Open Door Policy
http://dbpedia.org/resource/Open_Door_Policy an entity of type: Abstraction100002137
La política de puertas abiertas es un concepto en relaciones exteriores y economía. Como teoría originalmente postulaba que debían existir las mismas condiciones comerciales de las grandes potencias en China. Con base en los Tratados desiguales firmados entre China y las potencias existiría un acceso sin restricciones a los mercados comerciales chinos. Esta política se origina con las prácticas comerciales británicas, las cuales se reflejaban en los tratados comerciales con la Dinastía Qing china después de la Primera Guerra del Opio (1839-1842). A pesar de que la Política de puertas abiertas está generalmente asociada con China, fue reconocida en la Conferencia de Berlín de 1885, la cual declaró que ningún poder podía imponer aranceles preferenciales en la cuenca del Congo.
rdf:langString
La doctrine de la porte ouverte est utilisée pour décrire la politique étrangère des États-Unis à la fin du XIXe siècle et début du XXe siècle vis-à-vis de la Chine. Définie par le secrétaire d'État John Hay, la note de la porte ouverte est envoyée en 1899 à ses homologues européens. Cette doctrine propose de maintenir le marché chinois sur un pied d’égalité avec toutes les autres puissances étrangères. Ainsi, aucune puissance internationale n’aurait le contrôle total du pays.
rdf:langString
문호개방정책(門戶開放政策, Open Door Policy)은 특정한 지역에 대해 모든 나라의 모든 국민에 대하여, 평등한 상업 및 공업 활동의 기회가 주어져야 한다는 주장이다. 기회균등과 같은 뜻이며 정치학적으로는 하나의 국제정책의 원리다. 어원은 1899년 미국 국무장관 존 헤이가 중국의 문호개방을 주장하여 워싱턴 회의(1921 - 22년)에서 정해진 9개국 조약에 의하여 규정한 것에서 유래한다. 그러나 미국에 대해서는 중국시장 획득의 지연을 회복하고 동시에 영국·독일·프랑스 등 선진자본주의 여러 나라나 일본의 중국 진출을 막는 억제책이었다.
rdf:langString
門戸開放政策（もんこかいほうせいさく、Open Door Policy）とは、特定の地域において、全ての国の全ての国民に対し、等しい商業及び工業活動の機会が与えられるべきであるという主張である。日本では一般的に自由貿易政策と呼ばれることが多い。これはもともとアメリカによって進められたものであるが、アヘン戦争後の清国-アメリカ間の条約において、すでにこの方針は現れていた。門戸開放政策は、1978年からの鄧小平による中華人民共和国の経済改革方針で示された改革開放政策も、これと同等である。 上記の理由から門戸開放政策は一般的に中国と関連付けられることが多いが、もともとは1885年のベルリン会議で、コンゴ盆地においていかなる権力もを課すことはできないと定めた経緯があり、中国に対してもそれを倣っている。
rdf:langString
La Politica della Porta Aperta (Open Door Policy) è un concetto di politica estera. In quanto teoria, la Politica delle Porte Aperte ha avuto origine con il commercio britannico, così come si riflesse sui trattati conclusi con la dinastia Qing in Cina dopo la Prima Guerra dell'Oppio (1839-1842). Sebbene la Politica delle Porte Aperte sia convenzionalmente associata alla Cina, è stata riconosciuta ufficialmente alla Conferenza di Berlino del 1885, in cui veniva dichiarato che nessuna potenza avrebbe potuto imporre dazi preferenziali nel bacino del fiume Congo. In sostanza le grandi potenze si astengono o rinunciano a chiedere speciali privilegi, preferenze commerciali o monopoli.
rdf:langString
Политика «Открытых дверей» — американская политическая доктрина, проводимая в Китае с 1899 г. до 1949 г., начало и основу которой положили дипломатические заявления Государственного секретаря Дж. Хэя. Суть такого политического курса состояла в том, что в Китае должна проводиться свободная торговля и свободное проникновение капиталов.
rdf:langString
Öppna dörrens politik var ett koncept inom relationer där alla stater skulle ha samma förutsättningar och rättigheter för handel med Kina. Som teori kom idén efter första opiumkriget (1839–1845). Politiken accepterades av Storbritannien, Frankrike, Tyskland och Japan genom den amerikanska utrikesministern John Hays initiativ 1898, vilket också stödde Kinas territoriala och administrativa integritet. Den upphävdes vid kommunisternas revolution 1949, för att återigen införas 1978.
