée, a fait l'objet d'études à partir des années 1990. Malgré l'étendue des recherches sur le style parental, de nombreuses questions restent posées.
rdf:langString
A parenting style is a psychological construct representing standard strategies that parents use in their child rearing. The quality of parenting can be more essential than the quantity of time spent with the child. For instance, the parent may be engaging in a different activity and not demonstrating enough interest in the child. Parenting styles are the representation of how parents respond to and make demands on their children. Parenting practices are specific behaviors, while parenting styles represent broader patterns of parenting practices. There are various theories and opinions on the best ways to rear children, as well as differing levels of time and effort that parents are willing to invest. Children go through different stages in life, therefore parents create their own parenting styles from a combination of factors that evolve over time as children begin to develop their own personalities. During the stage of infancy, parents try to adjust to a new lifestyle in terms of adapting and bonding with their new infant. Developmental psychologists distinguish between the relationship between the child and parent, which ideally is one of attachment, and the relationship between the parent and child, referred to as bonding. In the stage of adolescence, parents encounter new challenges, such as adolescents seeking and desiring freedom. A child's temperament and parents' cultural patterns have an influence on the kind of parenting style a child may receive. It is not clear as to whether a child's education is part of parenting. Early research in parenting and child development found that parents who provide their children with proper nurture, independence and firm control, have children who appear to have higher levels of competence and are socially skilled and proficient. Showing love and nurturing children with care and affection encourages positive, physical, and mental progress in children. Additional developmental skills result from positive parenting styles including: maintaining a close relationship with others, being self-reliant, and being independent. During the mid 1980s, researchers began to explore how specific parenting styles influence a child's development later in life. Diana Baumrind's influential typology divides parenting styles into three styles, the authoritative, authoritarian and indulgent (or permissive) styles.
rdf:langString
Gaya pengasuhan adalah konstruksi psikologis yang mewakili strategi standar yang digunakan orang tua dalam membesarkan anak mereka. Kualitas pengasuhan bisa lebih penting daripada kuantitas waktu yang dihabiskan bersama anak. Misalnya, orang tua mungkin terlibat dalam aktivitas yang berbeda dan tidak menunjukkan minat yang cukup terhadap anak. Pola asuh adalah representasi dari bagaimana orang tua menanggapi dan membuat tuntutan pada anak-anak mereka. Praktik pengasuhan adalah perilaku spesifik, sedangkan gaya pengasuhan mewakili pola praktik pengasuhan yang lebih luas. Ada berbagai teori dan pendapat tentang cara terbaik untuk mengasuh anak, serta tingkat waktu dan upaya yang berbeda yang bersedia diinvestasikan oleh orang tua.
rdf:langString
Opvoedingsstijlen zijn, in theoretische en praktische zin, methodes en uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de opvoeding. In de literatuur worden vaak de volgende stijlen onderscheiden:
* De autoritaire stijl
* De autoritatieve stijl
* De permissieve (toegevende) stijl
* De laissez-faire stijl ( ook wel anti-autoritaire opvoeding genoemd) Daarnaast wordt in de literatuur vaak gesproken over
* Democratische opvoedingsstijl
* Participatieve opvoedingsstijl (zie ook jeugdparticipatie)
* opvoedingsstijl
* Autocratische opvoedingsstijl
* Negerende opvoedingsstijl Bij de laatste twee kan eigenlijk niet van opvoeding worden gesproken.Het gebruik van deze begrippen leidt tot de nodige overlap in betekenis. De theoretische keuze van opvoeders kan afwijken van (elementen van) de praktische uitvoering. In het algemeen wordt in de literatuur sinds ongeveer 1995 veelvuldig een keuze gemaakt voor de autoritatieve opvoeding.De keuze is afhankelijk van onder andere de inzichten en mogelijkheden van de ouders en de beperkingen en capaciteiten van het kind.
rdf:langString
教养方式是一项心理学概念，代表着父母在育儿过程中所使用的基本策略。很多人常把自己行為中好的一面給歸功於父母正確的教養，像是胡適就曾說「如果我學得了一絲一毫好脾氣，如果我學得了一點點待人接物的和氣，如果我能寬恕人，體諒人──我都得感謝我的慈母。」除此之外，中文語境中也有許多論及教養影響的說法，如「棒下出孝子」、「慈母多敗兒」以及「孟母三遷」的故事等等；此外，傳統的幼學啟蒙教材《三字經》中也有「養不教，父之過，教不嚴，師之惰」的說法；而北齊顏之推的《顏氏家訓》中，亦有論及教養的內容。 父母的教養方式，對子女的將來，無庸置疑地有重要的影響，研究支持教養會對子女的未來，造成強烈的影響，尤其負面的經驗更會對子女的發展造成影響。盡管茱蒂·哈里斯出版的《教養的迷思》一書認為，父母教養對子女發展沒有太大的影響，但一般學界的共識認為，先天與後天的因素，都對心理發展有影響，且在後天因素中，父母教養的影響是不容否認的。研究一般認為，不論其他先天與後天的因素，教養本身對子女將來的成就有20%至50%的影響。不論親生父母或領養父母，其教養對子女將來的福祉都有影響，雖然不同狀況的養子女，會因其先天因素之故，而出現不同的侵略性和心理健康狀況，但養父母對養子女展現愛與關懷，會減少養子女的未來和福祉出現負面結果的可能。 教养的质量可比和孩子在一起的时间长度更为重要。举个例子，一位父亲/母亲可以和他/她的孩子一起待上一个下午，但父亲/母亲可能在做完全不同的事情且对孩子展示出了不足的关心。教养方式是父母如何对孩子作出回应与提出要求的表现方式。育儿实践特指行为，而教养方式则是指育儿实践的广泛方法。人们在讨论最好的育儿方式时有着不同的理論及观点，在投入的精力及时间方面更是如此。 孩子将在人生中经历不同的，因此父母需要从一系列随着孩子长大并发展出自己的人格而变化的因素中建立起自己的教养方式。在婴儿阶段，父母尝试在养育和建立与婴儿的关系方面适应新的生活方式。发展心理学家区分孩童与父母的关系，这是其中一种理想化的依附，同时也将孩童与父母的关系称之为联系（bonding）。在青少年阶段，父母将遭遇新的挑战，如青少年寻求并渴望自由等。 一个孩子的气质及父母的文化模式对孩子所接受的教养方式有着影响。教养中孩子的教育的程度更是大众所争辩的对象。 早期对教养及孩童发展的研究表明，正确培养孩子的父母，即提供给孩子独立环境但又严格控制的父母，的孩子看起来有着更高的竞争力且有着充足与熟练的社交技巧。积极的教养方式将产生额外的发展技能，包括：与他人保持亲密的关系、独立自主等。20世纪80年代中期，学者开始探究到底特定一种教养方式是如何影响孩子的未来发展的。
xsd:nonNegativeInteger
89013
