Old Saxon

http://dbpedia.org/resource/Old_Saxon an entity of type: Thing

Die altsächsische Sprache (abgekürzt As.) oder die altniederdeutsche Sprache (abgekürzt And.) ist die älteste Sprachstufe des Niederdeutschen („Plattdeutschen“). Sie wurde zwischen dem 9. und 12. Jahrhundert im Siedlungsgebiet der Sachsen und der Angeln gesprochen, bildet die Vorläuferin des Mittelniederdeutschen und gehört zur Gruppe der westgermanischen Sprachen bzw. innerhalb dieser zur Gruppe der nordseegermanischen Sprachen. rdf:langString

La malnovsaksa lingvo aŭ malnovmalaltgermana lingvo ampleksas la lingvon de la tradicia setloteritorio de la saksoj kaj engloj dum la frua mezepoko. rdf:langString

古ザクセン語（Altsächsisch）は、古低ドイツ語（Altniederdeutsch）としても知られ、9世紀から12世紀にかけて文書に記録された低ザクセン語の中で最も古い時期に記録された語形である。後にそれはに発展した。 rdf:langString

Het Oudsaksisch, ook wel bekend als Oudnederduits, vormt samen met het Oudfries, het Oudengels, het Oudhoogduits en het Oudnederlands de West-Germaanse groep binnen de Oudgermaanse taalfamilie. De eerste bronnen van het Oudsaksisch dateren uit de achtste eeuw. rdf:langString

Древнесаксо́нский язык, также известен как древненижнегерма́нский язык — самая ранняя форма нижненемецкого языка, подтверждённая документами VIII—XII веков. Из него развился средненижненемецкий язык. На нём говорили саксы на северо-западном побережье Германии и в Нидерландах. Древнесаксонский достаточно близок древним англо-фризским языкам (древнефризский язык, древнеанглийский язык); он также близок древненижнефранкскому языку («древнеголландский язык»). Этот язык отличается от древневерхненемецкого языка отсутствием следов второго передвижения согласных. Был взаимопонятен с древнеанглийским языком. rdf:langString

Fornsaxiska, även kallat fornlågtyska, är ett germanskt språk. Det är den äldsta formen av lågtyskan, och talades i Nordtyskland från de första århundradena efter Kristi födelse fram till 1100-talet av saxiska folkslag. Under 400-talet invaderade och invandrade de germanska saxarna, tillsammans med besläktade folk som angler och jutar till de brittiska öarna, som till dess hade varit bebodda av kelter. Efter denna migration blev fornsaxiskan uppdelad i två grenar, fornengelska, även kallat anglosaxiska, som talades på de brittiska öarna, och lågtyska, som talades på kontinenten. rdf:langString

Старонижньонімецька мова або Старосаксонська мова — мова германської групи, індоєвропейської мовної сім'ї. Найбільш рання записана форма нижньонімецької мови. Фіксувалась з 8 до 12 століття півночі сучасної Німеччини та в Нідерландах. Була достатньо близькою до старофризької, староанглійської та старонідерландської. Розвинулась в середньонижньонімецьку в XII ст. rdf:langString

Sajón antiguo, también conocido como bajo alemán antiguo, es una lengua germánica. Es la forma registrada más temprana del bajo alemán, y está documentada entre el siglo VIII y el siglo XII, fecha a partir de la cual se inicia el bajo alemán medio. Se hablaba en las costas noroccidentales de Alemania y Dinamarca habitadas por el pueblo sajón. Está relacionado con el anglofrisio antiguo (frisio antiguo, inglés antiguo), participando parcialmente de la ley de aspiración nasal ingvaeónica. Muy probablemente era inteligible con el antiguo anglosajón. También está relacionado con el antiguo bajo franconio ("antiguo holandés"). rdf:langString

Old Saxon, also known as Old Low German, was a Germanic language and the earliest recorded form of Low German (spoken nowadays in Northern Germany, the northeastern Netherlands, southern Denmark, the Americas and parts of Eastern Europe). It is a West Germanic language, closely related to the Anglo-Frisian languages. It is documented from the 8th century until the 12th century, when it gradually evolved into Middle Low German. It was spoken throughout modern northwestern Germany, primarily in the coastal regions and in the eastern Netherlands by Saxons, a Germanic tribe that inhabited the region of Saxony. It partially shares Anglo-Frisian's (Old Frisian, Old English) Ingvaeonic nasal spirant law which sets it apart from Low Franconian and Irminonic languages, such as Dutch, Luxembourgish rdf:langString