rdf:langString
Політика відкритих дверей — політична доктрина США, яка проводилась в Китаї з 1899 по 1949 рр., початок і основу якої поклали дипломатичні заяви Державного секретаря Дж. Гея. Суть такого політичного курсу полягала в тому, що в Китаї повинна проводитися вільна торгівля і вільне проникнення капіталів, що відкривало доступ американському бізнесу у Китаї.
rdf:langString
أسلوب سياسي يقوم بتعهد الدول العظمى بعدم انفراد أية دولة بالحصول علي امتيازات تجارية أو صناعية أو سياسية. وقد بدأت الولايات المتحدة الأمريكية بالمطالبة بتنفيذ سياسة الباب المفتوح في الربع الثاني من القرن التاسع عشر، ثم نصت عليها جميع المعاهدات التي أبرمتها الدول مع الصين بعد حروب الأفيون . وقد تعهدت هذه الدول بمواصلة انتهاج هذه السياسة بعد إخماد ثورة البوكسر في عام 1900, وتعهدت الدول باتباع هذه السياسة فيما يختص بحوض نهر الكونغو عام 1885, كما تعهدت الولايات المتحدة باتباع سياسة الباب المفتوح في الفلبين بعد استيلائها عليها عام 1899.
rdf:langString
Politiko de malferma pordo (aŭ malfermita pordo) estas principa deklaro, interkonsento, je iniciato de Usono kaj landoj komercantaj kun Ĉinio (1899, 1900). Ĝi deklaris defendon de la egalajn privilegiojn de la partoprenantaj landoj kaj apogon de teritoria kaj administra integreco de Ĉinio. La memorandon dissendis kiel rondleteron la usona eksterafera ministro al Grand-Britio, Germanio, Francio, Italio, Japanio kaj Rusio. La politikon de la malferma pordo apogis la plejmulto de la usona loĝantaro kaj tio estis dum 40 jaroj grava kompaso de la usona ekstera politiko.
rdf:langString
Die Politik der offenen Tür (engl. Open door policy) ist eine besondere Form der Außen- und Wirtschaftspolitik. Sie regelte ursprünglich die Handelsbeziehungen zwischen den Großmächten im Kaiserreich China, die sich mittels militärischer Interventionen sowie Ungleicher Verträge ungehinderten Marktzugang in China und gegenseitig Konkurrenz verschafft hatten. Die Politik der offenen Tür garantierte allen mit China Handel treibenden Mächten gleiche wirtschaftliche Rechte und freien Zugang zu allen chinesischen Häfen. Obwohl die Politik der offenen Tür gemeinhin mit China in Verbindung gebracht wird, übertrugen die Großmächte das Konzept spätestens seit der Kongokonferenz auf Gebiete in verschiedenen Ländern.
rdf:langString
The Open Door Policy (Chinese: 門戶開放政策) is the United States diplomatic policy established in the late 19th and early 20th century that called for a system of equal trade and investment and to guarantee the territorial integrity of Qing China. The policy was enunciated in US Secretary of State John Hay's Open Door Note, dated September 6, 1899 and circulated to the major European powers. In order to prevent them from "carving of China like a melon," as they were doing in Africa, the Note asked the powers to keep China open to trade with all countries on an equal basis and called upon all powers, within their spheres of influence to refrain from interfering with any treaty port or any vested interest, to permit Chinese authorities to collect tariffs on an equal basis, and to show no favors t
rdf:langString
Kebijakan Pintu Terbuka adalah kebijakan luar negeri Amerika Serikat pada tahun 1899 yang memberikan akses ke Tiongkok kepada kekuatan-kekuatan imperial. Kebijakan ini berasal dari praktik perdagangan Britania Raya, seperti yang dapat dilihat dalam traktat yang dibuat dengan Dinasti Qing setelah Perang Candu Pertama (1839–1842). Setelah memperoleh Kepulauan Filipina, dan saat Tiongkok tampaknya akan dibagi-bagi oleh negara-negara Eropa dan Jepang, Amerika Serikat merasa kepentingan perdagangannya di Tiongkok terancam. Sekretaris Negara Amerika Serikat mengirim pesan ke negara-negara besar (Prancis, Jerman, Britania, Italia, Jepang, dan Rusia), dan meminta agar mereka mendeklarasikan secara resmi bahwa mereka akan menjunjung tinggi integritas wilayah dan administratif Tiongkok dan tidak ak
rdf:langString
Polityka otwartych drzwi (ang. Open Door Policy) – nazwa polityki Stanów Zjednoczonych wobec Chin na początku XX wieku. Zasady polityki otwartych drzwi zostały po raz pierwszy sformułowane 6 września 1899 roku przez sekretarza stanu Johna Haya w notach skierowanych do mocarstw walczących o podział stref wpływów w Chinach. Stany Zjednoczone, które nie brały udziału w wojnach opiumowych i nie były wcześniej zainteresowane tworzeniem własnych koncesji w Chinach, po aneksji Hawajów i zwycięstwie w wojnie z Hiszpanią zdominowały Pacyfik i postanowiły podjąć ekspansję na rynki dalekowschodnie. W swoich notach Hay wysunął trzy postulaty: aby poszczególne mocarstwa nie naruszały w swoich strefach wpływów interesów innych państw, wprowadzenie jednolitych stawek celnych i nieprowadzenie dyskryminacj
rdf:langString
A Política de Portas Abertas é um conceito em política externa e economia. Como teoria, originalmente postulava que deveriam existir as mesmas condições comerciais das grandes potências na China. Com base nos Tratados Desiguais assinados entre a China e as potências, existiria um acesso irrestrito aos mercados comerciais chineses. Esta política tem origem nas práticas comerciais britânicas, as quais se refletem em acordos comerciais com os chineses da dinastia Qing após a Primeira Guerra do Ópio (1839-1842).
rdf:langString
门户开放政策（英語：Open Door Policy）是十九世紀末至二十世紀初的一種外交概念，它指出原则上所有的国家，在中国都享有平等的商业和工业贸易权。 门户开放政策最早来自英国的商务惯例，并且在鸦片战争后与清政府签订的条约中有所体现。尽管通常门户开放政策都与中国有關，但在1885年的柏林西非会议上，規定任何國家沒有在刚果河上征收关税的權力，也屬於門戶開放政策。 作为一项劃分各列強在華利益的政策，门户开放政策首先由著名美國漢學家，時任美國駐華公使的柔克義構思。公元1898年的美西战争中，美军获胜，得到了西班牙王國的菲律宾群岛，在遠東的势力得到了加强。不過歐洲列強包括英、法、德、俄四國与日本已經瓜分大部分在華利益，作為一個新興、工業生產力已經逼近世界首強英國的國家，美国亦試圖擴大其在华商业利益，這可以解釋為何美國支持「門戶開放政策」，但這個政策顯然會損害其他列強的在華既得利益，尤其是英國，作為在華利益最大的國家，顯然是「門戶開放政策」的最大受害者，可以預期英國會成為該政策最大的絆腳石。 起初列強們纷纷迴避海約翰的要求，並指出除非有其他國家帶頭遵守，它們才會作出支持「門戶開放政策」的承諾。可是到了1900年七月，海約翰宣布各国原则上同意了这项决定，不過各国仍然在铁路权，采矿权，贷款，对外贸易口岸等问题上，与中国持续不断地讨价还价。
rdf:langString
rdf:langString
سياسة الباب المفتوح
rdf:langString
Politik der offenen Tür
rdf:langString
Politiko de la malferma pordo
rdf:langString
Política de puertas abiertas
rdf:langString
Doctrine de la porte ouverte
rdf:langString
Kebijakan Pintu Terbuka
rdf:langString
Politica della porta aperta
rdf:langString
문호개방정책
rdf:langString
門戸開放政策
rdf:langString
Open Door Policy
rdf:langString
Polityka otwartych drzwi
rdf:langString
Política de Portas Abertas
rdf:langString
Öppna dörrens politik
rdf:langString
Политика «Открытых дверей»
rdf:langString
门户开放政策
rdf:langString
Політика відкритих дверей
xsd:integer
524043
xsd:integer
1124474673
rdf:langString