Le vieux saxon est daté du Ve siècle jusqu'au XIe siècle. C'est une langue multi-dialectale attestée, non pas une proto-langue (c'est-à-dire une langue reconstituée). L'expression vieux bas allemand regroupe à la fois le vieux saxon et le vieux néerlandais qui est appelé aussi vieux bas francique ou vieux francique. (Le vieux néerlandais est une langue rarement attestée et principalement reconstituée). rdf:langString

Bahasa Sachsen Kuno, juga dikenal sebagai bahasa Jerman Hilir Kuno, adalah bentuk kuno dari bahasa Sachsen Hilir yang dituturkan di Jerman utara dan Belanda timur. Walaupun sering disebut sebagai bahasa Jerman Hilir, sebenarnya secara klasifikasi linguistik, bahasa ini lebih mirip ke bahasa Frisia Kuno dan Inggris Kuno, dibanding bahasa Jerman Hulu Kuno yang dalam perkembangannya menjadi bahasa baku dan resmi di Jerman. Bukti tertulis bahasa ini berasal dari abad ke-8 hingga ke-12. Bahasa Kuno ini akhirnya berkembang menjadi bahasa Sachsen Hilir Pertengahan. rdf:langString

Il sassone antico, anche basso tedesco antico, è una lingua germanica. È la più antica forma linguistica registrata appartenente al ceppo delle lingue germaniche continentali, sviluppatasi tra il nono e il Dodicesimo secolo, oltre il quale si è evoluta nel basso tedesco medio. Era parlata sulle coste nord-ovest della Germania e in Danimarca dove abitavano i popoli sassoni. La lingua è particolarmente vicina ai dialetti anglo-frisoni come frisone antico e antico inglese. rdf:langString

O antigo saxão, também conhecido como baixo alemão antigo é a mais antiga forma registrada do baixo alemão, documentada do século IX ao século XII, quando evoluiu para o . Era falado na costa noroeste da Alemanha e na Dinamarca pelos saxões. É muito próximo do anglo-frisão antigo , parcialmente participando da lei da consoante construtiva nasal ingvaeônica, para o e para o alto alemão antigo. rdf:langString

Język starosaksoński, język starosaski – język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie we wczesnym średniowieczu. Bardzo wcześnie rozpadł się na dwie formy, które rozwinęły się w Anglii w język staroangielski, a w północnych Niemczech w język dolnoniemiecki. Był bardzo blisko spokrewniony z językiem staroniderlandzkim, część językoznawców uważa nawet iż mógł być to jeden i ten sam język. Do dziś ich współczesne formy wykazują między sobą największą liczbę podobieństw wśród języków zachodniogermańskich. rdf:langString

古撒克遜語，又名曰古低地德語，是一種日耳曼語族的語言，且是最早有書面紀錄的低地德語（通行於德國北部、荷蘭東北部、丹麥南部、美國和東歐部分地區的一種語言）的形式。這種語言是一種西日耳曼語支語言，和盎格鲁-弗里西语组的語言關係密切。古撒克遜語的書面紀錄，存在於西元八世紀至十二世紀間，而在西元十二世紀時，這種語言逐漸地演化成中古低地德語。古撒克遜語通行於現今的德國北部以海岸為主的地區及荷蘭東部，為當地的撒克遜人所使用，而撒克遜人是居於古撒克遜地區的日耳曼人部落。古撒克遜語的單詞部份地受到北海日耳曼語鼻音消失法則所影響，而這法則影響了古英語、等盎格鲁-弗里西语组語言的單詞。受到北海日耳曼語鼻音消失法則所影響這點，使得這些語言的後裔和荷蘭語、盧森堡語、標準德語等屬於低地法蘭克語和高地德语的語言有所區別。古撒克遜語是種屈折語，它有五個格（主格、屬格、與格、賓格、工具格）、三個數（單數、雙數、眾數）和三個性（陰性、陽性、中性）。雙數只出現在第一人稱和第二人稱代詞當中，用以指稱兩個人。 rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Old Saxon