أسلوب سياسي يقوم بتعهد الدول العظمى بعدم انفراد أية دولة بالحصول علي امتيازات تجارية أو صناعية أو سياسية. وقد بدأت الولايات المتحدة الأمريكية بالمطالبة بتنفيذ سياسة الباب المفتوح في الربع الثاني من القرن التاسع عشر، ثم نصت عليها جميع المعاهدات التي أبرمتها الدول مع الصين بعد حروب الأفيون . وقد تعهدت هذه الدول بمواصلة انتهاج هذه السياسة بعد إخماد ثورة البوكسر في عام 1900, وتعهدت الدول باتباع هذه السياسة فيما يختص بحوض نهر الكونغو عام 1885, كما تعهدت الولايات المتحدة باتباع سياسة الباب المفتوح في الفلبين بعد استيلائها عليها عام 1899. اتفاقية سياسة الباب المفتوج المقترحة من وزير الخارجية الأمريكية سنة 1899: سياسة الباب المفتوح هي مبادرة أطلقتها الولايات المتحدة عام 1899 وأسمتها بـ(بيان المباديء) وتهدف لتأمين امتيازات متساوية بين الدول التي تتعامل تجاريا مع الصين، ولدعم الوحدة الصينية إقليميا وإداريا. وكان البيان قد صدر من قبل وزير خارجية الولايات المتحدة جون هاي وأرسل إلى دول: بريطانيا العظمى، وألمانيا، وفرنسا، وإيطاليا، واليابان، وروسيا واستقبلت في غالبها بتأييد عالمي في الولايات المتحدة، ولأكثر من 40 عاما كانت هي حجر الأساس في السياسات الخارجية الأمريكية.وكانت المباديء التي أشارت إلى أنه يجب على كل دولة الحصول على فرص وصول متساوية إلى أي من المنافذ التجارية في الصين قد نصت عليها معاهدات نانكينغ ووانغيا الإنجليزية-الصينية في عامي 1842-1844 (Anglo-Chinese treaties of Nanking and Wanghia). وكانت بريطانيا العظمى أكثر من أي قوة عظمى لديها مصالح في الصين، وقد حافظت بنجاح على سياسة الباب المفتوح حتى أواخر القرن التاسع عشر. وبعد حرب السينو الأولى (1894-95) كان هناك تسارع في عمليات امتداد نفوذ السيطرة في أجزاء مختلفة من السواحل الصينية وخاصة من قبل روسيا وفرنسا وألمانيا وبريطانيا، وخلال هذه العمليات ادعت القوة المهيمنة أن لها امتيازات حصرية في الاستثمار، وهو الشيء الذي أثار المخاوف في أن تسعى كل قوة إلى احتكار التجارة، إضافة إلى أن ذلك قد يؤدي إلى انقسام الصين إلى اقتصادات متفرقة يتم السيطرة عليها من قبل قوى مختلفة مما سيقود إلى إخضاع كامل للصين وإلى انقسامها إلى مستعمرات متفرقة.
rdf:langString
Politiko de malferma pordo (aŭ malfermita pordo) estas principa deklaro, interkonsento, je iniciato de Usono kaj landoj komercantaj kun Ĉinio (1899, 1900). Ĝi deklaris defendon de la egalajn privilegiojn de la partoprenantaj landoj kaj apogon de teritoria kaj administra integreco de Ĉinio. La memorandon dissendis kiel rondleteron la usona eksterafera ministro al Grand-Britio, Germanio, Francio, Italio, Japanio kaj Rusio. La politikon de la malferma pordo apogis la plejmulto de la usona loĝantaro kaj tio estis dum 40 jaroj grava kompaso de la usona ekstera politiko. La principo jam estis formita en la anglaj-ĉinaj Traktato de Nankino kaj (1842–44), laŭ kiu ĉiu lando devas ricevis la samajn rajtojn por komercado kun Ĉinio tra uzado de la malfermaj havenoj. Tiun politikon hegemonis Grand-Britio ĝis fino de la 19-a jarcento, kiam aliaj landoj volis akiri ekskluzivajn rajtojn en Ĉinio. Post la unua ĉina-japana milito (1894–95), ekkonkuris Rusio, Francio, Germanio kaj Britio kaj aperas la minaco pri monopolado de la komerco kaj tuta disfalo kaj koloniigo de Ĉinio. La krizo en Ĉinio samtempis kun ekonomia krizo en Usono en la 1890-aj jaroj, kiam Usono ekinteresiĝis pri alilandaj merkatoj. Usono tiam akiris – post la hispana-usoan milito – la Filipinojn, Guamon kaj Havajon kaj pli kaj pli interesiĝis pri Ĉinio por trovi vendolokon pro la malmultekostaj kotonaj varoj de la teksaĵa industrio. La memorando pri malferma pordo el 1899 deklaris, ke ĉiu lando devas malfermi siajn havenojn, ke nur la ĉina registaro havas kolekti imposton pri komercado, ke neniu lando povas akiri amnestion je pago de havenaj traktaj kostoj kaj fervojaj transportaj kostoj. La adresitaj landoj repondis malklare, sed Hay klarigis tiujn kiel akceptojn. Por subpremi la bokseran ribelon en orienta Ĉinio, aperis okcident-eŭropaj armeoj (1900). Reage je tio, Hay eldonis duan memorandon en 1900, en kiu estis akcentita la graveco por defendi la teritorian kaj administran integriĝon de Ĉinio. Hay ne petis respondon, sed krom Japanio ĉiu grandpotenco sciigis sian interkonsenton. Kiam Japanio prezentis la dudek unu postulojn al Ĉinio (1915), ĝi tute neglektis tiun principon. La , subskribita post al Vaŝingtona konferenco (1921–22) fortigis tiun principon. La krizo en Manĉurio (1931) kaj la ĉina-japana milito en 1937 devigis Usonon klare montri sian vidpunkton por la politiko de la malferma pordo. Tio signifis ankaŭ tion, ke ĝi ĉesigas la liverojn al Japanio. Pro la japana malvenko kaj post la venko de la ĉinaj komunistoj en 1949, ĉiu privilegio de la eksterlandanoj ĉesis, tiel la politiko de la malferma politiko iĝis senbaza.
rdf:langString
Die Politik der offenen Tür (engl. Open door policy) ist eine besondere Form der Außen- und Wirtschaftspolitik. Sie regelte ursprünglich die Handelsbeziehungen zwischen den Großmächten im Kaiserreich China, die sich mittels militärischer Interventionen sowie Ungleicher Verträge ungehinderten Marktzugang in China und gegenseitig Konkurrenz verschafft hatten. Die Politik der offenen Tür garantierte allen mit China Handel treibenden Mächten gleiche wirtschaftliche Rechte und freien Zugang zu allen chinesischen Häfen. Obwohl die Politik der offenen Tür gemeinhin mit China in Verbindung gebracht wird, übertrugen die Großmächte das Konzept spätestens seit der Kongokonferenz auf Gebiete in verschiedenen Ländern. Die Politik der offenen Tür wurde erstmals im September/November 1899 durch die Vereinigten Staaten (USA) in einer Note gegenüber den europäischen Weltmächten und Japan postuliert. Damit versuchten die USA, die sich nach dem spanisch-amerikanischen Krieg (1898) zu einer ostasiatischen Großmacht entwickelten, eigene geopolitische sowie wirtschaftliche Interessen in der Region durchzusetzen und die Aufteilung Chinas durch die damaligen europäischen Großmächte und Japan zu hemmen.
rdf:langString
La política de puertas abiertas es un concepto en relaciones exteriores y economía. Como teoría originalmente postulaba que debían existir las mismas condiciones comerciales de las grandes potencias en China. Con base en los Tratados desiguales firmados entre China y las potencias existiría un acceso sin restricciones a los mercados comerciales chinos. Esta política se origina con las prácticas comerciales británicas, las cuales se reflejaban en los tratados comerciales con la Dinastía Qing china después de la Primera Guerra del Opio (1839-1842). A pesar de que la Política de puertas abiertas está generalmente asociada con China, fue reconocida en la Conferencia de Berlín de 1885, la cual declaró que ningún poder podía imponer aranceles preferenciales en la cuenca del Congo.
rdf:langString
La doctrine de la porte ouverte est utilisée pour décrire la politique étrangère des États-Unis à la fin du XIXe siècle et début du XXe siècle vis-à-vis de la Chine. Définie par le secrétaire d'État John Hay, la note de la porte ouverte est envoyée en 1899 à ses homologues européens. Cette doctrine propose de maintenir le marché chinois sur un pied d’égalité avec toutes les autres puissances étrangères. Ainsi, aucune puissance internationale n’aurait le contrôle total du pays.