rdf:langString Altsächsische Sprache

rdf:langString Malnovsaksa lingvo

rdf:langString Sajón antiguo

rdf:langString Vieux saxon

rdf:langString Bahasa Sachsen Kuno

rdf:langString Lingua sassone antica

rdf:langString 古ザクセン語

rdf:langString Oudsaksisch

rdf:langString Język starosaksoński

rdf:langString Saxão antigo

rdf:langString Fornsaxiska

rdf:langString Древнесаксонский язык

rdf:langString 古撒克遜語

rdf:langString Старосаксонська мова

foaf:name

rdf:langString Old Saxon

dbpprop:name

rdf:langString Old Saxon

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 857148

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1113806513

dbpprop:script

rdf:langString Younger Futhark, later Latin

dbpprop:altname

rdf:langString Old Low German

dbpprop:era

xsd:integer 8

dbpprop:region

rdf:langString Northwest Germany, Northeast Netherlands, Southern Denmark

dbpprop:mapcaption

rdf:langString Area in which Old Saxon was spoken in yellow

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Die altsächsische Sprache (abgekürzt As.) oder die altniederdeutsche Sprache (abgekürzt And.) ist die älteste Sprachstufe des Niederdeutschen („Plattdeutschen“). Sie wurde zwischen dem 9. und 12. Jahrhundert im Siedlungsgebiet der Sachsen und der Angeln gesprochen, bildet die Vorläuferin des Mittelniederdeutschen und gehört zur Gruppe der westgermanischen Sprachen bzw. innerhalb dieser zur Gruppe der nordseegermanischen Sprachen.

rdf:langString La malnovsaksa lingvo aŭ malnovmalaltgermana lingvo ampleksas la lingvon de la tradicia setloteritorio de la saksoj kaj engloj dum la frua mezepoko.

rdf:langString Sajón antiguo, también conocido como bajo alemán antiguo, es una lengua germánica. Es la forma registrada más temprana del bajo alemán, y está documentada entre el siglo VIII y el siglo XII, fecha a partir de la cual se inicia el bajo alemán medio. Se hablaba en las costas noroccidentales de Alemania y Dinamarca habitadas por el pueblo sajón. Está relacionado con el anglofrisio antiguo (frisio antiguo, inglés antiguo), participando parcialmente de la ley de aspiración nasal ingvaeónica. Muy probablemente era inteligible con el antiguo anglosajón. También está relacionado con el antiguo bajo franconio ("antiguo holandés"). Han sobrevivido solo unos pocos textos, predominantemente en votos bautismales que se exigían a los sajones a instancias de Carlomagno. El único texto literario que se conserva es Heliand. Hacia el siglo XII el sajón antiguo había evolucionado considerablemente, dando lugar a lo que actualmente se llama bajo alemán medio o sajón medio.

rdf:langString Le vieux saxon est daté du Ve siècle jusqu'au XIe siècle. C'est une langue multi-dialectale attestée, non pas une proto-langue (c'est-à-dire une langue reconstituée). L'expression vieux bas allemand regroupe à la fois le vieux saxon et le vieux néerlandais qui est appelé aussi vieux bas francique ou vieux francique. (Le vieux néerlandais est une langue rarement attestée et principalement reconstituée). L'expression « bas allemand » désigne un ensemble de dialectes actuels parlés au nord de l'Allemagne, aux Pays-Bas, en Flandre belge et en Flandre française et qui sont issus du vieux bas allemand, c'est-à-dire soit du vieux saxon (les dialectes bas-saxons à l'est) ou soit du vieux néerlandais (à l'ouest).

rdf:langString Old Saxon, also known as Old Low German, was a Germanic language and the earliest recorded form of Low German (spoken nowadays in Northern Germany, the northeastern Netherlands, southern Denmark, the Americas and parts of Eastern Europe). It is a West Germanic language, closely related to the Anglo-Frisian languages. It is documented from the 8th century until the 12th century, when it gradually evolved into Middle Low German. It was spoken throughout modern northwestern Germany, primarily in the coastal regions and in the eastern Netherlands by Saxons, a Germanic tribe that inhabited the region of Saxony. It partially shares Anglo-Frisian's (Old Frisian, Old English) Ingvaeonic nasal spirant law which sets it apart from Low Franconian and Irminonic languages, such as Dutch, Luxembourgish and German. The grammar of Old Saxon was fully inflected with five grammatical cases (nominative, accusative, genitive, dative, and instrumental), three grammatical numbers (singular, plural, and dual), and three grammatical genders (masculine, feminine, and neuter). The dual forms occurred in the first and second persons only and referred to groups of two.