rdf:langString
The Open Door Policy (Chinese: 門戶開放政策) is the United States diplomatic policy established in the late 19th and early 20th century that called for a system of equal trade and investment and to guarantee the territorial integrity of Qing China. The policy was enunciated in US Secretary of State John Hay's Open Door Note, dated September 6, 1899 and circulated to the major European powers. In order to prevent them from "carving of China like a melon," as they were doing in Africa, the Note asked the powers to keep China open to trade with all countries on an equal basis and called upon all powers, within their spheres of influence to refrain from interfering with any treaty port or any vested interest, to permit Chinese authorities to collect tariffs on an equal basis, and to show no favors to their own nationals in the matter of harbor dues or railroad charges. The policy was accepted only grudgingly, if at all, by the major powers, and it had no legal standing or enforcement mechanism. In July 1900, as the powers contemplated intervention to put down the violently anti-foreign Boxer uprising, Hay circulated a Second Open Door Note affirming the principles. Over the next decades, American policy-makers and national figures continued to refer to the Open Door Policy as a basic doctrine, and Chinese diplomats appealed to it as they sought American support, but critics pointed out that the policy had little practical effect. The term "Open Door" also describes the economic policy initiated by Deng Xiaoping in 1978 to open China to foreign businesses that wanted to invest in the country. The policy set into motion the economic transformation of China. In the 20th and 21st centuries, scholars such as Christopher Layne in the neorealist school have generalized the use of the term to applications in 'political' open door policies and 'economic' open door policies of nations in general, which interact on a global or international basis.
rdf:langString
Kebijakan Pintu Terbuka adalah kebijakan luar negeri Amerika Serikat pada tahun 1899 yang memberikan akses ke Tiongkok kepada kekuatan-kekuatan imperial. Kebijakan ini berasal dari praktik perdagangan Britania Raya, seperti yang dapat dilihat dalam traktat yang dibuat dengan Dinasti Qing setelah Perang Candu Pertama (1839–1842). Setelah memperoleh Kepulauan Filipina, dan saat Tiongkok tampaknya akan dibagi-bagi oleh negara-negara Eropa dan Jepang, Amerika Serikat merasa kepentingan perdagangannya di Tiongkok terancam. Sekretaris Negara Amerika Serikat mengirim pesan ke negara-negara besar (Prancis, Jerman, Britania, Italia, Jepang, dan Rusia), dan meminta agar mereka mendeklarasikan secara resmi bahwa mereka akan menjunjung tinggi integritas wilayah dan administratif Tiongkok dan tidak akan mengganggu penggunaan pelabuhan-pelabuhan bebas di wilayah Tiongkok. Berdasarkan kebijakan ini, semua negara Eropa dan Amerika Serikat boleh berdagang dengan Tiongkok. Negara-negara tersebut mencoba menghindari permintaan Hay dengan menyatakan bahwa mereka baru dapat menjamin bila negara lain juga menjamin. Namun, pada Juli 1900, Hay mengumumkan bahwa negara-negara tersebut pada dasarnya sudah setuju. Meskipun begitu, persaingan yang memperebutkan konsesi hak jalur kereta api, pertambangan, pinjaman, dan pelabuhan perdagangan masih berlanjut.
rdf:langString
문호개방정책(門戶開放政策, Open Door Policy)은 특정한 지역에 대해 모든 나라의 모든 국민에 대하여, 평등한 상업 및 공업 활동의 기회가 주어져야 한다는 주장이다. 기회균등과 같은 뜻이며 정치학적으로는 하나의 국제정책의 원리다. 어원은 1899년 미국 국무장관 존 헤이가 중국의 문호개방을 주장하여 워싱턴 회의(1921 - 22년)에서 정해진 9개국 조약에 의하여 규정한 것에서 유래한다. 그러나 미국에 대해서는 중국시장 획득의 지연을 회복하고 동시에 영국·독일·프랑스 등 선진자본주의 여러 나라나 일본의 중국 진출을 막는 억제책이었다.
rdf:langString
門戸開放政策（もんこかいほうせいさく、Open Door Policy）とは、特定の地域において、全ての国の全ての国民に対し、等しい商業及び工業活動の機会が与えられるべきであるという主張である。日本では一般的に自由貿易政策と呼ばれることが多い。これはもともとアメリカによって進められたものであるが、アヘン戦争後の清国-アメリカ間の条約において、すでにこの方針は現れていた。門戸開放政策は、1978年からの鄧小平による中華人民共和国の経済改革方針で示された改革開放政策も、これと同等である。 上記の理由から門戸開放政策は一般的に中国と関連付けられることが多いが、もともとは1885年のベルリン会議で、コンゴ盆地においていかなる権力もを課すことはできないと定めた経緯があり、中国に対してもそれを倣っている。
rdf:langString
La Politica della Porta Aperta (Open Door Policy) è un concetto di politica estera. In quanto teoria, la Politica delle Porte Aperte ha avuto origine con il commercio britannico, così come si riflesse sui trattati conclusi con la dinastia Qing in Cina dopo la Prima Guerra dell'Oppio (1839-1842). Sebbene la Politica delle Porte Aperte sia convenzionalmente associata alla Cina, è stata riconosciuta ufficialmente alla Conferenza di Berlino del 1885, in cui veniva dichiarato che nessuna potenza avrebbe potuto imporre dazi preferenziali nel bacino del fiume Congo. In sostanza le grandi potenze si astengono o rinunciano a chiedere speciali privilegi, preferenze commerciali o monopoli.
rdf:langString
Polityka otwartych drzwi (ang. Open Door Policy) – nazwa polityki Stanów Zjednoczonych wobec Chin na początku XX wieku. Zasady polityki otwartych drzwi zostały po raz pierwszy sformułowane 6 września 1899 roku przez sekretarza stanu Johna Haya w notach skierowanych do mocarstw walczących o podział stref wpływów w Chinach. Stany Zjednoczone, które nie brały udziału w wojnach opiumowych i nie były wcześniej zainteresowane tworzeniem własnych koncesji w Chinach, po aneksji Hawajów i zwycięstwie w wojnie z Hiszpanią zdominowały Pacyfik i postanowiły podjąć ekspansję na rynki dalekowschodnie. W swoich notach Hay wysunął trzy postulaty: aby poszczególne mocarstwa nie naruszały w swoich strefach wpływów interesów innych państw, wprowadzenie jednolitych stawek celnych i nieprowadzenie dyskryminacji handlowej wobec innych mocarstw. Miało to zapewnić Stanom Zjednoczonym równe możliwości ekspansji ekonomicznej w Chinach, bez konieczności uzyskiwania własnej strefy wpływów. Postulaty amerykańskiej polityki otwartych drzwi zostały bez większych zastrzeżeń przyjęte pozytywnie przez wszystkie państwa z wyjątkiem Rosji. Pełną realizację polityki otwartych drzwi umożliwił wybuch powstania bokserów. 3 lipca 1900 roku Hay ogłosił oficjalnie założenia polityki amerykańskiej wobec Chin, opierające się na zasadach niepodzielności chińskiego terytorium i równości wszystkich państw w handlu. Postulaty te zostały uwzględnione w protokole z 7 września 1901 roku, kończącym interwencję obcych wojsk w Chinach. Po utworzeniu Republiki Chińskiej w 1911 roku Stany Zjednoczone dążyły do utrzymywania polityki otwartych drzwi i sprzeciwiały się próbom stworzenia nowych układów w stosunkach z Chinami, m.in. starając się zablokować japońskie dążenia do narzucenia Chinom hegemonii poprzez porozumienie Lansing-Ishii z 1917 roku. Zasady polityki otwartych drzwi zostały także zawarte w traktacie waszyngtońskim z 1922 roku, jako gwarancja niepodległości Chin i zabezpieczenie przed imperialistycznymi dążeniami Japonii. Traktat waszyngtoński zdefiniował także politykę otwartych drzwi jako wielostronną, rozszerzając ją poza mocarstwa z końca XIX wieku. Polityka otwartych drzwi załamała się w 1931 roku, po zajęciu przez Japończyków Mandżurii w wyniku incydentu mukdeńskiego. Stany Zjednoczone ograniczyły się wówczas jedynie do oficjalnego oprotestowania japońskiej agresji, natomiast brak zdecydowanych kroków ze strony amerykańskiej umożliwił Japończykom złamanie dotychczasowej równowagi sił w Chinach i zasady integralności ich terytorium.
rdf:langString
Политика «Открытых дверей» — американская политическая доктрина, проводимая в Китае с 1899 г. до 1949 г., начало и основу которой положили дипломатические заявления Государственного секретаря Дж. Хэя. Суть такого политического курса состояла в том, что в Китае должна проводиться свободная торговля и свободное проникновение капиталов.