rdf:langString Bahasa Sachsen Kuno, juga dikenal sebagai bahasa Jerman Hilir Kuno, adalah bentuk kuno dari bahasa Sachsen Hilir yang dituturkan di Jerman utara dan Belanda timur. Walaupun sering disebut sebagai bahasa Jerman Hilir, sebenarnya secara klasifikasi linguistik, bahasa ini lebih mirip ke bahasa Frisia Kuno dan Inggris Kuno, dibanding bahasa Jerman Hulu Kuno yang dalam perkembangannya menjadi bahasa baku dan resmi di Jerman. Bukti tertulis bahasa ini berasal dari abad ke-8 hingga ke-12. Bahasa Kuno ini akhirnya berkembang menjadi bahasa Sachsen Hilir Pertengahan. Tata bahasa Sachsen Kuno sepenuhnya sepenuhnya dipengaruhi oleh lima kasus (nominativus, akusativus, genitivus, dativus, dan ), tiga (tunggal, jamak, dan dualis), dan tiga gender (maskulin, feminin, dan netral). Bentuk dualis terjadi pada orang pertama dan kedua saja dan mengacu pada kelompok dua orang.

rdf:langString Il sassone antico, anche basso tedesco antico, è una lingua germanica. È la più antica forma linguistica registrata appartenente al ceppo delle lingue germaniche continentali, sviluppatasi tra il nono e il Dodicesimo secolo, oltre il quale si è evoluta nel basso tedesco medio. Era parlata sulle coste nord-ovest della Germania e in Danimarca dove abitavano i popoli sassoni. La lingua è particolarmente vicina ai dialetti anglo-frisoni come frisone antico e antico inglese. Sono sopravvissuti pochi testi scritti della lingua, in gran parte voti battesimali a cui i Sassoni dovevano sottoporsi successivamente alla conquista dei loro territori da parte di Carlo Magno. L'unico testo letterario di una certa entità giunto fino ai giorni nostri è Heliand, "il Salvatore".

rdf:langString Język starosaksoński, język starosaski – język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie we wczesnym średniowieczu. Bardzo wcześnie rozpadł się na dwie formy, które rozwinęły się w Anglii w język staroangielski, a w północnych Niemczech w język dolnoniemiecki. Był bardzo blisko spokrewniony z językiem staroniderlandzkim, część językoznawców uważa nawet iż mógł być to jeden i ten sam język. Do dziś ich współczesne formy wykazują między sobą największą liczbę podobieństw wśród języków zachodniogermańskich. Najstarsza poświadczona forma dolnoniemieckiego. Pierwszy raz poświadczony z IX wieku, przeszedł w język średnio-dolno-niemiecki po XII wieku.

rdf:langString 古ザクセン語（Altsächsisch）は、古低ドイツ語（Altniederdeutsch）としても知られ、9世紀から12世紀にかけて文書に記録された低ザクセン語の中で最も古い時期に記録された語形である。後にそれはに発展した。

rdf:langString Het Oudsaksisch, ook wel bekend als Oudnederduits, vormt samen met het Oudfries, het Oudengels, het Oudhoogduits en het Oudnederlands de West-Germaanse groep binnen de Oudgermaanse taalfamilie. De eerste bronnen van het Oudsaksisch dateren uit de achtste eeuw.