rdf:langString
A Política de Portas Abertas é um conceito em política externa e economia. Como teoria, originalmente postulava que deveriam existir as mesmas condições comerciais das grandes potências na China. Com base nos Tratados Desiguais assinados entre a China e as potências, existiria um acesso irrestrito aos mercados comerciais chineses. Esta política tem origem nas práticas comerciais britânicas, as quais se refletem em acordos comerciais com os chineses da dinastia Qing após a Primeira Guerra do Ópio (1839-1842). Essa política concederia as várias potências internacionais, com igual acesso para a China, sem que nenhuma delas ficasse no controle total do país. No papel, a política teve como objetivo salvaguardar a soberania chinesa e a integridade territorial da partição. Na verdade, foi utilizada principalmente para mediar interesses conflitantes das potências coloniais, sem a entrada muito significativa dos chineses, criando, assim, um ressentimento persistente e tem sido vista como um símbolo de humilhação nacional por muitos historiadores chineses. Embora a Política de Portas Abertas esteja geralmente associada com a China, foi reconhecida na Conferência de Berlim de 1885, que declarou que nenhuma potência poderia impor tarifas preferenciais na Bacia do Congo.
rdf:langString
Öppna dörrens politik var ett koncept inom relationer där alla stater skulle ha samma förutsättningar och rättigheter för handel med Kina. Som teori kom idén efter första opiumkriget (1839–1845). Politiken accepterades av Storbritannien, Frankrike, Tyskland och Japan genom den amerikanska utrikesministern John Hays initiativ 1898, vilket också stödde Kinas territoriala och administrativa integritet. Den upphävdes vid kommunisternas revolution 1949, för att återigen införas 1978.
rdf:langString
Політика відкритих дверей — політична доктрина США, яка проводилась в Китаї з 1899 по 1949 рр., початок і основу якої поклали дипломатичні заяви Державного секретаря Дж. Гея. Суть такого політичного курсу полягала в тому, що в Китаї повинна проводитися вільна торгівля і вільне проникнення капіталів, що відкривало доступ американському бізнесу у Китаї.
rdf:langString
门户开放政策（英語：Open Door Policy）是十九世紀末至二十世紀初的一種外交概念，它指出原则上所有的国家，在中国都享有平等的商业和工业贸易权。 门户开放政策最早来自英国的商务惯例，并且在鸦片战争后与清政府签订的条约中有所体现。尽管通常门户开放政策都与中国有關，但在1885年的柏林西非会议上，規定任何國家沒有在刚果河上征收关税的權力，也屬於門戶開放政策。 作为一项劃分各列強在華利益的政策，门户开放政策首先由著名美國漢學家，時任美國駐華公使的柔克義構思。公元1898年的美西战争中，美军获胜，得到了西班牙王國的菲律宾群岛，在遠東的势力得到了加强。不過歐洲列強包括英、法、德、俄四國与日本已經瓜分大部分在華利益，作為一個新興、工業生產力已經逼近世界首強英國的國家，美国亦試圖擴大其在华商业利益，這可以解釋為何美國支持「門戶開放政策」，但這個政策顯然會損害其他列強的在華既得利益，尤其是英國，作為在華利益最大的國家，顯然是「門戶開放政策」的最大受害者，可以預期英國會成為該政策最大的絆腳石。 不過英國在這段時期正陷於布爾戰爭的泥淖，暴漲的軍費，令英國對於維持既有的殖民地開始力不從心，尤其是在遠東的利益，因而對門戶開放政策態度軟化，故此在公元1899年，美国国务卿海約翰取得英國對門戶開放政策的「諒解」，借此向各列強发布照会，要求保持中國的主权和领土完整，但作為妥協，美國仍會承認英法德俄日等國過往期間，在其各自势力范围内取得的特權。 起初列強們纷纷迴避海約翰的要求，並指出除非有其他國家帶頭遵守，它們才會作出支持「門戶開放政策」的承諾。可是到了1900年七月，海約翰宣布各国原则上同意了这项决定，不過各国仍然在铁路权，采矿权，贷款，对外贸易口岸等问题上，与中国持续不断地讨价还价。 这样，列强不但划分了“势力范围”，而且彼此协调关系，共同奴役中国
xsd:nonNegativeInteger
23623