rdf:langString O antigo saxão, também conhecido como baixo alemão antigo é a mais antiga forma registrada do baixo alemão, documentada do século IX ao século XII, quando evoluiu para o . Era falado na costa noroeste da Alemanha e na Dinamarca pelos saxões. É muito próximo do anglo-frisão antigo , parcialmente participando da lei da consoante construtiva nasal ingvaeônica, para o e para o alto alemão antigo. Apenas uns poucos textos sobreviveram. Predominantemente nos juramentos batismais os saxões eram requeridos para se apresentar a pedido de Carlos Magno. O único texto literário preservado é o . * Heliand * Fragmento do livro de Gênesis [1] * Trierer Blutsegen * Wurmsegen * Spurihalz * Juramento batismal em antigo saxão * Comentário dos Salmos * Penitenciário * Homilia de Beda * Credo * Essener Heberegister

rdf:langString Древнесаксо́нский язык, также известен как древненижнегерма́нский язык — самая ранняя форма нижненемецкого языка, подтверждённая документами VIII—XII веков. Из него развился средненижненемецкий язык. На нём говорили саксы на северо-западном побережье Германии и в Нидерландах. Древнесаксонский достаточно близок древним англо-фризским языкам (древнефризский язык, древнеанглийский язык); он также близок древненижнефранкскому языку («древнеголландский язык»). Этот язык отличается от древневерхненемецкого языка отсутствием следов второго передвижения согласных. Был взаимопонятен с древнеанглийским языком.

rdf:langString Fornsaxiska, även kallat fornlågtyska, är ett germanskt språk. Det är den äldsta formen av lågtyskan, och talades i Nordtyskland från de första århundradena efter Kristi födelse fram till 1100-talet av saxiska folkslag. Under 400-talet invaderade och invandrade de germanska saxarna, tillsammans med besläktade folk som angler och jutar till de brittiska öarna, som till dess hade varit bebodda av kelter. Efter denna migration blev fornsaxiskan uppdelad i två grenar, fornengelska, även kallat anglosaxiska, som talades på de brittiska öarna, och lågtyska, som talades på kontinenten.

rdf:langString 古撒克遜語，又名曰古低地德語，是一種日耳曼語族的語言，且是最早有書面紀錄的低地德語（通行於德國北部、荷蘭東北部、丹麥南部、美國和東歐部分地區的一種語言）的形式。這種語言是一種西日耳曼語支語言，和盎格鲁-弗里西语组的語言關係密切。古撒克遜語的書面紀錄，存在於西元八世紀至十二世紀間，而在西元十二世紀時，這種語言逐漸地演化成中古低地德語。古撒克遜語通行於現今的德國北部以海岸為主的地區及荷蘭東部，為當地的撒克遜人所使用，而撒克遜人是居於古撒克遜地區的日耳曼人部落。古撒克遜語的單詞部份地受到北海日耳曼語鼻音消失法則所影響，而這法則影響了古英語、等盎格鲁-弗里西语组語言的單詞。受到北海日耳曼語鼻音消失法則所影響這點，使得這些語言的後裔和荷蘭語、盧森堡語、標準德語等屬於低地法蘭克語和高地德语的語言有所區別。古撒克遜語是種屈折語，它有五個格（主格、屬格、與格、賓格、工具格）、三個數（單數、雙數、眾數）和三個性（陰性、陽性、中性）。雙數只出現在第一人稱和第二人稱代詞當中，用以指稱兩個人。在歷史上，人們認為古撒克遜語和古荷蘭語是同一種語言的不同方言，而非兩種語言，這主要是因為這兩種語言之間，有著橫跨現今荷蘭和德國的方言連續體；然而，儘管這兩種語言有著相同的歷史起源，且有著非常相似的書面語形式，在形態上，古撒克遜語比起古荷蘭語還要來得稍微簡化，古荷蘭語保存了一些在古撒克遜語當中已經消失的語法形式；除此之外，兩者之間在聲韻方面的演化也有些不同，古撒克遜語是種北海日耳曼語，而古荷蘭語是種低地法蘭克語。

rdf:langString Старонижньонімецька мова або Старосаксонська мова — мова германської групи, індоєвропейської мовної сім'ї. Найбільш рання записана форма нижньонімецької мови. Фіксувалась з 8 до 12 століття півночі сучасної Німеччини та в Нідерландах. Була достатньо близькою до старофризької, староанглійської та старонідерландської. Розвинулась в середньонижньонімецьку в XII ст.

dbpprop:familycolor

rdf:langString Indo-European

dbpprop:glotto

rdf:langString olds1250

dbpprop:glottorefname

rdf:langString Old Saxon

dbpprop:iso

rdf:langString osx

dbpprop:linglist

rdf:langString osx

dbpprop:nativename

rdf:langString